utworzone przez Reformowani | lip 22, 2018 | Greka Koine
Lekcja 4 – Przymiotniki drugiej deklinacji , Pozycje atrybucyjne i orzecznicze , Przymiotniki jako rzeczowniki, Zasada Granvile Sharpa
Przymiotniki
Przymiotnik …
- może być męski, żeński lub nijaki
- zgadza się z rzeczownikiem, który modyfikują pod względem liczby, przypadku i rodzaju
- są odmieniane w podobny sposób jak rzeczowniki
Konwencja o zapisywaniu przymiotników w leksykonie
Podobnie jak w przypadku rzeczowników, po każdym przymiotniku występuje kilka liter.Ale znaczenie tych liter jest inne w przypadku przymiotników.Pierwszy przymiotnik na liście słów wygląda następująco:
ἀγαθός, -όν
Słowo to ἀγαθός . Jest rodzaju męskiego, w mianowniku, liczbie pojedynczej. Jednak przy modyfikowaniu rzeczownika rodzaju nijakiego miałby on końcówkę rodzjau nijakiego ἀγαθόν . Wskazuje na to końcówka -όν.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 15, 2018 | Greka Koine
Lekcja 3 – Liczba , Przypadek , Rodzaj, Rzeczowniki drugiej deklinacji, Przedimek określony, Łączniki, Enkliktyki i Proklitkyki
Liczba
Różnice między rzeczownikami w liczbie pojedynczej i liczbie mnogiej są nam znane. Mówimy zabawka (w liczbie pojedynczej) i zabawki (w liczbie mnogiej). Mówimy dziecko (w liczbie pojedynczej) i dzieci (liczba mnoga). Podobnie w języku greckim zobaczymy różne formy rozróżniające rzeczowniki w liczbie pojedynczej od rzeczowników w liczbie mnogiej. Podobnie jak w angielskim, czasownik grecki musi się zgadzać z jego podmiotem. Oznacza to, że jeśli podmiotem zdania jest liczba mnoga, czasownik musi być w liczbie mnogiej. (Jest wyjątek, który wskażemy później).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 7, 2018 | Greka Koine
Więcej o czasownikach tutaj
Lekcja 2 – Czas, Strona, Tryb, Teraźniejszy i Przyszły Czynny Oznajmujący, Ruchome ν
Czas
W Grece czas wskazuje nie tylko na czas czynności, lecz bardziej szczegółowo na rodzaj czynności (aktionsart).
W tej lekcji zostaną przedstawione czasy Teraźniejszy i Przyszły. Wyraźnie zauważymy różnicę czasu czynności reprezentowaną przez te dwa czasy. Jednakże od samego początku chcemy odnotować ważność rodzaju czynności. W absolutny sposób czas wskazuje czas czynności tylko w trybie oznajmującym. W innych trybach może wskazywać na czas czynności w sposób pośredni. Jednakże czas jest powiązany z rodzajem czynności we wszystkich trybach.
Niemieckie słowo „Aktionsart,” oznaczające “rodzaj czynności” często jest używane w odniesieniu do tego, na co wskazuje czas czasownika. Istnieją zasadniczo trzy rodzaje czynności:
Pierwszy to liniowy. Zwany także trwjącym, ciągłym, lub progresywnym. Może być reprezentowany graficznie przez linię. W tym przypadku mówca pojmuje czynność jako dziejącą się. Czas Teraźniejszy wskazuje na ten rodzaj czynności.
Drugi to punktowy i może być reprezentowany przez punkt. W tym przypadku mówca ma na myśli czynność bez rzadnej idei kontynuacji. Ten rodzaj czynności jest powiązany z czasem Przyszłym. Zwróć baczną uwagę na to, że czas przyszły nie sugeruje, że czynność dzieje się natychmiastowo. Raczej powinniśmy powiedzieć, że mówca ma na myśli fakt działania bez wskazania ciągłości.
Trzeci rodzaj działania to skutek trwający poprzedniej czynności, i może być reprezentowany graficznie przez linię wychodzącą z punktu. W tym przypadku mówca ma na myśli czynność jako będącą trwającym rezultatem poprzedniego wydarzenia.
Czytaj więcej o liniowym Aktionsart czasu Teraźniejszego.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 17, 2018 | Greka Koine
Rys historyczny
Światowe podboje Aleksandra Wielkiego doprowadziły do hellenizacji świata starożytnego. Tak samo jak grecka kultura i grecki język zmieniły świat, tak świat zmienił język grecki. Nie tylko następowało przenikanie się różnorodnych dialektów, ale język, który powstał i stał się wspólnym dla różnych narodowości, został poddany zmianom – niektórym typowym dla języka następującym na przestrzeni czasu, a niektórym wynikającym z internacjonalizacji języka. Greka hellenistyczna to greka, która była wspólna (κοινή = koine) różnym narodom starożytnego świata od około 300 r. p.n.e. do około 300 r. n.e.1
Przed XX wiekiem naukowcy mieli świadomość istnienia greki hellenistycznej jako tej występującej w tekstach literackich. Jednak to, co zobaczyli w nowotestamentowych manuskryptach (i w Septuagincie) różniło się i nie dało się tego porównać. Niektórzy przypuszczali, że unikalny charakter biblijnej greki wynikał z wpływu języka hebrajskiego i aramejskiego. Inni twierdzili, że biblijna greka zapewne była szczególną formą języka używaną przez Ducha Świętego.
(więcej…)
