utworzone przez Reformowani | gru 9, 2017 | Soteriologia: nauka o zbawieniu
Nowe Przymierze: do czasu Reformacji – 1487 lat
Wypełnienie wszystkich zapowiedzianych wcześniej elementów Ewangelii nastąpiło w osobie Jezusa Chrystusa z Nazaretu. Jego słowa były niczym rozbłysk słońca w porównaniu ze światłem gwiazd, jakim była dobra nowina głoszona wcześniej. On stał się pełnym wyrażeniem zbawczej woli Bożej, On w jawny sposób przekazał wszystko, co dotyczy Bożego dzieła zbawienia, tym samym zamknął kanon Słowa Bożego i zakończył objawienie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 24, 2017 | Charyzmania, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Przedmowa
Każdy z nas stanie przed Bogiem. Jedni przejdą do żywota, inni na zatracenie wieczne. Przerażającym jest to, że wiele osób usłyszy Boży wyrok:idź precz w ciemności zewnętrzne. Przed tym wyrokiem może uchronić tylko zbawienie z łaski, monergistyczne dzieło Boże w osobie Jezusa Chrystusa, który poniósł Bożą karę i przyjął na siebie Boży gniew za wszystkie grzechy wybranych do zbawienia ludzi, podczas gdy sprawiedliwość Chrystusa tak bierna jak i czynna zostaje przypisana tym, za których On oddał życie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 24, 2017 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Źródło wiary
Efez. 2:8-9 8. Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga. 9. Nie z uczynków, aby nikt się nie chlubił.
Wiara nie bierze się z powietrza. Może być wzbudzona w człowieku tylko przez Ducha Świętego, który do tego celu używa prawdy Pisma Świętego. Nie jest możliwym, aby człowiek mógł sam w sobie wzbudzić wiarę. Jednak…
Samo czytanie Pisma bez udzielenia wiary przez Boga nic nie pomoże. Jest to tym bardziej oczywiste kiedy spojrzeć na wyznających zbawienie z uczynków teologów Rzymskiego katolicyzmu, odrzucających Boskość Chrystusa i Ducha Świętego teologów Świadków Jehowy i Badaczy Pisma Świętego, kalających się w spazmach i czczących udzielającego fałszywych darów idola Ducha Świętego wyznawców ruchu zielonoświątkowego, mormonów wyznających politeizm, odrzucających istnienie Boga i natchnienie Pisma Świętego teologów liberalnych, neoortodoksów i innych. Ci ludzie czytają Pismo, jednak jest ono dla nich księgą zamkniętą. Bóg tym ludziom wiary nie udzielił. Są to zatem ludzie nieodrodzeni.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 21, 2017 | Soteriologia: nauka o zbawieniu
Bóg usprawiedliwia niesprawiedliwego
Konfesja Belgijska
Artykuł XX Bóg zamanifestował sprawiedliwość i miłosierdzie w Chrystusie
Wierzymy, że Bóg, który jest doskonale miłosierny i sprawiedliwy, zesłał swego Syna, aby przyjął tę naturę, która dopuściła się nieposłuszeństwa, aby też przez nią zadośćuczynić i ponieść karę za grzech przez niewypowiedziane męki i śmierć [Hebr. 2:14; Rzym. 8:3, 32-33].
.
Bóg zatem zamanifestował Swoją sprawiedliwość przeciwko swojemu Synowi, kiedy złożył na Niego nasze grzechy [Izaj. 53:6; Jan. 1:29; 1 Jan. 4:9], których byliśmy winni i z powodu których zasługiwaliśmy na potępienie, i wylał na nas swoje miłosierdzie i dobroć przez swą prostą i doskonałą miłość, wydając swojego Syna na śmierć za nas i wzbudzając go z martwych dla naszego usprawiedliwienia [Rzym. 4:25], abyśmy przez Niego mogli posiąść nieśmiertelność i życie wieczne.
Artykuł XXIII Co składa się na usprawiedliwienie przed Bogiem
Wierzymy, że na nasze zbawienie składa się odpuszczenie grzechów przez wzgląd na Jezusa Chrystusa, które czyni nas sprawiedliwymi przed Bogiem, jak uczą nas Dawid i Paweł stwierdzając, że błogosławieństwem dla człowieka jest, gdy Bóg przypisuje mu sprawiedliwość niezależnie od ludzkich uczynków [Łuk. 1:77; Kol. 1:14; Psalm 32:1-2; Rzym. 4:6-7]. Apostoł oznajmia, że jesteśmy usprawiedliwieni darmo z Jego łaski, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie [Rzym. 3:23-24; Dzieje. 4:12].
O wspaniała wymiano! O arcydzieło niezgłębione! O nieoczekiwane dobrodziejstwo! Niegodziwość wielu znika w sprawiedliwości Jednego, a sprawiedliwość Jednego wielu niegodziwych usprawiedliwiła. – List do Diogeneta, II wiek
Doktryna podwójnego przypisania (ang. doctrine of double imputation) mówi o tym, w jaki sposób grzeszny człowiek może być usprawiedliwiony przez Boga, a więc ogłoszony sprawiedliwym przed Jego obliczem. Gdy człowiek otrzymuje od Boga dar wiary zostaje usprawiedliwiony (zobacz też artykuł Jego wiara w nas)
2 Piotra 1:1 Szymon Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy otrzymali wiarę równie cenną jak nasza, dzięki sprawiedliwości naszego Boga i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.
Filip. 1:29 Gdyż wam dla Chrystusa dane jest nie tylko w niego wierzyć, ale też dla niego cierpieć;
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 19, 2017 | Rzymski katolicyzm, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Słowo Boże
Efez. 2:8-9 8. Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga. 9. Nie z uczynków, aby nikt się nie chlubił.
Słowo Boże stwierdza, że zbawienie jest z łaski przez wiarę niezależnie od uczynków. Ze zbawienia wykluczone są wszystkie uczynki, nie tylko uczynki prawa ceremonialnego, a ci, którzy nauczają inaczej są pod przekleństwem
Gal. 3:10 Na wszystkich bowiem, którzy są z uczynków prawa, ciąży przekleństwo, bo jest napisane: Przeklęty każdy, kto nie wytrwa w wypełnianiu wszystkiego, co jest napisane w księdze Prawa.
Przekleństwo spada na każdego, kto miesza Prawo i Ewangelię dodając dobre uczynki Prawa do podstawy swojego usprawiedliwienia. Czemu? Ponieważ przekroczenie jednego przykazania jest równoznaczne z przekroczeniem całego zakonu.
Jakuba 2:10-11 10. Kto bowiem przestrzega całego prawa, a przekroczy jedno przykazanie, staje się winnym wszystkich. 11. Bo ten, który powiedział: Nie będziesz cudzołożył, powiedział też: Nie będziesz mordował. Jeżeli więc nie cudzołożysz, ale modrujesz, jesteś przestępcą prawa.
W dobrych uczynkach nie ma dla nas żadnego ratunku ponieważ podczas sądu Bóg przyłoży do naszego życia Swój dokonały standard i związany z nim wymóg doskonałej sprawiedliwości. Tą doskonałą sprawiedliwość chrześcijanin uzyskuje przez Chrystusa, który w jego imieniu wypełnił całe Prawo i przypisał tą sprawiedliwość grzesznikowi.
Rzym. 4:6-7 6. Jak i Dawid mówi, że błogosławiony jest człowiek, któremu Bóg przypisze sprawiedliwość (Chrystusa) bez uczynków, mówiąc: 7. Błogosławieni, których nieprawości są przebaczone i których grzechy są zakryte.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 19, 2017 | Chrześcijańska moralność, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Chrześcijańska wrażliwość
Moim zadaniem dzisiejszego wieczoru jest mówić na temat dotyczący tyranii słabszego brata. Jest to fragment, w którym Paweł mówi na temat troski, którą powinniśmy okazywać sobie nawzajem, szczególnej wrażliwości, tak jak w Liście do Koryntian, gdzie Paweł zajmował się konkretnym problemem dotyczącym mięsa składanego bożkom w ofierze. Przesłanie to zostało napisane dla naszego zbudowania i niesie ono ze sobą uroczysty wydźwięk autorytetu samego Boga.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 15, 2017 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Upadek
1 Mojż. 3:1-21
1 A wąż był chytrzejszy nad wszystkie zwierzęta polne, które był uczynił Pan Bóg; ten rzekł do niewiasty: Także to, że wam Bóg rzekł: Nie będziecie jedli z każdego drzewa sadu tego?
2 I rzekła niewiasta do węża: Z owocu drzewa sadu tego pożywamy; 3 Ale z owocu drzewa, które jest w pośród sadu, rzekł Bóg: Nie będziecie jedli z niego, ani się go dotykać będziecie,
byście snać nie pomarli.
4 I rzekł wąż do niewiasty: Żadnym sposobem śmiercią nie pomrzecie;
5 Ale wie Bóg, że któregokolwiek dnia z niego jeść będziecie, otworzą się oczy wasze; a będziecie jako bogowie, znający dobre i złe.
6 Widząc tedy niewiasta, iż dobre było drzewo ku jedzeniu; a iż było wdzięczne na wejrzeniu, a pożądliwe drzewo dla nabycia umiejętności, wzięła z owocu jego, i jadła; dała też i mężowi swemu, który z nią był; i on też jadł.
7 Zatem otworzyły się oczy obojga, i poznali, że byli nagimi; i spletli liście figowe, a poczynili sobie zasłony.
8 A wtem usłyszeli głos Pana Boga chodzącego po sadzie z wiatrem dniowym; i skrył się Adam, i żona jego od oblicza Pana Boga między drzewa sadu.
9 I zawołał Pan Bóg Adama, i rzekł mu: Gdzieżeś?
10 Który odpowiedział: Głos twój usłyszałem w sadzie, i zlękłem się dla tego, żem nagi, i skryłem się.
11 I rzekł Bóg: Któż ci pokazał, żeś jest nagim? izaliś nie jadł z drzewa onego, z któregom zakazał tobie, abyś nie jadł?
12 Tedy rzekł Adam: Niewiasta, którąś mi dał, aby była ze mną, ona mi dała z tego drzewa, i jadłem.
13 I rzekł Pan Bóg do niewiasty: Cóżeś to uczyniła? i rzekła niewiasta: Wąż mię zwiódł, i jadłam.
14 Tedy rzekł Pan Bóg do węża: Iżeś to uczynił, przeklętym będziesz nad wszystkie zwierzęta, i nad wszystkie bestyje polne; na brzuchu twoim czołgać się będziesz, a proch żreć będziesz po wszystkie dni żywota twego.
15 Nieprzyjaźń też położę między tobą i niewiastą, i między nasieniem twoim, i między nasieniem jej; to potrze tobie głowę, a ty mu potrzesz piętę.
16 A do niewiasty rzekł: Obficie rozmnożę boleści twoje, i poczęcia twoje; w boleści rodzić będziesz dzieci, a wola twa poddana będzie mężowi twemu, a on nad tobą panować będzie.
17 Zaś rzekł do Adama: Iżeś usłuchał głosu żony twojej, a jadłeś z drzewa tego, o któremem ci przykazał, mówiąc: Nie będziesz jadł z niego; przeklęta będzie ziemia dla ciebie, w pracy z niej pożywać będziesz po wszystkie dni żywota twego.
18 A ona ciernie i oset rodzić będzie tobie; i będziesz pożywał ziela polnego.
19 W pocie oblicza twego będziesz pożywał chleba, aż się nawrócisz do ziemi, gdyżeś z niej wzięty; boś proch, i w proch się obrócisz.
20 I nazwał Adam imię żony swej Ewa, iż ona była matką wszystkich żywiących.
21 I uczynił Pan Bóg Adamowi, i żonie jego odzienie skórzane, i oblókł je
Dwa oblicza świata
Żyjemy w bardzo pomieszanym świecie. W świecie w którym jest straszna przemoc, okropne okrucieństwo, nienawiść i śmierć na każdym rogu, gdzie są ludzie którzy cierpią, chorują, są pogrążeni w smutku bądź bólu. Jednak w tym samym czasie podziwiamy świat gdzie jest tyle piękna, który jest tak zawiły i złożony, w którym jest wiele dowodów na Bożą moc w projekcie, w stworzeniu. Mamy więc poczucie dwóch stron świata w którym żyjemy. Tej okropnej, i tej która jest wybitnie wspaniała i piękna. I oczywiście tylko Biblia pomaga nam zrozumieć dlaczego rzeczy są takie jakie są.
Ten rozdział mówi nam dlaczego harmonia, która przepełniała wszystko kiedy Bóg stworzył wszechświat jest teraz tak rozbieżna. Dlaczego jest tak, że wszystko jest dotknięte tym co jest dowodem na zło, kiedy początkowo wszystko było dowodem na dobro. Biblia nam mówi, że powodem tego wszystkiego jest grzech, Pyszne nieposłuszeństwo człowieka przeciw Bogu. Nasza arogancja w dążeniu by być takimi jakim jest Bóg i brak chęci by być posłusznym Bogu. Te nieposłuszeństwo i pycha Adama i Ewy została tak utrwalona przez wieki, iż dzisiaj wciąż widzimy tę samą pyszną arogancję ludzkiego serca.
.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 14, 2017 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Definicja terminu
„Ograniczone odkupienie” jest terminem użytym w celu podsumowania tego czego Biblia naucza na temat celu śmierci Chrystusa na krzyżu oraz tego co osiągnął On poprzez Swoje życie, śmierć i zmartwychwastanie. Jest to trzecia litera znanego akronimu TULIP, który jest powszechnie używany w celu wyjaśnienia pięciu punktów Kalwinizmu, znanego także jako doktryny łaski.
Doktryna ograniczonego odkupienia jest z całą pewnością najbardziej kontrowersyjną i najprawdopodobniej najbardziej niezrozumianą ze wszystkich doktryn łaski. Ponieważ jej nazwa często jest myląca dla ludzi i sprawia, iż mogą mieć oni błędne wyobrażenia na temat jej znaczenia. W tym celu niektóre osoby wolą użyć terminów zamiennych typu:
- „określone odkupienie,”
- „definitywne odkupienie,”
- „rzeczywiste zadośćuczynienie,”
- lub„zamierzone zadośćuczynienie.”
Terminy te właściwie skupiają się na fakcie, iż Biblia naucza, że śmierć Jezusa na krzyżu była zamierzona oraz miała definitywny cel który w pełni wykonała. Jednakże, tym co powinno nas najbardziej obchodzić nie jest imię które zostało przypisane tej doktrynie, lecz w jaki stopniu doktryna ta wiernie oddaje to czego naucza Biblia na temat natury i celu odkupieńczej śmierci Jezusa Chrystusa na krzyżu..
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 10, 2017 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Przyczynek dyskusji
Efez. 3:12 W nim mamy śmiałość i przystęp z ufnością przez wiarę jego.
W jedenastym rodziale Listu do Hebrajczyków czytamy, że wiara jest podstawą tego, czego się spodziewamy, i dowodem tego, czego nie widzimy. Według drugiego rozdziału Listu do Efezjan wiara jest Bożym darem łaski; oznacza to, że ma ona swoje pochodzenie w Bogu a nie w człowieku. Zgodnie z piątym rozdziałem Listu do Galacjan wiara jest owocem Ducha. Widzimy zatem, że Ojciec i Duch Święty, dwie Boże Osoby mają czynny udział w dyspozycji wiary.
Jaki udział ma Syn, czyli druga Osoba Boża w dziele wiary w nas? Fragment z listu do Efezjan wskazuje, że wiara jaka jest w osobach zbawionych ma swoje źródło właśnie w Chrystusie. Jest to, mówiąc dosłownie, doskonała, w pełni wystarczająca wiara w Syna, udzielona przez Ducha Świętego z woli Ojca każdemu odkupionemu człowiekowi.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 3, 2017 | Hamartiologia: nauka o grzechu, Herezja Remonstrancji, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Zbawienie a’la „kot Schrödingera”
Jezus umarł za wszystkie grzechy wszystkich ludzi jacy żyli na świecie, natomiast warunkiem otrzymania przebaczenia jest przyjście do Jezusa i wyznanie Mu swoich grzechów, przyjęcie Go jako swojego osobistego Zbawiciela! Jak ktoś był niewierzący, ale się nawrócił, to będzie zbawiony czy nie?
Takie, lub podobne twierdzenia będą wypowiadać zwolennicy dożywotniego okresu próbnego, którym jest arminianizm. W zasadzie z natury wszyscy ludzie to arminianie, ponieważ uważają, że wolna wola człowieka nie może być przez Boga naruszona, człowiek jest w stanie sam przyjść do Boga oraz jest zobowiązany do utrzymania swojego zbawienia.
Jedną z najbardziej kontrowersyjnych doktryn jest przekonanie niektórych arminian, że na krzyżu zbawienie się nie dokonało. Mówiąc bardziej precyzyjnie na krzyżu umarł Chrystus za wszystkie grzechy wszystkich ludzi ale tylko potencjalnie. Zbawienie następuje dopiero wtedy, gdy konkretna osoba uwierzy w Jezusa. Zatem samo zbawienie nie jest efektywne lecz potencjalne i całkowicie zależne od wyboru człowieka.
W tym aspekcie teologia arminian żywo przypomina eksperyment z kotem zamkniętym w pudełku, który jednocześnie według rozumowania jest i żywy i martwy. Tak jak życie kota zależne jest od przypadkowego zadziałania lub niezadziałania mechanizmu uruchamiającego truciznę, tak życie wieczne arminianina zależne jest od przypadkowego (gdyż zależnego od widzi mi się danej osoby) przyjęcia lub odrzucenia Jezusa. Przyczyną, dla której Bóg wysyła „zbawionych” do piekła jest niewiara człowieka.
Powyższa nauka jest tak niebezpieczna jak niebiblijna..
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 1, 2017 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Czym jest Ordo salutis?
Ordo salutis (z łac. „porządek zbawienia”) odnosi się do serii koncepcyjnych kroków wewnątrz chrześcijańskiej doktryny zbawienia. Został zdefiniowany jako „techniczny termin protestanckich dogmatów wyznaczających nieprzerwane kroki w pracy Ducha Świętego w przeznaczaniu do zbawienia”. Wszystkie fazy następują po sobie, jednak niektóre ich elementy występują progresywnie a inne natychmiastowo. Termin „Ordo salutis” po raz pierwszy został użyty przez luterańskich teologów w połowie lat dwudziestych XVII wieku.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 27, 2017 | Soteriologia: nauka o zbawieniu
Unia a komunia z Chrystusem
Dzieje 3:26 Wzbudziwszy swego Syna, Jezusa, Bóg najpierw posłał go do was, aby wam błogosławił w odwracaniu się każdego z was od swoich nieprawości
Badanie serca nie służy ciągłemu sprawdzaniu, czy chrześcijanin jest zbawiony. To tak, jakby żona nieustannie sprawdzała, czy jest małżonką swojego męża a dziecko czy ciągle należy do rodziny. Podstawą zbawienia jest unia z Chrystusem – niezmienna i nierozerwalna, jej autorem jest Bóg.
Z drugiej strony komunia, czyli społeczność z Bogiem może zostać naruszona przez grzech. Ponieważ Bóg błogosławi w odwracaniu się od tego grzechu badanie serca służy do wykrywania grzechu i odwracania się od grzechu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 19, 2017 | Rzymski katolicyzm, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia historyczna
O zbawieniu
Nauka o zbawieniu jest kluczową w rozeznaniu, czy dany kościół należy do Jezusa Chrystusa. Wiemy, że zbawienie jest z łaski przez wiarę niezależnie od uczynków. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 11, 2017 | Charyzmania, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Hochsztapler pozytywnego wyznania
W dzisiejszych czasach mamy do czynienia z wielkim nieporozumieniem co do nauki Pana Jezusa na temat uzdrowienia fizycznego. Ten post ma na celu udzielenie odpowiedzi na największe pytania, jakie wynikają z tego zamieszania. W obecnym czasie temat uzdrowienia jest jednym z najpopularniejszych tematów w Kościele i poza nim. Kaznodzieje głoszą na ten temat, teleewangeliści gwarantują to, a zdesperowani ludzie potrzebują tego – mamy świat głodny uzdrowienia. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 21, 2017 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Czy mowa tu o warunku zbawienia?
Mat. 6:12 I przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili.
Marek 11:25-26 25. A gdy stoicie, modląc się, przebaczcie, jeśli macie coś przeciwko komuś, aby i wasz Ojciec, który jest w niebie, przebaczył wam wasze przewinienia. 26. Bo jeśli wy nie przebaczycie, to i wasz Ojciec, który jest w niebie, nie przebaczy wam waszych przewinień.
Czy Marek 11 to fragment soteriologiczny (warunek osiągnięcia zbawienia) czy też dotyczy doktryny uświęcenia? Innymi słowy, czy Marek mówi, że osiągnięcie zbawienia zależne jest od odpuszczenia grzechów bliźnim, czy raczej o tym, że Bóg karci zbawionych chrześcijan, kiedy ci trwają w grzechu nieprzebaczenia?. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 21, 2017 | Soteriologia: nauka o zbawieniu
Przymierze z Izraelem – ok. 1500 lat
Po upadku człowieka w grzech Bóg ogłosił ludzkości plan zbawienia. Przedstawił, że potrzebna będzie ofiara zastępcza, która będzie musiała być dokonana przez bezgrzesznego Mesjasza. Mesjasz będzie samym Bogiem. Tak było do czasu potopu, gdzie praktycznie cała ludzkość odwróciła się od Boga za co została unicestwiona (prócz Noego jego rodziny).
W czasie potopu Bóg uśmiercił całą ludzkość z wyjątkiem ośmiu dusz. W ciągu ok. 437 po potopie lat ludzkość rozmnożyła się, Bóg zbawiał w tym czasie wybranych. Po IV wiekach w swojej pysze stworzenie ponownie zbuntowało się przeciw Stwórcy ustanawiając odstępczą religię Babilonu dającą fałszywą nadzieję na lepsze życie po śmierci. Bóg pomieszał języki, podzielił ludzkość na narody i rozproszył po całym świecie.
Potem nadszedł czas przymierza z Abrahamem i powołania do istnienia szczególnego ludu, narodu wybranego, w którym Bóg będzie zbawiał tak samo jak zawsze. Ofiarowanie przez Abrahama jedynego syna, Izaaka, stanowiło ilustrację ofiary Jedynego Syna Boga, jaka będzie złożona za grzechy wszystkich wierzących a nieprzechodnie kapłaństwo Melchisedeka symbolizowało trwałe kapłaństwo Chrystusa nieustannie wstawiającego się za zbawionymi do Boga. Abraham jest nazwany ojcem wszystkich wierzących, a ponieważ obrzezka została dana po zawarciu przymierza, nie tylko Żydzi ale i poganie będą włączeni do przymierza z Bogiem
. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 20, 2017 | Soteriologia: nauka o zbawieniu
Przymierze z Abrahamem – ok. 430 lat
Po upadku człowieka w grzech Bóg ogłosił ludzkości plan zbawienia. Przedstawił, że potrzebna będzie ofiara zastępcza, która będzie musiała być dokonana przez bezgrzesznego Mesjasza. Mesjasz będzie samym Bogiem. Tak było do czasu potopu, gdzie praktycznie cała ludzkość odwróciła się od Boga za co została unicestwiona (prócz Noego jego rodziny).
W czasie potopu Bóg uśmiercił całą ludzkość z wyjątkiem ośmiu dusz. Po potopie, w ciągu ok. 437 lat ludzkość rozmnożyła się, Bóg zbawiał w tym czasie wybranych. Po IV wiekach w swojej pysze stworzenie ponownie zbuntowało się przeciw Stwórcy ustanawiając odstępczą religię Babilonu dającą fałszywą nadzieję na lepsze życie po śmierci. Bóg pomieszał języki, podzielił ludzkość na narody i rozproszył po całym świecie.
Nadszedł czas przymierza z Abrahamem i powołania do istnienia szczególnego ludu, narodu wybranego, w którym Bóg będzie zbawiał tak samo jak zawsze. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 19, 2017 | Soteriologia: nauka o zbawieniu
Od potopu do wieży Babel i Abrama – 427 lat.
Po upadku człowieka w grzech Bóg ogłosił ludzkości plan zbawienia. Przedstawił, że potrzebna będzie ofiara zastępcza, która będzie musiała być dokonana przez bezgrzesznego Mesjasza. Mesjasz będzie samym Bogiem. Tak było do czasu potopu, gdzie praktycznie cała ludzkość odwróciła się od Boga za co została unicestwiona (prócz Noego i jego rodziny). Po potopie Bóg ciągle głosi dobrą nowinę upadłemu rodzajowi ludzkiemu. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 19, 2017 | Egzegezy, Rzymski katolicyzm, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Definicja papistów
Katechizm katolickiego kościoła definiuje czyściec jako „oczyszczenie, służące osiągnięciu świętości niezbędnej aby wejść do radości nieba” Jest ono doświadczane przez „tych, którzy umierają w stanie Bożej łaski i przyjaźni, lecz ciągle nie są doskonale oczyszczeni.” (KKK 1030).
Nie ma większego bluźnierstwa na tym świecie niż zaprzeczenie wystarczalności przypisanej grzesznikowi sprawiedliwości Chrystusa jako wystarczającej do całkowitego usprawiedliwienia i uniewinnienia grzesznika przed Bogiem Sędzią.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 18, 2017 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Ważne pytanie
Luk. 13:23 I ktoś go zapytał: Panie, czy mało jest tych, którzy będą zbawieni? On zaś im odpowiedział:
Pytanie tego rodzaju zaprzątało ludzkie umysły między innymi w apokryficznym objawieniu, znanym szerzej jako Druga Księga Ezdrasza, napisanym prawdopodobnie w czasach Nerona, Domicjana, lub Trajana. To ludzkie dzieło odzwierciedla doskonale i w pełni gorączkę i niepokój myśli, jakie posiadali tak Żydzi jak i poganie, a wśród tych myśli żadna nie miała tak prominentnego statusu jak idea, że „wielu jest stworzonych, lecz niewielu zbawionych”.
(więcej…)
