Unia z Chrystusem a małżeństwo, część 1

utworzone przez | lis 26, 2024 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu

Wstęp

Efez. 5:31-33

31. Dlatego opuści człowiek swego ojca i matkę i połączy się ze swoją żoną, i będą dwoje jednym ciałem.

32. Tajemnica to wielka, lecz ja mówię w odniesieniu do Chrystusa i kościoła.

33. Niech więc każdy z was z osobna miłuje swoją żonę jak samego siebie, a żona niech poważa swego męża.

Istnieje kilka typowych błędów dotyczących jedności z Chrystusem i małżeństwa, które należy poprawić w tym rozważaniu.

Po pierwsze, główna (jeśli nie jedyna) relacja naszych ziemskich małżeństw i zjednoczenie nas z Chrystusem, polega na tym, że nasze małżeństwo jest dla nas symbolem zjednoczenia Kościoła z Chrystusem. Prawdą jest oczywiście, że nasze małżeństwa, a nawet ziemska instytucja małżeństwa wśród nas, są dla nas znakiem lub obrazem relacji Chrystusa z Kościołem, a zatem relacji Chrystusa z każdym wierzącym. Jaki jest związek wierzącego, pobożnego męża z żoną, taki jest związek Chrystusa i Kościoła.

To tak, jakby na pierwszym miejscu było małżeństwo ziemskie, podczas gdy małżeństwo Chrystusa z Kościołem ustępuje miejsca małżeństwu ziemskiemu, które jest symbolem jest małżeństwa Chrystusa i Kościoła. Pomija się fakt, że prawdą jest również to, że związek Chrystusa i Kościoła określa naturę i postępowanie męża i żony. Taka jest myśl zawarta w Liście do Efezjan

werset 32 Tajemnica to wielka, lecz ja mówię w odniesieniu do Chrystusa i kościoła

Można by pomyśleć, że wielką tajemnicą jest relacja między mężem i żoną. W rzeczywistości jest to relacja między Chrystusem a Kościołem. Chrystus i Kościół to małżeństwo pierwsze, fundamentalne i prawdziwe. Ziemskie małżeństwo jest bladym symbolem prawdziwego małżeństwa.

Małżeństwo Chrystusa z nami determinuje nasze. Nasze małżeństwo podąża za małżeństwem Chrystusa i Kościoła.

Po drugie, częstym błędem jest założenie, że podstawowe powołania męża i żony w małżeństwie to dwa odrębne, niezależne obowiązki:1) mąż ma kochać 2) żona ma się poddać.

22. Żony, bądźcie poddane swoim mężom jak Panu.

25. Mężowie, miłujcie swoje żony, jak i Chrystus umiłował kościół i wydał za niego samego siebie;

Uważa się, że są to dwa niezwiązane ze sobą obowiązki. Prawda jest taka, że ​​powołanie męża jest pierwsze i równie fundamentalne dla powołania żony. Pod pewnym względem uległość żony wynika i zależy od wypełniania przez męża swego powołania.

Ta prawda dotycząca małżeństwa jest wyraźnie widoczna w porównaniu naszego małżeństwa z jednością Chrystusa i Kościoła: Kościół jest poddany, ponieważ Chrystus kocha.

Po trzecie, częstym błędem mężów jest odczytywanie swojego powołania w 5. rozdziale Listu do Efezjan, tak jak gdyby Apostoł zatrzymał się w wersecie 25 słowami: „Miłujcie swoje żony”. Ignorują to, co następuje w pozostałej części wersetu 25: „jak i Chrystus umiłował Kościół” oraz dalsze wyjaśnienie miłości:

26. Aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą przez słowo;

27. By stawić przed sobą kościół chwalebny, niemający skazy ani zmarszczki, ani czegoś podobnego, lecz żeby był święty i nienaganny.

28. Tak też mężowie powinni miłować swoje żony jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, samego siebie miłuje.

29. Nikt bowiem nigdy nie miał w nienawiści swego ciała, ale je żywi i pielęgnuje, jak i Pan kościół.

Miłość męża jest zatem jedynie uczuciem seksualnym, romantycznym i zaspokajaniem jej ziemskich potrzeb.
.

Cudowna Ewangelia biblijna

List do Efezjan jest wyjątkowym listem na temat Kościoła, w dużej mierze obejmującym zjednoczenie Kościoła z Chrystusem. Przypomina nam to, że studiując jedność ludu Bożego z Chrystusem, nie możemy przeoczyć tego aspektu zjednoczenia, jakim jest zjednoczenie Chrystusa i Kościoła.

Oznacza to konsekwentną jedność wierzącego z Kościołem i innymi członkami Kościoła. Poniżej znajdują się fragmenty Listu do Efezjan, które wyrażają różne aspekty jedności Chrystusa i Kościoła.

A) Kościół został „wybrany”, czyli wybrany w Chrystusie

Efez. 1:4 Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.

B) Kościół został „stworzony” w Chrystusie Jezusie

Efez. 2:10 Jesteśmy bowiem jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, które Bóg wcześniej przygotował, abyśmy w nich postępowali.

C) Chrześcijanie pogańscy, którzy kiedyś byli daleko, zostali „uczynieni bliskimi” dla żydowskich wierzących w Chrystusa Jezusa

Efez. 2:13 Lecz teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa.

D) Przez Jezusa Chrystusa zarówno chrześcijanie pochodzenia żydowskiego, jak i pogańskiego „w jednym Duchu mają przystęp do Ojca”

Efez. 2:18 Przez niego bowiem my, obie strony, mamy przystęp w jednym Duchu do Ojca.

E) W Chrystusie Jezusie cały Kościół jest „trwale zespolony” i jako jedna budowla „rośnie w  świątynię świętą w Panu”

Efez. 2:21 Na którym cała budowla razem zespolona rośnie w świętą świątynię w Panu;

Praktyczna aplikacja

Praktycznym zastosowaniem unii Chrystusa i Kościoła w Liście do Efezjan jest zwłaszcza jedność członków Żydów i pogan. Ta różnica stanowiła szczególnie poważne zagrożenie dla jedności.

To kładzie w cieniu wszystkie nasze niebezpieczne różnice. W porównaniu z różnicami pomiędzy żydowskimi i pogańskimi członkami Kościoła, nasze różnice pomiędzy mężczyznami i kobietami, bogatymi i biednymi, czarnymi i białymi, Polakami i nie-Polendrami są bardzo małe.

Różnice między Żydami i poganami są tematem szczególnie w Liście do Efezjan 2:11-15. Poruszone tematy to:nieobrzezanie / obrzezanie (werset 11),Izrael / obcy (werset 12), zniwelowanie przeszkód na drodze zjednoczenia (werset 14), zjednoczenie (werset 15).

11. Dlatego pamiętajcie, że wy, niegdyś poganie w ciele, zwani nieobrzezaniem przez tych, których zwano obrzezaniem dokonanym ręką na ciele;

12. Byliście w tamtym czasie bez Chrystusa, obcy względem społeczności Izraela i obcy przymierzom obietnicy, niemający nadziei i bez Boga na świecie.

13. Lecz teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa.

14. On bowiem jest naszym pokojem, on, który z obydwu uczynił jedno i zburzył stojący pośrodku mur, który był przegrodą;

15. Znosząc przez swoje ciało nieprzyjaźń, prawo przykazań wyrażone w przepisach, aby z dwóch stworzyć w samym sobie jednego nowego człowieka, czyniąc pokój;

Trzy Ilustracje

Apostoł używa kilku obrazów w Liście do Efezjan, aby przedstawić jedność Kościoła na mocy zjednoczenia z Chrystusem.

A) Jednym z nich jest ludzka głowa wraz z ciałem: Chrystus jest Głową, a Kościół Jego Ciałem

Efez. 1:22-23 22. I wszystko poddał pod jego stopy, a jego samego dał jako głowę ponad wszystkim kościołowi; 23. Który jest jego ciałem i pełnią tego, który wszystko we wszystkich napełnia.

B) Inną figurą jest kamień węgielny i budynek, który jest zbudowany z kamienia węgielnego i na nim spoczywa

Efez. 2:20-21 20. Zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Jezus Chrystus; 21. Na którym cała budowla razem zespolona rośnie w świętą świątynię w Panu;

C) Trzecią postacią jest małżeństwo. Ta ostatnia jest ziemską postacią lub symbolem zjednoczenia z Chrystusem, o którym mowa w tym rozdziale.

Efez. 5:21-33
.
21. Będąc poddani sobie nawzajem w bojaźni Boga.

22. Żony, bądźcie poddane swoim mężom jak Panu.

23. Bo mąż jest głową żony, jak i Chrystus głową kościoła, jest on też Zbawicielem ciała.

24. Jak więc kościół poddany jest Chrystusowi, tak też żony swoim mężom we wszystkim.

25. Mężowie, miłujcie swoje żony, jak i Chrystus umiłował kościół i wydał za niego samego siebie;

26. Aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą przez słowo;

27. By stawić przed sobą kościół chwalebny, niemający skazy ani zmarszczki, ani czegoś podobnego, lecz żeby był święty i nienaganny.

28. Tak też mężowie powinni miłować swoje żony jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, samego siebie miłuje.

29. Nikt bowiem nigdy nie miał w nienawiści swego ciała, ale je żywi i pielęgnuje, jak i Pan kościół.

30. Gdyż jesteśmy członkami jego ciała, z ciała jego i z kości jego.

31. Dlatego opuści człowiek swego ojca i matkę i połączy się ze swoją żoną, i będą dwoje jednym ciałem.

32. Tajemnica to wielka, lecz ja mówię w odniesieniu do Chrystusa i kościoła.

33. Niech więc każdy z was z osobna miłuje swoją żonę jak samego siebie, a żona niech poważa swego męża.

Oczywiście Duch Święty porównuje nasze zjednoczenie z Chrystusem do zjednoczenia męża i żony w małżeństwie: ciągle używa porównawczego „jak”. Żona ma być poddana mężowi, „jak kościół poddany jest Chrystusowi” (werset 24). Mąż ma miłować żonę, „jak i Chrystus umiłował kościół” (werset 25).
.

Zjednoczenie

Porównanie jest tak bliskie, że w małżeństwie mąż i żona stają się jednym ciałem – tak ściśle są zjednoczeni! – tak jak Chrystus i Kościół stanowią jedną całość w mistycznym zjednoczeniu stworzonym przez Ducha Świętego

weret 31 Dlatego opuści człowiek swego ojca i matkę i połączy się ze swoją żoną, i będą dwoje jednym ciałem.

Apostoł rzucił okiem na Księgę Rodzaju 2:24, opisując Bożą instytucję małżeństwa i jego cudowną jedność podczas stworzenia. Chociaż seksualny aspekt małżeństwa jest najwyższym wyrazem i radością tego związku w małżeństwie, nie jest to jedyny aspekt. Chociaż mąż i żona są dwiema różnymi osobami, dzielą jedno życie – związek smutków i radości, zmagań i rozczarowań, myślenia i planowania, sukcesów i porażek, a zwłaszcza duchowych sukcesów i niedoli.

To ostatnie – duchowe zdrowie obojga w małżeństwie – należy szczególnie do obowiązków męża, co odzwierciedla troskę Chrystusa o duchowe dobro Kościoła

25. Mężowie, miłujcie swoje żony, jak i Chrystus umiłował kościół i wydał za niego samego siebie;

26. Aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą przez słowo;

27. By stawić przed sobą kościół chwalebny, niemający skazy ani zmarszczki, ani czegoś podobnego, lecz żeby był święty i nienaganny.

28. Tak też mężowie powinni miłować swoje żony jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, samego siebie miłuje.

Jakże zatem sprzeczne z jego powołaniem jest postępowanie męża, który stosuje przemoc. Niszczy swoją żonę duchowo poprzez znęcanie się nad nią psychicznie i fizycznie! Słuszne są pouczenia Listu względem żonatych i przyszłych członków o małżeństwie

  • mąż jest autorytatywną głową; żona jest ciałem uległym
    .
  • powołaniem męża jest miłość; powołaniem żony jest uległość

Wyraźnie sugeruje się także, że rozwód jest zabroniony. Zakaz objęty wyjątkiem Chrystusa w Ewangelii Mat. 5:32 i 19:9: cudzołóstwo jednej z osób pozostających w związku małżeńskim.
.

List do Efezjan 5 jako Ewangelia prawdziwego małżeństwa

Chociaż ma to zastosowanie do instrukcji dotyczących ziemskich małżeństw świętych, często pomija się fakt, że 5 rozdział Listu do Efezjan nie jest przede wszystkim instrukcją na temat ziemskich małżeństw, ale jest cudowną Ewangelią naszego zbawienia. Świadczą o tym porównania zawarte w tym fragmencie: „jak” i „jak i”. To właśnie wyraża zaskakujący trzydziesty drugi werset tego rozdziału.

werset 32 Tajemnica to wielka, lecz ja mówię w odniesieniu do Chrystusa i kościoła.

Na samym końcu, wyjaśniając bliską, intymną jedność małżeństwa i napominając o głównych obowiązkach mężów i żon, Apostoł woła: „Tajemnica to wielka”. Czytelnik mógłby pomyśleć, że Apostoł miał na myśli ziemskie małżeństwo. Rzeczywiście, jest coś tajemniczego w ziemskim małżeństwie. Każdy wierzący mąż i żona doświadczają tajemnicy małżeństwa. Jedność małżeństwa to coś więcej, niż można wyjaśnić i zrozumieć. Przez łzy sędziwa matka płacze po śmierci ojca:

„Połowa mnie umarła razem z nim”.

Rzeczywiste małżeństwo

Ale Apostoł nie mówił w 5 rozdziale Listu do Efezjan o ziemskim małżeństwie, nie tylko i nie głównie; cały czas mówił „o Chrystusie i Kościele”. Rzeczywistością małżeństwa ziemskiego, małżeństwa osób wierzących i samej instytucji małżeństwa jest zjednoczenie Chrystusa i Kościoła. Nasze małżeństwa nie są prawdziwe; prawdziwe małżeństwo to małżeństwo Chrystusa i Kościoła. Bóg nie ustanowił najpierw ziemskiego małżeństwa, a potem zdecydował, że będzie to stosowny symbol jedności Chrystusa i Kościoła.

Ale Bóg najpierw zarządził jedność Chrystusa i Kościoła. Następnie stworzył ziemskie małżeństwo jako słaby, ale pasujący obraz Swojego własnego zjednoczenia z ludzkością w przymierzu w Jezusie Chrystusie.

Za naszymi małżeństwami, lekko przeświecającymi, kryje się cudowna Ewangelia zjednoczenia Chrystusa i Jego Kościoła. Taka jest rzeczywistość małżeństwa w kościele. W miłości do nas, która była czysto łaskawa – przychylności wobec całkowicie niemiłych i niegodnych – Chrystus poślubił nas. To małżeństwo było łaskawe, ponieważ musiał oddać samego siebie za Kościół w odkupieńczej śmierci na krzyżu.

Efez. 5:25 Mężowie, miłujcie swoje żony, jak i Chrystus umiłował kościół i wydał za niego samego siebie;

Według tego fragmentu Kościół był niemiły, ponieważ Chrystus musiał go uczynić pięknym, uświęcając i oczyszczając

werset 26 Aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą przez słowo;

Miłość Chrystusa do Kościoła to dawanie, a nie branie, ofiarność i brak wymagań. I jest to miłość skuteczna: przedstawia On sobie Kościół jako „chwalebny”

werset 27 By stawić przed sobą kościół chwalebny, niemający skazy ani zmarszczki, ani czegoś podobnego, lecz żeby był święty i nienaganny.

Przykład dla ziemskich małżeńśtw

Oto odpowiedź dla niezadowolonego męża, który uważa, że ​​jego żona jest poniżej jego standardów i życzeń – niewystarczająco piękna, niewystarczająco zdolna, nieodpowiednio kulturalna i tym podobne, a wszystko to sprowadza się do tego, że jego żona jest go niegodna. Chrystus nie poślubił godnej żony. Nawet teraz żyje w obfitej miłości z żoną, która sama w sobie jest daleka od prawdziwej chwały męża.

Według Listu do Efezjan 5 Chrystus obdarza swą miłością swoją oblubienicę, zapewnia ją o swojej miłości i mówi jej o niej. Według wersetu 29 On żywi i pielęgnuje swoją oblubienicę, Kościół.

werset 29 Nikt bowiem nigdy nie miał w nienawiści swego ciała, ale je żywi i pielęgnuje, jak i Pan kościół.

Dokładnie to samo czyni On z Kościołem przez cały okres Nowego Testamentu. List do Efezjan 5 jest Jego pełnym miłości słowem skierowanym do Kościoła.
.

Małżeństwo jako Ewangelia

werset 32 Tajemnica to wielka, lecz ja mówię w odniesieniu do Chrystusa i kościoła.

Ta cudowna Ewangelia Chrystusa i naszego małżeństwa znajduje odzwierciedlenie w naszych małżeństwach. Małżeństwo Chrystusa określa nasze. Pary małżeńskie w Kościele są uprzywilejowane i powołane do ukazywania jedności Chrystusa i Kościoła. Świat może widzieć zjednoczenie Chrystusa i Kościoła w małżeństwach wierzących. Nasze małżeństwa są żywym, mocnym i nieuniknionym słowem Boga skierowanym do świata, kiedy świat nie chce słyszeć niczego, co mówimy.

I co za skandal – świadomie używamy tego słowa – jeśli nie widzą takiego małżeństwa, a raczej widzą znęcanie się.

c.d.n..

Na podstawie, źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email