utworzone przez Reformator | gru 10, 2018 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Gal. 2:4-5 4 z powodu wprowadzonych fałszywych braci, którzy się wkradli, aby wyszpiegować naszą wolność, jaką mamy w Chrystusie Jezusie, aby nas zniewolić. 5 Nie ustąpiliśmy im ani na chwilę i nie poddaliśmy się, aby pozostała wśród was prawda ewangelii.Nie ustąpiliśmy im ani na chwilę i nie poddaliśmy się, aby pozostała wśród was prawda ewangelii.
Zagrożenia dla prawdy Słowa
Dzisiejsi „Bohaterowie Wiary”, to każdy z nas (jak i całe zbory) – świadczący indywidualnie, że pokłada całkowite zaufanie w Boże obietnice;
- w łasce zbawienia z wiary
- w wolności od panowania grzechu w naszym nowym życiu
- w pragnieniu do przestrzegania Ewangelii, jako woli Bożej
W głoszeniu Dobrej Nowiny dziś, często mamy do czynienia z trzema – głównymi grupami zwiedzionych (oszukanych) ludzi w Bożym przekazie:
- niewierzący w Boskość Chrystusa
- wierzący w Boskość Chrystusa, ale mający nauki wykraczające poza Ewangelię Chrystusa
- przyjmujący innego ducha
Symbolicznie i skrótowo uważam, można im odpowiedzieć tak:
Kto nie ma w sercu nauki o Jezusie Chrystusie, jako Bogu i Zbawicielu, to znaczy, że nie ma nic; a kto pragnie należeć do Chrystusa – Ewangelii Jego przestrzegać będzie!
.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | gru 6, 2018 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy
Okoliczności powstania Listu
Dzisiaj chciałbym zacząć krótką rozprawkę na temat Listu Św. Pawła do Filemona. List ten został napisany między 60-62 r naszej ery kiedy Paweł był w więzieniu. Od Filemona uciekł niewolnik o imieniu Onezym, który przypadkowo trafił do Rzymu. Paweł go napotkał na swojej drodze i dowiedział się czyim był niewolnikiem. Przy okazji Paweł spowodował, za sprawą Ducha Świętego, że Onezym się nawrócił.
Teraz chciałbym po kolei omówić poszczególne wersety tego listu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 5, 2018 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu
4 Mojż. 31:17 Zabijcie więc teraz wszystkich chłopców spośród dzieci, zabijcie też każdą kobietę, która obcowała z mężczyzną
Pytanie
Z 4 Mojż. 31:17 pojmuję dlaczego oszczędzanie tylko dziewiczych kobiet ma jakiś sens w kontekście, ale zabijanie maluczkich? Co się tam dzieje? Mogę sobie wyobrazić, że tak jak wiele rzeczy, raportowanie wydarzenia to nie to samo, co aprobowanie go. Czy Mojżesz posuwa się za daleko? Ale znowu, w kontekście Pan wydaje się być cytowany w otaczających tekstach jako dający wskazówki dotyczące użycia i podziału łupów. Chociaż wydaje się, że powiedziałby nie zabijajcie dzieci. Co mamy z tym zrobić?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 4, 2018 | Egzegezy
Kol. 1:4 Odkąd usłyszeliśmy o waszej wierze w Chrystusa Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych;
Odkąd usłyszeliśmy
Tekst dowodzi, że Paweł nigdy wcześniej nie odwiedzał Kolosów a jego wiedza dotycząca tamtejszego kościoła bierze się prawdopodobnie od Epafrasa, współpracownika Pawła, który założył tam lokalny zbór. Epafras w czasie pisania Listu znajdował się przy Pawle (rok 60 – 62 a.d.).
Kol. 1:7 jak też nauczyliście się od naszego umiłowanego współsługi Epafrasa, który jest wiernym sługą Chrystusa dla was;
Kol. 4:12 Pozdrawia was Epafras, który pochodzi spośród was,
Ciekawym jest, że Epafras, który założył zbór w Kolosach między 53 a 55 a.d. w momencie pisania Listu znajdował sie w więzieniu razem z Pawłem, czego dowód znajdujemy w Liście do Filemona, który był napisany dokładnie w tym samym czasie. Czytamy tam że Epafras, (to) mój współwięzień w Chrystusie Jezusie (Filem. 1:23). Uwięzienie Epafrasa nie było związane z wielkim prześladowaniem Kościoła, które miało miejsce dopiero w 64 a.d., należy je zatem rozumieć jako element lokalnego prześladowania w Rzymie.
Samo imię Epafras jest skrótem od Epafrodyt jednak mało prawdopodobnym jest, aby był to ten sam Epafrodyt z Filip. 2:25 i 4:18, ponieważ pierwszy był więźniem, drugi wysłannikiem, zatem posiadał swobodę poruszania się (choć istnieje możliwość, że wyrok ograniczenia wolności zbliżał się właśnie ku końcowi).
Służba modlitewna nie zna zatem granic i może być sprawowana nawet z więzienia. Epafras założył zbór w Kolosach oraz nazywany jest sługą Chrystusa dla Kolosan – najwyraźniej sprawował w zborze urząd jednego z biskupów. Będąc jednak czasowo uwięziony w odległym o ponad 2 000 km Rzymie nie mógł zarządzać zborem w sposób bezpośredni. Pozostawały oczywiście listy i modlitwa jako wielka nadzieja w Bogu wszechmocnym.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 23, 2018 | Egzegezy, Sabatarianie i legaliści
Pozycja zakonolubnych fanatyków
Izaj. 66:17 I ci, którzy się uświęcają i oczyszczają w środku ogrodów, jeden za drugim, którzy jedzą mięso wieprzowe oraz inną obrzydliwość, a także myszy, wszyscy razem zginą – mówi Jahwe.
Są na świecie ludzie, dla których Chrystus jest stworzeniem a ewangelia jest równoznaczna z obowiązkiem przestrzegania przepisów dotyczących strojów, zachowywania dni, oraz restrykcji żywieniowych. Przykładowo do wymagań tutaj zaliczać się będą:
- noszenie brody
- jarmułka
- szabas czyli sobota jako dzień święty
- zakaz spożywania wieprzowiny
Obowiązek wstrzymywania się od pokarmów nieczystych zakonolubni fanatycy znajdują chociażby w tekście Izajasza, gdzie mowa o zniszczeniu wszystkich tych, którzy spożywają świninę oraz myszy, czyli to, co zostało przez Torę zdefiniowane jako pokarm nieczysty. Tekst ten uznają za normatywny i obowiazujący po wsze czasy, zatem dotyczy on każdego ucznia Mesjasza i dziś.
Czy mają rację? Głębsza analiza historyczno-kulturowa fragmentu Izajasza obali wiarę tych, którzy w zakonie pokładają swe nadzieje.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | lis 19, 2018 | Charyzmania, Egzegezy
Uzdrowienie w pakiecie zbawienia
Chciałbym poruszyć temat, który jest kontrowersyjny w dzisiejszych kościołach ewangelicznych i nie tylko. Jest to ruch, który kładzie nacisk na to, że nam, którzy wierzymy w Chrystusa, uzdrowienie należy się jak przysłowiowa miska psu, podobnie zresztą i pieniądze.
Ruch ten wierzy, że jako wierzący w Chrystusie mamy dostęp do błogosławieństw, że możemy czerpać uzdrowienie i bogactwo finansowe, że Chrystus nam to gwarantuje poprzez swoją łaskę. Pogląd ten głoszą różne kościoły charyzmatyczne i zielonoświątkowe. Niestety, nie ma on poparcia w Piśmie Świętym co postaram się udowodnić.
Najpierw chciałbym podać wersety jakie zwolennicy tego poglądu cytują aby uzasadnić swoje racje.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 14, 2018 | Egzegezy, Teologia biblijna
Pozycja heretyków
2 Tes. 2:15 Dlatego, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się przekazanych nauk, o których zostaliście pouczeni czy to przez mowę, czy przez nasz list.
„Sola scriptura? Zacznijmy od tego, że zasada tylko Biblia jest niezgodna z Biblią! Bo widzicie! św. Paweł w 2 Tes 2,15 stwierdził 15… Przeto, bracia stójcie niewzruszenie i trzymajcie sie tradycji, o której zostaliście pouczeni bądź żywym słowem, bądź za pośrednictwem naszego listu.”
Według rzymskich katolików należy trzymać się przede wszystkim ludzkiej, ustnie przekazywanej tradycji, następnym w kolejności jest spisane Słowo Boże.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 11, 2018 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Gdy grzech wchodzi na scenę
Mat. 18:15-20 15 Jeśli twój brat zgrzeszy przeciwko tobie, idź, strofuj go sam na sam. Jeśli cię usłucha, pozyskałeś twego brata. 16 Jeśli zaś cię nie usłucha, weź ze sobą jeszcze jednego albo dwóch, aby na zeznaniu dwóch albo trzech świadków oparte było każde słowo. 17 Jeśli ich nie usłucha, powiedz kościołowi. A jeśli kościoła nie usłucha, niech będzie dla ciebie jak poganin i celnik. 18 Zaprawdę powiadam wam: Cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane i w niebie. A cokolwiek rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie. 19 Mówię wam też: Jeśli dwaj z was na ziemi będą zgodnie prosić o cokolwiek, otrzymają to od mego Ojca, który jest w niebie. 20 Gdzie bowiem dwaj albo trzej są zgromadzeni w moje imię, tam jestem pośród nich.
Czasami chrześcijanin odejdzie od wspólnoty innych wierzących i zostanie uwikłany w grzech przez ignorancję lub umyślne nieposłuszeństwo. Wówczas niezbędnym jest aby Kościół, a szczególnie jego pasterze aktywnie starali się doprowadzić do upamiętania i odnowy tego chrześcijanina. Jako pasterze trzody starsi kochają owce i są również odpowiedzialni przed Bogiem za ich dobro duchowe, w tym za wędrówkę owiec. Tak, jak w przypowieści Jezusa w Ewangelii Łukasza, kiedy wędrujący chrześcijanin prawdziwie żałuje jest to czas radości, zarówno w niebie, jak i w kościele.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 9, 2018 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Egzegezy, Świadkowie Jehowy
Świadkowie Jehowy
Izaj. 45:10-11 10 Wy jesteście moimi świadkami, mówi Jahwe, i moim sługą, którego wybrałem, abyście poznali mnie i wierzyli mi, i zrozumieli, że to ja jestem. Przede mną nie został stworzony żaden Bóg ani po mnie nie będzie. 11 Ja, ja jestem Jahwe i oprócz mnie nie ma zbawiciela. 12 Ja ogłaszałem, wybawiałem i opowiadałem, gdy nie było wśród was żadnego obcego boga. Wy jesteście moimi świadkami, mówi Jahwe, że ja jestem Bogiem.
Niewolnicy nauk T.Z. Russella oraz jego następców twierdzą, że są jedyną na świecie prawdziwą religią, która ma korzenie w naukach Starego Testamentu. Piszą oni na swojej stronie: „Wiele osób myśli, że Świadkowie Jehowy to jakaś nowa religia. Ale słudzy jedynego prawdziwego Boga zostali nazwani Jego „świadkami” już przeszło 2700 lat temu”. Tym samym teologia jaką głoszą uzurpuje sobie prawo do bycia jedyną właściwą interpretacją Słowa Bożego. O szkodliwych skutkach takiego podejścia przekonamy się za moment.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 6, 2018 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Biblijna struktura zarządzania kościołem
Każdy lokalny zbór zrządzany jest przez pluralizm przywódców (ἡγέομαι hegomai, od tego słowa bierze swoje źródło ἡγεμών hegemon (por. Hebr. 13:7, 17, 24), którzy w Piśmie nazwani są także:
- πρεσβύτερος presbuteros – starszy, termin wskazuje na doświadczenie w wierze chrześcijańskiej, (por. Tyt. 1:5, Jakub 5:14, 1 Tym. 5:17-19, 1 Piotra 5:1-5)
.
- ποιμήν poimen – pasterz, ktoś, kogo Bóg wzbudza, aby dbać o całkowite dobro Jego owczarni, termin wskazuje na zadanie, którym jest nauczanie Słowa Bożego w kongregacji, (por. Efez. 4:11, 1 Piotra 5:2)
.
- ἐπίσκοπος episkopos – biskup, człowiek powołany przez Boga, aby dosłownie „pilnować” Jego trzody, (por. Dzieje 20:28; 1 Tym. 3:2; Filip. 1:1; Tyt. 1:7)
Powyższe trzy terminy nie określają trzech różnych urzędów w zborze lecz stanowią opis jednego i tego samego urzędu. Każdy starszy to pasterz i biskup. Jeden zbór posiada wielu przywódców, którzy są odpowiedzialni za naukę Słowa, dyscyplinę oraz zarządzają nim kolegialnie, jednak nie na zasadzie większości głosów (jak w demokracji) lecz poprzez aklamację, czyli pełną duchową zgodność.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 4, 2018 | Egzegezy, Teologia reformowana
Oto ostateczny powód, dla którego Dave Hunt i ludzie do niego podobni odrzucają prawdę Pisma. Jest to powód prozaiczny. Oni nie chcą słuchać tego, co jest w Piśmie objawione. Zamiast tego będą uparcie wczytywać do Świętego tekstu swoje z góry ustalone ludzkie doktryny.
Jan 6:37-40; 44
37 Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który przyjdzie do mnie, nie wyrzucę precz.
38 Zstąpiłem bowiem z nieba nie po to, żeby czynić swoją wolę, ale wolę tego, który mnie posłał.
39 A to jest wola Ojca, który mnie posłał, abym nie stracił nic z tego wszystkiego, co mi dał, ale abym to wskrzesił w dniu ostatecznym.
40 I to jest wola tego, który mnie posłał, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w niego, miał życie wieczne, a ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
44 Nikt nie może przyjść do mnie, jeśli go nie pociągnie mój Ojciec, który mnie posłał. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
- Wszyscy dani Jezusowi przez Ojca przyjdą do niego bez wyjątku, wers 37
- To co czyni Jezus jest wolą Ojca, wers 38
- Wolą Ojca jest to, żeby nikt, kto został Chrystusowi dany przez Ojca, przez Chrystusa nie został utracony, wers 39
- Każdy kto jest dany Synowi przez Ojca musi do Niego przyjść, nie zostanie przez Niego utracony, w konsekwencji posiada życie wieczne, wers 40
- Wszyscy, którzy przychodzą do Syna muszą być pociągnięci przez Ojca, nikt inny nie jest tego w stanie uczynić, wers 44
- Ojciec oddaje Synowi wybranych zanim ci do Niego przychodzą
Konkluzja: Wybrani do zbawienia na pewno osiągną życie wieczne ponieważ z całą pewnością nikt się nie może oprzeć powołaniu Bożemu. Powołani do zbawienia nie są wszyscy lecz konkretna grupa ludzi. Wszyscy wybrani na pewno przyjdą do Jezusa, żaden z nich nie będzie mógł się temu oprzeć. Wszyscy wybrani zostaną wskrzeszeni w dniu ostatenczym.
JW: Wierzę Dave, że ten fragment bardzo wyraźnie naucza, że Ojciec dał i wybrał ludzi dla Syna, że dawanie Ojca poprzedza przyjście osoby do Chrystusa, że jest to gramatycznie w tekście. Nie ma sposobu, aby argumentować, że dawanie Ojca nie następuje przed przyjściem człowieka do Chrystusa, a werset 39 mówi nam, że wolą Ojca dla Syna jest to, że z tego, co mu zostało dane, nic nie traci. Wierzę, że to dowodzi, że Jezus jest potężnym Zbawicielem, który ratuje wszystkich, których zbawia, i nie ma czegoś takiego, jak próba zbawiania. Jak rozumiesz Jana 6:37-39?
DH: Cóż, James, jak powiedziałbyś w swoich rozmowach z katolikami, mormonami lub kimkolwiek innym, musimy zrozumieć, Pismo w kontekście całego Pisma. I wierzę, że to co nam mówi, na przykład, to że są wybrani zgodnie z uprzednią wiedzą Boga, przedwiedzą Boga, przewidział, których przeznaczył i tak dalej …
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 2, 2018 | Egzegezy, Teologia reformowana
Definicja doktryn łaski
Aby zobaczyć jak wspaniała prawda wszystkich doktryn łaski ukazana została w rozważanym fragmencie Pisma potrzebujemy najpierw zdefiniować czym one są.
- Obecne od czasów Apostolskich, widoczne elementy współczesnego Kalwinizmu zawarte były tak w pismach Ojców Apostolskich jak i wczesnych Ojców Kościoła.
.
- Augustyn rozwinął te doktryny tak, że w 529 roku herezja Pelagianizmu została ostatecznie obalona na synodzie w Orange a Jan Kalwin przywrócił je Kościołowi po okresie ciemnowiecza Rzymskiego katolicyzmu.
.
- W XII wieku doktryny te były pielęgnowane przez Waldensów, ówczesnych „protestantów” prześladowanych przez Rzymski katolicyzm.
.
- W XVII wieku kościół reformowany, w odpowiedzi na herezję Arminian zwanych Remonstrancją, w latach 1618 -1619 uporządkował 5 doktryn łaski nadając im nazwy tak, aby utworzyły akronim TULIP.
T otalna deprawacja – nikt nie jest w stanie przyjść z własnej woli do Boga
U silna i bezwarunkowa elekcja – Bóg wybrał do zbawienia konkretnych ludzi nie zwracając uwagi na ich zasługi czy chęci
L imitowane odkupienie – zbawieni zostali tylko wybrani do tego
I nieodparta łaska – wszyscy będący w Bożym planie zostaną efektywnie zbawieni
P rzetrwanie świętych – wszyscy, którzy zostali zbawieni nigdy wiary nie utracą, przez to mają pewność osiągnięcia celu zbawienia, społeczności z Bogiem
Jeden urywek Pisma zawiera odniesienie do wszystkich powyższych doktryn. Jest nim tekst 1 i 2 rozdziału Listu do Efezjan.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 18, 2018 | Egzegezy, Teologia biblijna
Adresaci Listu do Hebrajczyków
Komentarz MacArthura do Nowego Testamentu wyjaśnia problematykę interpretacji listu do Hebrajczyków.
„Odpowiednia interpretacja tego Listu wymaga uznania, że został on napisany do trzech różnych grup Żydów:
- Wierzących;
- Niewierzących, którzy intelektualnie pojęli ewangelię;
- Niewierzących, na których ewangelia i osoba Chrystusa wywarły duże wrażenie, lecz którzy w związku z tym, nie doszli do żadnych wniosków.
Nieświadomość istnienia tych trzech grup odbiorców prowadzi do interpretacji Listu, która jest niezgodna z resztą Pisma Świętego.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 17, 2018 | Egzegezy, Teologia reformowana
Pytanie
Czy Bóg jest zadowolony ze śmierci bezbożnego (Ezech. 18:32, 33:11)? Jak osobiście radzisz sobie ze śmiercią bezbożnego? Jaki to ma na ciebie wpływ? Czy nie jest tu mowa o uniwersalizmie?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 16, 2018 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy
Spójność nauki
Nie, Stary Testament nigdy nie naucza nienawidzić naszych wrogów, zresztą tak samo jak Nowy Testament. W całym Piśmie Świętym nakazano nam traktować nawet tych, którzy nas nienawidzą z godnością i współczuciem, jako mężczyzn i kobiety stworzonych na obraz Boga.
Niektórzy krytycy twierdzą jednak, że stwarza to problem z nauczaniem Jezusa, które wydaje się (jak oni twierdzą) wskazywać, że Stary Testament nauczał nienawiści wobec wrogów i że Jezus zastąpił to ściślejszą etyką miłości nawet do swoich wrogów. Podczas Jego słynnego „Kazania na Górze” Jezus wypowiada mocne słowa:
Mat. 5:43-44 43 Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a swego nieprzyjaciela będziesz nienawidził. 44 Lecz ja wam mówię: Miłujcie waszych nieprzyjaciół, błogosławcie tym, którzy was przeklinają, dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą i módlcie się za tych, którzy wam wyrządzają zło i prześladują was;
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 3, 2018 | Egzegezy, Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
Teologia bólu
Istnieje w „chrześcijańskim” światku swoista teologia masochizmu soteriologicznego. Otóż chodzi o założenie, że człowiek wierzący, zbawiony, uświęcony, usprawiedliwiony z wszystkich grzechów cały czas może stracić zbawienie. Jednym z fragmentów Pisma, na jaki powołują się przedstawiciele tej doktryny jest tekst
Hebr. 10:38 A sprawiedliwy będzie żył z wiary, lecz jeśli się ktoś cofnie, moja dusza nie będzie miała w nim upodobania.
Argumentacja jest następująca
- słowo ktoś nie występuje w tekście greckim
- sprawiedliwy to ten, kto wierzy
- wiara prowadzi do życia wiecznego
- jeśli sprawiedliwy przestanie wierzyć (cofnie się) straci zbawienie, Bogu taka osoba przestanie się podobać
Zatem osoba, za którą umarł Chrystus zmazując jej wszystkie grzechy (Kol. 2:13) w tym grzech niewiary (Jan 16:8-9), kogo usprawiedliwia Bóg (Rzym. 8:33), za kim Chrystus się wstawia (Rzym. 8:34), Duch Święty się wstawia (Rzym. 18:26), kogo Syn obiecał nie utracić, lecz doprowadzić do końca zbawienia, czyli do nieba (Jan 6:39), kogo wiara strzeżona jest przez moc Bożą (1 Piotra 1:5), ktoś komu została przypisana doskonała sprawiedliwość Chrystusa (Filip. 3:9) może pewnego dnia zdecydować aby nie wierzyć i przez to pójść na zatracenie.
Jest ewidentne, że powyższa nauka ma demoniczne pochodzenie i godzi tak we wszystkie Trzy Osoby Jednego Boga, jak i w Jego skończone i kompletne dzieło zbawienia.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 27, 2018 | Egzegezy, Teologia reformowana
Dave Hunt głosi porażkę Chrystusa
Dave Hunt wierzy, że Chrystus umarł za wszystkie grzechy wszystkich ludzi. To oznacza, że Chrystus umarł za wszystkich którzy pójdą na zatracenie i tym samym zawiódł jako Zbawiciel. Interpretacja Hunta tekstu 1 Tym. 2:1-6 prowadzi do konkluzji, że Chrystus wstawia się do Ojca za tymi, którzy skończą w piekle… James White wykazuje błędy Hunta oraz uczy go sztuki interpretacji Pisma w kontekście
Dave Hunt: Porozmawiajmy zatem o zbawieniu. Jan 3:16 „Albowiem tak Bóg umiłował świat”. Teraz powiesz, że chodzi tam tylko o wybranych, że świat przez Niego może zostać ocalony, że nie przyszedł i tak dalej… Zobacz, kiedy czytam Biblię, odnoszę wrażenie, że Bóg kocha wszystkich. On nie chce, aby ktokolwiek zginął. Możesz iść do 1 Tym. 2 i tak dalej…
James White: Co zrobiłem w Książce Wolność Garncarza, w której wspomniałem o tych fragmentach
DH: Nie słyszałem tego
JW: W porządku
DH: Co tam czytamy, co napisałeś o tych fragmentach?
JW: Cóż, jest cały rozdział o Mat. 23:36-39, 1 Tym. 2:4 i 2 Piotra 3:9.I bardzo krótko, ponieważ chcę dostać się do Jana 6 w czasie, który mamy, ponieważ myślę, że jeśli chcemy porozmawiać o prostych słowach, to są to najprostrze słowa, jakie znam.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 26, 2018 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu
Rzym. 1:18-23 18 Gniew Boży bowiem objawia się z nieba przeciwko wszelkiej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi, którzy zatrzymują prawdę w niesprawiedliwości 19 Ponieważ to, co można wiedzieć o Bogu, jest dla nich jawne, gdyż Bóg im to objawił. 20 To bowiem, co niewidzialne, to znaczy jego wieczna moc i bóstwo, są widzialne od stworzenia świata przez to, co stworzone, po to, aby oni byli bez wymówki. 21 Dlatego że poznawszy Boga, nie chwalili go jako Boga ani mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmiło się ich bezrozumne serce. 22 Podając się za mądrych, zgłupieli; 23 I zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobieństwo obrazu zniszczalnego człowieka, ptaków, czworonożnych zwierząt i gadów.
.
Dzieje 17:29-30 29 Będąc więc z rodu Boga, nie powinniśmy sądzić, że Bóstwo jest podobne do złota, srebra lub kamienia, misternie wyrzeźbionych według wyobrażenia ludzkiego. 30 Bóg wprawdzie pomijał czasy tej nieświadomości, teraz jednak nakazuje wszędzie wszystkim ludziom pokutować;
Pozycja ateistów
Pozbawiony oświecenia Ducha Świętego upadły umysł zauważy logiczną sprzeczność w powyższych dwóch fragmentach. Rozumowanie będzie tutaj następujące:
- Z jednej strony Bóg karze wszystkich bałwochwalców jako grzeszników (tekst Rzymian)
- Z drugiej strony Bóg powiedział że przymykał oko na bałwochwalstwo i nie karał za to nikogo (tekst Dziejów Apostolskich)
Za moment przekonamy się, że tak zakresy jak i praktyczne aplikacje obu fragmentów są odmienne, teksty nauczają o różnych adresatach i różnych formach kary, a co za tym idzie w rzeczywistości uzupełniają się.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 17, 2018 | Charyzmania, Egzegezy
Dzieje 2:38-39 38 Wtedy Piotr powiedział do nich: Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego. 39 Obietnica ta bowiem dotyczy was, waszych dzieci i wszystkich, którzy są daleko, każdego, kogo powoła Pan, nasz Bóg.
Pozycja zielonoświątkowców
Wyznawcy ducha zielonoświątkowstwa rozumieją ten fragment w sposób następujący
- Mowa o dniu Pięćdziesiątnicy, gdy Duch Święty został dany Kościołowi
- Przejawem działania Ducha było mówienie językami
- Zatem Piotr stwierdzając o darze Ducha Świętego wiąże to z darem języków
- A ponieważ obietnica ta dotyczy tego, jak i każdego następnego pokolenia, dar języków, jak i inne cuda-znaki muszą istnieć w Kościele permanentnie
Jest to zmyślna próba przekręcenia Słowa Bożego w celu dopasowania Świętego Tekstu do współczesnej praktyki 700 milionów zwiedzionych osób. Za moment przekonamy się, że to, co do tekstu wczytują neomontaniści nie ma nic wspólnego z autorską intencją nauki Pisma.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 14, 2018 | Charyzmania, Egzegezy
Efez. 1:17-19 (Apostoł modli się o Efezjan) 17 Prosząc, aby Bóg naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia w poznaniu jego samego;18 Ażeby oświecił oczy waszego umysłu, abyście wiedzieli, czym jest nadzieja jego powołania, czym jest bogactwo chwały jego dziedzictwa w świętych; 19 I czym jest przemożna wielkość jego mocy wobec nas, którzy wierzymy, według działania potęgi jego siły.
Ważne pytanie
Czy Duch Święty ma prowadzić dzieło objawienia w każdym wierzącym? Co Duch objawia? I w jaki sposób to czyni? Wyznawca ducha zielonoświątkowstwa z radością odpowie, że Bóg dziś jest autorem wizji, snów, a także, że bezpośrednio daje właściwe zrozumienie fragmentów Pisma bez potrzeby ich studiowania oraz przekazuje praktyczne porady życiowe a nawet nową teologię dotyczącą Boga.
Wszystkie powyższe założenia to ludzkie fantazje, poniżej refutacja.
(więcej…)
