utworzone przez Reformator | paź 8, 2018 | Charyzmania, Teologia systematyczna
Wstęp
Tytułem naszego popołudniowego seminarium jest „Słowo od Boga? Ocena Współczesnego Daru Proroctw”.
Podtytuł w zasadzie definiuje cel sesji. Chcemy przyjrzeć się proroctwom współczesnego ruchu charyzmatycznego i porównać je ze Słowem Bożym. Na początku chciałbym wtrącić dygresję, wiele z materiału, którym będziemy się zajmować tego popołudnia można znaleźć w książce „Inny Ogień” (Strange Fire), którą otrzymacie jutro.
Jednak uważam za ważne, aby od początku zdefiniować kilka terminów. Jednym z nich jest „Charyzmatyk”.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | paź 3, 2018 | Charyzmania, Historia chrześcijaństwa, Teologia biblijna
Wstęp
Prosto z Reformacji XVI wieku wybrzmiał odgłos trąby, który zdobył serce Bożych ludzi. Ten odgłos trąby był wezwaniem do działania, znanym nam jako Sola Scriptura, co po łacinie oznacza “jedynie Pismo”. Służyło ono jako fundament dla czterech innych sola: sola gratia, sola fide, solus Christus oraz soli Deo Gloria. Pięć z nich łączą się tak naprawdę w jedno prawdziwe stwierdzenie, w jedną deklarację prawdy na temat zbawiającej ewangelii Jezusa Chrystusa. Pomyślcie o tym w następujący sposób.
Wyobraźcie sobie wspaniałą starożytną świątynię, w której fundamentem, na którym wszystko spoczywa, jest sola scriptura, wszystko to, w co wierzymy, wszystko to, czego przestrzegamy, wszystko, co jest drogie naszym duszom spoczywa na mocnym fundamencie sola scriptura. Rzym powiedział, że przestrzegamy Pisma, ale jest to Pismo i… Pismo i kościelne tradycje, Pismo i kościelna hierarchia, Pismo i rada kościoła, Pismo i autorytet papieża, a Reformatorzy powracając do Biblii powiedzieli:
„Nie, to jest sola scriptura”
Jest to tylko Pismo. A jeśli cokolwiek innego zostanie dodane do fundamentu kościoła, to pojawią się pęknięcia w fundamencie i nie utrzyma on nauczania i głoszenia ewangelii Jezusa Chrystusa. Sprzeciwili się również anabaptystom i libertynom, którzy chcieli dodać swoje sny, wizje, nowe objawienia i swoje prorocze objawienia. Reformatorzy powiedzieli:
„Nie, ma być tylko Pismo”
(więcej…)
utworzone przez Reformator | paź 2, 2018 | Charyzmania, Teologia systematyczna
Wstęp
Dan. 9:24 Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono nad twoim ludem i twoim świętym miastem na zakończenie przestępstwa, na zgładzenie grzechów i na przebłaganie za nieprawość, na wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na wstrzymanie widzenia i proroctwa oraz na namaszczenie Najświętszego.
Dzisiejszego poranka będę miał przywilej rozważyć zagadnienie cesacjonizmu (wstrzymania niektórych darów Ducha Świętego)
Gdy wcześniej jedna osoba usłyszała jak mówiłem o cesacjonizmie, zdziwiona spytała „masz na myśli secesję z Unii?” Wprawdzie nasze czasy stały się złe i mieszkam w Teksasie (stan o silnych nastrojach separatystycznych)… ale na razie nie było o tym mowy.
Dzisiejszego poranka nie będziemy się zajmować sprawami polityki lecz biblijnym zagadnieniem cesacjonizmu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 24, 2018 | Charyzmania, Eklezjologia: nauka o kościele
Chrystusowe Prawo
Jakuba 1:26 Jeśli ktoś wśród was sądzi, że jest pobożny (θρησκὸς threskos – religijny), a nie powściąga swego języka, lecz oszukuje swe serce, tego pobożność (θρησκεία threskeia – religia) jest próżna.
Chrześcijaństwo to religija oparta na pobożności. Choć chrześcijań nie obowiązuje Prawo ceremonialne czy sądownicze Starego Przymierza lecz Prawo Wolności to znaczy, że przekleństwo Prawa oraz ceremonie Prawa zostały przez Chrystusa zniesione to jednak Chrześcijanie nie są ani antynomianami (bez prawa) ani legalistami (wypełnianie Prawa nie zbawia). Prawo Chrystusa jest pod pewnymi względami jakościowo odmienne od Zakonu Starego Przymierza (odrzuca ceremonializm szabasów, zachowywania pór, restrykcji żywieniowych etc. Kol. 2:16-17 oraz kary nakładane przez Zakon – Hebr. 10:9). Nośnikiem Nowego Prawa Wolności również nie jest tablica kamienna (zewnętrzny nakaz) lecz serca zbawionych.
2 Kor. 3:3 Gdyż wiadomo, że jesteście listem Chrystusowym sporządzonym przez nasze posługiwanie, napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, lecz na żywych tablicach serc.
.
1 Kor. 9:21 Dla tych, którzy są bez prawa, jakbym był bez prawa – nie będąc bez prawa Bogu, lecz będąc pod prawem Chrystusowi – aby pozyskać tych, którzy są bez prawa.
.
Gal. 6:2 Jedni drugich brzemiona noście, a tak wypełniajcie prawo Chrystusa.
Mimo tej jasnej nauki niektórzy religijni fanatycy posuwają się tak daleko w swoim antynomianizmie (życie poza prawem Chrystusowi) że odrzucają religię Chrystusową w całości utrzymując, że ich dotyczy tylko wolność w Chrystusie. Oto co negują:
- Struktury zarządzania kościołem (pluralizm biskupów, diakonat)
- Liturgię rozumianą jako porządek nabożeństwa
- Biblijną formę praktyki rytuałów (chrzest i wieczerza)
W ten sposób odrzucają Chrystusa, który wszytko powyższe ustanowił.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 17, 2018 | Charyzmania, Egzegezy
Dzieje 2:38-39 38 Wtedy Piotr powiedział do nich: Pokutujcie i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na przebaczenie grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego. 39 Obietnica ta bowiem dotyczy was, waszych dzieci i wszystkich, którzy są daleko, każdego, kogo powoła Pan, nasz Bóg.
Pozycja zielonoświątkowców
Wyznawcy ducha zielonoświątkowstwa rozumieją ten fragment w sposób następujący
- Mowa o dniu Pięćdziesiątnicy, gdy Duch Święty został dany Kościołowi
- Przejawem działania Ducha było mówienie językami
- Zatem Piotr stwierdzając o darze Ducha Świętego wiąże to z darem języków
- A ponieważ obietnica ta dotyczy tego, jak i każdego następnego pokolenia, dar języków, jak i inne cuda-znaki muszą istnieć w Kościele permanentnie
Jest to zmyślna próba przekręcenia Słowa Bożego w celu dopasowania Świętego Tekstu do współczesnej praktyki 700 milionów zwiedzionych osób. Za moment przekonamy się, że to, co do tekstu wczytują neomontaniści nie ma nic wspólnego z autorską intencją nauki Pisma.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 14, 2018 | Charyzmania, Egzegezy
Efez. 1:17-19 (Apostoł modli się o Efezjan) 17 Prosząc, aby Bóg naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia w poznaniu jego samego;18 Ażeby oświecił oczy waszego umysłu, abyście wiedzieli, czym jest nadzieja jego powołania, czym jest bogactwo chwały jego dziedzictwa w świętych; 19 I czym jest przemożna wielkość jego mocy wobec nas, którzy wierzymy, według działania potęgi jego siły.
Ważne pytanie
Czy Duch Święty ma prowadzić dzieło objawienia w każdym wierzącym? Co Duch objawia? I w jaki sposób to czyni? Wyznawca ducha zielonoświątkowstwa z radością odpowie, że Bóg dziś jest autorem wizji, snów, a także, że bezpośrednio daje właściwe zrozumienie fragmentów Pisma bez potrzeby ich studiowania oraz przekazuje praktyczne porady życiowe a nawet nową teologię dotyczącą Boga.
Wszystkie powyższe założenia to ludzkie fantazje, poniżej refutacja.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 31, 2018 | Charyzmania
Ku przestrodze
2 Piotra 3:16 Są w nich (Pismach) pewne rzeczy trudne do zrozumienia, które, podobnie jak inne Pisma, ludzie niedouczeni i nieutwierdzeni przekręcają ku swemu własnemu zatraceniu.
Dziś rozważymy herezję Artura Cerońskiego, która jest dowodem, że nauka Pisma Świętego jest dla tego człowieka zbyt trudna, jego doktryny są zaprzeczeniem zdrowej nauki a on sam traktuje Biblię jako narzędzie do osiągania własnych celów. Zobaczymy również, że Ceroński jest apostołem (jak sam siebie nazywa) jednak jego mocodawcą nie jest Suwerenny Bóg lecz przeciwnik Boga. Jest to duchowy ślepiec, apostoł śmierci i ciemności kroczący ku zagładzie. A co gorsza prowadzi wszystkich swoich wyznawców na zatracenie.
Tekst ten jest przestrogą dla każdego wyznawcy ducha zielonoświątkowstwa.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 20, 2018 | Charyzmania
Klucz do sukcesu
„W 2012 w październiku zostałem wzięty do nieba. Było to dwókrotnie. Powiem tak, kiedy się modliłem po prostu wyrwało mnie coś, zobaczyłem tron. Za pierwszym razem nic więcej nie widziałem. Byłem jak małe dziecko, leżałem na kolanach ojca, yyy, wchodziła we mnie miłość. Za drugim razem, gdzieś miesiąc półźniej, byłem przed bramą, widziałem Chrystusa. […] Wszedłem, szliśmy taką dróżką, ja czułem się tam dziwnie ale byłem tam mile widziany. Po prawej stronie widziałem jakieś dwa skrzydlate ptaki„, wiele różnych tam rzeczy. […] Ta wizja później jeszcze się ciągnie dalej ale, bo jest z niej jeszcze inne przesłanie, ale co mam na sercu dzisiaj […] Ja, kiedy zobaczyłem Chrystusa najpierw uznałem, że jestem w ciemnej… w ciemnym tyłku […] Poza Chrystusem to wszystko jest o dupę rozstrząść” – Tomasz Dorożała, K.Ch. „OGIEŃ PRZEBUDZENIA”, źródło
Wizje nieba są dźwignią i motorem sukcesu ruchu charyzmatycznego. Jeśli jesteś mało znaczącą osobą, ale byłeś w niebie, i sam Jezus poświęcił cię osobiście, twój autorytet pokonuje wszystkich… wszystkich bez wyjątków.
Pan Roberts mówi:
„Kiedy wrócę do nieba, mam zamiar umieścić historyczny znacznik w miejscu gdzie Jezus mnie zanurzył, aby każdy mógł powiedzieć: Tak On stał się moim przyjacielem. Teraz możemy chodzić i rozmawiać ze sobą. Kiedy słyszę dobry żart, biegnę do Jezusa i słyszę go śmiejącego się z tego żartu. A kiedy On usłyszy dobry żart, opowiada mi go”
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 16, 2018 | Charyzmania
Mormoni
Nad mormonizmem warto się pochylić. Jest to kult, którego wyznanie wiary nosi wiele cech wspólnych do teologii Rzymskich katolików, Adwentystów, zielonoświątkowców, Świadków Russella czy też nowości na polskim rynku chińskiego produktu zwanego Kościółem Boga Wszechmogącego (ci ostatni wierzą np. że Jezus przyszedł powtórnie jako kobieta i mieszka w Kraju Środka…). Wszystkie powyższe religie oparte są o kult jednostki (Papież, Ellen White, Joseph Smith, wspomniany wcześniej kobieta-Jezus, mali bogowie) i uznają pozabiblijne źródła teologii.
Historia mormonizmu ukazuje jak ludzkość potrafi być łatwowierna. W 1830 roku Joseph Smith, założyciel, ogłosił wizję, w której rzekomo Moronai – anioł z nieba, biały mężczyzna i jednocześnie Indianin – wskazał na miejsce ukrycia przez Indian złotych płyt napisanych przez Proroka w 421 roku. Według rewelacji Indianie okazali się być potomkami Żydów. Po zmartwychstwaniu Jezus rzekomo pojawił się na kontynencie amerykańskim a wydarzenia towarzyszące zostały spisane przez Proroka.
Głęboko w lesie Smith wykopał cztery złote tablice oraz magiczne kamienie umożliwiające ich odczytanie. Oczywiście artefakty były zbyt święte aby można je było oglądać gołym okiem, anioł Moronai zabronił ich ujawniania. Był to najnowszy Testament Jezusa Chrystusa. Smith zaprosił do domu bogatego pana Harrisa, który miał spisywać na papierze odczytywane przez Smitha fragmenty tekstu. Ale sam Harris również nie mógł oglądać świętych tablic, dlatego zostały one rzekomo ukryte w kapeluszu, do którego zaglądał Smith. Księgi musiały być odczytywane w ciemności aby duchowe światło mogło działać…
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 5, 2018 | Charyzmania, Egzegezy, Pneumatologia: nauka o Duchu Świętym
Stanowisko zielonoświątkowców
Według „teologii” wyznawców ducha zielonoświątkowstwa biblijna fraza „modlić się w Duchu Świętym” oznacza mówienie „na językach” czyli w rzeczywistości mówienie przez nikogo niezrozumiałym bełkotem. Zatem za każdym razem gdy w Piśmie znajdziemy referencję do modlitwy w Duchu, zielonoświątkowiec wczyta tutaj swoje osobiste doświadczenie i powie, że taki fragment dotyczy pentekostalnych glossolaliów. Za chwilę wykazany zostanie absurd takiej interpretacji.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 1, 2018 | Charyzmania, Egzegezy
Filip. 4:13 Wszystko mogę w Chrystusie, który mnie umacnia.
Zielonoświątkowa interpretacja
Wyrwanie cytatu z kontekstu jest przyczną wielu blednych nauka a nawet herezji. Otóż pozbawienie przez zielonoświątkowców kontekstu powyższego fragmentu może prowadzić do następujących fałszywych nauk:
- mogę grzeszyć bo wszystko mi wolno
- mogę czynić cuda większe niż Jezus i Apostołowie
- jeśli jestem osobą werzącą mogę dokonywać dzieł jakie tylko przyjdą mi do głowy
- mogę prorokować nowe objawienie, itd.
W konsekwencji zielonoświątkowiec jest wewnętrznie przekonany, że moc jaką rzekomo posiada jest nawet większa od mocy Jezusa, wystaczy tylko, żeby samemu się odpowiednio silnie zmotywować do wiary. A gdy przychodzi moment konfrontacji z rzeczywistością okazuje się, że
- cuda jakie rzekomo czyni nie tylko nie są większe od cudów Jezusa i Apostołów, ale nawet mniejsze nie są; z cudami jako takimi nie mają absolutnie nic wspólnego; to raczej efekt samozwiedzenia i wiary w kłamstwo, to żadne cuda (zobacz Większe cuda niż Jezus)
.
- rzekome proroctwa są produktem hardości serca, nie sprawdzają się, teologia pochodząca z tego źródła jest antybiblijna (zobacz Zachęcający do fałszywego prorokowania, strzeżcie się)
.
- szereg niepowodzeń skutecznie uczy, że nie wszystko co przyjdzie do głowy, nie każde przedsięwzięcie może zostać zrealizowane (zobacz Nie będziesz mówił fałszywego świadectwa)
.
- życie w grzechu czyli antynomianizm, to prosta droga do wielu problemów duchowych a nawet do zatracenia
Wychodzi na to, że wszystko, o jakim mowa w Liście do Filipian posiada o wiele węższy zakres znaczeniowy niż podaje to interpretacja neomontanistów.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 27, 2018 | Charyzmania, Egzegezy
Zielonoświątkowa interpretacja
Obj. 19:10 I upadłem mu do nóg, aby oddać mu pokłon, lecz powiedział mi: Nie rób tego, bo jestem sługą razem z tobą i twoimi braćmi, którzy mają świadectwo Jezusa. Bogu oddaj pokłon, bowiem świadectwem Jezusa jest duch proroctwa.
Posiadający ducha neomontanizmu zielonoświątkowcy wierzą, że wszyscy zbawieni przez Jezusa powinni prorokować. Zdolność ta jest rozumiana jako:
- głoszenie nowej, objawionej przez Ducha Świętego pozabiblijnej teologii
- objawienie prawidłowej interpretacji tekstu Pisma bez potrzeby jego studiowania
- przepowiadanie przyszłych wydarzeń
Przejawianie tych zdolności jest w ich mniemaniu dowodem na zbawienie. Kto ma ducha proroctwa, ten ma Jezusa. Kto prorokuje, ten jest zbawiony. Z drugiej strony kto nie prorokuje, ten nie ma Ducha Świętego i nie jest zbawiony.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | lip 16, 2018 | Charyzmania, Egzegezy
Zawodne proroctwa?
Dwa tygodnie temu opublikowałem artykuł omawiający niektóre niebezpieczeństwa związane z określeniem proroctwa Nowego Testamentu jako omylnego i nieautorytatywnego. Dzisiaj chciałbym kontynuować tę dyskusję, koncentrując się na Agabusie — proroku Nowego Testamentu w centrum sporu między kontynuacjonizmem a cesacjonizmem.
Czy Agabus niewłaściwie przedstawił szczegóły swojego proroctwa? Badacze kontynuacjonizmu (tacy jak D. A. Carson i Wayne Grudem) twierdzą, że tak. Zwolennicy cesacjonizmu (jak Richard Gaffin i Thomas Edgar) nie są przekonani.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 15, 2018 | Charyzmania
Prolog
18 listopada minie 40 lat od tragicznych wydarzeń z Jamestown w Gujanie, gdzie ponad 900 członków sekty Świątynia Ludu popełniła samobójstwo przez wypicie uprzednio przygotowanej trucizny, mordując wcześniej część amerykańskiej delegacji z kongresmenem Ryanem na czele. W niniejszym artykule postaram się opisać co doprowadziło do tych wydarzeń, jak do się stało, że setki dorosłych ludzi dało się omamić przywódcy sekty i jaki to ma związek ze współczesnym chrześcijaństwem.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 13, 2018 | Charyzmania
Gal. 2:4-5 4 A to z powodu wprowadzonych fałszywych braci, którzy się wkradli, aby wyszpiegować naszą wolność, jaką mamy w Chrystusie Jezusie, aby nas zniewolić. 5 Nie ustąpiliśmy im ani na chwilę i nie poddaliśmy się, aby pozostała wśród was prawda ewangelii.
Fałszywi bracia a wystarczalność Pisma
Wyznajemy, że „całe Pismo (i wszystkie jego poszczególne części) jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości – aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu” (2 Tym. 3:16-17).
Wierzymy, że Chrystus wybrał świadków swojego nauczania i zmartwychwstania (Apostołów). Oni są autorami Nowego Testamentu. Bóg uwierzytelnił ich autorytet poprzez „cuda, przedziwne znaki, różnorakie moce i udzielanie Ducha Świętego według swej woli” (Hebr. 2:3-4).
(więcej…)
utworzone przez Reformator | lip 6, 2018 | Charyzmania, Historia chrześcijaństwa
Ekstazy garbatych nosów
Montanizm uznawany jest przez samych zielonoświątkowców jako prekursor ich ruchu. Nikogo nie skrzywdzimy nazywając ruch zielonoświątkowy neomontanizmem. Jeden z wybitnych pisarzy charyzmatycznych, Larry Christenson, uważa, że ruch montanistyczny jest częścią tradycji zielonoświątkowej.
Doskonałym świadectwem egzaltacji wyznawców wiary montanistycznej, w Lyonie czy w Kartaginie, są acta martyrum.
W roku 172 we Frygii – ziemi w najwyższym stopniu mistycznej – Montanus wpada w ekstazę. Cały kraj był tym poruszony, a biskupi nie wiedzieli, co robić. „Święci frygijscy” modlili się z afektacją, trzymając palec wskazujący na nosie, przez co zasłużyli sobie na przydomek „garbatych nosów„. Miejscowości Pepuza i Tymion, będące kolebkami sekty, uważano za święte miasta; ludność udawała się tam w pielgrzymkach bacznie śledząc lazurowe niebo, by zobaczyć, czy Nowa Jerozolima nie zstępuje z obłoków. W oczekiwaniu na to wydarzenie ci sami prozelici obsypywali proroków i prorokinie złotem, srebrem i obdarowywali kosztownymi szatami.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 4, 2018 | Charyzmania, Rzymski katolicyzm, Świadkowie Jehowy
Definicja
Henoteizm (z gr. ἑνός henos – „jeden”, θεός theos – „bóg”) – forma przejściowa religii pomiędzy politeizmem a monoteizmem. W henoteizmie uznaje się wielkość wielu bogów przy jednoczesnym wywyższeniu jednego bóstwa (najczęściej jest to stojący na czele panteonu bóg). W odróżnieniu od monoteizmu pomniejsze bóstwa mogą być uznawane za hipostazy najwyższego, ale nie stanowią z nim jedności. Uczeni preferują termin monolatryzm od henoteizmu, aby dyskutować o religiach, w których jeden bóg jest centralny, ale nie odmawia się istnienia ani pozycji innych bogów.
Monolatryzm (gr. μόνος monos – jednolity i λατρεία latreia – kult), jest wiarą w istnienie wielu bogów, ale z konsekwentnym kultem tylko jednego bóstwa
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 28, 2018 | Charyzmania
Psalm 139:19-22 19 Zgładzisz, Boże, niegodziwego; niech odstąpią ode mnie ludzie krwawi; 20 Którzy mówią obrzydliwości przeciwko tobie, twoi wrogowie nadaremnie biorą twoje imię. 21 Czy nie nienawidzę tych, PANIE, którzy nienawidzą ciebie? I nie brzydzę się tymi, którzy przeciwko tobie powstają? 22 Nienawidzę ich pełnią nienawiści i mam ich za wrogów.
Nie bełkoczcie!
Pan Jezus, jeszcze podczas swojej ziemskiej posługi, przestrzegał przed mówieniem bez zrozumienia wypowiadanych słów.
Mat. 6:7A modląc się, nie bądźcie paplajcie (βαττολογησητε – battologēsēte bełkotajcie) jak poganie; oni bowiem sądzą, że ze względu na swoją wielomówność (πολυλογια – polylogia) będą wysłuchani.
.
βαττολογησητε battologēsēte – zwrot utworzony od słów
battos – onomatopeja, której odpowiednikiem w języku polskim jest słowo ”bla bla” oznaczająca bezmyślny potok dźwieków nie posiadających sensu
logos – słowo
πολυλογια polylogia – zwrot utworzony od słowa polýs (mnogość, wielość) i logos (słowo).
Zatem interpretacja powyższego wersetu jest następująca: „A modląc się, nie bełkoczcie bez zrozumienia jak poganie; oni sądzą, że ze względu na wielość wypowiadanych słów (których nie rozumieją) zostaną wysłuchani.”
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 19, 2018 | Charyzmania, Ekumenizm, Rzymski katolicyzm
Dziel i rządź
„Cóż zatem? Czy mamy uznać Stolicę Apostolską, w której widzimy tylko okropne odszczepieństwo? Czy będzie zastępcą Chrystusa ten, który przez swoje wściekłe próby prześladowania Ewangelii jawnie ogłasza się Antychrystem?” – Jan Kalwin, Instytuty 4.7.24
Błogosławiona Elena Guerra (założycielka Zakonu Oblatek Ducha Świętego) i papież Leon XIII rozpoczęli finałowe dzieło zniszczenia protestantyzmu. Elena napisała 13 listów do papieża w latach 1895-1903. W 1897 roku, po jej piątym liście, Leon XIII odpowiedział swoją encykliką Divinum illud munus, ważnym traktatem o Duchu Świętym, w którym światło rzuca się na dzieła, jakie czynił w Apostołach i w ludzkości oraz w jaki sposób wylewa swoje dary. Ostatnim oficjalnym aktem papieża czyli Antychrystsa w odpowiedzi na ciągłe podżegiwanie Eleny był List Ad fovendum in Christiano populo, skierowany do biskupów całego świata w 1902 roku. Tym samym zachęcał ich do odnowienia swojej wiary, ufając Duchowi Świętemu.
Światowy ruch wyznawców ducha zielonoświątkowstwa, który obecnie obejmuje około 750 milionów ludzi na całym świecie, z których szacuje się, że 160 milionów to katolicy, ma swoje źródło w wydarzeniach z 1 stycznia 1901 roku, kiedy młoda dziewczyna zaczęła mówić niezrozumiałym bełkotem po modlitwie i wzywaniu „Ducha Świętego” przez Charlesa Parhama, praktykującego homoseksualistę i zarazem metodystycznego ewangelistę, który odrzucał naukę o wiecznym piekle, odrzucał istnienie Trójjedynego Boga oraz nauczał zbawienia z uczynków (metodystyczna wersja herezji perfekcjonizmu). Miało to miejsce w Topeka, w Kansas; stamtąd ruch rósł i stopniowo rozprzestrzenił się do kościołów w tradycji protestanckiej i prawosławnej, a na koniec na kościół rzymskokatolicki.
Kościół katolicki miał swoją własną rolę do odegrania w dniu 1 stycznia 1901 roku. Tego ranka, w Rzymie, zanim młoda Agnes Ozman zaczęła mówić niezrozumiałym bełkotem w Topeka, papież Leon XIII wprowadził nowy wiek, uroczyście wzywając do zesłania „Ducha Świętego” na całe chrześcijaństwo.
Ekumeniczne skutki działań przyzwanego przez papieża demona ducha zwiedzenia nie trzeba było czekać długo. Starczył niecały wiek aby ortodoksyjny protestantyzm przestał istnieć dzięki działaniu demona zmuszającego swoich wyznawców do mówienia niezrozumiałym bełkotem…
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 12, 2018 | Charyzmania, Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Błąd
Religijni fanatycy, tacy, którzy wierzą, że Bóg daje im sny, wizje i objawienia z całej siły starają się dopasować naukę Pisma Świętego do głoszonej przez nich teologii. W zasadzie im dłużej przyglądać się procederowi jaki uprawiają tym wyraźniej widać, że Pismo Święte jest dla nich uciążliwą kulą u nogi. Czemu? Ponieważ trzeba mocno się nagimnastykować aby na podstawie Świętego Tekstu uwiarygodnić ciągłość pozabiblijnego objawienia w czasie łaski.
Wiemy przecież, że Słowo Boże jest kompletne i nic mu nie brakuje:
Psalm 19:7 Prawo PANA jest doskonałe (תְּ֭מִימָה tamimah)
תָּמִים tamim to hebrajskie słowo oznaczające doskonałość nie tyle w sensie braku skazy (jest to znaczenie drugorzędne) lecz w sensie kompletności, pełności, całości.
Odpowiednikiem greckim będzie słowo
τελειος teleios – kompletne w takim znaczeniu, że nic mu nie brakuje. (więcej tutaj).
Bóg przemówił, Słowo zostało spisane, stało się doskonałe, czyli kompletne, objawienie, sny i wizje stały się zbędne.
(więcej…)
