utworzone przez Reformowani | lip 24, 2018 | Teologia reformowana
Walka ignoranta z chochołem
Dave Hunt nie zwalcza Kalwinizmu lecz nauki, które sam wymyślił i nadał im nazwę Kalwinizm. W swojej ignorancji nawet nie pofatygował się aby przeczytać argumentacji reformatorów.
James White: Myślę, że pierwszą kwestią, którą musimy dziś omówić na żywo, jest kwestia monergizmu i synergizmu. Monergizm to pogląd, twierdzący że istnieje jedna siła, która doprowadza do zbawienia a przeciwny mu jest synergistyczny punkti widzenia, który postrzega zbawienie jako współpracę opartą na współdziałaniu dwóch sił: człowieka i Boga. I powód, dla którego podniosłem to Dave, jak wspomniałem w moim liście jest taki, że pan Sungesis reprezentując perspektywę rzymsko-katolicką bardzo mocno zaatakował reformowany nacisk na suwerenność łaski Bożej. I myślę, że moje pierwsze pytanie jest, w świetle twojego artykułu i faktu, że twój artykuł bardzo mocno odrzuca ideę nieodpartej łaski, (a my zajmiemy się czytaniem niektórych sekcji tutaj i zachęcam cię przeczytać te sekcje, które chcesz przeczytać, w świetle tego, że ty i ja reagujemy na jeden z kluczowych problemów Reformacji w w inny sposób) – w istocie moje pierwsze pytanie brzmiałoby: czy myślisz, że reformatorzy Marcin Luter i Jan Kalwin popełnili błąd, podkreślając śmierć człowieka w grzechu i absolutną konieczność – nie tylko konieczności, ale wystarczalność łaski Bożej, aby doprowadzić człowieka do zbawienia?
Dave Hunt: Po pierwsze James, jestem bardzo nieświadomy reformatorów. Nie miałem czasu, aby ich przeczytać. Zapisali tony stronic jak mniemam. Lubię udawać, że wróciliśmy do czasów Apostołów, zanim te wszystkie rzeczy zostały napisane i lubię iść do Biblii. Zatem czy Reformatorzy powiedzieli to, czy tamto, nie wiem.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | lip 19, 2018 | Teologia reformowana
Rola zła
Mam zamiar mówić na temat problemu zła. Dlaczego Bóg pozwolił na zło na świecie? Można zadać te pytanie na różne sposoby. Zło na świecie jest jednym z ulubionych usprawiedliwień tych którzy odrzucają Boga biblii. Są w stanie zadać te pytania na nieskończenie wiele sposobów:
- Jeżeli Bóg Stwórca jest tak dobry, dlaczego jest tyle zła na świecie?
.
- Jak Bóg może być święty i pozwalać by jego stworzenie było dominowane przez bezbożność?
.
- Jak Bóg może być doskonale sprawiedliwy i ustanowić istnienie niesprawiedliwości?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 30, 2018 | Egzegezy, Teologia reformowana
2 Kor. 5:14-15 14 Miłość Chrystusa bowiem przymusza nas, jako tych, którzy uznaliśmy, że skoro jeden umarł za wszystkich, to wszyscy umarli. 15 I umarł za wszystkich, aby ci, którzy żyją, już więcej nie żyli dla siebie, lecz dla tego, który za nich umarł i został wskrzeszony.
Za kogo umarł Chrystus?
Czy wiara w to, że Chrystus przelał swoją świętą i bezcenną krew za wszystkich ludzi na świecie ma sens? Czy cierpiał On za te miliardy, które pójdą na wieczne zatracenie do jeziora ognistego? Czy przez trzy godziny, w czasie których Boży gniew został wylany na Boga-Syna cierpał on na marne, bo i tak rzesze będą cierpieć i płacić za te same grzechy w piekle przez wieczność? Czy ofiara Pana Jezusa była rzeczywista, wystarczająca i faktycznie dokonała zbawienia konkretnych ludzi, czy też potencjalna, umożliwiając warunkowe zbawienie i niekompletna, ponieważ to od człowieka zależy wytrwanie?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 28, 2018 | Świadkowie Jehowy, Teologia reformowana
Jehowa vs Jahwe
Gdy napotkamy na ulicy wyznawców Strażnicy Russella warto spytać ich, czy Bóg wiedział, że Adam i Ewa zgrzeszą. Najszczęściej odpowiedzą że nie, ponieważ w takim przypadku musiałby odebrać im wolność wyboru dobra i zła.
No cóż. Najwyraźniej Jehowa jest dość ograniczony jeśli chodzi o postrzeganie rzeczywistości. Warto wtedy skonnfrontować ich z kilkoma fratmentami Pisma wykazując. że Jahwe Biblii jest wszystko wiedzący. Np. Pan Jezus wiedział, że Judasz go zdradzi.
Jan 6:64 Jezus bowiem wiedział od początku, którzy nie wierzyli i który go zdradzi
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 15, 2018 | Egzegezy, Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
Dożywotni okres próbny
Izaj. 26:3 Temu, którego umysł jest stały, zachowujesz pokój, pokój mówię, bo tobie zaufał
Jakuba 1:6-8 6. Kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej pędzonej przez wiatr i miotanej tu i tam. 7. Człowiek taki niech nie myśli, że coś otrzyma od Pana. 8. Człowiek umysłu dwoistego jest niestały we wszystkich swoich drogach.
Jeśli wierzysz, że zbawienie można utracić, nie możesz mieć pewności zbawienia. Bo i skąd możesz wiedzieć, że jutro nie popełnisz grzechu, który przeleje czarę? Albo skąd możesz wiedzieć, że za tydzień nie stracisz wiary, tak, jakbyś sam ją w sobie wzbudził?
Musisz przyznać, że z „bojaźnią i drżeniem” sprawujesz swoje zbawienie tzn. że drżysz w obawie przed utratą zbawienia. Przyjacielu, taka wiara tylko teoretycznie daje możliwość zbawienia. Ona nie zbawia. Twój Chrystus na krzyżu niby zbawił wszystkich, lecz w rzeczywistości nikt nie został przez niego zbawiony. On tylko stworzył możliwość zbawienia. A od ciebie zależy czy przyjmiesz to zbawienie oraz czy w nim wytrwasz, czy też odpadniesz.
Ustanowiłeś się właśnie panem swojego zbawienia. Stąd twoja bojaźń i drżenie. Jesteś arminianinem. W rzeczywistości wierzysz w zbawienie z uczynków.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | cze 11, 2018 | Hamartiologia: nauka o grzechu, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Zbawcza łaska boga
W odniesieniu do wszystkich aspektów w których można zobaczyć zbawczą łaskę Boga musimy zawsze liczyć się z rzeczywistością i powagą grzechu. Zbawienie, które Bóg zapewnia, jest czymś więcej niż zbawieniem od grzechu i jego konsekwencjami. Jego konstrukcja obejmuje nadzwyczajne bogactwo Bożej łaski i kontempluje najwyższe wyobrażalne przeznaczenie, które można by nadać istotom, zgodnie z obrazem Bożego Syna, aby mógł być pierworodnym spośród wielu braci
Rzym. 8:29 Tych bowiem, których on przedtem znał, tych też przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu jego Syna, żeby on był pierworodny między wieloma braćmi
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 23, 2018 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Łuk. 1:78-79 78 Dzięki serdecznemu miłosierdziu naszego Boga, przez które nawiedził nas wschód słońca z wysoka; 79 Aby oświecić siedzących w ciemności i w cieniu śmierci, aby skierować nasze kroki na drogę pokoju.
Wstęp
Powyższe słowa zostały wypowiedziane przez Zachariasza, ojca Jana Chrziciela (a Jan przyszedł na świat aby wyprostować drogę יְהוָ֑ה Jahwe Izaj. 40:3 czyli Κυρίου Kyriou – Pana Jezusa Marek 1:3), wypowiedziany pod natchnieniem Ducha Świętego co oznacza, że każde słowo zawarte w tekście jest prawdą potwierdzoną i zabezpieczoną przez samego Boga.
wers 67 A Zachariasz, jego ojciec, będąc napełniony Duchem Świętym, prorokował:
Przesłanie nieomylnego i zawierającego jedynie prawdę proroctwa zawartego w wersach 78-79 odnosi się do:
- Źródła łaski
- Przyjścia na świat Mesjasza, jego pochodzenia i natury
- Jego misji
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 19, 2018 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Za jakie grzechy?
Rzym. 3:25 Jego to Bóg ustanowił przebłaganiem przez wiarę w jego krew, aby zadeklarować swoją sprawiedliwość przez odpuszczenie, w swojej cierpliwości, przedtem popełnionych grzechów;
Hebr. 9:15 I dlatego jest pośrednikiem nowego testamentu, ażeby przez śmierć poniesioną dla odkupienia występków, popełnionych za pierwszego testamentu, ci, którzy zostali powołani, otrzymali obietnicę wiecznego dziedzictwa.
Po ukrzyżowaniu ofiara Chrystusa działa aktywnie w taki sposób, że oczyszcza z każdego grzechu. Ukrzyżowanie umożliwiło to oczyszczenie przez pełne zadośćuczynienie i usprawiedliwienie każdego wybranego do zbawienia grzesznika:
Kol. 2:13 I was, gdy byliście umarłymi w grzechach i w nieobrzezaniu waszego ciała, razem z nim ożywił, przebaczając wam wszystkie grzechy
Ale co z czasem przed ukrzyżowaniem? Skuteczność ofiary Chrystusa, złożonej przez wiecznego Ducha (Hebr. 9:14), była identyczna jak po ukrzyżowaniu.
Psalm 85:2 Przebaczyłeś nieprawość twego ludu, zakryłeś wszystkie ich grzechy
Na krzyżu Pan Jezus umarł za wszystkie grzechy wszystkich ludzi wybranych do zbawienia żyjących od początku do końca świata. Umarł tak za grzechy przeszłe jak i przyszłe.
- Jeśli chodzi o wierzących przed Chrystusem, Mesjasz zapłacił za wszystkie grzechy, jakie popełnili przez całe swoje życie tak przed, jak i po nawróceniu. Zatem wszystkie grzechy Adama zostały przybite do krzyża
.
- Jeśli chodzi o współczesnych Chrystusa, którzy żyli w tym samym czasie co On, Mesjasz przybił do krzyża wszystkie grzechy, które wybrani do zbawienia popełnili do czasu ukrzyżowania oraz wszystkie grzechy, które popełnili po ukrzyżowaniu Chrystusa. I tak np. Marii, matce Jezusa odpuszczono wszystkie grzechy, jakich się dopuściła przed śmiercią, jak i po śmierci Chrystusa.
.
- Jeśli chodzi o nasze pokolenie, Chrystus przybił do krzyża wszystkie grzechy, które wybrani do zbawienia popełnili przed nawróceniem oraz te, które popełnią po nawróceniu.
.
- Jeśli chodzi o wszystkie przyszłe pokolenia, Chrystus przybił do krzyża wszystkie grzechy, które wybrani do zbawienia popełnią w czasie swojego życia tak przed, jak i po nawróceniu.
Innymi słowy, ofiara Chrystusa ma tak samo proaktywny, jak i retroaktywny charakter. Została zaplanowana z myślą o grzechach z przeszłości, jak i przyszłości. Działa tak samo w przód, jak i wstecz.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 15, 2018 | Egzegezy, Teologia reformowana
Hebr. 3:14 Staliśmy (γεγόναμεν gegonamen) się bowiem uczestnikami Chrystusa, jeśli tylko nasze pierwotne przeświadczenie aż do końca niewzruszenie zachowamy (κατάσχωμεν kataschomen).
Niektórzy ludzie wierzą, że zbawienie można utracić. Myślenie to oparte jest o zasadę: jeśli nie wytrwam w wierze to utracę zbawienie. Tego typu rozumowanie po pierwsze wczytuje do Świętego Tekstu doktrynę, która wcale z niego nie wynika, po drugie ustanawia człowieka panem swojej wiary.
Jednak, kiedy właściwie rozłożyć tekst okazuje się, że powyższy fragment jednoznacznie obala tezę warunkowego zbawienia zadając śmiertelny cios teologii wiecznego okresu próbnego. Fragment ten eksponuje Bożą chwałę przejawiającą sie w skończonym dziele zbawienia dokonanego od początku do końca przez Chrystusa Pana.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | maj 11, 2018 | Teologia reformowana
T.U.L.I.P. – Doktryny Łaski
Współcześnie wielu chrześcijan wraca do purytan, aby „chodzić dawnymi ścieżkami” Bożego słowa i kontynuować proklamowanie starej prawdy, która wychwala Jezusa Chrystusa. W naszym elektronicznym świecie coraz więcej ludzi chce dodawać elektroniczne książki (w formacie ePubs, mobi oraz PDF) do swoich bibliotek – książki reformatorów i purytan – aby stawać się „elektronicznymi purytanami”. W co wierzyli purytanie jeśli chodzi o naturę odkupienia?
Bóg posyła Chrystusa, by umarł z powodu Swoich ludzi, kościoła i owiec. On nie umiera za kozłów. Jego śmierć faktycznie robi coś na krzyżu. Nie jest to tylko hipotetyczna „droga”, ale On faktycznie zapewnia zbawienie Swoich ludzi. Czy to nie daje nam pewności?
Odkupienie Jezusa Chrystusa nie jest ograniczone w swojej mocy, by zbawiać, ale w zasięgu, w jakim dociera i zbawia pewne określone osoby.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 9, 2018 | Charyzmania, Teologia reformowana
Dwóch różnych Bogów
Nie znam Boga który łamie ludziom ręce i rozbija glowy a znam Boga który leczy, pomaga przezwyciężyć,daje właściwe wnioski przez pokute i upamietanie, opatruje.
W mentalności człowieka podążającego za powyższą nauką Bóg Nowego Testamentu nie jest taki sam jak Bóg w Starym Testamencie. Upadły umysł zawsze dryfuje z daleka od prawdy i odrzuca prawdę Pisma Świętego tworząc ku osobistemu pożytkowi idola, któremu potem oddaje cześć. I tak współczesny bożek jest kochający, czuły, litościwy i łagodny jak baranek, ale takie cechy jak sprawiedliwość przejawiająca się w karaniu grzechu, pomście za wyrządzoną niesprawiedliwość, suwerenność w dopuszczaniu do nieszczęść, chorób, kataklizmów, czy wogóle karaniu jako takim albo spychane są na boczny tor, albo też całkowicie ignorowane. W ten sposób Boża Świętość, najważniejszy atrybut naszego Pana, zostaje ograbiona z majestatu sędziego. Współczesny ewangelikalny bożek nie jest Bogiem Pisma.
„Bardzo istotnym problemem dzisiaj jest całkowita nieznajomość, wręcz ignorancja, charakteru Boga. To taka wersja bałwochwalstwa, gdzie rzutuje się własne oczekiwania i przekonania o tym jaki jest Bóg, a całkowicie pomija to, co mówi Pismo. Odpowiedzialność za ten stan rzeczy spada na współczesnych „nauczycieli, pastorów i innych liderów”, którzy w ramach poprawności politycznej i dążenia do powiększenia zasobów ludzkich kłamią na temat Boga. Bo jak inaczej nazwać prezentowanie połowy prawdy o Bogu?” – Rodryg Florysiak
Jer. 19:11 Tak mówi PAN zastępów: Tak samo rozbiję ten lud i to miasto, jak tłucze się naczynie garncarskie, którego nie można potem naprawić.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 8, 2018 | Egzegezy, Teologia reformowana
4 Mojż. 23:19 Bóg nie jest człowiekiem, aby miał kłamać, ani synem człowieczym, żeby miał żałować (וְיִתְנֶחָ֑ם wajitnecham strong 5162). Czy on powie coś, a tego nie uczyni? Czy wypowie, a nie spełni?
1 Sam. 15:29 Ponadto Mocarz Izraela nie kłamie i nie będzie żałować (יִנָּחֵ֑ם jinnachem strong 5162), gdyż nie jest człowiekiem, aby miał żałować (לְהִנָּחֵֽם׃ lehinnachem strong 5162)
נָחַם nahcham strong 5162- pokutować, zmienić zdanie, żałować
Zmiana zdania
„Zmienić zdanie” w Nowym Testamencie oznacza pokutę. Kiedy Biblia mówi o mojej lub twojej pokucie lub o skrusze, oznacza to, że jesteśmy wezwani, aby zmienić nasze umysły lub nasze usposobienie w odniesieniu do grzechu – że mamy odwrócić się od zła.
Łuk. 24:7 I w jego imieniu ma być głoszona pokuta i przebaczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy.
Dzieje 3:19 Dlatego pokutujcie i nawróćcie się, aby wasze grzechy były zgładzone, gdy nadejdą od obecności Pana czasy ochłody;
Dzieje 5:31 Tego Bóg wywyższył swoją prawicą, aby był władcą i zbawicielem, aby ludowi Izraela dać pokutę i przebaczenie grzechów.
Pokuta jest obciążona tego rodzaju konotacjami, a kiedy mówimy o pokucie Boga, to jakoś sugeruje, że Bóg musi odwrócić się od czynienia czegoś niegodziwego. Więc kiedy Biblia używa tego słowa nie zawsze ono to oznacza.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 25, 2018 | Historia chrześcijaństwa, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Historia Kalwinizmu
Gdy patrzymy na historię Stanów Zjednoczonych, widzimy że największe przebudzenia, te najbardziej imponujące w historii tego kraju zostały wywołane przez suwerenność Boga, z udziałem ludzi którzy byli oddani doktrynom łaski. Pierwsze wielkie przebudzenie w 1730-1740 z udziałem Jonathana Edwards’a i George Whitefield’a. Były one niezwykłym wylaniem łaski Bożej, jak również wylaniem Bożego przebudzenia przez ludzi którzy głosili doktryny łaski.
Standardową krytyką kalwinizmu jest to, że podważa on słuszność ewangelizacji, że jeśli Bóg już dokonał wyboru, to nie ma żadnego powodu żeby ewangelizować. Ale faktem jest, że największymi ewangelistami w historii Kościoła, przez większą jego część, byli kalwiniści.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 18, 2018 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Wstęp
Izaj. 54:10 A choćby i góry się poruszyły i pagórki się zachwiały, moje miłosierdzie nie odstąpi od ciebie, a przymierze mojego pokoju nie zachwieje się, mówi PAN, który lituje się nad tobą.
Jer. 32:40 I zawrę z nimi wieczne przymierze, że się od nich nie odwrócę i nie przestanę im dobrze czynić, lecz włożę w ich serca moją bojaźń, aby nie odstępowali ode mnie.
Psalm 13:5 Lecz ja zaufałem twemu miłosierdziu; moje serce rozraduje się twoim zbawieniem.
Jedną z wielkich kontrowersji wszech czasów na łonie eklezjalnym była i jest kwestia czy zbawienie można utracić. Rzeki atramentu – a nawet krwi – zostały wylane, a niezliczone dyskusje teologiczne i pseudo teologiczne były i będą kontynuowane. Od setek lat kalwiniści przeciwko arminianom i na odwrót… I aktualnie mamy wielu wierzących, którzy nie potrafiliby się określić jeśli chodzi o swoją przynależność doktrynalną, jednak mają swoje bardziej lub mniej sprecyzowane zdanie na ten temat.
- Jedni mówią: „Raz zbawiony, na zawsze zbawiony”.
- Inni twierdzą że „Zbawienie można utracić”.
Kto ma rację? Artykuł niniejszy ma na celu rzucenie światła na tę sprawę, z pomocą nieomylnego Słowa Bożego i refleksji. Więc bez dalszej zwłoki, zacznijmy.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 17, 2018 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Winni sami sobie
Rzym. 9:14-16 14 Cóż więc powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Nie daj Boże! 15 Mówi bowiem do Mojżesza: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, a zlituję się, nad kim się zlituję. 16 A więc nie zależy to od tego, który chce, ani od tego, który zabiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie.
Kiedy człowiek upadł, tj. kiedy posłuchał się rady szatana i skosztował zakazanego owocu natychmiast umarł duchowo, kilkaset lat później umarł fizycznie.
1 Mojż. 2:17 Ale z drzewa poznania dobra i zła jeść nie będziesz, bo tego dnia, kiedy zjesz z niego, na pewno umrzesz .
1 Mojż. 5:5 A tak wszystkich dni, które żył Adam, było dziewięćset trzydzieści lat i umarł.
Nikt człowieka do zjedzenia owocu nie zmuszał, był to akt jego liberum arbitrum, wolnej woli, wtedy jeszcze nie pozbawionej libertos, czyli umiejętności czynienia tego, co się Bogu podoba. W chwili duchowej śmierci libertos zostało przez człowieka utracone, a jego wolna wola została skażona grzechem w taki sposób, że wszystkie jego uczynki były złe i nie mogły podobać się Bogu.
1 Mojż. 6:5-6 5 A gdy PAN widział, że wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i wszystkie zamysły i myśli ich serca były tylko złe po wszystkie dni; 6 Żałował PAN, że uczynił człowieka na ziemi, i ubolewał nad tym całym sercem.
Gdyby Bóg chciał być tylko sprawiedliwy, powinien natychmiast po popełnieniu grzechu uśmiercić Adama nie tylko duchowo ale i fizycznie. To byłoby zarówno sprawiedliwe jak i dobre. Czemu dobre? Ponieważ grzech jest złem a zło jest antytezą dobra. Bóg jest dobry, zatem całkowite zniszczenie grzechu poprzez śmierć wszystkich grzeszników byłoby czystym dobrem i czystą sprawiedliwością. Tu wszyscy powinniśmy Bogu podziękować za to, że jest także miłosierny.
2 Mojż. 34:5-7 5 I PAN zstąpił w obłoku, stanął tam z nim, i wypowiedział imię PANA . 6 Wtedy przechodził PAN przed nim i wołał:PAN, PAN, Bóg miłosierny i litościwy, nieskory do gniewu, a bogaty w miłosierdzie i prawdę; 7 Zachowujący miłosierdzie nad tysiącami, przebaczający nieprawość, przestępstwo i grzech, lecz nieusprawiedliwiający winnego, nawiedzający nieprawość ojców na synach i na synach ich synów do trzeciego i czwartego pokolenia.
Warto w tym momencie zwrócić uwagę na następujące fakty
- Bóg jest miłosierny, litościwy i nieskory do gniewu, przebaczający nieprawość, przestępstwo i grzech
- Bóg nie usprawiedliwi winnego, kara musi zostać wymierzona
Jak zatem Bóg może być naraz miłosierny, litościwy i nieskory do gniewu, przebaczający nieprawość, przestępstwo i grzech a zarazem nieusprawiedliwiający winnego? Otóż Bóg, aby zachować swoją sprawiedliwość, musi ukarać za grzech. Gdyby Bóg nie karał za grzech, nie byłby ani sprawiedliwy ani dobry.
Przysłów 17:15 Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.
I tu pojawia się rola Syna Bożego, który dobrowolnie ofiarował się Ojcu, aby ponieść karę Bożą za grzech ludzi, którzy zostali wybrani do zbawienia.
1 Piotra 1:2 Wybranych według uprzedniej wiedzy Boga Ojca, przez uświęcenie Ducha dla posłuszeństwa i pokropienia krwią Jezusa Chrystusa.
Chrystus przyjął na siebie winę tych wybranych do zbawienia grzeszników, czyli za owce, i został sprawiedliwie przez Ojca ukarany, wybrani grzesznicy zbawieni a Boże doskonałe miłosierdzie wyeksponowane.
Jan 10:15-18 15 Jak mnie zna Ojciec, i ja znam Ojca; i oddaję moje życie za owce. 16 A mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. Również te muszę przyprowadzić i będą słuchać mego głosu, i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz. 17 Dlatego Ojciec mnie miłuje, bo ja oddaję swoje życie, aby je znowu wziąć. 18 Nikt mi go nie odbiera, ale ja oddaję je sam z siebie. Mam moc je oddać i mam moc znowu je wziąć. Ten nakaz otrzymałem od mego Ojca.
2 Kor. 5:21 On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.
Efez. 2:5-7 5 I to wtedy, gdy byliśmy umarli w grzechach, ożywił nas razem z Chrystusem, gdyż łaską jesteście zbawieni; 6 I razem z nim wskrzesił, i razem z nim posadził w miejscach niebiańskich w Chrystusie Jezusie; 7 Aby okazać w przyszłych wiekach przemożne bogactwo swojej łaski przez swoją dobroć względem nas w Chrystusie Jezusie.
Ale o tym za chwilę.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 10, 2018 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Dylemat
Psalm 68:21 Zaiste, Bóg zrani głowę swoich wrogów i owłosioną czaszkę tego, który trwa w swoich grzechach.
Przed rozważaniem chciałbym przypomnieć czytelnikowi wspaniałe motto, którego autorem jest żyjący w latach 1616 – 1683 wieku purytanin John Owen
…Naszym obowiązkiem jest nieustannie oddawać się dziełu umartwienia i zabijania grzechów, które są w nas. Zostaliśmy wyznaczeni do zabicia wroga naszych dusz, jeśli tego nie zrobimy, wykonamy tylko połowę pracy – John Owen, O umartwianiu grzechu
Tylko człowiek zbawiony jest w stanie wykonać to zadanie
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 7, 2018 | Teologia reformowana
Obiekcja przeciw wierze chrześcijańskiej
Jedna z ostatnich kontrowersyjnych książek w tej sprawie otrzymała tytuł Dlaczego Złe Rzeczy Przytrafiają Się Dobrym Ludziom. Powszechna obiekcja w stosunku do religii można podsumować następująco:
Jak ktokolwiek może wierzyć w Boga w świetle tego całego cierpienia które widzimy i doświadczamy na tym świecie?
John Stuart Mill przedstawił tę klasyczną obiekcję przeciwko wierze chrześcijańskiej:
- Jeżeli Bóg jest wszechmocny i pozwala na to cierpienie, to nie jest dobrotliwy, nie jest Bogiem który ma dobre serce, nie jest miłościwy.
.
- A jeżeli jest miłościwy w stosunku do całego świata i pozwala na to cierpienie, wtedy z pewnością nie jest wszechmocny.
I biorąc pod uwagę zło, albo cierpienia, nigdy nie dojdziemy do wniosku że Bóg jest jednocześnie wszechmocny i dobrotliwy. Niezależnie od tego jak błyskotliwy John Stuart Mill był, nie zgodzę się z nim, i zobaczę co na temat tych rzeczy mówi Pismo.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 9, 2018 | Egzegezy, Teologia reformowana
1 Tes. 5:16-18 16 Zawsze się radujcie. 17 Nieustannie się módlcie. 18 Za wszystko dziękujcie. Taka jest bowiem wola Boga w Chrystusie Jezusie względem was.
Otwórzmy na pierwszym Liście do Tesaloniczan, rozdział 5. I w wersecie 16, patrzyliśmy na tekst „Zawsze się radujcie.”, werset 17: „Nieustannie sięmódlcie”, werset 18: „Za wszystko dziękujcie; taka jest bowiem wola Boża w Chrystusie Jezusie względem was.”
Jak już mówiliśmy wcześniej, cały ten fragment jest umieszczony między dwoma kwestiami. Pierwsza to: W jaki sposób mamy podchodzić do życia, aby było to z jak największą korzyścią dla ludu Bożego, i jak samodzielnie wzrastamy w uświęceniu. W samym środku tego, mamy rzeczy takie jak ’radowanie się’, i to radowanie się jest możliwe tylko wtedy gdy znasz Boga. I nie chodzi mi po prostu tylko o jakieś doświadczenie, ale o wzrastanie w poznawaniu Boga. I jeżeli prawdziwie wzrastasz w poznawaniu Boga, rozumiejąc kim On jest, co Chrystus zrobił dla ciebie, i kim jesteś w Chrystusie, wtedy dużo łatwiej jest radować się w każdej okoliczności.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 28, 2018 | Egzegezy, Teologia reformowana
Pozycja arminian
Najczęściej ludzie, którzy przeciwtsawiają się doktrynie Przetrwania świętych reprezentują następującą logikę:
Jeśli raz zbawiony to na zawsze zbawiony, zatem mogę grzeszyć ile wlezie prawda? A przecież Pismo ostrzega ze tacy ludzie nie odziedziczą Królestwa. Zatem jeśli będąc zbawionym zaczynam trwać w grzechu, tracę zbawienie do czasu upamiętania.
Otóż my nie głosimy takiej nauki.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 22, 2018 | Egzegezy, Teologia reformowana
Stan naturalny człowieka
Rzym. 3:11-12 11 Nie ma rozumnego i nie ma nikogo, kto by szukał Boga. 12 Wszyscy zboczyli z drogi, razem stali się nieużyteczni, nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego.
Naturalny człowiek nie rozumie Boga. Naturalny człowiek jest grzesznikiem. Dlatego nie szuka Boga. Może poszukiwać jakiegoś bożka, który będzie spełniał jego oczekiwania. Takiego, który da mu powodzenie materialne, szczęście, zdrowie. Owszem, może nawet być zainteresowany Bogiem Jahwe, działając w swoim najlepiej zrozumianym interesie: w celu uniknięciem wiecznego potępienia, ale jest to czyn wynikający ze złych, egoistycznych pobudek. Prawdą jest, że nikt nie szuka Boga Biblii.
Psalm 53:2-3 2 Bóg spojrzał z niebios na synów ludzkich, aby zobaczyć, czy jest ktoś rozumny i szukający Boga. 3 Wszyscy zboczyli z drogi, wszyscy jednakowo znikczemnieli; nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego.
Psalm 14:2-3 2 PAN spojrzał z niebios na synów ludzkich, aby zobaczyć, czy jest ktoś rozumny i szukający Boga. 3 Wszyscy zboczyli z drogi, wszyscy jednakowo znikczemnieli. Nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego.
Jer. 8:3 I cała reszta ocalałych z tego przewrotnego rodu będzie wybierać raczej śmierć niż życie we wszystkich miejscach, gdzie zostali, kiedy ich wygnałem, mówi PAN zastępów.
Przysłów 8:36 Ale kto grzeszy przeciwko mnie, wyrządza krzywdę swojej duszy; wszyscy, którzy mnie nienawidzą, miłują śmierć.
Rzym. 3:10-12 10 Jak jest napisane: Nie ma sprawiedliwego, ani jednego; 11 Nie ma rozumnego i nie ma nikogo, kto by szukał Boga. 12 Wszyscy zboczyli z drogi, razem stali się nieużyteczni, nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego.
Izaj. 59:4 Nikt nie woła o sprawiedliwość i nikt się nie spiera o prawdę. Ufają marności i mówią kłamstwa, wyrządzają krzywdę i rodzą nieprawoś
Grzech całkowicie odciął ludzi od społeczności z Bogiem. Grzech uniemożliwił nawiązanie kontaktu z Bogiem.
Przed upadkiem mieliśmy Liberum Arbitrium” tzn. wolną wolę i również mieliśmy Libertos tzn. wolność, co znaczy moc do tego, aby robić to, co właściwe, jeśli chodzi o rzeczy Boże. Po upadku dalej mamy Liberum Arbitrium tzn. wolną wolę, zdolność wybierania, ale to co straciliśmy to Libertos – wolność, i tylko Duch Święty może przywrócić nam wolność, którą utraciliśmy po upadku. Problem z teologią będąc pod wpływem pogaństwa semi-pelagianizmu jest taki, że oni próbują przywrócić definicję woli sprzed upadku, mówią, że nasza wola została osłabiona po upadku i tak naprawdę nie zdają sobie sprawy, jak wielka jest ta słabość, mówią że człowiek jest chory w grzechach, a nie, że jest martwy w grzechach. – R C. Sproul
Dlatego też Bóg od początku wziął sprawy w swoje ręce.
(więcej…)
