utworzone przez Reformowani | sty 19, 2018 | Bohaterowie wiary, Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
Kim był Spurgeon?
„Doktryna usprawiedliwienia, jaką głoszą Arminianie, jest niczym innym jak doktryną zbawienia przez uczynki…” – C.H. Spurgeon
Chwalony przez wielu Ewangelików jako wielki kaznodzieja, Charles H. Spurgeon jest rozpatrywany jako skuteczny i „bezpieczny” przykład „nie teologicznej” służby. Jego dzieła są rekomendowane jako środki prowadzące wielu ambitnych pastorów w rozwijaniu swojej własnej, odnoszącej sukcesy pracy duszpasterskiej.
Jego ’Wykłady dla moich studentów’ są często stosowane do tego celu, kładąc nacisk na „praktyczne” aspekty ewangelizacji. Ale podczas gdy forma skutecznego głoszenia Spurgeona jest często studiowana przez tych, którzy mają zamiar zostać pastorami, to zawartość głoszenia i nauczania tego Chrześcijańskiego giganta jest często ignorowana. Właściwie bardziej popularną opinią o Spurgeonie jest to, że z całego serca zaaprobował on tą samą teologię, która współcześnie zdominowała Amerykańską kulturę: Arminianizm.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 19, 2018 | Egzegezy, Teologia reformowana
Pozycja arminian
Gal. 5:1-4 1 Trwajcie więc w tej wolności, którą nas Chrystus wyzwolił, i nie poddawajcie się na nowo pod jarzmo niewoli. 2 Oto ja, Paweł, mówię wam, że jeśli dacie się obrzezać, Chrystus na nic wam się nie przyda. 3 A oświadczam raz jeszcze każdemu człowiekowi, który daje się obrzezać, że jest zobowiązany wypełnić całe prawo. 4 Pozbawiliście się Chrystusa wszyscy, którzy usprawiedliwiacie się przez prawo; wypadliście z łaski.
Przeciętny arminianin wierzy, że na podstawie tego fragmentu można udowodnić doktrynę o utracie zbawienia. Oto jaka logika stoi za tym myśleniem:
- Wszyscy Galaci byli osobami zbawionymi.
- Poddali się na nowo pod jarzmo niewoli, wers 1
- Jeśli się obrzezali, Chrystus stawał się dla nich nieużyteczny, wers 2
- Wierzący człowiek, który się obrzezał wchodził pod zakon uczynków, wers 3
- Wierzący pod prawem tracili zbawienie gdyż odpadali od stanu łaski w Chrystusie, wers 4
Przekonanie o możliwości odpadnięcia od zbawiającej wiary (która przecież jest darem Bożym) jest przyczyną duchowego bólu, lęku i może prowadzić do zbawienia z uczynków. prawda was wyswobodzi szanowni acz nieodrodzeni z Ducha i tkwiący w niewoli fałszywej ewangelii Arminianie.
.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 17, 2018 | Egzegezy, Teologia reformowana
Pozycja arminian
Filip. 2:12 Dlatego, moi umiłowani, tak jak zawsze byliście posłuszni, nie tylko w mojej obecności, ale jeszcze bardziej teraz, pod moją nieobecność, z bojaźnią i drżeniem wykonujcie swoje zbawienie.
Skupieni wokół doktryn remonstrancji szanowni arminianie wyznający doktrynę trwającego całe życie okresu próbnego interpretują ten fragment w sposób następujący:
- Mamy się poważnie obawiać o własne zbawienie
- Obawa ta dotyczy możliwości utraty zbawienia
- Gdyby zbawienia nie można było utracić, nie byłoby o co się bać
Powyższa nauka nie tylko jest błędna ale może prowadzić do zaskakującej konkluzji, mianowicie że zbawienie jest z uczynków. Ale po kolei….
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 15, 2018 | Herezja Remonstrancji, Historia chrześcijaństwa, Teologia reformowana
Wprowadzenie do Synodu w Dordrechcie
Zwołanie i obrady Synodu w Dordrechcie (1618-1619) można uważać za „jedno z najbardziej interesujących wydarzeń siedemnastego stulecia”. Zgromadzenie Teologów w Westminster było oczywiście bardziej interesujące dla prezbiterian angielskich i amerykańskich, jednak Synod w Dordrechcie miał szczególną wagę sam w sobie z uwagi na doniosłość tematu. Nie było to tylko spotkanie wybranych teologów z jednego narodu, lecz zgromadzenie świata kalwinistycznego dla wydania świadectwa przeciwko podnoszącym się i uciążliwym błędom — dla rozwiązania kwestii, którą bezpośrednio i głęboko zainteresowane były wszystkie reformowane Kościoły Europy. Kwestią było to, czy poglądy Arminiusa, które zajmowały tak wiele umysłów, można było pogodzić z wyznaniem wiary Kościołów belgijskich.1 Aby czytelnik mógł lepiej zrozumieć kanony synodu w Dordrechcie, poniżej podano krótkie naświetlenie sporu teologicznego jaki miał miejsce w Holandii na początku XVII w., oraz wyjaśnienie okoliczności historycznych związanych z tym synodem.
W 1610 r., w rok po śmierci profesora Uniwersytetu w Lejdzie Jakuba Arminiusa, jego zwolennicy opracowali pięć artykułów wiary. Arminianie, jak ich później nazwano, przedstawili owe pięć artykułów Stanom Holandii w formie „remonstrancji”, tzn. protestu. Stronnictwo arminian uważało swe nauki za postęp w stosunku do odczuwanej surowości niektórych doktryn kalwinistycznych Kościołów Holandii. Usilnie domagali się, by uwzględniono stanowisko doktrynalne remonstrancji i poprawiono Belgijskie Wyznanie Wiary oraz Katechizm Heidelberski (oficjalne dokumenty doktrynalne Kościołów Holandii).
J. I. Packer podsumowuje naukę arminian w następujący sposób:
Teologia zawarta w remonstrancji opiera się na dwóch założeniach filozoficznych:
.
– po pierwsze — ponieważ Biblia uważa wiarę za wolny i odpowiedzialny akt człowieka, nie może więc być ona powodowana przez Boga, lecz jest sprawowana niezależnie od niego;
.
– po drugie — ponieważ Biblia uważa wiarę za element obligatoryjny ze strony tych wszystkich, którzy słuchają ewangelii, wobec tego zdolność do uwierzenia musi być uniwersalna.
.
Stąd też utrzymywali oni, że Pismo Święte należy tak interpretować, by wykazać, że naucza ono następujących pięciu punktów:
.
- Człowiek nigdy nie jest tak dogłębnie skażony przez grzech, aby nie mógł uwierzyć ewangelii, kiedy jest mu ona zwiastowana.
- Człowiek nie jest też tak dogłębnie kontrolowany przez Boga, aby nie mógł jej odrzucić.
- Bóg uprzednio wiedział, którzy sami z siebie uwierzą i to właśnie ich wybiera do zbawienia.
- Śmierć Chrystusa nie zapewniła zbawienia nikomu, gdyż nie zabezpieczyła nikomu daru wiary (nie ma takiego daru). Śmierć ta raczej otworzyła możliwość zbawienia każdemu, kto uwierzy.
- Wierzący odpowiedzialni są za zachowanie siebie w stanie łaski poprzez zachowanie wiary — ci którzy tego nie dopełnią odpadają i są zgubieni.
.
W ten sposób arminianizm uzależnił zbawienie człowieka w ostatecznym rozrachunku od człowieka, zaś zbawienną wiarę uważano w całości jako dzieło człowieka, nie zaś Boga w nim.
J.I. Packer Introductory Essay to John Owen’s Death of Death in the Death of Christ, s. 4.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 15, 2018 | Teologia reformowana, Trynitologia
Trójca o powszechne odkupienie
Prawda o Trójcy wyklucza możliwości powszechnego odkupienia. Ortodoksyjna doktryna Trójcy jest przeciwna idei, że Chrystus umarł za wszystkich.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 12, 2018 | Bohaterowie wiary, Charyzmania, Teologia reformowana
Cesacjonizm
Dan. 9:24 Siedemdziesiąt tygodni zamierzono ludowi twemu i miastu twemu świętemu na zniesienie przestępstwa, i na zgładzenie grzechów i na oczyszczenie nieprawości, i na przywiedzenie sprawiedliwości wiecznej, i na zatrzymanie (וְלַחְתֹּם֙ wəlaḥtōm) widzenia i proroctwa, a na pomazanie Świętego świętych.
חָתַם chatham – zablokować, przeszkodzić, zatamować, zapieczętować, zamknąć, zatrzymać
Bóg jest Bogiem cudów. Bóg uzdrawia z wszelkich chorób. Bóg wskrzesza zmarłych. Bóg dokonuje największego cudu – powołuje do życia martwego duchowo grzesznika i strzeże go swoją mocą aż do osiągnięcia zbawienia zachowanego dla niego w niebie. I Bóg czyni to wszystko bez ludzkich pośredników.
Powiedzenie, że wierzymy w Ojca, Syna i Pismo Święte, tak, jakby Pismo zastąpiło pozycję Ducha Świętego w Trójcy jest całkowitym niezrozumieniem naszej wiary. Jest niestosownym odnosić się do nas jako Biblijni deiści. Więc w co tak naprawdę wierzy cesasjonista odnośnie ustania działania Ducha Świętego. Powiedzmy sobie jasno. – Tom Pennington, Zagadnienie Cesacjonizmu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 3, 2018 | Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
Historyczne ostrzeżenie
„Jeśli podsumujemy wszystkie przedstawione dowody to możemy wskazać, że arminianizm wywodzi się z kościoła Rzymskiego i prowadzi do tego samego dołu, z którego został wydobyty.”– Augustus Toplady
Arminianizm to plugawa herezja! Żaden boski prorok, ani Paweł, ani Chrystus nigdy nie głosili tej semi-pelagianistycznej, taniej ewangelii, która nie ma mocy zbawiania gdyż nie jest ewangelią. Kanony z Dort mówią o arminianizmie jako „nowatorskim pomyśle”, „interwencji ludzkiego umysłu” bądź „obrzydliwym błędzie”, który „stoi w sprzeczności z Pismem Świętym”. Ten artykuł wyjaśni kilka powodów dlaczego arminianizm to plugawa herezja, a nie nieistotna doktryna, którą Chrześcijanie mogą ignorować.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 31, 2017 | Teologia reformowana
Ważne pytania
Czy Bóg stworzył ludzi tylko po to, by wysłać ich do piekła? Jeśli Bóg wybrał jednych, a drugich nie, to czy nie oznacza to, że ci drudzy zostali wybrani do piekła? Czy Kalwinizm nie czyni Boga autorem zła?
Są pewne powszechne pytania, na które Kalwiniści tacy jak ja muszą odpowiadać. To są dobre pytania. Problem jednak pojawia się wtedy, gdy ludzie zakładają pewne odpowiedzi zanim zaczną wgłębiać się w temat. Nie wierzę, że Bóg jest autorem zła. I tak – jestem Kalwinistą. W rzeczywistości reprezentuję poglądy większości Kalwinistów.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 28, 2017 | Historia chrześcijaństwa, Teologia reformowana
Jan Kalwin
Po usłyszeniu tego nazwiska, co jest pierwszą rzeczą, która przychodzi ci na myśl? Jeśli jesteś jak większość chrześcijan, myślisz o dwóch rzeczach: solidna jak skała wiara w przeznaczenie, no i osoba, która zabijała ludzi na stosie.
Pierwsza myśl jest prawdziwa; druga nie.
Jestem zobowiązany do dzielenia się słowami Kalwina ze światem codziennie. W rezultacie, musiałem pilnie studiować jego prace i nauczyłem się mnóstwo o jego życiu, czego nie wiedziałem wcześniej. Domyślam się, że możesz też nie wiedzieć wielu z tych rzeczy.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 21, 2017 | Teologia reformowana
Czym jest doktryna o ‘ograniczonym odkupieniu’?
Ograniczone odkupienie jest trzecim z pięciu puntów Kalwinizmu, znanym także jako doktryny łaski. Jest ono określeniem użytym w celu streszczenia tego czego naucza Biblia na temat celu śmierci Jezusa Chrystusa na krzyżu, oraz tego co zostało osiągnięte poprzez Jego życie, śmierć i zmartwychwstanie. Doktryna ograniczonego odkupienia jest bez dwóch zdań najbardziej kontrowersyjną oraz prawdopodobnie najbardziej niezrozumianą ze wszystkich doktryn łaski.
Ponieważ jej nazwa potrafi zmieszać lub spowodować jej błędne zrozumienie, wielu teologów woli używać określeń zamiennych np. ‘określone odkupienie’, ‘pewne zbawienie’,‘rzeczywiste pojednanie’ lub ‘celowe pojednanie’. Zamieszczone nazwy wskazują na fakt, iż według nauczania Pisma ofiara Jezusa Chrystusa na krzyżu była zamierzona / zaplanowana oraz miała na myśli określony cel który został w pełni wykonany.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 19, 2017 | Egzegezy, Teologia reformowana
Tekst kluczowy
Kluczowym i wręcz sztandarowym fragmentem braci wierzących w utracalność zbawienia jest 2 List Piotra, rozdział 2 wers 1. Mowa tam o fałszywych nauczycielach, którzy zostali odkupieni a jednak zaparli się Pana i idą na zatracenie.Spójrzmy tekst źródłowy
2 Piotra 2:1 Byli też fałszywi prorocy wśród ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy potajemnie wprowadzą herezje zatracenia, wypierając (αρνουμενοι arnoumenoi) się Pana, który ich odkupił, i sprowadzą na siebie rychłą zgubę.
Skoro chrześcijanie nie mogą utracić zbwienia, czemu Piotr pisze, że byli fałszywi nauczyciele zapierający się Pana, który ich odkupił? Czy to implikuje, że fałszywi nauczyciele utracili zbawienie, skoro zostali wykupieni przez krew Chrystusa?
Rozważmy to zagadnienie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 7, 2017 | Teologia reformowana
W okowach pogańskich koncepcji
1 Jana 2:23 Każdy, kto wypiera się Syna, nie ma i Ojca. Kto zaś wyznaje Syna, ma i Ojca.
Kto wypiera się Chrystusa, nie jest i nie może być osobą zbawioną. Wyznawać herezję wolnej woli to, jak zauważył Marcin Luter, wypierać się Chrystusa.
„Ale to, że zwolennicy wolnej woli wypierają się Chrystusa, dowodzi nie tylko ten fragment Pisma Świętego, ale także ich własny sposób życia” [1]
Arminianizm, rzymski katolicyzm i cały neo-ewangelikalizm potrzebuje poznać prawdę o doktrynie suwerennego Boga i całkowitej deprawacji człowieka, aby w wyznawcach tych religii Duch Święty mógł dokonać aktu regeneracji. Tam, gdzie nie ma prawdy Ewangelii, tam nie ma mowy o odrodzeniu.
Pytanie: Jak czujecie się, gdy słyszycie wyrażenie „wolna wola”?
Odpowiedź: To jest tak ważna idea; wszyscy mamy umysły, które są skażone wpływami pogańskich pomysłów. Odkąd byliśmy małymi dziećmi, zostaliśmy nauczeni, że natura funkcjonuje niezależnie od mocy Bożej, niektóre siły natury, jak grawitacja są wpisane w cykl działania przyrody itp.; również od dzieciństwa, od niemowlęctwa wręcz zostaliśmy nauczeni pogańskiego zrozumienia działania ludzkiej woli. Błąd polega na tym, że powiedziano nam, że mamy wolną wolę, aby wybierać, cokolwiek chcemy w sferze duchowej, gdzie punktem wyjścia jest pozycja neutralna (obojętna) bez żadnych wcześniejszych skłonności, tendencji czy pragnień, kierujących nas czy to w prawo, czy w lewo, ku dobru czy złu.
.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 1, 2017 | Egzegezy, Teologia reformowana
Kwestia zbawienia
Przez grzech Adama śmierć przyszła na wszystkich ludzi. To znaczy, że gdyby nie interwencja Boża, to stan ludzkości byłby opłakany: wszyscy po śmierci msuieliby iść na zatracenie. Jednak miłosierny Bóg wysłał Swojego Syna aby każdy, kto jest w Chrystusie był zbawiony od śmierci miał życie wieczne.
Zanim przejdziemy do egzegezy 5 rozdziału Listu do Rzymian, który podawany jest przez Arminian jako dowód uniwersalnego odkupienia całej ludzkości, musimymy zdefiiować dwa pojęcia:
- Śmierć w Adamie
- Życie w Chrystusie
Rzym. 5:12 Dlatego, tak jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech – śmierć, tak też na wszystkich ludzi przeszła śmierć, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.
.
1 Kor. 15:22 Jak bowiem w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni.
Według Pisma Świętego (które nie może być naruszone zgodnie z Jana 10:35) grzech i śmierć przyszła na świat przez Adama, co skutkuje, że nieustannie wszyscy umierają w Adamie. Jest to ciągły proces. Tak samo wszyscy zostają ożywieni w Chrystusie, co również jest ciągłym procesem. Zatem są to dwa ciągłe procesy wzajemnie się wykluczające. Wnioskujemy zatem, że wszyscy, którzy są w Chrystusie są w życiu (osoby narodzone z góry) a wszyscy, którzy nie są w Chrystusie są w Adamie czyli są w śmierci (osoby nienarodzone z gory).
Czy zatem według 5 rozdziału Listu do Rzymain Chrystus umarł za wszystkich jak to sugerują Arminianie?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 27, 2017 | Teologia reformowana
Kto kogo wybrał?
.
Bóg mnie znał i zaplanował moje życie jeszcze przed stworzeniem świata,
Rzym. 8:29 Tych bowiem, których on przedtem znał, tych też przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu jego Syna, żeby on był pierworodny między wieloma braćmi.
.
Pan wybrał mnie jeszcze przed założeniem świata,
Efez. 1:4 Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości.
.
Bóg przeznaczył mnie dla siebie przed założeniem świata i była to Jego a nie moja wola,
Efez. 1:5 Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli;
. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 23, 2017 | Teologia reformowana
Boża nienawiść do grzeszników
Chciałbym zwrócić uwagę, że na pewne słowa psalmisty
Psalm 26:5 Nienawidzę zgromadzenia złoczyńców i z niegodziwymi nie usiądę.
Psalm 5:5 Głupcy nie ostoją się przed twymi oczyma. Nienawidzisz wszystkich czyniących nieprawość.
Psalm 11:5 PAN doświadcza sprawiedliwego, ale jego dusza nienawidzi niegodziwego i tego, kto kocha bezprawie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 21, 2017 | Charyzmania, Teologia biblijna, Teologia historyczna, Teologia reformowana
Przedmowa
2 Tes. 2:1-2 1. Prosimy was, bracia, przez wzgląd na przyjście naszego Pana Jezusa Chrystusa i nasze zgromadzenie się przy nim; 2. Abyście nie tak łatwo dali się zachwiać w waszym umyśle i zatrwożyć się ani przez ducha, ani przez mowę, ani przez list rzekomo przez nas pisany, jakoby już nadchodził dzień Chrystusa.
Pełnia Bożego objawienia, dotycząca wszystkiego, co jest istotne dla Jego własnej chwały, zbawienia człowieka, wiary i życia jest albo bezpośrednio przedstawiona, albo też może zostać w sposób naturalny wywiedziona z Pisma. Niczego do Pisma Świętego dodać nie można, czy miałoby się to opierać na ponownym objawieniu Ducha, czy też na ludzkiej tradycji. Jednakże z drugiej strony uznajemy, że wewnętrzne oświecenie przez Ducha Bożego jest konieczne do właściwego zrozumienia tego, co Pismo Święte objawia. Uznajemy jednocześnie fakt, że pewne powszechnie stosowane elementy nabożeństwa i sposoby zarządzania Kościołem, powinny być określone wedle zdrowego rozsądku chrześcijan, w zgodzie z ogólnymi zasadami Słowa Bożego, których zawsze należy przestrzegać. [Konfesja Westminsterska 1.6]
Zapoczątkowana 17 października 1517 roku przez Marcina Lutra reformacja sprzeciwiła się naukom Rzymu tym samym przywracając do kościoła fundament, którym jest Pismo Święte i nauka oparta wyłącznie o Pismo.
Rzym powiedział, że przestrzegamy Pisma, ale jest to Pismo i… Pismo i kościelne tradycje, Pismo i kościelna hierarchia, Pismo i rada kościoła, Pismo i autorytet papieża.
Reformatorzy powracając do Biblii powiedzieli: „Nie, jest tylko Sola Scriptura”. Jest tylko Pismo. A jeśli cokolwiek innego zostanie dodane do fundamentu kościoła, to pojawią się pęknięcia w fundamencie i nie utrzyma on nauczania i głoszenia ewangelii Jezusa Chrystusa.
Anabaptyści i libertyni chcieli do Pisma dodać swoje sny, wizje, nowe objawienia i swoje prorocze objawienia.
Reformatorzy powiedzieli: „Nie, ma być tylko Pismo”.
Aby zrozumieć jak mocno reformatorzy stali przy stanowisku Sola Scriptura, odrzucają wszelkie ludzkie nauki wynikające z tradycji, a także pozabiblijne objawienia, sięgniemy do zbudowanego na fundamencie Sola Scriptura gmachu wiary chrześcijańskiej, monumentalnego dzieła teologicznego jednego z pierwszych reformatorów.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 14, 2017 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Definicja terminu
„Ograniczone odkupienie” jest terminem użytym w celu podsumowania tego czego Biblia naucza na temat celu śmierci Chrystusa na krzyżu oraz tego co osiągnął On poprzez Swoje życie, śmierć i zmartwychwastanie. Jest to trzecia litera znanego akronimu TULIP, który jest powszechnie używany w celu wyjaśnienia pięciu punktów Kalwinizmu, znanego także jako doktryny łaski.
Doktryna ograniczonego odkupienia jest z całą pewnością najbardziej kontrowersyjną i najprawdopodobniej najbardziej niezrozumianą ze wszystkich doktryn łaski. Ponieważ jej nazwa często jest myląca dla ludzi i sprawia, iż mogą mieć oni błędne wyobrażenia na temat jej znaczenia. W tym celu niektóre osoby wolą użyć terminów zamiennych typu:
- „określone odkupienie,”
- „definitywne odkupienie,”
- „rzeczywiste zadośćuczynienie,”
- lub„zamierzone zadośćuczynienie.”
Terminy te właściwie skupiają się na fakcie, iż Biblia naucza, że śmierć Jezusa na krzyżu była zamierzona oraz miała definitywny cel który w pełni wykonała. Jednakże, tym co powinno nas najbardziej obchodzić nie jest imię które zostało przypisane tej doktrynie, lecz w jaki stopniu doktryna ta wiernie oddaje to czego naucza Biblia na temat natury i celu odkupieńczej śmierci Jezusa Chrystusa na krzyżu..
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 13, 2017 | Teologia historyczna, Teologia reformowana
Wprowadzenie
Istnieje wiele stron internetowych (niektóre dość straszne, inne nieco naukowe, ale równie straszne), które próbują odwieść czytelników, by uwierzyli w to, że z wyjątkiem Augustyna, lub przynajmniej do czasów Augustyna, wczesny kościół nie wierzył w
To jest tragedia. Dlaczego? Po obfitej konsultacją z pierwotnymi źródłami doktryn reformacji, czytelnik z pewnością może znaleźć „etapy niemowlęce” wszystkich tych ewangelicznych doktryn w pismach wczesnego kościoła. I nie tylko można je znaleźć w „etapach niemowlęcych”, ale także pojawiają się dość szczegółowo u wielu wczesnych pisarzy.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 10, 2017 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Przyczynek dyskusji
Efez. 3:12 W nim mamy śmiałość i przystęp z ufnością przez wiarę jego.
W jedenastym rodziale Listu do Hebrajczyków czytamy, że wiara jest podstawą tego, czego się spodziewamy, i dowodem tego, czego nie widzimy. Według drugiego rozdziału Listu do Efezjan wiara jest Bożym darem łaski; oznacza to, że ma ona swoje pochodzenie w Bogu a nie w człowieku. Zgodnie z piątym rozdziałem Listu do Galacjan wiara jest owocem Ducha. Widzimy zatem, że Ojciec i Duch Święty, dwie Boże Osoby mają czynny udział w dyspozycji wiary.
Jaki udział ma Syn, czyli druga Osoba Boża w dziele wiary w nas? Fragment z listu do Efezjan wskazuje, że wiara jaka jest w osobach zbawionych ma swoje źródło właśnie w Chrystusie. Jest to, mówiąc dosłownie, doskonała, w pełni wystarczająca wiara w Syna, udzielona przez Ducha Świętego z woli Ojca każdemu odkupionemu człowiekowi.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 9, 2017 | Teologia reformowana
Sens zbawienia
Wybrani przez Ojca ludzie przeznaczeni do zbawienia są darem Ojca dla Syna. Zbawienie ludzkości nigdy nie było celem samym w sobie. Nasze zbawienie jest niejako produktem ubocznym. Celem głównym zbawienia było okazanie Boskiej chwały oraz zapewnienie przez Ojca wiecznej chwały i uwielbienia Synowi.
To dlatego Chrystus nosi miano πρωτότοκος prototokos– najznamienitszy, niepodzielny suweren wszelkiego stworzenia.
Człowiek wierzący powinien zrozumieć, że to nie ludzkość jest najważniejsza na świecie ale Bóg i Jego chwała. Naszym życiem powinniśmy zawsze oddawać Bogu chwałę.
(więcej…)
