Spis treści
Bóg pozbawiony wiedzy?
Jer. 7:31 Ponadto zbudowali wyżyny Tofet, która jest w dolinie syna Hinnom, aby palić swoich synów i swoje córki w ogniu, czego nie nakazałem i co nie przyszło mi nawet na myśl.
Jer. 19:5 I pobudowali wyżyny Baalowi, aby spalić swoich synów w ogniu jako całopalenia dla Baala, czego im nie nakazałem ani nie mówiłem i co nie przyszło mi nawet na myśl.
Jer. 32:35 Zbudowali wyżyny Baala w dolinie syna Hinnom, by przeprowadzić swoich synów i swoje córki przez ogień ku czci Molocha, czego im nie nakazałem, nie przyszło mi nawet na myśl, by czynić tę obrzydliwość i Judę przywodzić do grzechu.
Jer. 44:21 Czy PAN nie pamięta kadzidła, które paliliście w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy, wy i wasi ojcowie, wasi królowie i wasi książęta oraz lud ziemi, i czy nie wziął sobie tego do serca?
Pytanie dotyczące wszechwiedzy Boga jest bardzo interesujące. Skoro Bóg posiada wieczną wiedzę o wszystkim, jak interpretować teksty, które nauczają, że grzechy ludzi zapisane w powyższych tekstach nigdy nie przyszły Panu na myśl? Były to przecież rzeczy, co do których Bóg stwierdza „nie nakazałem ani nie mówiłem i co nie przyszło mi nawet na myśl.”
- Niektórzy odwołują się do tych tekstów, twierdząc, że Bóg nie przesądził z góry ani nie zadekretował grzechu.
. - Inni twierdzą, że sugerują one element „zaskoczenia” w Bogu, a zatem, do pewnego stopnia, Bóg nie spodziewał się On, że te rzeczy się wydarzą,
. - Wnioskują zatem, że Bóg nie zna przyszłości.
Skoro Bóg wie wszystko i suwerennie wszystko zadekretował, w tym grzech, jak wytłumaczyć te fragmenty?
Analiza
Pierwsze trzy z wymienionych fragmentów są podobne i sugerują niektórym, że Bóg nie wie wszystkiego, co się wydarzy, że nie wszystko suwerennie przesądził i że wydarzenia historyczne, zamiast być przez Niego z góry ustalone, są wydarzeniami, na które musi zareagować i zmienić zdanie. Czwarty fragment jest inny i łatwiejszy do wytłumaczenia, dlatego zajmiemy się nim najpierw.
.
Księga Jeremiasza 44:21-22
Jer. 44:21-22 21. Czy PAN nie pamięta kadzidła, które paliliście w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy, wy i wasi ojcowie, wasi królowie i wasi książęta oraz lud ziemi, i czy nie wziął sobie tego do serca? 22. Tak że PAN nie mógł już dłużej znosić zła waszych uczynków i obrzydliwości, które popełnialiście. Dlatego wasza ziemia stała się spustoszeniem i przedmiotem zdumienia i przekleństwa, bez mieszkańców, jak to jest dzisiaj.
Ten fragment nie powinien być interpretowany jako stwierdzenie, że Bóg nie znał grzechu Judy. Jeremiasz mówi tutaj Judejczykom, że postępowali tak, jakby Bóg nie znał ani nie pamiętał ich niegodziwości. Wersety te mają następującą siłę:
„Czy myślicie, że Bóg nie pamiętał waszych dawnych niegodziwości i że nigdy nie nadejdzie czas, kiedy nie będzie mógł już znieść waszego grzechu? Czy naprawdę myśleliście, że ten dzień sądu nigdy nie nadejdzie? Czy myśleliście, że Jego ostrzeżenia, by was wypędzić z kraju i pozostawić go spustoszonym, były pustymi groźbami? Czy myśleliście, że On nie wie, co niegodziwie czynicie?”
Słowa Jeremiasza w tych wersetach mają siłę pytania retorycznego – pytania, które nie podważa suwerenności Boga, Jego niezmienności i Jego wszechwiedzy, lecz je potwierdza. Bóg naprawdę mówi to, co myśli. Pamięta grzech i będzie go sądził. Naprawdę mówi to, co mówi i nie zmienia swojego słowa. Choć Bóg nie zawsze karze za grzech natychmiast, nie jest on zapominany ani pomijany.
.
Pozostałe teksty
Pozostałe trzy fragmenty wersetów są do siebie podobne i nie ma potrzeby cytowania ich wszystkich. Ostatni z nich, Jeremiasz 32:35, wystarczy:
Jer. 32:35 Zbudowali wyżyny Baala w dolinie syna Hinnom, by przeprowadzić swoich synów i swoje córki przez ogień ku czci Molocha, czego im nie nakazałem, nie przyszło mi nawet na myśl, by czynić tę obrzydliwość i Judę przywodzić do grzechu.
Są tacy, zwłaszcza dzisiaj, którzy opowiadają się za tzw. teologią procesu lub nową myślą i wykorzystują takie fragmenty, aby zaprzeczyć niezmienności Boga, wieczności (że jest ponad czasem i nie jest ograniczony czasem) i niecierpiętliwości (że nie może cierpieć), a także Jego wszechwiedzy (że wiecznie wie wszystko i to postanowił). Teologia procesu to skrajna niewiara, całkowite odrzucenie prawdziwego i żywego Boga oraz naszego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, jedynego Zbawiciela, który poprzez swoje odkupieńcze dzieło zapłacił za nasze grzechy i wysłużył nam sprawiedliwość oraz życie wieczne.
Nie chcę tu szczegółowo powtarzać bluźnierstw teologii procesu. Zainteresowani z łatwością znajdą wystarczająco dużo informacji na jej temat, by poczuć dogłębną odrazę i zaniepokojenie, że takie głosy można usłyszeć w tym, co nazywa się kościołem. Być może należałoby zadać tym, którzy propagują te błędy, pytanie z Księgi Jeremiasza 44:21-22
„Czy myślicie, że Pan nie słyszy, że nie wspomni na to, co o Nim powiedzieliście, i że nie ukarze za tak wielkie zło?”
Niepokojące w tych błędach jest to, że są one również częścią myślenia tych, którzy opowiadają się za
- dwiema wolami w Bogu (w tym jedną, która pragnie zbawienia tych, których nie wybrał na wieki, lecz niezmiennie potępił),
. - dobrointencyjną ofertą zbawienia w ewangelii (tj. Bóg chce, aby ją przyjęli, ale nie daje im daru wiary ani nie prowadzi ich do upamiętania),
. - powszechną łaską (tj. Bóg jest w pewnym sensie łaskawy dla potępionych, a następnie, na koniec, posyła ich do piekła),
. - powszechnym odkupieniem (tj. Chrystus umarł za wszystkich głowa w głowę, ale nie wszyscy są zbawieni),
. - wolną wolą (tj. to wybór człowieka, a nie Boga, decyduje o wiecznym przeznaczeniu człowieka, tak że On nie wie, kto ani ilu będzie zbawionych).
Łatwo zauważyć, że takie błędy nie są dalekie od błędów teologii procesu. Promują również boga, którego wiedza jest ograniczona, który reaguje na ludzkie czyny, który nie wie wszystkiego wszystko i nic z góry nie postanowił, który ma dwojakie zdanie na każdy temat i który nie jest niezmienny i wieczny.
Przytoczone fragmenty Pisma Świętego nie dowodzą tych błędów. W rzeczywistości nie mają one z nimi nic wspólnego. Wszystkie fragmenty mówią o tym, że Bóg nie znał grzechów Judy w tym sensie, że ich nie nakazywał ani nie wypowiadał ani słowa sugerującego, że grzechy te miały Jego aprobatę. Jego prawo nic o nich nie wiedziało i On nigdy ich nie aprobował, nawet milczeniem. Tylko w tym sensie Bóg nie wiedział o grzechu Judy. Dlatego w Księdze Jeremiasza 32:35 czytamy, że Bóg nie nakazywał złych czynów, które czynili mieszkańcy Judy: oddawania czci Baalowi i składania ofiar bożkom z własnych dzieci. Nigdy też nie mówił o tych rzeczach (poza tym, by ich zakazać).
W tych wersetach znajdujemy nawet wzmiankę o odrazie Boga do takich grzechów, że uważa je za tak złe, iż nie mówił o nich szczegółowo swojemu ludowi ani nie sugerował, że te rzeczy mogłyby się wśród nich znaleźć. Czyniłby wtedy to, czego nie powinniśmy czynić według Jego własnego Słowa z Listu do Efezjan mówiąc o rzeczach, które nie powinny być nawet wymieniane wśród ludu Bożego.
Efez. 5:3 A nierząd i wszelka nieczystość albo chciwość niech nie będą nawet wśród was wspominane, jak przystoi świętym;
Boża wszechwiedza
Kluczową kwestią jest jednak wszechwiedza Boga. Jeśli Bóg nie jest wszechwiedzący w sprawach wszechświata i/lub ludzkości, to nie ma innej możliwości niż to, że Jego dzieła są jedynie reakcją na to, co się dzieje. Jeśli jakiekolwiek Jego działania są jedynie reakcją na to, co się dzieje, to nie przeznaczył On wszystkiego, w tym zbawienia lub potępienia ludzi i aniołów. Jeśli nie przeznaczył wszystkiego, to nie jest suwerenny i tak naprawdę niczym nie różni się od człowieka.
Najgorsze jest to, że jeśli Bóg nie jest wszechwiedzący, to nie ma nadziei na moje zbawienie i błogosławieństwo.
A) Mogą wtedy istnieć rzeczy, nieznane Bogu, które mogą oddzielić mnie od miłości Boga, co jest sprzeczne z nauczaniem Listu do Rzymian
Rzym. 8:38-39 38. Jestem bowiem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani moce, ani teraźniejsze, ani przyszłe rzeczy; 39. Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie będzie mogło nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.
B) Jeśli Bóg nie jest wszechwiedzący, to nie mam pewności, że wszystko współdziała ku dobremu tym, którzy kochają Boga, i mnie osobiście, to także jest sprzezcne z Listem do Rzymian
Rzym. 8:28 A wiemy, że wszystko współdziała dla dobra tych, którzy miłują Boga, to jest tych, którzy są powołani według postanowienia Boga.
C) W końcu błogosławione zapewnienie z Listu do Rzymian 8:28 opiera się na suwerennej Bożej wiedzy i wybraniu nas:
Rzym. 8:29-30 29. Tych bowiem, których on przedtem znał, tych też przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu jego Syna, żeby on był pierworodny między wieloma braćmi. 30. Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też uwielbił.
D) Jest tak wiele fragmentów Pisma Świętego, które mówią o Bożej wszechwiedzy, że nie sposób przytoczyć ich wszystkich. Oto kilka, które szczególnie się wyróżniają. W Księdze Izajasza 46:9-10 Bóg, udowadniając, że jest Bogiem, mówi:
Izaj. 46:9-10 9. Wspomnijcie rzeczy dawne i odwieczne, bo ja jestem Bogiem, nie ma żadnego innego, jestem Bogiem i nie ma nikogo podobnego do mnie; 10. Zapowiadam od początku rzeczy ostatnie i od dawna to, czego jeszcze nie było. Mówię: Mój zamiar się spełni i wykonam całą swoją wolę.
Jak mówi Izajasz, nie jest On bogiem, którego można nosić jak bogów pogan, bogiem, który nie może odpowiedzieć ani wybawić (Izaj. 46:1-7). Jahwe nie jest kawałkiem drewna, którego człowiek może użyć do rozpalenia ognia lub ugotowania posiłku, zanim pokłoni się i odda cześć temu, co z niego pozostanie (Izaj. 44:15-17).
On jest Bogiem!
.
Wezwanie do upamiętania
Do wszystkich, którzy czczą boga, który nie jest wszechwiedzący i do ich fałszywych bogów, prawdziwy Bóg mówi:
Izaj. 41:22-24 22. Niech przystąpią i niech nam oznajmią to, co ma się stać. Powiedzcie o dawnych rzeczach, które już były, abyśmy rozważyli to w swoim sercu i poznali ich koniec albo przynajmniej oznajmijcie nam przyszłe rzeczy. 23. Oznajmijcie, co nastąpi w przyszłości, a poznamy, że jesteście bogami. Tak, zróbcie coś dobrego lub złego, abyśmy się zdumiewali i razem to oglądali. 24. Oto wy jesteście niczym, a wasze dzieła też są niczym. Obrzydliwy jest ten, kto was sobie wybiera.
Ten wszechwiedzący Bóg zna mnie na wylot. Zna wszystkie sekrety mojego serca i zna mój koniec od samego początku. Stoję więc przed Nim nagi i odsłonięty, upokorzony i zawstydzony. Ale dla mnie ta wiedza jest zbawienna, ponieważ nie pozostawia mi innego miejsca, jak tylko odkupieńczy krzyż Jezusa Chrystusa!
Na podstawie, źródło
Zobacz w temacie
- Ludzkie ofiary dla Boga Jahwe
- Obrona Księgi Jeremiasza jako autentycznej i prawdziwej
. - Wszechwiedzący Chrystus
- Atrybuty Boga w walce przeciw fanatykom, część 1
- Atrybuty Boga w walce przeciw fanatykom, część 2
- Cechy Boga
- Boża całkowita suwerenność
- Suwerenność Boga w zbawieniu
. - Boże mądre dekrety
- Boże, skuteczne dekrety
- Boże kompleksowe dekrety
- Kalwinizm a Boże dekrety
- Dekretywna a nakazująca wola Boża
, - Dlaczego zło dominuje nad światem
- Wewnętrzny wróg
- Tajemny plan jezuity Fabiana
- Atak bezbożnego psychopaty na chrześcijaństwo
. - Dlaczego każdy chrześcijanin powinien odrzucić doktrynę „dobrointencyjnej oferty zbawienia”?
- Odrzucamy powszechną łaskę
- Cytaty przeciwko wolnej woli
- Bóg Trójjedyny a doktryna powszechnego odkupienia