Atrybuty Boga, cz. 1

utworzone przez | lut 9, 2018 | Teologia systematyczna

 

Wprowadzenie

Tematem serii wykładów jest studium atrybutów Boga. Powaga tego tematu nie może zostać nigdy przeceniona. Nie jestem w stanie pomyśleć mad ważniejszym tematem niż temat Boga, wy potraficie? Nie ma znaczniejszego tematu dla nas do rozważenia, niż istota Boga. Wiele lat temu pewien teolog stwierdził to tak gruntownie:

Cokolwiek przychodzi ci na myśl kiedy myślisz o Bogu, jest najważniejszą rzeczą o tobie, a wyobrażenie o Bogu które pierwsze przyjdzie ci na myśl, ma największy wpływ na twoje życie. Jest to ster na statku twojego życia. Jest tym co ukierunkowuje twoje życie.

(więcej…)

Początki kościoła a rola Apostołów

utworzone przez | sty 30, 2018 | Charyzmania, Teologia systematyczna

Powołanie urzędów

Bóg powołuje urzędy w kościele (które są darami dla kościoła) w odpowiedniej kolejności. Są to oddzielne urzędy Apostoła, proroka, ewangelisty, pasterza-nauczyciela..

Efez. 4:11 I on ustanowił jednych apostołami (urząd), drugich prorokami (urząd), innych ewangelistami (urząd), a jeszcze innych pasterzami i nauczycielami (urząd);

1 Kor. 12:28 A Bóg ustanowił niektórych w kościele najpierw jako apostołów (urząd), potem proroków (urząd), po trzecie nauczycieli (urząd), potem cudotwórców (dar), potem dary uzdrawiania (dar), niesienia pomocy (dar), rządzenia (κυβέρνησις kubernésis) (dar), różne języki (dar).

(więcej…)

Objawienie i natchnienie a oświecenie

utworzone przez | sty 29, 2018 | Teologia biblijna, Teologia systematyczna

Definicje

Objawienie:  Akt, w którym Bóg objawia prawdę ludzkości zarówno przez szczególne objawienie (Pismo, dawniej prorocy) jak i naturalne objawienie (przyroda, sumienie)

Natchnienie:  Akt, w którym Bóg prowadził autorów Pisma, dając im Swoje słowa, aby ci mogli bezbłędnie spisać to, co Bóg przekazał.

Oświecenie:  Akt, w którym Bóg oświeca ludzi do zrozumienia Swego objawienia i jego znaczenia w ich życiu.

(więcej…)

Nakładanie rąk

utworzone przez | sty 2, 2018 | Charyzmania, Teologia systematyczna

Odwiedzając lokalną organizację wyznającą doktryny ducha zielonoświątkowego można doświadczyć praktyki nałożenia rąk przez jedną lub wiele osób, czy to w trakcie modlitwy o osobę, czy to w trakcie„wyganiania demonów” z ludzi „wierzących”.

W praktyce neomontaniści nie posiadają żadnych zasad i ograniczneń dotyczących nakładania rąk. Przyjrzyjmy się temu zagadnieniu biorąc pod uwagę Słowo Boże.

(więcej…)

Zawodne „proroctwa”

utworzone przez | gru 27, 2017 | Charyzmania, Teologia systematyczna

Biblijna definicja

Czym jest proroctwo wedug Słowa Bożego? To niezawodne, bezbłędne, autorytatywne, wiążące i obowiązujące Słowo pochodzące od Boga. Takiemu Słowu można a nawet trzeba ufać.

Według Izajasza Bóg potwierdza słowa Jego prawdziwych posłańców.

Izaj 44:26 Potwierdzam słowa swego sługi I spełniam radę swoich posłańców.

Według Jeremiasza prawdziwym prorokiem jest ten, którego wszystkie przepowiednie się sprawdzają.

Jer. 28:9 Ten prorok, który prorokuje o pokoju, dopiero będzie uznany za proroka, którego PAN posłał, gdy spełni się jego słowo.

Według Ezechiela Pan zawsze spełnia swoje wyrocznie.

Ezech. 12:25wyrzeknęsłowo, i wypełnięje, mówi panujący Pan.

Oto doskonały biblijny standard, dzięki któremu mamy pewność, że prowadzeni przez Ducha Świętego prorocy mówili czyste, prawdziwe I niezawodne słowa pochodzące wprost z ust Bożych.

2 Tym. 3:16 Całe Pismo jest natchnione przez Boga

2 Piotra 1:21 Nie z ludzkiej bowiem woli przyniesione zostało kiedyś proroctwo, ale święci Boży ludzie przemawiali prowadzeni przez Ducha Świętego.

Psalm 119:160 Podstawą twego słowa jest prawda

Psalm 12:6 Słowa PANA to słowa czyste jak srebro wypróbowane w ziemnym tyglu, siedmiokrotnie oczyszczone.

Zatem prawdziwy prorok głoszący bezpośrednie objawienie Boga poznawany był po tym, że wszystkie jego proroctwa wypełniały się w najmniejszych detalach. Jeśli choć jeden najmniejszy detal proroctwa nie spełni się, osoba musi zostać uznana za fałszywego proroka. I tu pojawia się problem ruchu zielonoświątkowego..

(więcej…)

Powaleni duchem

utworzone przez | gru 22, 2017 | Charyzmania, Teologia systematyczna

Pozycja wyznawców ruchu zielonoświątkowego

Istnieje wiele świadectw a także dokumentów filmowych na których widać, jak wyznawcy skupieni  we współczesnym ruchu zielonoświątkowym padają na plecy pod tzw. ”mocą ducha”. Jest to zjawisko, któremu ciężko zaprzeczyć. Ludzie padają  masowo, wystarczy że ”namaszczony duchem mąż boży” dmuchnie na nich, zakręci marynarką lub dotknie czoła i pchnie lekko. Uznaje się, że leżący na ziemi są pod wpływem ducha. Świadectwa osób, które tego doświadczyły mówią o bezwładzie, braku kontroli nad swoim ciałem, utracie poczucia czasu i rzeczywistości.

(więcej…)

Wyganianie demonów

utworzone przez | gru 5, 2017 | Charyzmania, Egzegezy, Teologia systematyczna

We współczesnym ruchu zielonoświątkowym spotykamy się ze zjawiskiem wypędzania demonów. Wyznawcy tej regliii twierdzą, że posiadają apostolski dar wyganiania nieczystych duchów. Wiele nauk głoszonych przez kaznodziejów tego kultu zawiera elementy demonologii i walki duchowej. Przyjrzyjmy się temu zagadnieniu bliżej:

(więcej…)

Nie chodził z nami a wyganiał demony

utworzone przez | gru 3, 2017 | Charyzmania, Teologia systematyczna

Kto miał autorytet?

Pytanie zielonoświątkowca: „Czy wierzysz, że możemy brać autorytet Jezusa i wypędzić demony?”
.
Odpowiedź chrześcijanina: „Autorytetu się nie bierze. Autorytetu udziela ten, kto go posiada, temu kogo sobie wybierze. Inaczej jest się uzurpatorem.”

Wyganiać demony mogli tylko Apostołowie od Boga, którym Jezus udzielił tego autorytetu osobiście (Dzieje 16:18, Łuk. 9:1-3, Mat. 10:1-8 – w tym niewierzący Judasz i chwiejny w wierze Piotr), 70 wysłanników, którym również Jesus udzielił tego autorytetu osobiście (Łuk. 10:1-20), oraz niektórzy najbliżsi współpracownicy Apostołów,  (np. ewangelista Filip Dzieje 8:5-7), na których to Apostołowie nałożyli ręce udzielając darów Ducha Świętego.

Oto wyraźna zasada regulatywna, zgodnie z którą należy rozpatrywać mniej jasne fragmenty Pisma jak właśnie przypadek opisany w 9 rozdziale Ewangelii Łukasza – człowieka, który nie chodził z Apostołami a wyganiał demony.
.

(więcej…)

Ewolucja: Kłamstwo węża

utworzone przez | lis 23, 2017 | Chrześcijańska moralność, Reformowany światopogląd, Teologia systematyczna

Jedyny autorytet: Bóg Pisma

1 Mojż. 3:1 A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta polne, które Pan Bóg uczynił. Powiedział on do kobiety: Czy Bóg rzeczywiście powiedział: Nie wolno Wam jeść ze wszystkich drzew tego ogrodu?

Bracia i siostry, w tym artykule chciałbym poruszyć ważny temat, jakim jest istota stworzenia. Jednak zanim zacznę analizę, pragnę zaznaczyć że, nie będę się zagłębiał w naukowy charakter tego wydarzenia. Ufam Słowu Bożemu i wierzę, że jest prawdą, a informacje w nim zawarte dla ludzi wierzących są swoistym kierunkiem i drogowskazem w życiu.

(więcej…)

Zwolennicy-uzurpatorzy nie mogli wypędzać demonów

utworzone przez | lis 7, 2017 | Charyzmania, Egzegezy, Teologia systematyczna

Istnieje w Słowie Bożym przypadek, gdzie ludzie podążający za Jezusem, będący jego zwolennikami znającymi ewangelię zapragnęli czynić te same cuda co Jezus. Nie posiadając żadnego autorytetu narazili drogę Pańską na pośmiewisko. W rozważaniach zostały wzięte pod uwagę wszystkie świadectwa tego wydarzenia, które zostały uporządkowane chronologicznie na podstawie ewangelii synoptycznych: (Mat. 17:14-21, Marek 9:14-29, Łuk. 9:37-43)

Marek 9 14 A przyszedłszy do uczniów (μαθητὰς mathetas), zobaczył wielki tłum wokół nich oraz uczonych w Piśmie, którzy rozprawiali z nimi.

  • Mowa nie o Apostołach, lecz zwolennikach podążających za Jezusem (μαθητής mathetes– zwolennik, naśladowca, uczeń).
    .
  • Ci prowadzą zażartą dyskusję z faryzeuszami dotyczącą spraw wiary, nieudane wypędzenie nieczystego ducha jest tematem sporu Zgromadzeni wokół zwykli ludzie słyszą całą rozmowę i mają przed oczami dowód porażki w postaci ciągle opętanego chłopca, Marek 9:16-17, Łuk. 9:39

(więcej…)

Grzech zielonoświątkowstwa

utworzone przez | lis 5, 2017 | Charyzmania, Ekumenizm, Hamartiologia: nauka o grzechu, Teologia systematyczna

Wstęp

Co to jest ruch zielonoświątkowy?

2 Tes. 2:7:-12

7. Tajemnica nieprawości bowiem już działa. Tylko że ten, który teraz przeszkadza, będzie przeszkadzał, aż zostanie usunięty z drogi.

8. Wówczas pojawi się ów niegodziwiec, którego Pan zabije duchem swoich ust i zniszczy blaskiem swego przyjścia.

9. Niegodziwiec przyjdzie za sprawą szatana, z całą mocą, wśród znaków i fałszywych cudów;

10. Wśród całego zwodzenia nieprawości wobec tych, którzy giną, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, by zostali zbawieni.

11. Dlatego Bóg zsyła im ostry obłęd, tak że uwierzą kłamstwu;

12. Aby zostali osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, ale upodobali sobie niesprawiedliwość.

Ruch zielonoświątkowy wyrósł na kanwie herezji Arminianizmu z jednej strony oraz legalizmu uświęceniowego z drugiej. Całkowicie pozbawiony Ewangelii ruch ten jest zbiorem wszystkich organizacji, których korzeni dopatrzeć się możemy w fałszywym przebudzeniu w 1901 roku w Topeka (stan Kanzas), gdzie po raz pierwszy w nowożytnej historii rzekomo przywrócone zostały kościołowi cudowne dary Ducha Świętego, przede wszystkim apostolskie dary języków, prorokowania. Przypomnijmy naturę rzeczywistych darów:

  • Prorokowanie – jedna osoba zawsze prorokuje autorytatywnie w całkowitej zgodzie ze Słowiem Bożym (przy czym należy pamiętać, że kanon jest zamknięty), przepowiednie zawsze i całkowicie i ze wszystkimi detalami się wypełniają. Prorok żyje świętym życiem, jest moralnie nienaganny. Jedna pomyłka w proroctwach czyni z człowieka fałszywego proroka.
  • Języki – jedna osoba bez nauki nagle posiada zdolność mówienia wieloma zagranicznymi językami zrozumiałymi przez obcokrajowców. Mówi płynnie i bezbłędnie zachowująć akcent i dialekt.
  • Tłumaczenie języków – jedna osoba potrafi bez wcześniejszej nauki przetłumaczyć wiele różnych i zrozumiałych zagranicznych języków, to jest takich, które są naturalnie zrozumiałe dla osób znających ten język.
  • Uzdrawianie przez nałożenie rąk – jedna osoba nakładając ręce leczy natychmiast z każdej choroby bez wyjątków, pomimo niewiary osoby chorej, efekty są niezaprzeczalne.
  • Wyganianie demonów – jedna osoba posiada Boży autorytet aby słowem wyganiać natychmiast i wszystkie demony, efekty są natychmiastowe
  • Picie trucizn bez ponoszenia szkody – jedna osob może zawsze i świadomie pić dowolny rodzaj trucizny, żaden negatywny efekt jej nie dotknie.

Nic z powyższego nie miało miejsca w czasie owego „przebudzenia”. W miejsce biblijnej prawdy ruch zielonoświąkowy proponuje cuda o nowej jakości, które podsumować można jako formę zwiedzenia zaś wiara w nie jest formą ostrego obłędu.

  • Prorokowanie – jest zawodne, może zawierać błędy, to forma niewiążącej porady.
  • Języki – to niezrozumiały przez nikogo słowotok, z braku lepszego określenia zwykły bełkot.
  • Tłumaczenie języków – polega na tworzeniu i zmyślaniu znaczenia po usłyszeniu niezrozumiałego bełkotu.
  • Uzdrawianie przez nałożenie rąk – nieskuteczne, w najlepszym wypadku zanikają symptomy lecz nie sama choroba.
  • Wyganianie demonów – grupowe sesje gdzie krzykiem próbuje się nieskutecznych egozrcyzmów.
  • Picie trucizn – dar rzekomo działa tylko wtedy, gdy ktoś wypije truciznę nie wiedząc o tym.

W rzeczywistości manifestacje inicjujące pentekostalizm miały charakter demoniczny a kościoły zielonoświątkowe stanowią kamień milowy nie tylko w organicznym rozwoju grzechu na świecie, ale też w historii rozwoju królestwa diabła, którego ostateczną formą będzie niegodziwiec przychodzący z cudami i znakami, których jakość będzie o wiele lepsza, niż to, co proponują dzisieji współcześni pentekostaliści. Można nawet powiedzieć, że pentekostalizm jest forpocztą i przedmurzem ekumenicznego kościoła opartego o fałszywe cuda i znaki, snagogą diabła oczekującą na przyjście swojego mistrza – Antychrysta. O tym, że ruch ten nie posiada żadnego Bożego autorytetu, w szczególności zaś autorytetu cudów i znaków, świadczą sami jego wyznawcy, zauważając przy tym kierowniczą rolę pieniądza i wyzysku w miejsce miłości i opieki Ducha Świętego. Pan Marek Biernacki, jeden z tzw. „klasycznych” zielonoświątkowców zauważył:

„Na koniec, czy w zborach biblijnych kościołów w Polsce naprawdę brakuje jakiejkolwiek refleksji, że corocznie ogłaszane na konferencjach przełomy duchowe jakoś wcale nie mają miejsca? Że szkoły, do których werbuje się naszych członków, przynoszą profity duchowe i materialne oraz tworzą przyszłe kadry przede wszystkim dla ludzi, którym – jak żerującej na drzewie jemiole – tylko na tyle zależy na nas, na ile mogą ciągnąć z nas odżywcze soki?” [Marek Biernacki, Moje spotkanie z Jakubem Kamińskim, źródło]

Mając na uwadze świadectwa samych protoplastów tego ruchu oraz osób obserwujących jego rozwój i przejawy działającego w nim ducha dokonać możemy klasyfikacji cech tego ruchu, która dla lepszego zobrazowania przedstawiona zostanie w postaci tabeli zbiorczej.

(więcej…)

Litera zabija lecz Duch ożywia

utworzone przez | lis 2, 2017 | Charyzmania, Egzegezy, Teologia systematyczna

Stanowisko zielonoświątkowców

2 Kor. 3:6-9

6. On też uczynił nas zdolnymi sługami nowego testamentu, nie litery, ale Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia.

7. Lecz jeśli posługiwanie śmierci, wyryte literami na kamieniach, było pełne chwały, tak że synowie Izraela nie mogli wpatrywać się w oblicze Mojżesza z powodu chwały jego oblicza, która miała przeminąć;

8. To o ileż bardziej pełne chwały nie miałoby być posługiwanie Ducha?

9. Jeśli bowiem posługiwanie potępienia było pełne chwały, o ileż bardziej obfituje w chwałę posługiwanie sprawiedliwości.

Wyrwany z kontekstu fragment „litera zabija Duch ożywia” używany jest przez wyznawców ruchu zielonoświątkowego jako frazes będący narzędziem oddzielenia człowieka wierzącego od Słowa Bożego. Mentalność neomontanistów jest mniej więcej następująca:

  1. Tak, Słowo Boże ma swoje znaczenie, lecz ważniejszy jest Duch, który objawia nam prawdę.
  2. Jeśli oprzesz się o Słowo Boże, oprzesz się o martwą literę. A przecież to Duch ożywia!
  3. Żyjesz w rozdziałach i wersetach więc propagujesz zwiedzione chrześcijaństwo.
  4. Nie wiesz co jest właściwe, więc nie pomagasz ludziom bo ich nie kochasz.
  5. Nie znasz mojego życia więc jak możesz krytykować moją wiarę w oparciu o Słowo Boże?
    .

(więcej…)

Gdy przemawiał Bóg

utworzone przez | paź 30, 2017 | Charyzmania, Teologia systematyczna

Każdy słyszy w głowie swój wewnętrzny głos. Jednak osoby z omamami słuchowymi, jak choćby w schizofrenii, uznają go za głos kogoś obcego. Jest to psychologicznie uwarunkowana halucynacja. Czy zatem mężowie Boży byli ofiarami choroby? Rozważmy na podstawie Słowa Bożego w jaki sposób przemawiał Bóg:

(więcej…)

Chrzest wodny Apostołów

utworzone przez | paź 26, 2017 | Teologia systematyczna

Fundament Kościoła

Kościół to społeczność wierzących, w którym nie ma lepszych i gorszych członków. W kościele nie liczy się pochodzenie, przynależność etniczna czy kulturowa. Nie ważnym jest przez kogo dana osoba się nawróciła czy też została ochrzczona. Pan Jezus powiedział:

Mat. 23:8 „Jeden bowiem jest wasz Mistrz, Chrystus, a wy wszyscy jesteście braćmi”
.
Gal. 3:28 „Nie ma Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety; wszyscy bowiem jedno jesteście w Chrystusie Jezusie„

Zrównując tym samym status każdego wierzącego. W chrześcijaństwie nie ma miejsca na nepotyzm. Liczy się czystość wiary, oddzielenie od grzechu i sumienność w wykonywaniu powierzonej służby. (więcej…)

Baczcie abyście nie utracili wiary

utworzone przez | paź 24, 2017 | Teologia reformowana, Teologia systematyczna

Baczcie, abyście nie utracili wiary, bo pomimo iż Boży to dar, od was zależy czy ją zachowacie. A bez wiary nie można podobać się Bogu, kiedy zatem utracicie wiarę, zostaniecie wymazani z księgi żywota. Zatem drżyjcie i bójcie się o swoje zbawienie, bo to od was zależy, czy je utracicie. III List św. Trofima do Laodycean

Ten fikcyjny i całkiem zmyślony tekst nieistniejącego listu wyraża przekonanie i wiarę wielu braci w Chrystusie, którzy swoją nadzieję wprawdzie złożyli w Panu panów i Królu królów, Jedynym i prawdziwym Bogu i zbawicielu Jezusie Chrystusie, lecz żyją w strachu przed utratą zbawienia.

Strach zupełnie zbędny ponieważ…

(więcej…)

Opętani „chrześcijanie”

utworzone przez | paź 20, 2017 | Charyzmania, Egzegezy, Teologia systematyczna

Źródło doktryny

1 Jana 5:18 Wiemy, że każdy, kto się narodził z Boga, nie grzeszy, ale kto się narodził z Boga, zachowuje samego siebie, a zły go nie dotyka.

Przede wszystkim musimy pamiętać, że tylko Słowo Boże jest naszym jedynym wiarygodnym źródłem prawdy o Szatanie i demonach. Teolog i naukowiec dr Charles Hodge słusznie ostrzegał:

„Ani poziom wiedzy, ani wyższość talentu, ani nawet roszczenia do inspiracji, nie mogą uzasadniać odejścia od prawdy nauczanej przez Słowo Boże. Wszyscy nauczyciele muszą być poddani tej normie. Możemy być wdzięczni za to, że mamy biblijny standard, zgodnie z którym możemy badać duchy, czy są z Boga” (Komentarz do Listu do Rzymian [Grand Rapids: Eerdmans, 1972], s 395.).

Co zatem Słowo Boże, będące probierzem prawdy, mówi na ten temat? Czy demony mogą posiąść lub przebywać  prawdziwie wierzącym człowieku? Czy mogą wchodzić przez otwarte drzwi i stać się dzikim lokatorem? Zwolennicy tego poglądu ze współczesnego ruchu walki duchowej powiedzą że tak, ale opierają swoją odpowiedź na subiektywnych doświadczeniach, a nie na Słowie Bożym. Biblia wyjaśnia, że takie roszczenie nie ma uzasadnionej podstawy. (więcej…)

Czy dary Ducha przeminęły?

utworzone przez | paź 16, 2017 | Charyzmania, Teologia systematyczna

Biblijne definicje

Przysłów 25:14 Człowiek, który się chlubi zmyślonym darem, jest jak chmury i wiatr bez deszczu.

*Znaki i cuda – Dary Ducha Świętego dla osób wierzących jakie obserwujemy w Biblii takie jak:

Prorokowanie – jedna osoba zawsze prorokuje autorytatywnie w całkowitej zgodzie ze Słowiem Bożym (przy czym należy pamiętać, że kanon jest zamknięty), przepowiednie zawsze i całkowicie i ze wszystkimi detalami się wypełniają. Prorok żyje świętym życiem, jest moralnie nienaganny. Jedna pomyłka w proroctwach czyni z człowieka fałszywego proroka.

Języki – jedna osoba bez nauki nagle posiada zdolność mówienia wieloma zagranicznymi językami zrozumiałymi przez obcokrajowców. Mówi płynnie i bezbłędnie zachowująć akcent i dialekt.

Tłumaczenie języków – jedna osoba potrafi bez wcześniejszej nauki przetłumaczyć wiele różnych i zrozumiałych zagranicznych języków, to jest takich, które są naturalnie zrozumiałe dla osób znających ten język.

Uzdrawianie przez nałożenie rąk – jedna osoba nakładając ręce leczy natychmiast z każdej choroby bez wyjątków, pomimo niewiary osoby chorej, efekty są niezaprzeczalne.

Wyganianie demonów – jedna osoba posiada Boży autorytet aby słowem wyganiać natychmiast i wszystkie demony, efekty są natychmiastowe

Picie trucizn bez ponoszenia szkody – jedna osob może zawszei świadomie pić dowolny rodzaj trucizny, żaden negatywny efekt jej nie dotknie. (więcej…)

Dar języków

utworzone przez | paź 12, 2017 | Charyzmania, Teologia systematyczna

Istota zagadnienia

Jeśli ktoś twierdzi, że posiada ponadnaturalny dar duchowy, który jednakże nie odpowiada biblijnym standardom praktykuje fałszywy dar. Taka osoba według Pisma Świętego chwali się sfabrykowaną podróbką, czego konsekwencją jest określone przez Pismo Święte wieczne zatracenie dla osoby samozwiedzionej. Jest to zatem sprawa niebagatelna.

Przysłów 25:14 Człowiek, który się chlubi zmyślonym darem, jest jak chmury i wiatr bez deszczu.
.
Judy 1:12 Oni są zakałami na waszych ucztach braterskich, którzy z wami bez bojaźni ucztują, pasąc samych siebie. Są to bezwodne chmury wiatrami unoszone; drzewa zwiędłe, bez owoców, dwukrotnie obumarłe i wykorzenione;
.
2 Piotra 2:17 Oni są źródłami bez wody, obłokami pędzonymi przez wicher, dla których mroki ciemności zachowane są na wieki.

Tematem rozważania będzie dar języków, lepszym określeniem będzie jednak dar zagranicznych języków.

(więcej…)