Bóg jako Matka?

Istotne pytanie

Jan 4:24 Bóg jest duchem, więc ci, którzy go czczą, powinni go czcić w duchu i w prawdzie.

Czy biblijne jest odnoszenie się do Boga jako Matki czy też „Boga Matki”? Nie chodzi tu o Kościół katolicki (Świętą Matkę Bożą lub Matkę Bożą), ale o bibliine użyciu wyrażenia.

To ważna kwestia w tak zdezorientowanym pod względem płci społeczeństwie, w jakim żyjemy dzisiaj. Bóg jest duchem, więc w rzeczywistości nie ma płci. Bóg nie jest mężczyzną ani kobietą. Przekracza wszystkie tego typu rzeczywiste kategorie.

(więcej…)

W imię Ojca, Syna i Matki Boskiej

Dziełem diabła jest kłamać

Żyjący na przełomie VI i VII wieku naszej ery Mahomet był fałszywym prorokiem zaś koran jest pełen błędów i niedorzeczności. Gdyby bowiem koran był rzeczywiście bezbłędnym słowem Allaha to nie powinien zawierać błędnej interpretacji doktryny Trójjedynego Boga. Oczywiście Allah, który rzekomo objawił Mahometowi treść koranu „przeoczył” zasadniczy fakt, że Maria w pierwszym kościele nigdy nie była uznawana za boginię czy też drugą osobę Boga.

Niniejszy artykuł wskaże jasno iż koraniczna sura 5 tego właśnie naucza oraz że ta nauka stoi kością w gardle muzułmańskim apologetom, którzy stają na głowie, aby to koraniczne kłamstwo tuszować.

(więcej…)

Doktryna samoistności Boga

Potrzeba Bożego oświecenia

Gdy rozważamy samoistność Boga, Jego wieczną samoegzystencję wkraczamy do tego wymiaru charakteru Boga, który jest najbardziej niepojmowalny dla naszych umysłów. Dlatego też głęboko potrzebujemy łaskawości, potrzebujemy aby Bóg zniżył się do naszego poziomu i przemówił do naszych dziecięcych umysłów (1 Kor. 13:9-12). Istota Boga bowiem wykracza daleko poza abstrakcyjne i filozoficzne spekulacje.

Możemy jedynie patrzeć na istotę Boga z największym i powalającym na kolana podziwem.

(więcej…)

Bóg wywyższony ponad wszystko

W przededniu katastrofy

W VII wieku przed narodzeniem Chrystusa Pana królestwo Judy kwitnie militarnie i gospodarczo. W czasie 52 lat rządów króla Uzjasza (790 – 739 B.C.) państwo zostało ufortyfikowane (2 Kronik 26:3-5; 8-10; 13-15), w kraju panuje pokój. Jednakże religia zaczyna upadać, rodzi się fałszywa duchowość (2 Król. 15:34; 2 Kronik 26:16-19) a wraz z nią moralność, co w ostateczności zaowocuje uprowadzeniem calego narodu do Babilonu (2 Król. 20:17-18; 24:11-20)

Bóg ostrzega swój lud ale złudzenie siły, dobrobytu i religijne samozadowolenie zaślepiają serca Żydów. Upadek jest nieunikniony, jednakże Suwerenny Pan nie tylko czuwa ale jest także autorem wszystkich wydarzeń.

Izaj. 14:24 Przysiągł PAN zastępów, mówiąc: Zaprawdę, jak obmyśliłem, tak będzie, a jak postanowiłem, tak się stanie;
.
Izaj. 42:24 Kto wydał Jakuba na rabunek, a Izraela łupieżcom? Czy nie PAN, przeciwko któremu zgrzeszyliśmy? Nie chcieli bowiem kroczyć jego drogami ani słuchać jego prawa

Przyjdzie dzień, gdy sam Jahwe, Pan z nieba (1 Kor. 15:47) wkroczy na scenę a wraz z Nim zbawienie. Imię jednego z wybranych do ogłoszenia tego dzieła proroków to Izajasz (hebr. יְשַׁעְיָה) – co się tłumaczy zbawienie należy do Jahwe. Jest ono symboliczne ponieważ odnosi się do Mesjasza oraz dzieła zbawienia, którego jest autorem: dla Izraela duchowego, dla wszystkich wybranych.

Poniższe rozważanie oparte jest o interpretacyjną zasadę progresywnego objawienia, według której teksty objawione przez Ducha w Starym Testamencie należy interpretować przez pryzmat objawienia Nowego Testamentu.

(więcej…)

Trynitaryzm Justyna Męczennika

Początki doktryny

Izaj 9:6 Dziecko bowiem narodziło się nam, syn został nam dany. Na jego ramieniu spocznie władza, a nazwą go imieniem: Cudowny, Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Wieczności, Książę Pokoju;

Zawsze chichoczę w środku, gdy słyszę kogoś, kto mówi, że doktryna o Trójcy Świętej powstała w 325 roku n.e. w Nicei. Czasami niektórzy nawet sugerują, że dopiero po upadku chrześcijaństwa pod wpływem złego cesarza Konstantyna ktokolwiek kiedykolwiek pomyślał, że Jezus jest Bogiem i że cała ta sprawa była motywowana politycznie.

Podczas gdy prawdą jest, że niektóre z bardziej rozwiniętych języków trynitarnych i rozróżnień technicznych zostały dopracowane znacznie później, po wiekach uważnej refleksji i dyskusji, podstawowe zarysy doktryny trynitarnej znajdują się na stronach Nowego Testamentu. Pismo Święte wyznaczyło aksjomaty, a gdy chrześcijanie rozmawiali, logiczne wymagania tych aksjomatów stały się jaśniejsze, a język teologiczny niezbędny do wyrażenia tych wymagań zaczął się rozwijać.

Izaj. 10:21 Resztka zawróci, resztka Jakuba, do Boga mocnego

(więcej…)

Trynitaryzm Williama Tyndale’a

Nieco o Reformatorze

William Tyndale (1494 – † 1536) był pierwszym Reformatorem, który wbrew zakazowi, ryzykując swoim życiem przetłumaczył Biblię z języka greckiego i hebrajskiego na angielski. Z tego też pwoodu został spalony na stosie przez ohydny reżim Rzymskokatolicki. O determinacji Tyndale’a świadczy jego rozmowa pewnym wykształconym księdzem, który stwierdził, że „byłoby lepiej dla nas żyć bez praw bożych, niż bez papieskich”, na co oburzony odparł:

„Sprzeciwiam się papieżowi i jeśli Bóg zachowa mnie przy życiu, uczynię tak, że chłopiec przy pługu będzie znać [Biblię] lepiej, niż sam papież”

Szokującym dla pobożnego czytelnika będzie fakt, iż współcześni odstępcy od wiary starają się wykorzystać osobę tego świętego Reformatora do argumentacji przeciw doktrynie Trynitarnej…

(więcej…)

Alfa i Omega

Historyczna konotacja

Obj. 1:8 Ja jestem Alfa i Omega, początek i koniec, mówi Pan, który jest i który był, i który ma przyjść, Wszechmogący.

Apostoł napisał, że Syn Boży jest wiecznie egzystującym Panem Wszechmogącym. Wyrażenie ja jestem w grece brzmi ἐγώ εἰμι ego eimi i jest odpowiednikiem dwóch hebrajskich imion Boga:

Jan użył idiomu alfa i omega referując w swojej wypowiedzi do językowego kontekstu zrozumiałego dla pierwotnego odbiorcy. Zarówno Hebrajczycy, jak i Grecy używali liter swoich alfabetów jako cyfr; hebrajskie  א – alef oraz greckie α – alfa znaczą jeden, pierwszy. Dlatego nasz Bóg mówi o sobie:

Ἐγώ εἰμι τὸ Ἄλφα καὶ τὸ
.
Ego eimi to Alfa kai to Omega
.
Ja jestem ten Alfa i ten Omega

Następnie Duch Święty w natchnionym i spisanym Słowie daje wyjaśnienie znaczenia użytego idiomu: początek i koniec, w innym miejscu zaś pierwszy i ostatni (Obj. 22:13) aby rozwiać wszelkie możliwe wątpliwości tym wszystkim, którzy mogli nie rozumieć pierwszego wyrażenia. Redundancja (czyli nadmiar) wypowiedzi dobitnie świadczy o jej wadze. Przekaz jest naprawdę istotny skoro zostaje wyjaśniony na dwa (i więcej w dalszej części Księgi) sposobów, Bóg uczynił to uniemożliwiając tym samym zakłócenie przekazu przez zewnętrzne czynniki językowe.

Zatem głęboko zadziwiającym jest fakt, że heretycy nie umieją doczytać, iż owo określenie odnosi się do trzech Osób Jednego Boga: Ojca, Syna i Ducha Świętego.

(więcej…)

Trynitaryzm Starego Testamentu

Współcześni Żydzi a Trynitaryzm

W artykule z pytaniami i odpowiedziami rabin Stanley Greenberg ze świątyni Synaj w Filadelfii napisał kiedyś:

„Chrześcijanie oczywiście mają prawo wierzyć w trynitarną koncepcję Boga, ale ich wysiłki, aby oprzeć tę koncepcję na hebrajskiej Biblii, muszą upaść w obliczu przytłaczającej historii tej Biblii. Pisma Hebrajskie są jasne i jednoznaczne na temat jedności Boga.
.
Hebrajska Biblia potwierdza jedynego Boga z jednoznaczną jasnością. Monoteizm, bezkompromisowa wiara w jednego Boga, jest znakiem rozpoznawczym hebrajskiej Biblii, niezachwianą afirmacją judaizmu i niezachwianą wiarą Żyda ”.

Słowa szanownego rabina zdradzają, po pierwsze że nie rozumie on doktryny Trynitarnej myląc ją z tryteizmem (trzech bogów) oraz po drugie jego uparte przywiązanie do tradycji, która nie pozwala mu spojrzeć z otwartym i oświeconym przez Ducha Świętego umysłem na tekst Tory, gdzie aż kipi od dowodów na potwierdzenie naszej świętej doktryny.

(więcej…)

Na rozkaz Boga, czyli kogo?

Wiara powszechna pierwszego Kościoła

Tyt. 1:1-3
.
1.
Paweł, sługa Boga i apostoł Jezusa Chrystusa według wiary wybranych Bożych i poznania prawdy, która jest zgodna z pobożnością;

2. W nadziei życia wiecznego, które obiecał przed dawnymi wiekami ten, który nie kłamie, Bóg;

3. I we właściwym czasie objawił swoje słowo przez głoszenie, które zostało mi powierzone zgodnie z nakazem Boga, naszego Zbawiciela;

Na początku rozważania powyższego tekstu zwróćmy uwagę na fakt, że Paweł przedstawia się jako Apostoł Jezusa Chrystusa według wiary wybranych Bożych. Oznacza to dokładnie tyle, że teologia jaką reprezentuje jest powszechna w Kościele, tj. we wszystkich ortodoksyjnych zborach Pańskich. Wybrani Boży nie mogą z natury wierzyć w kłamstwo, co jest dowodem ich zbawienia. Tak więc jeśli ktoś naucza inaczej w kwestiach soteriologicznych z całą pewnością nie należy do sfery zbawienia

jeszcze nie (w przypadku osób będących w planie Bożym) – w takim razie prędzej czy później za życia wystąpi zmiana teologii
nigdy (jeśli osoba ta nie jest wybrana przed wiekami) – delikwent umrze w fałszywej wierze

Paweł nie głosił innej Ewangelii i innego Boga niż Mojżesz i Prorocy. O jakim Bogu zatem mowa?

(więcej…)

Łaska Ojca, Syna i Ducha Świętego

Łaska w ujęciu soteriologicznym

Po polsku łaska to niezasłużona przychylność. Gdy wierzyciel żądał egzekucji długu, jeśli dłużnik nie posiadał środków do spłaty jedyne co mógł zrobić to prosić o łaskę i darowanie należności. Podobnie czytamy i w Słowie Boży o słudze, nad którym pan ulitował się darowując cały dług:

Mat. 18:26-27 26 Wtedy sługa upadł i oddał mu pokłon, mówiąc: Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam. 27 Pan tego sługi, ulitowawszy się nad nim, uwolnił go i darował mu dług

Jednak greckie słowo χάρις charis, tłumaczone na polski jako łaska posiada o wiele więcej znaczeń. Może odnosić się do

  • stanów emocjonalnych,
  • aktów wolicjonalnych,
  • zwrotów kulturowych,
  • soteriologii czyli suwerennego aktu zbawienia od grzechu

(więcej…)

Duch Ojca i Duch Syna

Ograniczenia w zrozumieniu Boga

Bóg powiedział: sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, ale będę cię napominał i postawię ci to przed oczy (Psalm 50:21) tym samym dał nam jasno do zrozumienia, że On nie przypomina nas samych. Jego istota nie jest taka jak ludzka, Jego byt nie jest taki jak nasz.

Owszem, Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo, jednak ludzie posiadają ludzką naturę, nie boską i nigdy takowej nie uzyskają. Podobieństwo dotyczy raczej takich sfer jak między innymi

rozumu: rozsądzanie, logika, komunikacja, kreatywność, mądrość,
uczuć: miłość, żal, radość, smutek, nienawiść
chwały: dominacja i podporządkowanie stworzonego świata
woli: utracone libertos – zdolność czynienia to, co jest dobre w oczach Bożych oraz liberum arbitrum – zdolność podejmownia decyzji

Człowiek posiada ludzką istotę, Bóg Boską. Cechy takie jak rozum, wola, uczucia itd. nie są istotą lecz ją uzupełniają. Człowiek  jest do Boga podobny jeśli o pewne cechy chodzi, lecz pamiętajmy o ograniczeniach.

(więcej…)

Doktryna spiracji, czyli procesja Ducha Świętego

Znaczenie terminu

Termin spiracja” oznacza  tchnąć  i został wprowadzony przez Kościół łaciński dla określenia sposobu procesji Ducha Święteg, kiedy nasz Pan przekazał Ducha Świętego swoim uczniom, Jan 20:22 tchnął na nich i powiedział: Weźcie Ducha Świętego.

W dalszej części artykułu zostaną przedstawione argumenty o spiracji Ducha Świętego tak od Ojca jak i od Syna. Tym samym potwierdzone zostaną

  • Boskość i wieczność Ducha Świętego
  • Boskość i wieczność Syna
  • Odrębność osób Ojca, Syna i Ducha Świętego
  • Trynitarne zrozumienie istoty Boga

(więcej…)

Reformacja przeciw antytrynitarnym herezjom

Herezja Serweta

Historia Rzymsko-katolickiego teologa, Michała Serweta jest tragiczna z dwóch powodów. Po pierwsze człowiek ten wyznając heretyckie doktryny nie tylko sam poszedł na zatracenie ale i pociągnął za sobą wielu wyznawców.

Z drugiej strony będąc prześladowanym przez agentów Watykanu starał się znaleźć u Reformatorów. Niestety jego próby przeniesienia na kanwę Reformacji sprzecznych z Pismem nauk doprowadziły do spalenia na stosie przez władze Genewy, wtedy będące pod wpływem antykalwińskich libertynów, czyli ówczesnych zielonoświątkowców.

(więcej…)

Bóg Trójjedyny a jedność Kościoła

Słowo uczy że jest jeden Bóg

5 Mojż 6:4 Słuchajże Izraelu: Pan, Bóg nasz, Pan jeden jest

Nie można czcić nikogo poza Bogiem

2 Mojż. 20:3 Nie będziesz miał bogów innych przede mną

Mamy czcić Syna tak samo jak Ojca

Jan 5:23 Aby wszyscy czcili Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, nie czci i Ojca, który go posłał

Zatem mamy czcić Syna jako Boga, ta sama cześć jaka należy się Ojcu przynależna jest Synowi. Nie można czcić nikogo innego jak Boga o tym mówi 2 Przykazanie. Słowo uczy jasno,że trzy osoby razem są jednym i jedynym Bogiem.

(więcej…)

Natura Boga

 

Groźba idolatrii

Rzym. 1:24-25 Dlatego też Bóg wydał ich nieczystości przez pożądliwości ich serc, aby hańbili swoje ciała między sobą.Oni to zamienili prawdę Bożą w kłamstwo i czcili stworzenie, i służyli jemu raczej niż Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen.    

Dlaczego Bóg wydał ludzi na zatracenie? Ponieważ czcili bałwana, wytwór swojej wyobraźni, obraz Boga a nie prawdziwego Boga. Odrzuciwszy prawdę objawienia wybrali oddawanie czci stworzonemu bogu – fałszywej reprezentacji Bożej istoty.

Wiemy, że Bóg ma Boską naturę, która jest wieczna, nieposiadająca początku ani końca, niezmienna. Stąd płynie prosty wniosek, że Bóg nie został stworzony.

Wszyscy zgodzą się, że taką naturę ma Ojciec. Jednak fanatycy i odszczepieńcy będą twierdzić, że Duch Święty nie jest Bogiem lecz jakąś formą bezosobowej energii. Będą też twierdzić, że Jezus Chrystus nie jest Bogiem lecz stworzeniem, człowiekiem, którego Ojciec podniósł do rangi czegoś w rodzaju pół-boga.

Zatem według zwodzicieli Bóg Pisma Świętego jest bardzo podobny do allaha, księżycowego bożka bliskiego wschodu, który jest idolem, wytworem ludzkiej imaginacji. A ponieważ został on stworzony przez umysł człowieka, jest obrazem człowieka. Jednoosobowym bytem. Zupełnie jak człowiek, który go wymyślił.

(więcej…)

Nie można dwom panom służyć!

Jedyny Pan

Chrześcijanin ma miłować Boga z całego swojego serca i może mieć tylko jednego Pana i Boga. Chwała należy się tylko Bogu. Za te prawdy nasi bracia przelewali krew, kiedy niezłomnie odstępcza rzymska religia nakazywała wielbienie zjawy zwanej Matką Boską. Poddawani zmyślnym i wyszukanym torturom, paleni na stosie, chrześcijanie oddawali swoje życia z okrzykiem na ustach – Soli Deo Gloria!

(więcej…)

Wstawiennictwo Jezusa i Ducha do Ojca

O usprawiedliwieniu i życiu w świętości

Wspaniałą prawdę o Trójjedynym Bogu możemy dostrzec w 8 rozdziale listu do Rzymian, który objawił ponadnaturalną prawdę o wstawiennictwie drugiej i trzeciej Osoby Boga (Syna i Ducha) do Ojca. Zanim zrozumiemy, że zbawienie człowieka jest tylko i wyłącznie w ręku Bożym i nie jest od niego zależne trzeba przyswoić sobie podstawowe soteriologiczne prawdy Biblijne.

Wiemy, że Bóg Ojciec jest Tym, który usprawiedliwia zbawionych choć nie pozostawia grzechu bez kary. Stało się to możliwe dzięki zastępczej śmierci Chrystusa na krzyżu za wszystkie grzechy wszystkich wybranych do zbawienia ludzi od początku do końca świata. Tam właśnie grzechy wszystkich wybranych zostały przypisane Chrystusowi i odwrotnie, sprawiedliwość Chrystusa została przypisana wszystkim, którzy mieli uwierzyć w Niego.

2 Mojż. 37:6-7 6 Wtedy przechodził Jahwe przed nim i wołał: Jahwe, Jahwe, Bóg miłosierny i litościwy, nieskory do gniewu, a bogaty w miłosierdzie i prawdę; 7 Zachowujący miłosierdzie nad tysiącami, przebaczający nieprawość, przestępstwo i grzech, lecz nieusprawiedliwiający winnego, nawiedzający nieprawość ojców na synach i na synach ich synów do trzeciego i czwartego pokolenia.
.
4 Mojż. 14:18 Jahwe nierychły do gniewu i pełen wielkiego miłosierdzia, przebaczający nieprawość i przestępstwo, który nie uniewinnia winnego, lecz nawiedza nieprawość ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia.
.
2 Kor. 5:21 On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.
.
Filip. 3:9 (abyśmy mogli) znaleźć się w nim, nie mając własnej sprawiedliwości, tej która jest z prawa, ale tę, która jest przez wiarę Chrystusa, to jest sprawiedliwość z Boga przez wiarę;

(więcej…)

Modlitwa do Boga-Syna i Boga-Ducha Świętego

 

Świadkowie Jezusa

Rolą Boga-Ducha Świętego jest prowadzenie wybranych do Chrystusa. Duch Święty, podobnie jak Bóg-Ojciec i Bóg-Syn, eksponują Chrystusa (Ojciec Świadczy o Chrystusie, Duch świadczy o Chrystusie, Syn świadczy o sobie). Idąc w ślady swojego Wielkiego Boga, kościół, małżonka Chrystusa, również jest świadkiem Chrystusa. Obserwując świat duchowy, jesli chodzi o świadczenie, zauważamy pozycjonalną podrzędną względem Boga-Syna rolę: 

  • Boga Ojca
  • Boga Ducha Świętego
  • Kościoła
  • Proroków Starego Testamentu
  • Pisma Świętego
  • Aniołów
  • Upadłych aniołów
  • Wszelkiego stworzenia, w tym upadłej ludzkości

(więcej…)

Świadectwo biblijne potwierdzające Boga Trójjedynego

Jest jeden Bóg

5 Mojż. 6:4 Słuchaj Izraelu! Wiekuisty, nasz Bóg, Wiekuisty jest jeden!
.
5 Mojż. 32:39 Zobaczcie teraz, że Ja, Ja  jestem Sam, a oprócz Mnie nie ma Boga. Ja uśmiercam i ożywiam, ranię i leczę, a z Mojej ręki nikt nie ocala
.
2 Sam. 7:22 Dlatego jesteś wielkim, Wiekuisty, Boże, bo nikt  ci nie dorówna i nie ma Boga oprócz Ciebie, co usłyszeliśmy naszymi własnymi uszami
.
Izaj.  43:10-11  Wy jesteście Moimi świadkami – mówi Wiekuisty, i mój sługa, którego wybrałem, abyście poznali oraz Mi uwierzyli, i zrozumieli, że to Ja. Przede Mną nie powstał Bóg oraz po mnie nie będzie. 11 Ja, Ja sam  jestem Wiekuisty, a oprócz Mnie nie ma zbawiciela
.
Izaj. 44: 8 Nie trwóżcie się, nie lękajcie! Czyż już od dawna nie oznajmiłem oraz ci nie zapowiedziałem – a wy przecież jesteście Moimi świadkami – czy jest Bóg oprócz Mnie? Przecież nie ma Opoki, nie znam żadnej
.
1 Kor.  8:6 To dla nas jest jeden Bóg, Ojciec, z którego wszystko, a my w nim, i jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko, a my przez niego
.
Jakuba  2:19 Ty wierzysz, że jest jeden Bóg, i dobrze czynisz. Demony także wierzą i drżą

(więcej…)

Ja jestem Panem i zbawicielem

Pan jest jeden

Izaj. 43:11 Ja, ja jestem PANEM i oprócz mnie nie ma zbawiciela

 

Bóg Jahwe tłumaczy się jako Pan, czyli władca wszechrzeczy. Zastanowić każdego powinno, że Bóg mówiąc o sobie używa potrójnego odniesiennia. Zwróćmy uwagę na dosłowne brzmienie tekstu Izajasza

מוֹשִֽׁיעַ׃ מִבַּלְעָדַ֖י וְאֵ֥ין יְהוָ֑ה אָנֹכִ֥י אָנֹכִ֥י
mowosia mibbaladay waen Jahwe anoki anoki
zbawiciel poza mną nie ma jam Pan jam jam

Czyli: Jam, Jam, Jam Pan, poza mną nie ma zbawiciela. Takie jest dosłowne znaczenie powyższego fragmentu. Bóg mówiąc o sobie przedstawił swoją osobę potrójnie. O czym to świadczy? Jest oczywistym, że Bóg posiada boską istotę. Jednak gdyby Bóg istniał również jako jedna osoba, nie używałby potrójnego Ja w odniesieniu do siebie samego.

  • Osoba to podmiot o rozumnej naturze posiadający swoją rolę, pełniący funkcję.
  • Istota bytu jest tym, co sprawia, że byt jest taki jaki jest, albo że w ogóle jest.

Nawet używając upadłej i ograniczonej ludzkiej logiki możemy łatwo zrozumieć, że może istnieć jedna istota, esencja, jestestwo o określonych atrybutach i cechach wyrażona w więcej niż jednej osobie. To prawda, Bóg – najwyższy i niepojęty Stwórca, który jako istota jest święty, wszechmocny, wszechobecny i wszechwiedzący, istnieje w trzech osobach, Ojca, Syna i Ducha.

(więcej…)