Inspiracja Ducha Świętego

Duch Święty znieważony

„Jeśli Pisma są doskonałe i kompletne to po co nam nowe objawienia i niekontrolowany entuzjazm?”John Owen

Niektórzy powiedzą, że Duch Święty inspiruje człowieka w taki sposób, aby ten mówił niezrozumiałym bełkotem. Ci sami ludzie będą stanowczo twierdzić, że przemawiając z natchnienia Ducha przepowiadają wydarzenia, które się nie sprawdzają aby nastepnie, rzekomo w Duchu Świętym, proklamować teologię sprzeczną ze Słowem Bożym. A gdy samozwańczyprorok” wypowie formułkętak mówi Pan„, blady strach pada na pozbawionych zdolności rozeznawania słuchaczy.

 I naprawdę nie ma dla nich żadnego znaczenia, że głoszone są kłamstwa, zaś przepowiednie to zwykłe brednie. Któż bowiem śmie sądzić „namaszczonych mężów Bożych?

A przecież wystarczy wziąć do ręki Pismo i zagłębić się nieco w teologię systematyczną….

(więcej…)

Apokryfy nie są Pismem Świętym, część 6

Apokryfy uwagi końcowe

Jeśli księgi apokryficzne związane są z księgami kanonicznymi, to nie wynika z tego, że mają one równy autorytet, a jedynie, że są przydatne w kształtowaniu manier i znajomości historii (tam, gdzie nie błądzą), a nie w budowaniu wiary.

Chociaż niektóre z ksiąg apokryficznych są lepsze i bardziej poprawne od innych i zawierają różne pożyteczne wskazówki moralne (jak Księga Mądrości, Księga Syracha), jednak zawierają wiele innych fałszywych i absurdalnych rzeczy, są zasłużenie wyłączone z kanonu wiary, nie będąc zainspirowane własnym świadectwem pod badaniami.

(więcej…)

Gwiazda Remfana

Bóg kontra sceptycy

Słowo Boże nigdy się nie myli (Psalm 12:6; 18:30; 19:8; 111:7-8; 119:72; Hebr. 6:18) zawiera jedynie prawdę (Psalm 93:5; 119:138, 140, 160, Przysłów 30:5; 2 Tym. 3:16; Jakuba 1:17; 3:17) oraz jest kompletne (2 Sam. 22:31; Psalm 18:30; 19:7) a przez to niezmienne (Psalm 119:89, 152; Koh. 3:14; Mat. 5:18). Dlaczego zatem w Księdze Amosa według oryginalnego zapisu Izraelici obnosili przybytek dwóch obcych bożków o imieniach Sikkuth i Kijun podczas gdy tak Septuaginta jak i Nowy Testament mówią o Molochu i Remfanie?

Czy Pismo pomimo Bożych zapewnień się myli? Czyżby niewierzący sceptycy, adepci wyższego krytycyzmu mieli rację? Czy nauka doktorów i profesorów teologii rzeczywiście obala Słowo Boże?

(więcej…)

Apokryfy nie są Pismem Świętym, część 5

Wybrane sprzeczności w apokryfach

Poniżej znajduje się krótkie spojrzenie na sprzeczności, błędy i niespójności ksiąg Apokryficznych, pokazujące, że nie mogą one być natchnionym, niezawodnym, nieomylnym Słowem Bożym. Słowa pochodzące od doskonałego i świętego Boga muszą być bezbłędne, inaczej okazałyby się oszustwem a tak jest w przypadku Apokryfów.

Omówię tutaj kilka przypadków, które nie są w żaden sposób wyczerpujące:

(więcej…)

Apokryfy nie są Pismem Świętym, część 4

Apokryfy – odrzucają je Ojcowie Kościoła i Sobory

Ze świadectw Ojców i Soborów kościelnych wynika, że apokryfy są postrzegane jako nie-kanoniczne w ścisłym tego słowa znaczeniu. Chociaż jest to argument ludzki, jest on dobry, ponieważ Kościół Rzymsko-katolicki opiera swoje włączenie tych dzieł na właśnie na ludzkich argumentach.

Synod w Laodycei jaki miał miejsce w 364 roku (kanon 59) zakazuje czytania jakichkolwiek niekanonicznych ksiąg w kościele i zezwala na używanie do tego celu jedynie kanonicznych Ksiąg Starego i Nowego Testamentu”.

„Żadnych psalmów skomponowanych przez osoby prywatne ani żadnych niekanonicznych ksiąg nie można czytać w kościele, a jedynie kanoniczne księgi Starego i Nowego Testamentu.” Synod w Laodycei, Kanon 59

(więcej…)

Apokryfy nie są Pismem Świętym, część 3

Kanon jest natchniony, apokryfy nie

Sylogizm: Apokryficzne księgi nie zostały napisane przez proroków, więc nie są kanoniczne.

Cały sylogizm: Wszystkie kanoniczne księgi Starego Testamentu zostały napisane przez proroków; żadna z apokryficznych ksiąg nie została napisana przez jakiegokolwiek proroka, dlatego też nie są one kanoniczne.

Główna przesłanka opiera się na Piśmie Świętym:

Piotr mówi, że Stary Testament jest „proroczym słowem”.

2 Piotra 1:19-20 19. Mamy też mocniejsze słowo prorockie, a wy dobrze czynicie, trzymając się go jak lampy, która świeci w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i jutrzenka nie wzejdzie w waszych sercach; 20. To przede wszystkim wiedząc, że żadne proroctwo Pisma nie podlega własnemu wykładowi.

(więcej…)

Praktyczny proces ekspozycji sekwencyjnej, cz. 10

Przykład ekspozycji

Po wielokrotnym przeczytaniu Listu do Rzymian, po zapoznaniu się z ogólnym wprowadzeniem do Księgi z kilku ortodoksyjnych komentarzy biblijnych, dokonajmy praktycznej ekspozycji tekstu.

List ten jest jednym z najważniejszych w historii całego Kościoła. Z okresu antycznego zachowanych zostało około 14 000 listów lecz żaden z nich nie równa się z dziełem Pawła. Nawet pośród wszystkich Listów Nowego Testamentu List do Rzymian wyróżnia się szczególnie, nie przypadkowo też został umieszczony w Kanonie jako pierwszy z wszystkich Listów. Spisany w 56 AD Nie był on ani pierwszym lecz szóstym Listem Apostoła, nie był też pierwszą lecz chronologicznie dziewiątą spisaną Księgą Nowego Testamentu

Jakuba 44-49 AD (Jakub, przyrodni brat Pana Jezusa)
Galacjan 49-50 AD (Ap. Paweł)
1 Tesaloniczan 50-51 AD (Ap. Paweł)
Ew. Marka 50-60 AD (Jan Marek, pod nadzorem Ap. Piotra)
Ew. Mateusza 50-60 AD (Ap. Mateusz)
2 Tesaloniczan 51-52 AD (Ap. Paweł)
1 Koryntian 55 AD (Ap. Paweł)
2 Koryntian 55-56 AD (Ap. Paweł)

Swoją pozycję w Kanonie zawdzięcza istocie oraz wadze poruszanych tematów, co przyznają nawet ludzie świeccy. Samuel Taylor Coleridge (1772 – † 1834)  angielski poeta i mistrz angielskiej literatury klasycznej nazywa List do Rzymian:

„najgłębszą Księgą jaka istnieje” – źródło

Przez lata wielu najznamienitszych wykładowców prawa USA używało Listu Rzymian jako wzór hermeneutycznego i logicznego argumentu.

(więcej…)

Apokryfy nie są Pismem Świętym, część 2

Argument historyczny

Apokryfów nie należy dodawać do kanonu Pisma Świętego, ponieważ tak twierdzą Ojcowie Kościoła, lub tak twierdzą sobory, które są sobie przeciwne.

Kościół rzymsko-katolicki ma tylko jeden namacalny argument za włączeniem ksiąg apokryficznych do Pisma Świętego, który wywodzi się z niektórych soborów i ojców kościoła. Powołują się się oni na III Sobór Kartagiński (z 397 roku, w którym uczestniczył Augustyn z Hippony) kanon 47.4, w którym wykazano, że wszystkie apokryficzne księgi są postrzegane jako kanoniczne.

Naszym głównym źródłem informacji o III Synodzie Kartagińskim jest starożytny dokument znany jako Codex Canonum Ecclesiæ Africanæ. Karl Joseph von Hefele w swojej Historii Syodów Kościoła stwierdza jednakże, że kompilacji tej dokonał w 419 roku Dionizy Exiguus, który nazwał ją Statuta Concilii Africani. Pomimo wątpliwości co do czasu powstania tego dokumentu zwróćmy uwagę na przedstawioną w nim listę ksiąg kanonicznych:

„Pisma kanoniczne to: Rodzaju, Wyjścia, Kapłańska, Liczb, Powtórzonego Prawa, Jozuego syna Nuna, Sędziów, Rut, cztery Księgi Królów, dwie Księgi Kronik, 4 Hiob, Psałterz, pięć ksiąg Salomona [Księga Przysłów, Kaznodziei, Pieśni nad Pieśniami, Mądrości Salomona (apokryf)  i Ecclesiasticus (apokryf)], 5 Ksiąg dwunastu proroków, Izajasza, Jeremiasza, Ezechiela, Daniela, Tobiasza (apokryf), Judyty (apokryf), Estery, dwie księgi Ezdrasza (czyli Ezdrasza i Nehemiasza), dwie księgi Machabejskie (apokryfy).”

(więcej…)

Apokryfy nie są Pismem Świętym, część 1

Wyzwanie dla watykańskich agentów

2 Piotra 1:21 Nie z ludzkiej bowiem woli przyniesione zostało kiedyś proroctwo, ale święci Boży ludzie przemawiali prowadzeni przez Ducha Świętego

Apokryfom łatwo można udowodnić, że są niespójne z sobą i sprzeczne z Pismem Świętym. W tej krótkiej serii artykułów po prostu powtarzam to co często było już mówione w przeszłości, zwłaszcza przez najbardziej znaczących uczonych purytańskich z dawnych czasów – których traktaty wciąż nie zostały obalone czekają na zdolne obalenie.

Te dawne traktaty pozostały bez odpowiedzi nawet przez takich rzymskich mistrzów, jak Bellarmin.

(więcej…)

Śmiertelny wirus teologiczny

Zdrowa nauka

Efez. 3:3-6 3. Że przez objawienie została mi oznajmiona tajemnica, jak to wam przedtem krótko napisałem. 4. Dlatego czytając to, możecie zrozumieć moje poznanie tajemnicy Chrystusa; 5. Która w innych wiekach nie była znana synom ludzkim, jak teraz została objawiona jego świętym apostołom i prorokom przez Ducha; 6. Mianowicie, że poganie są współdziedzicami i członkami tego samego ciała, i współuczestnikami jego obietnicy w Chrystusie przez ewangelię

Apostoł w powyższych słowach daje wyraźnie do zrozumienia czytelnikowi, że Pismo Święte jest z teologicznego punktu widzenia całkowicie wystarczającym źródłem tak wiary jak i praktyki  oraz że jest całkowicie wystarczające do zrozumienia tego, co przekazuje. Stwierdza on, że

  • głosi doktryny teologiczne
  • są one oparte o bezpośrednie objawienie od Boga
  • doktryny te nie były wcześniej znane
  • doktryny te zostaly spisane
  • ich pełne zrozumienie nie wymaga przez oryginalnego odbiorcę zewnetrznego źródła zrozumienia

Formalna wystarczalność Pisma wynika z głównego założenia komunikacji. Nadawca, tworząc komunikat w danym języku, spodziewa się, że odbiorca ten komunikat będzie w stanie zrozumieć w sposób zgodny z intencją nadawcy. Pismo zostało spisane aby było zrozumiałe i aby zrozumiałe w pełni. Formalna wystarczalność oznacza, że Pismo Święte jest formalnie wystarczające dla chrześcijan.

Efez. 3:4Dlatego czytając to, możecie zrozumieć moje poznanie tajemnicy Chrystusa
.
2 Kor. 1:13 Nie piszemy wam nic innego, jak tylko to, co czytacie albo rozumiecie. Spodziewam się zaś, że też do końca zrozumiecie;

.

Rozmyślanie o Słowie Bożym czyni coraz bardziej rozumnym i prowadzi pilnego studenta do mądrości większej, niż posiadają zewnętrzni nauczyciele. Jest to całkowicie sprzeczne z poglądem o niemożliwości zrozumienia Pisma Świętego bez zewnętrznej pomocy oraz potwierdza formalną wystarczalność, ponieważ nie da się rozmyślać o czymś, czego się nie rozumie.

Psalm 119:99 Stałem się rozumniejszy od wszystkich moich nauczycieli, bo rozmyślam o twoich świadectwach

Materialna wystarczalność Pisma wynika z kompletności kanonu, do którego nie można nic więcej dodać. Bóg przemówił, ogłosił całą teologię niezbędną do życia i praktyki tak aby w pełni przygotować chrześcijanina do wszelkiej posługi jak udzielić zrozumienia i konieczności zasad wiary. Materialna wystarczalność Pisma oznacza, że wszystko co niezbędne do wiary i praktyki jest zawarte w Piśmie.

2 Tym. 3:16-17 16. Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauki, do strofowania, do poprawiania, do wychowywania w sprawiedliwości; 17. Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła w pełni przygotowany.

Istnieją zasadniczo dwie grupy uzurpujące sobie prawo do używania przymiotnika „chrześcijańskie”, a zarazem odrzucające apostolskie zalecenia kurczowego trzymania się Pisma (1 Kor. 4:1-6; 2 Piotra 1:15-19), dla których spisane Słowo Boże jest pod pewnymi względami niewystarczające. Mowa o Rzymskich katolikach i ich duchowych braciach, zielonoświątkowcach.

(więcej…)

Sola Scriptura a tradycja i objawienie

Śmiertelne zagrożenie

Jan 2:22 Gdy więc zmartwychwstał, jego uczniowie przypomnieli sobie, że im to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wypowiedział Jezus

Z pewnością wielu apologetów religii odrzucających zasadę Sola Scriptura z radością zacytuje powyższy fragment dowodząc, iż depozyt wiary zawarty jest tak w spisanym Słowie jak i ustnie przekazanej tradycji (rzymscy katolicy) czy też pozabiblijnym objawieniu (zielonoświątkowcy).

Reprezentanci pierwszej grupy będą argumentować, iż właściwa interpretacja Pisma dostarczona została świętej Matce Kościołowi przez samego Ducha Świętego, dzięki czemu Watykan uzyskał wyjątkowy status jedynej instytucji uprawnionej do ogłaszania dogmatów wiary, jednolitych dla ponad miliarda wyznawców skupionych w scentralizowanej i rzekomo nieomylnej formie kultu.

W tym samym czasie przedstawiciele drugiego stronnictwa stanowczo przekonują, iż Bóg przemawia osobiście do każdego wyznawcy udzielając mu właściwego wykładu czytanych ustępów Słowa, objawiając przyszłe wydarzenia a nawet dodając nową teologię do tej, która wcześniej została spisana. W ekstremalnych i coraz częściej występujących przypadkach ta nowa teologia całkowicie zastępuje „martwą literę Pisma”. Tym sumptem ponad pół miliarda osób przynależąych do ponad 50 tysięcy odszczepień, nie wspominając o niemożliwej do zidentyfikowania liczbie społeczności domowych wyznaje tysiące sprzecznych ze sobą doktryn „objawionych” przez tego samego ducha.

Choć obie grupy znajdują się na skrajnych biegunach postrzegania autorytetu łączy je teologiczna i praktyczna nienawiść do zasady Sola Scriptura. Polem ataku stało się ortodoksyjne chrześcijaństwo oskarżane przez każdą z wrogich stron o grzechy tej drugiej. Jest to zatem nienawiść oparta o brak zrozumienia czym w rzeczywistości jest zasada Sola Scrptura.

(więcej…)

Praktyczny proces ekspozycji sekwencyjnej, cz. 9

Zbadanie ogólnego wprowadzenia do Księgi

W tym momencie należy sprawdzić ogólne wprowadzenie do studiowanej Księgi aby poznać zarys poruszanych w niej tematów teologicznych oraz najważniejsze ich kategorie. Celem ekspozycji jest dotarcie do istoty zagadnienia.

Pomocne narzędzie: Jak czytać książkę, Mortimer Adler, wersja pdf

a) Warto skorzystać ze streszczeń zawartych w Bibliach przygotowanych do studiowania,  napisanych przez ekspozytorów Słowa, np. w j. polslkim dostępna jest pozycja pt. Komentarz do Nowego Testamentu Johna Gilla. To pozwoli uniknąć zabłądzenia w gąszczu poruszanych zagadnień teologicznych w konkretnych sekcjach danej Księgi.
.
b) Należy przeczytać wstępy w wybranych komentarzach do danej Księgi Nowego Testamentu

(więcej…)

Błąd Ewy, Adama, czy też Pisma Świętego?

Wtręt Ewy

2 Mojż. 2:16-17 16. I rozkazał PAN Bóg człowiekowi: Możesz jeść do woli z każdego drzewa ogrodu; 17. Ale z drzewa poznania dobra i zła jeść nie będziesz, bo tego dnia, kiedy zjesz z niego, na pewno umrzesz.

1 Mojż. 3:2-3 2. I kobieta odpowiedziała wężowi: Możemy jeść owoce z drzew tego ogrodu; 3. Ale o owocu drzewa, które jest pośrodku ogrodu, Bóg powiedział: Nie będziecie z niego jeść ani go dotykać, abyście nie umarli.

Dlaczego Ewa w śmiertelnej w skutkach dyskusji z diabłem obok argumentu o zakazie spożywania owocu z drzewa poznania dobra i zła dodała iż nie wolno go również dotykać? Dlaczego według Ewy nie tylko spożycie ale i sam dotyk owocu miał spowodować śmierć?

  • Czy była to nadinterpretacja słów Adama?
  • Czy Bóg powtórzył zakaz obu ludziom dodatkowo go uzupełniając?
  • A może to Adam okazał się nadgorliwy?
  • Czy może raczej to Pismo Święte się myli podając dwie sprzeczne ze sobą historie?
  • Jeśli Ewa dodała do Słów Boga, czy rzeczywiście pierwszym grzechem było spożycie z zakazanego owocu czy też raczej dodawanie do Bożych Słów?

„Niesamowite w Biblii nie jest jej boskie autorstwo; jest nim raczej fakt, że kotokolwiek może wierzyć iż taka mikstura sprzecznych bzdur mogłaby być napisana przez wszechwiedzącego boga. Aby to zrobić, najpierw trzeba by nie czytać tej książki, co jest praktyką większości chrześcijan; lub, jeśli ktoś to już czyta, musi wrzucić do śmietnika swoją racjonalną inteligencję – innymi słowy, trzeba stać  się głupcem dla boga. Zaś aby stać się ateistą, wystarczy śmiać się wtedy, gdy tak oczywisty nonsens serwowany jest jako „boska” prawda””Frank Zindler, American Atheists, źródło

Jak widzimy przedstawiony problem nie jest błahy lecz w rzeczywistości dotyka sprawy najważnejszej czyli nieomylności Słowa Bożego. Jeśli Słowo Boże jest omylne, ateiści mają rację i nasza wiara jest nic nie warta. Dlatego też z całą pilnością użyjemy miecza Słowa Bożego aby ten atak skutecznie odeprzeć.

(więcej…)

Praktyczny proces ekspozycji sekwencyjnej, cz. 8

Egzegeza: studiowanie biblijnego tekstu

Tyt. 2:7-8 7. We wszystkim stawiaj samego siebie za wzór dobrych uczynków. W nauczaniu okazuj prawość, powagę; 8. Słowa zdrowe, nienaganne, aby ten, kto się sprzeciwia, był zawstydzony, nie mając o was nic złego do powiedzenia.

Do tej pory większość czasu spędziliśmy na wprowadzeniu do tematu, wskazując na biblijne założenia oraz wartości Pisma, które prowadzą nas do głoszenia Biblii co jest przeciwieństwem dzielenia się rzekomo zainspirowaną paplaniną ludzkiego umysłu.

Biblia to produkt Bożego oddechu, w 2 Tym. 3:16 czytamy: Całe Pismo jest natchnione przez Boga (θεόπνευστος theopneustos – pochodzące z tchnienia Boga). Pismo jest adekwatne w każdym miejscu, czasie, jest wystarczające. Ludzkie dusze nie potrzebują niczego więcej poza tym co Bóg objawił w swoim spisanym Słowie – tradycja i pozabiblijne objawienie są zbędne.

(więcej…)

Praktyczny proces ekspozycji sekwencyjnej, cz. 7

Przygotowanie otoczenia

Jakuba 3:1 Niech niewielu z was zostaje nauczycielami, moi bracia, gdyż wiecie, że czeka nas surowszy sąd.

Praca ekspozytora jest obarczona wielką odpowiedzialnością nałożoną przez Boga. Ponieważ Bóg przekazał w swoim Słowie konkretne informacje, zadaniem nauczyciela jest dotarcie do autorskiej intencji i wyeksponowanie jej. Ponieważ pierwotni odbiorcy oryginalnych tekstów mówili innym językiem oraz żyli w odmiennych warunkach historyczno-kultorowo-politycznych decydujące znaczenie będzie miało właściwe zinterpretowanie rozpatrywanych fragmentów. To, że praca eskpozytora jest nie tylko ciężka, ale i odpowiedzialna dowodzi tekst Tymoteusza

2 Tym. 2:15 Staraj się, abyś stanął przed Bogiem jako wypróbowany pracownik, który nie ma się czego wstydzić i który dobrze rozkłada słowo prawdy.

Do tego zadania ekspozytor Słowa musi być dobrze przygotowany. Istotnym jest odnotowanie kilku ważnych rzeczy takich jak odpowiedni wybór miejsca na studium Słowa, optymalny czas studium, oraz narzędzia umożliwiające dotarcie do głębi przesłania Pisma Świętego.

(więcej…)

O potrzebie duchowego rozwoju

 

Rys historyczny

1 Tym. 4:13-16 13. Dopóki nie przyjdę, pilnuj czytania, zachęcania i nauki. 14. Nie zaniedbuj daru, który jest w tobie, który został ci dany przez proroctwo wraz z nałożeniem rąk starszych. 15. O tym rozmyślaj, temu się oddawaj, aby twoje postępy były widoczne dla wszystkich. 16. Pilnuj samego siebie i nauki, trwaj w tych rzeczach, bo to czyniąc, i samego siebie zbawisz, i tych, którzy cię słuchają.

Apostoł właśnie opuścił więzienie w Rzymie, w którym przebywał w latach 60-62 a.d. (Dzieje 28:30-31) udał się do Macedonii w celu odwiedzenia okolicznych miast gdzie zakładał zbory, w Efezie zaś pozostawił Tymoteusza aby rozwiązać problemy fałszywej doktryny zalecającej przestrzeganie Prawa, osobistą i pokarmową ascezę, (1 Tym. 1:3-7; 4:1-3; 6:3-5), a także kwestie moralnego i eklezjalnego nieporządku (1 Tym. 2:1-15) i wreszcie przywódctwa (1 Tym. 3:1-14).

(więcej…)

Igranie ze znaczeniem

Resztki Biblijnej moralności

W tym momencie historii, mimo że większość współczesnego społeczeństwa jest już w pełni zaangażowana w ewolucyjny i naturalistyczny pogląd na świat, nasze społeczeństwo wciąż korzysta ze zbiorowej pamięci biblijnego poglądu na świat. Ludzie w dalszym ciągu uważają, że ludzkie życie jest wyjątkowe. Wciąż mają resztki biblijnej moralności, takie jak przekonanie, że

  • miłość jest największą cnotą,
    .
    1 Kor. 13:13 A teraz trwają wiara, nadzieja, miłość, te trzy. Z nich zaś największa jest miłość
    .
  • służba sobie nawzajem jest lepsza niż walka o władzę osobistą
    .
    Mat. 20:25-27 25. Ale Jezus przywołał ich do siebie i powiedział: Wiecie, że władcy narodów panują nad nimi, a ci, którzy są wielcy, sprawują swą władzę nad nimi. 26. Lecz nie tak ma być wśród was, ale kto między wami chce być wielki, niech będzie waszym sługą. 27. I kto wśród was chce być pierwszy, niech będzie waszym sługą.
    .
  • pokora i uległość przewyższają arogancję i bunt
    .
    1 Piotra 5:5 Podobnie młodsi, bądźcie poddani starszym. Wszyscy zaś wobec siebie bądźcie poddani. Przyobleczcie się w pokorę, gdyż Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje

(więcej…)

Praktyczny proces ekspozycji sekwencyjnej, cz. 6

Przygotowanie osobiste

Jest to pierwszy krok w ekspozycji Słowa Bożego. Wydaje się to oczywistym, ale jest bardzo często pomijanym elementem studium. W niniejszym rozważaniu wskażemy na istotne czynniki przygotowania jak

  • odrodzenie
  • upamiętanie
  • modlitwa
  • oraz ciężka praca,

To skieruje studium na właściwe tory prawidłowego zrozumienia Świętego Tekstu.

(więcej…)

Praktyczny proces ekspozycji sekwencyjnej, cz. 5

Podstawowe argumenty ekspozycji konsekutywnej

Jedynym sposobem, dzięki któremu kazania mogą być zgodne z Biblią i konsekwentnie jasne jest stworzenie i wdrożenie zdefiniowanego, powtarzalnego i zrównoważonego procesu, dzięki któremu każdy rozważany fragment następujący po poprzednim będzie rozważany w identyczny sposób.

To prowadzi do konsekwentnej egzegezy i przejrzystego kazania.

(więcej…)

Przeczytaj Biblię w ciągu roku

O potrzebie studiowania

2 Tym. 3:14-15 14. Ty zaś trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci powierzono, wiedząc, od kogo się tego nauczyłeś; 15. I ponieważ od dziecka znasz Pisma święte, które cię mogą uczynić mądrym ku zbawieniu przez wiarę, która jest w Chrystusie Jezusie.

Purytanie dobrze znali swoje biblie. Często kwestią medytacji dla współczesnych pastorów jest zastanowienie się, czy w tamtych czasach w purytańskim kościele mogliby być dopuszczeni jako członkowie, a tym bardziej jako pastorzy, mając dzisiejszą wiedzę na temat Biblii.

(więcej…)