Świadectwo Pisma Świętego

1 Tym. 6:1 Wszyscy słudzy, którzy są pod jarzmem, niech uważają swych panów za godnych wszelkiej czci, aby nie bluźniono imieniu Boga i nauce.

Świadectwo Pisma Świętego jest takie, że Bóg uporządkował, czy też ustrukturyzował tę podstawową sferę ludzkiego życia znaną jako praca w taki sposób, że właściciel gospodarstwa lub firmy ma autorytet od Boga do rządzenia. Z pewnością ma powołanie od Boga wobec pracowników, powołanie, aby dać pracownikom „to, co sprawiedliwe i równe” lub „uczciwe”

Kol. 4:1 Panowie, obchodźcie się ze sługami sprawiedliwie i słusznie, wiedząc, że i wy macie Pana w niebie.

Ale ma autorytet, autorytet samego Boga, a obowiązkiem pracownika jest poddanie się i posłuszeństwo.


Biblijne podstawy

Istnieją inne powody, dla których przynależność do związków zawodowych jest grzeszna, i zostaną one wymienione w dalszej części. Ale centralną kwestią jest to: w sferze pracy właściciel lub zarząd ma prawo rządzić, więc chrześcijański pracownik musi się podporządkować.

Pismo Święte zajmuje się kwestią zachowania chrześcijanina w sferze lub rozporządzeniu pracy. Odnosi się do tej kwestii wielokrotnie. Zazwyczaj zajmuje się tym aspektem ziemskiego życia chrześcijanina w związku z innymi sferami życia: małżeństwem, rodziną (rodzicami i dziećmi), państwem lub rządem cywilnym oraz kościołem. Te fragmenty, między innymi, są Słowem Bożym regulującym życie chrześcijańskiego robotnika w sferze pracy:

  • Efez. 6:5-8 Słudzy, z bojaźnią i z drżeniem bądźcie posłuszni panom według ciała,
    .
  • Kol. 3:22-25Słudzy, bądźcie posłuszni we wszystkim ziemskim panom
    .
  • 1 Tym 6:1-2Wszyscy słudzy, którzy są pod jarzmem, niech uważają swych panów za godnych wszelkiej czci
    .
  • Tyt. 2:9-10Sługi nauczaj, aby byli poddani swoim panom
    .
  • 1 Piotra 2:18-19Słudzy, z całą bojaźnią bądźcie poddani panom, ”; Apostoł dodaje: „nie tylko dobrym i łagodnym, ale i przykrym
    .
  • Filem. 1:12 Filemon:zbiegły niewolnik Onezym zostaje odesłany do swego pana, aby znów mu służył: „Jego odsyłam, przyjmij go więc jak moje serce.
    .
  • W Jakuba 5:1-11 opisano pobożne postępowanie pracownika w następujący sposób: „on nie stawia wam oporu”.

Biorąc pod uwagę fakt, że Słowo Boże porządkuje nasze życie we wszystkich innych sferach, byłoby niezwykle dziwne, gdyby Pismo nie nakazywało nam, jak żyć w sferze pracy. Rzeczywiście, byłoby to karygodne zaniedbanie ze strony Ducha natchnienia, gdyby utrzymywał nas w nieświadomości, jak żyć w tej niezwykle ważnej sferze ziemskiego życia.

Duch nie jest winny takiego zaniedbania. Przytoczone powyżej fragmenty jasno i w pełni przedstawiają wolę Boga dla chrześcijańskiego człowieka pracy.
.


Przedawniony przekaz?

Niektórzy próbują uchylić się od woli Boga względem robotnika i w ten sposób pozbawić Pismo Święte jego instrukcji dotyczących sfery pracy, argumentując, że fragmenty Nowego Testamentu odnoszą się do przestarzałego systemu niewolnik-pan i niewolnik. Argument ten jest nietrafiony.

Po pierwsze, Pismo Święte czasami odnosi się do najemnych pracowników, do robotników, którzy nie są własnością pana, ale raczej pracują za wynagrodzenie. Tak jest w przypadku 1 Piotra 2:18 i nast., gdzie mowa jest o „sługach”, a nie „niewolnikach”.

1 Piotra 2:18 Słudzy, z całą bojaźnią bądźcie poddani panom, nie tylko dobrym i łagodnym, ale też przykrym.

Tak jest również w Jakuba 5, gdzie mowa jest o „zapłacie robotników”

Jakuba 5:4 Oto zapłata robotników, którzy żęli wasze pola, zatrzymana przez was, krzyczy, a krzyk żniwiarzy doszedł do uszu Pana zastępów.

Po drugie, chociaż prawdą jest, że w tamtych czasach dominującą formą pracy było niewolnictwo, zasady zawarte w Piśmie Świętym odnoszą się nie do tej konkretnej formy, lecz do wszystkich form pracy we wszystkich epokach.

Po trzecie, fakt, że robotnik był niewolnikiem, nie umniejsza powołania wolnego pracownika dzisiaj, by się podporządkował, lecz podkreśla to powołanie jeszcze mocniej. Jeśli niewolnicy musieli się podporządkować dla Boga, to o ileż bardziej robotnicy dzisiaj, których warunki są w każdym razie o wiele lepsze niż niewolników.
.


Bunt

Ezech. 12:2 Synu człowieczy, mieszkasz pośród domu buntowniczego, który ma oczy, aby widzieć, a nie widzi, ma uszy, aby słyszeć, a nie słyszy. Jest bowiem domem buntowniczym.

Związki zawodowe, a zatem wszyscy ich członkowie, są winni buntu przeciwko prawowitej władzy, tak jak to jest w przypadku zbuntowanego dziecka lub rewolucjonisty przeciwko państwu. Związek zawodowy jest wykroczeniem przeciwko piątemu przykazaniu prawa Bożego: „Czcij ojca swego i matkę swoją”, co jest oczywiste z wyjaśnienia przykazania w Katechizmie Heidelberskim:

Pytanie 104: Jakie żądanie zawarte jest w piątym przykazaniu?
.
Szacunku, miłości i wierności należnych ojcu, matce oraz wszystkim przełożonym; także posłuszeństwo ich poleceniom i napomnieniom oraz okazywanie cierpliwości wobec ich wad. Za ich to bowiem pośrednictwem Bóg pragnie nami kierować. Efez.6:1-4; Przysłów.1:8; 23:22; Rzym.13:1; Mat.22:21 [11]

Związek zawodowy jest organizacją pracowników, nie tylko w celu zbiorowych negocjacji, lecz celem regulowania działalności lub przemysłu zgodnie z wolą pracowników. Związek zawodowy egzekwuje wolę pracowników poprzez strajk. To egzekwowanie woli pracowników wbrew woli pracodawcy, co jest istotą związku, jest buntem. Jest to bunt przez siłę i przemoc, ponieważ strajk jest siłą niszczącą konkretny biznes i rujnującą właściciela.

Z tego podstawowego związkowego zła wypływa cała przemoc charakterystyczna dla związków zawodowych. Związki są oddane walce klasowej, którą głosił Marks, a wiele konstytucji tak mówi. Oczywiście strajk, który sam w sobie jest aktem przemocy, prowadzi do niszczenia mienia, gróźb i obrażeń, nienawiści do „łamistrajków” i morderstw.
.


Odpowiedzialność zbiorowa

Dzieje 2:23... wzięliście i rękami bezbożników ukrzyżowaliście i zabiliście.

Każdy członek związku, czy bierze udział w przemocy, czy nie, czy całym sercem aprobuje przemoc, czy jest nią zirytowany, jest odpowiedzialny — w pełni odpowiedzialny przed Bogiem — za przemoc związku, tak że w Dniu Sądu będzie musiał się z niej rozliczyć. Dobrowolnie przyłączył się do organizacji zobowiązanej do buntu przeciwko ustanowionej przez Boga władzy. Poprzez członkostwo i składki, jeśli nie przez chodzenie po linii pikiet, wspierał organizację, która zmusza właściciela do poddania się woli pracowników, która niszczy własność, a także krzywdzi i zabija tych, którzy się jej sprzeciwiają.

Kiedy egzekutorzy Teamsters Union (związku zawodowego kierowców ciężarówek) zmiażdżyli głowę kierowcy ciężarówki na drodze I-80/94 na wschód od South Holland w stanie Illinois kawałkami betonu w ramach strajku kierowców ciężarówek, każdy członek związku Teamsters Union stał się mordercą przed Bogiem. Każdy członek związku był winny zmiażdżenia głowy tego kierowcy tak samo, jak gdyby rzucił kawałkami betonu własnymi rękami.

To jest zasada odpowiedzialności zbiorowej, ustanowiona przez Boga, objawiona w Biblii i szeroko uznawana w życiu codziennym.

Efez. 5:11 I nie miejcie nic wspólnego z bezowocnymi uczynkami ciemności, ale je raczej strofujcie.

Niech członek związku zawodowego wyznający chrześcijaństwo spróbuje raz ostro zganić związek i innych członków na zebraniu związku zawodowego!

Obj. 18:4 Wyjdźcie z niej, mój ludu, abyście nie byli uczestnikami jej grzechów i aby was nie dotknęły jej plagi


Inne zło, duchowe i cywilne

Istnieją inne biblijne podstawy sprzeciwu wobec członkostwa w związku zawodowym. Wymienię cztery.

Bałwochwalstwo.

Pismo Święte naucza, że ​​człowiek może przysiąc bezwarunkową wierność tylko Bogu

Mat. 4:10 Wtedy Jezus powiedział mu: Idź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: Panu, swemu Bogu, będziesz oddawał pokłon i tylko jemu będziesz służył.

Związki wymagają od członków przyrzeczenia lub przysięgi bezwarunkowej wierności i posłuszeństwa związkowi. Typowa jest przysięga wymagana od członków przez Międzynarodową Unię Typograficzną:

Niniejszym uroczyście i szczerze przysięgam (lub oświadczam), że nie ujawnię żadnych spraw ani protokołów żadnego spotkania tego lub jakiegokolwiek podległego związku, do którego mogę zostać przyłączony, chyba że na mocy zarządzenia związku, z wyjątkiem tych, o których wiem, że cieszą się dobrą opinią; że będę, bez uchylania się od odpowiedzialności lub dwuznaczności, i w miarę moich możliwości, przestrzegać Konstytucji, Statutu i przyjętej tabeli cen każdego związku, do którego mogę należeć; że zawsze będę wspierać prawa, przepisy i decyzje Międzynarodowej Unii Typograficznej i będę starannie unikać udzielania pomocy lub wsparcia jej wrogom oraz wykorzystam wszystkie honorowe środki w mojej mocy, aby zapewnić zatrudnienie członkom Międzynarodowej Unii Typograficznej w pierwszej kolejności przed innymi;
.
że moja wierność związkowi i moje obowiązki wobec jego członków nie będą w żaden sposób zakłócane przez jakąkolwiek lojalność, którą mogę teraz lub w przyszłości być winien jakiejkolwiek innej organizacji, społecznej, politycznej lub religijnej, tajnej lub innej 
.
że nie skrzywdzę żadnego członka ani nie zobaczę, jak jest krzywdzony, jeśli będę w stanie temu zapobiec. Do tego wszystkiego zobowiązuję się moim najświętszym honorem (podkreślenie dodane).

To jest bałwochwalstwo.


Nierówne jarzmo

2 Kor. 6:14 Nie wprzęgajcie się w nierówne jarzmo z niewierzącymi. Cóż bowiem wspólnego ma sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo jaka jest wspólnota między światłem a ciemnością?

Pismo Święte wzywa wierzącego do braterskiej komunii tylko ze współwyznawcami i zabrania społeczności z bezbożnymi. Związki są „bractwami”. Konstytucyjnie są bractwami. Chrześcijanin, który jest członkiem związku, wyraża,

  • że ​​postrzega niewierzących, bezbożnych mężczyzn i kobiety jako duchowych braci i siostry (oczywiście związki nie odnoszą się do fizycznego braterstwa);
    .
  • że podziela ich zasady i cele dotyczące pracy;
    .
  • i że współpracuje z nimi — jest „związany jednym jarzmem” z nimi — w osiąganiu ich celów jako członków ich rodziny.

Jest to rażące naruszenie antytezy.
.


Materializm

Mat. 6:33 Ale szukajcie najpierw królestwa Bożego i jego sprawiedliwości, a to wszystko będzie wam dodane.

Pismo Święte nakazuje chrześcijanom, aby najpierw szukali Królestwa Bożego, a nie rzeczy ziemskich. Związek zawodowy stawia płace i świadczenia ponad wszystko inne. To materializm, czysty materializm. W swoim apelu do prezydenta Roosevelta w 1941 r. synod Protestanckich Kościołów Reformowanych oświadczył:

„Odmawiamy zostania członkami związku, ponieważ potępiamy zasady całkowitego materializmu związku.


Kwestia szafarstwa

Łuk. 19:12-13 12. Mówił więc: Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się do dalekiego kraju, aby objąć królestwo, a potem wrócić. 13. A przywoławszy dziesięciu swoich sług, dał im dziesięć grzywien i powiedział do nich: Obracajcie nimi, aż wrócę…. 23. Dlaczego więc nie dałeś moich pieniędzy do banku, abym po powrocie odebrał je z zyskiem?

Czwarty powód sprzeciwu wobec członkostwa w związku zawodowym jest często pomijany. Słowo Boże wymaga, abyśmy promowali Królestwo Chrystusa naszymi pieniędzmi. Jest to aspekt naszego szafarstwa dotyczący całego naszego życia na świecie, z którego również zdamy sprawę na Sądzie Ostatecznym.

Jak zauważył magazyn World w numerze z 30 listopada 2002 r., związki zawodowe wydają miliardy dolarów ze składek związkowych swoich członków każdego roku, aby wspierać najbardziej liberalnych kandydatów politycznych i ich antychrześcijańskie programy. W ten sposób związki agresywnie i skutecznie promują

  • aborcję,
  • ruch homoseksualny,
  • zakaz kary śmierci
  • i tym podobne.

W rzeczywistości związki zawodowe, poprzez swoich politycznych popleczników, są jedną z najpotężniejszych sił napędzających liberalny program w Stanach Zjednoczonych. Wiele związków zawodowych przeszło na finansowanie liberalnych inicjatyw, takich jak aborcja na żądanie i kliniki zdrowia seksualnego w szkołach, sprzeciwiając się konserwatywnym inicjatywom, takim jak wolny wybór szkoły i reforma opieki społecznej, oraz zdecydowanie wspierając liberalnych kandydatów [12]

Poprzez swoje dobrowolne członkostwo członek związku zawodowego przyczynia się do wzrostu korupcji w naszym kraju i ją promuje. Świadomie i dobrowolnie płaci za przyjście Antychrysta.
.


System zniewolenia

Oprócz tych biblijnych potępień przynależności do związków zawodowych, ruchy związkowe są nie-amerykańskie. Żądanie, żeby pracownik przyłączył się do związku, aby mieć pracę oraz wykluczenie obywatela z grona zatrudnionych, ponieważ odmawia przystąpienia do związku, są sprzeczne z Konstytucją Stanów Zjednoczonych. Z pewnością jednym z najcenniejszych aspektów ziemskiej wolności uznawanej i gwarantowanej przez Konstytucję jest prawo do pracy.

Wszyscy ci politycy, którzy wspierają wielki ruch związkowy, pracujący dla miejsc pracy, w których mogą być zatrudnieni tylko członkowie związków zawodowych, są wrogami wolności.
.


Powołanie chrześcijańskiego pracownika

Rzym. 6:16 Czyż nie wiecie, że komu oddajecie siebie jako słudzy w posłuszeństwo, komu jesteście posłuszni, tego jesteście sługami: bądź grzechu ku śmierci, bądź posłuszeństwa ku sprawiedliwości?

W świetle biblijnego świadectwa, chrześcijański pracownik, każdy chrześcijański robotnik, musi odmówić członkostwa w związku albo, jeśli jest obecnie członkiem, musi wystąpić. Musi to zrobić dobrowolnie, w posłuszeństwie Słowu, z szacunku dla autorytetu Boga, jako akt uczniostwa po Jezusie Chrystusie, z wdzięczności za łaskawe zbawienie i dlatego że drogo ceni swoje wieczne zbawienie.

Realizując to święte powołanie, chrześcijański pracownik musi być gotowy na poniesienie strat.

1 Piotra 2:18-21  18. Słudzy, z całą bojaźnią bądźcie poddani panom, nie tylko dobrym i łagodnym, ale też przykrym. 19. To bowiem podoba się Bogu, jeśli ktoś znosi smutki ze względu na sumienie wobec Boga, cierpiąc niewinnie. 20. Bo cóż to za chwała, jeśli grzesząc, cierpliwie znosicie, choćby was i pięściami bito? Lecz jeśli dobrze czynicie i znosicie cierpienia, to podoba się Bogu. 21. Do tego bowiem jesteście powołani, bo i Chrystus cierpiał za nas, zostawiając nam przykład, abyście szli w jego ślady;


Obiekcje wobec Słowa

Przeciwko świadectwu Pisma Świętego, które jest jasne i przekonujące, istnieją dwa argumenty za tym, aby chrześcijanin przyłączył się do związku zawodowego. Te argumenty są mocne. Oba te argumenty sprowadzają się do tego:

„Jeśli nie przyłączę się do związku, będę cierpiał”.

Pierwszym z argumentów jest to, że właściciel, pracodawca, szef, zarząd, kapitalista to chciwy, okrutny, krwiożerczy potwór. Bez związków zawodowych pracownicy cierpieli i będą cierpieć.

Drugi argument jest argumentem trzewnym: „Muszę jeść”. Jeśli człowiek nie chce wstąpić do związku zawodowego, odmawia mu się pracy, a następnie on i jego rodzina umierają z głodu.
.


Obalenie obiekcji

Biblia obala oba te argumenty.

Jeśli chodzi o pierwszą kwestię, dotyczącą niesprawiedliwego pracodawcy, to rzeczywiście istnieją źli pracodawcy, którzy wykorzystują pracownika. Ich jedynym zmartwieniem są zyski dla nich samych. Pracownicy są jedynie jednorazowymi środkami do tego celu. Pismo Święte rozpoznaje takich pracodawców i potępia ich:

Jakuba 5:1 A teraz wy, bogacze, płaczcie, zawodząc nad nieszczęściami, które na was przyjdą.

To byli rolnicy, dla których pracowali chrześcijańscy robotnicy z rozdz. 5 Listu Jakuba. Ci rolnicy zatrzymywali zapłatę pracowników, zabijając w ten sposób sprawiedliwych robotników.

Jakuba 5:4, 6 4. Oto zapłata robotników, którzy żęli wasze pola, zatrzymana przez was, krzyczy, a krzyk żniwiarzy doszedł do uszu Pana zastępów … 6. Skazaliście i zabiliście sprawiedliwego… 

Ta niesprawiedliwość i okrucieństwo nie uzasadniają jednak oporu ze strony pracowników — strajku generalnego. Raczej robotnik „nie stawia wam oporu” (Jakuba 5:6). Radykalnie inna jest działalność, do której Ewangelia Chrystusa wzywa oszukanego pracownika:

Jakuba 5:7 Bądźcie więc cierpliwi, bracia, aż do przyjścia Pana.

Chrystus sędzia ukarze chciwego kapitalistę, który oszukał swoich pracowników. Taki biznesmen nagromadził skarby na ostatnie dni (Jakuba 5:3 ). Miliony, które dał na cele charytatywne na starość, aby uspokoić sumienie i zdobyć sławę, w najmniejszym stopniu nie złagodzą jego kary. Chrystus wynagrodzi również cierpiącego, cierpliwego pracownika.

Jakuba 5:11 Oto za błogosławionych uważamy tych, którzy wytrwali. Słyszeliście o cierpliwości Hioba i widzieliście koniec przygotowany przez Pana, że Pan jest pełen litości i miłosierdzia.

Jeśli chodzi o drugi argument, mianowicie, że musimy jeść, biblijny kontrargument jest dokładnie taki, że nie musimy jeść. Jedzenie nie jest „kwestią zasadniczą” w życiu chrześcijan. Dla chrześcijanina tym, co jest absolutnie konieczne — tym, czemu wszystko w życiu musi ustąpić — jest posłuszeństwo Bogu. Kiedy jedzenie wchodzi w konflikt z posłuszeństwem, jak to często bywało w historii, jedzenie zostaje zaniechane.

Mat. 4:4 A on odpowiedział: Jest napisane: Nie samym chlebem będzie żył człowiek, ale każdym słowem pochodzącym z ust Boga.

Karol Marks i jego uczniowie z ruchu związkowego mylą się, nauczając, że wszystko jest materialne. Człowiek, który czyni jedzenie główną rzeczą w ludzkim życiu, przed którą wszystko inne, nawet Słowo Boże, musi ustąpić, jest bałwochwalcą. Jego bogiem jest jego brzuch. Jakiś bóg!

Filip. 3:19 Ich końcem jest zatracenie, ich Bogiem jest brzuch, a ich chwała jest w hańbie; myślą oni o tym, co ziemskie.

Ktokolwiek przyjmie postawę „muszę jeść”, na tej podstawie wkrótce przyjmie również znamię bestii, ponieważ bez tego znamienia w królestwie Antychrysta nie będzie wolno kupować ani sprzedawać (Obj. 13:17). Ktokolwiek przyjmie znamię, będzie mu wolno jeść. Będzie także mógł pić. Będzie „pił wino gniewu Bożego na wieki

Obj. 14:9-11 9. A po nich przyszedł trzeci anioł i donośnym głosem mówił: Jeśli ktoś odda pokłon bestii i jej wizerunkowi i przyjmie znamię na czoło lub na rękę; 10. Ten również będzie pił z wina zapalczywości Boga, nierozcieńczonego, nalanego do kielicha jego gniewu, i będzie męczony w ogniu i siarce przed świętymi aniołami i przed Barankiem. 11. A dym ich męki wznosi się na wieki wieków i nie zaznają odpoczynku we dnie i w nocy ci, którzy oddają pokłon bestii i jej wizerunkowi, i ten, kto przyjmuje znamię jej imienia.


Filar i Podstawa Prawdy

1 Tym. 3:15 A gdybym się opóźniał, piszę, abyś wiedział, jak należy postępować w domu Bożym, który jest kościołem Boga żywego, filarem i podporą prawdy.

Jeśli chrześcijański pracownik ma wypełniać swoje powołanie, kościół musi zająć stanowisko — stanowisko biblijne — i pouczać pracownika, a także go dyscyplinować, jeśli miałby dołączyć do związku zawodowego. Kościół jest „filarem i podporą prawdy”.Jest filarem i podporą prawdy pobożnego życia swoich członków. Za powszechne nieposłuszeństwo wobec woli Bożej dzisiaj ze strony wyznających chrześcijan w sferze pracy, należy obwiniać niewierne kościoły bardziej niż pracowników.

Reformowane Kościoły Protestanckie zajmują stanowisko. Ich stanowisko jest jawnie i niezaprzeczalnie biblijne. To stanowisko przeciwko przynależności do związków zawodowych nie jest czymś, czego powinni się wstydzić. Raczej jest to znacząca część ich honoru jako prawdziwych kościołów Chrystusa z łaski Bożej. Prawdziwe kościoły Chrystusa są identyfikowane przez ich wyznanie prawdy Słowa Bożego. To wyznanie obejmuje więcej niż tylko wielkie doktryny wiary. Obejmuje również nauczanie narodów przez kościoły,

Mat. 28:20 Ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do końca świata. Amen.

Jak wykazano wcześniej, Pan Jezus nakazał swoim uczniom we wszystkich narodach szanować autorytet „mistrza” w sferze pracy. Dlatego Reformowane Kościoły Protestanckie nie mogą ukrywać ani bagatelizować swojego stanowiska przeciwko przynależności do związków zawodowych. Chrystus wzywa je do ujawnienia tego stanowiska.

Właśnie ze względu na stanowisko Protestanccy, Reformowani robotnicy mogą nadal uzyskać zwolnienie z członkostwa w związkach zawodowych, w tym z wymogu płacenia składek związkowych, zgodnie z prawem krajowym obowiązującym jako „sprzeciw moralny”.

Stanowisko Kościołów, wiernie głoszone i nauczane, prowadzi członków tych Kościołów do świętego życia. To jest prawdziwa miłość ze strony Kościołów do ich pracowników.

Stanowisko Kościołów jest również ważną częścią ich świadectwa na zewnątrz. Pozostawia zatwardziałych buntowników przeciwko autorytetowi Chrystusa w ordynacji pracy bez wymówki. Pozyskuje innych dla prawdy, świętości i Chrystusa.

Napomnienie Jakuba jest zachętą zarówno dla cierpiącego człowieka pracy, jak i dla zagrożonego Kościoła:

Jakuba 5:7-10 7. Bądźcie więc cierpliwi, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik cierpliwie czeka na cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i późny. 8. Bądźcie i wy cierpliwi i umacniajcie swoje serca, bo przyjście Pana jest bliskie. 9. Bracia, nie narzekajcie jedni na drugich, abyście nie zostali osądzeni. Oto sędzia stoi przed drzwiami. 10. Weźcie za przykład, moi bracia, utrapienia i cierpliwość proroków, którzy mówili w imieniu Pana

Przyjdź, Chryste i osądź w imieniu twoich oszukanych, lecz cierpliwych pracowników i w imieniu twojego napiętnowanego, ale wiernego kościoła. Amen.

Na podstawie, źródło
Tłuaczenie Robert Jarosz

Przypisy

[11] Katechizm Heidelberski Pyt. i Odp. 104
[12] Dues & Don’ts, World [30 listopada 2002], s. 17-19


Zobacz w temacie