utworzone przez Reformowani | lut 28, 2020 | Teologia systematyczna
5:6 Boża opatrzność względem duchowych ślepców
Bóg jako sprawiedliwy sędzia inaczej postępuje ze złymi i niepobożnymi ludźmi. Zaślepia i zatwardza ich serca z powodu ich grzechów. Wstrzymuje swoją łaskę, która mogłaby oświecić ich umysły i skruszyć ich serca; a czasem odbiera im dary, których im udzielił.
Stawia ich również w sytuacjach,w których ich złe serca ulegają grzechowi. Innymi słowy – zostawia ich na pastwę ich własnego, wrodzonego zepsucia, pokuszeń świata oraz władzy szatana, czego konsekwencją jest, że zatwardzają swe serca przez te same rzeczy, których Bóg używa dla zmiękczenia serc innych.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 11, 2020 | Teologia systematyczna
5:4 Dopust grzechu
Boża wszechmogąca władza, niezgłębiona mądrość, nieskończona dobroć, jest tak nieskończenie wielka i wszystko przewyższająca, że zarówno upadek pierwszego człowieka w grzech, jak również wszystkie inne grzeszne działania aniołów i ludzi, dzieją się zgodnie z Jego suwerennymi planami. Nie znaczy to, że Bóg bez zastrzeżeń pozwala na różne wydarzenia ponieważ rozmaitymi sposobami mądrze i w pełni władzy ogranicza, porządkuje i rządzi grzesznymi działaniami, tak że realizują one Jego święte plany.
Jednakże grzeszność działań pochodzi jedynie od aniołów i ludzi, a nie od Boga, ponieważ jako najwyższa świętość i sprawiedliwość, On ani nie jest, ani nie może być przyczyną grzechu, ani nie może go zaaprobować.
1 Mojż. 1:20 Potem Bóg powiedział: Niech wody hojnie wydadzą żywe istoty, a ptactwo niech lata nad ziemią, pod firmamentem nieba.
.
2 Sam. 24:1 Wtedy znowu zapłonął gniew PANA przeciw Izraelowi, gdy szatan pobudził Dawida przeciwko nim, mówiąc: Idź, policz Izraela i Judę
.
2 Król. 19:25 Czy nie słyszałeś, że ja dawno to uczyniłem i za dawnych dni to sprawiłem? A teraz wypełniam, gdy obracasz warowne miasta w stosy gruzów
.
1 Kronik 21:1 Wtedy szatan powstał przeciwko Izraelowi i pobudził Dawida, aby policzył Izraela
.
Psalm 50:21 To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, ale będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.
.
Psalm 76:11 Składajcie śluby i wypełniajcie je wobec PANA, waszego Boga; wszyscy otaczający go, przynoście dary temu, który napawa strachem.
.
Izaj. 10:6-7,12 6. Wyślę go przeciw obłudnemu narodowi, przeciw ludowi mojego gniewu przykażę mu, aby zebrał łup i zdobycz, aby zdeptał go, jak błoto na ulicach. 7. Lecz on nie tak będzie mniemał i jego serce nie będzie tak myślało, ponieważ w swoim sercu umyślił wytracić i wytępić niemało narodów 12. I stanie się, że gdy Pan dokona całego swojego dzieła nad górą Syjonu i nad Jerozolimą, ukarzę owoc wyniosłego serca króla Asyrii i pychę jego zuchwałych oczu
.
Rzym. 11:32-34 32. Bóg bowiem zamknął ich wszystkich w niewierze, aby się nad wszystkimi zmiłować. 33. O głębokości bogactwa zarówno mądrości, jak i poznania Boga! Jak niezbadane są jego wyroki i niedocieczone jego drogi! 34. Któż bowiem poznał myśl Pana albo kto był jego doradcą?
.
1 Jana 2:16 Wszystko bowiem, co jest na świecie – pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i pycha życia – nie pochodzi od Ojca, ale od świata.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 31, 2020 | Teologia systematyczna
5:1 Opatrzność a uprzednia wiedza
Bóg, który w swojej nieskończonej mocy i mądrości stworzył wszystkie rzeczy, podtrzymuje, kieruje, włada i rządzi nimi, zarówno żywymi jak i martwymi, wielkimi i małymi, przez opatrzność w najwyższym stopniu mądrą i świętą, w zgodności ze swoją nieomylną uprzednią wiedzą oraz niezależnymi i niezmiennymi decyzjami Jego woli.
On realizuje swoje zamiary, dla których wszystko stworzył; aby Jego mądrość, moc i sprawiedliwość wraz z Jego nieskończoną dobrocią i miłosierdziem mogły być chwalone i uwielbiane.
Hiob 38:11 I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale
.
Psalm 135:6 Wszystko, co PAN chce, to czyni na niebie i na ziemi, w morzu i we wszystkich głębinach.
.
Izaj. 46:10-11 10. Zapowiadam od początku rzeczy ostatnie i od dawna to, czego jeszcze nie było. Mówię: Mój zamiar się spełni i wykonam całą swoją wolę. 11. Przywołuję ze wschodu ptaka drapieżnego, z dalekiej ziemi mężczyznę, który wykonuje moją radę. Powiedziałem i wykonam to, postanowiłem i uczynię to
.
Mat 10:29-31 29. Czy nie sprzedają dwóch wróbli za pieniążek? A jednak żaden z nich nie spadnie na ziemię bez woli waszego Ojca. 30. Nawet wszystkie włosy na waszej głowie są policzone. 31. Nie bójcie się więc, jesteście cenniejsi niż wiele wróbli.
.
Efez. 1:11 W nim, mówię, w którym też dostąpiliśmy udziału, przeznaczeni według postanowienia tego, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli;
.
Hebr. 1:3 Który, będąc blaskiem jego chwały i wyrazem jego istoty i podtrzymując wszystko słowem swojej mocy, dokonawszy oczyszczenia z naszych grzechów przez samego siebie, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 15, 2020 | Teologia systematyczna
4:1 Czas stworzenia
Na początku upodobało się Trójjedynemu Bogu – Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu – stworzyć świat i wszystkie rzeczy w ciągu sześciu dni. To wszystko było bardzo dobre. W ten sposób Bóg uwielbił swoją odwieczną moc, mądrość i dobroć.
1 Mojż. 1:31 I Bóg widział wszystko, co uczynił, a było to bardzo dobre. I nastał wieczór i poranek, dzień szósty
.
Hiob 26:13 Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża
.
Jan 1:2-32.Ono (Słowo) było na początku u Boga. 3.Wszystko przez nie się stało, a bez niego nic się nie stało, co się stało.
.
Rzym. 1:20 To bowiem, co niewidzialne, to znaczy jego wieczna moc i bóstwo, są widzialne od stworzenia świata przez to, co stworzone, po to, aby oni byli bez wymówki.
.
Kol 1:16 Przez niego bowiem wszystko zostało stworzone, to, co w niebie i to, co na ziemi, to, co widzialne i co niewidzialne, czy trony, czy panowania, czy zwierzchności, czy władze. Wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone.
.
Hebr. 1:2 W tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez swego Syna, którego ustanowił dziedzicem wszystkiego, przez którego też stworzył światy
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 31, 2019 | Teologia systematyczna
3:5 Ograniczone powołanie
Zanim świat został stworzony, Boży nieodmienny zamiar, który powstał w tajemnicy Jego mądrości i według upodobania Jego woli, sprawił, że Bóg wybrał (powołał) w Chrystusie pewną część ludzkości do wiecznej chwały.
Jedynie z Jego wolnej łaski i miłości przeznaczył tych wybranych ludzi do życia, chociaż nie było w nich niczego, co mogło spowodować, aby ich wybrał.
Rzym. 8:30 Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też uwielbił.
.
Rzym. 9:13;16 13.Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem; 16. A więc nie zależy to od tego, który chce, ani od tego, który zabiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie.
.
Efez. 1:4;9;11 4. Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.; 9.Oznajmiając nam tajemnicę swojej woli, według swego upodobania, które sam w sobie postanowił; 14. W nim, mówię, w którym też dostąpiliśmy udziału, przeznaczeni według postanowienia tego, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli;
.
Efez. 2:5;12 5. I to wtedy, gdy byliśmy umarli w grzechach, ożywił nas razem z Chrystusem, gdyż łaską jesteście zbawieni; 12. Byliście w tamtym czasie bez Chrystusa, obcy względem społeczności Izraela i obcy przymierzom obietnicy, niemający nadziei i bez Boga na świecie.
.
1 Tes 5:9 Gdyż Bóg nie przeznaczył nas na gniew, lecz abyśmy otrzymali zbawienie przez naszego Pana Jezusa Chrystusa
.
2 Tym. 1:9 Który nas zbawił i powołał świętym powołaniem nie na podstawie naszych uczynków, ale na podstawie swojego postanowienia i łaski, która została nam dana w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasy
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 17, 2019 | Teologia systematyczna
3:2 Niezależność postanowienia
Boże postanowienie nie jest oparte na Jego uprzedniej wiedzy, że w pewnych okolicznościach nastąpią pewne wydarzenia, lecz jest niezależne od wszelkiej uprzedniej wiedzy.
Dzieje 15:18 Znane są Bogu od wieków wszystkie jego sprawy
.
Rzym. 9:11,13,16,18
11. Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z tego, który powołuje;
13. Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem.
16. A więc nie zależy to od tego, który chce, ani od tego, który zabiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie.
18. A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, a kogo chce, czyni zatwardziałym.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 26, 2019 | Teologia systematyczna
W wieczności Bóg zarządził wszystko, cokolwiek zdarzy się w czasie i uczynił to niezależnie i nieodmiennie, kierując się jedynie swoją własną mądrą i świętą wolą. Jednak czyniąc to, nie stał się w żadnym sensie źródłem grzechu, ani nie ma współudziału w odpowiedzialności za grzech wraz z grzesznikami.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 12, 2019 | Teologia systematyczna
Trzy osoby Boże stanowią Trójcę Świętą – Ojciec, Syn (lub Słowo)i Duch Święty. Stanowią jedność w istocie, mocy i wieczności. Każda z osób jest w pełni Bogiem, ale Trójca jest jedna i niepodzielna.
- Ojciec nie zawdzięcza swojego bytu nikomu.
- On jest Ojcem dla Syna, który jest z Niego zrodzony w wieczności.
- Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 5, 2019 | Teologia systematyczna
Wprowadzenie
Służba Mesjańska przyciąga tłumy, którym głoszone są przypowieści o Królestwie Niebieskim, będące dla słuchaczy jednocześnie zachętą, ostrzeżeniem oraz definicją jego nie cielesnej lecz duchowej sfery (Mat. 13:1-52). Oczekiwania Żydów, którzy spodziewali się powstania fizycznego dominium Mesjasza na ziemi, gdzie wszyscy Izraelici żyliby długo i szczęśliwie w dostatkach, zdrowiu i bez zagrożeń życia, nie znajdują poparcia w nauce Jezusa. Dowiadują się raczej o sferze zbawienia duchowego, a tego cieleśni naśladowcy raczej zrozumieć nie mogą (Mat. 13:10-15).
Jezus publicznie ogłasza się wcielonym Bogiem (Jan 5:15-19), jedynym Zbawicielem i drogą do społeczności w niebie z Najwyższym (Jan 5:20-37) prokalmując jednocześnie sąd i zatracenie nad tymi, którzy w Niego nie wierzą (Jan 5:38-47).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 28, 2019 | Teologia systematyczna
Bóg jest samowystarczalny. W Nim i tylko w Nim znajduje się pełnia życia, chwały, dobroci i wspaniałości. Nie zależy od żadnej istoty stworzonej,którą uczynił, Jego chwała nie pochodzi od stworzeń. Wręcz przeciwnie, przejawia swoją chwałę w nich i przez nie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 18, 2019 | Teologia systematyczna
Jest tylko jeden jedyny żywy i prawdziwy Bóg. Jest On samoistny i nieskończony w swojej istocie i doskonałości. Tylko On sam może pojąć i zrozumieć swoją istotę. Jest duchem czystym, niewidzialnym, niepodzielnym, bez ciała i zmiennych uczuć ludzkich.
- Tylko On posiada nieśmiertelność
- i przebywa w światłości niedostępnej dla śmiertelnego człowieka.
- On nigdy się nie zmienia
/.
- Jest większy niż nasze możliwości pojmowania,
– wieczny
– niepojęty
– wszechmogący
– i nieskończony
.
- Jest najwyższą
– świętością
– mądrością
– niezależnością
– absolutem
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 11, 2019 | Teologia systematyczna
Rozdział 1:9
Interpretacja Pisma
Niezawodną zasadą jest, że Pismo Święte powinno być interpretowane przez Pismo, tzn. jedna część przez drugą. A więc wszelka dysputa co do prawidłowości, pełności i oczywistości znaczenia jakiegoś fragmentu musi być potwierdzona w świetle jaśniejszych, porównywalnych fragmentów.
Dzieje 15:15-16 15. A z tym się zgadzają słowa proroków, jak jest napisane: 16. Potem powrócę i odbuduję upadły przybytek Dawida; odbuduję jego ruiny i wzniosę go;
.
2 Piotra 1:20-21 20. To przede wszystkim wiedząc, że żadne proroctwo Pisma nie podlega własnemu (ἰδίας idias – prywatnemu, osobistemu) wykładowi. 21. Nie z ludzkiej bowiem woli przyniesione zostało kiedyś proroctwo, ale święci Boży ludzie przemawiali prowadzeni przez Ducha Świętego.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 7, 2019 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia systematyczna
Podstępny szept węża
Pewien zatwardzony przez Boga człowiek stwierdził stanowczo, że przed okresem Nowego Przymierza, czyli w Starym Testamencie i wcześniej, ludzie byli zbawiani w nieco inny sposób niż obecnie. Konkretnie stał twardo na pozycji, że:
a. Duch Święty nie przebywał w wierzących;
b. wierzący nie byli narodzeni z góry;
c. nie byli oni ożywieni duchowo za życia (bez Ducha Świętego człowiek jest duchowo martwy);
d. nie byli ożywieni duchowo nawet po śmierci – przebywając w w Raju, byli oni na wpół martwi;
e. w związku z tym zbawieni byli częściowo z łaski a częściowo z uczynków.
Implikacje powyższej nauki są tragiczne, ponieważ w takim razie ci, co do których mamy pewność, że znaleźli się ostatecznie w obecności Bożej (jak Abraham, Izaak, Jakub, por. Mat. 22:32; Marek 12:26-27; Łuk. 20:37-38), za życia, byli martwi duchowo, cieleśni, natomiast po śmierci fizycznej znajdowali się w jakimś rodzaju letargu, ich wiara zaś nie była dziełem przebywającego w nich Ducha Świętego, lecz formą autosugestii, samozaprogramowaniem skierowanym w stronę Boga, sama ofiara Chrystusa zaś była dla nich niewystarczająca (herezja zatracenia).
Poniżej refutacja tej podstępnej nauki:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 4, 2019 | Teologia systematyczna
Rozdział 1:7
Jasność Pisma
Treść Pisma Świętego przedstawiona jest z różną jasnością, toteż niektórzy ludzie mają lepsze zrozumienie Pisma od innych. Jednak sprawy, które są istotne dla zbawienia człowieka, które człowiek musi poznać, uwierzyć w nie i być im posłuszny, są tak jasno przedstawione i wytłumaczone w różnych miejscach, że zarówno wykształceni jak i nie wykształceni mogą osiągnąć wystarczające ich zrozumienie, jeśli tylko posługiwać się będą zdrowym rozsądkiem.
Psalm 19:8 Nakazy PANA są prawe, radujące serce; przykazanie PANA czyste, oświecające oczy.
.
Psalm 119:13 Swoimi wargami opowiadam wszystkie nakazy twoich ust
.
2 Piotra 3:16 Jak też mówi o tym we wszystkich listach. Są w nich pewne rzeczy trudne do zrozumienia, które, podobnie jak inne Pisma, ludzie niedouczeni i nieutwierdzeni przekręcają ku swemu własnemu zatraceniu
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 1, 2019 | Egzegezy, Teologia systematyczna
Wstęp
Biblia pięciokrotnie wspomina o koronach przygotowanych dla prawdziwie wierzących chrześcijan. Korony te będą im przyznane przez Boga i według Jego suwerennej woli. Koronę zawsze otrzymuje się od kogoś, kto ją przyznał drugiej osobie. W tym wypadku Osobą przyznającą korony jest sam Bóg, a dostaną je ci, którzy zwyciężają, zaliczają próbę, zawsze jednak w kontekście triumfu osiągniętego przez Chrystusa i nigdy poza tym kontekstem. Dlatego mogłoby się wydawać, że jest to akt, na który zasługujemy, ale jest to tylko pewna część prawdy, ponieważ Boża łaska ma tutaj priorytetowe znaczenie. Bez Bożej łaski nasze zwycięstwo byłoby po prostu niemożliwe.
Korony reprezentują zwycięstwo Chrystusa osiągnięte w nas samych, my zaś jesteśmy odbiorcami tego zwycięstwa. Biblia porównuje życie wieczne do diademu, który wręcza się za zwycięstwo w zawodach sportowych.
Zobaczmy owych pięć koron w sposób szczegółowy.
- 1) Niezniszczalna korona upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad wszystkim tym, co ulega zniszczeniu i przemijaniu: (1 Kor. 9:25)
- 2) Korona sprawiedliwości upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad nieprawością: (2 Tym. 4:8)
- 3) Niewiędnąca korona chwały upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad nieczystością i skażeniem duchowym: (1 Piotra 5:4)
- 4) Korona życia upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad śmiercią duchową i fizyczną: (Jakuba 1:12; Obj. 2:10)
- 5) Korona radości (chluby) upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad prześladowaniem wierzących ze strony szatana oraz ludzi idących na zatracenie (1 Tes 2:19)
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 24, 2019 | Teologia systematyczna
Pełnia Bożego objawienia dotycząca wszystkiego co jest istotne dla Jego własnej chwały oraz dla zbawienia, wiary i życia ludzi, jest albo bezpośrednio przedstawiona, albo pośrednio zawarta w Piśmie Świętym.
Nic, czy to domniemane objawienie Ducha Świętego, czy to ludzkie tradycje, nie mogą być dodane do Pisma Świętego.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 23, 2019 | Egzegezy, Teologia systematyczna
Wstęp
Biblia pięciokrotnie wspomina o koronach przygotowanych dla prawdziwie wierzących chrześcijan. Korony te będą im przyznane przez Boga i według Jego suwerennej woli. Koronę zawsze otrzymuje się od kogoś, kto ją przyznał drugiej osobie. W tym wypadku Osobą przyznającą korony jest sam Bóg, a dostaną je ci, którzy zwyciężają, zaliczają próbę, zawsze jednak w kontekście triumfu osiągniętego przez Chrystusa i nigdy poza tym kontekstem. Dlatego mogłoby się wydawać, że jest to akt, na który zasługujemy, ale jest to tylko pewna część prawdy, ponieważ Boża łaska ma tutaj priorytetowe znaczenie. Bez Bożej łaski nasze zwycięstwo byłoby po prostu niemożliwe.
Korony reprezentują zwycięstwo Chrystusa osiągnięte w nas samych, my zaś jesteśmy odbiorcami tego zwycięstwa. Biblia porównuje życie wieczne do diademu, który wręcza się za zwycięstwo w zawodach sportowych.
Zobaczmy owych pięć koron w sposób szczegółowy.
- 1) Niezniszczalna korona upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad wszystkim tym, co ulega zniszczeniu i przemijaniu: (1 Kor. 9:25)
- 2) Korona sprawiedliwości upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad nieprawością: (2 Tym. 4:8)
- 3) Niewiędnąca korona chwały upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad nieczystością i skażeniem duchowym: (1 Piotra 5:4)
- 4) Korona życia upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad śmiercią duchową i fizyczną: (Jakuba 1:12; Obj. 2:10)
- 5) Korona radości (chluby) upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad prześladowaniem wierzących ze strony szatana oraz ludzi idących na zatracenie (1 Tesaloniczan 2:19)
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 16, 2019 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele, Teologia systematyczna
Wstęp
Biblia pięciokrotnie wspomina o koronach przygotowanych dla prawdziwie wierzących chrześcijan. Korony te będą im przyznane przez Boga i według Jego suwerennej woli. Koronę zawsze otrzymuje się od kogoś, kto ją przyznał drugiej osobie. W tym wypadku Osobą przyznającą korony jest sam Bóg, a dostaną je ci, którzy zwyciężają, zaliczają próbę, zawsze jednak w kontekście triumfu osiągniętego przez Chrystusa i nigdy poza tym kontekstem. Dlatego mogłoby się wydawać, że jest to akt, na który zasługujemy, ale jest to tylko pewna część prawdy, ponieważ Boża łaska ma tutaj priorytetowe znaczenie. Bez Bożej łaski nasze zwycięstwo byłoby po prostu niemożliwe.
Korony reprezentują zwycięstwo Chrystusa osiągnięte w nas samych, my zaś jesteśmy odbiorcami tego zwycięstwa. Biblia porównuje życie wieczne do diademu, który wręcza się za zwycięstwo w zawodach sportowych.
Zobaczmy owych pięć koron w sposób szczegółowy.
- 1) Niezniszczalna korona upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad wszystkim tym, co ulega zniszczeniu i przemijaniu: (1 Kor. 9:25)
- 2) Korona sprawiedliwości upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad nieprawością: (2 Tym. 4:8)
- 3) Niewiędnąca korona chwały upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad nieczystością i skażeniem duchowym: (1 Piotra 5:4)
- 4) Korona życia upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad śmiercią duchową i fizyczną: (Jakuba 1:12; Obj. 2:10)
- 5) Korona radości (chluby) upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad prześladowaniem wierzących ze strony szatana oraz ludzi idących na zatracenie (1 Tesaloniczan 2:19)
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 11, 2019 | Teologia systematyczna
Rozdział 1:4
Autorytet Pisma
Pismo Święte jest autorytatywne samo z siebie. Jego autorytet nie zależy od świadectwa żadnego człowieka ani Kościoła, lecz pochodzi wyłącznie od Boga, jako Autora, który sam w sobie jest prawdą. Musi być przyjęte, bo jest Słowem Bożym.
1 Tes 2:13 Dlatego też nieustannie dziękujemy Bogu, że gdy przyjęliście słowo Boże, które słyszeliście od nas, przyjęliście je nie jako słowo ludzkie, ale – jak jest naprawdę – jako słowo Boże, które też w was, którzy wierzycie, skutecznie działa.
.
2 Tym. 3:16 Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauki, do strofowania, do poprawiania, do wychowywania w sprawiedliwości
.
2 Piotra 1:19-21 19. Mamy też mocniejsze słowo prorockie, a wy dobrze czynicie, trzymając się go jak lampy, która świeci w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i jutrzenka nie wzejdzie w waszych sercach; 20. To przede wszystkim wiedząc, że żadne proroctwo Pisma nie podlega własnemu wykładowi. 21. Nie z ludzkiej bowiem woli przyniesione zostało kiedyś proroctwo, ale święci Boży ludzie przemawiali prowadzeni przez Ducha Świętego.
.
1 Jana 5:9 Jeśli przyjmujemy świadectwo ludzi, to świadectwo Boga jest większe. To bowiem jest świadectwo Boga, które dał o swoim Synu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 9, 2019 | Egzegezy, Teologia systematyczna
Wstęp
Biblia pięciokrotnie wspomina o koronach przygotowanych dla prawdziwie wierzących chrześcijan. Korony te będą im przyznane przez Boga i według Jego suwerennej woli. Koronę zawsze otrzymuje się od kogoś, kto ją przyznał drugiej osobie. W tym wypadku Osobą przyznającą korony jest sam Bóg, a dostaną je ci, którzy zwyciężają, zaliczają próbę, zawsze jednak w kontekście triumfu osiągniętego przez Chrystusa i nigdy poza tym kontekstem. Dlatego mogłoby się wydawać, że jest to akt, na który zasługujemy, ale jest to tylko pewna część prawdy, ponieważ Boża łaska ma tutaj priorytetowe znaczenie. Bez Bożej łaski nasze zwycięstwo byłoby po prostu niemożliwe.
Korony reprezentują zwycięstwo Chrystusa osiągnięte w nas samych, my zaś jesteśmy odbiorcami tego zwycięstwa. Biblia porównuje życie wieczne do diademu, który wręcza się za zwycięstwo w zawodach sportowych.
Zobaczmy owych pięć koron w sposób szczegółowy.
- 1) Niezniszczalna korona upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad wszystkim tym, co ulega zniszczeniu i przemijaniu: (1 Kor. 9:25)
- 2) Korona sprawiedliwości upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad nieprawością: (2 Tym. 4:8)
- 3) Niewiędnąca korona chwały upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad nieczystością i skażeniem duchowym: (1 Piotra 5:4)
- 4) Korona życia upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad śmiercią duchową i fizyczną: (Jakuba 1:12; Obj. 2:10)
- 5) Korona radości (chluby) upamiętniająca zwycięstwo zbawienia nad prześladowaniem wierzących ze strony szatana oraz ludzi idących na zatracenie (1 Tesaloniczan 2:19)
(więcej…)
