utworzone przez Reformowani | wrz 14, 2023 | Historia chrześcijaństwa
Papieskie, destrukcyjne przesądy
Psalm 49:1 Słuchajcie tego wszystkie narody, nadstawcie ucha wszyscy mieszkańcy świata.
Francja, lata 1500 -1526
Powszechność jest jednym z zasadniczych aspektów chrześcijaństwa. Wprawdzie istniały inne religie, które zaspokajały potrzeby określonych ludzi, ale chrześcijaństwo jest jedyną religią, która jest dla wszystkich narodów.
Rozpoczyna się od wyjaśnienia okropności grzechu przeciwko świętemu Bogu, a sytuacja ta nie ogranicza się do jednej grupy ludzi, ale dotyka wszystkich. Działa w każdym okresie historii i Chrystus nakazał głosić Ewangelię nawet w najdalszych częściach ziemi.
We Francji Reformacja nie tylko przeciwstawiła się niewierności i przesądom papistów, ale musiała powstać przeciwko nowemu wrogowi niemoralności. Grzech kościoła rzymskiego we Francji był ogromny. Niegodziwość wznosiła się od pługa chłopa aż na sam tron królewski.
W Alpach tego kraju mieszkała rodzina o imieniu Farel, z której wśród niemoralności wyłonił się Reformator.
William Farel urodził się w Alpach wraz z trzema braćmi i jedną siostrą. Jego rodzice byli zagorzałymi katolikami i w takim duchu wychowywali swoje dzieci. William był utalentowanym młodzieńcem żarliwym i pełnym pasji, przepełnionym wielką gorliwością i żarliwym ogniem.
Cokolwiek robił, te cechy go motywowały, a ponieważ dorastał w przesądnym domu, stało się to jego pasją. Jednak przesądy zastąpiły Farelowi moralność i prawdziwą wiarę w Boga Biblii. Członkowie jego rodziny jak i on sam byli tak samo zniewoleni nakazami papieża, jak wszyscy inni w tamtym czasie.
Jednak przebywając w Alpach, William był blisko natury, która wzniosła jego duszę do nieba, gdy kontemplował sprawy Boże. Poprosił o pozwolenie na studiowanie religii i otrzymało je. Księża z jego rodzinnego miasta niewiele mu pomogli, gdyż przewyższył ich wiedzą i za pozwoleniem rodziców zdecydował się pójść na studia w Paryżu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 6, 2023 | Eklezjologia: nauka o kościele, Historia chrześcijaństwa
Historia dokumentu
Rzym. 15:6 Abyście jednomyślnie, jednymi ustami wysławiali Boga, Ojca naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Francuskie wyznanie wiary (1559) lub Confession de La Rochelle lub galijskie wyznanie wiary (Confessio Gallicana) jest Reformowanym wyznaniem wiary.
W 1555 r. zorganizowano pod patronatem Genewy kościół kalwiński w Paryżu o formalnej organizacji i regularnych nabożeństwach. Później w innych częściach Francji zorganizowano inne kościoły kalwińskie. Wyznanie galijskie zaczęło się jako wyznanie wiary wysłane przez Reformowane kościoły Francji do Jana Kalwina w 1557 r., w okresie prześladowań. Na tej podstawie, prawdopodobnie z pomocą Teodora Bezy i Pierre’a Vireta, Kalwin i jego uczeń De Chandieu napisali dla nich wyznanie w formie trzydziestu pięciu artykułów.
Kiedy prześladowania ucichły, dwudziestu delegatów reprezentujących siedemdziesiąt dwa kościoły spotkało się potajemnie w Paryżu od 23 do 27 maja 1559 r. Pod przewodnictwem François de Morela delegaci przygotowali Konstytucję dyscypliny kościelnej i Wyznanie Wiary: wykorzystano trzydzieści pięć artykułów Kalwina w konfesji, z wyjątkiem dwóch pierwszych, które zostały rozszerzone do sześciu. Zatem Wyznanie galijskie liczyło czterdzieści artykułów.
W 1560 r. konfesja została przedstawiona Franciszkowi II z przedmową wzywającą do zaprzestania prześladowań. Wyznanie zostało potwierdzone na siódmym narodowym synodzie kościołów francuskich w La Rochelle w 1571 r. i uznane przez synody niemieckie w Wesel w 1568 r. i Emden w 1571 r.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 16, 2023 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa
Życiorys
2 Sam. 18:8 Chuszaj dodał: Znasz swego ojca i jego ludzi. Są dzielnymi wojownikami rozjuszonymi w sercu jak niedźwiedzica na polu, której zabrano młode…
Zachariasz Ursinus (18 lipca 1534 – 6 maja 1583) był XVI-wiecznym niemieckim teologiem Reformowanym i Reformatorem protestanckim, urodzonym jako Zacharias Baer we Wrocławiu. Stał się czołowym teologiem Reformowanego ruchu Protestanckiego w Palatynacie, służąc zarówno na Uniwersytecie w Heidelbergu, jak i w Kolegium Mądrości (Collegium Sapientiae).
Najbardziej znany jest jako główny autor i interpretator Katechizmu Heidelberskiego.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 29, 2023 | Egzegezy, Historia chrześcijaństwa, Teologia biblijna
Teoria Horta
1 Kor. 3:19 Mądrość bowiem tego świata jest głupstwem u Boga. Bo jest napisane: On chwyta mądrych w ich przebiegłości.
Na samym początku niniejszego rozważania warto przytoczyć słowa człowieka będącego przyczyną tragicznego w skutkach odejścia od przyjętego tekstu, Textus Receptus, który był podstawą wyznań Reformowanych dla tłumaczeń Słowa Bożego aż do roku kiedy to panowie Westcott i Hort dokonali „nowatorskiego” odkrycia zwanego Rewizją Lucjańską.
Oto słowa pana Horta, co ciekawe, logicznie spójne i należy się z nimi w pełni zgodzić. Posłuchajmy Horta:
„Teoretyczne założenie rzeczywiście pozostaje takie, że większość zachowanych dokumentów z większym prawdopodobieństwem reprezentuje większość dokumentów przodków na każdym etapie transmisji niż odwrotnie” [1]
Teoria Horta jest prawidłowa. Wielość zachowanych tekstów świadczy o wielości poprzedników tychże tekstów, w każdej generacji transmisji. Stąd tekst przyjęty oparty o liczność manuskryptów, dowodzi, że w miarę cofania się w generacjach kolejnych kopii tekstu posiadał on licznych, niezależnych przodków.
Ponieważ jednak Westcott i Hort chcieli obalić dotychczasowe źródło tłumaczenia Pisma Świętego, musieli oni w jakiś sposób je zdyskredytować. Stąd zostali zmuszeni do wymyślenia sposobu aby udowodnić, że tekst większościowy w rzeczywistości to rewizja, ujednolicenie i w zasadzie jeden, w dodatku fałszywy tekst.
Tak powstała koncepcja domniemanej Rewizji Lucjańskiej.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 22, 2023 | Historia chrześcijaństwa
Luter przeciw herezji wolnej woli
Przysłów 26:5 Odpowiedz głupiemu według jego głupoty, aby nie był mądry we własnych oczach.
Niemcy lata 1523 – 1527
Nadszedł czas, by Luter i Erazm wymienili ciosy. Chociaż Luter pragnął, aby Erazm zjednoczył się z nim przeciwko Rzymowi, Erazm był zbyt nieśmiały, aby zostać Reformatorem. Początkowo Luter poinformował Erazma w liście, że jeśli Erazm nie napisze nic przeciwko niemu lub Reformacji, to on nie będzie pisał przeciwko Erazmowi.
List Lutra uderzył Erazma w serce i wywołał w nim gniew, ponieważ Luter uznał Erazma za pozbawionego kręgosłupa. Jednakże, po wielu naciskach ze strony rzymskiego dworu, Erazm, człowiek pokojowo nastawiony, chwycił za pióro przeciwko Lutrowi. Nie mógł bronić nadużyć Kościoła katolickiego. Co więc napisałby przeciwko Reformatorowi?
W 1524 Erazm ukończył i opublikował Diatrybę O wolności woli. Był to potężny cios Erazma przeciwko Reformacji, czyli frakcji, jak ją nazwał. Był to traktat podtrzymujący wolną wolę człowieka nad fundamentalną doktryną Reformacji, deprawacją duszy człowieka i niewolną wolą.
Luter wiedział, że musi odpowiedzieć temu uczonemu, ale zrobił to dopiero w 1525 roku. Luter napisał O niewolnej woli w odpowiedzi na Diatrybę Erazma. Bronił łaski Bożej ponad wolną wolą człowieka.
Erazm został obalony. Luter odpowiedział na każdy argument, a następnie wyłożył ewangeliczne doktryny o łasce Bożej, która ratuje człowieka od zepsucia jego własnej upadłej natury.
Erazm odpowiedział ponownie w swojej pracy Hyperaspistes, ale tylko szydził w niej z Lutra i jego rzekomych bluźnierstw i barbarzyństwa.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 19, 2023 | Chrześcijańska moralność, Historia chrześcijaństwa, Reformowany światopogląd
Wojna od zarania dziejów
1 Piotra 1:25 Lecz słowo Pana trwa na wieki. A jest to słowo, które zostało wam zwiastowane.
W całej historii ludzkości Słowo Boże było atakowane, najpierw przez szatana, a następnie przez tych, którzy za nim podążali. Pierwszym tego przykładem było kuszenie Ewy i upadek Adama w ogrodzie Eden, gdy szatan pod postacią węża zapytał Ewę: „Czy Bóg rzeczywiście powiedział: Nie wolno wam jeść ze wszystkich drzew tego ogrodu?” (1 Mojż. 3:1). Od tego czasu Słowo Boże było
- kwestionowane,
- atakowane,
- palone,
- ignorowane,
- fałszowane
- i zmieniane.
Przez całe ciemne wieki rzymskokatolicki fałszywy kościół-państwo zakazywał Biblii „świeckim” i palił jej kopie przetłumaczone na języki zwykłych ludzi. Następnie, na początku XVI wieku, Erazm „złożył jajo, z którego wykluł się Luter„, publikując swój grecki tekst Nowego Testamentu oparty na tekstach bizantyjskich, które ostatnio wyszły ze wschodniego kościoła prawosławnego po zajęciu Konstantynopola przez muzułmanów.
Stało się to znane jako Textus Receptus, czyli Tekst Przyjęty, który był podstawą wszystkich Reformacyjnych tłumaczeń Nowego Testamentu, od niemieckiego Lutra po angielski Tyndale’a, Genewę i wreszcie Wersję Króla Jakuba. To właśnie ta angielska Biblia rozeszła się po całym świecie, niesiona przez misjonarzy do narodów, co okazało się „śmiertelną raną” dla rzymskokatolickiego fałszywego kościoła-państwa.
Obj. 13:3 I zobaczyłem jedną z jej głów jakby śmiertelnie zranioną
Słowo Boże zostało uwolnione, a prawdziwy kościół Jezusa Chrystusa został zreformowany i wzrósł w potężnym wylaniu Ducha Świętego na lud Boży, a fałszywy kościół został zdemaskowany jako to, czym naprawdę był – Babilonem Wielkim, który prześladuje prawdziwych świętych Bożych.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 2, 2023 | Historia chrześcijaństwa, Rzymski katolicyzm
Pierwsza papieska Rzesza
Obj. 13:3 I zobaczyłem jedną z jej głów jakby śmiertelnie zranioną, lecz jej śmiertelna rana została uleczona. I cała ziemia zdziwiła się, i poszła za bestią.
Papież to Antychryst. To podstępny wróg chrzescijaństwa Reformowanego. Papieżowi nie udało się zniszczyć Protestantyzmu militarnie, czego dowodzi Wojna Trzydziestoletnia – europejski konflikt trwający od 23 maja 1618 do 24 października 1648 pomiędzy protestanckimi państwami Świętego Cesarstwa Rzymskiego (I Rzeszy) wspieranymi przez inne państwa europejskie (takie jak Szwecja, Dania, Republika Zjednoczonych Prowincji, Francja), a katolicką dynastią Habsburgów.
Wojnę Trzydziestoletnią zakończył Pokój Westfalski. Podpisany w 1648 roku przez zwaśnione strony traktat zakończył tyranię rządów papieskich w dużej części Europy i ustanowił zupełnie nowy system stosunków międzynarodowych znany jako Westfalski Porządek Świata. Na jego mocy papieżowi-Antychrystowi zadano śmiertelną ranę: autorytet papieski został dramatycznie ogranioczny, podobnie jak jego wpływy na państwa narodowe Europy.
Wbrew temu, co ogłasza papieska tiara, dla większości narodów papież przestał być „ojcem królów, namiestnikiem świata i wikariuszem Chrystusa”
Bóg w swojej opatrzności wyznaczył czas pokoju dla Swojego Kościoła. Ale bestia, choć śmiertelnie ranna, nie została zabita. Poniewaz papieże nie mają mocy walczyć ze świętymi militarnie, obecnym celem Antychrysta jest rozwodnienie doktryny. Użytym do tego celu narzędziem był, i jest Arminianizm, z jego herezjami:
Startegia okazała się nad wyraz skuteczna. W kwestii Ewangelii, a w szczególności w odniesieiu do nauki o usprawiedliwieniu, współczesnym „protestantom” bliżej do Rzymu niż do Reformacji.
Niech przykład Lutra i jego zmagań z nieposkromionym papiestwem posłużą ku otrzeźwieniu wszystkim ekumaniakom… Papiestwo bowiem, choć zmieniło sposoby działania, nie zmieniło swojej zdeprawowanej natury
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 9, 2023 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa
Lew opatrzności
2 Kor. 7:5-6 5. Kiedy bowiem przybyliśmy do Macedonii, nasze ciało nie zaznało żadnego odpoczynku, ale zewsząd byliśmy uciśnieni: na zewnątrz walki, a wewnątrz obawy. 6. Lecz Bóg, który pociesza uniżonych, pocieszył nas przez przybycie Tytusa.
Kiedy Huldrich Zwingli w 1519 roku rozpoczął swoje reformatorskie dzieło jako pastor Grossmünster w Zurychu krytykując korupcję hierarchii kościoła rzymskiego, zwalczając sprzeczny z drugim przykazaniem kult obrazów oraz polemizując z zasadnością celibatu, napotkał na ostry opór. W następnych latach wrogowie Zwingliego otoczyli go i Reformator zaczął się zniechęcać. Bóg jednak nie pozostawia swoich sług samotnymi i na pomoc Zwingliemu sprowadził kolejnego bohatera wiary.
Był nim Leo Juda (także Leo Judä, Leo Judas, Leonis Judae, Ionnes Iuda, Leo Keller) żyjący w latach 1482 – 1542 szwajcarski Reformator. Znany współczesnym jako Meister czyli Mistrz okazał się kaznodzieją, który z całą siłą przeciwstawiał się rzymskokatolickiemu, despotycznemu reżimowi teologicznemu występując otwarcie przeciw mnichowi augustiańskiemu, głoszącemu herezję ludzkiej zdolności zadośćuczynienia Bogu za grzechy, czyli de facto zbawienia z uczynków.
Zwinngli swoje słynne 67 Tez napisał będąc pod wpływem odważnego działania Judy, po stronie którego stanął całym sercem. Obaj Reformatorzy śmiało obnażali hipokryzję rzymskiej teologii oraz jej zalatujący siarką doktrynalny fetor.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 18, 2023 | Eklezjologia: nauka o kościele, Historia chrześcijaństwa
Sedno kontrowersji
2 Piotra 2:1 Byli też fałszywi prorocy wśród ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy potajemnie wprowadzą herezje zatracenia, wypierając się Pana, który ich odkupił, i sprowadzą na siebie rychłą zgubę.
Uwaga: Niniejszy materiał jest najwyższej wagi dla wyznawców wolnej woli i powinien zostać przeczytany przez nich priorytetowo.
Sobór w Efezie był radą chrześcijańskich biskupów zwołaną w Efezie (niedaleko dzisiejszego Selçuk w Turcji) w 431 roku przez cesarza wschodnio-rzymskiego Teodozjusza II. Byl to trzeci sobór ekumeniczny, dążący do osiągnięcia konsensusu w Kościele poprzez zgromadzenie reprezentujące całe chrześcijaństwo. Sobór potwierdził oryginalne Wyznanie Nicejskie i potępił nauki Nestoriusza, Pelagiusza, Celestiusza oraz Charizjusza.
Ostatnią sprawą poruszoną przez sobór w Efezie była kwestia autorytetu biskupów. Odrzucony został precedens złamania autonomii prowincji, gdzie prawo do ustanawiania biskupów posiadali inni biskupi mieszkający w tejże porwincji. Stąd kanon 8 Synodu w Efezie potępia instytucję papiestwa jako uzurpującą sobie wyłączność do ustanawiania biskupów na całym świecie.
Moc kanonu 8 potępia również niebiblijne praktyki ordynacji na duchownych przez tzw. prezbiterów naczelnych denominacji, czyli rzeczywiste głowy odstępczych kościołów jak ma to miejsce np. w Kościele Chrześcijan Baptystów w RP.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 23, 2023 | Historia chrześcijaństwa
Jedność Reformacji
1 Kor. 1:10 Proszę więc was, bracia, przez imię naszego Pana Jezusa Chrystusa, żebyście wszyscy to samo mówili i żeby nie było wśród was rozłamów, ale abyście byli zespoleni jednakowym umysłem i jednakowym zdaniem.
Szwajcaria lata 1523-1527
Reformacja była zjednoczonym ruchem w różnorodności. Chociaż Luter i Zwingli doszli do zrozumienia podstaw przesłania Ewangelii i prawdy o usprawiedliwieniu, sposób, w jaki doszli do tych prawd, nie był taki sam, chociaż odkryli ją stosunkowo w tym samym czasie.
Błąd podniósłby głowę, gdyby któryś z Reformatorów dążył do skrajności, jedności lub różnorodności. Zamiast tego właściwa równowaga między Lutrem i Zwinglim była niezbędna do trzymania się zdrowej doktryny.
Reformacja przywróciła Kościołowi wolność wyrażoną w jego różnorodności. Jest to jedna z cech charakterystycznych Protestantyzmu, a także w skrajnej formie, jedno z niebezpieczeństw.
Zwingli robił postępy w swoich studiach i dochodził do większej wiedzy o Chrystusie, podczas gdy Luter został uwolniony z więzów niebiblijnych śłubów mnisich, co miało miejsce w Erfurth.
Jednak wrogów, którzy powstali, by otoczyć Zwingliego, było wielu i zaczynał się zniechęcać. Myconius wyjechał i udał się do Einsidlen, zastępując Judę, ale Bóg opatrznościowo sprowadził Zwingliemu Leo Judę do Zurychu.
Leo Juda był kaznodzieją z wielką siłą, który wystąpił przeciwko mnichowi augustiańskiemu, głoszącemu herezję, że ludzie sami mogą zadośćuczynić sprawiedliwości Bożej. Juda poprawił go i wprawił lud we wrzawę.
Zwingli stanął po stronie Judy i napisał 67 tez dotyczących prawdy w tej sprawie, aby przedstawić ją soborowi. Faber był obecny na tej radzie, a Zwingli przekazał mu, jak również niektórym innym obecnym doktorom, prawdę o zadośćuczyneniu Jezusa Chrystusa.
Faber odmówił debaty i powiedział, że poczeka na synod, który powinien się odbyć w przyszłym roku. Rada zdecydowała, że Zwingli powinien otwarcie głosić Ewangelię bez przeszkód w czynionych tej doktrynie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 13, 2023 | Historia chrześcijaństwa, Teologia reformowana
Przedmowa
1 Kor. 1:10 Proszę więc was, bracia, przez imię naszego Pana Jezusa Chrystusa, żebyście wszyscy to samo mówili i żeby nie było wśród was rozłamów, ale abyście byli zespoleni jednakowym umysłem i jednakowym zdaniem.
W 1904 roku w „Kościołach Trzech Form Jedności”, czyli tych, które przyjmują i wyznają Konfesję Belgijską, Katechizm Heidelberski i Kanony Synodu w Dort, na poziomie synodu omawiane były doktryny
- Supralapsarianizmu, czyli podwójnej, aktywnej predestynacji, gdzie Bóg jednych przeznaczył do zbawienia a innych przeznaczył na potępienie
.
- Wiecznego usprawiedliwienia, przez co należy rozumieć, że śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa jest usprawiedliwieniem dla Chrystusa i wszystkich wybranych, stąd Bóg usprawiedliwił wybranych na krzyżu, poza ich wiarą, które jest realizowane w wybranych dzięki wierze.
.
- Natychmiastowej regeneracji, gdzie narodzenie z góry jest suwerennym aktem Bożym, niezależnym od zabiegów i czynów człowieka, np. niezależnie od chrztu wodnego czy uprzedniej wiary.
,
- Domniemanej regeneracji, wszystkich dzieci osób wierzących
W 1905 roku Synod w Utrechcie spisał kilka konkluzji dotyczących powyższych kwestii teologicznych. Oto one.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 1, 2023 | Historia chrześcijaństwa
Jezuicki prekursor
Dan. 9:24 Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono nad twoim ludem i twoim świętym miastem na zakończenie przestępstwa, na zgładzenie grzechów i na przebłaganie za nieprawość, na wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na wstrzymanie widzenia i proroctwa oraz na namaszczenie Najświętszego.
Lata 1522-1526
Reformacja przeszła od umysłów kilku ludzi gorliwych dla prawdy do praktycznego zastosowania doktryn, które oni reprezentowali, w życiu Kościoła. Dwóch ludzi zmieniło Niemcy – Luter zreformował kościół, a Fryderyk zreformował państwo.
Podczas gdy Niemcy się zmieniały, świat był w stanie wojny. Król Nawarry toczył krwawą rzeź za Pampelunę. Ścigał Maurów przez Półwysep aż do Afryki. Wśród obrońców Pampeluny był młody człowiek imieniem Ignacy Loyola.
Walczył z Francuzami, został ranny i potrzebował bolesnej operacji nogi. Leżąc w łóżku, czytał religijne książki i był pod wrażeniem samotności i prostoty, które oferowały w przeciwieństwie do łupów wojennych. Gdy tylko odzyskał zdrowie, wstąpił do klasztoru św. Benedykta, a następnie odpoczywał w klasztorze Dominikanów.
Loyola nie rozumiał Pisma Świętego, ale raczej słuchał głosów
- pozabiblijnych objawień
,
- ekstaz
.
- i różnych osobistych kontemplacji
Loyola nie był wyznawcą Boga, ale raczej opierał się o częste wizje, które uważał za Boga. Łatwo dostrzec dwie bardzo różne drogi. Z jednej strony droga obiektywnej prawdy spisanego Słowa Bożego, którą protestantyzm obrał wraz z Lutrem, z drugiej katolicka szeroka droga zatracenia utworzona dzięki ludzkim inwencjom.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | sty 23, 2023 | Egzegezy, Historia chrześcijaństwa, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Kalwinizm
Rzym. 8:28-30 28. A wiemy, że wszystko współdziała dla dobra tych, którzy miłują Boga, to jest tych, którzy są powołani według postanowienia Boga. 29. Tych bowiem, których on przedtem znał, tych też przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu jego Syna, żeby on był pierworodny między wieloma braćmi. 30. Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też uwielbił.
Termin „kalwinizm” nie jest nazwą, którą my, kalwiniści, wolimy nazywać naszą wiarę; nie wybieramy też aby nazywać siebie „kalwinistami”. Kalwin to nazwisko człowieka, wielkiego sługi Bożego, Jana Kalwina. Był jednym z Reformatorów, przez których Duch Święty zreformował Kościół w XVI wieku. Nazywanie siebie „kalwinistami” i naszej wiary „kalwinizmem” pozostawia wrażenie, że podążamy za człowiekiem i że te wierzenia są wynalazkiem człowieka.
W rzeczywistości terminy te pierwotnie były szyderczymi określeniami używanymi przez naszych wrogów, podobnie jak nazwy „chrześcijanin” i „protestant”. Dlatego od samego początku kalwiniści nazywali siebie „Reformowanymi” lub „Prezbiterianami”. W ten sposób celowo odróżniali się od innej wielkiej gałęzi Reformacji protestanckiej, Kościoła Luterańskiego, który nazwał się imieniem człowieka (wbrew woli samego Lutra).
Niemniej jednak „kalwinizm” i „kalwiński” są dzisiaj użytecznymi terminami. Są one powszechnie znane, chociaż po części dzięki atakom na kalwinizm i wyśmiewaniu go przez jego wrogów. Ponadto nazwa „kalwiński” jest akceptowana przez osoby i kościoły, które nie są Reformowane ani Prezbiteriańskie, ale wyznają te zasady kalwinizmu, które nazywają „doktrynami łaski”. „Kalwinizm” zaczął opowiadać się za pewnymi doktrynami, pewnym systemem prawdy. Nie mamy nic przeciwko nazywaniu tych doktryn „kalwinizmem”, o ile dwie rzeczy są jasno zrozumiane.
- Po pierwsze, należy zrozumieć, że ich źródłem nie jest człowiek, Jan Kalwin, ale Pismo Święte.
.
- Po drugie, należy zrozumieć, że my, którzy przyjmujemy te prawdy, nie jesteśmy uczniami człowieka, Kalwina, ale zależy nam wyłącznie na naśladowaniu wiecznego Syna Bożego , Jezusa Chrystusa, właśnie poprzez wyznawanie tych doktryn.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 29, 2022 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa, Rzymski katolicyzm
Morderstwo w majestacie prawa
Jan 16:2 Będą was wyłączać z synagog; owszem, nadchodzi godzina, że każdy, kto was zabije, będzie sądził, że pełni służbę dla Boga.
George Wishart (również Wisehart; ok. 1513 – 1 marca 1546) był szkockim Reformatorem protestanckim i jednym z wczesnych protestanckich męczenników spalonych na stosie jako heretyk przez agentów Watykanu
1 marca 1546 roku George Wishart, potężny kaznodzieja Ewangelii i mentor Johna Knoxa, został spalony przed zamkiem św. Andrzeja. Jego poruszający koniec jakiego doznał z rąk rzymsko-katolickich oprawców zawarty został w małej książeczce Siedmiu ludzi z Kirk:
„Kiedy podszedł do stosu modlił się: Ojcze niebieski, oddaję mojego ducha w Twoje święte ręce. ”
.
Do ludzi powiedział: Ze względu na Słowo, prawdziwą Ewangelię daną mi z łaski Bożej, cierpię tego dnia przez ludzi; nie w smutku ale z radosnym sercem i umysłem. Dlatego zostałem posłany, żebym cierpiał ten ogień ze względu na miłość boską. Nie boję się tego ponurego ognia.
.
Jeśli prześladowanie przychodzi do ciebie ze względu na Słowo, nie bój się tych, którzy zabijają ciało i nie mają mocy, by zabić duszę. ”
.
Kat uklęknął obok niego i rzekł: Panie, proszę o wybaczenie. „Przyjdź do mnie”, odpowiedział i pocałował go w policzek. Oto dowód, że ci wybaczam. Przyjacielu, wykonuj swoją pracę”
Poznajmy życie tego pobożnego Reformatora
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 22, 2022 | Historia chrześcijaństwa
Upór antychrysta
2 Tym. 2:8-9 Pamiętaj, że Jezus Chrystus, potomek Dawida, powstał z martwych według mojej ewangelii, dla której znoszę cierpienia jak złoczyńca, aż do więzów, ale słowo Boże nie jest związane.
Lata 1521 – 1522
Chociaż Ewangelia triumfowała w Niemczech, kult papieski nadal trwał ze swoimi zwykłymi przesądami i ekstrawagancjami. Jednak Luter nie rozpoczął Reformacji od ataku na te zewnętrzne zarządzenia. Gdyby to zrobił, spotkałby się z ostrym sprzeciwem, a przebieg Reformacji byłby zupełnie inny, o ile w ogóle byłby skuteczny. To w tym momencie Reformacji Luter zwróci się w stronę nadużyć antychrysta z Watykanu i przeciwstawi prawdziwe uwielbienie Boga zgniłym ideom Rzymu.
Luter był nadal w niewoli jako Rycerz Jerzy w Wartburgu. Niemcy byli zaniepokojeni jego niewolą, wierząc, że nie żyje lub znajduje się w rękach rzymskich porywaczy. Rozpoczęło się zamieszanie w sprawie uwolnienia Lutra. Ulrich Hutten i Herman Busch wypełnili powietrze w kraju groźbami bitwy, jeśli Reformator nie zostanie uwolniony lub nie zostanie podane jego miejsce pobytu, nawet jeśli oznaczałoby to, że nie żyje. W Wittenberdze Melancthon był przygnębiony najgłębszym ciężarem utraty Reformatora.
- Czy Luter był stracony na zawsze?
.
- Czy wróci?
/
- Co się z nim stało?
Chociaż Luter był więziony dla jego własnego dobra i chociaż kraj uważał go za zmarłego lub potajemnie uwięzionego przez Rzym, jego dzieła nadal krążyły po okolicy. Lśniące światło Ewangelii przenikało te dzieła i wywierało wpływ kierując ich oświecone umysły przeciwko Rzymowi.
Rozprowadzano liczne broszury i traktaty dla sprawy Reformacji, które powodowały wielki postęp prawdy przeciwko papiestwu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 7, 2022 | Egzegezy, Ekumenizm, Historia chrześcijaństwa, Teologia historyczna
Przedmowa
2 Tym. 2:19 Mimo to fundament Boży stoi niewzruszony, mając taką pieczęć: Zna Pan tych, którzy należą do niego, oraz: Niech odstąpi od nieprawości każdy, kto wzywa imienia Chrystusa.
Miasto Berno leży w Szwajcarii i jest to obecnie czwarte co do wielkości miasto tego kraju. W 1520 r. do kościoła św. Wincentego w mieście przybył Berchtold Haller. Haller był pod wpływem Philipa Melanchthona i Huldrycha Zwingliego. Później, zwłaszcza po 1521 r., Haller i Zwingli często korespondowali i uważali się za sojuszników.
Haller interesował się ideami reformacji i skłaniał się ku Reformacji, ale miasto nie. W 1523 r. miasto potwierdziło doktryny rzymskokatolickie. W rzeczywistości wyraźnie zakazał głoszenia protestantyzmu i idei Lutra. Ale jedną rzeczą, na którą miasto pozwalało – i to jest fascynujące – było głoszenie o tematyce biblijnej i właśnie to Haller postanowił przemawiać z ambony kościoła świętego Wincentego. W wyniku teog w 1525 r. kazania zaczęły zastępować mszę świętą. Haller położył kres rytuałowi mszy, a do 1527 r. Idee Reformowane zasadniczo opanowały miasto.
6 stycznia 1528 r. rada miejska wezwała do dysputy i przedstawiono Dziesięć Tez Berneńskich. Zostały one jednoznacznie zatwierdzone. W tym czasie w mieście było tylko kilku ministrów sprzeciwjających się tezom, ale szybko się poddali zaś miasto Berno stało się niezłomnie i stanowczo miastem Reformacji.
Dziesięć Tez z Berna miało duży wpływ na chrześcijaństwo. Ich efekt był odczuwalny w Bazylei, w Saalhausen, w Lozannie, w Genewie, a nawet w Holandii a nawet w odległej Anglii.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | lis 28, 2022 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele, Historia chrześcijaństwa, Teologia reformowana, Teologia systematyczna
Wyznanie czy chaos?
Efez. 4:4-6
.
4. Jedno jest ciało i jeden Duch, jak też zostaliście powołani w jednej nadziei waszego powołania.
5. Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest;
6. Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i w was wszystkich.
Istnieje esej znanego brytyjskiego autora tego stulecia, zatytułowany „Creed or Chaos”.[1] Chociaż nie zgadzam się z większością treści eseju, tytuł bardzo dobrze opisuje pilną potrzebę posiadania i używania historycznych Wyznań Wiary Kościoła. Jesteśmy przekonani, że jedyną alternatywą dla wyznań jest chaos kościelny.
Historia to udowodniła, zwłaszcza w obecnym stuleciu. Odmawiając posiadania Wyznań lub odchodząc od Wyznań, kościół naraził się na chaos, który przynosi powodzie i wiatry zmian doktrynalnych, duchową ignorancję i światowość.
Niektórzy zaczęli zdawać sobie z tego sprawę i powrócili do Wyznań Wiary, za co jesteśmy głęboko wdzięczni. Inni jednak nadal zaniedbują i pogardzają Wyznaniami Wiary, i to właśnie do nich ten artykuł jest adresowany w nadziei, że ponownie rozważą i zobaczą zarówno podstawy biblijne, jak i potrzebę wyznań wiary w kościele.
Przede wszystkim ustalimy podstawę biblijną. Następnie chcielibyśmy odnieść się do niektórych zarzutów podnoszonych przeciwko Wyznaniom Wiary. Wreszcie, po ustaleniu i obronie konieczności Wyznań Wiary, pragniemy zwrócić uwagę na niektóre szczególne zastosowania wyznań wiary w kościele, ponieważ dopóki
Wyznania Wiary nie są znane i używane, posiadanie ich nie ma żadnej wartości.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 25, 2022 | Historia chrześcijaństwa
Pasterz Zwingli
Obj. 2:13 Znam twoje uczynki i wiem, gdzie mieszkasz – tam, gdzie jest tron szatana – a trzymasz się mojego imienia i nie wyparłeś się mojej wiary nawet w dniach, gdy Antypas, mój wierny świadek, został zabity u was, tam, gdzie mieszka szatan
Lata 1484 – 1522
Reformacja nie była spowodowana wpływami Niemiec w całej Europie. W tym samym czasie, kiedy Luter przybijał swoje Tezy do drzwi w Wittenberdze, Szwajcaria, demokratyczny kraj kontrolowany przez kantony, również przechodziła własną Reformację. Reformacja jest więc bezpośrednim skutkiem opatrzności Bożej w czasie nad krajami dotkniętymi światłem Ewangelii. Ulrich Zwingli, szwajcarski Reformator, zaczął głosić dobrą nowinę Ewangelii w 1516 roku, zanim imię Lutra zostało usłyszane w Niemczech czy gdziekolwiek indziej. Wpływowymi ludźmi używanymi przez Boga w tym szwajcarskim ruchu byli
- Wittenbach,
- Zwingli,
- Capito,
- Haller,
- Oekolampad
- Myconius,
- Leo Juda,
- Farel
- i Jan Kalwin
W Niemczech Luter był monarchą, który rządził Ewangelią, która szła w ciemność tego kraju. W Szwajcarii rozpowszechnianie Ewangelii przebiegało zupełnie inaczej, ukazując suwerenność Boga nad przebudzeniem. Uprawiali ją różni mężczyźni w różnych kantonach w całym kraju. W Niemczech Reformatorem był Luter. W Szwajcarii Reformacja rozprzestrzeniła się inaczej, ale zaczęła się od Ulricha Zwingliego.
Zwingli urodził się w 1484 roku w rodzinie mieszkającej w Wildhaus, niedaleko parafii miejskiej, gdzie spędzał większość czasu słuchając rozmów między komornikiem a starszyzną parafii. Interesował się swoim krajem, a Szwajcaria była czymś bliskim jego sercu, dla którego powstałby, aby je bronić, jeśli zajdzie taka potrzeba. Był pasterzem, tak jak jego ojciec i wszyscy jego bracia.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 11, 2022 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa
Słowem wstępu
1 Kor. 2:2 Postanowiłem bowiem nie znać wśród was niczego innego, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego.
Wessel Gansfrort a właściwie Wessel Harmensz Gansfort (1419 – 4 października 1489) był teologiem i wczesnym humanistą północnych Niderlandów. Znany jest pod wieloma nazwiskami, czasem jest mylony z innym krytykiem rzymskiego katolicyzmu, Johanem z Wessel (1400 – 1481)
Gansfort warty jest wspomnienia, ponieważ był to jeden z Reformatorów przed Reformacją. Żyjąc w czasie rozwiniętego papiestwa i teologicznej herezji zbawienia z sakramentów i wolnej woli, protestował przeciwko
- poganizacji papiestwa,
- przesądom
- magicznemu korzystaniu z sakramentów,
- odpustom
- autorytetowi tradycji kościelnej
- oraz tendencji późniejszej teologii scholastycznej kładącej nacisk na rzekomą wolną wolę człowieka w usprawiedliwieniu
Niektóre z nauk Wessela zapowiadały Reformację Protestancką.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 22, 2022 | Historia chrześcijaństwa
Początek batalii
Marek 13:9 Lecz miejcie się na baczności, bo będą was wydawać sądom i biczować w synagogach. Staniecie przednamiestnikami i królami z mojego powodu, na świadectwo przeciwko nim.
Rok 1521, styczeń-maj
Laska Boża poruszała się szybko przez Niemcy, a jej przeznaczeniem był triumf nad wszystkimi, którzy stali na jej drodze. Nie było klasy społecznej, która by się wyróżniała w walce Słowa poruszającego się w swoich afektach i zmieniającego bieg historii; książęta,
- szlachta,
- rycerze,
- obywatele,
- duchowieństwo,
- świeccy,
- miasta
- i wieś
Wszyscy byli częścią wielkiej walki o Reformację lub przeciw Reformacji.
Przed cesarzem miał się odbyć sejm, aby ustalić ważność świadectwa Lutra o Słowie Bożym i jego dziełach pisanych. Sejm miał się odbyć w Norymberdze, ale miasto cierpiało z powodu ostrego przypadku zarazy. W rezultacie wybrano Wormację. Karol, mający niecałe 19 lat, otworzył sejm 28 stycznia 1521 r.
Zażądał obecności Lutra w celu zmierzenia się z zarzutami postawionymi mu za herezję. Wysłano list do Wittenbergi z prośbą o obecność Lutra, ale był on chory i Fryderyk radził mu, aby nie jechał. Luter tego pragnął, ale mu nie pozwolono. Fryderyk udał się do Wormacji bez Lutra. Nie wierzył, że Sejm przyniesie pomyślne rezultaty i postanowił zobaczyć, co może tam zrobić dla dobra Ewangelii.
Aleander konsekwentnie nakłaniał różnych członków legata w Wormacji do potępienia Lutra w odpowiednim czasie. Próbował podważyć pozycję Lutra, zanim Luter zdążył wejść na podłogę w holu. Rzym potępił wszystkie działania Lutra, Reformacji i każdego, kto stanął po stronie niemieckiego Reformatora.
(więcej…)
