Ewangelickie nabożeństwo jest zgromadzeniem wiernych, podczas którego głoszone jest Słowo Boże, jest oddawana Bogu chwała w pieśniach i modlitwach.
Katolicka msza zawiera te same elementy, jednakże zawiera też obrzęd nazywany obecnie Eucharystią, podczas którego składana jest Bogu ofiara za grzechy żywych i umarłych.
Wielka bitwa, jaka ma miejsce od początku powstania wiary toczy się o wystarczalność Pisma Świętego. Jest to sprawa o podstawowej wadze dla każdego człowieka wierzącego w Chrystusa. Odrzucając doktrynę wystarczalności Pisma mówimy, że Bóg nie objawił wszystkiego w swoim Słowie, co jest potrzebne chrześcijaninowi do życia, jego służby i wiary. Otwiera to także wrota wszelkiej maści herezjom będących „uzupełnieniem” tego, co Bóg „zapomniał” nam przekazać. Jest to ekstremalnie ryzykowna autostrada, prowadząca na duchowe bezdroża. Zobaczmy, do czego doprowadziła ona bohaterów watykańskiej wiary…
Bezkrwawa ofiaraHebr. 9:22 …a bez przelania krwi nie ma przebaczenia grzechów.
Rzymski katolicyzm naucza, że msza jest „Bezkrwawą Ofiarą Ciała i Krwi Jezusa Chrystusa”. Naucza również, że ofiara mszy jest tą samą ofiarą, co ofiara na krzyżu, i ma taką samą wartość. Oba te twierdzenia są sprzeczne z nauczaniem, jakie Bóg zawarł w Biblii. Pismo Święte naucza bowiem, że Ofiara złożona na Golgocie jest jedyną i niepowtarzalną, a więc że nie można i nie wolno jej ponawiać, ani składać jakiejkolwiek innej ofiary za grzechy oraz że jest ona pozbawiona sensu, ponieważ bez przelania krwi nie ma przebaczenia grzechów.
Katechizm Heidelberski
Pytanie 80: Na czym polega różnica między Wieczerzą Pańską a Mszą katolicką?
Wieczerza Pańska jest zapewnieniem o całkowitym odpuszczeniu naszych grzechów dzięki ofierze Jezusa, jaką On sam – raz jeden i raz na zawsze – złożył na krzyżu. Ponadto zapewnia ona o tym, że dzięki Duchowi Świętemu zostajemy wszczepieni w Jezusa Chrystusa, który w ciele swoim przebywa teraz w niebiesiech, po prawicy Ojca, i chce, abyśmy Go – jako takiego – wielbili.
Tymczasem według (nauki o) mszy, żywi i umarli dostępują odpuszczenia grzechów przez mękę Chrystusową, jeśli Chrystus jest jeszcze codziennie ofiarowywany za nich przez kapłanów. Ponadto zaś – będąc cieleśnie obecny pod postacią chleba i wina – w nich też powinien być uwielbiany. Msza (tak pojmowana) jest więc w gruncie rzeczy zaprzeczeniem jednorazowej ofiary i męki Jezusa Chrystusa i godnym potępienia bałwochwalstwem.
„Cóż zatem? Czy mamy uznać Stolicę Apostolską, w której widzimy tylko okropne odszczepieństwo? Czy będzie zastępcą Chrystusa ten, który przez swoje wściekłe próby prześladowania Ewangelii jawnie ogłasza się Antychrystem?” – Jan Kalwin, Instytuty 4.7.24
Błogosławiona Elena Guerra (założycielka Zakonu Oblatek Ducha Świętego) i papież Leon XIII rozpoczęli finałowe dzieło zniszczenia protestantyzmu. Elena napisała 13 listów do papieża w latach 1895-1903. W 1897 roku, po jej piątym liście, Leon XIII odpowiedział swoją encykliką Divinum illud munus, ważnym traktatem o Duchu Świętym, w którym światło rzuca się na dzieła, jakie czynił w Apostołach i w ludzkości oraz w jaki sposób wylewa swoje dary. Ostatnim oficjalnym aktem papieża czyli Antychrystsa w odpowiedzi na ciągłe podżegiwanie Eleny był List Ad fovendum in Christiano populo, skierowany do biskupów całego świata w 1902 roku. Tym samym zachęcał ich do odnowienia swojej wiary, ufając Duchowi Świętemu.
Światowy ruch wyznawców ducha zielonoświątkowstwa, który obecnie obejmuje około 750 milionów ludzi na całym świecie, z których szacuje się, że 160 milionów to katolicy, ma swoje źródło w wydarzeniach z 1 stycznia 1901 roku, kiedy młoda dziewczyna zaczęła mówić niezrozumiałym bełkotem po modlitwie i wzywaniu „Ducha Świętego” przez Charlesa Parhama, praktykującego homoseksualistę i zarazem metodystycznego ewangelistę, który odrzucał naukę o wiecznym piekle, odrzucał istnienie Trójjedynego Boga oraz nauczał zbawienia z uczynków (metodystyczna wersja herezji perfekcjonizmu). Miało to miejsce w Topeka, w Kansas; stamtąd ruch rósł i stopniowo rozprzestrzenił się do kościołów w tradycji protestanckiej i prawosławnej, a na koniec na kościół rzymskokatolicki.
Kościół katolicki miał swoją własną rolę do odegrania w dniu 1 stycznia 1901 roku. Tego ranka, w Rzymie, zanim młoda Agnes Ozman zaczęła mówić niezrozumiałym bełkotem w Topeka, papież Leon XIII wprowadził nowy wiek, uroczyście wzywając do zesłania „Ducha Świętego” na całe chrześcijaństwo.
Ekumeniczne skutki działań przyzwanego przez papieża demona ducha zwiedzenia nie trzeba było czekać długo. Starczył niecały wiek aby ortodoksyjny protestantyzm przestał istnieć dzięki działaniu demona zmuszającego swoich wyznawców do mówienia niezrozumiałym bełkotem…
Ewangelista Mateusz, jako jedyny, opisuje złożenie przez Pana Jezusa wspaniałej obietnicy o założeniu Kościoła.
Mat. 16:13-19
13 A gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swoich uczniów: Za kogo mnie, Syna Człowieczego, uważają ludzie?
14 A oni odpowiedzieli: Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, a jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków.
15 I zapytał ich: A wy za kogo mnie uważacie?
16 Szymon Piotr odpowiedział: Ty jesteś Chrystusem, Synem Boga żywego.
17 Wtedy Jezus powiedział do niego: Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jonasza, bo nie objawiły ci tego ciało i krew, ale mój Ojciec, który jest w niebie.
18 Ja ci też mówię, że ty jesteś Piotr, a na tej skale zbuduję mój kościół, a bramy piekła go nie przemogą.
19 I tobie dam klucze królestwa niebieskiego. Cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.
Fragment ten od początku historii Kościoła rozumiano różnie. Jedni twierdzili, że Skałą wymienioną w Ewangelii jest sam Chrystus, inni uważali że skałą jest wyznanie wiary Piotra – wiary w Jezusa jako Syna Bożego. Gdy zaczęto szukać dowodów na wiodącą rolę rzymskiego kościoła, odwołano się do tradycji mówiącej o pobycie w tym mieście Apostoła Piotra. Żeby jeszcze dodać powagi biskupowi rzymskiemu, zaczęto twierdzić, że pierwszym biskupem Rzymu był Piotr właśnie, któremu Pan jakoby powierzył rolę Głowy Kościoła, a po nim godność ta przypada jego następcom.
1 Tym. 4:1-3 1 A Duch otwarcie mówi, że w czasach ostatecznych niektórzy odstąpią od wiary, dając posłuch zwodniczym duchom i naukom demonów; 2 Mówiąc kłamstwo w obłudzie, mając napiętnowane sumienie; 3 Zabraniając wstępować w związki małżeńskie
Apostołowie mieli żony. Piotr był żonaty, gdyż wiemy, że Pan Jezus uzdrowił jego teściową
Mat. 8:14-15 14 A gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, zobaczył jego teściową, która leżała w gorączce. 15 Dotknął więc jej ręki i opuściła ją gorączka. Ona zaś wstała i usługiwała im.
O żonie Piotra (Kefasa) wspomniał Apostoł Paweł, pisząc:
1 Kor. 9:5 Czy nie wolno nam zabierać z sobą żony chrześcijanki, jak czynią pozostali apostołowie i bracia Pańscy, i Kefas?
Mat. 16:18 Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą
Kościół Rzymsko-katolicki kładzie duży nacisk na Piotra Apostoła i twierdzi, że Pan Jezus Chrystus powiedział Piotrowi, że na nim, czyli na Piotrze zbuduje Swój Kościół.
„W kolegium Dwunastu pierwsze miejsce zajmuje Szymon Piotr. Jezus powierzył mu wyjątkową misję. Dzięki objawieniu otrzymanemu od Ojca Piotr wyznał: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Nasz Pan powiedział wtedy do niego: „Ty jesteś Piotr (czyli Skała), i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą” (Mat. 16:18).
Chrystus, „żywy kamień” (1 Piotra 2:4), zapewnia swemu Kościołowi zbudowanemu na Piotrze zwycięstwo nad mocami śmierci. Piotr z racji wyznanej wiary pozostanie niezachwianą skałą Kościoła. Będzie strzegł tej wiary przed wszelką słabością oraz umacniał w niej swoich braci (…)” Katechizm Kościoła Katolickiego par.552.
Orygenes (A.D. 185—253/254) był głową katecheckiej szkoły w Aleksandrii w czasach pierwszej połowy III wieku. Był człowiekiem olbrzymiego intelektu i był zdecydowanie najbardziej płodnym pisarzem wieku patrystycznego. Euzebiusz stwierdza, że jego pisma są numerowane w liczbie blisko sześciu tysięcy. Został nazwany największym uczonym chrześcijańskiego antyku. Miał ogromny wpływ na ojców zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie w kolejnych stuleciach.
.
Orygenes jest pierwszym ojcem kościoła, który dał szczegółową ekspozycję znaczenia skały Mateusza 16:18. Jego interpretacja stała się normatywna dla ojców wschodnich i dla wielu na Zachodzie. Oprócz konkretnego fragmentu Mateusza 16 stwierdza, że Piotr jest skałą:
Spójrzcie na wielki fundament tego Kościoła i na bardzo solidną skałę, na której Chrystus założył Kościół. Dlatego Pan mówi: „Niewielka wiara, czemu wątpiłaś?” (Exodus, Homilia 5.4. cytowane przez Karlfried Froehlich, Formy interpretowania Matuesza 16:13-18 w łaciśnskim średniowieczu , Rozprawa (Tubingen, 1963), s. 100).
Ale podobnie jak Tertullian nie miał na myśli tego w sensie rzymskokatolickim.
Łuk. 11:27-28 27 A gdy on to mówił, pewna kobieta spośród zgromadzonych powiedziała do niego donośnym głosem: Błogosławione łono, które cię nosiło, i piersi, które ssałeś! 28 On zaś odpowiedział: Błogosławieni są raczej ci, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go.
Są ludzie, którzy w sposób doskonały mieszają prawdę z fałszem. Podają na srebrnej a nawet złotej tacy kłamliwą naukę w łatwy sposób przenikającą do świadomiści czytelnika, który przyswaja ją bezkrytycznie, ponieważ ubrana jest ona w garnitur czystej i nieskalanej prawdy. Nie inaczej ma się rzecz z nauką zwaną kultem maryjnym.
Pan Bartosik, który przyjął tytuł pastora kościoła Pana Jezusa, uznaje istnienie kultu maryjnego, jaki w pokrętny sposób wyprowadza na podstawie Pisma Świętego.
„Protestanci mylą się, sądząc, że próżno szukać przykładów kultu maryjnego w Biblii. Przykład jest.”, źródło
Na te słowa każdemu trzeźwo myślącemu chrześcijaninowi nie tylko powinna zapalić się czerwona lampka z ostrzeżeniem „uwaga herezja”, ale i w ręce wpaść miecz Ducha Świętego w celu pocięcia na kawałki tego bluźnierstwa. Oto dlaczego
Święta Maryja, matka Boża podawana jest chrześcijanom za najwspanialszy przykład do naśladowania. Przykład wielkiej pokory i miłości oraz zrozumienia Bożego planu. To ona nosiła pod sercem Pana Jezusa przez dziewięć miesięcy, to ona wykarmiła go swoim mlekiem, to ona zajmowała się Jezusem, gdy ten dorastał.
Pan Paweł Bartosik, pastor Ewangelicznego Kościoła Reformowanego w Gdańsku tak oto oddaje chwałę Maryi:
„Kocham biblijną Marię – Mamę naszego Pana. Jest dla mnie wzorem ufnej i zaciekawionej wiary. Maria na zwiastowanie Anioła Gabriela odpowiedziała Bogu: „Tak”, dlatego, że zapewne codziennie odpowiadała Bogu „Tak”: wtedy kiedy prała, sprzątała, śpiewała, pomagała rodzicom, gotowała, odpoczywała, spotykała się z ukochanym Józefem, rozmawiała z trudnymi ludźmi… Codziennie poddawała swoją wolę – woli Bożej. Nie był to jednorazowy akt wiary i zaufania. To była kontynuacja wiary i zaufania… Wiec witaj w klubie jej naśladowców (a przynajmniej tych, którzy próbują).” – coming out Protestanta
Według słów pana Bartosika Maryja:
Czy aby napewno ten wspaniale malowany obraz jest zgodny z Biblijnym objawieniem?
Jest fundamentem wiary chrześcijańskiej. Na tym fundamencie stoją pozostałe jej filary: Sola Gratia, Sola Fide, Solus Christus oraz Soli Deo Gloria. Chrześcijanie wierzą, że są zbawieni tylko z łaski, jedynie przez wiarę, jedynym sprawcą zbawienia i jego jedynym dokończycielem jest Osoba Chrystusa, a chwała należna jest tylko Bogu.
Chrześcijanie nie wierzą, że wiarę należy budować w oparciu o wiarę oraz tradycję, nowe objawienia, sny i wizje. Chrześcijanie nie wierzą, że zbawienie to Boża łaska i ludzkie uczynki. Chrześcijanie nie oddają czci Bogu oraz zmarłym ludziom jak Maria, święci czy też aniołowie.
Ojcowie Kościoła potwierdzają zasadę Sola Scriptura – Pismo jedynie. Za jedyne źródło prawdy odnośnie wiary i praktyki uznawali oni Pismo a nie tradycję czy decyzje Świętego Magisterium. To dowodzi, że nie byli oni wyznawcami Rzymskiej doktryny Sola Ecclesia (kościół jedynie), tak wielce hołubionej przez Watykan. To dowodzi również, że nie byli oni papisatmi, a w konsekwencji, że nie byli Rzymskimi-katolikami.
Jan 14:6 Jezus mu odpowiedział: Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca jak tylko przeze mnie.
Kilka tygodni temu zacytowałem wypowiedź papieża w L.A. Times z dziewiątego grudnia aby pokazać, że Kościół katolicki w to wierzy. Papież Jan Paweł II powiedział w tym tygodniu, że wszyscy, którzy żyją sprawiedliwym życiem, zostaną zbawieni, nawet jeśli nie uwierzą w Jezusa Chrystusa i w Kościół rzymskokatolicki.
Papież kontynuował, mówiąc:
„Ewangelia uczy nas, że ci, którzy żyją zgodnie z Błogosławieństwami, są ubogimi w duchu, są czystego serca, ci, którzy z miłością niosą cierpienia życia, wejdą do Królestwa Bożego”
Papież przyjmuje inkluzywny pogląd na zbawienie.
.Autorytatywne stwierdzenia Kościoła Rzymskokatolickiego w nauce o Eucharystii.
Sesja XIII: O Najświętszym Sakramencie Eucharystii
Kanon 1. Jeśli ktoś zaprzeczy, że w sakramencie Najświętszej Eucharystii, są prawdziwie zawarte ciało i krew wraz z duszą i boskością naszego Pana Jezusa Chrystusa, a w konsekwencji Chrystusa; jeśli mówimy, że jest to tylko znakiem lub pod postacią lub cnotą: niech będzie przeklęty.
Kanon 2. Jeśli ktoś mówi, że w tym poświęconym i świętym sakramencie Eucharystii substancja chleba i wina złączona z ciałem i krwią naszego Pana Jezusa Chrystusa, a zaprzecza tej cudownej i wyjątkowej przemiany wina w krew – tylko pozostałością chleba i wina – której przemianę kościół katolicki zręcznie nazywa Transubstynacją/Przeistoczeniem: niech będzie przeklęty.
Rzym. 3:4 Nie daj Boże! Przeciwnie, niech Bóg będzie prawdziwy [sola Scriptura] a każdy człowiek – kłamcą [sola Ecclesia], jak jest napisane: Abyś okazał się sprawiedliwy w swoich słowach i żebyś zwyciężył, gdy będziesz sądzony.
Wielu apologetów i teologów katolickich (w opozycji do protestanckiej zasady „Sola Scriptura” -tylko Pismo) twierdzi, że Kościół Rzymskokatolicki broni zasady „Prima Scriptura”- Najpierw Pismo. Innymi słowy Biblia ST i NT ma prymat nad Tradycją i hierarchicznym Kościołem- (papieże, biskupi) ale Tradycja chrześcijańska – (Sobory, synody, Ojcowie Kościoła) jest tylko jej nieomylną interpretacją, której zgodność sprawdzamy z Pismem Świętym.
Są jednak tacy apologeci Rzymu, którzy bronią zasady ”Sola Ecclesia” -Tylko Kościół. Innymi słowy Tradycja i Pismo Święte są dozwolone do interpretacji jedynie przez Magisterium Kościoła czyli kolegium biskupów będących w łączności z papieżem. Magisterium Kościoła ustala też co jest Pismem Świętym – (czyli jaki ma być kanon ST i NT) i ustala też co jest Tradycją – (uznanym Soborem, synodem, czy „jednomyślną” opinią Ojców Kościoła) oraz jak je obie (Biblię i Tradycję) nieomylnie interpretować.
Aby dowiedzieć się jaki z tych poglądów głosi oficjalnie Kościół Rzymskokatolicki warto sięgnąć do drugiej „nieomylnej Biblii” katolicyzmu czyli najnowszego wydania „Katechizmu Kościoła Katolickiego” który z katolickiego punktu widzenia jest nieomylnym Słowem Bożym – (razem z Biblią) bo zawiera w pigułce całe nauczanie Kościoła Rzymskiego -papieskie encykliki, Sobory i synody.
.
Nawet nie zauważyliśmy, że protestantom została wypowiedziana wojna. Na youtube można posłuchać wykładu ks.prof. Guza wygłoszonego podczas konferencji dla czytelników i kolporterów „Miłujcie Się!” na Jasnej Górze 25 czerwca 2016 roku. Nie chcę komentować całości tego wykładu, ale chcę zwrócić na jeden fragment, gdzie ks. prof Guz mówi, że Polska rozpadnie się, jeśli katolicyzm nie wygra bitwy z protestantyzmem.
“Tylko wtedy wygramy bitwę o Polskę, tylko wtedy, kochani, w 100 procentach jestem o tym przekonany, kiedy wygramy bitwę z protestantyzmem. Jeżeli nie poradzimy sobie z protestantyzmem, dzisiaj, na tym etapie dziejów, to chcę wam kochani w tym świętym jasnogórskim miejscu powiedzieć, nie damy rady, rozpadnie się Polska, rozpadnie się Polska tak, jak doświadczyliśmy tego na tyle lat naszych rozbiorów ….”
KKK 1131 Sakramenty są skutecznymi znakami łaski, ustanowionymi przez Chrystusa i powierzonymi Kościołowi. Przez te znaki jest nam udzielane życie Boże. Obrzędy widzialne, w których celebruje się sakramenty, oznaczają i urzeczywistniają łaski właściwe każdemu sakramentowi. Przynoszą one owoc w tych, którzy je przyjmują z odpowiednią dyspozycją.
Według teologii KRK sakrament jest skutecznym znakiem łaski. Słownik j. polskiego słowo skuteczny definiuje następująco:
1. «dający pożądane wyniki»
2. «taki, którego działalność przynosi efekty»
Słowo dyspozycja ma następujące znaczenie
1. «polecenie wydane komuś»
2. «czyjaś forma fizyczna lub psychiczna, zwłaszcza dobra»
3. «wrodzona skłonność lub talent do czegoś»
4. «układ, rozkład, plan czegoś»
Zatem sakrament cechuje działanie, które przynosi pożądany efekt. Innymi słowy sakrament katolicki to łaska, jaka jest przez nie skutecznie udzielana. A konkretnie sakramenty katolickie mają moc udzielania życia. Czyli spożywanie fizycznego opłatka jest skutecznym udzieleniem łaski, w którym to opłatku ta łaska się urzeczywistnia. I dzieje się to na polecenie kapłana (odpowiednia dyspozycja).
Warto dodać, że według katechizmu katolickiego sakrament jest ważny, jeśli jest sprawowany zgodnie z intencją Kościoła niezależnie od osobistej świętości szafarza. Innymi słowy, następuje odróżnienie urzędu szafarza od jego moralności. I to sprawia, że szafarz może być konkubentem, pedofilem, homoseksualistą, defraudantem, itp., ale nadal może udzielać sakramentów, a katolik, pod groźbą popełnienia grzechu śmiertelnego, nie może negować tej nauki. To jest nic innego, jak tyrania dogmatu / autorytetu duchowego, która sprawia, że katolik MUSI akceptować, czego uczy Katechizm.
Artykuł 1128 Katechizmu Katolickiego:
KKK 1128 Taki jest sens stwierdzenia Kościoła, że sakramenty działają ex opere operato (dosłownie: „przez sam fakt spełnienia czynności”), czyli mocą zbawczego dzieła Chrystusa, dokonanego raz na zawsze.
.
Wynika stąd, że
.
„sakrament urzeczywistnia się nie przez sprawiedliwość człowieka, który go udziela lub przyjmuje, lecz przez moc Bożą”.
W chwili, gdy sakrament jest celebrowany zgodnie z intencją kościoła rzymskiego, moc Chrystusa i Jego Ducha działa w nim i przez niego, niezależnie od osobistej świętości szafarza. Skutki sakramentów zależą jednak także od dyspozycji tego, kto je przyjmuje. Z kolei Artykuł 1129 mówi, że
KKK 1129 „Kościół naucza, że dla wierzących sakramenty Nowego Przymierza są konieczne do zbawienia…”
Co sprawia, że szafarz, którego świętość nie ma znaczenia, jest niezbędnym pośrednikiem pomiędzy ludźmi a Bogiem. Jest to nauka o zbawieniu z uczynków czyli np. ze spożywania kawałka mąki z wodą.
.
W zeszłym tygodniu otrzymałem maila i uznałem że najlepiej będzie podzielić się treścią mojej odpowiedzi na blogu.
„Drogi Mr. White, jakie pytania zadałby pan komuś, kto rozważa nawrócenie się na katolicyzm, żeby mógł on rozpoznać czy rzeczywiście odpowiednio rozważył swoją sytuację?”
Kiedy umieściłem to pytanie na naszym czacie, sporo ludzi skomentowało, że w rzeczy samej jest to ważne pytanie i zaczęliśmy wymieniać kilka możliwych odpowiedzi. Oto moja „Lista Top 10” w odpowiedzi na to dobre pytanie.
Jezus to Petra – potężna skała będąca akrogoniaios– kamieniem węgielnym, który jest częścią themelios – fundamentu. Na Nim jest zbudowany kościół, nie na petrosie – kamyku przydrożnym
Efez. 2:19-20 19 A więc nie jesteście już więcej obcymi i przybyszami, ale współobywatelami z świętymi i domownikami Boga; 20 Zbudowani na fundamencie (θεμελίῳ themelio) apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym (ἀκρογωνιαίου akrogōniaiou) jest sam Jezus Chrystus;
1 Kor. 3:11 Nikt bowiem nie może położyć innego fundamentu (θεμέλιον themelion) niż ten, który jest położony, którym jest Jezus Chrystus.
Mat. 16:16-19 16 Szymon Piotr odpowiedział: Ty jesteś Chrystusem, Synem Boga żywego. 17 Wtedy Jezus powiedział do niego: Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jonasza, bo nie objawiły ci tego ciało i krew, ale mój Ojciec, który jest w niebie. 18 Ja ci też mówię, że ty jesteś Piotr (πέτρος petros – rzeczownik rodzaju męskiego: kamień, mały kamyk, ), a na tej (ταύτῃ taute – zaimek wskazujący rodzaju żeńskiego, który nie odnosi się do petros, który jest rodzaju męskiego lecz do petra) skale (πετρα petra – rzeczownik rodzaju żeńskiego: potężnej opoce, skale) zbuduję mój kościół, a bramy piekła go nie przemogą. 19 I tobie dam klucze królestwa niebieskiego. Cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.
1 Piotra 2:5 I wy sami, jak żywe kamienie (λίθοι lithoi), jesteście budowani w duchowy dom, stanowicie święte kapłaństwo, aby składać duchowe ofiary, przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa.
πετρα petra – potężna opoka, rodzaj żeński
ἀκρογωνιαῖος akrogoniaios – kamień węgielny, pod skrajnym kątem lub narożu pochodna słów ἄκρον akron i γωνία gónia
ἄκρον akron – największy, ekstremalny, najdalszy koniec
γωνία gónia – kąt, róg, sekretne miejsce
θεμέλιος themelios –fundament, należący do fundamentu, pochodna słowa τίθημι tithemi
τίθημι tithemi – kładę, umiejscawiam, położyć, wpasować, ustanowić, wyznaczyć, przeznaczyć
πέτρος petros – kamień, mały kamyk, rodzaj męski
λιθος lithos – kamień
Obj. 5:8 A gdy wziął księgę, cztery stworzenia i dwudziestu czterech starszych upadło przed Barankiem, a każdy z nich miał harfę i złote czasze pełne wonności, którymi są modlitwy świętych.
Widzimy wyraźnie, że mają oni nasze modlitwy (modlitwy świętych) w zlotych czaszach.
Kościół watykański szokuje. Odrzuca zbawienie z łaski przez wiarę, nakazuje kłaniać się obrazom, naucza, że papież jest zastępcą Jezusa na ziemi, sukcesorem apostolskim, którego autorytetu nie można kwestionować a nauki podważać. Rzymscy-katolicy odrzucili autorytet Pisma Świętego, podeptali zasadę Sola Scriptura (Pismo Jedynie), na rzecz ostatecznego autorytetu kościoła. Sola Ecclesia (tylko kościół) stało się miarą prawdy.
Oto jakie nauki serwują swoim owieczkom watykańscy agenci.
