utworzone przez SebTer | gru 14, 2021 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Teologia reformowana
Mit powszechnej łaski
Mat. 5:44-45
44. Lecz ja wam mówię: Miłujcie waszych nieprzyjaciół, błogosławcie tym, którzy was przeklinają, dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą i módlcie się za tych, którzy wam wyrządzają zło i prześladują was;
45.Abyście byli synami waszego Ojca, który jest w niebie. On bowiem sprawia, że jego słońce wschodzi nad złymi i nad dobrymi i deszcz zsyła na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Spośród kilku tekstów, które są przytaczane na poparcie powszechnej łaski tekst z Ewangeli Mateusza być może pojawia się najczęściej, choć zazwyczaj bez żadnej wspierającej egzegezy.
Wszyscy zgadzają się, że Bóg daje dobre rzeczy potępionym w tym życiu. Ale czy ten tekst rzeczywiście uczy, że ziemskie dobra dane przez Boga potępionym są dane z miłości do nich?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 10, 2021 | Teologia reformowana
Reformacja kontra herezja wolnej woli
Efez. 2:1-3 1. I was ożywił, którzy byliście umarli w upadkach i w grzechach; 2. W których niegdyś postępowaliście według zwyczaju tego świata i według władcy, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach nieposłuszeństwa (ἀπειθείας apeitheias – wolicjonalnej niewiary). 3. Wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach naszego ciała, czyniąc to, co się podobało ciału i myślom, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni.
W kilka lat po rozpoczęciu Reformacji w 1517 roku wybitny uczony i duchowny zaatakował Reformację. Niestety, muszę przyznać, że tym wrogiem Reformacji był Holender Erazm z Rotterdamu. Nie atakował Reformacji
- za potępienie papiestwa przez Reformację,
.
- za odrzucenie przez Reformację pięciu sakramentów dodanych przez Rzym do dwóch ustanowionych przez Jezusa Chrystusa,
.
- za krytykę mszy przez Reformację,
.
- za ujawnienie przez Reformację niemoralności duchowieństwa
.
- lub potępienia przez Reformację wielu innych rażących błędów Kościoła Rzymskiego.
Erazm atakował Reformację za zaprzeczanie, że wola cielesnego człowieka jest wolna, to znaczy za nauczanie, że wola człowieka niezbawionego jest zniewolona grzechem, tak że nie jest w stanie wybrać Boga, Chrystusa i dobra.
W grudniu 1525 r., zaledwie 8 lat po tym, jak Luter przybił dziewięćdziesiąt pięć tez do drzwi kościoła i tym samym rozpoczął Reformację, Luter odpowiedział na atak Erazma na Reformację słowami wielkiej książki zatytułowanej „The Bondage of the Will [Zniewolenie woli]”. To świetna książka pod każdym względem. Sam Luter pod koniec życia uznał tę książkę za jedną z dwóch lub trzech jego książek, które były warte ocalenia – a napisał ich całe biblioteki.
Książka ta jest zachwycająca i budująca. Jest zachwycająca ze względu na energiczny styl Lutra. Jest budująca dzięki doktrynie Pisma Świętego, której naucza Luter w tej książce. Jest budująca ze względu na jego skrupulatną interpretację wielu ważnych fragmentów Pisma Świętego. A jest budująca i ważna przede wszystkim dlatego, że w tej książce Luter wskazuje na główny aspekt Reformacji.
W książce Luter pogratulował Erazmowi, że tylko on, wśród wszystkich przeciwników Lutra (a w tym czasie było ich już wielu), zajął się prawdziwym zagadnieniem Reformacji.
„Ponadto udzielam ci [tj. Erazmowi] serdecznej pochwały i uznania z tego jeszcze powodu, że ty sam, w przeciwieństwie do wszystkich innych, zaatakowałeś prawdziwą rzecz, to jest zasadniczą kwestię. Nie znużyłeś mnie tymi zewnętrznymi kwestiami dotyczącymi papiestwa, czyśćca, odpustów i tych podobnych drobiazgów, bardziej niż sprawami, w których wszyscy do tej pory zabiegali o moją krew (choć bez powodzenia). Ty, i tylko Ty, dostrzegłeś zawias na którym wszystko się obraca, i wycelowałeś w krytyczny punkt” [cytat ten znajduje się na stronie 132 polskiego wydania]
A czym zdaniem Lutra był ten „zawias, na którym wszystko się obraca” i „krytyczny punkt”? Chodzi o zaprzeczenie przez Reformację wolności woli cielesnego człowieka!
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 6, 2021 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Teza Kuyperystów
1 Tym. 4:10 Dlatego pracujemy i jesteśmy lżeni, że pokładamy nadzieję w Bogu żywym, który jest Zbawicielem wszystkich ludzi, zwłaszcza wierzących.
Wyznawcy uniwersalizmu uważają, że powyższy fragment dowodzi o powszechnym zbawieniu wszystkich ludzi, czyli że w ostateczności wszyscy pójdą do nieba. W tym ujęciu zbawienie ma charakter soteriologiczny i wieczny. Herezja ta refutowana jest przez kilka prostych fragmentów Pisma dowodzących, że populacja jeziora ognistego będzie bardzo duża i wieczna (por. Mat. 7:22-23; 25:41-46; Obj. 19:20; 20:10, 14-15; 21:8).
Wyznawcy uniwersalizmu hipotetycznego odnoszą zbawienie do krzyża Chrystusa, na którym wyjednał on łaskę dla wszystkich ludzi bez wyjątku. Jednakże człowiek swoją wiarą (Arminaianie) musi aktywować dzieło Chrystusa na zasadzie przyjęcia wielkiej nagrody czy też biletu na koncert (alternatywnie według Amyraldian Bóg udziela wiary niektórym). Stąd czyniony jest podział na dwie grupy: zbawionych hipotetycznie (bez wiary) oraz rzeczywiście (posiadających wiarę). Herezja refutowana przez kilka prostych tekstów Pisma (por. Jan 10:11, 15, 26; 17:9; Dzieje 20:28; Obj. 5:9)
Szerokie grono „reformowanych” teologów (a w zasadzie wyznawców kuyperyzmu) powyższy fragment postrzega jako bezpośredni dowód powszechnej łaski Bożej czyli dostępnej tak samo i na takich samych warunkach dla absolutnie wszystkich ludzi na świecie. Oczywiście aby nie wpaść w sidła uniwersalizmu czynią oni rozróżnienie między łaską a) wieczną czyli soteriologiczną oraz b) doczesną, przez co populacja świata zostaje podzielona na dwie grupy:
- Do pierwszej należą wybrani, czyli wszyscy, za których Chrystus oddał swoje życie i przelał krew, oraz zmartwychwstał aby skutecznie przenieść ich do społeczności z Bogiem w nowym świecie. Mowa o zbawieniu wiecznym.
.
- Do drugiej zaliczają się wszyscy, tak wybrani jak i niewybrani do wiecznego życia; ci na jednakowych zasadach doświadczają „zbawienia” rozumianego w sensie doczesnego błogosławieństwa. Mowa o zbawieniu doczesnym
Pogląd ten w bardzo jasny sposób oddaje powszechnie uznany ponadbiblijny autorytet i „Największy Teolog” naszych czasów:
„Paweł oczywiście nie głosi tutaj uniwersalizmu […] Greckie słowo przetłumaczone jako „zwłaszcza” musi zatem oznaczać, że wszyscy ludzie mogą w jakiś sposób doświadczać radości wynikającej ze zbawienia dokonanego przez Boga, tak jak cieszą się nim ci, którzy wierzą.„ – John MacArthur, Komentarz do Nowego Testamentu
Otóż słowo to nie tylko nie musi ale i nie oznacza tego, co insynuuje doktor teologii
(więcej…)
utworzone przez SebTer | lis 22, 2021 | Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
Przedmowa
2 Kor. 10:5 Obalamy rozumowania i wszelką wyniosłość, która powstaje przeciwko poznaniu Boga, i zniewalamy wszelką myśl do posłuszeństwa Chrystusowi
Artykuł ten ma na celu pomóc i pouczyć tych, którzy chcą być bardziej skuteczni w mówieniu innym o prawdzie Bożej łaski. Celem nie jest wygranie argumentu dla samego siebie, ale zobaczenie, jak cenna prawda Ewangelii jest w stanie zburzyć argumenty i wszelki pozór, który staje przeciwko poznaniu Boga i zniewolić każdą myśl, aby uczynić ją posłuszną Chrystusowi.
Dzięki łasce Bożej naszym pragnieniem nie jest bycie „prawym”, co jest wewnętrzną potrzebą, ale bycie gorliwym dla czci Chrystusa i dla Jego chwały. Bóg ma zawsze rację, zawsze jest prawdą:
Rzym. 3:4 Nie daj Boże! Przeciwnie, niech Bóg będzie prawdziwy, a każdy człowiek – kłamcą, jak jest napisane: Abyś okazał się sprawiedliwy w swoich słowach i żebyś zwyciężył, gdy będziesz sądzony.
.
2 Tym. 2:13 Jeśli jesteśmy niewierni, on pozostaje wierny, bo samego siebie wyprzeć się nie może.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 18, 2021 | Teologia reformowana
Terminy restrykcyjne
Pismo Święte często używa terminów restrykcyjnych na określenie celu śmierci Chrystusa: „On poniósł grzech wielu”. „Dał swoje życie na okup za wielu”.
Izaj. 53:12 Dlatego dam mu dział wśród wielkich, aby dzielił się zdobyczami z mocarzami, ponieważ wylał swoją duszę na śmierć. Został zaliczony do przestępców, sam poniósł grzech wielu i wstawił się za przestępcami.
.
Mat. 20:28 Tak jak Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służyć i oddać swoje życie na okup za wielu.
Czyż nie daje to do zrozumienia, że Chrystus umarł nie za wszystkich ludzi, ale tylko za wielu?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 17, 2021 | Egzegezy, Teologia reformowana, Teologia systematyczna
Nie takie Przymierze…
Jer. 31:31-34
31. Oto nadchodzą dni, mówi PAN, kiedy zawrę z domem Izraela i z domem Judy nowe przymierze;
32. Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, kiedy ująłem ich za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi Egiptu. Oni bowiem złamali moje przymierze, chociaż ja byłem ich mężem, mówi PAN.
33. Ale takie będzie przymierze, które zawrę z domem Izraela po tych dniach, mówi PAN: Włożę moje prawo w ich wnętrzu i wypisze je na ich sercach. I będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.
34. I nikt nie będzie już uczył swego bliźniego ani nikt swego brata, mówiąc: Poznaj PANA, bo wszyscy będą mnie znali, od najmniejszego aż do największego z nich, mówi PAN. Przebaczę bowiem ich nieprawość, a ich grzechów nigdy więcej nie wspomnę.
Wyznawcy popularnej religii bardzo często używają powyższego fragmentu w celu udowodnienia różnicy jakości między Starym a Nowym Przymierzem. Przede wszystkim większość dyspensacjonalistów interpretując tekst Jeremiasza odnosi go do Kościoła strzela sobie przysłowiowego samobójczego gola, ponieważ wers 31 mówi jednoznacznie o Judzie i Izraelu, stąd oczywistą jest konkluzja, że Kościół to Izrael, a mówiąc bardziej dokładnie – duchowy Izrael – co jedynie potwierdza, iż Izrael duchowy i Kościół to jedno i to samo.
Wyjątkiem jest tutaj John MacArthur, który przecząc zawartej w Nowym Testamencie prawdzie włączenia pogan do Przymierza (por. Jan 10:16; Dzieje 2:39; Efez. 2:12, 19) w ogóle nie odnosi Nowego Przymierza do Kościoła, lecz raczej do fizycznego Izraela w rzekomym Milenijnym Królestwie czyniąc Kościół czymś w rodzaju poronionego płodu, tymczasowego i ułomnego planu Bożego dla pogan, którzy (zgodnie z dosłowną acz błędną interpretacją Pisma) w niedługim czasie staną się liżącymi stopy niewolnikami genetycznych Żydów (Izaj. 2:2-4; 14:2; 49:23; 60:14-16; Zach. 8:23; Psalm 2:8-9). W konsekwencji zbawienie poza Przymierzem czyni z Boga cudzołożnika (Bóg posiada małżonkę, czyli Kościół, z którą nie zawarł Przymierza!)
„Po trzecie, Nowe Przymierze jest zawarte z Izraelem. To jest z Żydami. I to miałem na myśli, kiedy powiedziałem dziś rano, że Bóg nigdy nie zawarł Przymierza z poganami – jak daleko sięgam wzrokiem, nigdy tego nie uczyni. Nowe Przymierze nie zostało zawarte z Kościołem; zostało zawarte z tymi samymi ludźmi, z którymi zostało zawarte Stare Przymierze. Jest zawarte z Izraelem.” – John MacArthur, Nowe Przymierze, cz. 1 źródło
Wracając do głównego wątku rozważania jako dowód różnicy jakości obu Przymierzy podawany jest wers 32 gdzie stwierdzono wprost, iż Nowe Przymierze będzie nie takie jak Stare, oraz wersy 33-34 definiujące „nową jakość” Nowego Przymierza poprzez szereg „nowych” atrybutów:
- niełamliwość
- prawo w sercach
- intymna relacja
- powszechna znajomość Boga (co implikuje wyrzucenie dzieci z Nowego Przymierza)
- przebaczenie grzechów
Rozważmy powyższe twierdzenia, wykazując, iż w każdym przypadku popularna religia popełnia kolosalny błąd.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 12, 2021 | Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
„Wystarczalność”
Ci, którzy twierdzą, że ze względu na dobrointencyjną ofertę ewangelii, przebłaganie musi być w pewnym sensie uniwersalne, podkreślają szczególnie słowo „wystarczalność”. Nawet nasze wyznania wiary nauczają, że krzyż Jezusa Chrystusa jest wystarczający, aby zadośćuczynić za grzechy całego świata. Dlatego należy powiedzieć kilka rzeczy o słowie „wystarczalność”.
W Kanonach z Dort czytamy:
„Śmierć Syna Bożego jest jedyną i najdoskonalszą ofiarą i zadośćuczynieniem za grzech i ma nieskończoną wartość i wagę aż nazbyt wystarczającą do odkupienia grzechów całego świata”. – Kanony z Dort 2.3
„Zobaczcie”, mówią przeciwnicy szczególnego odkupienia, „nawet Kanony nauczają o powszechnej wystarczalności”. W związku z tym należy poczynić dwie uwagi.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | lis 11, 2021 | Egzegezy, Teologia reformowana
Wiara reformowana – prawda Pisma Świętego
Judy 1:3 Umiłowani, podejmując usilne starania, aby pisać wam o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym.
To jest Słowo Boże – Słowo Boże do Kościoła. W świetle tego Słowa Bożego to, co znaczy być Reformowanym, jest ważnym tematem do dyskusji.
Powszechnie wiadomo, że słowo „reformowany” nabrało w naszych czasach tak różnych znaczeń, że w rzeczywistości przestało już cokolwiek znaczyć. Istnieją kościoły, które nazywają siebie „reformowanymi”, a które nie tylko nie są już reformowane, ale w rzeczywistości stały się wrogami i przeciwnikami wiary Reformowanej.
Są też ludzie, którzy nazywają siebie „reformowanymi”. Być może kościół, którego są częścią, nie używa nazwy „reformowany” w swoim kościelnym tytule, ale nazywają siebie „reformowanymi” Gdybyś zapytał ich: „Czy jesteś osobą reformowaną?”, bez wahania odpowiedzieliby: „Tak, oczywiście” Jeśli jednak poprosilibyście ich o wyjaśnienie, co to znaczy być „reformowanym”, lub jeśli zapytalibyście ich: „Dlaczego nazywacie siebie reformowanymi?”, nie byliby w stanie udzielić odpowiedzi.
- Nie mają pojęcia, co to znaczy być „reformowanym.”
.
- Po prostu trzymają się tytułu, bo ładnie brzmi, albo może ma czcigodną historię, albo dlatego, że jest w nim coś tradycyjnie pociągającego.
Ale jeśli chodzi o to, co to znaczy być „reformowanym”, nie mają oni najmniejszego pojęcia.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | lis 4, 2021 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Wiara to nie wybór
Za kazalnicami wielu kościołów często słyszy się takie stwierdzenia:
„Bóg zrobi wszystko, co możliwe, aby zachęcić nas do dokonania właściwego wyboru”.
Jeśli to prawda, dlaczego Bóg postanowił, że wielu nigdy nie usłyszy Ewangelii? Dlaczego wiecznie „wyświęcił” fałszywych nauczycieli w wielu kościołach, aby głosili fałszywą ewangelię? (5 mojż. 13:1-5; 1 Król. 22:20-23; Judy 1:4; Obj. 13:5; 2 Tes. 2:11)
Judy 1:4 Wkradli się bowiem pewni ludzie, od dawna przeznaczeni na to potępienie, bezbożni, którzy łaskę naszego Boga zamieniają na rozpustę i wypierają się jedynego Pana Boga i naszego Pana Jezusa Chrystusa.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 27, 2021 | Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
Skuteczność przebłagania
Jedyną rzeczą, która mogła zakryć grzechy ludzi była krew Chrystusa. To przykrycie krwią jest tak kompletne, że Bóg już więcej nie widział ich grzechów. Były ukryte przed Nim. Dlatego Pismo Święte posługuje się przebłaganiem, aby wskazać, że skoro krew byków i kozłów nie mogła ukryć grzechu przed Bogiem, to krew Chrystusa, własnego Syna Bożego, tak całkowicie zakryła grzechy Jego ludu, że Bóg nie mógł ich więcej zobaczyć i Jego gniew został odwrócony.
Izaj. 1:18 Chodźcie teraz, a rozsądźmy, mówi PAN: Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby były czerwone jak karmazyn, staną się białe jak wełna.
.
Psalm 103:12 Jak daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas nasze występki
.
Hebr. 10:4 Niemożliwe jest bowiem, aby krew wołów i kozłów gładziła grzechy.
.
Hebr. 10:14 Jedną bowiem ofiarą uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy są uświęceni.
Rzeczywiście, wszystko, co mógł zobaczyć, to lud bez grzechu, sprawiedliwy i święty, nadający się do życia z Nim w wiecznej społeczności przymierza jako Jego oblubienica. To jest idea przebłagania.
Spróbuj zastosować tę ideę przebłagania do arminiańskiej koncepcji powszechnego odkupienia. Wszystkie grzechy każdego człowieka, który kiedykolwiek żył, są ukryte przed Bożym wzrokiem przez krew Chrystusa. Jak On może wysłać kogokolwiek do piekła? Byłoby niesprawiedliwością najokrutniejszego rodzaju dla Boga posłać do piekła osobę, w której nie widzi grzechu.
Ponadto, jeśli przebłaganie zostało dokonane za wszystkich ludzi głowa za głowę, a gniew Boży został odwrócony od wszystkich, to jak ktoś mógłby doznać tego samego gniewu w piekle? Te słowa są potężnymi słowami, cudownymi słowami, słowami tak ważnymi w Piśmie Świętym, że jeśli mówisz o śmierci Chrystusa dla wszystkich ludzi, niszczysz znaczenie wszystkich czterech słów:
- Odkupienia
- Pojednania
- Zadośćuczynienia
- Przebłagania
Pozbawiasz je całej ich mocy. Tak właśnie postępują Arminianie.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | paź 21, 2021 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Istotne pytanie
Pewien brat pyta:
„Ponieważ my, kalwiniści, wierzymy, że Bóg przeznaczył jednych do życia wiecznego, a innych do wiecznego potępienia, ku chwale Jego bogatego miłosierdzia i sprawiedliwej mocy (Rzym. 9:22-23), to co Bóg ma na myśli, gdy odnosi się do niektórych jako wymazanych z Jego księgi życia?”
Tutaj podaje trzy teksty odniesienia
2 Mojż. 32:31-33 31. Mojżesz więc wrócił do PANA i powiedział: Proszę, ten lud popełnił wielki grzech, bo zrobił sobie bogów ze złota. 32. Teraz jednak przebacz ich grzech, a jeśli nie, wymaż mnie, proszę, z twojej księgi, którą napisałeś. 33. PAN powiedział do Mojżesza: Tego wymażę z mojej księgi, kto zgrzeszył przeciwko mnie.
.
Obj 3:5 Kto zwycięży, będzie ubrany w białe szaty i nie wymażę jego imienia z księgi życia, lecz wyznam jego imię przed moim Ojcem i przed jego aniołami.
.
Obj 22:19 A jeśli ktoś odejmie coś ze słów księgi tego proroctwa, odejmie też Bóg jego dział z księgi życia i ze świętego miasta, i z rzeczy, które są opisane w tej księdze.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 20, 2021 | Teologia reformowana
Naturalna reakcja upadłego umysłu
1 Kor. 2:12-14 12. My zaś nie przyjęliśmy ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, żebyśmy wiedzieli, które rzeczy są nam od Boga darowane.13. A o tym też mówimy nie słowami, których naucza ludzka mądrość, lecz których naucza Duch Święty, stosując do duchowych spraw to, co duchowe. 14. Lecz cielesny człowiek nie pojmuje (gr. οὐ δέχεται ou dechetai – nie akceptuje) tych rzeczy, które są Ducha Bożego. Są bowiem dla niego głupstwem i nie może ich poznać, ponieważ rozsądza się je duchowo.
Jest coś związanego z Bożym wiecznym dekretem predestynacji, a szczególnie dekretem potępienia, który wydaje się natychmiast wzbudzać gniew człowieka. Wspomnij o elekcji lub potępieniu, a człowiek zatyka uszy. Wyślij mu materiał na taki temat, a zwróci go z kwaśnym komentarzem: „Nie chcę takich rzeczy w mojej skrzynce pocztowej”. Nawet Jan Kalwin, który był znanym Reformatorem i orędownikiem prawdy o predestynacji, nazwał potępienie „tym straszliwym dekretem” (choć nie jest to dokładne tłumaczenie jego twierdzenia).
Dlaczego istnieje tak wielki sprzeciw wobec dekretów Boga o elekcji i reprobacji? Czy może powodem sprzeciwu wobec tej prawdy, jest fakt, że szczególnie wysławia ona samego Najwyższego Boga i uczy, że człowiek jest tylko stworzeniem?
Prawda predestynacji stawia człowieka na właściwym miejscu. Czyż nie dlatego człowiek tak mocno się jej sprzeciwia?
(więcej…)
utworzone przez SebTer | paź 19, 2021 | Egzegezy, Sabatarianie i legaliści, Teologia reformowana
Wprowadzenie
Nasz główny werset z Pisma Świętego:
Gal. 3:12 Prawo zaś nie jest z wiary, lecz: Człowiek, który je wypełnia, przez nie będzie żył.
W ostatnim kazaniu mieliśmy wprowadzenie do rozróżnienia między Prawem a Ewangelią. Ściśle mówiąc Prawo jest terminem używanym w odniesieniu do Bożych nakazów i zakazów wyrażonych chociażby w 10 przykazaniach, jest to zatem element odnoszący się do uczynków, jakie wymagane są od człowieka.
Natomiast Ewangelia jest terminem używanym w odniesieniu do obiektwynych faktów o Jezusie Chrystusie i Jego dziele zbawienia wybranych grzeszników, jest to zatem termin odnoszący się do skończonego i kompletnego dzieła Mesjasza (a nie człowieka)
1 Kor. 15:1-4 1. A oznajmiam wam, bracia, ewangelię, którą wam głosiłem, a którą przyjęliście i w której trwacie; 2. Przez którą też dostępujecie zbawienia, jeśli pamiętacie to, co wam głosiłem, chyba że uwierzyliście na próżno. 3. Najpierw bowiem przekazałem wam to, co i ja otrzymałem, że Chrystus umarł za nasze grzechy, zgodnie z Pismem; 4. Że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem
Zarówno Prawo, jak i Ewangelię można znaleźć w całej Biblii. Dlatego ważne jest, aby umieć właściwie odróżnić i oddzielić Prawo od Ewangelii i jej obietnic.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 14, 2021 | Teologia reformowana
Pierwsze przymierze
Przymierze Boże zostało najpierw zawarte z Adamem. Oznacza to, że Bóg najpierw objawił Adamowi w Raju błogosławieństwa Swojego życia przymierza, zanim ten upadł. Kiedy Bóg stworzył niebo i ziemię, stworzył piękny ogród na wschodzie Edenu, znany w Piśmie Świętym i przez wszystkie czasy jako pierwszy Raj. W tym pięknym ogrodzie Bóg umieścił człowieka.
1 Mojż. 2:8, 15 PAN Bóg zasadził też ogród w Edenie, na wschodzie, i umieścił tam człowieka, którego ukształtował PAN Bóg wziął więc człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby go uprawiał i strzegł.
Człowiek był najwyższym ze wszystkich stworzeń Bożych. Nie tylko został stworzony z prochu ziemi, ale Bóg tchnął w jego nozdrza dech życia. I przez ten twórczy akt Boga
1 Mojż. 2:7 człowiek stał się duszą żyjącą
(więcej…)
utworzone przez SebTer | paź 12, 2021 | Egzegezy, Sabatarianie i legaliści, Teologia reformowana
Wprowadzenie
Werset z Pisma Świętego do dzisiejszego nauczania:
2 Tym. 2:15 Staraj się, abyś stanął przed Bogiem jako wypróbowany pracownik, który nie ma się czego wstydzić i który dobrze rozkłada słowo prawdy.
Nasze czytanie wyznaniowe pochodzi z Katechizmu Heidelberskiego,
Pytanie 2: Z czego powinieneś zdawać sobie sprawę, aby żyć i umierać w taki sposób pocieszony?
.
Odpowiedź: Z trzech prawd: po pierwsze – z ogromu własnego grzechu i niedoli; po drugie – ze sposobu, w jaki zostałem z nich wyzwolony; i po trzecie – z wdzięczności, jaką winien jestem Bogu za to wyzwolenie.
Umiłowani, temat tej serii kazań z Pisma Świętego jest jednym z najważniejszych tematów dla każdego wierzącego, jest to krytyczne zadanie aby dobrze rozkładać Słowo Prawdy. Tylko sama Biblia jest Słowem Prawdy. Tylko sama Biblia jest Słowem Bożym, ale jeśli nie czytasz jej, jeśli jej nie studiujesz i jeśli nie rozkładasz jej dobrze, wtedy nic dobrego ci nie da. Biblia jest skuteczna, nigdy nie zawodzi w wykonaniu zamierzonego celu.
Dwa podstawowe zadania Biblii to nawrócenie wybranych i zatwardzenie potępionych, i nigdy w tym nie zawodzi.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | wrz 29, 2021 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Wprowadzenie
Efez. 1:9-12 9. Oznajmiając nam tajemnicę swojej woli, według swego upodobania, które sam w sobie postanowił; 10. Aby w zarządzeniu pełni czasów wszystko zebrał w jedno w Chrystusie, i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi. 11. W nim, mówię, w którym też dostąpiliśmy udziału, przeznaczeni według postanowienia tego, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli; 12. Abyśmy istnieli dla uwielbienia jego chwały, my, którzy wcześniej położyliśmy nadzieję w Chrystusie.
Temat tego artykułu nie jest łatwy, ale ma ogromne znaczenie dla tych, którzy kochają Reformowaną prawdę. Reformowany myśli i żyje teologicznie. Dla niego największe znaczenie ma poznanie jego Boga, który objawił się w swoich dziełach i Słowie. Doskonale rozumie, że nie może pojąć Boga, bo Bóg jest nieskończony, Jego Istota jest niezgłębiona, a Jego dzieła zawsze napełniają nas adorującym podziwem. Ale nadal człowiek Reformowany pragnie coraz więcej wiedzieć o swoim Bogu, a także pojąć to, co Bóg sam o sobie objawił.
Bóg jest jeden. Dlatego musi być jedność w Jego objawieniu, jedność myśli i celu we wszystkich Jego dziełach. I dlatego dziecko Boże, zwłaszcza Reformowane dziecko Boże, nie może spocząć, dopóki nie nauczy się widzieć i rozumieć tej jedności myśli i celu. Z tego punktu widzenia chcemy rozważyć miejsce potępienia w głoszeniu Ewangelii.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | wrz 21, 2021 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Handlarze „ewangelii”
2 Kor. 2:17 Nie jesteśmy bowiem jak wielu, którzy kupczą słowem Bożym, lecz ze szczerości, jak od Boga mówimy w Chrystusie przed obliczem Boga.
Wśród złych tendencji naszych czasów, które są destrukcyjne dla kościoła Chrystusowego i wywracają zdrową doktrynę, za jedną z najbardziej złowrogich uważam szybko rosnącą praktykę handlowania Jezusem i duchowymi błogosławieństwami zbawienia. Handlarze zbawienia, udający, że są głęboko zainteresowani zbawieniem grzeszników, przemierzają naszą ziemię, wiedzą jak przyciągnąć masy na gigantyczne spotkania ewangelizacyjne lub przebudzeniowe swoimi emocjonalnymi kazaniami, często prostackiego typu, i zamiast głosić Ewangelię Jezusa Chrystusa, degradują Zbawiciela i Jego zbawienie do artykułów handlowych oferowanych za tanią cenę dobrej woli grzesznika.
I znajdują wielu naśladowców, nie tylko na spotkaniach przebudzeniowych i spotkaniach misji, ale także wśród sług Słowa Bożego w ustanowionych kościołach.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | wrz 10, 2021 | Teologia reformowana
Odejście od Prawdy
Prorocy Starego Testamentu wołali do Judy w związku z wielkimi niebezpieczeństwami, z jakimi musieli się zmierzyć:
Oz. 4:6 Mój lud ginie z braku poznania; a ponieważ ty odrzuciłeś poznanie, ja też ciebie odrzucę, abyś już nie był dla mnie kapłanem. Skoro zapomniałeś o prawie twego Boga, ja też zapomnę o twoich synach.
Amos ostrzegał:
Amos 8:11 Oto nadchodzą dni, mówi Pan BÓG, gdy ześlę głód na ziemię, nie głód chleba ani pragnienie wody, ale słuchania słów PANA.
Naszą głęboką troską jest to, że sytuacja w naszych czasach i na tej ziemi jest naprawdę podobna do tej za dawnych proroków. The Times stwierdził w swoim numerze z 30 stycznia 1993 roku:
„Jaka jest prawdziwa sytuacja w Anglii? Wierzący, czczący chrześcijanie to maleńka garstka naszego narodu. Dziewięćdziesiąt procent lub więcej naszych obywateli nie ma praktycznie żadnej wiedzy o chrześcijaństwie”.
To smutny komentarz. Wśród tej „małej garstki” istnieją duże rozbieżności przekonań. Z pewnością istnieje wielka potrzeba głoszenia wiary Reformowanej.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 7, 2021 | Egzegezy, Teologia reformowana
Podstawa rozważania
Rzym. 9:10-13 10. A nie tylko to, ale i Rebeka, gdy poczęła z jednego mężczyzny, naszego ojca Izaaka; 11. Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z tego, który powołuje; 12. Powiedziano jej, że starszy będzie służył młodszemu 13. Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem.
Dziewiąty rozdział Listu do Rzymian jest ważny z kilku powodów. Przede wszystkim oddaje on chwałę Bogu jako całkowicie suwerennemu Bogu, który jeszcze przed powstaniem świata, zanim ludzie zaczęli czynić cokolwiek dobrego bądź złego w swoim przedwiecznym, suwernnym i niezmiennym dekrecie (Dan. 4:35; Izaj. 14:27; 43:13; Hiob 9:10-12; Izaj. 46:10; 48:3; Kazn. 3:14; Psalm 33:11; Dzieje 15:18) wyznaczył ludzkości dwa różne cele:
Rozdział ten jest ważny także z innego powodu. Stanowi on linię graniczną między ortodoksją a herezją, chrześcijaństwem a kacerstwem. Ponieważ ogłasza Boga suwerenem i determinuje los ludzki niezależnie od woli człowieka – wśród wybranych Bożych rozlewa błogą miłość do Ojca i pokój ale w nieodrodzonych umysłach prowokuje natychmiastowy, oparty o strach sprzeciw prowadząc do bałchowchwalstwa zgodnego z prostą implikacją:
→ Negacja doktryny reprobacji to negacja elekcji (elekcja i reprobacja stanowią nierozerwalne części składowe predestynacji)
.
→ Negacja elekcji to negacja suwerennej łaski (elekcja jest jedynym środkiem zachowawczym suwerennej łaski)
.
→ Negacja suwerennej łaski to negacja suwerennego Boga (łaska Boża odzwierciedla istotę Boga)
.
→ Negacja suwerennego Boga to to negacja Boga (Bóg, który nie jest suwerenny nie jest Bogiem)
Na przestrzeni lat co do prawidłowej interpretacji tego Świętego Tekstu heretycy wnosili różne obiekcje, jednakże ich cel był wewnętrznie spójny: zawsze chodziło o detronizację Boga i tym samym uniemożliwienie Mu suwerennej elekcji i reprobacji.
- Pierwszy atak odnosił się do tego kto został wybrany i negując indywidualny charakter predestynacji zmuszał czytelnika do uznania, że tekst mówi o narodach a nie jednostkach.
.
- Drugi podnosił rękę na cel wybrania i negując soteriologiczny charekter predestynacji przekonywał iż mowa tu raczej o teokratycznych przywilejach narodu żydowskiego a nie o zbawieniu.
.
- Trzeci referował do podstawy wybrania i choć wprawdzie nie odrzucał soteriologicznego charakteru tekstu ustanawiał w centrum człowieka z jego wolną wolą, gdzie Boży wybór do zbawienia uzależniony został od ludzkiej wiary lub jej braku.
Wszystkie trzy poglądy są fałszywe. W pierwszej części artykułu zostanie udowodniony indywidualistyczny i osobowy charakter predestynacji
(więcej…)
utworzone przez SebTer | wrz 6, 2021 | Prima Scriptura, Teologia reformowana
Wprowadzenie i wyjaśnienie
Jan 8:21 Wówczas Jezus znowu powiedział do nich: Ja odchodzę, a wy będziecie mnie szukać i umrzecie w swoim grzechu. Gdzie ja idę, wy przyjść nie możecie.
Wielu dzisiaj wierzy, że ze strony Boga Ewangelia jest darmową lub pełną dobrych intencji ofertą zbawienia, przez co rozumieją, że Bóg wyraża w zwiastowaniu namiętne lub gorące pragnienie, chęć lub życzenie, aby wszyscy, którzy je słyszą, zostali zbawieni.
Stanowczo sprzeciwiamy się temu nauczaniu.
Nie mamy jednak zastrzeżeń do słowa „oferta” Pismo Święte nie używa słowa „oferta” do opisania Ewangelii, ale Reformowane wyznania wiary tak. Nie mamy zastrzeżeń do wyznań wiary.
Właściwie rozumiane słowo „oferta” jest nie tylko dopuszczalne, ale podkreśla ważną prawdę o głoszeniu Ewangelii. Pierwotne znaczenie tego słowa to „prezentować” lub „pokazywać”. Słowo to nie jest już używane w tym znaczeniu, przynajmniej nie w mowie potocznej. Ale to właśnie w tym starszym znaczeniu słowa tego używają wyznania Reformowane. Użyte w ten sposób słowo po prostu podkreśla ważną prawdę, że głoszenie Ewangelii musi ukazywać Chrystusa i czynić Go znanym wszystkim, którzy słuchają.
Niewielu jest jednak dzisiaj takich, którzy mówią o Ewangelii jako o ofercie i mają na myśli to, że Chrystus jest „przedstawiony” w Ewangelii. Większość ma na myśli, że w Ewangelii Bóg gorąco pragnie zbawienia absolutnie wszystkich, którzy słuchają i czyni Chrystusa dostępnym dla nich.
Tej nauce sprzeciwiamy się.
(więcej…)
