utworzone przez Reformowani | sie 9, 2019 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Kol. 1:7-8 7. Jak też nauczyliście się od naszego umiłowanego współsługi Epafrasa, który jest wiernym sługą Chrystusa dla was 8. Który też oznajmił nam waszą miłość w Duchu.
Mgła tajemnicy
Mgła tajemnicy okrywa postać Epafrasa, który pochodził z Kolosów. W historii Kościoła znajdziemy naprawdę niewiele na jego temat. Douglas Moo w swoim komentarzu do Listu Kolosan pisze o Epafrasie:
„Niewiele wiadomo o nim, chociaż możemy wywnioskować, że był rodem z Kolosów i że być może sam Paweł nawrócił go podczas posługi Apostoła w Efezie. Wspomnienie o współpracowniku w tym momencie Listu Pawła jest niezwykłe, a siła poparcia Pawła dla niego jest również uderzająca”
Kim był Epafras? Skąd wzięło się jego poparcie u Apostoła? Dlaczego był on tak ważny dla Kolosan? Jaka była jego rola w zborze?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 13, 2019 | Charyzmania, Eklezjologia: nauka o kościele, Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
Nie wszystko złoto, co się świeci
„Uważam jednak, że nie należy zwracać uwagi na wyrządzoną ludziom zniewagę, gdybyśmy przeciwnie, przez okazaną im uległość obrazili Boga.” – Jan Chryzostom, Dialog o kapłaństwie, księga 2.7
Jan Chryzostom (350 – † 407 a.d.), największy teolog kościoła zachodniego za powyższe słowa dziś zostałby okrzyknięty przez współczesnych tzw. „chrześcijan” człowiekiem pozbawionym Ducha Świętego i miłości. Stawiał on przecież teologię ponad ludzkie uczucia. W niniejszym artykule również ludzkie uczucia będą bez znaczenia, za to za istotne uznane zostaną prawdy Słowa Bożego potwierdzone historycznie przez Reformatorów.
Odpowiemy na pytania:
- Czym jest Kośćiół Chrsytusa?
- Co to jest Kościół Uniwersalny?
- Co to jest Kościół Lokalny?
- Czy wszyscy wzywający Chrystusa to bracia?
- Czy wspólnota nazwy „chrześcijanin” upoważnia do członkowstwa w lokalnym zborze?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 27, 2019 | Eklezjologia: nauka o kościele, Teologia biblijna
Podstawowe argumenty ekspozycji konsekutywnej
Zazwyczaj nauczanie ekspozycyjne jest również systematyczne – to jest przechodzenie od sekcji do sekcji, wers po wersie w danej Księdze Biblii. Oto argumenty dla konsekutywnego i sekwencyjnego nauczania Pisma Świętego (wers po wersie, paragraf po paragrafie, rozdział po rozdziale).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 24, 2019 | Eklezjologia: nauka o kościele, Sabatarianie i legaliści
Co z tą dziesięciną?
Wielu wierzących uważa, że chrześcijanin powinien dawać dziesięcinę, przez którą rozumie się 10% osiąganych przychodów osobistych. Mówi się często, że dziesięciny i składane ofiary pieniężne są niezbędnym elementem adoracji Boga i mają ścisły związek z Bożymi błogosławieństwami. Z drugiej strony istnieje przekonanie, że składanie dziesięciny nie należy do chrześcijańskich obowiązków.
Który punkt widzenia jest zgodny z nauką Pisma Świętego?
Z pewnością kwestia, którą poruszymy w niniejszym artykule nie powinna mieć żadnego wpływu na koinonię pomiędzy chrześcijanami, gdyż miłość jest o wiele ważniejsza niż nasza opinia na temat dziesięciny (1 Kor. 13). Przedstawimy jednak argumenty wskazujące na to, że dziesięcina nie jest obowiązkowa i nie powinna być nakładana na wierzących w Jezusa Chrystusa. Przejdźmy zatem do rzeczy.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 7, 2019 | Eklezjologia: nauka o kościele, Teologia biblijna
Podstawowe argumenty ekspozycji konsekutywnej
Zazwyczaj nauczanie ekspozycyjne jest również systematyczne – to jest przechodzenie od sekcji do sekcji, wers po wersie w danej Księdze Biblii. Oto argumenty dla konsekutywnego i sekwencyjnego nauczania Pisma Świętego (wers po wersie, paragraf po paragrafie, rozdział po rozdziale).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 26, 2019 | Eklezjologia: nauka o kościele, Teologia biblijna
Definicje
Ekspozycja – wyjaśnienie, interpretacja jednego fragmentu Pisma w odniesieniu do tła kulturowego, językowego, historycznego, politycznego i religijnego pierwotnego odbiorcy tego tekstu
Konsekutywny / sekwencyjny – następujący po czymś, sekwencyjny
Ekspozycja konsekutywna – polega na wyjaśnianiu znaczenia wersów następujących po sobie (wers za wersem)
„[Kazanie ekspozycyjne to] prezentacja biblijnej prawdy, pochodzącej z, oraz przekazanej przez historyczno-gramatyczne, Duchem prowadzone studium fragmentu w jego kontekście, które Duch Święty stosuje najpierw do życia kaznodziei a potem przez niego do jego kongregacji” – Haddon W. Robinson, „What is Expository Preaching?”
Według powyższej definicji nauczanie ekspozycyjne:
- jest to zatem konkretny proces
- stosowany najpierw w życiu kaznodziei
- następnie w całej kongregacji
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 19, 2019 | Eklezjologia: nauka o kościele, Sabatarianie i legaliści, Teologia historyczna
Czym jest Wielkanoc?
Rzym. 8:11 A jeśli Duch tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, mieszka w was, ten, który wskrzesił Chrystusa z martwych, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez swego Ducha, który w was mieszka.
Wielkanoc to czas, gdy wspominamy śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. Wskrzeszenie leży w samym sercu wiary i nadziei chrześcijanina. Jeśli bowiem nie ma zmartwychwstania daremna jest wasza wiara i nadal jesteście w swoich grzechach (1 Kor. 15:17) a my sami jesteśmy fałszywymi świadkami Boga, bo świadczyliśmy o Bogu, że wskrzesił Chrystusa, którego nie wskrzesił (1 Kor. 15:15). Jeśli jednak Chrystus został wskrzeszony do życia, my będziemy wskrzeszeni razem z Nim A Bóg i Pana wskrzesił, i nas wskrzesi swoją mocą (1 Kor. 6:14).
Doktrynalnie rzecz ujmując nikt wyznający prawowierne chrześcijaństwo nie miał nigdy wątpliwości co do tego, że Chrystus został wskrzeszony w niedzielę czyli po szabacie.
Historycznie rzecz ujmując osią niezgody była kwestia: który dzień ważniejszy – piątek i śmierć Chrystusa, czy też niedziela i Jego zmartwychwstanie?
W artykule wskazane zostaną biblijne dowody na piątek jako dzień śmierci Pańskiej i niedzielę jako dzień zmartwychwstania oraz argumenty środowiska związanego z Apostołem Janem przemawiającymi na korzyść istotności piątku. Przeciwstawione im zostały kontrargumenty całego pozostałego Kościoła Chrześcijańskiego, który nacisk kładł na niedzielę.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 17, 2019 | Eklezjologia: nauka o kościele, Teologia biblijna
Ciężka praca
1 Tym. 4:13-15 13 …pilnuj czytania, zachęcania i nauki. 14 Nie zaniedbuj daru, który jest w tobie, który został ci dany przez proroctwo wraz z nałożeniem rąk starszych. 15 O tym rozmyślaj (μελετάω meletao – rozmyślaj i praktykuj aż do bólu), temu się oddawaj, aby twoje postępy były widoczne dla wszystkich.
Publiczna służba Słowem Bożym to praca ciężka, której oddanie się powinno graniczyć z bólem. Dobry nauczyciel będzie nieustannie zanurzał się w Słowo. Rezultatem tego będzie rozwój umiejętności rozkładania Słowa jasno widoczny dla słuchaczy.
Ten, kto głosi kazania dwa razy w tygodniu, będzie nauczał około tysiąca razy w czasie dekady. Mając na uwadze, że jedno kazanie to nawet 10 stron maszynopisu, rocznie będzie to 1 000 stron, 10 000 w czasie dziesięciu lat. To bardzo ciężka praca.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 8, 2019 | Eklezjologia: nauka o kościele
Zadania urzędu pastora
Dlaczego starszy powinien spełniać jakiekolwiek inne zadania poza obowiązkiem nauczania, głoszenia i modlitwy skoro jest napisane:
Dzieje 6:44 My zaś oddamy się modlitwie i posłudze słowa.
Otóż każdy starszy jest w pełni odpowiedzialny za wszystko co się dzieje w jego lokalnym kościele. Zobaczmy jakie wymagania na urząd starszego zostały przedstawione w Piśmie
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 25, 2019 | Eklezjologia: nauka o kościele
Boży lud
Od obietnic udzielonych Abrahamowi (1 Mojż. 12:1-3) do ostatecznego wypełnienia tych samych obietnic, które zostały przedstawione w nowym Jeruzalem, zstępującym z nieba (Obj. 21) , Pismo Święte jest jasne – Bóg zbawia dla siebie lud.
Zwróćcie uwagę, powiedziałem ludziom, a nie osobom. Mówiąc to w ten sposób, nie zamierzam sugerować, że zbawienie nie jest sprawą osobistą lub że Bóg nie interesuje się jednostkami. Interesuje się (Rzym.10: 9-10) . Nie, wybrałem ludzi ponad osoby, aby podkreślić nacisk Pisma Świętego – że chrześcijańska tożsamość jest z konieczności wspólna
1 Piotra 2:9 Lecz wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do swej cudownej światłości;
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 2, 2019 | Chrześcijańska moralność, Eklezjologia: nauka o kościele
O konieczności osądzania
Co wywołało ten krótki artykuł o słusznym osądzaniu? Jest to proste pytanie, ale ma najgłębsze konsekwencje. Czy naprawdę możesz rozpoznać drzewo po jego owocu – czy też Chrystus kłamał? Chcę, aby było to tak proste, jak to tylko możliwe, a także krótkie (ludzie lubią, gdy jest „krótko”). W środku kazania o bezprawiu (ludzie nieprawi to ci, którzy nienawidzą Boga i odrzucają Jego święte przykazania, czasami zwani Antynomianami) Chrystus powiedział
Mat. 7:16-20 16 Po ich owocach poznacie ich. Czy zbierają winogrona z cierni albo z ostu figi? 17 Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, ale złe drzewo wydaje złe owoce. 18 Nie może dobre drzewo wydawać złych owoców ani złe drzewo wydawać dobrych owoców. 19 Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień. 20 Tak więc po ich owocach poznacie ich.
To są głębokie stwierdzenia. Naciskają one chrześcijan, aby radzili sobie z rzeczywistością osądzania rzeczy jako dobre lub złe, niegodziwe lub sprawiedliwe. Jak chrześcijanie postrzegają ludzi? Jak postrzegają fałszywych nauczycieli lub obłudnych członków kościoła, tak jak w tym kontekście?
(więcej…)
utworzone przez Reformator | lis 18, 2018 | Chrześcijańska moralność, Eklezjologia: nauka o kościele
Sprawa wielkiej wagi
Kwestia przynależności do lokalnej wspólnoty wierzących jest bardzo ważna dla ludzi narodzonych na nowo. Popularnie się mówi, ze ktoś jest członkiem takiego czy innego zboru. Nie chodzi tu, czy ktoś formalnie jest zapisany na liście, ale czy naprawdę uczestniczy w życiu duchowym i społecznym lokalnej wspólnoty ludzi wierzących.
W Liście do Hebrajczyków mamy następujące napomnienie:
Hebr. 10:25 ’’...nie opuszczając wspólnych zebrań naszych, jak to jest u niektórych w zwyczaju…”
Znając negatywną formę napomnienia, można bez trudu odczytać co oznacza ten przekaz w formie pozytywnej:
”Zachęcam wszystkich do uczestniczenia we wspólnych naszych spotkaniach”
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 11, 2018 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Gdy grzech wchodzi na scenę
Mat. 18:15-20 15 Jeśli twój brat zgrzeszy przeciwko tobie, idź, strofuj go sam na sam. Jeśli cię usłucha, pozyskałeś twego brata. 16 Jeśli zaś cię nie usłucha, weź ze sobą jeszcze jednego albo dwóch, aby na zeznaniu dwóch albo trzech świadków oparte było każde słowo. 17 Jeśli ich nie usłucha, powiedz kościołowi. A jeśli kościoła nie usłucha, niech będzie dla ciebie jak poganin i celnik. 18 Zaprawdę powiadam wam: Cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane i w niebie. A cokolwiek rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie. 19 Mówię wam też: Jeśli dwaj z was na ziemi będą zgodnie prosić o cokolwiek, otrzymają to od mego Ojca, który jest w niebie. 20 Gdzie bowiem dwaj albo trzej są zgromadzeni w moje imię, tam jestem pośród nich.
Czasami chrześcijanin odejdzie od wspólnoty innych wierzących i zostanie uwikłany w grzech przez ignorancję lub umyślne nieposłuszeństwo. Wówczas niezbędnym jest aby Kościół, a szczególnie jego pasterze aktywnie starali się doprowadzić do upamiętania i odnowy tego chrześcijanina. Jako pasterze trzody starsi kochają owce i są również odpowiedzialni przed Bogiem za ich dobro duchowe, w tym za wędrówkę owiec. Tak, jak w przypowieści Jezusa w Ewangelii Łukasza, kiedy wędrujący chrześcijanin prawdziwie żałuje jest to czas radości, zarówno w niebie, jak i w kościele.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 6, 2018 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Biblijna struktura zarządzania kościołem
Każdy lokalny zbór zrządzany jest przez pluralizm przywódców (ἡγέομαι hegomai, od tego słowa bierze swoje źródło ἡγεμών hegemon (por. Hebr. 13:7, 17, 24), którzy w Piśmie nazwani są także:
- πρεσβύτερος presbuteros – starszy, termin wskazuje na doświadczenie w wierze chrześcijańskiej, (por. Tyt. 1:5, Jakub 5:14, 1 Tym. 5:17-19, 1 Piotra 5:1-5)
.
- ποιμήν poimen – pasterz, ktoś, kogo Bóg wzbudza, aby dbać o całkowite dobro Jego owczarni, termin wskazuje na zadanie, którym jest nauczanie Słowa Bożego w kongregacji, (por. Efez. 4:11, 1 Piotra 5:2)
.
- ἐπίσκοπος episkopos – biskup, człowiek powołany przez Boga, aby dosłownie „pilnować” Jego trzody, (por. Dzieje 20:28; 1 Tym. 3:2; Filip. 1:1; Tyt. 1:7)
Powyższe trzy terminy nie określają trzech różnych urzędów w zborze lecz stanowią opis jednego i tego samego urzędu. Każdy starszy to pasterz i biskup. Jeden zbór posiada wielu przywódców, którzy są odpowiedzialni za naukę Słowa, dyscyplinę oraz zarządzają nim kolegialnie, jednak nie na zasadzie większości głosów (jak w demokracji) lecz poprzez aklamację, czyli pełną duchową zgodność.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 24, 2018 | Charyzmania, Eklezjologia: nauka o kościele
Chrystusowe Prawo
Jakuba 1:26 Jeśli ktoś wśród was sądzi, że jest pobożny (θρησκὸς threskos – religijny), a nie powściąga swego języka, lecz oszukuje swe serce, tego pobożność (θρησκεία threskeia – religia) jest próżna.
Chrześcijaństwo to religija oparta na pobożności. Choć chrześcijań nie obowiązuje Prawo ceremonialne czy sądownicze Starego Przymierza lecz Prawo Wolności to znaczy, że przekleństwo Prawa oraz ceremonie Prawa zostały przez Chrystusa zniesione to jednak Chrześcijanie nie są ani antynomianami (bez prawa) ani legalistami (wypełnianie Prawa nie zbawia). Prawo Chrystusa jest pod pewnymi względami jakościowo odmienne od Zakonu Starego Przymierza (odrzuca ceremonializm szabasów, zachowywania pór, restrykcji żywieniowych etc. Kol. 2:16-17 oraz kary nakładane przez Zakon – Hebr. 10:9). Nośnikiem Nowego Prawa Wolności również nie jest tablica kamienna (zewnętrzny nakaz) lecz serca zbawionych.
2 Kor. 3:3 Gdyż wiadomo, że jesteście listem Chrystusowym sporządzonym przez nasze posługiwanie, napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, lecz na żywych tablicach serc.
.
1 Kor. 9:21 Dla tych, którzy są bez prawa, jakbym był bez prawa – nie będąc bez prawa Bogu, lecz będąc pod prawem Chrystusowi – aby pozyskać tych, którzy są bez prawa.
.
Gal. 6:2 Jedni drugich brzemiona noście, a tak wypełniajcie prawo Chrystusa.
Mimo tej jasnej nauki niektórzy religijni fanatycy posuwają się tak daleko w swoim antynomianizmie (życie poza prawem Chrystusowi) że odrzucają religię Chrystusową w całości utrzymując, że ich dotyczy tylko wolność w Chrystusie. Oto co negują:
- Struktury zarządzania kościołem (pluralizm biskupów, diakonat)
- Liturgię rozumianą jako porządek nabożeństwa
- Biblijną formę praktyki rytuałów (chrzest i wieczerza)
W ten sposób odrzucają Chrystusa, który wszytko powyższe ustanowił.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 11, 2018 | Chrześcijańska moralność, Eklezjologia: nauka o kościele
Artykuł jest odpowiedzią na herezję pana Janusza Kucharczyka, wykładowce greki i filozofii na Wyższym Baptystycznym Seminarium Teologicznym
Hurtowe „chrześcijaństwo”
1 Kor. 1:23 My zaś głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który dla Żydów wprawdzie jest zgorszeniem, a dla Greków głupstwem;
Niektórzy wierzą, że skuteczność głoszenia Słowa Bożego mierzona jest liczbą nowych członków zboru. Im więcej osób zapisze się do kościoła, tym ewangelizacja lepsza. A ponieważ ewangelia dla większości słuchaczy jest zgorszeniem i głupstwem, aby zachęcić odbiorcę do kościelnictwa, trzeba w jakiś sposób dobrą nowinę głoszącą upamiętanie i gotowość na śmierć za wiarę jakoś ładnie schować lub nawet pozbyć się jej.
Do tego celu nadają się doskonale:
- kawa i ciastka zamiast modlitwy
- kluby dyskusyjne zamiast studium Pisma
- książki promujące religijne kursy zamiast komentarzy Słowa
- wieczorki taneczne zamiast postu
- konferencje zamiast misji krzewienia Słowa
Jednak jeśli już ktoś upiera się głosić Chrystusa, ewangelia będzie dostosowana do lokalnej kultury.
- Chińczyk pozna pięć ewangelii, bo wierzy, że liczba pięć ma szczególne znaczenie, jej bóg nie będzie suwerenem świata lecz raczej poprzez rodzaj życzliwej propozycji podpowie jak żyć
.
- Hindus będzie praktykował swoje chrześcijaństwo tak jak wcześniej dharmę, jako drogę do osiągnięcia ziemskiej doskonałości
.
- Miekszańcy Afryki usłyszą o bogu, który pragnie sukcesu zawodowego, zdrowia i szczęścia swych dzieci
.
- Europejczycy i Amerykanie dowiedzą się o mistycznym bogu udzielającym mocy cudów i znaków, który przymyka oko na ich przewinienia
Jest to niebiblijne podejście ilościowe produkujące nominalnych uczestników wspólnego zgromadzenia, a ponieważ głoszona jest fałszywa nowina, nie ma tu miejsca na narodzenie z góry. Ławki zborów będą zapełniane zwiedzionymi pseudoewangelią i martwymi duchowo neofitami.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 10, 2018 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Podstawa rozważania
Kol. 1:3 Dziękujemy Bogu i Ojcu naszego Pana Jezusa Chrystusa, nieustannie (πάντοτε pantote)modląc się za was;
W rozważaniu zostaną poruszone takie tematy jak istota Boga, unia hipostatyczna, Ojcostwo Boga względem Jezusa, dziękczynienie w modlitwie, wytrwałość. Refutacja herezji modalizmu i arianizmu oraz nauk katolickich i zielonoświątkowych dotyczących modlitwy, potwierdzenie u Ojców Kościoła. Sprecyzowanie Trynitaryzmu zaczerpnięte z Instytutów Kalwina. Korzenie rzymskokatolickiej i zielonoświątkowej herezji modlitewnej.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 20, 2018 | Eklezjologia: nauka o kościele, Teologia biblijna
“Kościół przez wieki, ukonstytuowany Duchem Świetym, dostarcza wiarygodności; oferuje pole, na którym możemy sformułować nasze interpretacje. Taka wiarygodność chroni przed niezależnością i indywidualistyczną interpretacją.”—Craig Blomberg
Pozycja porusza następujące tematy
- Autorytet Pisma
- Sola Scriptura
- Przekazywanie Pism
- Kanonizacja Pisma
- Tłumaczenia Biblii
- Natchnienie
- Nieomylność
- Historyczno-gramatyczna hermeneutyka
Pobierz
Doktryna podstawowa PowerPoint
Doktryna podstawowa pdf
Tumaczył Robert Jarosz
utworzone przez Reformator | cze 6, 2018 | Eklezjologia: nauka o kościele
Ta pierwsza niedziela
Kiedy dorastałem, nie lubiłem chodzić do kościoła. Dla młodego chłopca z wioski kościół był nudny, kazania długie, wypełniony był starszymi ludźmi śpiewającymi stare piosenki. Wolałem grać lub oglądać piłkę nożną. Była jednak jedna niedziela każdego miesiąca,na którą z niecierpliwością oczekiwałem – ta pierwsza niedziela.
Pierwsza niedziela była niedzielą Wieczerzy Pańskiej. Starsze panie z kościoła ubierały się na biało. Pastor nosił swoją białą szatę. Ołtarz, zwykle bez nakrycia był przyozdobiony białym obrusem pod którym znajdował się chleb i wino. Byłem pod wrażeniem ceremonii i dbałości z jaką przygotowywano stół do Wieczerzy Pańskiej. Widać było ostrożność w rozprowadzaniu elementów. Diakoni nosili białe rękawiczki, a tace przekazywano między sobą z uwagą i czcią. Naprawdę cieszyłem się na myśl o celebracji Wieczerzy Pańskiej. Niestety przy całej ostrożności skierowanej na elementy komunii, podobnej ostrożności nie podjęli uczestnicy,Ci, którzy otrzymywali komunię.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | maj 25, 2018 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Tyt. 1:5-9 5 Zostawiłem cię na Krecie w tym celu, abyś uporządkował to, co tam jeszcze zostało do zrobienia, i ustanowił w każdym mieście starszych, jak ci nakazałem; 6 Jeśli ktoś jest nienaganny, mąż jednej żony, mający dzieci wierne, nieobwiniane o hulaszcze życie lub niekarność. 7 Biskup bowiem, jako szafarz Boży, ma być nienaganny, niesamowolny, nieskory do gniewu, nieoddający się piciu wina, nieskłonny do bicia, niegoniący za brudnym zyskiem; 8 Lecz gościnny, miłujący dobro, roztropny, sprawiedliwy, święty, powściągliwy; 9 Trzymający się wiernego słowa, zgodnego z nauką, aby też mógł przez zdrową naukę napominać i przekonywać tych, którzy się sprzeciwiają.
Gdy przewodzi dyktator
Jest to tragiczne, ale niezaprzeczalne: jest wiele osób na stanowiskach przywódczych w kościele, którzy nie powinni przewodzić. Jest wielu pastorów,którzy nie powinni być duchownymi, wielu starszych, którzy nigdy nie powinni sprawować obowiązku starszego.
To nie jest nowy problem. Na kartach Nowego Testamentu zarówno Paweł, jak i Piotr trudzą się, aby opisać człowieka,który kwalifikuje się do urzędu starszego.Warto zauważyć,że prawie wszystkie te kwalifikacje są związane z charakterem. Tam,gdzie my jesteśmy przyciągani do zewnętrznych umiejętności Bóg bardziej troszczy się o wewnętrzny charakter. Są miliony ludzi,którzy są wspaniałymi nauczycielami, wspaniałymi przywódcami i wspaniałymi C.E.O., ale wciąż zupełnie nie dopasowani do przewodzenia w kościele. Boże standardy są całkowicie inne.
(więcej…)
