utworzone przez Reformowani | mar 30, 2022 | Teologia biblijna
Pytanie
2 Tym. 2:15 Staraj się, abyś stanął przed Bogiem jako wypróbowany pracownik, który nie ma się czego wstydzić i który dobrze rozkłada słowo prawdy.
Nie na darmo Apostoł Paweł zalecił swojemu ukochanemu uczniowi (1 Kor. 4:17; Filip. 2:19-20; 2 Tym. 1:2) prawidłowe rozkładanie Słowa Bożego, ponieważ zła interpretacja przynosi nauczycielowi jedynie wstyd (Jakuba 1:19;3:1). Słowo Boże można także zinterpretować w tak wysoce skażony sposób, że uzyskane z procesu analizy informacje prowadzą na zatracenie (2 Piotra 3:15-16).
Jednym z podsatwowych błędów interpretacyjnych skutkujący szeregiem doktrynalnych wypaczeń jest reprezentowane przez dyspensacjonalistów uznanie historyczno-gramatycznej, dosłownej interpretacji za jedyną metodę i narzędzie stosowane do analizy wszystkich Ksiąg oraz wszystkich rodzajów tekstów Pisma Świetego.
Rozważając to niełatwe i ważne zarazem zagadnienie skupimy się na proroctwach, gdzie generalną (oprócz tekstów zawierających w sobie wyjaśnienie znaczenia jak np. wizja Daniela 2) zasadą jaką możemy przyjąć jest
- dosłowne intepretowanie proroctw odnoszących się do dyspensacji Starego Testamentu (gdy np. Bóg zapowiada wojnę z Asyrią mowa o kraju Asyria, który napadnie na Izrael, por. Izaj. 10:4-5); dosłowne wypełneinie można zaplikować na sposób duchowy – w tym przypadku przekaz brzmi: Bóg karci swój lud za grzech oraz jest absolutnym Suwerenem.
.
- duchowe interpretowanie proroctw odnoszących się do dyspensacji Nowego Testamentu (gdy np. mowa 70 tygodniach nie chodzi o 483 lata lecz raczej o 70 „siódemek” symbolizujących spełnione przymierze, por. Dan. 9:23-27); duchowego wypełnienia nie można zaplikować na sposób dosłowny
A co z tekstami proroczymi, które dotyczą kilku dyspensacji? Niniejszy artykuł postara się odpowiedzieć na to pytanie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 16, 2022 | Egzegezy, Teologia biblijna
Zarys problemu
1 Jana 5:6-8 6. To jest ten, który przyszedł przez wodę i krew, Jezus Chrystus, nie tylko w wodzie, ale w wodzie i we krwi; a Duch jest tym, który świadczy, bo Duch jest prawdą. 7. Trzej bowiem świadczą w niebie: Ojciec, Słowo i Duch Święty, a ci trzej jedno są. 8. A trzej świadczą na ziemi: Duch, woda i krew, a ci trzej są zgodni.
W ostatnich miesiącach kilku sympatyków Trynitarnego Towarzystwa Biblijnego [Trinitarian Bible Society] napisało wniosek o włączenie do Biblii w 1 Liście Jana 5:7-8, tzw. Comma Johanneum (fragment podkreślony w powyższym cytacie). Zwolennicy ci
- znaleźli wersje Biblii, które pomijają ten fragment bez wzmianki; o tym fakcie [1]
.
- znaleźli autorów, którzy argumentują przeciwko włączeniu tego fragmentu [2]
.
- znaleźli kaznodziejów, którzy unikają tego fragmentu, aby uniknąć kontrowersji
Ci zwolennicy wierzą, że fragment ten słusznie należy do Pisma Świętego, podobnie jak Towarzystwo, podobnie jak autorzy Westminsterskiego Wyznania Wiary [3] i podobnie jak bogobojni ludzie na przestrzeni wieków.
Trzej z tych mężów, których wpływowe dzieła obejmują trzy stulecia – Matthew Henry, R. L. Dabney i Edward Hills – podtrzymali ten fragment w swoich pismach. Celem tego artykułu jest umożliwienie tym ludziom odniesienia się do tej kwestii i podanie powodów, dla których Comma Johanneum zostało włączone do tekstu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 9, 2022 | Egzegezy, Prima Scriptura, Teologia biblijna
Jak traktować patrystykę?
1 Tes. 5:21-22 21. Wszystko badajcie, a trzymajcie się tego, co dobre. 22. Od wszelkiego pozoru zła powstrzymujcie się.
Po wspaniałym i złotym okresie patrystyki przednicejskiej (czyli do 325 roku), gdzie prawdy dochodzono jedynie w oparciu o Słowo Boże, na poparcie tej czy innej doktryny, w sporach teologicznych zaczęto używać cyatów patrystycznych. Chodzi o wypowiedzi słynnych Ojców Apostolskich (czyli bezpośrednich uczniów Apostołów jak Polikarp ze Smyrny, Klemens Aleksandryjski czy Papiasz) oraz ich uczniów, zwanych Ojcami Kościoła.
Niektóre z przemyśleń i wypowiedzi Ojców zostały spisane, następnie zebrane i posegregowane, najciekawszym (zdaniem autorów tychże zbiorów) nadano nawet naukowe określenie florilegia dogmatyczne. Do dziś tzw. „kościół” Prawosławny utrzymuje, że niektóre dzieła Ojców Kościoła były natchnione, a już na pewno natchnione były Synody Powszechne, gdzie, według doktryny, przeżywano ponownie wylanie Ducha Świętego podobne do tego w dniu pięćdziesiątnicy.
„Kościół, ze swej natury i obowiązku, od czasu do czasu – w celu rozstrzygania sporów – formułuje, definiuje i ogłasza niektóre z Objawionych prawd. W takich przypadkach Ojcowie Kościoła zbierali się na synodach, aby omawiać sporne punkty oraz orzekać i interpretować właściwe znaczenie tych prawd. Czyniąc tak, synody Ojców, jako całość i jako jednostki, wierzyły, że ich decyzje są nieomylne.”– Fundamentalne nauczania kościoła Prawosławnego, źródło
Jest to wysoce szkodliwe podejście do patrystyki ponieważ żadne dzieło Ojców Kościoła nie jest natchnione, wszystkie zaś zawierają pewną dozę błędu, co przy założeniu praktycznej „nieomylności” wynikającej ze zrównania ich autorytetu z tym jakie posiada Pismo, wprowadzało do doktryny coraz większe herezje na zasadzie dodawania kolejnych wywodów logicznych opartych o fałszywe, tj. patrystyczne przesłanki. Podobnie sprawa ma się z Synodami, szczególnie tymi późniejszymi.
Współczesnym odpowiednikiem owego zjawiska jest prima Scripturalizm gdzie słowo osoby powszechnie uznanej za „wielkiego teologa”, jak np. MacArthur czy Washer, stoi ponad autorytetem Pisma i jest niemal bezkrytycznie przyjmowane przez tak zwiedzionych odbiorców. Zjawisko to doskonale oddaje wypowiedź pewnego młodego człowieka, który uznając się za wyznawcę teologii Reformowanej stwierdził:
„Artykuły krytykujące Washera czy McArthura to jest już gruba przesada. Można się z nimi w niektórych kwestiach nie zgadzać ale bez przesady….”
Warto więc zbadać problem celem uniknięcia pułapki, jaką niesie za sobą florilegizm, czy też współczesny tego odpowiednik – prima Scripturalizm.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 17, 2022 | Teologia biblijna
Pluralizm tradycji tekstowych
5 Mojż. 12:32 Cokolwiek wam nakazuję, pilnie wypełniajcie. Nic do tego nie dodasz ani od tego nie ujmiesz
Żydowski uczony zgadza się: Żydzi z I wieku przyjęli tekst masorecki i odrzucili Septuagintę. Pytanie brzmi: dlaczego?
Korzenie MT [tekstu masoreckiego] i jego popularność sięgają I wieku naszej ery. Przed tym okresem tylko ruch proto-rabiniczny (faryzejski) posługiwał się Tekstem Masoreckim, podczas gdy inne nurty judaizmu korzystały z innych hebrajskich tradycji tekstowych. Innymi słowy, przed I wiekiem mamy do czynienia z pluralizmem tekstowym wśród Żydów, z wieloma formami tekstu uważanego za „Biblię” lub Pismo Święte, w tym z hebrajskim źródłem, na którym opierał się starożytny grecki przekład Biblii Hebrajskiej, Septuaginta (LXX).
Tekst masorecki to Biblia hebrajska wraz z uwagami krytycznymi. Oznacza to, że tekst zawiera notatkę, gdy istnieje różnica tekstowa w znanym rękopisie.
.
Septuaginta to tłumaczenie greckie zawierające dodatkowe księgi, które nie są uważane za część Biblii hebrajskiej.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 31, 2022 | Teologia biblijna
Interpretacja wizji, proroctw i objawień
Przysłów 1:2 Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych
Eschatologia dotyczy przyszłej nadziei. Biblia ma wiele do powiedzenia o przyszłości. Nowy Testament informuje nas o naszej osobistej przyszłości, jedni pójdą do nieba inni do piekła. Oprócz tego Biblia mówi o czasach ostatecznych. Niektórzy ludzie zwracają na to wiele uwagi. Niniejszy artykuł będzie połączeniem teorii z praktycznym zastasowaniem w egzegezie tekstu Objawienia.
Istotne pytanie: dlaczego Biblia naucza o przyszłych czasach?
Niektórzy traktują świadectwa o przyszłości jako łamigłówki dla wierzących, tak jak rodzice dają dzieciom puzzle do układania, albo też jak to ma miejsce w niektórych kulturach chowają wielkanocne jajka aby dzieci ich szukały. Ale czy Bóg rozmyślnie uczynił tekst Pisma nierzozumiałym i przez to dał nam do rozwiązania puzzle? Absolutnie nie.
Niektórzy czerpią przyjemność z przewidywania przyszłych wydarzeń z Pisma na zasadzie rozwiązywania krzyżówek. To jest błędne użycie Pisma. W 2 Tym. 3:15-17 Bóg powiedział jaki jest cel istnienia Pisma: ma nauczać czyli przekazywać mądrość, wyjaśniać Ewangelię nawet najmłodszym dzieciom czego celem jest zbawienie duszy.
1 Tym. 3:15-17 15. I ponieważ od dziecka znasz Pisma święte, które cię mogą uczynić mądrym ku zbawieniu przez wiarę, która jest w Chrystusie Jezusie. 16. Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauki, do strofowania, do poprawiania, do wychowywania w sprawiedliwości; 17. Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła w pełni przygotowany.
Tak więc rozważając kwestię interpretacji tekstów eschatologicznych musimy pamiętać o szerszej perspektywie, o tym, że Biblia, zawierając w sobie informacje co do przyszłości, ma prowadzić nas do
- zbawienia w Chrystusie
- wzrostu w sprawiedliwości
- wyposażenia w czynieniu Bożego dzieła
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 25, 2022 | Teologia biblijna
Przedmowa
Hiob 21:13-15 13. Spędzają swoje dni w dobrobycie, a w mgnieniu oka zstępują do grobu. 14. Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg. 15.. Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże to, że będziemy się modlić do niego?
Jest wiele prawdy w stwierdzeniu że dobrobyt niszczy pobożność. Thom Stark wychowywał się w powojennej kulturze konsumpcjonizmu co najwyraźniej przełożyło się na jego postawę wobec Boga, którego wściekle nienawidzi. Kultywując filozoficzne poglądy modernizmu przypuścił szturm na problemy jakie rzekomo stwarzała Biblia (a które tak naprawdę istnieją wyłącznie w jego upadłym umyśle).
Sam modernizm będący intelektualnym spadkobiercą odstępczego socynianizmu odwołuje się do ludzkiego rozumu jako ostatecznego logicznego argumentu i sędziego w sprawach wiary. Stąd jeśli treść Pisma Świętego jest sprzeczna z powszechnie przyjętymi zasadami rozumowania, siłą rzeczy musi być fałszywa. Zasada dała podstawę do odrzucenia wszelkich cudów a także nieomylnego natchnienia Biblii.
Modernizm upatruje autorstwo Pisma w samym człowieku (przeczy temu np. 2 Tym. 3:16-17; 2 Piotra 1:21; 2 Sam. 23:2; Ezech. 1:3; Łuk. 1:70), ograniczając a nawet eliminując ponadnaturalny, Boski element, czego oczekiwanym skutkiem stało się odrzucenie pięciu podstawowych zasad Reformacji wyrażonych przez 5 Sola. Modernizm Starka określają następujące propozycje:
Poniżej trzecia i ostatnia zarazem część artykułu, w której podniesione zostaną kwestie kanoniczności Pisma, epistemologii oraz Bożej moralności.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | sty 11, 2022 | Egzegezy, Teologia biblijna
Dlaczego Bóg stworzył wszechświat?
Kol. 1:20
19. Ponieważ upodobał sobie Ojciec, aby w nim zamieszkała cała pełnia;
20. I żeby przez niego pojednał wszystko ze sobą, czyniąc pokój przez krew jego krzyża; przez niego, mówię, to, co jest na ziemi, jak i to, co jest w niebie.
21. I was, którzy kiedyś byliście obcymi i wrogami umysłem w niegodziwych uczynkach, teraz pojednał;
Jest to nie tylko interesujące i ważne pytanie, ale także odpowiedź na nie jest jednym z moich ulubionych tematów do głoszenia kazań i wykładów. W rzeczywistości niedawno wygłosiłem kazanie na temat Kolosan 1:20, gdzie Paweł mówi o pojednaniu całego niebiańskiego i ziemskiego stworzenia z Bogiem przez krzyż Chrystusa. Również ten fragment dotyczy powodu, dla którego Bóg stworzył wszystkie rzeczy.
W dzisiejszych czasach nowoczesnego scjentyzmu, kiedy świat i duża część kościoła naucza złej doktryny ewolucji, jesteśmy zmuszeni rozpocząć naszą dyskusję od stwierdzenia, że Bóg powołał wszechświat do istnienia przez Słowo Swojej mocy w ciągu sześciu zwykłych dni, to jest w ciągu sześciu dni po dwadzieścia cztery godziny.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 31, 2021 | Egzegezy, Teologia biblijna
Ukryty politeizm w Biblii?
Psalm 18:30 Droga Boża jest doskonała, słowo PANA w ogniu wypróbowane. Tarczą jest dla wszystkich, którzy mu ufają.
W pierwszej części artykułu poruszona została kwestia nieomylności Pisma Świętego, wściekle zaatakowana przez Thoma Starka. Będąc modernistą zarzucił on Słowu Bożemu iż jedynym argumentem dowodzącym nieomylności jest niepoparte tekstualnie samo twierdzenie Pisma. Pismo Święte zatem nieomylne według Pisma Świętego, podczas gdy lektura Biblii ma rzekomo dowodzić czegoś odwrotnego. Na tej podstawie Stark będący przeklętym heretykiem i wilkiem w owczej skórze doszedł do wniosków iż:
- ludzcy autorzy Słowa jako omylni siłą rzeczy spisująć objawienie zawarli w nim błędy
.
- natchnienie przedstawiane jako ponadnaturalne działanie Boga, jest omylne i nie można w pełni mu ufać
.
- ergo: Bóg jako omylny jest wymysłem omylnych ludzi
.
Dlatego też:
- chrześcijanie fundamentalni trzymający się nieomylności Pisma są niebezpieczni
.
- takie chrześcijaństwo z jego koncepcją nieomylnego Boga należy zwalczać
Inną linią ataku Starka przeciwko nieomylności jest twierdzenie, że Biblia naucza o politeizmie we wczesnej części historii Izraela, gdzie Jahwe był tylko jednym z wielu bogów.
Stark uznaje, że Izajasz i późniejsi prorocy nauczali monoteizmu, i twierdzi, że oznacza to, iż przesłanie Biblii zmieniało się na przestrzeni lat, a to z kolei pokazuje, że Biblia jest w dużej mierze ludzką konstrukcją, a nie nieomylną inspiracją od Boga.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 13, 2021 | Teologia biblijna
Odór progresywnego „chrześcijaństwa”
Mat. 15:13-14 13. A on odpowiedział: Każda roślina, której nie zasadził mój Ojciec niebieski, będzie wykorzeniona. 14. Zostawcie ich! To są ślepi przewodnicy ślepych, a jeśli ślepy prowadzi ślepego, obaj w dół wpadną.
Zanim przejdziemy do głównego rozważania musimy najpierw zapoznać się z poglądami samego pisarza, dotyczącymi Biblii, Boga i samego chrześcijaństwa. Do tego może wykorzystam kilka cytatów pochodzących z wywiadu z nim przeprowadzonym jeszcze w 2010 roku. Cały wywiad przeczytacie oczywisćie tutaj
Thom ma bardzo „nowoczesne” i „postępowe” spojrzenie na Słowo Boże, jednocześnie uważa się za chrześcijanina! Jest typowym modernistą posługującym się wyższą krytyką tekstu i jak widać wspierającym tzw „progresywne chrześcijaństwo„. Oto kilka soczystych cytatów z tego pana;
„Jestem chrześcijaninem, ponieważ wierzę, że to, co powiedzieli nasi poprzednicy, jest nadal ważne dla dyskusji, nawet jeśli to, co powiedzieli, jest czasami całkowicie błędne. Chrześcijanie muszą zrozumieć, że niezgadzanie się z Biblią jest w porządku, ale nie jest w porządku udawanie, że nie mamy długu wobec naszych poprzedników, nawet jeśli się z nimi nie zgadzamy.”
Czyli Stark odrzuca Boże natchnienie na rzecz ludzkiego umysłu! Zapominając lub kompletnie ignorując czym jest i było Słowo Boże dla Kościoła przez ostanie tysiąclecia nazywa całe natchnienie „ważnym dla dyskusji”. Ciekawa koncepcja komplertnie ślepego przewodnika ślepych!
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 1, 2021 | Teologia biblijna
Patrystyczne wątpliwości
2 Piotra 1:16-18 16. Gdyż daliśmy wam poznać moc i przyjście naszego Pana Jezusa Chrystusa, nie podążając za zręcznie wymyślonymi baśniami, ale jako naoczni świadkowie jego wielkości. 17. Otrzymał on bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy doszedł go taki głos od wspaniałej chwały: To jest mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie. 18. I słyszeliśmy ten głos dochodzący z nieba, gdy byliśmy z nim na świętej górze.
Drugi list Piotra jest najlepszym przykładem Księgi Biblijnej oskarżanej o sfałszowanie, bardziej niż jakakolwiek inna Księga Biblii. Jeśli Drugi Piotra nie pochodzi od Apostoła Piotra, równie dobrze możemy wyrzucić go do śmieci, ponieważ pisarz twierdzi, że był naocznym świadkiem Przemienienia Jezusa.
Drugi list Piotra przeżywa ciężkie chwile w jaskini krytyków. Po wiekach zaniedbania, Księga ta ledwo weszła do kanonu Nowego Testamentu. Wersje egipskie i starołacińska mają Drugi list Piotra, ale starosyryjska i peszitta (czyli powzsechna Biblia Syryjska) nie.
Nawet Kalwin był sceptycznie nastawiony do tej księgi.
„To, co pisze Hieronim, wpływa na mnie nieco bardziej [niż Euzebiusz], że niektórzy, poruszeni różnicą w stylu, nie sądzili, że autorem [tego Listu] jest Piotr. Bo choć można doszukiwać się pewnego pokrewieństwa, to jednak przyznaję, że istnieje owa oczywista różnica, która odróżnia różnych pisarzy. Istnieją również inne prawdopodobne domysły, na podstawie których możemy wywnioskować, że [List] został napisany przez kogoś innego, a nie przez Piotra.” – Jan Kalwin, Komentarz do Drugiego Listu Piotra, źródło
Jednak sobory w Hipponie, Laodycei i Kartaginie, a także Atanazy z Aleksandrii wszystkie zaakceptowały Drugi List Piotra, podczas gdy wykluczyły listy Barnaby i Klemensa z Rzymu, które przez prawie dwa wieki były czytane w kościołach razem z Pismem Świętym.
Najwyraźniej Drugi List Piotra przeszedł ich surowe testy autentyczności.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 23, 2021 | Teologia biblijna
Wykształcone dzieci diabła
Jan 8:44 Wy jesteście z waszego ojca – diabła i chcecie spełniać pożądliwości waszego ojca. On był mordercą od początku i nie został w prawdzie, bo nie ma w nim prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.
W pierwszej części artykułu wykazany został niszczycielski wpływ wyższego krytycyzmu na wiarę chrześcijańską, gdzie poprzez podkopywanie wiarygodności i prawdomówności Słowa Bożego dokonywana została próba laicyzacji tekstu oraz pozbawienia go ponadnaturalnego natchnienia jako źródła powstania. Uczeni ludzie, a w zasadzie wysoce wykształcone dzieci diabła (1 Kor. 1:20; 1 Jana 2:22; Jan 8:44) nawet w obliczu przedstawianych przez apologetów Słowa Bożego faktów obalających tezy krytyków uparcie potwierdzali swoje przekonania powołując się na kuriozalny argument:
„Nawet jeśli okazałoby się, że [podstawa naszego przekonania] jest tak całkowicie błędna, nie byłby to pierwszy raz, kiedy błędna wskazówka doprowadziła do prawdziwych wyników”.
Pokrętna ludzka logika widzi swoją rację w kłamstwie a wszystko po to aby z Boga uczynić kłamcę i zdyskretytować Jego Słowo i, co za tym idzie, Prawdę w nim zawartą. Wcześniej obalone zostały asercje krytyków oparte o rzekomy fragmentaryczny charakter Piecioksiągu (jakoby poszczególne jego części powstawały na przestrzeni wielu wieków) oparte o różne słowa użyte na opisanie imienia Boga oraz domniemane błędy logiczne zawarte w samym tekście.
Dziś druga część artykułu
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 15, 2021 | Teologia biblijna
Wściekły atak wyższego krytycyzmu
Psalm 19:7 Prawo PANA jest doskonałe (תְּ֭מִימָה temimah – kompletne), nawracające duszę; świadectwo PANA pewne, dające mądrość prostemu.
W ciągu ostatnich 150 lat wpływowa szkoła krytyków zasypała świat artykułami i książkami próbującymi udowodnić, że Pięcioksiąg nie powstał za czasów Mojżesza (ok. XV wieku p.n.e.) i że większość przypisywanych mu praw powstała dopiero kilka wieków po śmierci Mojżesza, a wiele z nich dopiero w czasach Ezechiela (ok. VI wieku p.n.e.).
Przez tych krytyków patriarchowie zostali zdegradowani do sfery mitu lub niewyraźnej legendy, a historia Pięcioksięgu została ogólnie zdyskredytowana.
Odpowiadając na te niszczycielskie twierdzenia i broniąc historii, którą one dyskredytują, nie możemy zrobić nic lepszego, niż przedstawić krótkie streszczenie argumentów pana Harolda M. Wienera, młodego ortodoksyjnego Żyda, który jest zarówno uznanym prawnikiem w Londynie, jak i uczonym o najszerszych osiągnięciach.
To, co napisał on na ten temat w ciągu ostatnich dziesięciu lat, wypełniłoby szesnaście tysięcy stron, podczas gdy nasza skondensowana formuła musi być ograniczona do mniej niż dwudziestu. Podchodząc do tego tematu należy rozważyć następujące kwestie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 5, 2021 | Teologia biblijna
Niebezpieczne warunki
2 Tym. 4:13 Płaszcz, który zostawiłem w Troadzie u Karpusa, idąc po drodze, przynieś ze sobą, i zwoje, zwłaszcza pergaminy.
Papirus był materiałem przygotowanym w starożytnym Egipcie z łodygi rośliny wodnej, używanym w arkuszach w całym starożytnym świecie śródziemnomorskim do pisania. Był jednym z podstawowych materiałów używanych przez autorów i kopistów Biblii.
Pergamin był cienkim materiałem wykonanym ze spreparowanej skóry zwierzęcia, używanym jako trwałe podłoże do pisania w czasach starożytnych i średniowiecznych, który ostatecznie wyparł papirus w tworzeniu kopii ich ksiąg.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 28, 2021 | Teologia biblijna
Chrześcijanin mądry po szkodzie?
Rzym. 3:4 niech Bóg będzie prawdziwy, a każdy człowiek – kłamcą,
Dla większości z osób, które są zaniepokojone dobrem kościoła, drzewa zasłaniają las. Ludzie nie widzą że pociąg dawno odjechał ze stacji – to odpowiednie powiedzenia. Jaki był jeden z rezultatów Reformacji Protestanckiej? Najwyższym dobrem, jakie Reformacja niewątpliwie osiągnęła, było to, że dała nam, ludziom, Biblię w naszych narodowych językach. Ale Reformacja dała nam również podziały, autonomiczne kościoły.
Katolicyzm rządził Kościołem żelazną ręką przez tysiąc lat. Po Reformacji kościoły powiedziały: koniec z tym, poszczególne zbory będą same decydować (takie przynajmniej było założenie), co jest dla nich najlepsze. Obecnie mamy 45000 denominacji twierdzących, że są chrześcijanami.
Nawet jeśli spojrzeć tylko na Baptystów, mamy 66 różnych odmian tego Kościoła.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 22, 2021 | Teologia biblijna
Historia królestw
Księga Daniela została napisana między 536 a 530 rokiem p.n.e. co jest negowane przez „uczonych” wyższej krytyki tekstu. Zanim przejdziemy do dalszych argumentów obalających mit późnego powstania Księgi Daniela warto zwrócić uwagę na rys historyczny imperium aleksandryjskiego
- Diadochowie (tj.„nastepcy”), termin określający dowódców armii Aleksandra Macedońskiego, którzy przejęli władzę w imperium po jego śmierci w 323 roku p.n.e. wkrótce potem wybuchły między nimi wojny o kontrolę nad ziemiami podbitymi przez Aleksandra
.
- Antypater, panujący jako regent Macedonii 321–319 p.n.e.
.
- Kasander, jego syn, rządził w latach 319-317 p.n.e. i zabezpieczył Macedonię i Grecję. Tytuł króla przyjął w 305 r., po tym jak w 310 r. zamordował Aleksandra IV.
.
- Licymach otrzymał pieczę nad Tracją w 323 p.n.e, a nad Azją Mniejszą w 301 r., przyjmując tytuł króla w 305 r. p.n.e.
.
- Ptolemeusz przejął władzę nad Egiptem w 323 r. p.n.e.; po 301 r. p.n.e. zajął także Fenicję, a w 294 r. p.n.e. ponownie podbił Cypr. W 305 r. przyjął także tytuł króla, w 288 r. wypędził Demetriusza Poliorcetesa z Macedonii, a zmarł w 281 r. p.n.e.
.
- Seleukos I niezależny król Babilonu w 311 p.n.e., w 302 r. p.n.e. podbił kraj aż po rzekę Indus – zmarł w 281 r.
.
- Perdikkas służył wcześniej jako regent imperium od 323 do 321 r. p.n.e.
.
- Antygon I objął stanowisko regenta w 320, walczył z Eumenesem, zabijając go w 316 p.n.e. a następnie przejął kontrolę nad całą Azją. Zginął w 301 w bitwie pod Issus.
.
- Demetriusz Poliorketes pokonał Ptolemeusza na Cyprze w 306 p.n.e. (chociaż później podbił go Ptolemeusz). Demetriusz ledwo uniknął własnej klęski w bitwie pod Ipsus w 301 p.n.e.
Podsumowując, należy więc rozumieć, że przed powstaniem tych czterech królestw starano się utrzymać imperium aleksandryjskie w całości. Najpierw na regenta wybrano Perdikkasa, ale zmarł on w 321 r. p.n.e. Po nim nastał Antygonus I, który pokonał króla Pergamum Eumenesa, zabijając go w 316 r. p.n.e., a następnie wziął pod swoją kontrolę całą Azję. Ostatecznie jednak Antygonus i jego syn, Demetriusz Poliorcetes, zostali pokonani przez wojska Antypatera, Licyniusza i Seleucusa w bitwie pod Ipsus w 301 r. p.n.e.
Wtedy to, wraz z Ptolemeuszem, każdy z nich mógł ubiegać się o tytuł króla i utrzymać oddzielne królestwo.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 15, 2021 | Teologia biblijna, Teologia systematyczna
Jedyny autorytet
Wierzymy, że to Pismo Święte zawiera całą wolę Bożą i że odpowiednio naucza wszystkiego, co jest potrzebne człowiekowi do zbawienia [1]. Skoro dokładnie opisuje sposób, w jaki powinniśmy czcić Boga, nie wolno nikomu, choćby był nawet apostołem, nauczać odmiennie [2] od nauki Pisma – choćby to był nawet anioł z nieba, jak powiedział apostoł Paweł [3]. Skoro zakazano dodawania lub ujmowania treści Bożego Słowa [4], zatem nauki w nim zawarte są doskonałe i kompletne pod każdym względem.
- Nie możemy też przyznać żadnym ludzkim pismom, choćby ich autorzy byli najbardziej pobożni, podobnego znaczenia co Pismu Świętemu [5].
.
- Nie możemy też uznać żadnego zwyczaju, opinii większości, spuścizny starożytności albo dziedzictwa czasu i ludzkości bądź soborów, dekretów lub ustaw na równi z prawdą Bożą [6], gdyż jest ona ponad wszystkim i ponieważ każdy człowiek jest ze swej natury kłamcą [7] – marniejszym niż sama marność.
Dlatego kategorycznie odrzucamy wszystko to, co nie zgadza się z tym nieomylnym standardem [8], jak nas pouczają apostołowie: badajcie duchy, czy są z Boga [9]. I na innym miejscu: Jeżeli ktoś przychodzi do was i nie przynosi tej nauki, nie przyjmujcie go do domu [10].
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 11, 2021 | Egzegezy, Teologia biblijna
Argumenty teologiczne podawane w celu wykazania rzekomej późnej daty Daniela
Przeciwnicy Boga podważają Daniela jako autora Księgi Daniela twierdząc, że została ona napisana o wiele później niż w roku 536 – 530 przed Chrystusem. Podają oni znacznie późniejszą datę (około II wieku przed naszą erą) tym samym odzierając Księgę Daniela z proroctw i co za tym idzie z natchnienia Ducha (2 Tym. 3:16; 2 Piotra 1:21).
Zwolennicy teorii Machabejskiej zwyczajowo kładą wielki nacisk na rzekomy rozwój lub ewolucję myśli religijnej narodu izraelskiego. Wskazują oni na motywy i akcenty w Księdze Daniela, które według nich są podobne do tych, które charakteryzują literaturę apokryficzną okresu międzytestamentalnego (takie dzieła jak Księga Enocha i Testament Dwunastu Patriarchów, a nawet takie księgi apokryfów jak Tobiasz i Zuzanna).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 28, 2021 | Teologia biblijna
Gramatyczne dowody na wczesną datę aramejskiego języka Daniela
1 Kor. 1:20 Gdzie jest mądry? Gdzie uczony w Piśmie? Gdzie badacz tego świata? Czyż Bóg nie obrócił w głupstwo mądrości tego świata?
Jedną z godnych uwagi cech języka aramejskiego użytego w Księdze Daniela 2:4-7:28, która wskazuje na jego wczesne pochodzenie, jest dość częsta wymiana samogłosek w bierniku. Oznacza to, że zamiast stosować się wyłącznie do standardowego sposobu wyrażania strony biernej (za pomocą przedrostka hit– lub ʾet-), biblijny aramejski używał formacji hophal, np.
- ḥonḥat od neḥat,
- hussaq od seliq,
- hūbad od abad
- hu˓al od ʾâlal
„Rdzeń hophal jest stroną bierną hiphil i ogólnie wyraża stronę bierną znaczenia czasownika w rdzeniu hiphil. Rdzeń hophal jest formą bierną formacji rdzenia hiphil w biblijnym języku hebrajskim. Rdzeń hophal jest zwykle oznaczony przedrostkiem הָ ha lub הֻ hu przed czasownikiem. (Zmienia się ה he w imiesłowach i formach niedokonanych) Rdzeń Hophal zwykle wyraża stronę bierną czasownika w rdzeniu hiphil.” – źródło
Uwaga: okazjonalny hophal pojawia się również w papirusie elefickim z 420 r. p.n.e. (CAP #20, linia 7) „powierzono im” zatem zaledwie sto lat po czasie powstania Księgi Daniela. Takich przykładów form hofalicznych nie znaleziono jak dotąd w żadnym z aramejskich dokumentów opublikowanych w jaskiniach Morza Martwego (niektóre z nich, jak Apokryf Genesis, pochodzą z okresu niewiele późniejszego niż wojny Machabejskie, czyli 167 – 167 p.n.e.).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 8, 2021 | Teologia biblijna
Literackie i językowe argumenty przemawiające za późną datą Daniela
W aramejskim fragmencie Księgi Daniela (2:4-7:28) znaleziono zapożyczone obce słowa. Twierdzi się, że liczne obce słowa w aramejskiej części Księgi Daniela (i w mniejszym stopniu także w części hebrajskiej) niezbicie dowodzą pochodzenia z okresu znacznie późniejszego niż VI wiek p.n.e.
Jest tam nie mniej niż piętnaście słów prawdopodobnego pochodzenia perskiego (chociaż nie wszystkie z nich zostały odkryte w jakichkolwiek znanych perskich dokumentach), a ich obecność ma „niezbicie dowodzić:, że nawet rozdziały datowane na Nabuchodonozora i Belzebuza nie mogły być skomponowane w okresie chaldejskim. Twierdzenie to można swobodnie uznać, ale konserwatywni uczeni nie utrzymują, że Księga Daniela została skomponowana, przynajmniej w swej ostatecznej formie, do czasu ustanowienia perskiej władzy nad Babilonią.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 30, 2021 | Teologia biblijna
Przedmowa
Poniżej znajduje się tabela cytatów z Nowego Testamentu (NT) ze Starego Testamentu (ST):
- lewa kolumna zawiera cytaty Nowego Testamentu,
- środkowa Septuaginty (LXX),
- a ostatnia kolumna Tekst Masorecki (TM).
Tłumaczenie NT i TM to Autoryzowana Wersja, LXX, Brenton. Uwzględniono wszystkie oczywiste cytaty; wyklucza ona silne aluzje lub paralele werbalne (np. Mat. 24:15 ~ Dan. 9:27 lub 12:11), takie jak te wymienione w Greckim Nowym Testamencie, 4 obj. wyd. (Stuttgart: Zjednoczone Towarzystwa Biblijne, 1983), 891-901.
Zestawienie pozwala każdemu, kto nie zna języka greckiego, łatwo zobaczyć na pierwszy rzut oka główne różnice, które istnieją między różnymi wersjami. Często trudno jest znaleźć narzędzia, które tworzą taki format, jaki znajduje się poniżej.
(więcej…)
