Dekret Konstantyna czyniący niedzielę dniem wolnym od pracy

Data: 321.03.07

Pierwszy Kościół zgromadzał się w niedzielę, tak samo jak czynimy to wieki później. Jednak myli się ten, kto jest przekonany, że niedziela, zwana w Rzymie dniem słońca była wolna od pracy. Stała się takim dopiero od 7 marca 321 roku, dzięki dekretowi Konstantyna I
„W czcigodny Dzień Słońca niech odpoczywają urzędnicy i mieszkańcy miast, a wszystkie warsztaty niech będą zamknięte.” [2]
Chrześcijanie byli zmuszeni do pracy w tym świętym dniu ale pomimo tego, żyjąc w warunkach sprzecznych ze Słowem Bożym i tak zgromadzali się i to aż dwukrotnie: rano, przed świtem na nabożeńśtwo, aby po dniu pracy spożyć posiłek agape a wraz z nim Wieczerzę Pańską. Pliniusz Młodszy (około 112 roku n.e.), który torturował chrześcijan, aby dowiedzieć się o ich praktykach stwierdził w swoich pismach o chrześcijanach w Bitynii, w Azji mniejszej:
“spotykali się regularnie przed świtem (ante lucem) w ustalony dzień, aby na zmianę powtarzać wersety na cześć Chrystusa, jak do boga (…).  Po tej ceremonii mieli zwyczaj rozpraszać i zbierać później, aby przyjmować pożywienie zwykłego, niegroźnego rodzaju