utworzone przez Reformowani | lis 24, 2017 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Źródło wiary
Efez. 2:8-9 8. Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga. 9. Nie z uczynków, aby nikt się nie chlubił.
Wiara nie bierze się z powietrza. Może być wzbudzona w człowieku tylko przez Ducha Świętego, który do tego celu używa prawdy Pisma Świętego. Nie jest możliwym, aby człowiek mógł sam w sobie wzbudzić wiarę. Jednak…
Samo czytanie Pisma bez udzielenia wiary przez Boga nic nie pomoże. Jest to tym bardziej oczywiste kiedy spojrzeć na wyznających zbawienie z uczynków teologów Rzymskiego katolicyzmu, odrzucających Boskość Chrystusa i Ducha Świętego teologów Świadków Jehowy i Badaczy Pisma Świętego, kalających się w spazmach i czczących udzielającego fałszywych darów idola Ducha Świętego wyznawców ruchu zielonoświątkowego, mormonów wyznających politeizm, odrzucających istnienie Boga i natchnienie Pisma Świętego teologów liberalnych, neoortodoksów i innych. Ci ludzie czytają Pismo, jednak jest ono dla nich księgą zamkniętą. Bóg tym ludziom wiary nie udzielił. Są to zatem ludzie nieodrodzeni.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 23, 2017 | Charyzmania, Egzegezy, Teologia systematyczna
Heretycki paradygmat
…uwolnienie i uzdrowienie jest zależne od wiary…
To sztandarowe stwierdzenie wyznawców ruchu zielonoświątkowego, którzy winą za nieudane uzdrowienia obarczają samego uzdrawianego. Twierdzenie mające tyle z nauką Słowa Bożego co islam z chrześcijaństwem.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 20, 2017 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy
Teksty regulatywne
1 Mojż. 9:2-3 2.A strach i lęk przed wami będzie nad wszelkim zwierzęciem ziemi, nad wszelkim ptactwem nieba, nad wszystkim, co się porusza na ziemi, i nad wszelkimi rybami morza; oddane są w wasze ręce. 3. Wszystko, co się porusza i żyje, będzie dla was pokarmem, podobnie jak rośliny zielone, daję wam to wszystko.
Hebr. 13:9 Nie dajcie się zwieść rozmaitym i obcym naukom. Dobrze jest bowiem umacniać serce łaską, a nie pokarmami, co nie przyniosły pożytku tym, którzy się nimi zajmowali.
Rzym. 14:14 Wiem i jestem przekonany przez Pana Jezusa, że nie ma niczego, co by samo w sobie było nieczyste. Tylko dla tego, kto uważa coś za nieczyste, to dla niego jest nieczyste.
29 a.d. Przed ukrzyżowaniem
W ostatnim roku ziemskiej pielgrzymki miał miejsce dyskurs Jezusa z faryzeuszami odnośnie tradycji i serca człowieka. Pan Jezus, konfrontując fałszywą naukę faryzeuszy, dokonał rzeczy, która przerastała wszelkie wyobrażenia Starotestamentowych judaistów. Jedną wypowiedzią zniósł przepis dotyczący zwierząt czystych i nieczystych. Ogłosił, że żaden pokarm nie kala człowieka.
Marek 7:18-19 18. Wtedy powiedział im: Czy i wy jesteście tak bezrozumni? Czyż nie rozumiecie, że wszystko, co z zewnątrz wchodzi w człowieka, nie może go skalać? 19. Nie wchodzibowiem do jego serca, ale do żołądka i zostaje wydalone do ustępu, oczyszczając wszystkie pokarmy.
.
Mat. 15:16-17 16. Jezus odpowiedział: Wy też jeszcze jesteście niepojętni? 17. Jeszcze nie rozumiecie, że wszystko, co wchodzi do ust, idzie do żołądka i zostaje wydalone do ustępu?
Po ukrzyżowaniu Chrystusa w marcu 30 roku dwa miesiące później Duch Święty zstępuje na zgromadzonych w wieczerniku Apostołów, braci, matkę i uczniów Jezusa. Tak powstaje Kościół złożony wyłącznie z osób pochodzenia żydowskiego. Ludzie ci posiadają jednorodną kulturę, wspólny język a wcześniej wyznawali judaizm, religię zawierającą znaczące restrykcje co do spożywania pokarmów. Był to jeden z elementów wyróżniających Żydów spośród innych narodów. To, co rok wcześniej Jezus ogłosił jeszcze nie dotarło do sumienia zgromadzonych. Dlatego też….
.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 20, 2017 | Charyzmania, Egzegezy
Niebiblijna praktyka
Częstym zjawiskiem w organizacjach o charakterze zielonoświątkowym (pierwszej, drugiej i trzeciej fali) jest wspólna modlitwa wszystkich obecnych. Polega to na jednoczesnym mówieniu zgromadzonych. Wszyscy mówią naraz, jedni głośniej inni nieco ciszej. Często nad tym wszystkim panuje głos „pastora” nadającego niejako ton modlitwie a także uspokajającego i wyciszającego ją często przy użyciu wielokrotnie powtarzanych słów „halleluja, halleluja, halleluja, chwała Panu, chwała Panu, o tak, o tak”.
Charyzmatycy swoją praktykę uzasadniają następująco:
- Szum jaki powstaje w czasie modlitwy to ten sam szum, który towarzyszył wylaniu Ducha Świętego w dniu pięćdziesiątnicy
.
- W Biblii znajdujemy przykłady wystepujące wśród pierwszych chrześcijan odpowiadające temu zachowaniu
.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 17, 2017 | Egzegezy, Trynitologia
Bóg mieszkający w człowieku
Biblia naucza, że w człowieku wierzącym, w chrześcijaninie będzie mieszkał Bóg.
2 Kor. 6:16 A co za porozumienie między świątynią Boga a bożkami? Wy bowiem jesteście świątynią Boga żywego, tak jak mówi Bóg: Będę w nich mieszkał i będę się przechadzał w nich, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 17, 2017 | Charyzmania, Egzegezy
Myślę, że możemy zadać pytanie, czy Apostołowie Piotr i Paweł byli charyzmatykami? Wydaje się być oczywistym, że jesli ktokolwiek chciałby bronić charyzmatycznej teologii musi zadać to pytanie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 16, 2017 | Egzegezy, Pneumatologia: nauka o Duchu Świętym
Obietnica
Dzieje 1:4 „A spożywając z nimi posiłek, nakazał im: Nie oddalajcie się z Jerozolimy, lecz oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode mnie.”
Chociaż uczniowie byli nauczeni przez Chrystusa i wiedzieli o tym, że powstał On z martwych, to nadal nie byli gotowi wyjść na zewnątrz i wygrywać ludzi dla Pana. Chrystus powiedział im żeby poszli i nauczali wszystkie narody (Mat 28:20), ale w Dziejach 1:4 dodał On, że nie powinni oni opuszczać Jerozolimy. Powiedział im, „oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode mnie.” O tej samej rzeczy powiedział Jezus
Łuk. 24:49 „A oto Ja zsyłam na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż zostaniecie przyobleczeni mocą z wysokości.
Czym była „obietnica Ojca” o której On im powiedział? Był to dar Ducha Świętego. Jezus powiedział Apostołom, że otrzymają oni Ducha Świętego po tym jak ich opuścił
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 15, 2017 | Egzegezy, Teologia biblijna
Ważne zadanie
Gal. 3:15 Bracia, mówię po ludzku: Przecież nawet zatwierdzonego testamentu człowieka nikt nie obala ani do niego nic nie dodaje.
W raczej odległej przeszłości, kościół został postawiony przed ważnym zadaniem rozpoznania, które księgi należą do Biblii. Biblia sama w sobie nie jest jedną księgą, ale jest zbiorem wielu indywidualnych ksiąg. To, co Kościół starał się ustalić, było tym, co nazywamy kanonem Pisma Świętego. Słowo canon pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „standardowy lub pręt do pomiaru”. A zatem kanon Pisma Świętego opisuje normę, którą kościół użył w otrzymaniu Słowa Bożego. Jak to często bywa, praca heretyków zmusza kościół do coraz bardziej precyzyjnego określania jego doktryn.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 15, 2017 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Upadek
1 Mojż. 3:1-21
1 A wąż był chytrzejszy nad wszystkie zwierzęta polne, które był uczynił Pan Bóg; ten rzekł do niewiasty: Także to, że wam Bóg rzekł: Nie będziecie jedli z każdego drzewa sadu tego?
2 I rzekła niewiasta do węża: Z owocu drzewa sadu tego pożywamy; 3 Ale z owocu drzewa, które jest w pośród sadu, rzekł Bóg: Nie będziecie jedli z niego, ani się go dotykać będziecie,
byście snać nie pomarli.
4 I rzekł wąż do niewiasty: Żadnym sposobem śmiercią nie pomrzecie;
5 Ale wie Bóg, że któregokolwiek dnia z niego jeść będziecie, otworzą się oczy wasze; a będziecie jako bogowie, znający dobre i złe.
6 Widząc tedy niewiasta, iż dobre było drzewo ku jedzeniu; a iż było wdzięczne na wejrzeniu, a pożądliwe drzewo dla nabycia umiejętności, wzięła z owocu jego, i jadła; dała też i mężowi swemu, który z nią był; i on też jadł.
7 Zatem otworzyły się oczy obojga, i poznali, że byli nagimi; i spletli liście figowe, a poczynili sobie zasłony.
8 A wtem usłyszeli głos Pana Boga chodzącego po sadzie z wiatrem dniowym; i skrył się Adam, i żona jego od oblicza Pana Boga między drzewa sadu.
9 I zawołał Pan Bóg Adama, i rzekł mu: Gdzieżeś?
10 Który odpowiedział: Głos twój usłyszałem w sadzie, i zlękłem się dla tego, żem nagi, i skryłem się.
11 I rzekł Bóg: Któż ci pokazał, żeś jest nagim? izaliś nie jadł z drzewa onego, z któregom zakazał tobie, abyś nie jadł?
12 Tedy rzekł Adam: Niewiasta, którąś mi dał, aby była ze mną, ona mi dała z tego drzewa, i jadłem.
13 I rzekł Pan Bóg do niewiasty: Cóżeś to uczyniła? i rzekła niewiasta: Wąż mię zwiódł, i jadłam.
14 Tedy rzekł Pan Bóg do węża: Iżeś to uczynił, przeklętym będziesz nad wszystkie zwierzęta, i nad wszystkie bestyje polne; na brzuchu twoim czołgać się będziesz, a proch żreć będziesz po wszystkie dni żywota twego.
15 Nieprzyjaźń też położę między tobą i niewiastą, i między nasieniem twoim, i między nasieniem jej; to potrze tobie głowę, a ty mu potrzesz piętę.
16 A do niewiasty rzekł: Obficie rozmnożę boleści twoje, i poczęcia twoje; w boleści rodzić będziesz dzieci, a wola twa poddana będzie mężowi twemu, a on nad tobą panować będzie.
17 Zaś rzekł do Adama: Iżeś usłuchał głosu żony twojej, a jadłeś z drzewa tego, o któremem ci przykazał, mówiąc: Nie będziesz jadł z niego; przeklęta będzie ziemia dla ciebie, w pracy z niej pożywać będziesz po wszystkie dni żywota twego.
18 A ona ciernie i oset rodzić będzie tobie; i będziesz pożywał ziela polnego.
19 W pocie oblicza twego będziesz pożywał chleba, aż się nawrócisz do ziemi, gdyżeś z niej wzięty; boś proch, i w proch się obrócisz.
20 I nazwał Adam imię żony swej Ewa, iż ona była matką wszystkich żywiących.
21 I uczynił Pan Bóg Adamowi, i żonie jego odzienie skórzane, i oblókł je
Dwa oblicza świata
Żyjemy w bardzo pomieszanym świecie. W świecie w którym jest straszna przemoc, okropne okrucieństwo, nienawiść i śmierć na każdym rogu, gdzie są ludzie którzy cierpią, chorują, są pogrążeni w smutku bądź bólu. Jednak w tym samym czasie podziwiamy świat gdzie jest tyle piękna, który jest tak zawiły i złożony, w którym jest wiele dowodów na Bożą moc w projekcie, w stworzeniu. Mamy więc poczucie dwóch stron świata w którym żyjemy. Tej okropnej, i tej która jest wybitnie wspaniała i piękna. I oczywiście tylko Biblia pomaga nam zrozumieć dlaczego rzeczy są takie jakie są.
Ten rozdział mówi nam dlaczego harmonia, która przepełniała wszystko kiedy Bóg stworzył wszechświat jest teraz tak rozbieżna. Dlaczego jest tak, że wszystko jest dotknięte tym co jest dowodem na zło, kiedy początkowo wszystko było dowodem na dobro. Biblia nam mówi, że powodem tego wszystkiego jest grzech, Pyszne nieposłuszeństwo człowieka przeciw Bogu. Nasza arogancja w dążeniu by być takimi jakim jest Bóg i brak chęci by być posłusznym Bogu. Te nieposłuszeństwo i pycha Adama i Ewy została tak utrwalona przez wieki, iż dzisiaj wciąż widzimy tę samą pyszną arogancję ludzkiego serca.
.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 12, 2017 | Charyzmania, Egzegezy
Pozycja ruchu zielonoświątkowego
Kłamstwo powtórzone tysiąc razy staje się prawdą. – Joseph Goebbels
I tak nauczyciele skupieni w ruchu zielonoświątkowym wmawiają, że posiadają apostolskie dary Ducha Świętego, w tym uzdrawianie przez nakładanie rąk. W ich mniemaniu dar uzdrawiania przez nażenie rąk ma następujące cechy:
- efekt jest niepewny, chory nie musi zostać uzdrowiony
.
- uzdrowienie może nastąpić wiele lat po nałożeniu rąk
.
- może czasowo poradzić sobie z symptomami chorób funkcjonalnych takich jak bolące ramię, migrena, ból dolnej partii pleców, kłucie w piersiach, ból żołądka
.
- nie potrafi sobie poradzić z chorobami organicznymi jak odcięte kończyny, wrodzone zniekształcenia, skaleczenia, nowotwory i inne widoczne choroby
..
- poważne choroby rzekomo leczone, jednak jedynym tego dowodem są zasłyszane opowieści o tego typu przypadkach jakie wydarzyły się w odległych i niedostępnych miejscach
.
- jest zależny od wiary uzdrawianej osoby i jeśli nieudany, winą obarcza się chorego
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 10, 2017 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Przyczynek dyskusji
Efez. 3:12 W nim mamy śmiałość i przystęp z ufnością przez wiarę jego.
W jedenastym rodziale Listu do Hebrajczyków czytamy, że wiara jest podstawą tego, czego się spodziewamy, i dowodem tego, czego nie widzimy. Według drugiego rozdziału Listu do Efezjan wiara jest Bożym darem łaski; oznacza to, że ma ona swoje pochodzenie w Bogu a nie w człowieku. Zgodnie z piątym rozdziałem Listu do Galacjan wiara jest owocem Ducha. Widzimy zatem, że Ojciec i Duch Święty, dwie Boże Osoby mają czynny udział w dyspozycji wiary.
Jaki udział ma Syn, czyli druga Osoba Boża w dziele wiary w nas? Fragment z listu do Efezjan wskazuje, że wiara jaka jest w osobach zbawionych ma swoje źródło właśnie w Chrystusie. Jest to, mówiąc dosłownie, doskonała, w pełni wystarczająca wiara w Syna, udzielona przez Ducha Świętego z woli Ojca każdemu odkupionemu człowiekowi.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 7, 2017 | Charyzmania, Egzegezy
Pozycja ruchu zielonoświątkowego
Hebr. 13:8 Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki.
Dla gorliwych charyzmatyków cytat z Hebrajczyków jest poświadczeniem, że mówienie obcymi językami, uzdrawianie chorych, prorokowanie, wypędzanie demonów i inne znaki i cuda są i dziś obecne w kościele, bo Jezus dzisiejszy jest taki sam jak wczorajszy a przecież Jezus uzdrawiał, wypędzał demony, i skoro udzielał tych darów Apostołom to udziela ich i dzisiaj.
Jednak świadectwo Pisma obala powyższą naukę
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 7, 2017 | Charyzmania, Egzegezy, Teologia systematyczna
Istnieje w Słowie Bożym przypadek, gdzie ludzie podążający za Jezusem, będący jego zwolennikami znającymi ewangelię zapragnęli czynić te same cuda co Jezus. Nie posiadając żadnego autorytetu narazili drogę Pańską na pośmiewisko. W rozważaniach zostały wzięte pod uwagę wszystkie świadectwa tego wydarzenia, które zostały uporządkowane chronologicznie na podstawie ewangelii synoptycznych: (Mat. 17:14-21, Marek 9:14-29, Łuk. 9:37-43)
Marek 9 14 A przyszedłszy do uczniów (μαθητὰς mathetas), zobaczył wielki tłum wokół nich oraz uczonych w Piśmie, którzy rozprawiali z nimi.
- Mowa nie o Apostołach, lecz zwolennikach podążających za Jezusem (μαθητής mathetes– zwolennik, naśladowca, uczeń).
.
- Ci prowadzą zażartą dyskusję z faryzeuszami dotyczącą spraw wiary, nieudane wypędzenie nieczystego ducha jest tematem sporu Zgromadzeni wokół zwykli ludzie słyszą całą rozmowę i mają przed oczami dowód porażki w postaci ciągle opętanego chłopca, Marek 9:16-17, Łuk. 9:39
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 3, 2017 | Charyzmania, Egzegezy
Tekst źódłowy
Akcentując dar uzdrawiania, charyzmatycy uzasadniają często swoje przekonania tekstem
1 Piotra 2:24 On nasze grzechy na swoim ciele poniósł na drzewo, abyśmy obumarłszy grzechom, żyli dla sprawiedliwości; przez jego rany zostaliście uzdrowieni.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 2, 2017 | Charyzmania, Egzegezy, Teologia systematyczna
Stanowisko zielonoświątkowców
2 Kor. 3:6-9
6. On też uczynił nas zdolnymi sługami nowego testamentu, nie litery, ale Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia.
7. Lecz jeśli posługiwanie śmierci, wyryte literami na kamieniach, było pełne chwały, tak że synowie Izraela nie mogli wpatrywać się w oblicze Mojżesza z powodu chwały jego oblicza, która miała przeminąć;
8. To o ileż bardziej pełne chwały nie miałoby być posługiwanie Ducha?
9. Jeśli bowiem posługiwanie potępienia było pełne chwały, o ileż bardziej obfituje w chwałę posługiwanie sprawiedliwości.
Wyrwany z kontekstu fragment „litera zabija Duch ożywia” używany jest przez wyznawców ruchu zielonoświątkowego jako frazes będący narzędziem oddzielenia człowieka wierzącego od Słowa Bożego. Mentalność neomontanistów jest mniej więcej następująca:
- Tak, Słowo Boże ma swoje znaczenie, lecz ważniejszy jest Duch, który objawia nam prawdę.
- Jeśli oprzesz się o Słowo Boże, oprzesz się o martwą literę. A przecież to Duch ożywia!
- Żyjesz w rozdziałach i wersetach więc propagujesz zwiedzione chrześcijaństwo.
- Nie wiesz co jest właściwe, więc nie pomagasz ludziom bo ich nie kochasz.
- Nie znasz mojego życia więc jak możesz krytykować moją wiarę w oparciu o Słowo Boże?
.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 1, 2017 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Reformowany światopogląd
Prawo do obrony
Czy wierzący w Chrystusa ma prawo do obrony swojego życia, rodziny, kraju?
We współczesnym chrześcijaństwie (tj. wśród nie-katolików) panuje powszechne przekonanie, iż Jezus zakazał wszelkiego rodzaju walk, używania broni oraz udziału w wojnie. Jako argument służą słowa, które wypowiedział:
Mat. 26:52 Wtedy Jezus powiedział do niego: Schowaj miecz na swoje miejsce. Wszyscy bowiem, którzy za miecz chwytają, od miecza zginą.
.
Mat. 5:39 Lecz ja wam mówię: Nie sprzeciwiajcie się złemu, ale jeśli ktoś uderzy cię w prawy policzek, nadstaw mu i drugi.
Z tego powodu wielu chrześcijan rezygnuje ze służby wojskowej, zdając się na całkowitą bierność wobec ewentualnej napaści na kraj. Wynika też z tego konsekwentnie, iż gdyby padli ofiara przemocy, nie robiliby nic aby obronić siebie, żonę oraz własne dzieci przed brutalnym napastnikiem, który mógłby robić z nimi co mu się podoba.
Czy tego naucza Biblia? Czy Jezus rzeczywiście nauczał bierności wobec zła i przemocy?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 27, 2017 | Charyzmania, Egzegezy
Antyintelektualizm w natarciu
…z twojej wypowiedzi wynika, że nie czytasz uważnie Biblii…
To, lub bardzo podobne sformułowanie, usłyszymy z ust wyznawców ruchu zielonoświątkowego podczas dyskusji o darach Ducha Świętego kiedy tylko wskażemy, że niektóre z darów a dokładniej mówiąc cuda i znaki, spełniły swoje zadanie w kościele apostolskim i zostały przez Boga wstrzymane.
Zaraz potem neomontanista przytoczy kilka cytatów na potwierdzenie słuszności głoszonych przez siebie kontynualistycznych nauk. Cytatów całkowicie oderwanych z kontekstu nie tylko najbliższego otoczenia danego fragmentu ale i całokształu nauki Słowa Bożego. Następnie fragmenty te zostają dopasowane do przeżyć jakich doświadcza zielonoświątkowiec. Zjawisko to nazywa się eisegezą i jest wczytywaniem doktryny do tekstu.
Rozważmy jeden z takich cytatów (więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 25, 2017 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy
Przedmowa
Historia opowiedziana przez czterech pastorów z tej samej społeczności, którzy wyruszyli razem w rejs.
Pewnej nocy przy ognisku na jakieś wyspie jeden z pastorów zasugerował: „Jesteśmy daleko od domu i od członków naszego kościoła. Co wy na to, żebyśmy otworzyli nasze serca, a każdy z nas powie jaki ma ukryty grzech?”
Pozostali zgodzili się pierwszy więc zaczął: „Nikt w moim kościele o tym nie wie, ale mój sekret to hazard”
Inny pastor mówił: „Moim sekretem jest niekontrolowany temperament. Raz na jakiś czas złoszczę się i krzyczę na moją żonę”.
Trzeci kaznodzieja przełknął i powiedział: „Nigdy o tym nikomu nie mówiłem. Mam schowaną butelkę rumu w piwnicy. I kiedy mam kłopoty z moimi diakonami, schodzę na dół wy wypić kieliszek”.
Wszyscy czekali na czwartego pastora, który miał lekki uśmiech na twarzy. Wreszcie powiedział: „Bracia, mój sekretny grzech to plotkowanie. Nie mogę się doczekać powrotu do domu i rozmowy z członkami kościoła”.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 23, 2017 | Charyzmania, Egzegezy
Nauka zielonoświątkowa
Twierdzenie, że Apostoł Paweł miał demona jest sztandarowym argumentem ludzi skupionych w kręgach zielonoświątkowych i charyzmatycznych mającym potwierdzać ich praktyki rzekomego „wypędzania demonów” z osób wierzących. Według neomontanistów Paweł sam o sobie pisze, iż miał demona.
Jest to arcyciekawe stwierdzenie, biorąc pod uwagę fakt, że nigdy wcześniej w historii kościoła chrześcijańskiego nikt nie sugerował aby chrześcijanin mógł być opętany czy mieć w sobie diabła.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 20, 2017 | Egzegezy, Sabatarianie i legaliści
Sabat jako ilustracja
List do Diogeneta, II wiek
.
Co zaś do ich [Żydów] skrupułów dotyczących pokarmów, przesądnego zachowywania szabatu, zarozumiałości z powodu obrzezania, obłudy ich postów i świętowania pierwszych dni miesiąca, rzeczy zgoła śmiesznych i niewartych nawet wspomnienia, nie przypuszczam, byś potrzebował w tych sprawach moich wyjaśnień.
Mojżesz w Prawie przedstawił wspaniałą ilustrację: kto nie wejdzie do odpocznienia, ten z pewnością umrze.
2 Mojż. 35:2 Sześć dni będziesz wykonywał pracę, ale dzień siódmy będzie dla was świętym szabatem odpoczynku dla Pana; ktokolwiek zaś pracowałby w tym dniu, ma być ukarany śmiercią.
Czwarte przykazanie było obrazem dzieła zbawienia dokonanego przez Chrystusa. Był to symbol Bożego uświęcenia, które nie wynikało z ludzkich uczynków.
2 Mojż. 31:13 Powiedz też synom Izraela: Koniecznie macie przestrzegać moich szabatów, bo to jest znak między mną a wami przez wszystkie wasze pokolenia, abyście wiedzieli, że ja jestem PAN, który was uświęca
Zbawieni wchodzą do nowego odpocznienia, którym jest Jezus. Innymi słowy, zbawienie jest z łaski, nie z uczynków, całkowitym uświęceniem człowieka przez ofiarę Chrystusa. I tego właśnie symbolem był ustanowiony przez Boga sabat. Niewierzący nie wchodzą to tego odpocznienia, nie zostają przez Chrystusa uświęceni, tym samym zobowiązani zostają do zapracowania na swoje zbawienie, do pełnego samouświęcenia, co jest niemożliwe.
Hebr. 4:9-11 9 A tak zostaje jeszcze odpoczynek dla ludu Bożego. 10 Kto bowiem wszedł do jego odpoczynku, on także odpoczął od swoich czynów, tak jak Bóg od swoich. 11 Pragnijmy więc wejść do owego odpoczynku, aby nikt nie wpadł w ten sam przykład niewiary.
.
Hebr. 3:11 .. nie wejdą do mojego odpoczynku. (więcej…)
