utworzone przez Reformowani | gru 1, 2017 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa, Rzymski katolicyzm
Czasy schizmy
Hus żył w czasach Wielkiej Schizmy w kościele zachodnim, (1378-1417), kiedy to najpierw było dwóch, a potem jednocześnie trzech papieży.
Sobór w Pizie w roku 1409 usunął z urzędu papieży Grzegorza XII i Benedykta XIII, a na ich miejsce wybrał Aleksandra V. Problem w tym, że dwaj pierwsi nie zamierzali ustąpić, tak więc na scenie pojawiło się trzech papieży. Aleksander V zmarł w 1410, a na jego miejsce wybrano Jana XXIII (pierwszego), który później został uznany za antypapieża. [Jan XXIII (drugi) panował w Watykanie po Piusie XII, a przed Pawłem VI w latach 1958-1963].
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 30, 2017 | Eklezjologia: nauka o kościele, Historia chrześcijaństwa, Rzymski katolicyzm
Przedmowa
Czym jest Wieczerza Pańska? Kto może ją spożywać? Pod jaką formą ją spożywać? Jak często i kiedy? Czy można uczestniczyć w obrzędach popularnych religii takich jak katolicka Eucharystia? Czy można zabronić spożywania Wieczerzy Pańskiej? Co grozi za niegodne spożywanie Wieczerzy?
Zanim odpowiemy na te pytania, postaramy się wyjaśnić czym Wieczerza Pańska nie jest.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 19, 2017 | Rzymski katolicyzm, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Słowo Boże
Efez. 2:8-9 8. Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga. 9. Nie z uczynków, aby nikt się nie chlubił.
Słowo Boże stwierdza, że zbawienie jest z łaski przez wiarę niezależnie od uczynków. Ze zbawienia wykluczone są wszystkie uczynki, nie tylko uczynki prawa ceremonialnego, a ci, którzy nauczają inaczej są pod przekleństwem
Gal. 3:10 Na wszystkich bowiem, którzy są z uczynków prawa, ciąży przekleństwo, bo jest napisane: Przeklęty każdy, kto nie wytrwa w wypełnianiu wszystkiego, co jest napisane w księdze Prawa.
Przekleństwo spada na każdego, kto miesza Prawo i Ewangelię dodając dobre uczynki Prawa do podstawy swojego usprawiedliwienia. Czemu? Ponieważ przekroczenie jednego przykazania jest równoznaczne z przekroczeniem całego zakonu.
Jakuba 2:10-11 10. Kto bowiem przestrzega całego prawa, a przekroczy jedno przykazanie, staje się winnym wszystkich. 11. Bo ten, który powiedział: Nie będziesz cudzołożył, powiedział też: Nie będziesz mordował. Jeżeli więc nie cudzołożysz, ale modrujesz, jesteś przestępcą prawa.
W dobrych uczynkach nie ma dla nas żadnego ratunku ponieważ podczas sądu Bóg przyłoży do naszego życia Swój dokonały standard i związany z nim wymóg doskonałej sprawiedliwości. Tą doskonałą sprawiedliwość chrześcijanin uzyskuje przez Chrystusa, który w jego imieniu wypełnił całe Prawo i przypisał tą sprawiedliwość grzesznikowi.
Rzym. 4:6-7 6. Jak i Dawid mówi, że błogosławiony jest człowiek, któremu Bóg przypisze sprawiedliwość (Chrystusa) bez uczynków, mówiąc: 7. Błogosławieni, których nieprawości są przebaczone i których grzechy są zakryte.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 9, 2017 | Rzymski katolicyzm
Boska cześć Maryi
1 Sam. 15:23 Bunt bowiem jest jak grzech czarów, a upór jest jak nieprawość i oddawanie czci obrazom.
Katolicy twierdzą uparcie, że Maryja jest pośredniczką do Boga, współodkupicielką i nieskalaną grzechem istotą, która została wzięta do nieba żywcem, i której Bóg nakazuje oddawanie boskiej czci.
Ale ktoś zaraz powie, że katolicy rzymscy i prawosławni twierdzą, że nie oddają rzekomo boskiej czci Maryi. Jest to bzdura, ponieważ mamy dowód w postaci książki pt. ”Traktat o prawdziwym nabożeństwie do najświętszej Maryi Panny” autorstwa Ludwika Maria Gringona de Montforta. Książka ta ma reimprimatur i nihil obstat (czyli zezwolenie i akceptację władzy Rzymu na jej wydanie), która na stronie 206 zawiera taki oto straszny tekst:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 6, 2017 | Rzymski katolicyzm
Bóg jako Skała Kościoła
Mat. 16:18 Ja ci też mówię, że ty jesteś Piotr (petros – kamyk, r. męski), a na tej skale (petra, r. żeński) zbuduję mój kościół, a bramy piekła go nie przemogą.
„Około trzydziestu czterech razy w Starym Testamencie Bóg jest nazwany Skałą (Opoką) lub Skałą Izraela. Biblia wyraźnie naucza, że gdy Jezus założył kościół, On miał być jego jedyną Głową, Duch Święty miał być Jego Zastępcą i Przewodnikiem kościoła, a Biblia (nie tradycja, nie nowe objawienia) jedynym autorytetem w sprawach wiary i moralności. Wszyscy prawdziwi chrześcijanie tworzą prawdziwy koścół (ci, w których zamieszkuje Duch Święty, którzy wierzą w naukę Chrystusa i są Mu posłuszni” [1]
Oto prawdziwy powód, dla którego bramy piekieł kościoła nie przemogą. Ponieważ kościół zbudowany jest na skale, którą jest Chrystus a nie człowiek zwany papieżem.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 30, 2017 | Historia chrześcijaństwa, Rzymski katolicyzm
Wstęp
2 Kor. 6:14-15
14. Nie wprzęgajcie się w nierówne jarzmo z niewierzącymi. Cóż bowiem wspólnego ma sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo jaka jest wspólnota między światłem a ciemnością?
15. Albo jaka zgoda Chrystusa z Belialem, albo co za dział wierzącego z niewierzącym?,
Z obrzydzeniem powinniśmy traktować wszystkich ludzi mieniących się chrześcijanami a jednak zachęcających do bratania się z rzymskim katolicyzmem. Praktyki ekumeniczne to próba połączenia w jedno świętej prawdy i diabelskiego fałszu, dobra ze złem, światła z ciemnością, Chrystusa z pontiffem-Antychrystem.
Trudno powiedzieć, kto jest gorszy. Rzymski katolik, który otwarcie głosi naukę o zbawieniu z uczynków czy też człowiek mieniący się bratem a zachęcający do wspólnoty wiary z rzymskimi katolikami. Kto jest gorszy, chory na śmiertelną i zakaźną chorobę, który powinien poddać się leczeniu a nie chce, czy też „domownik wiary”, wpuszczający zakaźnie chorego do domostwa twierdząc przy tym, że jego choroba to tak naprawdę inna forma zdrowia? (więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 21, 2017 | Bohaterowie wiary, Rzymski katolicyzm
Kalwin o Papieżu
„Niektórzy uznają nas za rozdrażnionych oszczerców gdy nazywamy Rzymskiego Pontifa Antychrystem. Ale ci, którzy tak sądzą nie dostrzegają, że zarzucają brak opanowania Apostołowi Pawłowi, po którym my powtarzamy jego własne słowa. Ale żeby nikt nie twierdził, że słowa Pawła mają inne znaczenie a są użyte przez nas przeciw Pontifowi, w skrócie wykażę, że mogą one dotyczyć wyłącznie papiestwa. Paweł mówi, że Antychryst usiądzie w świątyni Boga” (więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 20, 2017 | Rzymski katolicyzm
Katolicy o Bogu Pisma
Pan kardynał Stefan Wyszyński w swojej wypowiedzi do nowomianowanych księży powiedział, – cytat:
„Otrzymaliście w tej chwili straszliwa władzę. To jest władza nie tylko nad szatanami, nie tylko nad znakami sakramentalnymi, ale przede wszystkim – nad samym Bogiem! Jesteście przecież „spirituales imperatores”, a jako tacy, macie władzę rozkazywać nawet samemu Bogu. On tego zapragnął, On tego od was chciał! Będziecie MU rozkazywać, gdy na wasze słowa zstępować będzie na ołtarze- Bóg żywy, choć zakryty, lecz prawdziwy”.
Słowa te są zapisane w „Katolickim katechizmie dla dorosłych” Poznań 1987, str. 361; Henri de Lubac, Katolicyzm, Inst.Wyd. „Znak” 1988 str. 70-71 i Stefan Wyszyński „Ku Kapłaństwu”. Ateneum Kapłańskie Wrzesień1960, str. 165.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 19, 2017 | Rzymski katolicyzm, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia historyczna
O zbawieniu
Nauka o zbawieniu jest kluczową w rozeznaniu, czy dany kościół należy do Jezusa Chrystusa. Wiemy, że zbawienie jest z łaski przez wiarę niezależnie od uczynków. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 18, 2017 | Rzymski katolicyzm, Teologia historyczna
Ja ci też mówię, że ty jesteś Piotr, a na tej skale zbuduję mój kościół, a bramy piekła go nie przemogą. Mat. 16:18
Życiorys
Tertulian (A.D. 155/160—240/250) urodził się w Kartaginie w Północnej Afryce, zajmował się prawem przed nawróceniem na Chrześcijaństwo w 193 r. n.e. Jako chrześcijanin był płodnym pisarzem, został nazwany „Ojcem łacińskiego chrześcijaństwa”. Był laikiem i jego pisma były powszechnie czytane. Miał wielki wpływ na Ojców Kościoła w kolejnych pokoleniach, szczególnie na Cypriana. Był pierwszym z zachodnich Ojców który napisał komentarz do Mateusza 16 rozdziału. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 16, 2017 | Rzymski katolicyzm, Teologia historyczna
Stanowisko pierwszego Kościoła
Trzecie przykazanie dekalogu
2 Mojż. 20:4-5
4. Nie będziesz czynił sobie żadnego rzeźbionego posągu ani żadnej podobizny czegokolwiek, co jest w górze na niebie, co jest nisko na ziemi ani co jest w wodach pod ziemią.
5. Nie będziesz oddawał im pokłonu ani nie będziesz im służył, bo ja jestem PAN, twój Bóg, Bóg zazdrosny, nawiedzający nieprawość ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą;
Co do kultu obrazów to starożytny Kościół zgodnie z nauką Biblii Starego i Nowego Testamentu sprzeciwiał się jakimkolwiek obrazom, jak np. synod w Elwira (tereny dzisiejszej Hiszpanii) z 306 roku w kanonie 36 stwierdza wyraźnie:
„Uznano, że w kościołach nie powinno być obrazów, ażeby na ścianach nie malowano tego, co się czci oraz adoruje.”
Kościół apostolski I wieku i Ojców Apostolskich II wieku i ich następców z III wieku nie znał i nie promował kultu Maryi i kultu obrazów. Cierpienia i prześladowania chroniły skutecznie Kościół przed wpływami pogańskimi, które zaczęły go powoli zalewać w IV wieku, kiedy chrześcijanie przestali być prześladowani i zaczęli przesadnie filozofować zamiast naśladować Jezusa.
Ireneusz z Lyonu – Ojciec Kościoła, apologeta i biskup z II wieku pisze:
„Tytułują siebie jako gnostyków. Posiadają również obrazy, niektóre z nich malowane, inne utworzone z różnego rodzaju materiałów. Jednocześnie utrzymują, że podobizna Chrystusa została wykonana przez Piłata w czasie, gdy Jezus żył pośród nich. Koronują te obrazy i ustawiają je obok obrazów filozofów świata, to znaczy Pitagorasa, Platona, Arystotelesa i innych. Mają też różne sposoby oddawania czci tym obrazom i robią to w ten sam sposób, co poganie” – „Adversus haereses” 1.25.6
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 9, 2017 | Rzymski katolicyzm, Trynitologia
Ojciec
Według Pisma Świętego mamy modlić się do Ojca, zgodnie ze słowami psalmisty:
Psalm 5:2 Słuchaj pilnie głosu mego wołania, mój Królu i mój Boże, bo się do ciebie modlę.
Uwielbienie przynależne jest tylko Bogu
Psalmy 34:3 Uwielbiajcie PANA ze mną i wspólnie wywyższajmy jego imię..
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 4, 2017 | Rzymski katolicyzm, Teologia historyczna
Ja ci też mówię, że ty jesteś Piotr, a na tej skale zbuduję mój kościół, a bramy piekła go nie przemogą. Mat. 16:18
Życiorys
Euzebiusz urodzł się w Cezarei Palestyńskiej około roku 263. Przyjął imię Euzebiusz Pamfiliusz po swoim mentorze i nauczycielu Panfiliuszu. Został ustanowiony biskupem Cezarei w 313 AD i był uczestnikiem Soboru Niceańskiego. Znany jest jako ojciec historii eklezjalnej ze względu na swoją pracę dotyczącą historii Kościoła.
.
Skała według Euzebiusza
Bardzo jasno wyraził swoje poglądy o znaczeniu skały z Mateusza 16. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 3, 2017 | Rzymski katolicyzm, Teologia biblijna
Fundament wiary
Na fundamencie Sola Scriptura spoczywają trzy masywne filary, które kształtują ewangelię i ją podtrzymują w jej najprostszych i podstawowych twierdzeniach. Sola Gratia, Sola Fide, Solus Christus, zbawienie jest tylko dzięki łasce, tylko przez wiarę w Chrystusa jedynie.
Rzym pragnął dodać dobre uczynki, członkostwo kościelne, obecność, chrzest, małżeństwo, ostatnie namaszczenie, odpusty, Marię, skarbiec kościoła, itd., itd… Byli wsparciem dla swojej wywrotki, do której dodawali i dodawali i dodawali różnego rodzaju śmieci.
Anabaptyści dodawali swoje przeżycia i rzekome nowe objawienia Ducha.
Reformatorzy, ponieważ powrócili do Bożego Słowa, tylko Pisma, sprzeciwili się temu. Jedyną prawdziwą Ewangelią jest ta tylko dzięki łasce, tylko przez wiarę jedynie w Chrystusa. I jeśli to znajduje się na swoim miejscu, jeśli fundament jest na swoim miejscu i jeśli te trzy niewzruszone filary są na miejscu, wtedy dach i iglicę stanowią Soli Deo Gloria – chwała tylko Bogu.
Podsumowanie wiary Reformowanej opartej o zasadę Sola Scriptura przy jednoczesnym odrzuceniu pozabiblijnych objawień i ludzkiej tradycji znajdziemy w Konfesji Westminsterskiej z 1646 roku, konkretnie w I rozdziale i pkt. 6. Wszystko co niezbędne do wiary i praktyki jest i może być dowiedzione z Pisma bezpośrednio lub pośrednio, przez wnioskowanie:
VI. Pełnia Bożego objawienia, dotycząca wszystkiego, co jest istotne dla Jego własnej chwały, zbawienia człowieka, wiary i życia jest albo bezpośrednio przedstawiona, albo też może zostać w sposób naturalny wywiedziona z Pisma. Niczego do Pisma Świętego dodać nie można, czy miałoby się to opierać na ponownym objawieniu Ducha, czy też na ludzkiej tradycji. Jednakże z drugiej strony uznajemy, że wewnętrzne oświecenie przez Ducha Bożego jest konieczne do właściwego zrozumienia tego, co Pismo Święte objawia. Uznajemy jednocześnie fakt, że pewne powszechnie stosowane elementy nabożeństwa i sposoby zarządzania Kościołem, powinny być określone wedle zdrowego rozsądku chrześcijan, w zgodzie z ogólnymi zasadami Słowa Bożego, których zawsze należy przestrzegać.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 2, 2017 | Rzymski katolicyzm, Teologia historyczna
Życiorys
Mat. 16:18 Ja ci też mówię, że ty jesteś Piotr, a na tej skale zbuduję mój kościół, a bramy piekła go nie przemogą.
CYPRIAN (a.d. 200–210—ca. 258) był biskupem w Kartaginie, w Północnej Afryce w połowie III wieku. Był jednym z najbardziej wpływowych teologów i biskupów Kościoła swego czasu i oddał swe życie jako męczennik za wiarę. Był pod wielkim wpływem pism Tertuliana, Północno-Afrykańśkiego ojca kościoła, który był jego poprzednikiem.
.
Katolicki autorytet
Cyprian jest często cytowany przez Rzymsko Katolickich apologetów jako świadek papieskiego prymatu. W swojej rozprawie „O Jedności Kościoła” Cyprian daje następującą interpretację skały z Mateusza 16: (więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 25, 2017 | Rzymski katolicyzm, Teologia historyczna
Życiorys
Mat. 16:18 Ja ci też mówię, że ty jesteś Piotr, a na tej skale zbuduję mój kościół, a bramy piekła go nie przemogą.
Augustyn przez wielu jest uważany za najważniejszego teologa w pierwszych 1 200 latach historii Kościoła. Żaden inny ojciec nie miał tak daleko idącego wpływu na teologię Kościoła jak Augustyn, którego autorytet w epoce patrystycznej i średniowieczu jest niezrównany. Od końca czwartego wieku aż do swojej śmierci w roku 430 był biskupem Hipponny w Północnej Afryce. William Jurgens tak komentuje jego doniosłość: (więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 19, 2017 | Egzegezy, Rzymski katolicyzm, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Definicja papistów
Katechizm katolickiego kościoła definiuje czyściec jako „oczyszczenie, służące osiągnięciu świętości niezbędnej aby wejść do radości nieba” Jest ono doświadczane przez „tych, którzy umierają w stanie Bożej łaski i przyjaźni, lecz ciągle nie są doskonale oczyszczeni.” (KKK 1030).
Nie ma większego bluźnierstwa na tym świecie niż zaprzeczenie wystarczalności przypisanej grzesznikowi sprawiedliwości Chrystusa jako wystarczającej do całkowitego usprawiedliwienia i uniewinnienia grzesznika przed Bogiem Sędzią.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 16, 2017 | Egzegezy, Rzymski katolicyzm
Bałwochwalstwo pogan i Rzymskich katolików
2 Mojż. 20:4-5 Nie czyń sobie obrazu rytego, ani żadnego podobieństwa rzeczy tych, które są na niebie wzgórę, i które na ziemi nisko, i które są w wodach pod ziemią. Nie będziesz się im kłaniał, ani im będziesz służył; bom Ja Pan Bóg twój, Bóg zawistny w miłości, nawiedzający nieprawości ojców nad syny w trzeciem i w czwartem pokoleniu tych, którzy mię nienawidzą;
Jan Kalwin napisał Instytuty Religii Chrześcijańskiej, które w rzeczywistości zdefiniowały biblijny protestantyzm – ruch, który powrócił do wiary Apostołów, Ojców Apostolskich i Ojców Kościoła. Oto co napisał na temat bałwochwalstwa odnosząc się do przebiegłej obrony papistów, którzy twierdzili, że tworząc obrazy wcale nie oddają im boskiej czci.:
„Mówi się, że obrazy nie są uważane za bogów. Żydzi nie byli tak całkowicie bezmyślni, aby nie pamiętać, że był Bóg, który wyprowadził ich z Egiptu, zanim uczynili cielę. W rzeczy samej, jak Aaron powiedział, że to byli bogowie, którzy wyprowadzili ich z Egiptu, w sposób niebezpośredni oznajmił, że chcą zachować Boga, ich wybawiciela, pod warunkiem, że będą widzieli go idącego przed nimi w postaci cielca.
Również poganie nie są tak głupi, aby nie zrozumieć, że Bóg jest czymś innym niż drewno i kamień. Ponieważ wymieniali obrazy z przyjemności, ale zawsze zachowywali w swoich umysłach tych samych bogów, codziennie poświęcali nowe obrazy, nie myśląc, że robili nowych bogów. … Wulgarni, gdy byli oskarżeni, odpowiedzieli, że nie czcili widocznego przedmiotu, ale Bóstwo, które w nim mieszkało niewidzialnie.
Ci, którzy mieli to, co nazwałbym bardziej wyrafinowaną religią, powiedzieli, że ani nie wielbili obrazu, ani żadnego zamieszkującego Bóstwa, ale za pomocą cielesnego obrazu widzieli symbol tego, co było ich obowiązkiem czcić.
Cóż zatem? Wszyscy bałwochwalcy, zarówno żydowscy, jak i pogańscy, zostali pobudzeni w opisany sposób. Niezadowoleni z duchowego zrozumienia, sądzili, że obrazy dadzą im pewniejsze i bliższe wrażenie (Boga). Kiedy raz przyjęto tę niedorzeczną reprezentację Boga, nie było żadnego ograniczenia, zwiedzeni tak wtedy jak i teraz coraz to nowszymi posturami, zaczęli myśleć, że Bóg wywierał swą moc na obrazach. Wciąż Żydzi byli przekonani, że pod takimi obrazami czczą wiecznego Boga, jedynego prawdziwego Pana nieba i ziemi; a poganie także, oddając cześć swoim fałszywym bogom, przypuszczali, że zamieszkają w niebie.” Jan Kalwin, Instytuty, Księga I rozdział 11 sekcja 9
(więcej…)
