Schizma a sprawiedliwa separacja od denominacji

utworzone przez | cze 17, 2025 | Eklezjologia: nauka o kościele

Grzech bezprawnego podziału

1 Kor. 1:10 Proszę więc was, bracia, przez imię naszego Pana Jezusa Chrystusa, żebyście wszyscy to samo mówili i żeby nie było wśród was rozłamów, ale abyście byli zespoleni jednakowym umysłem i jednakowym zdaniem.

Schizma nie jest zwykłą niezgodą ani po prostu odejściem — jest ciężkim grzechem bezprawnego rozdarcia ciała Chrystusa, Jego ukochanej oblubienicy. Pismo Święte potępia to w najmocniejszych słowach.

Rzym. 16:17 A proszę was, bracia, abyście wypatrywali tych, którzy powodują rozłamy i zgorszenia przeciwko tej nauce, którą przyjęliście; unikajcie ich.

Grzech schizmy nie jest zmiękczony z czasem. Często jest osądzany przez Boga poprzez dalszą schizmę. Kiedy ten duch się zakorzeni, mnoży podział za podziałem, ponieważ duma, bunt i podejrzliwość narastają bez kontroli.

Prawowierne oddzielenie

2 Kor. 6:17 Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, i nieczystego nie dotykajcie, a ja was przyjmę.

Teraz zadamy ściśle powiązane i konieczne pytania: Jeśli grzeszny podział jest schizmą,

  • kiedy separacja jest sprawiedliwa?
    .
  • czym jest reforma?

W polityce Kościoła Reformowanego nie potępia się wszelkiego rozdzielenia. Istnieje coś takiego jak zgodne z prawem i konieczne rozdzielenie i reforma — powrót do prawdziwego wielbienia Boga, do trzech oznak prawdziwego kościoła i właściwego zarządzania kościołem Chrystusa pod przewodnictwem Ducha.
.

Podstawy prawne

Izaj. 52:11 Odstąpcie, odstąpcie, wyjdźcie stamtąd, nieczystego nie dotykajcie; wyjdźcie spośród niego; oczyśćcie się, wy, którzy nosicie naczynia PANA.

Aby rozłam był prawdziwą Reformacją, musi być dokonany zgodnie z Bożą Prawdą i Bożym Porządkiem. To, że musi być dokonany zgodnie z Bożą Prawdą oznacza, że ​​tylko wtedy, gdy trzy cechy prawdziwego kościoła są złamane i uparcie poddawane kompromisowi. Wtedy i tylko wtedy może być prawdziwa Reformacja.

Znaki służące rozpoznaniu prawdziwego Kościoła to:
.
1) wykład czystej doktryny Ewangelii (1 Kor. 15:1-4; Jan 10:27; Efez. 2:20; Dzieje. 17:11-12; Kol. 1:23; Jan. 8:47);
.
2) jasne sprawowanie sakramentów, jak to zostało ustanowione przez Chrystusa (Mat. 28:19; Łuk. 22:19; 1 Kor. 11:23) 
.
3) praktykowanie dyscypliny w karceniu grzechu (Mat. 18:15-18; 2 Tes. 3:14-15)
.
Czyli pokrótce – zarządzanie wszystkim zgodnie z nieskalanym Słowem Bożym, odrzucanie wszystkiego z nim sprzecznego i rozpoznanie Jezusa Chrystusa jako jedynej Głowy Kościoła. Zatem prawdziwy Kościół może być rozpoznany, a żaden człowiek nie ma prawa się od niego odłączyć. [xxx Konfesja Belgijska 34]

To, że musi być zrobione zgodnie z Bożym Porządkiem, oznacza, że ​​musi podążać za prawdą i zasadami Bożego Słowa w polityce kościelnej. Nie można powiedzieć, że prawda jest ponad wszystkim i ignorować porządku ustanowionego w Bożym Słowie, tak jakby Boży porządek nie był prawdą lub mniejszą prawdą.

1 Kor. 14:33 Bóg bowiem nie jest Bogiem nieładu, lecz pokoju, jak we wszystkich kościołach świętych.

Analogia

Rozważmy matkę, która zgrzeszyła przeciwko swojemu synowi. Syn nie może powiedzieć:

„Mamo, grzesząc przeciwko mnie, utraciłaś swój autorytet. Teraz musisz wysłuchać wszystkiego, co mam do powiedzenia”.

Syn mógł zostać niesłusznie obrażony, ale to nie odrzuca Bożego nakazu by czcić jego matkę.

2 Mojż. 20:12 Czcij swego ojca i swoją matkę, aby twoje dni były długie na ziemi, którą PAN, twój Bóg, da tobie.
.
Efez. 6:2-3 2. Czcij swego ojca i matkę – jest to pierwsze przykazanie z obietnicą; 3. Aby ci się dobrze powodziło i abyś długo żył na ziemi.

Albo wyobraźmy sobie, że młody człowiek, zdezorientowany tym, czego uczą na jego uniwersytecie, mówi przy obiedzie, że dziękuje Bogu za powszechną łaskę. A ojciec, zamiast starać się wyjaśnić lub zrozumieć, czy syn jest źle poinformowany lub celowo popełnia błąd, mówi synowi:

„Nigdy nie będziesz moim synem, wyjdź z mojego domu”.

To, że prawda jest ważna, nie oznacza, że ​​Bóg pozwala na pochopność lub przesadę w naszym działaniu i osądzie. Sposób, w jaki rzeczy są robione, i prawda są ważne dla odrodzonego dziecka Bożego.
.

Porządek procedury

1 Kor. 14:40 Wszystko niech się odbywa godnie i w należytym porządku.

Co zatem oznacza stwierdzenie, że podział kościoła musi zostać przeprowadzony w sposób uporządkowany, aby można było mówić o sprawiedliwej reformie?

  • wszystkie środki protestu i apelacji muszą zostać wyczerpane przed podziałem.
    .
  • podział musi zostać przeprowadzony na mocy orzeczenia konsystorza.

Zapamiętajmy pierwszą zasadę: przed rozłamem muszą zostać wyczerpane wszelkie środki protestu i odwołania.
.

Przykład

Wyobraźmy sobie następujący scenariusz: Jeden ze starszych uważa, że pastor naucza błędu. Co musi zrobić? Nie może publicznie ogłosić kościoła odstępczym i odejść. Musi poddać się nakazowi Chrystusa.

Po pierwsze zaczyna od protestu — najpierw do swojego konsystorza [czyli rady wszystkich starszych]. Jeśli to zawiedzie, odwołuje się do klasy kościołów, a następnie do synodu (jeśli taki istnieje). Jeśli każda słuszna droga została podjęta w dobrej wierze i zgromadzenia go uciszą, wtedy — i tylko wtedy — może zrezygnować jako jednostka. Teraz może mówić i pisać publicznie przeciwko kościołowi, dając świadectwo prawdzie, czekając na Boga.

1 Tym. 5:20 A tych [spośród starszych], którzy grzeszą, strofuj w obecności wszystkich, aby i inni się bali.
.
Gal. 2:11 A gdy Piotr przybył do Antiochii, sprzeciwiłem mu się w twarz, bo był godny nagany.
.
Efez. 5:13 A wszystko to, gdy jest strofowane, przez światło staje się jawne; to wszystko bowiem, co ujawnia, jest światłem.

Po drugie, separacja musi być przeprowadzona na mocy osądu konsystorza. Żadna osoba ani grupa nie może ogłosić kościoła fałszywym lub odłączyć się od niego poza prawnym nadzorem starszych. Żadna osoba ani grupa prywatna nie może ośmielać się wydawać wiążących orzeczeń kościelnych ani działać w imieniu kościoła poza gronem starszych ustanowionych przez Boga. Chrystus powierzył zarządzanie kościołem urzędowi starszych

Dzieje 14:23 A gdy w każdym kościele ustanowili starszych, modląc się i poszcząc, powierzyli ich Panu, w którego uwierzyli.
.
Tyt. 1:5 Zostawiłem cię na Krecie w tym celu, abyś uporządkował to, co tam jeszcze zostało do zrobienia, i ustanowił w każdym mieście starszych, jak ci nakazałem;
.
Hebr. 13:17 Bądźcie posłuszni waszym przywódcom i bądźcie im ulegli, ponieważ oni czuwają nad waszymi duszami jako ci, którzy muszą zdać z tego sprawę. Niech to czynią z radością, a nie ze wzdychaniem, bo to nie byłoby dla was korzystne.

Tylko wtedy, gdy konsystorz, jako ciało, orzeknie, że denominacja utraciła znamiona prawdziwego kościoła i związała prawdę nieprawością — tylko wtedy mogą oni prawnie przewodzić zgromadzeniu w oddzieleniu, kontynuując posługę Słowa, sakramentów i dyscypliny jako ustanowiony kościół.

Ta zasada jest krytyczna. W rządzie Kościoła Reformowanego konsystorz (czyli rada starszych i pastorów) każdej lokalnej kongregacji jest jedyną prawowitą władzą rządzącą nad tym kościołem. Żadne szersze zgromadzenie setek duchownych i żaden duchowny samej kongregacji nie może uzurpować sobie tej lokalnej władzy starszych.
.

Praktyczny przykład

Rozważmy hipotetyczne odchylenie doktrynalne w wyznaniu wiary przyjętym przez Kościół Reformowany.

Załóżmy, że pastor jest przekonany, że denominacja popełniła poważny błąd doktrynalny — być może przyjmując i wiążąc kościoły nowym, niebiblijnym wyznaniem. Co może zrobić? Nie może, pod żadnymi okolicznościami, jednostronnie oddzielić zgromadzenia od denominacji. Rządzenie kościołem nie leży w jego rękach.

Jego powołaniem jest przedstawianie swoich obaw konsystorzowi, poddawanie się jego osądowi i korzystanie z prawnej procedury protestu i odwołania.

Jeśli jego konsystorz zgadza się z jego stanowiskiem doktrynalnym, konsystorz wnosi protest / apel do szerszych zgromadzeń (Klasy lub Synodu), aby szersze zgromadzenia mogły osądzić tę sprawę.

Jest to kluczowe, ponieważ to, co dzieje się w szerszych zgromadzeniach, nie jest decyzją zwykłych ludzi, ale Ducha Świętego działającego przez ludzi. Jest to wyraźnie ukazane w Dziejach Apostolskich, kiedy delegaci na Sobór Jerozolimski (szersze zgromadzenie, takie jak Klasa lub Synod), po podjęciu decyzji, oświadczyli:

Dzieje 15:28 Uznał bowiem Duch Święty za słuszne, i my też, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne.

Dopiero gdy proces protestu i apelacji zostanie wyczerpany, a konsystorz uzna, że ​​pozostanie w wyznaniu byłoby naruszeniem ich sumienia przed Bogiem, lokalna kongregacja może wycofać się w sposób, który zachowuje porządek ustanowiony przez Chrystusa.

W takim przypadku pastor nie działa sam — jest pod nadzorem i osądem grona starszych i zgodnie z wezwaniem Słowa Bożego.

Dzieje 2:40 W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał ich: Ratujcie się od tego przewrotnego pokolenia.
.
Obj. 18:4 I usłyszałem inny głos z nieba, który mówił: Wyjdźcie z niej, mój ludu, abyście nie byli uczestnikami jej grzechów i aby was nie dotknęły jej plagi.

Na podstawie, źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email