Spis treści
Argument Kalwina
Przysłów 3:33 Przekleństwo PANA jest w domu niegodziwego, lecz PAN błogosławi mieszkanie sprawiedliwych
Herezja powszechnej łaski naucza, że Bóg posiada łaskawe nastawienie do wszystkich ludzi, które przejawia się między innymi w zsyłaniu deszczu, urodzaju oraz napełnianiu serca radością a umysłów rozumem. Wielu Reformowanych chrześcijan zdaje się nie dostrzegać zgubnych skutków herezji powszechnej łaski, w szczególności w odniesieniu do teologii, przez co bagatelizując zagrożenie wystawiają się na zgubne działanie fałszywej doktryny.
W I Księdze Instytutów Religii Chrześcijańskiej Jana Kalwina natkniemy się na rozważanie czwartego rozdziału przeczące herezji powszechnej łaski. Dotyczy ono ogólnego i powszechnego objawienia. W sekcji pierwszej Kalwin naucza, że wszyscy upadli ludzie, pomimo posiadania prawdziwiej wiedzy o Bogu pochodzącej z ogólnego objawienia (Rzym. 1:18-22), tłumią tę powszechną wiedzę na jeden z dwóch sposobów:
„Niektórzy być może słabną przez swoje przesądy, podczas gdy inni buntują się przeciwko Bogu z umyślną niegodziwością, ale wszyscy odchodzą od prawdziwej wiedzy o Nim” [1]
Zwróćmy uwagę na tłumienie Bożej prawdy w niesprawiedliwości pochodzące z całkowicie zdeprawowanego umysłu każdego nieodrodzonego człowieka:
Rzym. 1:18 Gniew Boży bowiem objawia się z nieba przeciwko wszelkiej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi, którzy zatrzymują (κατεχόντωνkatechonton – tłumić, powstrzymywać, zatrzymywać) prawdę w niesprawiedliwości.
Żadnego człowieka nie trzeba nakłaniać, aby zaprzeczał prawdzie o Bogu odnajdywanej w ogólnym objawieniu. Pismo stwierdza:
Jer. 17:9 Najzdradliwsze ponad wszystko jestserce i najbardziejprzewrotne. Któż zdoła je poznać?
Nasz Pan dowodzi całkowitej i absolutnej deprawacji każdego człowieka tymi oto tymi słowy:
Marek 7:21-23 21. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, cudzołóstwa, nierząd, zabójstwa; 22. Kradzieże, chciwość, niegodziwość, podstęp, wyuzdanie, oko złe, bluźnierstwo, pycha, głupota.23. Całe to zło pochodzi z wnętrza i kala człowieka.
I gdzie tu miejsce na powszechną łaskę, o której tak wielu rozprawia? W Biblii jej nie znajdziemy.
Kalwin a fałszywe religie
Obj. 17:5 A na jej czole wypisane było imię: Tajemnica, wielki Babilon, matka nierządnic i obrzydliwości ziemi.
Kalwin nie mówi nam o rzekomej „powszechnej łasce” uzdalniającej skorumpowane przez grzech wyobrażenia niewiernych do tego, aby stać się mądrymi w celu stworzenia pogańskich religii uczących jakiejś formy prawdy, której chrześcijanie powinni się uczyć. Tego nie znajdziemy u Kalwina. Kalwin nie naucza, że „powszechna łaska” uzdalnia twórców fałszywych religii do pocieszania przez nie swoich wyznawców. Zamiast tego Kalwin mówi nam, że:
„…jakąkolwiek drogę obiorą, muszą pędzić naprzód ku zagładzie…. Podając się za mądrych, stają się głupcami” [2]
Kalwin nie naucza, że Bóg w swoim kochającym miłosierdziu udziela powszechnej łaski niewiernym, sprawiając, że twórcy i głosiciele fałszywych religii stają się zdolni do pocieszania biednych, grzesznych pogan. Kalwin nigdy nie nauczał tego, czego nauczają współcześni proponenci herezji powszechnej łaski. W odróżnieniu od zwolenników powszechnej łaski Kalwin nie docenia wszystkich „cudownych owoców” wydawanych na świat przez pogańską kulturę. Raczej Kalwin stwierdza:
„Po tym, jak bezbożni celowo zamkną swoje oczy, to jest sprawiedliwa zemsta Boga na nich, aby zaciemnić ich zrozumienie, tak aby, widząc, nie mogli dostrzec… W końcu uwikłali się w tak ogromne nagromadzenie błędów, że te iskry, które pozwalają im odkryć chwałę Boga, zostały stłumione i w końcu zgaszone przez przestępcze ciemności nieprawości. To nasienie, którego nie da się wykorzenić, poczucie istnienia Bóstwa, jednak pozostaje; ale tak skażone, że wydaje tylko najgorsze owoce” [3]
Kalwin nie mówi o łasce czy miłosierdziu, ale o Bożej zemście. Nie mówi o dobrym owocu wydawanym przez pogańskie kultury, ale o ogromie błędu i jedynie najgorszych owocach. Kalwin nie rozprawia o wielu prawdach, jakie rzekomo można odnaleźć w pogańskich krajach, czym rzygają ze swoich obrzydliwych ust zwolennicy „powszechnej łaski” , ale dowodzi ogromu nagromadzonego błędów. Tego dowodzi Kalwin. I gdzie tu jest miejsce na „powszechną łaskę”, wyznawaną np. przez Hermana Bavincka? Tego nie znajdziemy u Kalwina.
.
Przegląd i analiza herezji Bavincka
Ostrzeżenie Pisma dotyczące herezji uzmysławia nam zasadę, zgodnie z którą nawet drobny błąd i odstępstwo od.prawdy, jeśli pozostaeione samemu sobie, prowadzić będzie do coraz większego zanieczyszczenia.
Mat. 16:6 I powiedział im Jezus: Uważajcie i strzeżcie się zakwasu faryzeuszy i saduceuszy.
Zgodnie z ilustracją Mateusza, regułą chrześcijańskiego postępowania jest wystrzeganie się herezji. Nie akceptacja, nie tolerancja, lecz właśnie całkowita od nich ucieczka i izolacja.
Poddajmy analizie wypowiedzi Bavincka, aby zobaczyć, jak prawdziwe są słowa Chrystusa.
Fałszywa epistemologia
2 Piotra 2:1 Byli też fałszywi prorocy wśród ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy potajemnie wprowadzą herezje zatracenia, wypierając się Pana, który ich odkupił, i sprowadzą na siebie rychłą zgubę.
Porównajmy teraz pisma Kalwina odnoszącymi się do ogólnego objawienia z wypocinami„kalwinisty” Hermana Bavincka. Dodajmy, że Bavinck promowany jest głównie przez wyznawców Corneliusa Van Tiliana, czyli dia zwolenników teorii biblijnego paradoksu. Posłuchajmy zaprzeczenia teologii Reformowanej przez Bavincka:
„Ale jakkolwiek surowo Pismo ocenia charakter pogaństwa, to właśnie ogólne objawienie, którego naucza, umożliwia i upoważnia nas do rozpoznania wszystkich elementów prawdy, które są obecne także w religiach pogańskich. W przeszłości badanie religii było prowadzone wyłącznie w interesie dogmatyki i apologetyki. Założyciele religii [niechrześcijańskich], jak Mojammed, byli po prostu uważani za oszustów, wrogów Boga, wspólników diabła. Ale odkąd te religie stały się dokładniej poznane, interpretacja ta okazała się nie do utrzymania; kłóciła się zarówno z historią, jak i psychologią. Chociaż Augustyn wielokrotnie wypowiadał się bardzo nieprzychylnie o poganach, to jednak uznawał, że widzieli oni zapowiedzi prawdy, że prawda nie była przed nimi całkowicie ukryta, i że w związku z tym musimy wykorzystać elementy prawdy w filozofii pogańskiej i przyswoić ją sobie”.[4]
Bavinck naucza wprost, że elementy prawdy są obecne w fałszywych religiach pogańskich oraz że nie można traktować wyznawców pogańskich religii jako wrogów Boga i wspólników diabła. Wprost przeciwnie, należy wykorzystywać elementy prawdy pogańskich religii i filozofii, włączając je do systemu chrześcijańskiego sposobu rozumowania. Według Bavincka prawda, ponieważ nie jest wyłącznie obecna w Piśmie Świętym, siłą rzeczy nie może być
- wieczna
- propozycyjna
- obiektywna
- pewna
Nie możemy zaakceptować tego bluźnierczego nonsensu.
.
Biblijna obiekcja
Bavinck zaprzecza zasadzie Sola Scriptura. Biblia nie mówi nam, że fałszywe religie zawierają prawdę. Pismo nie zaleca nam poszukiwania prawdy w pogańskich filozofiach i psychologii. Jezus powiedział to wyraźnie:
Jan 17:17Uświęć ich w twojej prawdzie. Twoje słowo jest prawdą.
Jezus nie powiedział, że prawda może być znaleziona w islamie, mormonizmie czy buddyzmie. Prawda może być znaleziona jedynie w reprezentującym umysł Chrystusa Piśmie:
Kol. 2:3 W którym są ukryte wszystkie skarby mądrości i poznania.
.
Przysłów 2:6 PAN bowiem daje mądrość, z jego ust pochodzi wiedza i rozum.
Biblia identyfikuje fałszywe religie i ich twórców jako oszustwo i oszustów:
Gal. 1:8 Lecz choćbyśmy nawet my albo anioł z nieba głosił wam ewangelię inną od tej, którą wam głosiliśmy, niech będzie przeklęty.
.
1 Tym. 4:1 A Duch otwarcie mówi, że w czasach ostatecznych niektórzy odstąpią od wiary, dając posłuch zwodniczym duchom i naukom demonów;
.
2 Kor. 11:13-15 13. Tacy bowiem są fałszywymi apostołami, podstępnymi pracownikami, którzy przybierają postać apostołów Chrystusa. 14. I nic dziwnego, sam bowiem szatan przybiera postać anioła światłości.15. Nic więc wielkiego, jeśli i jego słudzy przybierają postać sług sprawiedliwości. Koniec ich jednak będzie według ich uczynków.
Epistemologiczny ekumenizm
Zauważmy, że Bavinck rozmyślnie odrzuca twierdzenie, że twórcy i wyznawcy fałszywych religii są wrogami Boga, ponieważ jest to sprzeczne z (zawodnymi w swojej naturze) historią i psychologią.Dalej Bavinck odwołuje się do Tomasza z Akwinu na potwierdzenie swojego dualistycznego poglądu epistemologicznego:
„W średniowieczu Tomasz z Akwinu nie tylko twierdził, że jako istoty rozumne, ludzie mogą – bez nadprzyrodzonej łaski – poznać prawdy naturalne, ale także świadczył, że niemożliwe jest, aby istniała „jakaś wiedza, która jest całkowicie fałszywa bez domieszki jakiejś prawdy” i w tym kontekście odwoływał się do poglądów Bedy i Augustyna: „Nie ma fałszywej doktryny, która nie mieszałaby w pewnym momencie prawdy z fałszem”. Teolodzy Reformowani byli jeszcze lepiej przygotowani do rozpoznania tego dzięki doktrynie łaski powszechnej.” [5]
Zauważmy, jak Bavinck pomijając cały dyskurs o rozróżnieniu Prawa i Ewangelii używa herezji „powszechnej łaski” w celu złączenia nauczania protestanckich reformatorów z rzymsko katolickim poganinem, Tomaszem z Akwinu. Ten podstępny zamiar ustanowienia wspólnego gruntu między herezją rzymską a Reformacją jest skandaliczny. Kalwinizm nie ma żadnego wspólnego gruntu z rzymską herezją. Pogańska religia rzymskiego katolicyzmu, jak wszystkie pogańskie religie, jest fałszywa.
.
Biblijna obiekcja
1 Piotra 2:2 Jak nowo narodzone niemowlęta pragnijcie czystego logicznego mleka (słowa Bożego), abyście dzięki niemu rośli;
Kłamstwo jest kłamstwem. Prawda jest prawdą. To podstawowa logiczna zasada tożsamości [6]. Prawda to prawda. Kłamstwo to kłamstwo. Potwierdza to logiczna zasada wyłączonego środka [7]. Według logicznego Słowa Bożego wszyscy bez wyjątku proponenci fałszywych religii mają wypaczone umysły, są pozbawieni jakiejkolwiek prawdy. Nie ma prawdy w wyznawcach ciemności, ponieważ prawda to światło. Nie istnieje coś takiego jak prawda w kłamstwie.
2 Tym. 3:8 Jak Jannes i Jambres sprzeciwiali się Mojżeszowi, tak też oni sprzeciwiają się prawdzie, ludzie o wypaczonym umyśle, odrzuceni jeśli chodzi o wiarę.
.
1 Jana 1:6 Jeśli mówimy, że mamy z nim społeczność, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie czynimy prawdy.
Upadły i cielesny umysł nie akceptuje żadnej prawdy, gdyż prawda ma charakter duchowy. Człowiek naturalny nie ma zdolności ani do poznania ani do przyswojenia ani też do dojścia do jakiejkolwiek formy prawdy.
1 Kor. 2:14 Lecz cielesny człowiek niepojmuje (gr. οὐ δέχεται ou dechetai – nie akceptuje) tych rzeczy, które są Ducha Bożego. Są bowiem dla niego głupstwem i nie może ich poznać, ponieważ rozsądza się je duchowo.
Teologiczny horror powszechnej łaski
W swoim uczonym szaleństwie Bavinck stwierdza o fałszywych religiach i ich promotorach jako o dziele Ducha Świętego. To Duch Święty, wykorzystując „powszechną łaskę” dał narodom ulgę w ich troskach i bólu poprzez ustanowienie fałszywych religii z ich obietnicami. Było to oczywiście pośrednie rozwiązanie wynikające z rzekomej niezbawczej i powszechnej miłości Boga do wszystkich ludzi.
„Moralność i intelekt, społeczeństwo i państwo były rzadziej uznawane u religijnych pogan. W tym ostatnim kontekście Reformowani mówili tylko o religii naturalnej, wrodzonej i nabytej, ale związek między tą religią naturalną a religiami [pogańskimi] nie był rozwijany. Religie były śledzone do oszustw lub wpływów demonicznych. Jednak działanie Ducha Bożego i jego powszechnej łaski jest dostrzegalne nie tylko w nauce i sztuce, moralności i prawie, ale także w religiach. Kalwin słusznie mówił o „nasionie religii”, „poczuciu boskości”. Założyciele religii, mimo wszystko, nie byli oszustami i agentami szatana, ale ludźmi, którzy będąc religijnie usposobieni, musieli wypełnić misję w swoich czasach, a ludzie ci często wywierali korzystny wpływ na narody. Różne religie, jednakże, mieszając się z błędami, mogły , w pewnym stopniu zaspokajać religijne potrzeby ludzi i przynosiły pocieszenie pośród bólu i smutku życia” [8]
Bavinck kontynuje swoje bluźnierstwo przeciw Biblii. Zaprzecza totalnej deprawacji człowieka dowodząc, że twórcy fałszywych religii są w stanie dojść do jakiejś formy prawdy i są w stanie czynić dobre uczynki. Twierdzi, że żadna fałszywa religia nie jest diabelska. Pomyślmy o tym. Ale każda fałszywa religia jest Bożym objawieniem. Ponownie, twórcy fałszywych systemów religijnych nie są posłańcami szatana – to posłańcy Boga a obce religie są dobre dla ich wyznawców.
Czy już dobrze rozumiemy, do jakiego horroru prowadzi teologia powszechnej łaski? Ponieważ fałszywe religie są dziełem Ducha Świętego, ponieważ głosiciele fałszywych religii są posłani przez Ducha, zatem Duch Święty to zwodziciel. Doprowadzona do ostatecznych konkluzji herezja powszechnej łaski ukazuje nam Ducha Świętego przez atrybuty szatana.
.
Biblijna obiekcja
Księga Genesis naucza nas o istnieniu dwóch antytetycznych religii na świecie: prawdziwiej religii Boga (biblijnym chrześcijaństwem) i fałszywej religii szatana (wszystkie inne religie). Między Bogiem i szatanem, prawdziwą a fałszywą religią istnieje konflikt i antyteza. Wyznawcy Boga i wyznawcy obcych religii są sobie wrodzy!
1 Mojż. 3:15 I wprowadzę nieprzyjaźń (hebr. וְאֵיבָ֣ה ׀ waebath – wrogość) między tobą a kobietą, między twoim potomstwem a jej potomstwem. Ono zrani ci głowę, a ty zranisz mu piętę.
Owszem, Bóg w swoich dekretach zezwalał na istnienie fałszywych religii jako sąd nad upadłymi ludźmi, lecz nigdy nie dawał nikomu łaski w celu tworzenia bezbożnych i bluźnierczych systemów religijnych.
Dzieje 14:16 Za czasów minionych pozwalał on, aby wszystkie narody chodziły własnymi drogami.
.
Dzieje 17:30 Bóg wprawdzie pomijał czasy tej nieświadomości, teraz jednak nakazuje wszędzie wszystkim ludziom upamiętanie;
Bóg nie stworzył fałszywych religii ani nie udzielił rzekomej powszechnej łaski, aby ulżyć narodom w ich cierpieniach. Powszechna łaska z jej kuriozalnym twierdzeniem o Duchu Świętym jest negacją Bożej świętości. Duch jest Duchem prawdy, a nie półprawdy, czy kłamstwa z elementami prawdy. Powszechna łaska, uzasadniając działanie Ducha jako tego, który prowadzi do mieszania kłamstwa z prawdą, bluźni Duchowi Świętemu.
Jan 16:13 Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy.
W rzeczywistości to sam szatan, wąż starodawny, morderca, jest odpowiedzialnym autorem kłamstwa, do czego wykorzystuje ludzkich agentów, zwodzicieli:
Obj. 13:14 I zwodzi mieszkańców ziemi przez cuda, które jej pozwolono czynić przed bestią, mówiąc mieszkańcom ziemi, aby sporządzili wizerunek bestii, która miała ranę od miecza, ale ożyła.
.
2 Tym. 3:13 Lecz ludzie źli i zwodzicielecoraz bardziej będą brnąć w zło, błądząc i innych wprowadzając w błąd.
Jeśli twierdzenia Bavincka są prawdziwe, to Chrystus się myli. Zauważmy, że rozmawiając z faryzeuszami, Jezus nie mówi, że diabeł posiada jakiś element prawdy w sobie. Nazywa diabła ojcem kłamstwa. Chrystus nie zgadzał się ani z Tomaszem z Akwinu, ani z Bavinckiem, ani z żadnym wyznawcą herezji powszechnej łaski.
Jan 8:44 Wy jesteście z waszego ojca – diabła i chcecie spełniać pożądliwości waszego ojca. On był mordercą od początku i nie został w prawdzie, bo nie ma w nim prawdy. Gdy mówi kłamstwo, mówi od siebie, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.
Biada
Jakież zło przemawia przez Bavincka i herezję powszechnej łaski. Powszechne objawienie nie zawiera Ewangelii. Upadłe umysły nie mogą dojść do poznania Boga i prawdy. Fałszywa religia nie może dać pocieszenia. A jeśli Bavinck ma rację, to powszechna łaska Boża, w tym uzdolnienia duchowe, w tym zdolność do rozeznawania i dochodzenia do prawdy dotyczą nawet tak zwyrodniałych ludzi jak sodomici i mordercy nienarodzonych dzieci, czyniąc ich w ten sposób zdolnymi sługami kościoła i umożliwiając piastowanie kościelnych urzędów. Niech Bóg chroni nas przed tym zwiedzeniem.
Izaj. 5:20 Biada tym, którzy zło nazywają dobrem, a dobro złem; którzy ciemność uważają za światłość, a światłość za ciemność; którzy gorycz uważają za słodycz, a słodycz za gorycz!
Na koniec oddajmy ponownie głos genewskiemu Reformatorowi. Komentując tekst Mateusza 5:45 (On bowiem sprawia, że jego słońce wschodzi nad złymi i nad dobrymi i deszcz zsyła na sprawiedliwych i niesprawiedliwych) nie dostrzega on powszechnej łaski, lecz raczej sąd nad bezbożnymi. Widzi tu słusznie opatrzność i to warunkową. Podstawową grupą, będącą podmiotem Bożej opatrzności są wybrani czyli członki Chrystusa, którzy są jej prawowitymi odbiorcami. Dopiero ze względu na wybranych jest ona rozciągnięta także na bezbożników, ale nie jest ich własnością. Potępieni doświadczają Bożej opatrzności, ponieważ w ten sposób zostają zachowani przy doczesnym życiu aby swoimi zdolnościami mogli służyć wybranym do zbawienia. To, że Bóg zaopatruje bezbożnych we wszelkie dobra, materialne ale także w rozum, intelekt i swoistą mąrość, zaradność życiową, jest podstawą tym sroższego ich sądu!
„Wiemy, że w Adamie utraciliśmy dziedzictwo całego świata i nie mamy większego prawa do korzystania ze wspólnych pokarmów niż do owocu drzewa życia. Jak to się więc dzieje, że Bóg nie tylko „sprawia, że jego słońce wschodzi nad złymi i nad dobrymi” [Mat. 5:45], ale że dla dostosowania się do obecnego życia, Jego nieoceniona szczodrość rozprzestrzenia się w najobfitszej obfitości? Stąd widzimy, że rzeczy, które właściwie należą do Chrystusa i jego członków, rozciągają się także na bezbożników; nie po to, by stać się ich prawowitym posiadaniem, ale by uczynić ich bardziej bez wymówki. Tak więc bezbożni ludzie często doświadczają Bożej dobroci w niezwykłych przypadkach, które czasami przewyższają wszelkie błogosławieństwa pobożnych, ale które mimo wszystko są środkiem do zaostrzenia ich potępienia.” [9]
Kalwin zauważa jedynie to, czego Pismo Świuęte naucza wyraźnie: w domu bezbożnego nie ma powszechnej łaski, jest jedynie Boże przekleństwo. Wszystkich wyznawców herezji powszechnej łaski wzywamy do upamiętania i wiary w Ewangelię.
Na podstawie, źródło 10:28
Przypisy
[1] Jan Kalwin, Instytuty 1.4.1
[2] Tamże
[3] Tamże, 1.4.2
[4] Herman Bavinck, Reformowana Dogmatyka tom 1. s. 318
[5] Tamże, s. 319
[6] Zasada tożsamości (a jest a, a = a) – dana rzecz jest daną rzeczą. – pies to pies. Jest to truizm, to oczywiste, jednakże należy sformułować tą zasadę ponieważ jest ona fundamentalna.
[7] Zasada wyłączonego środka (ani a ani nie a, a ≠ a ≠ nie a; zarówno a jak i nie a, a = a = nie a) – oznacza to, że coś jest albo nie jest, nie ma środka, nie ma odcieni szarości. Nie ma nic pomiędzy daną rzeczą a tym, czym dana rzecz nie jest. Nie ma środka, gdzie dana rzecz może być lub może nie być – pies nie może być czymś pomiędzy psem i nie psem.
[8] Herman Bavinck, Reformowana Dogmatyka tom 1. s. 319
[9] Jan Kalwin, Instytuty 2.25.9
Zobacz w temacie
- Kontrowersja powszechnej łaski
- Jan Kalwin a powszechna łaska
. - Opatrzność a “powszechna łaska”
- Mylenie łaski z opatrznością
. - Czy Psalm 145 naucza on powszechnej łaski?
- Powszechna łaska a miłość Boga do Lucyfera
- Łaska powszechna to mit!
- Odrzucamy powszechną łaskę
. - Nienawiść do wybranych jako dowód na powszechną miłość Boga?
- Powszechny nakaz wiary i upamiętania a obietnica zbawienia
- Powszechna ewangelia szatana
. - Pastor mądry po szkodzie: część 1 – historyczne wezwanie do walki
- Pastor mądry po szkodzie: część 2 – historyczne ataki na kalwinizm
- John MacArthur a herezja powszechnej łaski
. - Prima Scriptura kontra Reformacja
- Wewnętrzny wróg: jezuicki lek na protestantyzm
- Historia hipo-kalwinizmu, część 1