utworzone przez Reformowani | sty 9, 2018 | Charyzmania, Soteriologia: nauka o zbawieniu
W obliczu Boga
1 Jana 5:12-13 12. Kto ma Syna, ma życie, kto nie ma Syna Bożego, nie ma życia. 13. To napisałem wam, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie życie wieczne i abyście wierzyli w imię Syna Bożego.
Na najważniejsze w życiu każdego człowieka pytanie o zbawienie, każdy musi odpowiedzieć sobie indywidualnie. Skąd wiem, że jestem zbawiony? Odpowiedź jest bardzo prosta: każdy kto wierzy w Biblijną Ewangelię ma Syna a mając Syna wie, że jest zbawiona ponieważ posiada wiarę!
O osobistym zbawieniu wiemy z subiektywnego zaufania i przekonania o obiektywnej prawdzie o Chrystusie i Jego Ewangelii.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 9, 2018 | Charyzmania, Pneumatologia: nauka o Duchu Świętym
Pochodzi od Boga
2 Kor. 1:21 Tym zaś, który utwierdza nas razem z wami w Chrystusie, i który nas namaścił, jest Bóg;
.
Które Chrystus miał otrzymać:
– zapowiedziane
Izaj. 61:1 Duch Panującego Pana jest nademną; przeto mię pomazał Pan, abym opowiadał Ewangeliję cichym, posłał mię, abym związał rany tych, którzy są skruszonego serca, abym zwiastował pojmanym wyzwolenie, a więźniom otworzenie ciemnicy
.
Dan. 9:24 Siedmdziesiąt tego dni zamierzono ludowi twemu i miastu twemu świętemu na zniesienie przestępstwa, i na zagładzenie grzechów i na oczyszczenie nieprawości, i na przywiedzienie sprawiedliwości wiecznej, i na zapieczętowanie widzenia i proroctwa, a na pomazanie Świętego świętych
. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 8, 2018 | Charyzmania, Teologia systematyczna
Rozważmy teologiczne przesłanki przemawiające za wstrzymaniem pozabiblijnego proroctwa i ustaniem daru mówienia zagranicznymi językami.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 4, 2018 | Charyzmania, Egzegezy
Pozycja zielonoświątkowców
Marek 11:20-24
20 A rano, przechodząc, zobaczyli, że drzewo figowe uschło od korzeni.
21 Wtedy Piotr przypomniał sobie o tym i powiedział do niego: Mistrzu, drzewo figowe, które przekląłeś, uschło.
22 A Jezus odpowiedział im: Miejcie wiarę w Boga (Ἔχετε πίστιν θεοῦ echete pistin theou).
23 Bo zaprawdę powiadam wam, że kto powie tej górze: Podnieś się i rzuć się w morze, a nie zwątpi (διακριθῇ diakrithē) w swoim sercu, lecz będzie wierzył (πιστεύῃ pisteuse), że stanie się to, co mówi – spełni się mu, cokolwiek powie.
24 Dlatego mówię wam: O cokolwiek prosicie w modlitwie, wierzcie, że otrzymacie, a stanie się wam
Bardzo interesująca jest interpretacja powyższego fragment przez wyznawców ducha zielonoświątkowego. Według nich tekst stwierdza, że gdy rzekniesz górze (alegorycznie: swoim problemom) aby odeszły to tak się stanie. I jeśli wierzysz oraz prosisz z wiarą, to Bóg zmuszony jest spełnić każdą twoją prośbę. Nie wolno ci zwątpić bo Bóg ma wtedy związane ręce.
Podsumowanie założeń:
- Góra to alegoria reprezentująca wszelkie ludzkie problemy
- Człowiek jest odpowiedzialny za wzbudzenie w sobie wiary
- Pozbycie się problemów następuje po werbalizacji osobistego przekonania (czyli wiary)
- Bóg jest zmuszony wykonać to, w co uwierzył człowiek
- W zwiazku z tym w rzeczywistości modlitwa przybiera formę nakazu (człowiek nakazuje, Bóg posłusznie wykonuje)
- Ludzka niewiara ogranicza Boga
Stosując pięć zasad hermeneutycznych wykażemy, że powyższa nauka nie tylko jest sprzeczna z Biblią ale też jest herezją czyniącą z Pana panów i Króla królów istotę uzależnioną od człowieka, zatem pozycyjnie niższą od niego.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 3, 2018 | Charyzmania, Egzegezy
Pozycja zielonoświątkowców
Współcześni wyznawcy ducha zielonoświątkowstwa powołując się na cytat z ewangelii Jana uzurpują sobie prawo do czynienia większych cudów niż sam Pan Jezus.
Jan 14:10-13 10 Nie wierzysz, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie? Słów, które ja do was mówię, nie mówię od samego siebie, lecz Ojciec, który mieszka we mnie, on dokonuje dzieł. 11 Wierzcie mi, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie. Przynajmniej z powodu samych dzieł (εργα erga) wierzcie mi. 12 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto wierzy we mnie, dzieł (εργα erga), których ja dokonuję, i on będzie dokonywał, i większych (μειζονα meizona) od tych dokona, bo ja odchodzę do mego Ojca. 13 A o cokolwiek będziecie prosić w moje imię, to uczynię, aby Ojciec był uwielbiony w Synu. 14 Jeśli o coś będziecie prosić w moje imię, ja to uczynię. 15 Jeśli mnie miłujecie, zachowujcie moje przykazania.
ἔργον ergon – pracować, osiągnąć; praca lub pracownik, który wykonuje coś. 2041 / εργον ergon praca będąca czynem,działaniem, realizująca do końca wewnętrzne pragnienie, intencję, cel.
μειζονα meizona – szerszy, większy (w sensie objętości, zasięgu)
Rozważmy Pismo Święte aby dowiedzieć się, o jakie dzieła chodziło oraz w jaki sposób mają one być większe od tego, co czynił Jezus.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 2, 2018 | Charyzmania, Teologia systematyczna
Odwiedzając lokalną organizację wyznającą doktryny ducha zielonoświątkowego można doświadczyć praktyki nałożenia rąk przez jedną lub wiele osób, czy to w trakcie modlitwy o osobę, czy to w trakcie„wyganiania demonów” z ludzi „wierzących”.
W praktyce neomontaniści nie posiadają żadnych zasad i ograniczneń dotyczących nakładania rąk. Przyjrzyjmy się temu zagadnieniu biorąc pod uwagę Słowo Boże.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 30, 2017 | Charyzmania, Egzegezy
Zielonoświąkowy duch pijaństwa a Księga Izajasza
Wyznawcy ducha zielonoświątkowego bronią nauki o byciu „pijanym w duchu”, padaniu na plecy, dzikich śmiechów i orgii okrzyków na swoich spotkaniach powołując się na tekst z Izajasza:
Izaj. 29:9-14
9 Zdumiejcie się (הִתְמַהְמְה֣וּhiṯ·mah·mə·hū), choćbyście się zdumiewać mieli; krzyczcie, choćbyście mieli na pomoc wołać. Opili się, ale nie winem; potaczają się, ale nie od mocnego napoju.
10 Bo was napełnił Pan duchem snu twardego, i zawarł oczy wasze; proroków i książąt waszych widzących oczy zasłonił.
11 Przetoż wam wszelkie widzenie podobne jest słowom ksiąg zapieczętowanych, które danoliby temu, co zna pismo, a rzeczono: Czytaj to proszę, tedy odpowie: Nie mogę, bo są zapieczętowane.
12 A danoliby księgi temu, co nie zna pisma, a rzeczono: Czytaj to proszę, tedy odpowie: Nie znam pisma.
13 Bo mówi Pan: Przeto, że ten lud przybliża się do mnie usty swymi, a serce jego dalekie jest odemnie, a bojaźni, którą się mnie boją, z przykazań ludzkich nauczyli się:
14 Dlatego Ja też sobie dziwnie pocznę z tym ludem, dziwnie i cudownie, i zginie mądrość mądrych jego, a rozum roztropnych jego skryje się.
Głębsze studium tekstu wykaże, że neomontaniści przekręcają go ku własnemu zatraceniu
.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 27, 2017 | Charyzmania, Teologia systematyczna
Biblijna definicja
Czym jest proroctwo wedug Słowa Bożego? To niezawodne, bezbłędne, autorytatywne, wiążące i obowiązujące Słowo pochodzące od Boga. Takiemu Słowu można a nawet trzeba ufać.
Według Izajasza Bóg potwierdza słowa Jego prawdziwych posłańców.
Izaj 44:26 Potwierdzam słowa swego sługi I spełniam radę swoich posłańców.
Według Jeremiasza prawdziwym prorokiem jest ten, którego wszystkie przepowiednie się sprawdzają.
Jer. 28:9 Ten prorok, który prorokuje o pokoju, dopiero będzie uznany za proroka, którego PAN posłał, gdy spełni się jego słowo.
Według Ezechiela Pan zawsze spełnia swoje wyrocznie.
Ezech. 12:25wyrzeknęsłowo, i wypełnięje, mówi panujący Pan.
Oto doskonały biblijny standard, dzięki któremu mamy pewność, że prowadzeni przez Ducha Świętego prorocy mówili czyste, prawdziwe I niezawodne słowa pochodzące wprost z ust Bożych.
2 Tym. 3:16 Całe Pismo jest natchnione przez Boga
2 Piotra 1:21 Nie z ludzkiej bowiem woli przyniesione zostało kiedyś proroctwo, ale święci Boży ludzie przemawiali prowadzeni przez Ducha Świętego.
Psalm 119:160 Podstawą twego słowa jest prawda
Psalm 12:6 Słowa PANA to słowa czyste jak srebro wypróbowane w ziemnym tyglu, siedmiokrotnie oczyszczone.
Zatem prawdziwy prorok głoszący bezpośrednie objawienie Boga poznawany był po tym, że wszystkie jego proroctwa wypełniały się w najmniejszych detalach. Jeśli choć jeden najmniejszy detal proroctwa nie spełni się, osoba musi zostać uznana za fałszywego proroka. I tu pojawia się problem ruchu zielonoświątkowego..
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 22, 2017 | Charyzmania, Teologia systematyczna
Pozycja wyznawców ruchu zielonoświątkowego
Istnieje wiele świadectw a także dokumentów filmowych na których widać, jak wyznawcy skupieni we współczesnym ruchu zielonoświątkowym padają na plecy pod tzw. ”mocą ducha”. Jest to zjawisko, któremu ciężko zaprzeczyć. Ludzie padają masowo, wystarczy że ”namaszczony duchem mąż boży” dmuchnie na nich, zakręci marynarką lub dotknie czoła i pchnie lekko. Uznaje się, że leżący na ziemi są pod wpływem ducha. Świadectwa osób, które tego doświadczyły mówią o bezwładzie, braku kontroli nad swoim ciałem, utracie poczucia czasu i rzeczywistości.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 19, 2017 | Charyzmania
Kariera
Trudno dziś wyobrazić sobie, ale to prawda: w pierwszej ćwierci ubiegłego wieku (1900 do 1925) Sadhu znalazł się wśród czterech najbardziej znanych osób zamieszkujących Brytyjsko-Indie. Pozostałe trzy, według prof. Eric J. Sharpe (1933-2000) w książce „Zagadka sadhu Sundara Singha” to: Tagore, Gandhi i Radhakrishnan.
Sadhu był postacią charyzmatyczną i całkowicie kontrolował wyznawaną wiarę wielu chrześcijańskich licealistów i studentów. Co najmniej dziesięciu z tych uczniów z wielką radością powiedziało mi że mają spotkać się z Sadhu na końcu linii Rohikhand i Kumaun w Kathgodam u podnóża gór i udać się z nim do Tybetu. Zapytałem, ile pieniędzy będą mieli na podróż. Powiedzieli, że Sadhu nigdy nie wziął ze sobą pieniędzy, ale że Bóg zaspokajał jego potrzeby w obfitości, a Sadhu powiedział, że oni także powinni iść wiarą i całkowicie bez pieniędzy.
.
Większość chłopców poszła do Kathgodam, ale Sadhu tam nie było. Pewien chłopiec powiedział, że wierzy, że Sadhu powiedział, że powinni go spotkać w Pithoragarh około 60 mil od najbliższej stacji kolejowej. Dwóch z nich poszło tam, ale dowiedzieli się, że był tam dwa tygodnie wcześniej i wyjechał samotnie do Nepalu, mówiąc, że wróci po trzech miesiącach. Chłopcy czuli się zawiedzeni, a wszyscy z wyjątkiem dwóch odwrócili się całkowicie od Sundara Singha. – źródło
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 18, 2017 | Charyzmania, Historia chrześcijaństwa
Ostateczność Pisma
Kościół zawsze był najsilniejszy, kiedy zajmował stanowisko w sprawie Bożego Słowa. Zawsze uprzywilejowana pozycja kościoła na każdym etapie historii kościoła wynikała z twardego stanowiska Sola Scriptura. A jeśli kościół chociaż minimalnie schodzi ze stanowiska Sola Scriptura, to stawia swoją stopę na śliskim zboczu, a kwestią czasu jest kiedy stoczy się w kierunku liberalizmu, ekumenii, aż dojdzie do agnostycyzmu, a ostatecznie do ateizmu.
Uprzywilejowaną pozycją jest Sola Scriptura.. Nie ma nowego objawienia, które by otrzymał człowiek po tym jak został zamknięty kanon Pisma.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 14, 2017 | Charyzmania, Egzegezy
Nieomylność Pisma
Pismo Święte nie zaprzecza samo sobie oraz nie zawiera błędów i pomyłek ponieważ Bóg jest doskonały, święty I nieomylny. Rozważymy dzisiaj dwa fragmenty Słowa, które mogą stanowić problem interpretacyjny.
W Liście do Efezjan napisane jest, że Jezus dał ludziom dary, podczas gdy w Psalmie 68 napisano, że Jezus przyjął dary dla ludzi. Oba fragmenty brzmią niemal identycznie i nie ma żadnych wątpliwości co do tego, że Paweł cytuje psalmistę, wszak wers 8 zaczyna się od frazy „dlatego Pismo mówi” stanowiącej początek cytatu ze Starego Testamentu. Skąd więc ta różnica?
Efez. 4:8 Dlatego Pismo mówi: Wstąpiwszy na wysokość, poprowadził pojmanych jeńców i dał ludziom dary.
.
Psalm 68:18 Wstąpiłeś na wysokość, poprowadziłeś pojmanych jeńców, przyjąłeś dary dla ludzi, nawet dla buntowników, aby PAN Bóg mógł z nimi zamieszkać.
Prawidłowo rozkładając Pismo Zgodnie z zaleceniem w 2 Tym. 2:15, odkryjemy wspaniałe prawdy. Zobaczymy, że Słowo Boże jest spójne, prawdomówne i doskonałe, ujrzymy też doskonałe dzieło Boga w przydzielaniu darów łaski, Ojca, Syna i Ducha współdziałających w tym dziele w harmonii, gdzie każda z Osób Bożych posiada różne zadania i jeden cel..
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 13, 2017 | Charyzmania, Chrześcijańska moralność, Eklezjologia: nauka o kościele
Ruch bez granic
Ruch zielonoświątkowy nie zna granic. Obecnie na świecie jest 600 milionów wyznawców charyzmatów skupionych w ponad 20 tysiącach denominacji uznających chrzest Duchem Świętym jako przeżycie mające miejsce jakiś czas po zbawieniu, który przejawia się mówieniem niezrozumiałym bełkotem, czy też omylnymi i błędnymi proroctwami. Rzekoma moc, cuda i znaki stanowią trzon nauki skierowanej na zaspokojenie najważniejszych potrzeb człowieka: zdrowia, szczęścia i pomyślności w życiu doczesnym. Nic dziwnego, że ruch ten tak bardzo nęci, kusi i przyciąga do siebie ogromne rzesze. Rzesze, które prawdopodobnie nigdy nie usłyszą nauki o wchodzeniu przez ciasną bramę, upamiętaniu, odwróceniu się od martwych uczynków i pożądliwości tego świata, umartwianiu ciała i uświęceniu.
Świat wkroczył do kościoła Pana Jezusa. A nienarodzeni z góry członkowie zborów mają cielesne potrzeby. I te potrzeby zostają zaspokojone, wystarczy wspomnieć „chrześcijańskie” koncerty rockowe i metalowe, czy też „chrześćijańskie” dyskoteki. Jedyne co łączy te rzeczy z chrześćcijaństwem to użycie słowa „chrześcijański”.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 12, 2017 | Charyzmania, Egzegezy
Zielonoświątkowa herezja
Mat. 3:10-12
10. Już i siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień (πῦρ pyr).
11. Ja was chrzczę w wodzie ku upamiętaniu; ten zaś, który idzie za mną, jest mocniejszy (ἰσχυρότερός ischyroteros) ode mnie; nie jestem godny nosić mu obuwia. On będzie was chrzcił w Duchu Świętym i ogniem (πυρί – pyri).
12. Ma swoje wiejadło w ręku i wyczyści swoje klepisko, i zgromadzi swoją pszenicę do spichlerza, a plewy spali w ogniu (πυρὶ pyri) nieugaszonym.
Zielonoświątkowcy uznają chrzest w ogniu za chrzest Duchem Świętym, czyli drugie błogosławieństwo, w którego czasie człowiek zostaje rzekomo obdarowany cudownymi darami jak (w ich wydaniu) mówienie nieprzetłumaczalnym i niezrozumiałym bełkotem, wypowiadanie osobistych fantazji rozumianych jako Boże objawienie, czy też umiejętność manipulacji emocjonalnej czasowo usuwającej ból człowieka, na którego nakładają ręce, twierdząc, że to dar uzdrawiania. Co ciekawe zdolnością picia trucizn bez ponoszenia szkody, brania węży czy deptania po skorpionach nikt nie zostaje obdarowany – ale to ze względu na to, że tego nie da się imitować.
Owoce interpretacji (rzekome dary) są współmierne do poziomu niezrozumienia tekstu. A jest on wielkim dla zielonoświątkowców (i nie tylko) ostrzeżeniem.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 8, 2017 | Charyzmania, Zgubna droga
1 Kor. 11:13-15 13 Tacy bowiem są fałszywymi apostołami, podstępnymi pracownikami, którzy przybierają postać apostołów Chrystusa. 14 I nic dziwnego, sam bowiem szatan przybiera postać anioła światłości. 15 Nic więc wielkiego, jeśli i jego słudzy przybierają postać sług sprawiedliwości. Koniec ich jednak będzie według ich uczynków.
To przyjechało do Polski.
Człowiek przybierający postać anioła światłości.
Według wyznawców ruchu zielonoświątkowego jest to „namaszczona Prorokini, która przecież tyle dobra uczyniła w Afryce i jest pełna owoców”. Zapominają oni przy tym, że zwodziciele nigdy nie wskazują na siebie palcem mówiąc: jestem demonicznie opętanym heretykiem. Duchowi oszuści raczej jawią się jako najlepsi z chrześcijan. Działają potajemnie, pod zasłoną dobrych uczynków (jak choćby akcje charytatywne) ale owocem ich pracy jest duchowa śmierć. Herezje zatracenia wprowadzają nie jawnie lecz potajemnie.
2 Piotra 2:1 Byli też fałszywi prorocy wśród ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy potajemnie wprowadzą herezje zatracenia, wypierając się Pana, który ich odkupił, i sprowadzą na siebie rychłą zgubę.
Ich celem są samozwiedzeni pseudochrześcijanie. Ludzie myślący, że kroczą drogą zbawienia, lecz w rzeczywistości nie mający w sobie Ducha Świętego
2 Tes. 2:9-10 9 Niegodziwiec przyjdzie za sprawą szatana, z całą mocą, wśród znaków i fałszywych cudów; 10 Wśród całego zwodzenia nieprawości wobec tych, którzy giną, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, by zostali zbawieni.
Poniżej zostaną zaprezentowane dwa nagrania ze służby Heidi Baker. Są one szokujące i tylko człowiek całkowicie ślepy i martwy duchowo nie zobaczy, jaki duch kieruje tą wilczycą w owczej skórze.
.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 5, 2017 | Charyzmania, Egzegezy, Teologia systematyczna
We współczesnym ruchu zielonoświątkowym spotykamy się ze zjawiskiem wypędzania demonów. Wyznawcy tej regliii twierdzą, że posiadają apostolski dar wyganiania nieczystych duchów. Wiele nauk głoszonych przez kaznodziejów tego kultu zawiera elementy demonologii i walki duchowej. Przyjrzyjmy się temu zagadnieniu bliżej:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 3, 2017 | Charyzmania, Teologia systematyczna
Kto miał autorytet?
Pytanie zielonoświątkowca: „Czy wierzysz, że możemy brać autorytet Jezusa i wypędzić demony?”
.
Odpowiedź chrześcijanina: „Autorytetu się nie bierze. Autorytetu udziela ten, kto go posiada, temu kogo sobie wybierze. Inaczej jest się uzurpatorem.”
Wyganiać demony mogli tylko Apostołowie od Boga, którym Jezus udzielił tego autorytetu osobiście (Dzieje 16:18, Łuk. 9:1-3, Mat. 10:1-8 – w tym niewierzący Judasz i chwiejny w wierze Piotr), 70 wysłanników, którym również Jesus udzielił tego autorytetu osobiście (Łuk. 10:1-20), oraz niektórzy najbliżsi współpracownicy Apostołów, (np. ewangelista Filip Dzieje 8:5-7), na których to Apostołowie nałożyli ręce udzielając darów Ducha Świętego.
Oto wyraźna zasada regulatywna, zgodnie z którą należy rozpatrywać mniej jasne fragmenty Pisma jak właśnie przypadek opisany w 9 rozdziale Ewangelii Łukasza – człowieka, który nie chodził z Apostołami a wyganiał demony.
.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 1, 2017 | Charyzmania, Egzegezy
Analiza kontekstu
Mat. 7:9-11 I czy jest wśród was człowiek, który da synowi kamień, gdy ten prosi o chleb? A gdy prosi o rybę, czy da mu węża? Jeśli więc wy, będąc złymi, umiecie dawać dobre dary waszym dzieciom, o ileż bardziej wasz Ojciec, który „jest w niebie, da dobre rzeczy tym, którzy go proszą.
Powyżej cytowany fragment z Ewangelii Mateusza dotyczy zbawienia obłudnego ślepego grzesznika (wers 5), który musi wejść przez ciasną bramę, tj. przez wiarę przyjąć wszystkie zasługi Chrystusa, aby osiągnąć zbawienie (wers 13).
5 Obłudniku, wyjmij najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, aby wyjąć źdźbło z oka twego brata.
13 Wchodźcie przez ciasną bramę. Szeroka bowiem jest brama i przestronna droga, która prowadzi na zatracenie, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą.
Innymi słowy zanim ktokolwiek zacznie nauczać i napominać innych przy użyciu Pisma Świętego powinien sam być upewniony że:
- faktycznie jest osobą wierzącą czyli zbawioną
.
- prowadzi święte życie względem wymogów Bożej moralności i zachowania w szczególności zaś w obszarze co do którego chce napominać innych.
Cytat ten nie naucza aby prosić o dary Ducha. Słowo Boże nigdzie nie zachęca do modlitwy o dary Ducha Świętego.
.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 29, 2017 | Charyzmania
Dzieje 5:38 Dlatego teraz mówię wam: Odstąpcie od tych ludzi i zostawcie ich. Jeśli bowiem ten zamysł czy ta sprawa pochodzi od ludzi, obróci się wniwecz; aby się czasem nie okazało, że walczycie z Bogiem.”
Taka była rada Gamaliela.
Wielu z charyzmatyków cytuje Gamaliela. To także typowa odpowiedź charyzmatyków na krytykę.
Swego czasu pisałem dla blogu Piromaniaka. Piromaniacy często obnażali niebezpieczne rodzaje odstępstw doktrynalnych i nieprawowiernych ruchów, nie skupialiśmy się wyłącznie na charyzmatykach, nieraz i o nich była mowa. Raczej pisaliśmy o nowopowstałych i postmodernistycznych ruchach, krótko mówiąc każdym kto nie miał należytego szacunku dla Słowa, to był cel naszej krytyki. współautor naszego blogu, Dan Philips, napisał kilka postów o przebudzeniu w Lakeland, gdzie wręcz błagał czytelników aby używali prostego biblijnego standardu oceny każdego popularnego ruchu i każdej osoby która twierdzi, ze jest kierowana Duchem w nietypowy sposób.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 27, 2017 | Charyzmania, Egzegezy
Nauka zielonoświątkowców
Według doktryny wyznawców ruchu zielonoświątkowego podczas ”modlitwy na językach” sam Duch wspiera nas w modlitwie gdy nie wiemy o co się modlić. Doktryna oparta o tekst z listu do Rzymian.
Rzym. 8:26 Podobnie i Duch dopomaga naszej słabości. Nie wiemy bowiem, o co powinniśmy się modlić, jak trzeba, ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych (ἀλαλήτοις alaletois)westchnieniach (στεναγμοῖς stenagmois).
(więcej…)
