Gwarantowane wytrwanie do końca

utworzone przez | sie 13, 2025 | Egzegezy, Teologia reformowana

 

Ostrzeżenie i obietnica

Mat. 24:9-13

9. Wtedy wydadzą was na udrękę, będą was mordować i będziecie znienawidzeni przez wszystkie narody z powodu mego imienia.

10. A wówczas wielu się zgorszy, będą się wzajemnie wydawać i jedni drugich nienawidzić.

11. Powstanie też wielu fałszywych proroków i wielu zwiodą.

12. A ponieważ wzmoże się nieprawość, miłość wielu oziębnie.

13. Lecz kto wytrwa aż do końca, ten będzie zbawiony.

Może pojawić się w naszych umysłach pytanie, czy zachęta do wytrwania i ostrzeżenie rzeczywiście powinny być zawarte w znakach czasu. Samo w sobie mogłoby wydawać się nie na miejscu, jednak faktem jest, że zapewnienie o zbawieniu wierzących jest znakiem, że Bóg gwarantuje nam bezpieczeństwo i zbawienie swojego Kościoła aż do końca. 

To, że Bóg gwarantuje wytrwanie do końca wynika z tekstu greckiego. Lepszym tłumaczeniem wersetu 13 będzie

13. Ten jednak, wytrwawszy (ὑπομείνας hypomeinas to imiesłów czasu przeszłego dokonanego)  aż do końca, będzie zbawiony.

Z jednej strony nastaną prześladowania, z drugiej pojawia się Boża obietnica względem nas. My wszyscy, wytrwawszy do końca, będziemy zbawieni. Sam fakt, że Bóg ocala swój wybrany lud w obliczu surowej próby, jest niewątpliwym znakiem czasów ostatecznych.

Znaki czasu

Nasz Pan mówił o wrogości, oszczerstwach i okrutnej nienawiści fałszywego kościoła do resztek, które pozostają niezłomne w wierze.

Mat. 5:10-11 10. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie z powodu sprawiedliwości, ponieważ do nich należy królestwo niebieskie. 11. Błogosławieni jesteście, gdy z mego powodu będą wam złorzeczyć, prześladować was i mówić kłamliwie wszystko, co złe, przeciwko wam.

Jan 16:1-2 1. To wam powiedziałem, abyście się nie gorszyli. 2. Będą was wyłączać z synagog; owszem, nadchodzi godzina, że każdy, kto was zabije, będzie sądził, że pełni służbę dla Boga.

Ostrzegał również przed odstępstwem, wojnami między narodami ziemi i przerażającą bezprawnością, która całkowicie opanowuje świat wrogi żywemu Bogu. Mówił też o znakach sądu w naturze, takich jak głód, zaraza i trzęsienia ziemi.

2 Tes. 2:3 Niech was nikt w żaden sposób nie zwodzi. Ten dzień bowiem nie nadejdzie, dopóki najpierw nie przyjdzie odstępstwo i nie objawi się człowiek grzechu, syn zatracenia;

Mat. 24:7 Powstanie bowiem naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu i będzie głód, zaraza i trzęsienia ziemi miejscami.

Żyjemy w trudnych czasach, które mogą stać się jeszcze trudniejsze i bardziej przygnębiające w miarę zbliżania się końca.
.

Apostazja

To rozdzierające widzieć, jak kościoły i jednostki odchodzą od prawdy Słowa Bożego, zwłaszcza ci, którzy kiedyś byli z nami. Często trudno nam w pracy, w fabryce czy w biurze, znosić żądło codziennej pogardy i hańby świata i być gotowym do zdania sprawy z nadziei, która jest w nas.

1 Piotra 3:15 Lecz Pana Boga uświęcajcie w waszych sercach i bądźcie zawsze gotowi udzielić odpowiedzi każdemu, kto domaga się od was uzasadnienia waszej nadziei, z łagodnością i bojaźnią.

Nawet nasze życie rodzinne jest niekiedy nękane zagrożeniami za pośrednictwem różnych środków, którymi szatan atakuje lud Boży. Szczególnie nasi młodzi ludzie stają w obliczu prób o wiele większych niż kiedykolwiek wcześniej, będąc nawet zmuszani do wytrwania w obliczu drwin rówieśników.

2 Tym. 2:22 Uciekaj też od młodzieńczych pożądliwości, a zabiegaj o sprawiedliwość, wiarę, miłość, pokój wraz z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca.

Boże sądy

Oprócz cierpień, które znosimy jako naśladowcy Chrystusa, doświadczamy sądów Bożych, które spadają na świat:

  • susze,
  • powodzie,
  • pożary,
  • wiatry,
  • huragany
  • lub ich kombinacje

Sądy te dotykają zarówno wierzących, jak i niewierzących. To Boży proces oczyszczania, poprzez który oddziela Kościół od świata. Pismo Święte nazywa to Bożym młóceniem. Oddziela On ziarno od plew i w ten sposób przygotowuje swój Kościół do chwały.

Łuk. 21:11 I będą miejscami wielkie trzęsienia ziemi oraz głód i zaraza, będą także straszne zjawiska i wielkie znaki z nieba.

Obj. 6:8 I zobaczyłem, oto koń płowy, a temu, który na nim siedział, było na imię Śmierć, a Piekło szło za nim. I dano im władzę nad czwartą częścią ziemi, aby zabijali mieczem i głodem, i zarazą, i przez zwierzęta ziemi.

Przyczyna

Pytamy: dlaczego? Dlaczego Kościół, dlaczego my, jako lud Boży, musimy cierpieć w złym świecie? Odpowiedź Pisma Świętego brzmi: Bóg jest cierpliwy wobec nas, nie chcąc, aby ktokolwiek z nas zginął. Bóg powstrzymuje swoje silne pragnienie zabrania swoich, dopóki każdy z nas nie będzie w pełni przygotowany do chwały.

2 Piotra 3:9  Nie zwleka Pan ze spełnieniem obietnicy, jak niektórzy uważają, że zwleka, ale okazuje względem nas cierpliwość, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy doszli do upamiętania.

Jan 15:1-2 1. Ja jestem prawdziwą winoroślą, a mój Ojciec jest winogrodnikiem. 2. Każdą latorośl, która we mnie nie wydaje owocu, odcina, a każdą, która wydaje owoc, oczyszcza, aby wydawała obfitszy owoc.

Jesteśmy przygotowywani, by stać się drogocennymi klejnotami w wiecznej świątyni Boga. Dlatego jesteśmy cięci, rzeźbieni, szlifowani, przycinani i polerowani, aż będziemy gotowi, by zająć nasze własne miejsce w chwalebnym miejscu zamieszkania Boga. Dopiero gdy ostatni kamień będzie gotowy do położenia na swoim miejscu, dom Boży będzie ukończony.
.

Wezwanie i obietnica

W tym wszystkim jesteśmy wezwani do wytrwania do końca. Wytrwałość to zdolność znoszenia bólu, trudności, cierpienia lub długotrwałego stresu bez ulegania. Oznacza to, że trzymamy się tego, co mamy, czyli pozostajemy wierni prawdzie Słowa Bożego, wierze raz przekazanej ojcom.

Judy 1:3 Umiłowani, podejmując usilne starania, aby pisać wam o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym.

Oznacza to, że bierzemy krzyż Chrystusa i podążamy za Nim przez Golgotę do chwały.

Łuk. 14:27 Kto nie niesie swego krzyża, a idzie za mną, nie może być moim uczniem.

Oznacza to, że codziennie stoimy odziani w pełną zbroję Bożą: pas prawdy mocno zaciśnięty wokół naszych lędźwi, nasze serce chronione napierśnikiem sprawiedliwości Chrystusa, nasze stopy obute w trwałe buty przygotowania Ewangelii pokoju, i jesteśmy gotowi i chętni, by bronić powierzonej nam prawdy, nosząc hełm zbawienia jako ochronną pewność Bożej łaski. W lewej ręce mocno ściskamy tarczę wiary, w pełni gotowi, by ugasić wszystkie ogniste pociski, które nieustannie wymierzają w nas ataki niegodziwych. A mocnym, zdecydowanym uściskiem dzierżymy w prawej ręce miecz Ducha, zdeterminowani, by walczyć z mocami ciemności, gdy starają się nas zniszczyć.

Efez. 6:13-17 13. Dlatego weźcie pełną zbroję Bożą, abyście mogli przeciwstawić się w dzień zły, a wykonawszy wszystko, ostać się. 14. Stańcie więc, przepasawszy wasze biodra prawdą, przywdziawszy pancerz sprawiedliwości; 15. I obuwszy nogi w gotowość ewangelii pokoju. 16. A przede wszystkim weźcie tarczę wiary, którą będziecie mogli zgasić wszystkie ogniste strzały złego. 17. Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, którym jest słowo Boże;

Tak w pełni wyposażeni, jesteśmy powołani, by stawić czoło dniom złym i toczyć walkę wiary aż do końca! Nasz Pan przypomina nam, że dotyczy to każdego z nas indywidualnie. Powiedział, że wielu się zgorszy, miłość wielu oziębnie, ale kto wytrwa do końca, będzie zbawiony. Może to oznaczać porzucenie ojca i matki, siostry i brata oraz wszystkich, którzy są nam najdrożsi, by stawić czoła dniom złym, samotnie.

Oznacza to przede wszystkim, że powinniśmy zachować antytezę między światłem a ciemnością, między Kościołem a światem, między wierzącym a niewierzącym. Zwłaszcza dzisiaj, gdy wielu szuka kompromisu, zmniejszając dystans między sobą a światem, szukając „dobra, które czynią grzesznicy” i pozwalając światu wejść do kościoła, naszym powołaniem jest zachowanie naszej wyjątkowej odrębności jako pokolenia wybranego i królewskiego kapłaństwa.

2 Kor. 6:14-16 14. Nie wprzęgajcie się w nierówne jarzmo z niewierzącymi. Cóż bowiem wspólnego ma sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo jaka jest wspólnota między światłem a ciemnością? 15. Albo jaka zgoda Chrystusa z Belialem, albo co za dział wierzącego z niewierzącym? 16. A co za porozumienie między świątynią Boga a bożkami? Wy bowiem jesteście świątynią Boga żywego, tak jak mówi Bóg: Będę w nich mieszkał i będę się przechadzał w nich, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.

Cechy wytrwania

Wytrwanie to kwestia przekonania. Musimy wiedzieć, w co wierzymy i umieć tego bronić. Nie wystarczy powiedzieć: „Mój kościół tak głosi” lub „Zawsze mnie tego uczono”. Musimy jednak być przekonani, że to prawda Słowa Bożego. Nie możemy po prostu powiedzieć: „Biblia tak mówi”, ale musimy być w stanie udowodnić nasze przekonanie na podstawie Pisma Świętego. Bez tego nigdy nie zdołamy się ostać. Nie możemy iść na kompromis, bo jeśli pójdziemy na kompromis, jesteśmy zgubieni.

2 Kor. 10:3-5 3. Chociaż bowiem w ciele żyjemy, nie walczymy według ciała; 4. (Gdyż oręż naszej walki nie jest cielesny, ale z Boga, i ma moc burzenia twierdz warownych); 5. Obalamy rozumowania i wszelką wyniosłość, która powstaje przeciwko poznaniu Boga, i zniewalamy wszelką myśl do posłuszeństwa Chrystusowi;

Jesteśmy powołani do posłuszeństwa Bogu, a nie ludziom. Możemy być zmuszeni do samodzielności. Możemy stracić cały swój majątek, poświęcić żonę i dzieci dla naszego przekonania.

Hebr. 10:34 Cierpieliście bowiem ze mną w moich więzach i przyjęliście z radością grabież waszego mienia, wiedząc, że macie w sobie lepszą i trwałą majętność w niebie.

W rzeczywistości musimy być gotowi pójść do więzienia lub umrzeć za nasze przekonania.

Dzieje 20:23-24 23. Wiem tylko, że Duch Święty poświadcza w każdym mieście, iż czekają mnie więzy i utrapienia. 24. Lecz ja o to nie dbam, a moje życie nie jest mi tak drogie, bylebym tylko z radością dokończył mój bieg i posługę, którą otrzymałem od Pana Jezusa, by dać świadectwo o ewangelii łaski Bożej.

Razem z Lutrem mówimy:

„Oto stoję, nie mogę inaczej, tak mi dopomóż Bóg”.

Wytrwanie to miłość i oddanie sługi Jezusa Chrystusa swemu Panu. Jezus uczy nas:

Mat. 10:37-38 37. Kto miłuje ojca albo matkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godny. I kto miłuje syna albo córkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godny. 38. Kto nie bierze swego krzyża i nie idzie za mną, nie jest mnie godny.

Pismo Święte jest pełne przykładów tych, którzy zostali uznani za godnych. Przeczytajcie List do Hebrajczyków 11:32-38, które opisują dzielnych mężczyzn i kobiety, którzy doświadczyli okrutnych drwin, biczowania, kajdan i uwięzienia,

Hebr. 11:37 Byli kamienowani, przerzynani piłą, doświadczani, zabijani mieczem, tułali się w owczych i kozich skórach, cierpieli niedostatek, ucisk, utrapienie;

W porównaniu z nimi, doświadczyliśmy jak dotąd bardzo niewiele cierpienia dla sprawy Chrystusa. Nadal możemy swobodnie czcić naszego Boga zarówno w naszych domach, jak i w miejscach kultu. List do Hebrajczyków przypomina nam:

Hebr. 12:4 Jeszcze nie stawialiście oporu aż do krwi, walcząc przeciwko grzechowi;

Pewni wiary, pewni zwycięstwa

Z tego wszystkiego dowiadujemy się, że wiara jest zwycięstwem, które zwycięża świat.

1 Jana 5:4 Bo wszystko, co się narodziło z Boga, zwycięża świat. A tym zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara.

Przez wiarę mamy pewność, że nasze grzechy są odpuszczone i że jesteśmy sprawiedliwi jedynie w Chrystusie Jezusie.

Gal. 2:16 Wiedząc, że człowiek nie jest usprawiedliwiony z uczynków prawa, ale przez wiarę w Jezusa Chrystusa, i my uwierzyliśmy w Jezusa Chrystusa, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusa, a nie z uczynków prawa, dlatego że z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało.

Dlatego przez wiarę możemy kroczyć w nowym życiu i w przymierzu z naszym Bogiem. Mamy bliską więź z naszym niebiańskim Ojcem poprzez dar nieustannej modlitwy.

Gal. 4:6 A ponieważ jesteście synami, Bóg posłał do waszych serc Ducha swego Syna, wołającego: Abba, Ojcze!

I jesteśmy wyposażeni przez Ducha Jezusa Chrystusa, aby toczyć walkę wiary aż do końca. Zawsze jesteśmy zwycięzcami.

2 Kor. 2:14 Lecz dzięki Bogu, który nam zawsze daje zwycięstwo w Chrystusie i roznosi przez nas woń swojego poznania w każdym miejscu.

Bóg nasz wierny strażnik

Nasze wytrwanie jest rezultatem Bożej opieki. Jesteśmy chronieni mocą Bożą przez wiarę ku zbawieniu, które jest gotowe objawić się w czasie ostatecznym.

1 Piotra 1:3-5 3. Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który według swego wielkiego miłosierdzia zrodził nas na nowo do żywej nadziei przez wskrzeszenie Jezusa Chrystusa z martwych; 4. Do dziedzictwa niezniszczalnego i nieskalanego, i niewiędnącego, zachowanego w niebie dla was; 5. Którzy jesteście strzeżeni mocą Boga przez wiarę ku zbawieniu, przygotowanemu do objawienia się w czasie ostatecznym.

Cud łaski polega na tym, że Bóg chroni Swój Kościół, umacnia Swoje sługi mocą Swojej potęgi i daje im zwycięstwo. Sam fakt, że to Bóg chroni Swój Kościół przez wieki, pomimo wszelkich ataków mocy ciemności, a nawet poprzez ich narzędzia, jest dowodem na to, że jest On wierny Swojej obietnicy. W miarę jak ucisk narasta, a Kościół jest zagrożony ponad ludzką wytrzymałość, Bóg objawia swoją moc, zachowując Swoją sprawę i przygotowując Swój lud na zbliżającą się chwałę.

Psalm 66:9-12 9. Zachował przy życiu naszą duszę i nie dał się zachwiać naszej nodze. 10. Doświadczyłeś nas bowiem, Boże, wypróbowałeś nas ogniem, jak srebro jest oczyszczone. 11. Zaprowadziłeś nas w sidła, włożyłeś ucisk na nasze biodra. 12. Pozwoliłeś ludziom deptać nam po głowach, przeszliśmy przez ogień i wodę, ale nas wyprowadziłeś na miejsce obfitości.

Dar wytrwania

Ci, którzy wytrwają do końca, będą zbawieni. Koniec jest celem, celem, który Bóg wyznacza dla wszelkiego dzieła Swojej ręki. Kiedy niegodziwy umrze, napełni swój kielich nieprawości. Kiedy umrą sprawiedliwi, będą przygotowani do chwały. Kiedy ostateczny cel zostanie osiągnięty, Boży plan wobec całego Jego stworzenia zostanie w pełni zrealizowany.

2 Kor. 5:1-5 1. Wiemy bowiem, że jeśli zostanie zniszczony ten namiot naszego ziemskiego mieszkania, to mamy budowlę od Boga, dom nie ręką uczyniony, wieczny w niebiosach. 2. Dlatego w tym wzdychamy, pragnąc przyodziać się w nasz dom z nieba; 3. Skoro tylko zostaniemy znalezieni odziani, a nie nadzy. 4. Bo my, którzy jesteśmy w tym namiocie, wzdychamy, obciążeni, ponieważ nie pragniemy być rozebrani, ale przyodziani, aby to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie. 5. A tym, który nas do tego właśnie przygotował, jest Bóg, który nam też dał Ducha jako zadatek.

Czasu już nie będzie, a my, jako Kościół Boży, jesteśmy więcej niż zwycięzcami, dzięki Temu, który umiłował nas aż do śmierci i kocha nas nadal, nawet na wieki. Słyszymy bowiem uspokajający głos Jezusa pośród całego zamętu obecnego czasu:  „Oto przyjdę wkrótce”. (Obj. 3:11; 22:7, 12, 20). A wraz z tym głos naszego Boga: „Oto wszystko czynię nowe”. (Obj. 21:5)

Przyjdź, Panie Jezu, tak, przyjdź wkrótce! Amen!

Wyznanie Wiary

Konfesja Belgijska
Artykuł XXXVII Sąd Ostateczny

Na końcu wierzymy, że zgodnie z Bożym Słowem, gdy nadejdzie czas wyznaczony przez Pana (o którym nie wie żadne stworzenie) i gdy liczba wybranych osiągnie pełnię, nasz Pan Jezus Chrystus przyjdzie z nieba, fizycznie i widzialnie, tak samo, jak wstąpił do nieba, w pełni chwały i majestatu, aby ogłosić się Sędzią żywych i umarłych, paląc ten stary świat w płomieniach ognistych, aby go oczyścić.

Wówczas wszyscy ludzie staną osobiście przed tym wielkim Sędzią, mężczyźni, kobiety i dzieci, którzy żyli na świecie odkąd zaczął istnieć aż po jego koniec, wezwani głosem archanioła i dźwiękiem trąby Bożej. Gdyż wszyscy umarli powstaną z ziemi, a ich dusze zjednoczą się z ich właściwymi ciałami, w których wcześniej żyli. Co się tyczy tych, którzy w tym czasie będą żyli, nie umrą oni jak inni, lecz zostaną przemienieni w mgnieniu oka, skażone w nieskażone. Wówczas księgi [(czyli sumienia)] zostaną otwarte i umarli będą osądzeni zgodnie z tym, co uczynili na tym świecie – czy to dobro czy zło. Mało tego, wszyscy ludzie zdadzą sprawę z wszelkiego nieużytecznego słowa, które wypowiedzieli, a które świat potraktował jedynie jako rozrywkę i żart, i wówczas sekrety i obłuda ludzi zostaną ujawnione i odkryte przed wszystkimi.

Dlatego też myśl o tym sądzie słusznie wywołuje strach i przerażenie w ludziach złych i bezbożnych, lecz wzbudza pragnienie i pociechę u sprawiedliwych i wybranych, gdyż wówczas dopełni się ich całkowite odkupienie i otrzymają owoce swego trudu i znoju, które znosili. Ich niewinność objawi się wszystkim i ujrzą straszliwą pomstę Boga na złych, którzy ich bezlitośnie prześladowali, uciskali i dręczyli w tym świecie – ci zaś zostaną potępieni przez własne sumienie, staną się nieśmiertelni, lecz tylko po to, by doświadczyć kaźni wiecznego ognia przygotowanego dla diabła i jego aniołów.

Lecz z drugiej strony wierni wybrani otrzymają koronę chwały i czci, a Syn Boży wyzna ich imiona przed Bogiem, swoim Ojcem, i swymi wybranymi anioły; wszelka łza zostanie otarta z ich oczu, a ich racja – obecnie tak często potępiana przez wielu sędziów i władze jako herezja, a także bezbożność – okaże się racją Syna Bożego. A ich łaskawą nagrodą będzie dane przez Pana dziedzictwo chwały tak doniosłej, jaka nigdy człowiekowi nie śniła się.

Dlatego żarliwie spragnieni oczekujemy tego wielkiego dnia, abyśmy mogli w pełni cieszyć się obietnicami Bożymi w Chrystusie Jezusie, naszym Panu. AMEN. „Amen, przyjdź, Panie Jezu!” (Obj. 22:20).

Na podstawie, źródło

Zobacz w temacie

Print Friendly, PDF & Email