Arminianizm – korzeń chrześcijańskiego liberalizmu

utworzone przez Reformowani | paź 18, 2017 | Herezja Remonstrancji, Historia chrześcijaństwa, Teologia reformowana

Arminianizm jest „naturalny” w pewnym sensie, w którym reprezentuje charakterystyczne wypaczenie nauczania Biblii przez upadły umysł człowieka.” – J.I. Packer

Czym jest Arminianizm?

Remonstrancja czyli teologia utworzona przez Arminiusza oparta została o pięć Artykułów:

• Artykuł I stwierdzia, że wybranie do zbawienia jest zależne od wiary w Chrystusa (wiara poprzedza wybranie) oraz że Bóg wybiera do zbawienia tych, o których Bóg wiedział, że będą mieli wiarę w Niego
  .
• Artykuł II stwierdza o nieograniczonym odkupieniu, to jest że Chrystus umarł za wszsytkich ludzi na całym świecie jacy kiedykolwiek życli bez wyjątku, w tym wszystkich idących do piekła na zatracenie wieczne
  .
• Artykuł III potwierdza całkowitą deprawację człowieka tzn. że człowiek nie może zbawić samego siebie
  .
• Artykuł IV uznaje, że człowiek jest suwerenem nad Bogiem ponieważ wola człowieka nie może być przez Boga naruszona, i człowiek sam musi, choć z Bożą pomocą, zdecydować, czy chce być zbawiony
  .
• Artykuł V stwierdza, że zbawienie jest zależne od człowieka i może być utracone

Teologia zawarta w remonstrancji opiera się na dwóch założeniach filozoficznych:
.
– po pierwsze — ponieważ Biblia uważa wiarę za wolny i odpowiedzialny akt człowieka, nie może więc być ona powodowana przez Boga, lecz jest sprawowana niezależnie od niego;
.
– po drugie — ponieważ Biblia uważa wiarę za element obligatoryjny ze strony tych wszystkich, którzy słuchają ewangelii, wobec tego zdolność do uwierzenia musi być uniwersalna.
.
Stąd też utrzymywali oni, że Pismo Święte należy tak interpretować, by wykazać, że naucza ono następujących pięciu punktów:
.

1. Człowiek nigdy nie jest tak dogłębnie skażony przez grzech, aby nie mógł uwierzyć ewangelii, kiedy jest mu ona zwiastowana.
2. Człowiek nie jest też tak dogłębnie kontrolowany przez Boga, aby nie mógł jej odrzucić.
3. Bóg uprzednio wiedział, którzy sami z siebie uwierzą i to właśnie ich wybiera do zbawienia.
4. Śmierć Chrystusa nie zapewniła zbawienia nikomu, gdyż nie zabezpieczyła nikomu daru wiary (nie ma takiego daru). Śmierć ta raczej otworzyła możliwość zbawienia każdemu, kto uwierzy.
5. Wierzący odpowiedzialni są za zachowanie siebie w stanie łaski poprzez zachowanie wiary — ci którzy tego nie dopełnią odpadają i są zgubieni.
   .
   W ten sposób arminianizm uzależnił zbawienie człowieka w ostatecznym rozrachunku od człowieka, zaś zbawienną wiarę uważano w całości jako dzieło człowieka, nie zaś Boga w nim.

J.I. Packer Introductory Essay to John Owen’s Death of Death in the Death of Christ, s. 4.

.

Synod w Dort

Obradował w 1618 roku przez sześć miesięcy po rozpatrzeniu spisanego protestu i wysłuchaniu argumentów uznał nauki Arminiusza i jego naśladowców jako niezgodne z Biblią i wyznaniem Kościoła Holandii.  A tak naprawdę posunęli się nawet do tego, że nazwali Remonstrancję i jej doktryny jako formę pelagiańskiej herezji. Współcześni arminianie z tym się nie zgadzają twierdząc, że jest to zarówno niesprawiedliwe jak i krzywdzące.
. (więcej…)