Wielkie Boże miłosierdzie

Motyw przewodni i historia

Psalm 136 jest Psalmem Bożego miłosierdzia. Nie da się tego ukryć. Połowa Psalmu to refren, bo na wieki trwa jego miłosierdzie. Psalm ten został prawdopodobnie napisany przez Dawida i był on przekazany lewitom do codziennego śpiewania. Na przykład Pierwszej Kronik czytamy, że wraz z lewitami postawił Dawid Hemana, Jedyna oraz resztę wybranych imiennie wyznaczonych, aby chwalili Pana, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.

1 Kron. 16:41 A z nimi pozostawił Hemana i Jedutuna oraz resztę wybranych, imiennie wyznaczonych, aby chwalili PANA, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.

Salomon poszedł w ślady ojca i wykorzystał ten psalm podczas śpiewania poświęcenia świątyni.W Księdze Kronik czytamy

2 Kron. 7:3 Wszyscy synowie Izraela, widząc spadający ogień i chwałę PANA nad domem, upadli twarzą do ziemi, na posadzkę, oddali pokłon PANU i chwalili go, mówiąc: Bo jest dobry, bo na wieki trwa jego miłosierdzie.

I podobnie Jehoszafat, który wyruszał, na wojnę ze swoimi wrogami, wzywał tego psalmu.

2 Kron. 20:21 Potem naradził się z ludem i ustanowił śpiewaków dla PANA, by go chwalili w ozdobie świętobliwości i szli przed wojskiem, mówiąc: Wysławiajcie PANA, bo na wieki trwa jego miłosierdzie.

Psalm 136 jest podobny do poprzedniego Psalmu 135. Ale jego kompozycja jest osobliwa. Połowa to stwierdzenie, bo na wieki to jego miłosierdzie. Jest to właśnie sedno przekazu całego, pokazanie, że wszelkie błogosławieństwa płyną z łaski dobroci i miłosierdzia Boga. Jest to dobroć stała wieczna, a zadaniem powtórzenia jest wyrycie na stałe tej prawdy w naszych umysłach.

„Mówi się o Mojżeszu i Izraelu chwalących Pana za tych, którzy zostali wybawieni; i o wybawieniu dusz z piekła od faraona, diabła, przez Chrystusa, naszego Zbawiciela, Odkupiciela ich”.

R. Obadiasz mówi, że jest to napomnienie dla dzieci Bożych w czasach Mesjasza, aby chwaliły Pana.

Chciałbym zaproponować następujący podział Psalmu

1) Bóg jako źródło miłosierdzia, wersety 1-3
2) Wielkość Boga ukazana i wyjaśniona w cudownym stworzeniu, wersety 4-9
3) Realizacja miłosierdzia Bożego w obronie Kościoła, wersety 10-20
4) Boże miłosierdzie w zarządzaniu Kościołem, wersety 21-25
5) Boża chwała w tym wszystkim, werset 26

Rozważmy cudowny przekaz o Bożym miłosierdziu w każdym z jego aspektów.

---

Bóg jako źródło miłosierdzia

Zacznijmy od Boga jako źródło miłosierdzia. Otwierające wersety 1-3 przedstawiają boskie atrybuty i do oczywistych należeć będą dobro i miłosierdzie. Pan jest dobry, dlatego trwa jego miłosierdzie. Natomiast mniej wyraźne atrybuty boże to Trynitarność i Suwerenność Boga, które są określone przez frazę Bóg bogów i Pan panów. Dowodzi ona Trójedyności Bożej Istoty.
.

Boża dobroć

Najpierw sprawdźmy, czy Bóg jest dobry. Bóg jest oczywiście dobry dla wybranych do zbawienia, w szczególności dla wierzących. I o ile Bóg powinien być chwalony za wszystkie swoje dzieła, to głównie wychwalać powinniśmy go za miłosierdzie. Inne miejsca potwierdzają, że Pan jest miłosierny dla swojego Kościoła stąd Kościół chwali Boga:

Psalm 73:1 Psalm Asafa. Doprawdy Bóg jest dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.

Psalm 107:1 Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.

Rzym. 2:4 Czy gardzisz bogactwem jego dobroci, cierpliwości i nieskwapliwości, nie wiedząc, że dobroć Boga prowadzi cię do upamiętania?

Upamiętanie, które otrzymujemy od Pana Boga jest wyrazem Bożego miłosierdzia i jego dobroci.

W Westminsterskim Wyznaniu Wiary czytamy o Bogu jako jedynym źródle dobroci:

Jest tylko jeden żywy i prawdziwy Bóg, który jest… obfity w dobro. [1] 

Jest tylko jeden Bóg, który jest dobry. W odpowiedzi Katechizmu Westministerskiego, na pytanie kim jest Bóg, czytamy

Bóg jest… niezmienny,… wszędzie obecny… wszechmocny, wiedzący wszystko, najmądrzejszy… najbardziej sprawiedliwy… obfitujący w dobro i prawdę.[2]

---

Boże miłosierdzie

A Esencja teologii Williama Amesa, to była bardzo potężna książka, wielki tom dotyczący teologii systematycznej. definiuje

Dobroczynność Boga polega na tym, że będąc bogaty w dobro, wylewa wiele dobrych rzeczy, nawet na grzeszników. [3]

To nie oznacza, że Bóg jest miłosierny dla wszystkich grzeszników. Bóg po prostu opatrznościowo daje to, co dobre także złym, utrzymuje ich w konkretnym stanie aby służyli Jego celom. Tu możemy zacytować z Księgi Hioba na potwierdzenie tezy Amesa

Hiob 12:6 Namioty łupieżców są spokojne i bezpieczni są ci, którzy drażnią Boga, a którym Bóg obficie daje w ręce.

W teologii systematycznej Luisa Berkofa, holenderskiego teologa czytamy

Podstawową ideą jest to, że jest On pod każdym względem tym wszystkim, czym powinien być jako Bóg, a zatem doskonale odpowiada na ideał wyrażony w słowie „Bóg”. Jest dobry w metafizycznym znaczeniu tego słowa, absolutną doskonałością i doskonałą błogością w Sobie. W tym sensie Jezus powiedział do młodego władcy: „Nikt nie jest dobry, tylko jeden Bóg” (Marek 10:18). [4]

I w tym właśnie sensie Jezus powiedział do młodego władcy, że nikt nie jest dobry tylko jeden Bóg co poświadcza nam że Pan Jezus jest wcielonym Bogiem. Według słów Syna Bożego, drugiej Osoby Trójcy, tylko Bóg jest dobry. W ten sposób Chrystus potwierdził swoją Boskość (samo wyobrażenie Mesjasza, który nie jest dobry jest bluźnierstwem!):

Łuk. 18:19 A Jezus mu odpowiedział: Dlaczego nazywasz mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden – Bóg.

W Esencji Teologii Amesa również czytamy o miłosierdziu.

Miłosierdzie, które jaśnieje tutaj, jest tym, przez które On karze grzech mniej niż godny jest tego występek. To miłosierdzie jest łaskawością lub dobroczynnością. Łaskawość jest tym, przez co łagodzi należne kary. (To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.Treny 3:22}, Wielka dobroć Pana polega na tym, że nie jesteśmy pochłonięci. Łaskawość przejawia się w cierpliwości i długim znoszeniu. [5]

Chociaż powinniśmy być jako grzesznicy wszyscy zniszczeni natychmiast, ale Bóg nie niszczy swojego wybranego ludu. Natomiast potępionych jak najbardziej znosi cierpliwie jako konieczność dla naszego funkcjonowania. Wiemy, że wybrani często pochodzą genetycznie od osób potępionych, z ludzi nieodrodzonych. Nasi rodzice mogą okazywać się ludźmi potępionymi, podczas gdy my rodząc się wśród potępionych ludzi, czy też z potępionych ludzi, jesteśmy wyrwani z tego przekleństwa właśnie do wielkiej, cudownej bożej sprawiedliwości. I stąd łaskawość Boga przejawia się w cierpliwości i długim znoszeniu.

Miłosierdzie zatem można zdefiniować za Berkhofem jako

dobroć lub miłość Boga okazywaną tym, którzy są w nędzy lub niedoli, niezależnie od ich występków. W swoim miłosierdziu Bóg objawia się jako Bóg współczujący, który lituje się nad tymi, którzy są w nędzy i jest zawsze gotowy ulżyć ich cierpieniom. [6]

Mówię tutaj o wybranych. W Ewangelii Łukasza czytamy o Mesjaszu, który przyszedł na świat z powodu istniejącego bożego miłosierdzia

Łuk. 1:78 Dzięki serdecznemu miłosierdziu naszego Boga, przez które nawiedził nas wschód słońca z wysoka;

W Rzymian czytamy o zbawieni niezależnym od uczynków i zabiegów grzesznika

Rzym. 9:16 A więc nie zależy to od tego, który chce, ani od tego, który zabiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie.

W Galacjan czytamy o Bożym miłosierdziu i pokoju, które stępuje na tych, którzy postępują według Bożych zasad.

Gal. 6:16 A na tych wszystkich, którzy będą postępować według tej zasady, niech przyjdzie pokój i miłosierdzie, to jest na Izraela Bożego.

---

Bóg Trójjedyny

Obok twierdzenia, że dobry jest tylko Bóg (a zatem i Mesjasz, który jest wcielonym Bogiem) Bóg objawiony jest Trynitarnie: Wysławiajcie Pana panów. Użycie frazy Pan panów jest dowodem na boskość Syna. Jak tego dowiedziemy? W Powtórzonego Prawa czytamy, że Panem panów jest tylko Bóg:

5 Mojż. 10:17 Gdyż PAN, wasz Bóg, jest Bogiem bogów i PANEM panów, Bogiem wielkim, potężnym i straszliwym, który nie ma względu na osoby i nie przyjmuje darów.

A w Objawieniu 19 16 czytamy o Chrystusie, że na szacie ma napisane Pan panów. Jeśli zatem Chrystus jest Panem panów oraz Bóg jest Panem panów to Chrystus jest Bogiem. Inaczej Chrystus miałby Pana nad sobą i nie mógłby nazywać się Panem panów ale panem podległym Panu. Chrystus jednak jako Bóg wcielony jest Panem panów, a jako Mesjasz jest też człowiekiem otrzymującym ziemię w dziedzictwo nazywa się Królem królów

Obj. 19:16 A na szacie i na biodrze ma wypisane imię: Król królów i Pan panów.

To pozwala wyjaśnić Ewangelię Marka 9:18 spytany przez pewnego człowieka nauczycielu dobry. Jezus odpowiedział mu: „Dlaczego nazywasz mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden Bóg„. Teraz gdyby Chrystus nie był dobry, mielibyśmy nie-dobrego Mesjasza. Ale ponieważ Chrystus jest Bogiem, Chrystusowa odpowiedź nie jest zaprzeczeniem jego dobroci, lecz potwierdzeniem jego Boskości. Stąd rozumiemy, że Bóg wcielony to jest Panów, który jest objawiony w Starym Przymierzu jak i w nowym przymierzu.
.

---

Bóg jako suweren

Bóg bogów i Pan panów  to również suweren.Ten atrybut mówi nam o tym, że jedyna doskonałość wszelkiego panowania znajduje się w jednym Bogu. Nie ma, nie ma dwóch, trzech bogów. Jest tylko jeden Bóg, który jest suwerenny. Konfesja Westminsterska poucza:

Jest tylko jeden żywy i prawdziwy Bóg, który jest… najbardziej wolny i absolutny, działający we wszystkim zgodnie z radą swojej własnej niezmiennej i najbardziej sprawiedliwej woli, dla własnej chwały. [7]

Głównym tytułem Boga, dzięki któremu odróżnia się go od wszystkich bożków jest po pierwsze to, że jest on żywym Bogiem.[8]

5 Mojż. 32:40 Podnoszę bowiem swą rękę ku niebu i mówię: Ja żyję na wieki.

Psalm 84:2 Moja dusza wzdycha i omdlewa z tęsknoty do przedsionków PANA; moje serce i ciało wołają radośnie do Boga żywego.

A po drugie, że jest On Bogiem całkowicie suwerennym, sprawującym absolutną kontrolę nad każdym aspektem wszechświata, zarówno widzialnego, niewidzialnego, ożywionego, martwego, cielesnego, duchowego, inteligentnego i bezrozumnego. Berkhoff zauważa:

Suwerenność jest tą doskonałością Jego Istoty, przez którą On, w najprostszym akcie, wychodzi ku sobie jako najwyższe dobro (tj. Rozkoszuje się sobą jako takim) i ku swoim stworzeniom ze względu na swoje własne imię, a zatem jest podstawą ich istnienia. . [9]

Suwerenność Boga sprawia, że ludzie istnieją. To prowadzi nas znowu do argumentu trynitarnego. Jezus Chrystus, który przyszedł na świat, aby oczyścić swój lud, podtrzymywał wszystko przy istnieniu słowem swojej mocy, nawet w momencie kiedy był na krzyżu. Czynił to w swojej boskiej naturze, która w jednej osobie jest od poczęcia na wieki złączona z ludzką naturą w uniii hipostatycznej.

Hebr. 1:3 Który, będąc blaskiem jego chwały i wyrazem jego istoty i podtrzymując wszystko słowem swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z naszych grzechów przez samego siebie, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach;

Tak więc suwerenność Boga przejawia się w jego sprawowaniu władzy nad wszystkim, w tym przez utrzymywanie wszystkiego przy istnieniu w formie, w jakiej chce tego Bóg. Chrystus konając na krzyżu podtrzymywał przy życiu swoich rzymskich oprawców, drwiących z niego  faryzeuszy, Judasza, a nawet diabły i samego szatana. Pomyślmy o tym. Krzyż nie był dziełem przypadku.

Bóg nie podlega również żadnemu sądowi, co oznacza, że jest ostatecznym sędzią, zatem jest jedynym suwerenem. Gdyby Bóg mógł być osądzony, a dodajmy tutaj, że wielu ludzi, którzy nie rozumieją istoty Bożej, myślą, że mogą zarzucić Bogu cokolwiek, gdyby Bóg mógł być osądzony, oznaczałoby to, że ktoś jest nad nim jeszcze bardziej suwerenny niż Bóg. Wtedy Bóg nie byłby suwerenny, ale byłby podległy komuś. Ale Bóg mówi, że nikt nie może osądzić.

W Księdze Jeremiasza zauważamy retoryczne pytanie Boga: któż mi wyznaczy termin rozprawy? Nikt nie wyznaczy terminu rozprawy Bogu, ponieważ nikt nie jest ani wyższy ani nawet równy Bogu!

Jer. 49:19 Oto jak lew wystąpi z wezbrania Jordanu przeciwko przybytkowi mocarza. Wypędzę go jednak nagle z tej ziemi, a ustanowię nad nią mojego wybrańca. Któż bowiem jest mi równy? Kto wyznaczy mi termin rozprawy? A kto jest tym pasterzem, który się ostoi przede mną?

Jer. 50:44 Oto jak lew wystąpi z wezbrania Jordanu przeciwko przybytkowi mocarza. Wypędzę go jednak nagle z tej ziemi, a ustanowię nad nią mojego wybrańca. Któż bowiem jest mi równy? Kto wyznaczy mi termin rozprawy? A kto jest tym pasterzem, który się ostoi przede mną?

Izajasz i Hiob mówią jednym głosem z Jeremiaszem. Nie ma nikogo równego Bogu. Nie ma nikogo, kto by mógł naruszyć Bożą suwerenność i zaprowadzić Go do istoty wyższej niż On, aby ta sądziła Boga! Bóg okazuje się ostatecznym sędzią i, konsekwentnie, jedynym suwerenem wszechświata:

Izaj. 40:25 Do kogo więc mnie przyrównacie, abym był do niego podobny? – mówi Święty.

Hiob 9:19 Jeśli chodzi o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?

Nie da się Boga osądzić. Teraz właśnie to wszystko zostało powiedziane przed określeniem Bożych dzieł, tak abyśmy mogli zrozumieć, że nie ma bóstwa pod Panem, że Bóg przez swoje atrybuty okazuje się prawdziwym Bogiem. I zanim Psalmista przystąpił do recytowania dzieł Boga, ogłosił Jego najwyższe Bóstwo i władzę, nie żeby takie porównanie sugerowało istnienie czegoś zbliżonego do Bóstwa poza Nim.

Uczynił to, ponieważ ludzie mają skłonność wyobrażać sobie Boga podzielonego na części i posuwając się nawet do tworzenia bogów z drewna i kamienia. Pierwsza część Psalmu obala politeizm i ukazuje Jednego Boga w chwale.
.

---

Wielkość Boga ukazana i wyjaśniona w cudownym stworzeniu

Następne mamy ukazaną wielkość Boga, jaka jest wyjaśniona w cudownym stworzeniu. Czytamy, że ten, który sam czyni wielkie cuda, tego, który z którego dni mądrości uczynił niebiosa, tego, który rozpostarł ziemię nad wodami, który uczynił wielkie światła, słońce aby panowało nad niem i księżyc oraz gwiazdy aby panowały w nocy, wszystko ma związek z Bożym miłosierdziem. Wszystkie dzieła Boże są stworzone przez Pana od najmniejszego do największego, po to, aby wzbudzić w nas podziw samego Boga, za jego zdolności stwórcze, za jego wszechmoc, ponieważ pamiętajmy Bóg stworzył wszystko ex nihilo,  czyli z niczego.

1 Mojż. 1:1 Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię

Psalm 33:6 Słowem PANA zostały uczynione niebiosa i tchnieniem jego ust wszystkie ich zastępy.

Rzym. 4:17 [Bóg] przywołuje te rzeczy, których nie ma, tak jakby były

Podziwiamy w tym wszystkim mądrość Boga, jego moc, które są wyryte niemalże w całym stworzeniu, które tak często nie doceniamy. Dajemy często Panu Bogu chwałę i wychwalamy bożą mądrość. Szczególnie właśnie gdy widzimy to w dziele stworzenia takim, jakim ono jest. Widzimy niebiosa ukształtowane. Widzimy słońce, księżyc, które są wielkimi światłami. Podziwiamy Bożą zdolność takiego zarządzania światem, Boga, który uczynił ziemię, a by podtrzymywała życie wszystkiemu, co Bóg stworzył. Tak więc Pan nasz zapewnił nam byt.

Nie mylmy jednak bożej opatzności z bożą łaską i miłosierdziem. Pamiętajmy, że świat istnieje po to, aby służyć wybranym. Potępieni są tutaj jedynie nieproszonymi gośćmi. Są tutaj nielegalnie, można powiedzieć na mocy księcia ciemności uzurpatora, który przywłaszczył w sobie królestwo i panowanie nad tym światem, ale jedyne nad czym w tej chwili panuje to jest królestwo dla ludzi potępionych.

Obj. 12:9 I zrzucony został wielki smok, wąż starodawny, zwany diabłem i szatanem, zwodzący cały świat. Został zrzucony na ziemię, z nim też zrzuceni zostali jego aniołowie.

Efez. 2:2 W których niegdyś postępowaliście według zwyczaju tego świata i według władcy, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach wolicjonalnej niewiary.

Tak więc słońce, księżyc, świat, ziemia, wody, niebiosa, to wszystko trwa, istnieje w takim zakresie i w takim kształcie, w jakim ustanowił Bóg. Bóg, który jest bowiem, który jedynym suwerennym, dobrem i miłosiernym.
.

---

Realizacja miłosierdzia Bożego w obronie Kościoła

Teraz mamy realizację miłosierdzia Bożego w obronie kościoła. Jak zauważa Kalwin:

„Psalmista przedstawia każdą epokę jako okazującą przejawy tej samej dobroci, jaka była okazywana ich ojcom, ponieważ Bóg nigdy nie zawiódł w pomaganiu swojemu ludowi poprzez nieustanny ciąg wybawień. Bardziej znaczącym dowodem Jego miłosierdzia było wstawienie się za narodem w czasie, gdy był on niemal przytłoczony nieszczęściami, niż zachowanie go w całości i w bardziej równomiernym biegu spraw, ponieważ w sytuacji kryzysowej jest coś, co budzi uwagę i przykuwa wzrok.”  [10]

Czytamy o tym, który poraził Egipt. Dlaczego poraził Pan Egipt? Ze względu na swoje miłosierdzie. Zatem miłosierdzie nie dotyczy Egiptu. Miłosierdzie odniesione do wybranych sprawia, że jest zagładą dla potępionych. Egipcjanie oczywiście zostali słusznie uderzeni przez Pana za ich grzechy, za to, że gnębili lud wybrany, w szczególności największą karę podnieśli, gdy wszyscy pierworodni zmarli. Właśnie ponieważ trwali w swojej upartej zawziętości przeciwko Panu Bogu.

Przypominam, że to Bóg zatwardził ich serce, aby wykonać na nich cały sąd.

2 Mojż. 7:3 A ja zatwardzę serce faraona i pomnożę moje znaki i cuda w ziemi Egiptu.

I Egipcjanie zostali złamani przez ostatnią plagę. Wtedy się poddali. Bóg wyprowadził uciskany lud z tej niewoli właśnie ze względu na swoje miłosierdzie. Bóg zniszczył Egipt ze względu na swoje miłosierdzie. Boże miłosierdzie zatem nie jest dobre dla wszystkich. Dla Egipcjan z ich faraonem, dla Oga, króla Baszanu, dla Sychona, króla Amorytów i dla wielu wielkich królów, Boże miłosierdzie oznaczało zagładę. Takim jest właśnie Boże miłosierdzie dla wszystkich przeznaczonych przez Boga na potępienie!
.

---

Boże miłosierdzie w zarządzaniu Kościołem

Ziemię tych, którzy służyli bożkom, Pan wziął i dał w dziedzictwo Izraelowi, który służył Jemu, prawdziwemu Bogu. Tak Pan nagradza swoje sługi łaską i miłosierdziem, choć nie w formie długu. Została ona im i ich poddanym odebrana przez Pana, który rozporządza królestwami, i dana Bożemu ludowi w dziedzictwo. Ziemię podbitych narodów Bóg dał dziedzictwo Izraelowi czyli Kościołowi.

Dał ją Chrystusowi, swojemu słudze,  który poniżeniu pamiętał o nas i wybawił nas od naszych nieprzyjaciół. Dał ją Mesjaszowi, który daje pokarm wszelkiemu ciału właśnie ze względu na miłosierdzie. Pan dał ziemię tych, którzy służyli fałszywym bogom dał dziedzictwo kościołowi ze względu na Chrystusa.

Izrael służył jako typ w Starym Testamencie. Wtedy  mieliśmy do czynienia z ziemią fizyczną. obecnej dyspensacji wiemy, że Ziemia jest poddana Kościołowi jako pole misyjne,

Marek 16:15 I powiedział do nich: Idźcie na cały świat i głoście ewangelię wszelkiemu stworzeniu.

Dzieje 17:30 Bóg wprawdzie pomijał czasy tej nieświadomości, teraz jednak nakazuje wszędzie wszystkim ludziom upamiętanie;

Jednak gdy Chrystus przyjdzie, aby rządzić w zjednoczonym niebie i ziemi, podobnie zauważymy, że zostaną z niego całkowicie wyplenieni czarownicy, bałwochwalcy, grzesznicy i pozostaną tylko ci, którzy zostali przez Boga zbawieni.

2 Piotra 3:10 A jak złodziej w nocy przyjdzie dzień Pana, w którym niebiosa z wielkim hukiem przeminą, żywioły rozpalone ogniem stopią się, a ziemia i dzieła, które są na niej, spłoną.

Obj. 21:8 Ale bojaźliwi, niewierzący, obrzydliwi, mordercy, rozpustnicy, czarownicy, bałwochwalcy i wszyscy kłamcy będą mieli udział w jeziorze płonącym ogniem i siarką. To jest druga śmierć.

W ten sposób Bóg oczyści dziedzictwo dla swoich uwielbionych dzieci. Naszym dziedzictwem będzie ta odnowiona ogniem ziemia. Ziemia, która będzie służyć nam jako dziedzictwo. Dlaczego?

Po pierwsze ponieważ jesteśmy współdziedzicami Chrystusa, suwerennego Boga i prawdziwie człowieka, do którego należy wszechświat:

Rzym. 8:16-17 16. Ten to Duch poświadcza naszemu duchowi, że jesteśmy dziećmi Bożymi. 17. A jeśli dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, jeśli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni.

Psalm 24:1 Psalm Dawida. Do PANA należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, świat i jego mieszkańcy.

1 Kor. 10:26 Pańska bowiem jest ziemia i wszystko, co ją napełnia.

Po drugie, dlatego, że Bóg jest absolutnym suwerenem i  daje ziemię komu chce.

2 Kron. 20:6 I powiedział: PANIE, Boże naszych ojców! Czy ty nie jesteś sam Bogiem na niebie? Czy nie ty panujesz nad wszystkimi królestwami narodów? Czy nie w twoich rękach jest moc i siła, tak że nie ma nikogo, kto by mógł się ostać przed tobą?

Jer. 27:5 Ja uczyniłem ziemię, człowieka i zwierzęta, które są na powierzchni ziemi, swoją wielką mocą i wyciągniętym ramieniem, i daję temu, który w moich oczach ma upodobanie.

Po trzecie Bóg ma upodobanie w swoim Synu, dlatego Jemu dał całą ziemię. A wraz z Chrystusem całemu wybranemu ludowi!

2 Piotra 1:17 Otrzymał on bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy doszedł go taki głos od wspaniałej chwały: To jest mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie.

Po czwarte Pan zatem dysponuje swoim stworzeniem. Obecnie ze względu na swoją chwałę dopuszcza, aby na nim istnieli potępieni, jak już wspomniałem, którzy służą wybranym, ale jednocześnie służą oni jako naczynia Bożego gniewu, który to gniew Bóg okaże na Sądzie Ostatecznym, uprzedzającym ofiarowanie dziedzictwa wybranym!

Rzym. 9:22 A cóż, jeśli Bóg, chcąc okazać gniew i dać poznać swoją moc, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu przygotowane na zniszczenie;

Kol. 3:24 Wiedząc, że od Pana otrzymacie dziedzictwo jako zapłatę, gdyż służycie Panu Chrystusowi.

Znakomitość tego przyszłego jest niewyobrażalna. Tego nie widziało żadne oko ani nie słyszało żadne ucho. Bóg nie objawił nam jak dokładnie będzie ono wyglądać. Ale wiemy, że nowa cywilizacja będzie tworzona przez bezgrzesznych ludzi w harmonii z samym Jezusem Chrystusem, Królem królów i Panem panów, wcielonym Bogiem, który umiłował nas do takiego stopnia, że zniósł męki Kalwarii po to, aby wykupić na własność lud do wiecznej społeczności świętego, nierozerwalnego przymierza!

Izaj. 64:4 Czego od początku świata nie słyszano ani do uszu nie dochodziło, ani oko nie widziało oprócz ciebie samego, Boże, który by tak uczynił dla tego, który go oczekuje.

1 Kor. 2:9 Ale głosimy, jak jest napisane: Czego oko nie widziało ani ucho nie słyszało, ani nie wstąpiło do serca człowieka, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują

Słowa Konfesji Belgijskiej odnoszące się do rzeczywistości Sądu Ostatecznego są nad wyraz pocieszające dla utrapionego, pielgrzymującego ludu:

…wierni wybrani otrzymają koronę chwały i czci, a Syn Boży wyzna ich imiona przed Bogiem, swoim Ojcem, i swymi wybranymi anioły; wszelka łza zostanie otarta z ich oczu, a ich racja – obecnie tak często potępiana przez wielu sędziów i władze jako herezja, a także bezbożność – okaże się racją Syna Bożego. A ich łaskawą nagrodą będzie dane przez Pana dziedzictwo chwały tak doniosłej, jaka nigdy człowiekowi nie śniła się. [11]

Jednak do tego czasu musimy znosić utrapienia, a Bóg jest więcej cierpliwy w stosunku do tych, których przeznaczył na potępienie, tych, którzy nas prześladują niejednokrotnie prowadząc do łez, depresji, załamania wiary, szkodząc zdrowiu i zagrażając życiu. W tym wszystkim Bóg okazuje się suwerennym wybawicielem. Takie jest Boże miłosierdzie!
.

---

Boża chwała w tym wszystkim

Na końcu czytamy o bożej chwale. Wysławiajcie Boga niebios, bo na wieki trwa jego miłosierdzie. Wysławiajcie Tego, który stworzył niebiosa, który stworzył świat, tego, który objawia swoją chwałę, moc ze względu na to, gdzie mieszka, gdzie tron, skąd pochodzą wszystkie błogosławieństwa doczesne i duchowe ze względu na Boga, który przygotował chwałę i szczęście dla ludu w życiu pozagrobowym. Wieczny dom w niebiosach i dziedzictwo zachowamy tą lepszą i trwalszą ziemię, która będzie naszym dziedzictwem przyszłości.

A to wszystko, bo na wieki trwa Jego miłosierdzie.

Nauczanie wygłoszone dnia 28.11.2025

Przypisy

[1] Konfesja Westminsterska 2.1
[2] Katechizm Westminsterski Pyt. i Odp. 7
[3] William Ames, Esencja Teologii 1.12.27
[4] Louis Berkof, Teologia Systematyczna
[5] William Ames, Esencja Teologii  1.12.22-24 
[6] Louis Berkhof Teologia Systematyczna
[7] Konfesja Westminsterska 2:1
[8] William Ames, Esencja Teologii
[9] Louis Berkhof Teologia Systematyczna
[10] Jan Kalwin, Komentarz do Psalmu 136
[11] Konfesja Belgijska 37, Sąd Ostateczny

---

Zobacz w temacie

• Kto będzie sądził świat?
• Nasz niezmienny Chrystus
• O istocie Chrystusa
• Oblicze Boga
• Ojciec wieczności, Bóg mocny
• Nowe Niebo i Nowa Ziemia
• Krew i ciało nie odziedziczą królestwa
• Boże uzdolnienie do dziedzictwa
  .
• Boża całkowita suwerenność
• Boża cierpliwość
• Cierpliwość Świętego Boga
• Dwie Boże cierpliwości