utworzone przez Reformowani | maj 3, 2023 | Herezja Remonstrancji, Prima Scriptura
Przypomnienie
2 Piotra 2:1 Byli też fałszywi prorocy wśród ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy potajemnie wprowadzą herezje zatracenia, wypierając się Pana, który ich odkupił, i sprowadzą na siebie rychłą zgubę.
Stare porzekadło „najciemniej jest pod latarnią” opisuje popularną wśród przewrotnych ludzi metodę podstępnego działania. Ten, kto stara się ukryć swoje niecne zamiary najlepiej uczyni to jawiąc się jako największy obrońca prawdy. W ten sposób zyskuje sobie dobrą reputację oraz uspokaja sumienie osób, nad którymi w coraz większym stopniu rozciąga swój wpływ. Z całą pewnością mistrzowskim wykorzystaniem sztuki podstępu będzie praca fałszywego kaznodziei polegająca na publicznym obnażaniu podobnych mu oszustów – fałszywych kaznodziejów.
Schemat psychologicznej manipulacji nie jest trudny od zidentyfikowania: ten kto najsprawniej i najgłośniej zwalcza przeciwników Biblijnej prawdy sam nie może być jej przeciwnikiem. Jest to podstęp niemal doskonały, ponieważ usypia czujność naśladowców tworząc przy tym niemal niezniszczalną barierę bezkrytycznego zaufania utrudniającą zdolność logicznej analizy serwowwanych przez oszusta treści.
Tak więc nawet przedstawienie dowodów wprost przemawiających na niekorzyść fałszywego nauczyciela powoduje u jego ofiar stan nieprzyjemnego napięcia psychologicznego. Zaburzenie obrazu „świętego i nieomylnego” teologa powoduje dyskomfort, tym większy im dłużej miał on okazję oddziaływać na swoich słuchaczy. Dyskomfort musi zostać rozładowany a napięcie psychiczne złagodzone poprzez zagłuszenie a nawet ignorowanie niewygodnych faktów, co jest typowym i złym zarazem sposobem zniwelowania dysonansu poznawczego. Mówiąc kolokwialnie człowiek będzie szukał każdego możliwego „racjonalnego” wytłumaczenia dla kłamstw i złego postepowania duchowego guru, aby tylko nie wyjść na głupca.
„Teoria dysonansu postuluje, że ludzie dążą do tworzenia (i utrzymywania) przekonania, że są jednostkami racjonalnymi. W związku z tym większość ludzi stara się wyjaśnić rozsądnie własne działanie (jeśli coś robię i nie wiem dlaczego tak postępuję – pojawia się dysonans w postaci podejrzenia że jestem osobą niemądrą, co narusza dobrą samoocenę).” [1]
W psychologii ten mechanizmy obronny nazywa się rozszczepieniem. Rozszczepienie to myślenie kategoriami skrajnie dychotomicznymi „mój nauczyciel to samo dobro, wcielony bóg, a jego oponent to samo zło, wcielony diabeł” [2]. W konsekwencji popełniany zostaje poważny błąd logiczny argumentum ad verecundiam. Błąd ten następuje wtedy, gdy twierdzimy, że coś jest prawdą tylko dlatego, że jakiś autorytet tak twierdzi. W przypadku teologii błąd ten przybiera niebezpieczną formę opartą o schemat:
→ Biblia stanowi nieomylne źródło prawdy (prawda)
→ Teolog, pod którego jestem wpływem walczy o prawdę (prawda)
→ Jest do tego zdolny ponieważ dobrze rozkłada Pismo Święte (niekoniecznie prawda)
→ Dlatego to co mówi teolog to czyste nauczanie Słowa Bożego (niekoniecznie prawda)
→ Z tego względu nauczania teologa posiadają ten sam autorytet co Biblia (fałsz)
→ Krytyka teologa nie może zawierać w sobie prawdy i należy ją z góry odrzucić (fałsz)
Powyższą sztukę manipulacji John MacArthur opanował do perfekcji.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 2, 2023 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Oczekiwanie wiernego sługi
Kol. 3:24
23. A wszystko, co czynicie, z serca czyńcie, jak dla Pana, a nie dla ludzi;
24. Wiedząc, że od Pana otrzymacie dziedzictwo jako zapłatę, gdyż służycie Panu Chrystusowi.
25. A ten, kto wyrządza krzywdę, otrzyma zapłatę za krzywdę, a u Boga nie ma względu na osobę.
Ciężko pracujący człowiek spodziewa się zapłaty za swoje dzieło. Robotnik w winnicy, rybak czy żołnierz pracują nieraz w pocie czoła i w spiekocie dnia (Mat. 20:12) po to właśnie aby po wykonanej pracy czy zadania odpocząć oraz nasycić się owocami swojej pracy (2 Tym. 2:6).
Bóg ustanowił niezmienną zasadę konieczności zapłaty za pracę. Jest to Boży uniwesralny nakaz utwierdzający społeczną sprawiedliwość na świecie.
1 Tym. 5:18 Mówi bowiem Pismo: Młócącemu wołowi nie zawiążesz pyska, oraz: Godny jest robotnik swojej zapłaty.(por. 5 Mojż. 25:4)
Ta sama zasada, o czym zapewnia trzeci rozdział Listu do Kolosan, odnosi się do nagrody chrześcijanina za duchowe wysiłki.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 1, 2023 | Egzegezy, Rzymski katolicyzm
Wskrzeszenie przez relikwię?
2 Król. 13:20-21
.
20. Potem Elizeusz umarł i pogrzebali go. A z nastaniem roku moabskie zgraje napadły na ziemię.
21. I zdarzyło się, że gdy grzebano pewnego człowieka, zobaczyli taką zgraję. Wrzucili więc tego człowieka do grobu Elizeusza. A gdy ten człowiek został tam wrzucony, dotknął kości Elizeusza, ożył i wstał na nogi.
Jeśli Bóg zabrania nam posiadania relikwii lub oddawania czci zmarłym, dlaczego żołnierz został wskrzeszony po dotknięciu kości Elizeusza?
Relikwie to rzeczy, nawet części ciała, takie jak kawałki kości lub zębów, które są związane z Jezusem i Jego życiem lub członkami rodziny Jezusa, Apostołami, męczennikami lub innymi osobami uznanymi za świętych przez
- katolicyzm,
- prawosławie,
- buddyzm,
- islam
- i inne religie.
Zakłada się, że mają jakąś duchową wartość, cudowną lub inną, i z tego powodu często są czczone. W katolicyzmie cześć jest podobno pomniejszą formą kultu ofiarowaną tym relikwiom, których są tysiące.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 28, 2023 | Teologia systematyczna
Rodzaj teologii sytematycznej
I. Teologię można rozpatrywać
1) Albo w sposób systematyczny i obiektywny (w odniesieniu do tego, co jest nauczane)
2) Albo zwyczajowo i subiektywnie (w odniesieniu do nawyku tkwiącego w intelekcie).
W pierwszym sensie żaden inny rodzaj niż doktryna nie może być jej dokładniej przypisany, ponieważ doktryna jest nauczana przez Boga i nauczana w kościele. Ale doktryna (dosłownie taka) jest znacznie lepsza od każdej ludzkiej doktryny, zarówno pod względem pochodzenia, jak i materii, formy i celu.
Tak więc jest to opisane w Piśmie Świętym przez didachen
Jan. 7:17 Jeśli ktoś chce wypełniać jego wolę, ten będzie umiał rozeznać, czy ta nauka (διδαχῆς didaches – doktryna) jest od Boga, czy ja mówię sam od siebie.
.
1 Tym. 4:6 Przedkładając to braciom, będziesz dobrym sługą Chrystusa Jezusa, wykarmionym słowami wiary i dobrej nauki (διδασκαλίας didaskalias – doktryny), za którą poszedłeś.
.
1 Tym. 6:3 Jeśli ktoś inaczej naucza i nie trzyma się zdrowych słów naszego Pana Jezusa Chrystusa i nauki (διδασκαλίᾳ didaskalia – doktryny) zgodnej z pobożnością;
Przez formę doktryny (typon didaches) tak jak w Starym Testamencie thvrh oznacza całą doktrynę zbawienia.
Rzym. 6:17 Ale chwała Bogu, że gdy byliście sługami grzechu, usłuchaliście z serca wzoru tej nauki (τύπον διδαχῆς typon didaches), której się poddaliście;
W tym drugim znaczeniu jest właściwie opisana przez pewien nawyk umysłowy.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 27, 2023 | Egzegezy, Prima Scriptura, Teologia biblijna
Logika a doktryna
Rzym. 3:28 Tak dochodzimy do logicznego wniosku (λογιζόμεθα logizemetha), że człowiek zostaje usprawiedliwiony przez wiarę, bez uczynków prawa.
Dlaczego należy studiować logikę? Ponieważ Pismo Święte nie jest zlepkiem luźnych, niejasnych myśli bez struktury (1 Kor. 14:33, 40; Kol. 2:5; 1 Tym. 6:20), ani też nie jest produktem niemożliwej do zrozumienia przez człowieka logiki (Dan. 9:2; 2 Kor. 1:13; 2 Piotra 1:20),
W tekście Rzymian greckie słowo λογίζομαι logizomai oznacza rozumowanie prowadzące do logicznego wniosku. Apostoł Paweł pisząc cały List zakładał, że czytelnik będzie w stanie dojść razem z nim do tych samych wniosków na podstawie przesłanek, jakie przedstawił na poparcie swoich argumentów. Konkluzją logicznego rozważania Pawła jest fundamentalna dla chrześcijaństwa doktryna zbawienia usprawiedliwienia bez udziału uczynków.
Stąd dochodzimy do logicznego wniosku, że czytając dowolny tekst Biblii należy stosować logiczne rozumowanie aby na tej podstawie dochodzić do usystematyzowanej prawdy. Doktryny oparte są o wnioski płynące z przesłanek wynikających z prawidłowo rozłożonych tekstów Pisma. Bez zastosowania logiki prowadzącej do koniecznych i obiektywnych wniosków czytelnikowi pozostaje błądzenie w świecie subiektywizmu, relatywizmu i pozbawionych duchowej wartości pseudointelektualnych spekulacji, czasem opisywanych jako paralelne prawdy.
Wbrew naciskom fałszywych nauczycieli logika ma znaczenie dla teologii.
Przysłów 2:6 PAN bowiem daje mądrość, z jego ust pochodzi wiedza i rozum.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 26, 2023 | Egzegezy, Ekumenizm, Rzymski katolicyzm
Unia ciemności
1 Tym. 4:1 A Duch otwarcie mówi, że w czasach ostatecznych niektórzy odstąpią od wiary, dając posłuch zwodniczym duchom i naukom demonów;
W ostatnich latach czołowi ewangelicy, w tym J. I. Packer i Charles Colson, współpracowali z wybitnymi katolikami, w tym Averym Dullesem i Richardem Johnem Neuhausem, aby zjednoczyć ewangelików i katolików. Nazywają swoją organizację i ruch na rzecz związku Ewangelików i Katolików Razem (EKR). Popierają ją tak wpływowi protestanci, jak
- Os Guinness,
- Nathan Hatch,
- Richard Mouw,
- Mark Noll
- i Pat Robertson.
Organizację wspiera ewangelicki magazyn Christianity Today. Oczywiście przyciąga i będzie przyciągać dużą liczbę ewangelicznych protestantów.
Dokument, który zapowiadał i opisywał unię, został opublikowany w marcu 1994 r. Dokument, który odnosi się do „Deklaracji EKR”, nosi tytuł „Ewangelicy i katolicy razem: misja chrześcijańska w trzecim tysiącleciu”[1]. W oświadczeniu czytamy:
„Jesteśmy ewangelicznymi protestantami i katolikami, których modlitwa, studium i dyskusja doprowadziły do wspólnych przekonań na temat wiary i misji chrześcijańskiej” [2].
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 25, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Centralna doktryna chrześcijaństwa
1 Kor. 15:19 Jeśli tylko w tym życiu mamy nadzieję w Chrystusie, jesteśmy ze wszystkich ludzi najbardziej nieszczęśliwi.
W pewnych okresach od II do IV wieku być chrześcijaninem oznaczało niemal pewną śmierć. Barbarzyństwa wyrządzone chrześcijanom były takie, że nawet wzbudzały współczucie samych Rzymian. Sam Neron udoskonalił nawet okrucieństwo i wymyślił dla chrześcijan wszelkiego rodzaju kary, jakie mogła zaprojektować najbardziej piekielna wyobraźnia.
A konkretnie: niektórych zszywał w skórach dzikich zwierząt, a potem rzucał na pożarcie psom, aż życie w nich zgasło inni ubrani w sztywne od wosku koszule, przymocowani do drzew byli podpaleni w jego ogrodach, aby je oświetlić
W trakcie prześladowań męczeńśką śmierć ponieśli śmierć Apostołowie Paweł i Piotr. Do ich nazwisk można dodać
- Erastusa, szambelana Koryntu (2 Tym. 4:20)
.
- Arystarcha, Macedończyka (Dzieje 19:29)
.
- Trofima, Efezjanina, nawróconego przez Pawła (Dzieje 21:29)
.
- wraz z nim zamęczony został współpracownik Józef, zwany powszechnie Barsabaszem (Dzieje 1:23)
.
- Ananiasz, biskup Damaszku (Dzieje 9:10); obaj należeli do Siedemdziesięciu (Łuk. 10:1) [1]
Te prześladowania były powszechne w całym Cesarstwie Rzymskim. Ale to raczej zwiększyło niż osłabiło ducha chrześcijaństwa. Dlaczego? Co kierowało chrześcijanami, którym pisana była śmierć, że nie tylko nie wypierali się wiary w czasie prześladowań ale też ich szeregi stale rosły?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 24, 2023 | Egzegezy, Sabatarianie i legaliści
Wiara Kościoła
Gal. 3:23-25
.
23. Zanim zaś przyszła wiara, byliśmy poddani pod straż prawa i trzymani w zamknięciu aż do tej wiary, która potem miała być objawiona.
24. Tak więc prawo było naszym pedagogiem do Chrystusa, abyśmy z wiary byli usprawiedliwieni.
25. Lecz gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy pod pedagogiem.
List do Galacjan oznajmia tę dobrą nowinę: „gdy przyszła wiara, już nie podlegamy pedagogowi”. „Wiara” jest wymieniona dwukrotnie w wersecie 23 i raz w wersecie 25 jako coś, co „przyszło” i zostało „objawione”. W tym kontekście jest to odpowiednik Chrystusa, który „przyszedł” i został „objawiony” około 2000 lat temu.
Chrystus jest szczególnie przedmiotem naszej wiary jako Ten, w którego mamy wierzyć, ponieważ wiara w Niego jest wiarą w Trójjedynego Boga
Jan 12:44 A Jezus wołał: Kto wierzy we mnie, nie we mnie wierzy, ale w tego, który mnie posłał.
.
Jan 14:1 Niech się nie trwoży wasze serce. Wierzycie w Boga, wierzcie i we mnie.
.
1 Piotra 1:21 Wy przez niego uwierzyliście w Boga, który go wskrzesił z martwych i dał mu chwałę, aby wasza wiara i nadzieja były w Bogu.
Wiarą Kościoła jest wcielony, ukrzyżowany i zmartwychwstały Pan Jezus, jako Ten, który objawia Ojca i posyła Ducha, jak głosi Ewangelia.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 21, 2023 | Teologia systematyczna
Bóg i rzeczy boskie
I. Przedmiotem każdej nauki jest wszystko, co jest w niej szczegółowo omawiane i do czego odnoszą się wszystkie jej wnioski; ale można to rozpatrywać
- albo materialnie (co do rozważanej rzeczy),
.
- albo formalnie (co do sposobu rozważania).
.
II. Chociaż teologowie różnią się co do przedmiotu teologii, bardziej powszechna i prawdziwa jest opinia tych, którzy odnoszą ją do Boga i rzeczy boskich (Bóg jako pierwszy, a rzeczy boskie jako drugorzędne, niezależnie od tego, czy są dziełem Boga, czy też ludzie mają w nie wierzyć i czynić), Bóg bezpośrednio i pośrednio, tj.
- Bóg i jego rzeczy [jako jego dzieła]
.
- poddanie mu się [jako stworzenia]
.
- zajmowanie się nim [jako obowiązki człowieka]).
Tak więc wszystkie rzeczy są omawiane w teologii albo dlatego, że dotyczą samego Boga, albo mają do Niego stosunek (schesin) jako pierwszej zasady i ostatecznego celu.
Rzym. 11:36 Z niego bowiem, przez niego i w nim jest wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 20, 2023 | Egzegezy, Ekumenizm, Herezja Remonstrancji, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Konflikt o usprawiedliwienie
Gal. 2:16 Wiedząc, że człowiek nie jest usprawiedliwiony z uczynków prawa, ale przez wiarę w Jezusa Chrystusa, i my uwierzyliśmy w Jezusa Chrystusa, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusa, a nie z uczynków prawa, dlatego że z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało.
Obecny atak na doktrynę usprawiedliwienia przez samą wiarę w konserwatywnych kościołach Reformowanych i Prezbiteriańskich przez ludzi federalnej wizji i ich teologicznych sojuszników ma swoją historię. Ta historia obejmuje
- kontrowersje Synodu Dort z Arminianami
.
- kontrowersje Reformacji z Rzymem
.
- spór Apostoła Pawła z judaizującymi orędownikami usprawiedliwienia przez uczynki prawa
.
- bój Jezusa Chrystusa z faryzeuszami
Współczesne odejście od ewangelicznej prawdy o usprawiedliwieniu z łaski w kościołach Reformowanych i Prezbiteriańskich jakie powoduje federalna wizja ma również podłoże kościelne i teologiczne. Federalna wizja rozkwita we współczesnej kościelnej atmosferze ekumenizmu, zwłaszcza ekumenizmu ponownego zjednoczenia kościołów protestanckich z Kościołem rzymskokatolickim.
Stosunki ekumeniczne z Rzymem wymagają od protestantów złożenia w ofierze doktryny usprawiedliwienia wyłącznie przez wiarę (a wraz z tą fundamentalną prawdą, wszystkich doktryn łaski). Wybitnym, potężnym agentem ponownego zjednoczenia ewangelickiego protestantyzmu z Kościołem rzymskokatolickim jest organizacja, która nazywa siebie Ewangelikami i Katolikami Razem (EKR).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 19, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Teologiczny kamień potknięcia
Jakuba 2:21-24
.
21. Czy Abraham, nasz ojciec, nie został usprawiedliwiony z uczynków, gdy ofiarował Izaaka, swego syna, na ołtarzu?
22. Widzisz, że wiara współdziałała z jego uczynkami i przez uczynki wiara stała się doskonała.
23. I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył Abraham Bogu i poczytano mu to za sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga.
24. Widzicie więc, że człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków, a nie tylko z wiary.
Grecka fraza τοῖς πίστις συνήργει τοῖς ἔργοις tois pistis synergei tois ergois wskazuje na synergię (synergei) wiary (pistis) z uczynkami (ergois). Fraza użyta została w kontekście usprawiedliwienia z wyraźnym odrzuceniem usprawiedliwienia tylko z wiary (οὐκ ἐκ πίστεως μόνον ouk ek pisteos monon czyli non sola fide) dla teologów Watykanu oznacza to, że aby dostać się do nieba koniecznym jest wiara w Boga oraz dobre uczynki.
werset 21 …Abraham…został usprawiedliwiony z uczynków (ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη eks ergon edikaiothe)
.
werset 24 …człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków (ἐξ ἔργων δικαιοῦται eks ergon dikaioutai), a nie tylko z wiary (οὐκ ἐκ πίστεως μόνον ouk ek pisteos monon)
Według herezji Rzymskiego katolicyzmu Marcin Luter był w błędzie głosząc zbawienie z łaski przez wiarę, czyli wyznając zasadę sola fide. Wielokrotnie Luter konfrontowany był przez rzymskich teologów przy użyciu tekstu Jakuba, gdzie wyraźnie czytamy, że wiara współdziała z uczynkami (τοῖς πίστις συνήργει τοῖς ἔργοις tois pistis synergei tois ergois), co papiści odnosili do zbawienia w sensie soteriologicznym.
Tak więc gdy Luter wołał sola fide, papiści odpowiadali non sola fide nieustannie odwołując się do frazy οὐκ ἐκ πίστεως μόνον ek pisteos monon. – nie tylko z wiary!
Okrzyk i argument papistów używany jest po dziś dzień. Otwarcie przez katolików, ale też skrycie i podstępnie przez fałszywych teologów mających czelność ubierać się w barwy Protestantyzmu, a nawet, o zgrozo, teologii Reformowanej. Czy rzeczywiście do zbawienia człowieka konieczne są wiara oraz dobre uczynki?
Zgodnie z Pismem zaprzeczamy heretykom i fanatykom.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 18, 2023 | Eklezjologia: nauka o kościele, Historia chrześcijaństwa
Sedno kontrowersji
2 Piotra 2:1 Byli też fałszywi prorocy wśród ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy potajemnie wprowadzą herezje zatracenia, wypierając się Pana, który ich odkupił, i sprowadzą na siebie rychłą zgubę.
Uwaga: Niniejszy materiał jest najwyższej wagi dla wyznawców wolnej woli i powinien zostać przeczytany przez nich priorytetowo.
Sobór w Efezie był radą chrześcijańskich biskupów zwołaną w Efezie (niedaleko dzisiejszego Selçuk w Turcji) w 431 roku przez cesarza wschodnio-rzymskiego Teodozjusza II. Byl to trzeci sobór ekumeniczny, dążący do osiągnięcia konsensusu w Kościele poprzez zgromadzenie reprezentujące całe chrześcijaństwo. Sobór potwierdził oryginalne Wyznanie Nicejskie i potępił nauki Nestoriusza, Pelagiusza, Celestiusza oraz Charizjusza.
Ostatnią sprawą poruszoną przez sobór w Efezie była kwestia autorytetu biskupów. Odrzucony został precedens złamania autonomii prowincji, gdzie prawo do ustanawiania biskupów posiadali inni biskupi mieszkający w tejże porwincji. Stąd kanon 8 Synodu w Efezie potępia instytucję papiestwa jako uzurpującą sobie wyłączność do ustanawiania biskupów na całym świecie.
Moc kanonu 8 potępia również niebiblijne praktyki ordynacji na duchownych przez tzw. prezbiterów naczelnych denominacji, czyli rzeczywiste głowy odstępczych kościołów jak ma to miejsce np. w Kościele Chrześcijan Baptystów w RP.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 17, 2023 | Egzegezy, Teologia systematyczna, Trynitologia
Wstęp
Izaj. 56:5 Do kogo mnie porównacie i z kim mnie zestawicie albo do kogo uczynicie mnie podobnym, abyśmy byli sobie równi?
Upadły ludzki umysł poszukuje Boga po omacku i instynktownie (Jer. 23:23; Dzieje 17:27; 14:17; Rzym. 1:20), tworząc naturalną religię próbuje zbudować obraz Boga poprzez analogię do stworzenia. I tak chociaż poprzez stworzenie co można wiedzieć o Bogu, jest dla nich jawne, gdyż Bóg im to objawił (Rzym. 1:19) religijni myśliciele nigdy nie mogą dojść do poznania Boga Trójjedynego dzięki naturalnej religii. Wszelkie wysiłki poznania Boga są skazane na porażkę ściągając gniew Boży, który objawia się przeciwko wszelkiej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi, którzy zatrzymują prawdę w niesprawiedliwości. (Rzym. 1:18).
W ten sposób Boża Istota pozostaje niepojęta dla naturalnego człowieka i konieczne jest zewnętrzne objawienie (teologia), które zapewnia Spisane Słowo Boże (Psalm 2:1-5; Jan 1:18; 1 Kor. 1:21; 2 Kor. 10:5; Tyt. 1:1; 2 Tym. 3:15-17). Bóg jest poznawalny przez Swoje Imiona odnoszące się do Jego atrybutów. Bóg posiada szereg atrybutów, które określają Jego Istotę. Generalnie podzielić je można na dwie kategorie:
Komunikowalne atrybuty Boga to te, które ludzie mogą również posiadać, chociaż tylko w ograniczonym stopniu. Jeśli coś jest komunikowalne, można to przekazać lub przekazać innym. Niektóre z komunikowalnych atrybutów Boga to mądrość, świętość, dobroć, miłość, itd.
Niekomunikowalne atrybuty Boga są atrybutami wyłącznymi dla Niego. Ludzie nie mogą dzielić nieprzekazywalnych atrybutów boskości. Należą do nich
- Suwerenność – Bóg jako najwyższa Istota we wszechświecie zarządza całym wszechświatem
.
- Wszechmoc – Bóg dokonuje wszystkiego co zechce bez żadnych ograniczeń
.
- Wszechwiedza – Bóg wie wszystko o Sobie oraz o wszystkim poza Nim (zarówno rzeczywistym jak i potencjalnym)
.
- Wszechobecność – Bóg jest obecny wszędzie
.
- Transcendentność – Bóg istnieje poza sferą stworzenia
.
- Immanentność – Bóg jest poznawalny, dostrzegalny czy też uchwytny
.
- Niezmienność – Bóg jest kompletny i doskonały
.
- Wieczność – Bóg nie ma początku i końca
.
- Samoistność – Bóg istnieje sam z siebie, jest samowystarczalny i niezależy od wszystkiego co jest poza Nim.
.
- Prostota – w Bogu nie ma podziałów i sprzeczności
Odrzucenie atrybutu prostoty Boga skutkuje szerokim wachlarzem herezji, z których najbardziej rozpoznawalnymi są antytrynitaryzm, następnie dobrointencyjna oferta ewangelii, gdzie Bóg z jednej strony nienawidzi tych, których nie wybrał do zbawienia, z drugiej zaś pragnie zbawienia tej samej grupy, co do której zdecydował o potępieniu. Drugą, niemniej ważną jest herezja paradoksów czy też paralelnych prawd, według której Bóg przekazuje sprzeczne i wzajemnie się wykluczające logicznie doktryny.
W niniejszym rozważaniu przedstawiona zostanie dokładniej prostota Boga, atrybut zapomniany lub pomijany przez wielu „nieomylnych” teologów największego neo-ewangelikalnego kalibru.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 14, 2023 | Teologia systematyczna
Przyczyna pytania
I. Do tego pytania dała powód bezbożna doktryna pelagian, że każdy dobrze ugruntowany w jakiejkolwiek religii będzie zbawiony. Nie tylko libertyni, David Jorist i im podobni (którzy, zadowalając się uczciwym i cywilnym życiem, uważają religię za sprawę obojętną) zachowują ją, ale także współcześni Socynianie ją aprobują.
Czynią to po części bezpośrednio, nauczając, że ci, którzy czczą Boga zgodnie ze światłem natury jako rodzajem bardziej ukrytego słowa, przebłagają Go i podobają Mu się oraz znajdą u Niego nagrodę (Socinus, Praelections theologica 2 [1627], s. 3-7);
Częściowo pośrednio i pośrednio redukują doktryny religijne absolutnie niezbędne do zbawienia do najniższej liczby i czyniąc je wspólnymi dla wszystkich w ich trybie i stopniu (o czym dalej).
Jan 14:6 Jezus mu odpowiedział: Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca jak tylko przeze mnie.
Remonstranci najwyraźniej się z nimi zgadzają: niektórzy bardziej otwarcie, jak Curcellaeus i Adolphus Venator (Adolf de Jager), którzy w swojej obronie przed ministrami Dort (por. Een besonder Tractaet … der Predicanten der Stadt Dordrecht [1612]), wyraźnie zaprzecza twierdzeniu, że
„nikt nie może być zbawiony, kto nie jest umieszczony w Chrystusie przez prawdziwą wiarę”;
Inni ostrożniej, jak Arminiusz, Korvinus, Episcopius (którzy wprawdzie nie natychmiast, ale pośrednio) dopuszczają pogan i innych do zbawienia, uważając, że przez właściwe używanie światła natury można uzyskać światło łaski i przez dopuszczenie łaski do chwały (Arminiusz, „The Apology or Defense of James Arminius Against Certain Theological Articles”, 15, 16, 17 w The Writings of James Arminius [1956], 1:322-29; i Amoldus [Johannes Amoldus Corvinus], Defensio sententiae … I. Arminii [1613] przeciwko Tilenusowi).
Wielu papistów popełnia ten sam błąd, nie wahając się bronić zbawienia pogan bez znajomości Chrystusa; jak Abulensis, Durandus, Capreolus, Andradius, Vega, Soto, Erasmus i inni.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 13, 2023 | Teologia biblijna
Praktyczne zastosowanie logiki
1 Tym. 6:20 Tymoteuszu, strzeż tego, co ci powierzono, unikaj pospolitej, czczej gadaniny i sprzecznych twierdzeń (ἀντιθέσεις antithesis) rzekomej wiedzy;
Logika jest źle postrzegana przez fanatyków i entuzjastów, ponieważ systemy wierzeń promowane przez zwodzicieli są nielogiczne i zawierają w sobie oczywiste sprzeczności. Niektórzy tłumaczą to „prowadzeniem Ducha a nie litery” gdzie Duchowi Świętemu przypisuje się przekazanie wyznawcom chaotycznych, często niekonsekwentnych strzępków doktryn rozumianych jako „żywe słowo Boże” przeciwstawione martwej literze Pisma.
Inni, bardziej przebiegli ubierają swoje sprzeczne twierdzenia w pozory biblijnej ortodoksji dowodząc, że wykluczające się doktryny to tak naprawdę paralelne prawdy, których ludzki umysł nie może zharmonizować. I choć te rzekome prawdy są radykalnie sprzeczne to jednak tak samo prawdziwe i to wbrew jasnemu ostrzeżeniu Pisma aby antytetycznych stwierdzeń unikać.
Tak więc objawiona przez Boga prawda, jak powiadają nielogiczni teolodzy, jest nielogiczna. I rzeczywiście biblijna prawda „musi” być nielogiczna, skoro teologia „największych” współczesnych teologów jest nielogiczna i antytetyczna:
„To są bliźniacze prawdy, które biegną równolegle. […] Zawsze będą przebiegały równolegle. Zawsze będą przebiegały równolegle. Nigdy się nie spotkają. Nigdy się nie przecinają. Nigdy nie zostaną pomniejszone; zgodnie z prawem są tym, czym są. Fakt, że nie rozumiesz, jak one do siebie pasują, dowodzi tylko, że jesteś czymś mniej niż powinieneś. […] Ludzie ciągle mnie pytają: „Jak to zharmonizować?” A moja odpowiedź brzmi: „Nie wiem. Nie mogę. Nie mogą być zharmonizowane w ludzkim umyśle. [1]
Wbrew doprowadzonej przez MacArthura do granic absurdu propozycji Corneliusa Van Tila, który utrzymywał, że wiedza Boga i wiedza człowieka “nie pokrywają się w żadnym punkcie” [2] Chrystus i Apostołowie używali logiki, która posiada wiele zastosowań w teologii, polemice i apologetyce. Wczesnochrześcijański kościół potępiał brak logiki. Ireneusz z Lyonu (140 – † 202 A.D.) pisząc przeciw heretykom dowodził, że są oni
„ślepi wobec prawdy i klucząc z drogi na drogę zbaczają z właściwego kierunku. Skutkiem tego strzępy ich doktryny nie trzymają się siebie i brak im logiki.” [3].
Nielogiczne paralelne prawdy nie były tolerowane w pierwszym kościele, choć z biegiem lat mistycyzm wyparł rozum dając solidną podstawę do powstania religii rzymskiej.
„Za panowania Konstantyna VIII bałwany […] były potajemnie pielęgnowane przez zakony i płeć najbardziej podatną na dewocję; i czuły sojusz mnichów i kobiet odniósł ostateczne zwycięstwo nad rozumem i autorytetem mężczyzny.” [4]
Reformacja odrzuciła nielogiczny mistycyzm Rzymu i przywróciła właściwe użycie logiki w teologii. W niniejszym rozważaniu zwrócimy uwagę na użycie logiki w Westminsterskim Wyznaniu Wiary.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 12, 2023 | Herezja Remonstrancji, Prima Scriptura, Teologia reformowana
Przedmowa
2 Kor. 2 15-17
.
15. Jesteśmy bowiem dla Boga przyjemną wonią Chrystusa wśród tych, którzy są zbawieni, i wśród tych, którzy giną.
16. Dla jednych wonią śmierci ku śmierci, a dla drugich wonią życia ku życiu. Lecz do tego któż jest zdatny?
17. Nie jesteśmy bowiem jak wielu, którzy fałszują słowo Boże, lecz ze szczerości, jak od Boga mówimy w Chrystusie przed obliczem Boga.
Phil Johnson prawa ręka Johna MacArthura, a także jego ghost-writter (jest jednym z autorów książek rzekomo napisanych przez MacArthura), podobnie jak jego duchowy mentor, jest ślepy na argumenty swoich adwersarzy. Raz przyjęty osąd dla wyznawców MacArthura jest nienaruszalny. I tak oto, gdy Johnson w swoim artykule „A Primer on Hyper-Calvinism” błędnie zdefiniował hiper-kalwinizm jako odrzucenie dobrointencyjnej oferty zbawienia, żadne tłumaczenie, powoływanie się na Słowo Boże czy wyjaśnienie nie są w stanie zmienić stanowiska jednego z guru megakościoła z Kalifornii.
„Johnson locutus, causa finita”, można by podsumować. Umysły wiernych zostały sformatowane w taki sposób, że jakiekolwiek dochodzenie prawdy jest obecnie w tym systemie niemożliwe. I choć Johnson został wielokrotnie napomniany przez ortodoksyjnych chrześcijan o swoim błędzie, trwa w uporze niczym przysłowiowy osioł. Johnson dalej głosi „szczery i całkowicie pozbawiony hipokryzji zamiar Boga i wolę zbawienia wszystkich, którzy słyszą ewangelię”, koncept wymyślony przez Edwarda Fishera, który zasadniczo zniszczył teologię Reformowaną od środka. Ta nowa idea jest całkowicie sprzeczna z historyczną wiarą Reformowaną określoną między innymi przez Kanony z Dort.
Johnson twierdzi, że jest kalwinistą infralapsarianinem, ale przeczy prostocie Boga, atrybutowi zgodnie z którym w Bogu nie ma sprzeczności. Z jednej strony bowiem według Johnsona Bóg w przedwiecznym dekrecie postanowił aby nie zbawić niektórych ludzi, ale jednocześnie ten sam Bóg w historii pragnie ich zbawienia wbrew swojemu dekretowi. Mało tego, każdego kto śmie podważać jego herezję oskarża o głoszenie niepełnej ewangelii… Oto „kalwinista” na miarę czasów totalnej apostazji.
Rozważmy kolejne problemy teologiczne Johnsona
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 11, 2023 | Egzegezy, Ekumenizm, Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
Droga do Rzymu
Rzym. 3:28 Tak więc twierdzimy, że człowiek zostaje usprawiedliwiony przez wiarę, bez uczynków prawa
Herezja, którą List do Rzymian 3-5 demaskuje jako destrukcyjną dla Ewangelii łaski i którą Apostoł nazywa „inną ewangelią” w Liście do Galacjan, teraz działa na rzecz obalenia Ewangelii wewnątrz konserwatywnych kościołów.
Gal. 1:6 Dziwię się, że tak szybko dajecie się odwieść od tego, który was powołał ku łasce Chrystusa, do innej ewangelii;
W przypadku Ortodoksyjnego Kościoła Prezbiteriańskiego dokonała ona już tego wywrotu poprzez oficjalne decyzje prezbiterium i zgromadzenia ogólnego chroniących i zatwierdzających herezję.[1] Czołowi teologowie Konfederacji Reformowanych Kościołów Ewangelickich są odważnymi i głośnymi orędownikami nauki o usprawiedliwieniu przez wiarę i uczynki.
Do wybitnych, wpływowych orędowników lub obrońców usprawiedliwienia przez wiarę i uczynki w tych kościołach należą Norman Shepherd; Richard B. Gaffin Jr.; Steve Wilkin; Peter J. Leithart; Jaa Barach; Douglas Wilson; i Steve Schlissel. Shepherd, dawniej członek Ortodoksyjnego Kościoła Prezbiteriańskiego i długoletni profesor w Westminster Seminary w Filadelfii, jest obecnie duchownym w Chrześcijańsko-Reformowanym Kościele. Schlissel jest niezależny.
Herezja dotycząca usprawiedliwienia wkracza do konserwatywnych kościołów Reformowanych jako fundamentalna zasada ruchu teologicznego, który nazywa się federalną wizją. [2]
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 10, 2023 | Charyzmania, Egzegezy
Głupich nie sieją…
Mat. 21:19-22
.
19. I widząc przy drodze drzewo figowe, podszedł do niego, ale nie znalazł na nim nic oprócz samych liści. I powiedział do niego: Niech się już nigdy nie rodzi z ciebie owoc. I drzewo figowe natychmiast uschło.
20. A gdy uczniowie to zobaczyli, dziwili się, mówiąc: Jak szybko uschło to drzewo figowe!
21. Wtedy Jezus im odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę i nie zwątpicie, nie tylko to, co się stało z drzewem figowym, uczynicie, ale jeśli i tej górze powiecie: Podnieś się i rzuć się do morza, stanie się tak.
22. I wszystko, o cokolwiek poprosicie w modlitwie, wierząc, otrzymacie.
To, że zapoczątkowany przez Esseka W. Kenyona Ruch Słowa Wiary istnieje po dziś dzień zakrawa o cud. Apostata Kenyon był ojcem tzw. „pozytywnego wyznania”, prądu myślowego zgodnie z którym rzeczywistość może być kształtowana słowami wypowiadanymi przez odpowiednio przeświadczonego i nastawionego człowieka. Cokolwiek przyszłoby takiej osobie do głowy, pozytywne wyznanie powinno urzeczywistnić świat idei.
W Polsce kult reprezentowany jest m.in. przez Kościół Chrześcijański „Słowo Wiary”, Centrum Chrześcijańskie „Miecz Ducha” w Kaliszu, Kościół Chwały, Stowarzyszenie „Chrystus dla Narodów”. Najwyraźniej polski rynek duchowej ciemnoty jest dość intratny, ponieważ obok rodzimych zwodzicieli wkraczają na niego, narazie ostrożnie, także i afrykańscy pseudochrześcijańscy szamani.
Pan biskup Abiodun Rowland Peters uczeń „proroków” i „apostołów” w szkole ICM (oba urzędy już nie funkcjonują w kościele) odwołując się do tekstów Marka 11 i Mateusza 21 dowodzi:
„Czy chcesz powiedzieć, że nie wierzysz w Słowa Jezusa ?[…] Czy twierdzisz, że Jezus jest kultystą i heretykiem za to, że mówi ludziom, że mogą otrzymać wszystko, co powiedzą w wierze?” […] „Słowo Boże jest wystarczająco twórcze i potężne aby sprawić, że cokolwiek powiemy zgodnie ze Słowem, stanie się prawdą jeśli naprawdę w to uwierzymy” [1]
Szybkie podsumowanie treści wyznania wiary szanownego biskupa jest następujące
- Jezus zachęcał do pozytywnego wyznania
.
- To wyznanie umożliwia otrzymanie wszystkiego co człowiek zapragnie
.
- Warunkiem zmiany rzeczywistości jest odpowiednio wzbudzona w sobie wiara
.
- Słowa człowieka to słowa Boże
Czy rzeczywiście chrześcijanie słowem wiary mają dosłownie przenosić góry? Rozważmy tekst Mateusza.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 7, 2023 | Egzegezy, Teologia systematyczna
Założenie zawarte w pytaniu
I. Pytanie nie dotyczy teologii w ogólności, ale w szczególności teologii naturalnej. Nie dotyczy to również tego, co było w Adamie przed upadkiem (gdyż to, co było w nim, jest wystarczająco oczywiste na podstawie obrazu Boga, według którego został stworzony).
Dotyczy to raczej tego, co pozostało po upadku.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 6, 2023 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Reformowany światopogląd, Teologia reformowana
Kamień milowy chrześcijańskiej cywilizacji
Hebr. 13:4 Małżeństwo jest godne czci u wszystkich i łoże nieskalane. Rozpustników zaś i cudzołożników osądzi Bóg.
Jan Kalwin zmienił zachodnią teologię i prawo dotyczące seksu, małżeństwa i życia rodzinnego. Opierając się na pokoleniu protestanckich reform, Kalwin ukazał wszechstronną teologię i prawo, które sprawiły, że podstawowymi punktami zainteresowania zarówno kościoła, jak i państwa stały się
- tworzenie i rozwiązywanie małżeństw
- wychowanie i dobro dzieci
- spójność i wsparcie rodziny
- oraz grzech i przestępstwa seksualne
Kalwin wciągnął Konsystorza i Radę Genewską do twórczego nowego sojuszu, aby kierować reformacją sfery intymnej zniszczonej przez doktryny Rzymu.
(więcej…)
