utworzone przez Reformowani | wrz 13, 2022 | Prima Scriptura, Rzymski katolicyzm, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Odnajdź w sobie rzymskiego katolika…
Obj. 17:4-5 4. A kobieta była ubrana w purpurę i szkarłat i przyozdobiona złotem, drogimi kamieniami i perłami. Miała w swej ręce złoty kielich pełen obrzydliwości i nieczystości swego nierządu. 5. A na jej czole wypisane było imię: Tajemnica, wielki Babilon, matka nierządnic i obrzydliwości ziemi.
Matka nierządnic opisywana przez Objawienie Jana to zwodniczy system religijny reprezentujący fałszywą ewangelię wolnej woli i dobrych uczynków, prowadzącą do mesjasza-zatracenia oraz rozmaitych bożków podszywających się pod Boga Wszechmocnego. W swojej ostateczne formie będzie to kult noszący znamiona chrześcijaństwa, w którego skład wejdą wszystkie denominacje nominalnie wyznające słowo „Chrystus”, lecz tak dalekie od Boga Pisma i Jego Chrystusa jak piekło od nieba.
Ten system jest w budowie od Upadku człowieka, gdzie kamieniami milowymi była wieża Babel, powstanie rzymskiego katolicyzmu w VI wieku oraz jezuicka kontrreformacja z jej najskuteczniejszym lekiem na protestantyzm: Arminianizmem
Jakub Arminiusz, zanim udał się w teologiczną podróż do Rzymu, był kalwinistą. W rzeczywistości Arminianizm jest tylko kopią Pelagianizmu, który rządzi rzymskokatolicką soteriologią. Dlatego wiedząc, że jezuici oświadczyli, że kalwinizm jest całkowicie nie do pogodzenia z katolicyzmem, życie i twórczość Jakuba Arminiusza doskonale oddaje sposób działania podstępnego agenta pracującego dla jezuitów.
Faktem jest, że kalwinizm z biblijnymi doktrynami podwójnej predestynacji (elekcji wybranych do zbawienia i reprobacji pozostałych ku potępieniu) jest antytezą katolicyzmu, ponieważ w soteriologii Reformowanej cały schemat zbawienia opiera się na wiecznych dekretach Boga. Bezwarunkowe wybranie i predestynacja są korzeniami zbawienia, podczas gdy w katolicyzmie podstawą zbawienia dla wszystkich katolików są sakramenty i przynależność do „świętej Matki Kościoła Rzymskiego”.
Arminiusz był człowiekiem, który wprowadził do protestantyzmu ten „nowy” pelagianizm, czyli rzymskokatolicką doktrynę zbawienia, której szanowny nie-Reformowany czytelniku najprawdopodobniej jesteś wyznawcą. I bardzo łatwo to wykryć zadając dwa kluczowe pytania:
1) Czy wierzysz, że łaska Boża w twoim sercu jest w stanie sprawić, że będziesz miły Bogu? Tak / Nie
2) Czy Bóg usprawiedliwia człowieka, wkładając w jego serce sprawiedliwość Chrystusa? Tak / Nie
Jeśli odpowiedziałeś twierdząco na którekolwiek z tych pytań, czytaj dalej…
(więcej…)
utworzone przez SebTer | cze 6, 2022 | Egzegezy, Rzymski katolicyzm, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Inny Jezus
2 Kor. 11:3-4 3. Lecz boję się, by czasem, tak jak wąż swoją przebiegłością oszukał Ewę, tak też wasze umysły nie zostały skażone i nie odstąpiły od prostoty, która jest w Chrystusie. 4. Gdyby bowiem przyszedł ktoś i głosił innego Jezusa, którego my nie głosiliśmy, albo gdybyście przyjęli innego ducha, którego nie otrzymaliście, albo inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosilibyście go z łatwością.
Apostoł Paweł mówił o tych, którzy przyjdą głosić innego Jezusa; tych, którzy przyjmą innego ducha i przyjmą inną ewangelię. Pytanie, które dzisiaj stawiam tobie, czytelniku, brzmi:
„Jakiego ducha otrzymałeś, w którą ewangelię wierzysz i którego Jezusa przyjąłeś?”
Istnieje wiele fałszywych Jezusów, którego miliony ludzi z ufnością przyjęły. Ci fałszywi mesjasze nazywają się Jezus i twierdzą, że są Synami Bożymi, ale kiedy przyjrzymy się szczegółom doktryn promujących takich szarlatanów i porównamy je ze Słowem Bożym, możemy zobaczyć, że nie są oni Synem Bożym, ale oszustami, którzy nie mają absolutnie żadnej mocy, by kogokolwiek zbawić.
Łuk. 21:8 A on odpowiedział: Uważajcie, abyście nie zostali zwiedzeni. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: Ja jestem Chrystusem, oraz: Nadchodzi czas. Nie idźcie więc za nimi.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 2, 2022 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa, Rzymski katolicyzm
Thomas Cranmer: ręka obrazy
Filip. 1:29 Gdyż wam dla Chrystusa dane jest nie tylko w niego wierzyć, ale też dla niego cierpieć;
Pochodzący ze starożytnej rodziny i urodzonyw wiosce Arselacton w hrabstwie Northampton Thomas Cranmer (2 lipca 1489 – 21 marca 1556) miał na na własnej skórze (i to dosłownie) przekonać się o prawdziwośći zapowiedzi Mesjasza.
Cranmer był arcybiskupem Canterbury oraz wykładowcą w Cambridge, którego zasadą było osądzanie kwalifikacji studentów na podstawie wiedzy, jaką posiadali z Pisma Świętego, a nie ze starożytnych ojców i dlatego wielu papieskich kapłanów zostało przez niego odrzuconych. Będąc pod wielkim wpływem teologii Lutra i Kalwina napisał szereg dzieł, ich celem było przeniesienie teologii Reformowanej na łono Anglikanizmu. Ddzieła te to m.in.
- Homilie (1547),
- Modlitewnik powszechny (1552)
- Czterdzieści Dwa Artykuły Wiary (1553)
Jednak zaproponowane przez Cranmera reformy zostały wkrótce odrzucone w okresie rządów Krwawej Maryi (z domu Tudor), papistki która w latach 1553–1558 przywróciła odprawianie łacińskiej mszy i wymusiła podległość Anglii papieżowi rzymskiemu mordując przykładnie dwustu siedemdziesięciu protestantów, wśród nich Thomasa Cranmera.
Gdy Krwawa Maryja została królową Anglii oskarżyła go o herezję za jego protestanckie poglądy. Po dwóch latach więzienia i pod wielkim naciskiem władz Cranmer ustąpił. Jednak królowa odmówiła jakiegokolwiek miłosierdzia, stwierdzając:
„nieprawość i upór Cranmera były tak wielkie w stosunku do Boga, że łaska i miłosierdzie nie mogły mieć dla niego miejsca”
Cranmer żałował decyzji i odwołał swoje wyrzeczenie się Reformowanej wiary. W nagrodę 21 marca 1556 roku został spalony na stosie przez zbrodniczy rzymskokatolicki reżim. Ponieważ przepełnione miłością do Boga i Kościoła serce Cranmera było przy Chrystusie tuż przed egzekucją nie zawahał się wypowiedzieć znamienitych słów, godnych zapamiętania przez wszelkiej maści pseudochrześcijan, neo-ewangelików i ekumenistów:
„Co do papieża, odrzucam go, jako nieprzyjaciela Chrystusa i Antychrysta, z całym jego błędnym nauczaniem”
Naoczny świadek powiedział, że Cranmer zmarł z cierpliwością i odwagą:
„Cranmer podszedł do stosu z pogodnym obliczem i ochoczym umysłem… Gdy został mu przyłożony ogień, wyciągnął prawą rękę (rękę obrazy, tą, która podpisała wyrzeczenie) i wepchnął ją w płomień i trzymał ją tam dobry czas, zanim ogień dotarł do jakiejkolwiek innej części jego ciała […] krzycząc: „Ta ręka obraziła”. Gdy tylko ogień się podniósł, bardzo szybko zmarł, nie poruszając się ani nie krzycząc nawet przez chwilę”.
Według niektórych świadectw na stosie Cranmer zawołał donośnym głosem:
„Ręka, która zdradziła Chrystusa niech spłonie pierwsza„.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 3, 2021 | Prima Scriptura, Rzymski katolicyzm
John MacArtrhur i syndrom Wielkiego Teologa
Tak jak bardzo często książkę ocenia się po okładce tak w dzisiejszych, odstępczych doktrynalnie czasach (Łuk. 18:8; 2 Tes. 2:3) teologię ocenia się przez pryzmat jej głosiciela a nie treści. Innymi słowy jeśli powszechnie uznany Wielki Teolog ogłosi swoją tezę nikt nie ośmieli się tego kwestionować, ani co gorsza nawet sprawdzać czy słowa te są zgodne z Pismem. Zasada działania jest prosta i oparta o dwa błędy logiczne
Pierwszy z nich to wnioskowanie przez analogię: ponieważ Wielki Teolog wcześniej miał rację, rację musi mieć i teraz. Drugi to argumentum verecundiam: ponieważ twierdzenie pochodzi z ust Wielkiego Teologa, to musi być prawda (sprzeciwienie się słowu Wielkiego Teologa prowadzi do ośmieszenia w oczach ogółu)
Jednakże pastorzy są zobowiązani do głoszenia zdrowej doktryny opartej wyłącznie na Piśmie Świętym. Ponieważ pastorzy są grzesznikami, nawet ci pastorzy, którzy się nawrócili, są podatni na błędy. Z tego powodu Biblia mówi nam, abyśmy nie ufali naszym pastorom, ale sprawdzali ich nauki wyłącznie na podstawie Pisma Świętego.
Jan 7:17 Jeśli ktoś chce wypełniać jego wolę, ten będzie umiał rozeznać, czy ta nauka jest od Boga, czy ja mówię sam od siebie
.
Dzieje 17:11 Ci byli szlachetniejsi od tych w Tesalonice, gdyż przyjęli słowo Boże z całą gotowością i codziennie badali Pisma, czy tak się sprawy mają.
.
1 Kor. 14:29 Prorocy zaś niech mówią po dwóch albo trzech, a inni niech rozsądzają.
.
Gal. 2:2 A udałem się tam zgodnie z objawieniem i przedstawiłem im ewangelię, którą głoszę wśród pogan, osobno zaś tym, którzy cieszą się uznaniem, aby się czasem nieokazało, że biegnę albo biegłem napróżno.
.
2 Jana 1:10 Jeśli ktoś przychodzi do was i nie przynosi tej nauki, nieprzyjmujcie go do domu ani go nie pozdrawiajcie
.
2 Tes. 2:15 Dlatego, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się przekazanych nauk, o których zostaliście pouczeni czyto przez mowę, czy przez nasz list.
Wielu ludzi dzisiaj bezmyślnie ufa swoim kaznodziejom, pastorom lub starszym, są w tym jak rzymscy katolicy, idiotycznie pokładają w swoich pastorach bezwzględną wiarę. Protestanci dzisiaj nie zachowują się jak dawni protestanci, protestanci nie wydają się już zainteresowani zasadą sola Scriptura, nauczaniem, że tylko sama Biblia jest natchnionym i autorytatywnym słowem Bożym.
Wydaje się, że protestanci zapomnieli, że Pismo Święte jest jedynym nieomylnym interpretatorem Biblii. Zwracają się do swoich sławnych pastorów o zrozumienie i zbawienie. Nie patrzą wyłącznie na Pismo Święte. wydaje się, że w dzisiejszych czasach protestanci rzadko, jeśli w ogóle, mówią o powszechnym kapłaństwie wszystkich wierzących, a o doktrynie prywatnego indywidualnego osądu współcześni protestanci wspominają jeszcze rzadziej.
W przeciwieństwie do tego wydaje się, że dzisiejsi nominalni protestanci mówią więcej o papieskich wyobrażeniach o rozróżnieniu świeckich Kościoła i bluźnierczej nauce, że Kościół i jego wyznania są zaufanymi interpretatorami Biblii, w przeciwieństwie do dzisiejszych nominalnych protestantów i ich papieskich nauk, Biblia mówi:
Psalm 118:8 Lepiej ufać PANU, niż polegać na człowieku.
W artykule, aby uniknąć tendencyjnego czytania tekstu co uniemożliwi przyjęcie faktów do wiadomości, Dzieło napisane przez Wielkiego Teologa zostanie przeanalizowane w sposób anonimowy. Mamy przy tym nadzieję, że fakty otworzą oczy czytelnikowi na ogrom herezji zatracenia, jaką Wielki Teolog wlał w umysły milionów swoich naśladowców.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 2, 2021 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele, Rzymski katolicyzm, Teologia reformowana
Istotna kwestia
Jan 6:63 Duch jest tym, który ożywia, ciało nic nie pomaga. Słowa, które ja wam mówię, są duchem i są życiem.
Jakie są różnice między transsubstancjacją, konsubstancjacją, memorializmem a reformowanym poglądem na Wieczerzę Pańską? Do Wieczerzy Pańskiej odnoszą się liczne wyrażenia: Stół Pański, Komunia, Posiłek, Eucharystia, Msza, Ciało i Krew Chrystusa, Święto Miłości lub Święto Agape, Łamanie Chleba, Boska Liturgia, itd. Jednakże zasadniczo istnieją cztery poglądy na Wieczerzę Pańską:
- Transsubstancjacja,.
- Konsubstancjacja.
- Memorializm.
- Pogląd Reformany
Zapoznajmy się z nimi po krótce:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 25, 2021 | Ekumenizm, Historia chrześcijaństwa, Rzymski katolicyzm
Historyczny „Marsz dla Jezusa”
Konfesja Belgijska 12, Stworzenie wszystkich rzeczy a zwłaszcza aniołów
Diabeł i złe duchy są do tego stopnia zepsute, że są wrogami Boga i wszystkiego, co dobre – aż do granic swych możliwości jako zabójcy czyhają, by zniszczyć Kościół i każdego jego członka oraz aby przez swoje zwodzenie zatracić wszystkich (1 Mojż. 3:1; Mat. 13:25; 2 Kor. 2:11; 11:3, 14)– dlatego zgodnie z ich niegodziwością są z góry skazane na wieczne potępienie i oczekują każdego dnia tej straszliwej kaźń.
Obj. 17:1 I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, którzy mieli siedem czasz, i odezwał się do mnie, mówiąc mi: Chodź, pokażę ci sąd nad wielką nierządnicą, która siedzi nad wieloma wodami;
Co byś powiedział drogi „neo-ewangelikalny” czytelniku, gdyby pierwszym widokiem po twoim przebudzeniu były zwłoki zgwałconej matki leżące w kałuży krwi sączącej się z odciętej głowy? A tuż obok znajdowało się rozczłonkowane i owinięte jelitami ciało młodszej siostrzyczki rzucone na truchło zmasakrowanego ojca, któremu odcięto ręce i genitalia? Nad tym wszystkim zaś czuwał „pobożny” watykański agent w randze biskupa, dzierżąc w jednej ręce krucyfiks, w drugiej zaś sztylet z radością zachęcający katów do wydłubania ci oczu….
Ponieważ współcześni, rozmiękczeni przez systemowe kościelnictwo pseudo-kalwiniści kładą ogromny nacisk na pokojowe traktowanie wyznających inną ewangelię i innego chrystusa „chrześcijan” (katolików i Arminian, por. Mich. 3:5-6; Jer. 6:14), warto zapoznać się z opisem wydarzeń nocy świętego Bartłomieja umieszczonym w książce pt. „Foxe’s book of martyrs” [Foxa księga męczenników] zwracając przy tym uwagę nie tylko na zagrożenie, jakie niesie ze sobą bratanie się z heretykami, ale także na bezpardonowy i nieprzebierający w epitetach język, jaki został użyty do ich opisania.
Pamiętajmy przy tym, że książka ta, z jej przekazem i językiem, była jedną z dwóch najbardziej rozpowszechnionych wśród protestantów i znajdowała się niemal na każdej półce stanowiąc lekturę obowiązkową dla mężczyzn, kobiet i dzieci. Pierwszą była oczywiście Biblia.
Poznajmy promowane przez religię Watykanu cnoty męskie i niewieście jej wyznawców, mając przy tym nadzieję, że to przywróci rozum bratającym się z katolikami i Arminianami ugrzecznionym tzw. „kalwinistom”
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 19, 2021 | Egzegezy, Historia chrześcijaństwa, Rzymski katolicyzm
Moc konfabulacji
Mat. 16:19 I tobie dam klucze królestwa niebieskiego. Cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.
Według papistów jedyny prawdziwy kościół to ten zgromadzony wokół osoby pontiffa czyli Ojca Świętego, apostolskiego sukcesora. Zadaniem papieża jest czuwanie nad doktryną oraz zarządzanie strukturami. Jednym z biblijnych argumentów jaki podają nasi katoliccy przyjaciele jest tekst Mateusza, gdzie według nich Pan ustanowił urzad papieski oraz okreslił zakres jego władzy. Posłuchajmy interpretacji dokonanej ustami agentów Watykanu
„Klucze do nieba lub klucze św. Piotra są postrzegane jako symbol władzy papieskiej i są widoczne na papieskich herbach (herbach poszczególnych papieży) oraz na herbach Stolicy Apostolskiej i Państwa Watykańskiego:
.
„Oto [Piotr] otrzymał klucze królestwa niebieskiego, powierzona mu jest moc wiązania i rozwiązywania, powierzona jest mu troska o cały Kościół i jego rząd [łac. cura ei totius Ecclesiae et principatus committitur (Epist., lib. V, ep. xx , w PL, LXXVII, 745)]”
.
Joyce, George (1911). „Moc kluczy”. Encyklopedia katolicka. 8. Nowy Jork: Robert Appleton Company. Źródło 6 września 2017 r.
Zapamiętajmy czego nauczają wyznawcy watykańskich doktryn:
- Klucze oznaczają ostateczną władzę nad Kościołem w ujęciu strukturalnym i doktrynalnym
- Władza nad całym Kościołem spoczywa w ręku jednej osoby
- Jest to władza przechodnia, sukcesywna
Nic z powyższego nie zgadza się z nauką Pisma Świętego.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 23, 2020 | Rzymski katolicyzm, Teologia historyczna
Serce herezji
Mat. 15:17 Jeszcze nie rozumiecie, że wszystko, co wchodzi do ust, idzie do żołądka i zostaje wydalone do ustępu?
W katolicyzmie naucza się, że chleb i wino komunii są dosłownie przemieniane w fizyczne ciało i krew ludzkiego ciała Jezusa, gdy są konsekrowane przez kapłana. Chociaż wydają się naszym zmysłom nadal chlebem i winem, to w rzeczywistości ulegają przemianie. Zgodnie z oficjalnym dogmatem rzymskokatolickim od tej pory już chlebem ani winem, ale zamiast tego zamieniły się w rzeczywiste ciało i krew Jezusa.
Katolicy próbują argumentować to stanowisko na podstawie Pisma, ale starają się również wzmocnić swoją interpretację, cytując pierwszych pisarzy chrześcijańskich, którzy ich zdaniem zgadzają się z ich własnym stanowiskiem. Jednym z najwcześniejszych i najbardziej przekonujących cytatów, na które wskażą, wyszedł spod pióra chrześcijańskiego filozofa z II wieku, Justyna Męczennika.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 25, 2020 | Charyzmania, Egzegezy, Rzymski katolicyzm, Teologia biblijna
Zdrowa nauka
Efez. 3:3-6 3. Że przez objawienie została mi oznajmiona tajemnica, jak to wam przedtem krótko napisałem. 4. Dlatego czytając to, możecie zrozumieć moje poznanie tajemnicy Chrystusa; 5. Która w innych wiekach nie była znana synom ludzkim, jak teraz została objawiona jego świętym apostołom i prorokom przez Ducha; 6. Mianowicie, że poganie są współdziedzicami i członkami tego samego ciała, i współuczestnikami jego obietnicy w Chrystusie przez ewangelię
Apostoł w powyższych słowach daje wyraźnie do zrozumienia czytelnikowi, że Pismo Święte jest z teologicznego punktu widzenia całkowicie wystarczającym źródłem tak wiary jak i praktyki oraz że jest całkowicie wystarczające do zrozumienia tego, co przekazuje. Stwierdza on, że
- głosi doktryny teologiczne
- są one oparte o bezpośrednie objawienie od Boga
- doktryny te nie były wcześniej znane
- doktryny te zostaly spisane
- ich pełne zrozumienie nie wymaga przez oryginalnego odbiorcę zewnetrznego źródła zrozumienia
Formalna wystarczalność Pisma wynika z głównego założenia komunikacji. Nadawca, tworząc komunikat w danym języku, spodziewa się, że odbiorca ten komunikat będzie w stanie zrozumieć w sposób zgodny z intencją nadawcy. Pismo zostało spisane aby było zrozumiałe i aby zrozumiałe w pełni. Formalna wystarczalność oznacza, że Pismo Święte jest formalnie wystarczające dla chrześcijan.
Efez. 3:4Dlatego czytając to, możecie zrozumieć moje poznanie tajemnicy Chrystusa
.
2 Kor. 1:13 Nie piszemy wam nic innego, jak tylko to, co czytacie albo rozumiecie. Spodziewam się zaś, że też do końca zrozumiecie;
.
Rozmyślanie o Słowie Bożym czyni coraz bardziej rozumnym i prowadzi pilnego studenta do mądrości większej, niż posiadają zewnętrzni nauczyciele. Jest to całkowicie sprzeczne z poglądem o niemożliwości zrozumienia Pisma Świętego bez zewnętrznej pomocy oraz potwierdza formalną wystarczalność, ponieważ nie da się rozmyślać o czymś, czego się nie rozumie.
Psalm 119:99 Stałem się rozumniejszy od wszystkich moich nauczycieli, bo rozmyślam o twoich świadectwach
Materialna wystarczalność Pisma wynika z kompletności kanonu, do którego nie można nic więcej dodać. Bóg przemówił, ogłosił całą teologię niezbędną do życia i praktyki tak aby w pełni przygotować chrześcijanina do wszelkiej posługi jak udzielić zrozumienia i konieczności zasad wiary. Materialna wystarczalność Pisma oznacza, że wszystko co niezbędne do wiary i praktyki jest zawarte w Piśmie.
2 Tym. 3:16-17 16. Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauki, do strofowania, do poprawiania, do wychowywania w sprawiedliwości; 17. Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła w pełni przygotowany.
Istnieją zasadniczo dwie grupy uzurpujące sobie prawo do używania przymiotnika „chrześcijańskie”, a zarazem odrzucające apostolskie zalecenia kurczowego trzymania się Pisma (1 Kor. 4:1-6; 2 Piotra 1:15-19), dla których spisane Słowo Boże jest pod pewnymi względami niewystarczające. Mowa o Rzymskich katolikach i ich duchowych braciach, zielonoświątkowcach.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 24, 2020 | Bohaterowie wiary, Rzymski katolicyzm
Życiorys
Epifaniusz z Salaminy (315 – † 403) urodził się w miejscowości palestyńskiej Besanduk w żydowskiej rodzinie, lecz przeszedł na chrześcijaństwo. Spędził wiele lat jako pustelnik i mnich. Znał bardzo dobrze wiele języków m.in.
- hebrajski,
- syriacki,
- egipski,
- grecki
- i łaciński.
Od 333 roku kierował założonym przez siebie ośrodkiem monastycznym w judejskim Eleutheropolis. W 367 roku został biskupem cypryjskiej Salaminy (Constantii). Mimo to zachował zakonny ubiór i nadal prowadził monastyczny tryb życia, który wykształcił w nim surowość, skłonność do ascezy i bezkompromisowość w sprawach wiary. Był uznawany za wielkiego erudytę.
„Epifaniusz od roku 367 biskup Salamis (Salamina) na Cyprze i aż do śmierci w roku 403 spełniający w Kościele rolę niewątpliwie konieczną, acz niewdzięczną, a mianowicie ścigania herezji” – L. J. Rogier, Historia Kościoła t.1 s. 214
Rzymscy katolicy uznają go za osobę piastującą w Kościele urząd osoby zwalczającej herezje nie podają jednak w swoich źródłach, że gdyby ten święty mąż żył dziś z całą stanowczością i bezwględnie zwalczałby kościół rzymskokatolicki…
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 20, 2020 | Charyzmania, Egzegezy, Rzymski katolicyzm, Teologia biblijna
Śmiertelne zagrożenie
Jan 2:22 Gdy więc zmartwychwstał, jego uczniowie przypomnieli sobie, że im to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wypowiedział Jezus
Z pewnością wielu apologetów religii odrzucających zasadę Sola Scriptura z radością zacytuje powyższy fragment dowodząc, iż depozyt wiary zawarty jest tak w spisanym Słowie jak i ustnie przekazanej tradycji (rzymscy katolicy) czy też pozabiblijnym objawieniu (zielonoświątkowcy).
Reprezentanci pierwszej grupy będą argumentować, iż właściwa interpretacja Pisma dostarczona została świętej Matce Kościołowi przez samego Ducha Świętego, dzięki czemu Watykan uzyskał wyjątkowy status jedynej instytucji uprawnionej do ogłaszania dogmatów wiary, jednolitych dla ponad miliarda wyznawców skupionych w scentralizowanej i rzekomo nieomylnej formie kultu.
W tym samym czasie przedstawiciele drugiego stronnictwa stanowczo przekonują, iż Bóg przemawia osobiście do każdego wyznawcy udzielając mu właściwego wykładu czytanych ustępów Słowa, objawiając przyszłe wydarzenia a nawet dodając nową teologię do tej, która wcześniej została spisana. W ekstremalnych i coraz częściej występujących przypadkach ta nowa teologia całkowicie zastępuje „martwą literę Pisma”. Tym sumptem ponad pół miliarda osób przynależąych do ponad 50 tysięcy odszczepień, nie wspominając o niemożliwej do zidentyfikowania liczbie społeczności domowych wyznaje tysiące sprzecznych ze sobą doktryn „objawionych” przez tego samego ducha.
Choć obie grupy znajdują się na skrajnych biegunach postrzegania autorytetu łączy je teologiczna i praktyczna nienawiść do zasady Sola Scriptura. Polem ataku stało się ortodoksyjne chrześcijaństwo oskarżane przez każdą z wrogich stron o grzechy tej drugiej. Jest to zatem nienawiść oparta o brak zrozumienia czym w rzeczywistości jest zasada Sola Scrptura.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 17, 2020 | Rzymski katolicyzm
Co Biblijne oznacza Boże Ciało?
W języku łacińskim corpus Christi oznacza „ciało Chrystusa”. Boże Ciało to także święto, które powstało w 1246 r. i jest obchodzone przez wielu rzymskich katolików w pierwszy czwartek po niedzieli Trójcy Świętej, która jest pierwszą niedzielą po Pięćdziesiątnicy. Swięto to nazywa się również Uroczystością Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa.
Ponieważ Kościół rzymskokatolicki wierzy w doktrynę zwaną transsubstancjacją czyli „przeistoczeniem”, święto ma celebrować dosłowną, rzeczywistą obecność ciała Chrystusa (stąd nazwa corpus Christi) w chlebie i winie Eucharystii (zwanej także komunią lub Wieczerzą Pańską w innych wyznaniach). Zatem Święta Eucharystia odnosi się do ciała i krwi Chrystusa dosłownie obecnych w konsekrowanej hostii na ołtarzu. Katolicy twierdzą, że poświęcony chleb i wino są w rzeczywistości ciałem i krwią, duszą i boskością Chrystusa.
Katolicka doktryna o prawdziwej obecności polega na przekonaniu, że Jezus Chrystus jest dosłownie, a nie symbolicznie, obecny w Najświętszej Eucharystii – ciało, krew, dusza i boskość. Katolicy wierzą w prawdziwą obecność Chrystusa w Eucharystii.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 18, 2019 | Ekumenizm, Rzymski katolicyzm
Katolicki dogmat jednozbawczego kościoła
Dzieje 4:12 I nie ma w nikim innym [poza Jezusem] zbawienia. Nie ma bowiem pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.
W dobie współczesnej ekumenii warto zadać pytanie o perspektywę, z jakiej agenci Watykanu postrzegają Protestantów. Otóż Kościół rzymskokatolicki twierdzi, że jest jedynym prawdziwym kościołem. Powiadają: „poza Kościołem nie ma zbawienia” (extra ecclesiam nulla salus)
Czy zatem według katolików wszyscy Protestanci idą do piekła?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 4, 2019 | Chrześcijańska moralność, Rzymski katolicyzm
Maria w islamie
Kol. 2:18 Niech nikt, kto ma upodobanie w poniżaniu siebie i kulcie aniołów, nie pozbawia was nagrody, wdając się w to, czego nie widział, i pyszniąc się bezpodstawnie cielesnym sposobem myślenia;
Wiele wieków temu młody Mahomet nie znając Biblii zetknął się z wypaczoną formą Chrześcijaństwa i odniósł wrażenie, że Chrześcijanie wierzą w Trójce Świętą składającą się z Boga Ojca, Jezusa Chrystusa oraz …Marii! (źródło, od 1:05:50 )
To nie jedyna gafa Koranu na temat Marii matki Jezusa. Postać Marii (Marjam) jest błędnie interpretowana jako połączenie Maryi, Matki Jezusa (sura 5:78), oraz starotestamentowej Marii (Miriam), siostry Aarona (sura 19:28).
(źródło)
To właśnie jest powód dla którego zrobiłem rażące odstępstwo od dotychczasowej formy artykułów i rozpocząłem od odniesienia się do Koranu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 30, 2019 | Egzegezy, Rzymski katolicyzm, Teologia biblijna
Pozycja papistów
Wiara odstępczego kościoła katolickiego oparta jest częściowo na Tradycji częściowo zaś na Piśmie Świętym (kolejność ustalona przez Rzym). I dopiero oba te składniki stanowią pełny depozyt wiary watykańskiej (por. kkk 84) zachowane w jednej części jako Biblia, w drugiej zaś jako ustna Tradycja przekazywana z pokolenia na pokolenie (por. kkk 81). Katolicki apologeta Patrick Madrid oddziela materialną wystarczalność Pisma od formalnej, z jego wypowiedzi wynika, że:
Formalna wystarczalność oznacza, że Pismo Święte zawiera całą niezbędną prawdę chrześcijańską (materialna wystarczalność), ale znaczenie Pisma nie jest jasne, że Kościół i Tradycja są konieczne, aby dojść do dokładnej interpretacji znaczenia Pisma Świętego. – źródło
Zapamiętajmy: Rolą ustnie przekazywanej Tradycji zachowanej w kościele rzymskim jest umożliwienie właściwej interpretacji Pisma. I tylko ona to umożliwia.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 28, 2019 | Rzymski katolicyzm
Tylko nie mów nikomu
Film Tomasza Sekielskiego „Tylko nie mów nikomu” wywołał wielką debatę społeczną na temat celibatu i moralności księży. W tym artykule chcę pisać nie tyle o owocach klerykalnego systemu, ile o drzewie, na którym one wyrosły.
Pan Jezus ostrzega nas przed fałszywymi prorokami:
Mat 7:15-19 (15) Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w odzieniu owczym, wewnątrz zaś są wilkami drapieżnymi! (16) Po ich owocach poznacie ich. Czyż zbierają winogrona z cierni albo z ostu figi? (17) Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, ale złe drzewo wydaje złe owoce. (18) Nie może dobre drzewo rodzić złych owoców, ani złe drzewo rodzić dobrych owoców. (19) Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, wycina się i rzuca w ogień. (20) Tak więc po owocach poznacie ich.
Wśród owoców drzewa rzymsko-katolickiego jest pedofilia i inne grzechy niemoralności księży jak konkubinat czy homoseksualizm. Te owoce komunikują, że drzewo jest złe.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 23, 2019 | Rzymski katolicyzm
Uwaga: grzeszność Marii o jakiej rozprawia artykuł dotyczy wyłącznie okresu jej doczesnego życia, od momentu poczęcia do śmierci. Wierzymy, że w niebie wszyscy święci (każdy zbawiony) są bezgrzeszni.
Pozycja papistów
Rzym. 3:22-24
22. Jest to sprawiedliwość Boga przez wiarę Jezusa Chrystusa dla wszystkich i na wszystkich wierzących. Nie ma bowiem różnicy.
23. Wszyscy bowiem zgrzeszyli i są pozbawieni chwały Boga;
24. A zostają usprawiedliwieni darmo, z jego łaski, przez odkupienie, które jest w Jezusie Chrystusie.
Jest oczywistym, że dla rzymskiego katolika Maryja jest nieskalana grzechem. Już sama myśl o tej kobiecie jako o nieczystej budzi odrazę i w rzeczywistości godzi w samo serce wiary watykańskiej. Jednakże niewielu rozumie, że obcy Pismu Świętemu i patrystyce dogmat o niepokalanym poczęciu i bezgrzeszności Maryi został ustanowiony nie tak dawno, bo dopiero w 1854 roku.
Jak dokładnie wierzą wyznawcy pontiffa-antychrysta? W jaki sposób Maryja zostaje przedstawiona przez papistów? Otóż oparte o ludzkie tradycje artykuły 490-493 KKK stwierdzają o jej bezgrzesznym poczęciu (Maryja została poczęta bez grzechu). Zwróćmy na interpretację tych słów przedstawioną przez księdza Michała Kaszkowskiego:
Kościół wierzy, że Maryja została obdarowana przez Boga wyjątkowymi łaskami, z których największą jest dar Niepokalanego Poczęcia i świętości
/
Tylko Maryja przyszła na świat wolna od grzechu pierworodnego: od momentu poczęcia była przez łaskę zjednoczona z Bogiem.
.
Każdy ochrzczony przypomina człowieka, który przewrócił się i został następnie przez Jezusa Chrystusa podniesiony. Maryja natomiast podobna jest do człowieka, który nie „zdążyła” upaść, bo ochroniła ją przed tym wszechmocna ręka Boża.
.
Maryja Panna była wolna nie tylko od grzechu pierworodnego, ale także od jakiegokolwiek grzechu osobistego
.
Niepokalane Poczęcie Maryi, Jej niezwykła świętość i bezgrzeszność, wszystko to ujawnia nam wielkość Chrystusowego odkupienia. Wszystkie łaski otrzymane przez Maryję są bowiem owocem męki, śmierci i zmartwychwstania Zbawiciela, Jej Syna. Bez odkupienia Maryja byłaby grzesznicą jak wszyscy pozostali ludzie i nie zostałaby wzięta do nieba.
.
Bezgrzeszność i świętość Maryi to również rezultat działania w Niej Ducha Świętego. Bez Jego oddziaływania nie ma duchowego odrodzenia ani wiary, ani miłości, ani świętości. Z Ducha Świętego też Maryja poczęła w dziewiczy sposób Jezusa Chrystusa.
.
Ksiądz Michał Kaszowski, Teologia w pytaniach i odpowiedziach, źródło
Innymi słowy Maryja
- Nie posiadała grzesznej natury
- Nigdy nie upadła gdyż Bóg ją przed tym uchronił
- Od chwili poczęcia była zjednoczona z Bogiem
- Przed popełnieniem grzechu chroniła ją osoba Ducha Świętego, urodziła się bezgrzeszna i żyła bezgrzesznie
Wszystkie powyższe tezy zaprzeczają nauce Pisma Świętego. A co ciekawe okazuje się, że Pierwszy Kościół Apostolski, który uznawał zasadę Sola Scriptura, widział w Marii grzesznicę. Ale do rzeczy…
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 2, 2019 | Historia chrześcijaństwa, Reformowany światopogląd, Rzymski katolicyzm
Dzień hańby dla Kościoła
Niektórzy będą śmiało twierdzić, że konstytucja 3 maja z 1791 roku była kamieniem milowym polskiej demokracji i wspaniałą, choć niespełnioną próbą ratowania ojczyzny. Inni oddadzą jej hołd jako drugiej na świecie, zaraz po amerykańskiej, a pierwszej konstytucji w Europie. Jeśli drogi czytelniku uważasz się za protestanta, powinno cię zastanowić, czemu agenci Watykanu tak mocno akcentują ten dzień.
Otóż w rzeczywistości ten haniebny dokument nie tylko stał się powodem drugiego rozbioru Rzeczypospolitej, ale też przypieczętował los polskich protestantów, degradując ich do pozycji pariasów likwidując polityczne i w zasadzie każde inne znaczenie samego protestantyzmu w Polsce.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 15, 2019 | Egzegezy, Rzymski katolicyzm, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Katolicki młot na protestantów?
Powszechnie, gdy dyskusja o odnowie przez chrzest pojawia się pomiędzy protestantami i katolikami, katolik szybko wskazuje na Tytusa 3:5, aby argumentować o odnowie przez chrzest wodny. Zakłada się, że ten fragment mówi tak jasno i spokojnie o byciu odnowionym przez wodę chrztu, że staje się młotem w dyskusji. Próba przedyskutowania fragmentów, które mówią o odrodzeniu będącym aktem Boga samego poza kontekstem rytuału, staje się nieistotna. Staje się to, więc, przykładem dochodzenia do wniosku zanim się go udowodni.
Często podaje się różne argumenty, aby umocnić kontrolę nad tym fragmentem:
- Słowo na obmycie może być również przetłumaczone jako woda lub jest używane w kontekście rytualnego oczyszczenia
- Wszyscy ojcowie Kościoła wierzyli w to, a byli ekspertami w grece, łacinie itd.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 12, 2019 | Egzegezy, Rzymski katolicyzm, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Synergizm uczynków i wiary?
Jakuba 2:24 Widzicie więc, że człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków, a nie tylko z wiary.
Jeśli oderwać z kontekstu stwierdzenie zawarte w tekście Listu Jakuba faktycznie człowiek nieumocniony przez Ducha Świętego może dojść do wniosku, że zbawienie jest pochodną wiary i uczynków. Rzymski katolik widzi powyższy tekst następująco:
człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków, a nie tylko z wiary.
Tego typu interpretacja nie tylko jest sprzeczna z najbliższym kontekstem, ale także zaprzecza całokształtowi nauki Słowa Bożego w temacie zbawienia. Czyniąc zbawienie zależnym od uczynków człowieka jeśli o człowieka chodzi to drzwi do nieba i społeczności z Bogiem zostają zamknięte. Bogu zaś zostaje odebrana chwała za zbawienie.
(więcej…)
