Masowe aresztowania Zakonu Templariuszy w Królestwie Francji zaninicjowane przez Antychrysta Klemensa V

Data: 1307.10.13

Wczesnym rankiem 13 października 1307 r. król Filip IV „Piękny” rozkazał jednoczesne zatrzymanie członków Zakonu Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona (Templariuszy) na terytorium Francji. Akcja – wymierzona w zakon, który posiadał ogromny majątek i niezależny status kościelny – była prowadzona na podstawie sfabrykowanych oskarżeń o herezję, sodomię i bluźnierstwo. Nastąpiła następnie współpraca władzy królewskiej z papieską administracją (Papież Klemens V wydał później bullę nakazującą areszty w całym chrześcijaństwie), co pokazuje, jak instytucjonalne mechanizmy Kościoła rzymskiego i władzy świeckiej mogły zostać użyte do politycznego rozbicia niezależnych wspólnot i zawłaszczenia ich dóbr. Z reformowanej perspektywy wydarzenie to ukazuje niebezpieczeństwo sakralno-państwowego sojuszu oraz upadek sprawiedliwości, gdy Kościół (lub jego przedstawiciele) ułatwiają polityczne prześladowania zamiast bronić prawdy i sumień.

Dokument: Bulla Pastoralis praeeminentiaeAutor: Papież Klemens VTreść: nakaz dla wszystkich chrześcijańskich władców, aby aresztowali templariuszy i zajęli ich majątek.Bulla ta została wydana po aresztowaniach we Francji (13 października 1307 r.), które zainicjował król Filip IV Piękny. Papież — zamiast sprzeciwić się bezprawiu — uświęcił decyzję króla, co pokazuje zależność papiestwa od władzy świeckiej w późnym średniowieczu.