Czym jest Ewangelia?

Prosta a jednak niezgłębiona

Dziewiętnastowieczny teolog z Princeton Charles Hodge powiedział:

„Ewangelia jest tak prosta, że małe dzieci mogą ją zrozumieć i jest tak głęboka, że studia najmądrzejszych teologów nigdy nie wyczerpią jej bogactw.”

Ewangelia jest absolutnie fundamentalna dla wszystkiego w co wierzymy i znajduje się w samym sercu tego kim jesteśmy jako chrześcijanie. Jednak wielu wyznających chrześcijan zmaga się z odpowiedzią na proste pytanie: czym jest Ewangelia? Kiedy nauczam jestem zdumiony tym jak wielu moich uczniów nie jest w stanie dostarczyć dokładnego biblijnego wyjaśnienia tego, czym jest Ewangelia, a co więcej, czym ewangelia nie jest.

Jeśli nie wiemy, czym jest Ewangelia jesteśmy ludźmi godnymi politowania. Jeśli bowiem nie potrafimy wyjaśnić Ewangelii, nie możemy głosić Ewangelii i tym samym nie możemy ewangelizować tak, aby grzesznicy mogli zostać zbawieni, a my sami w rzeczywistości możemy zbawieni nie być.

(więcej…)

Zbawieni od czego? część 5 – praktyczne wnioski

Wstęp

Wcześniej zajmowaliśmy się tym, dlaczego tortury jeziora ognistego są konieczne, albo dlaczego musi być takie miejsce jak jezioro ogniste. Teraz zobaczymy, dlaczego cierpienie bezbożnych w jeziorze ognia i siarki musi nie tylko istnieć, ale również musi być nieskończenie długotrwałe. Dlaczego jest konieczne aby tortury w jeziorze ognia trwały na zawsze? Jest wiele ważnych powodów i wiele poprawnych odpowiedzi na to pytanie. Jeśli Bóg pozwoli zajmiemy się krótko kilkoma z nich. Pierwszy powód został wspomniany w cytacie z przemyśleń Christophera Love. Bóg który jest Autorem wyroku potępiającego jest Wiecznym i Sprawiedliwym Bogiem.

Zasadniczo, wiecznotrwałość tortur w jeziorze ognistym opiera się na naturze Boga.

(więcej…)

Zbawieni od czego? – część 4 wiecznotrwałość tortur piekła

Czas trwania kary

Najbardziej okropnym i przerażającym aspektem tortur w jeziorze ognistym, jest czas ich trwania. Tortury potępionych doświadczane w jeziorze ognia i siarki będą nieskończenie długotrwałe. Druga śmierć, jezioro ogniste, jest ostatnim etapem w istnieniu bezbożnego. Będzie ono na zawsze – bez jakiejkolwiek, najmniejszej nawet nadziei na zakończenie.

  • Możesz sobie wyobrazić nieskończone trwanie w bólu?
  • Możesz sobie wyobrazić nieskończoność egzystencji w torturach i mękach?

Ani jedno matematyczne równanie czy definicja, nie potrafi wyrazić tego, ale nie ma nic co byłoby bardziej rzeczywiste i bardziej pewne jak nieskończona długotrwałość męczarni w jeziorze ognistym przygotowanych dla diabła i jego aniołów, a którym poddane będą także wszyscy ludzie którzy umrą w swoich grzechach niepojednani z Bogiem, nie znający osobiście i bezpośrednio Pana Jezusa Chrystusa.

(więcej…)

Zbawieni od czego? – część 3 okrucieństwo piekła

Łuk. 16:19-26 

19 Był pewien bogaty człowiek, który ubierał się w purpurę i bisior i wystawnie ucztował każdego dnia.

20 Był też pewien żebrak, imieniem Łazarz, który leżał u jego wrót owrzodziały;

21 Pragnął on nasycić się okruchami, które spadały ze stołu bogacza. Nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody.

22 I umarł żebrak, i został zaniesiony przez aniołów na łono Abrahama. Umarł też bogacz i został pogrzebany.

23 A będąc w piekle i cierpiąc męki, podniósł oczy i ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie.

24 Wtedy zawołał: Ojcze Abrahamie, zmiłuj się nade mną i poślij Łazarza, aby umoczył koniec swego palca w wodzie i ochłodził mi język, bo cierpię męki w tym płomieniu.

25 I powiedział Abraham: Synu, wspomnij, że za życia odebrałeś swoje dobro, podobnie jak Łazarz zło. A teraz on doznaje pociechy, a ty cierpisz męki.

26 I oprócz tego wszystkiego między nami a wami jest utwierdzona wielka przepaść, aby ci, którzy chcą stąd przejść do was, nie mogli, ani stamtąd przejść do nas

W oczekiwaniu na jezioro ogniste

W Ewangelii Łukasza Chrystus Pan Opowiada nam o dwojgu ludzi, których przypadek znał bardzo dokładnie i osobiście. Jeden z tych ludzi był bogaty, a drugi biedny (Łazarz). Obaj umarli, obaj też zostali zaniesieni do krainy umarłych. Ów żebrak, Łazarz, został zaniesiony przez aniołów do części Krainy Umarłych przeznaczonej dla sprawiedliwych, a bogacz został zaniesiony do części Krainy Umarłych dla bezbożnych, w której teraz przebywają ci którzy umarli w swoich grzechach – i są i będą „w więzieniu”

1 Piotra 3:19 W którym poszedł i głosił też duchom będącym w więzieniu

(więcej…)

Nieodparta Łaska

 

Zbawcza łaska boga

W odniesieniu do wszystkich aspektów w których można zobaczyć zbawczą łaskę Boga musimy zawsze liczyć się z rzeczywistością i powagą grzechu. Zbawienie, które Bóg zapewnia, jest czymś więcej niż zbawieniem od grzechu i jego konsekwencjami. Jego konstrukcja obejmuje nadzwyczajne bogactwo Bożej łaski i kontempluje najwyższe wyobrażalne przeznaczenie, które można by nadać istotom, zgodnie z obrazem Bożego Syna, aby mógł być pierworodnym spośród wielu braci

Rzym. 8:29 Tych bowiem, których on przedtem znał, tych też przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu jego Syna, żeby on był pierworodny między wieloma braćmi

(więcej…)

Bóg Duch Święty: Regeneracja

Czym jest regeneracja?

παλινγενεσίᾳ paliggenesia – stan lub akt ponownych narodzin / duchowa odnowa, regeneracja. 

Ponieważ życie chrześcijanina w wierze zaczyna się od momentu nowego narodzenia, regeneracja jest jedną z fundamentalnych doktryn dotyczących zbawienia. Dokładna definicja tego dzieła Ducha Świętego i jego zrozumienie odnośnie całego życia chrześcijanina jest ważnym czynnikiem umożliwiającym efektywną ewangelizację a następnie osiągnięcie dojrzałości duchowej.

Definicja regeneracji

Słowo regeneracja występuje w Biblii tylko dwa razy. W Ewangelii Mateusza użyte jest w odniesieniu do renowacji wszystkiego po Sądzie Ostatecznym o i nie ma to nic wspólnego z kwestią zbawienia chrześcijanina.

Mat. 19:28 A Jezus im powiedział: Zaprawdę powiadam wam, że przy odrodzeniu παλινγενεσίᾳ paliggenesia, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na tronie swojej chwały, i wy, którzy poszliście za mną, zasiądziecie na dwunastu tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela

Natomiast w Liście do Tytusa czytamy następującą deklarację: 

Tyt. 3:5 Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia (παλινγενεσίας palingenesias) i odnowienie Ducha Świętego

Na bazie tego tekstu słowo regeneracja zostało wybrane przez teologów dla wyrażenia pojęcia nowego życia, nowego narodzenia, duchowego zmartwychwstania, nowego stworzenia i ogólnie rzecz biorąc w odniesieniu do nowego, nadprzyrodzonego życia które otrzymują wierzący jako Boże dzieci. Prawidłowo rozumiejąc, oznacza źródło życia wiecznego, które zostaje udzielone wierzącemu w Chrystusa w momencie gdy w Niego uwierzy. Jest to natychmiastowe przejścieze stanu duchowej śmierci do stanu duchowego życia..
(więcej…)

Zbawieni od czego? – część 2 konieczność piekła

Wstęp

Większość tych, którzy szydzą dziś z jeziora ognistego, czyni to prawdopodobnie z kilku powodów. Najważniejszym z nich jest pragnienie aby podążać ich własnymi grzesznymi drogami, bez obciążania swego sumienia konsekwencjami ich czynów. Nie chcą oni słyszeć, że to co czynią, myślą, zamierzają, chcą – jest złe, jest zawsze i ustawicznie złe.

Nie chcą słyszeć, że za swój grzech poniosą karę.

Często słyszy się: „czy miłosierny i kochający Bóg, może skazać kogokolwiek na wieczne męki w piekle?” Niezrozumienie Bożego charakteru i niezrozumienie natury grzechu łatwo może prowadzić do postawienia takiego błędnego pytania.

 

(więcej…)

Zbawieni od czego? – część 1 groza piekła

Groza piekła

Mat. 13:49-50 49 Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie i wyłączą złych spośród sprawiedliwych; 50 I wrzucą ich do pieca ognistego. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów

Biblijna nauka o piekle ognistym, jest jedną z najbardziej lekceważonych nauk z całego Pisma Świętego. Kiedy dzisiaj wspomina się o piekle, to tylko z ironicznym uśmieszkiem na ogół podśmiewa się, jak gdyby sama myśl o istnieniu wiecznego piekła ognistego o którym tak jasno naucza Pan Jezus Chrystus w Swoim Słowie, była tak „staroświecka”, że tylko ktoś naiwny, albo prostak mógłby wierzyć, że takie miejsce naprawdę istnieje. Nie tak trudno taką postawę zrozumieć.

(więcej…)

Dzisiaj będziesz ze mną w Raju

Dwa sposoby reakcji na cierpienie

Łuk. 23:32-43 32 Prowadzono też dwóch innych, złoczyńców, aby razem z nim zostali straceni. 33 A gdy przyszli na miejsce zwane Miejscem Czaszki, ukrzyżowali tam jego i złoczyńców, jednego po prawej, a drugiego po lewej stronie. 34 Wtedy Jezus powiedział: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią. Potem podzielili jego szaty i rzucali o nie losy. 35 A lud stał i przypatrywał się, i wraz z przełożonymi naśmiewał się z niego, mówiąc: Innych ratował, niech ratuje samego siebie, jeśli on jest Chrystusem, wybranym Boga. 36 Naśmiewali się z niego również żołnierze, podchodząc i podając mu ocet; 37 I mówili: Jeśli ty jesteś królem Żydów, ratuj samego siebie. 38 Był też nad nim napis sporządzony w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: To jest król Żydów. 39 A jeden z tych złoczyńców, którzy z nim wisieli, urągał mu: Jeśli ty jesteś Chrystusem, ratuj siebie i nas. 40 Lecz drugi odezwał się, gromiąc go słowami: I ty się Boga nie boisz, chociaż ponosisz tę samą karę? 41 My doprawdy – sprawiedliwie, bo odbieramy należną zapłatę za nasze uczynki, ale on nic złego nie zrobił. 42 I powiedział do Jezusa: Panie, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa. 43 A Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę powiadam ci: Dziś będziesz ze mną w raju.

Istnieją dwa rodzaje reakcji na nasze cierpienie:

  1. Możemy przeciwstawić się Bogu i powiedzieć: „Jeśli jesteś tak wielkim, potężnym i kochającym Bogiem, dlaczego jestem w tym piekielnym bałaganie?”
    .
  2. Albo możemy uznać, że jesteśmy grzesznikami i nie zasługujemy na żadne dobre rzeczy wołając o litość i pomoc w czasach desperacji. Świat jest pełen tych,którzy sprzeciwiają się Bogu we własnej sprawiedliwości i zakładają, że Stwórca wszechświata jest zobowiązany do sprawienia, aby ich życie było spokojne. Ale niewielu jest, którzy rozumieją, że Bóg nam nic nie jest winny i że dobro, które znajdzie się na naszej drodze będzie wynikiem Jego miłosierdzia, a nie naszej zasługi.

Myślę, że Łukasz spisał tekst o dwóch złodziejach, aby nauczyć nas, że istnieje wielka nagroda w sposobie reakcji na cierpienie. Dwaj złodzieje reprezentują dwa różne sposoby reagowania na cierpienie, które odnoszą się również do cierpienia Chrystusa.

(więcej…)

Doktryna anihilacji

.

Uciekając od nieuniknionej kary

Psalm 146:3-4 3 Nie pokładajcie ufności we władcach ani w żadnym synu ludzkim, u którego nie ma wybawienia. 4 Opuszcza go duch i wraca do swojej ziemi; w tymże dniu zginą wszystkie jego myśli.

Człowiek posiada ciało i duszę. I choć ciało umrze, to do czasu wskrzeszenia i uzyskania nowych ciał (jedni odkupionych i doskonałych ku zbawieniu, drudzy ciał przeznaczonych ku wiecznemu niszczeniu i zatraceniu) dusza pozostanie na zawsze nieśmiertelna. Wieczność istnienia człowieka powinna przerażać każdego nienawróconego grzesznika, ponieważ Bóg jest sprawiedliwym sędzią, który w gniewie odpłaci każdemu niezbawionemu dając do wypicia kielich swojego gniewu. I jeśli kielich tego gniewu nie został wypity przez Chrystusa za ciebie, jeśli odrzucasz dzieło Jezusa na krzyżu, będziesz ten kielich musiał pić przez całą wieczność. Najpierw, po śmierci w piekle, a potem w jeziorze ognistym.

Są jednak na świecie ludzie, którym nie wsmak jest Boża sprawiedliwość. Jedni odrzucają istnienie Boga jako takiego, inni zmiękczają Jego atrybut sprawiedliwości do poziomu, gdzie gniew jest albo czasowy, albo w ogóle nie jest cechą Bożą uznając, że po śmierci dusza grzesznika ulega zniszczeniu.

Obie grupy są w wielkim błędzie.

(więcej…)

Wschód słońca z wysoka

Łuk. 1:78-79 78 Dzięki serdecznemu miłosierdziu naszego Boga, przez które nawiedził nas wschód słońca  z wysoka; 79 Aby oświecić siedzących w ciemności i w cieniu śmierci, aby skierować nasze kroki na drogę pokoju.

Wstęp

Powyższe słowa zostały wypowiedziane przez Zachariasza, ojca Jana Chrziciela (a Jan przyszedł na świat aby wyprostować drogę יְהוָ֑ה Jahwe Izaj. 40:3 czyli Κυρίου Kyriou –  Pana Jezusa Marek 1:3), wypowiedziany pod natchnieniem Ducha Świętego co oznacza, że każde słowo zawarte w tekście jest prawdą potwierdzoną i zabezpieczoną przez samego Boga.

wers 67 A Zachariasz, jego ojciec, będąc napełniony Duchem Świętym, prorokował:

Przesłanie nieomylnego i zawierającego jedynie prawdę proroctwa zawartego w wersach 78-79 odnosi się do:

  1. Źródła łaski
  2. Przyjścia na świat Mesjasza, jego pochodzenia i natury
  3. Jego misji

(więcej…)

Główna rzecz chrześcijańskiego nauczania

Potop herezji

W obliczu zalewu nauk, które sugerują, że sednem chrześcijaństwa są znaki, cuda, padania, śmiechy, piania, gdakania, mówienie nikomu niezrozumiałym bełkotem, czy fantazjowanie traktowane jako prorokowanie, przypomnę artykuł, który zredagowałem wiele lat temu, a który mówi o tym, co według autora listu do Hebrajczyków jest sednem chrześcijańskiego zwiastowania.

Obawiam się, że w wielu zborach autor tego listu nie zostałby dopuszczony do głosu, gdyż nigdzie nie wypowiada się o ‘charyzmatach’, a to może oznaczać, że ‘nie wierzy w działanie Ducha Świętego’. (więcej…)

Retroaktywny charakter ofiary Chrystusa

Za jakie grzechy?

Rzym. 3:25 Jego to Bóg ustanowił przebłaganiem przez wiarę w jego krew, aby zadeklarować swoją sprawiedliwość przez odpuszczenie, w swojej cierpliwości, przedtem popełnionych grzechów;

Hebr. 9:15 I dlatego jest pośrednikiem nowego testamentu, ażeby przez śmierć poniesioną dla odkupienia występków, popełnionych za pierwszego testamentu, ci, którzy zostali powołani, otrzymali obietnicę wiecznego dziedzictwa.

Po ukrzyżowaniu ofiara Chrystusa działa aktywnie w taki sposób, że oczyszcza z każdego grzechu. Ukrzyżowanie umożliwiło to oczyszczenie przez pełne zadośćuczynienie i usprawiedliwienie każdego wybranego do zbawienia grzesznika:

Kol. 2:13 I was, gdy byliście umarłymi w grzechach i w nieobrzezaniu waszego ciała, razem z nim ożywił, przebaczając wam wszystkie grzechy

Ale co z czasem przed ukrzyżowaniem? Skuteczność ofiary Chrystusa, złożonej przez wiecznego Ducha (Hebr. 9:14), była identyczna jak po ukrzyżowaniu.

Psalm 85:2 Przebaczyłeś nieprawość twego ludu, zakryłeś wszystkie ich grzechy

Na krzyżu Pan Jezus umarł za wszystkie grzechy wszystkich ludzi wybranych do zbawienia żyjących od początku do końca świata. Umarł tak za grzechy przeszłe jak i przyszłe.

  • Jeśli chodzi o wierzących przed Chrystusem, Mesjasz zapłacił za wszystkie grzechy, jakie popełnili przez całe swoje życie tak przed, jak i po nawróceniu. Zatem wszystkie grzechy Adama zostały przybite do krzyża
    .
  • Jeśli chodzi o współczesnych Chrystusa, którzy żyli w tym samym czasie co On, Mesjasz przybił do krzyża wszystkie grzechy, które wybrani do zbawienia popełnili do czasu ukrzyżowania oraz wszystkie grzechy, które popełnili po ukrzyżowaniu Chrystusa. I tak np. Marii, matce Jezusa odpuszczono wszystkie grzechy, jakich się dopuściła przed śmiercią, jak i po śmierci Chrystusa.
    .
  • Jeśli chodzi o nasze pokolenie, Chrystus przybił do krzyża wszystkie grzechy, które wybrani do zbawienia popełnili przed nawróceniem oraz te, które popełnią po nawróceniu.
    .
  • Jeśli chodzi o wszystkie przyszłe pokolenia, Chrystus przybił do krzyża wszystkie grzechy, które wybrani do zbawienia popełnią w czasie swojego życia tak przed, jak i po nawróceniu.

Innymi słowy, ofiara Chrystusa ma tak samo proaktywny, jak i retroaktywny charakter. Została zaplanowana z myślą o grzechach z przeszłości, jak i przyszłości. Działa tak samo w przód, jak i wstecz.

(więcej…)

Grzesznicy w rękach rozgniewanego Boga

Groźba gniewu

5 Mojż. 32:35ich noga poślizgnie się w wyznaczonym czasie.

 

Werset ten pokazuje groźbę gniewu Bożego nad niesprawiedliwymi, niewierzącymi Izraelitami – nad widzialnym ludem Bożym, mającym dostęp do środków łaski, który jednak pomimo wszystkich cudownych dzieł, jakich dokonał dla nich Bóg, jak pokazuje werset 28, jest ludem bezradnym i ich nie rozumie.

5 Mojż. 32:28 Ten naród bowiem jest pozbawiony rady i nie ma rozumu.

Mając wszelakie dobra niebieskie wydali gorzki i trujący owoc, jak o tym mówią dwa poprzednie wersety.

5 Mojż. 32:32-33 32 Ich winorośl bowiem pochodzi z winorośli Sodomy i z pól Gomory, ich grona to grona trujące, ich kiście są gorzkie. 33 Ich wino jest jadem smoków, okrutną trucizną żmij.

Werset, który wybrałem na dzisiejsze rozważanie: „ich noga poślizgnie się w wyznaczonym czasie.„, pokazuje grozę kary i zguby, na którą narażeni byli owi nieprawi Izraelici:

(więcej…)

Twoje świadectwo nie dotyczy ciebie

Żyjemy w erze narcyzmu

Filip. 3:8 Owszem, wszystko uznaję za stratę dla znakomitości poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana, dla którego wszystko utraciłem i uznaję to za gnój, aby zyskać Chrystusa;

Czasy obecne to era samorealizacji, nieustępliwy wyścig samodoskonalenia. Magazyn „Time” doniósł, że w 2013 roku

„narcystyczne zaburzenia osobowości są prawie trzykrotnie wyższe w przypadku osób po dwudziestce niż w przypadku pokolenia, które ma 65 lat lub więcej. 58% studentów przekroczyło skalę narcyzmu w 2009 r. w porównaniu z rokiem 1982.”

Z czasem, Zachód stał się bardziej narcystyczny i podobnie stali się ludzie w naszych kościołach. Widzimy to w mediach społecznościowych. Słyszymy to przy kawie. Widzimy to, gdy młodzi ludzie odrywają się od życia i grup społecznych, aby zrobić sobie selfie.

(więcej…)

Jeśli kalwinizm jest prawdą, po co ewangelizować?

Historia Kalwinizmu

Gdy patrzymy na historię Stanów Zjednoczonych, widzimy że największe przebudzenia, te najbardziej imponujące w historii tego kraju zostały wywołane przez suwerenność Boga, z udziałem ludzi którzy byli oddani doktrynom łaski. Pierwsze wielkie przebudzenie w 1730-1740 z udziałem Jonathana Edwards’a i George Whitefield’a. Były one niezwykłym wylaniem łaski Bożej, jak również wylaniem Bożego przebudzenia przez ludzi którzy głosili doktryny łaski.

Standardową krytyką kalwinizmu jest to, że podważa on słuszność ewangelizacji, że jeśli Bóg już dokonał wyboru, to nie ma żadnego powodu żeby ewangelizować. Ale faktem jest, że największymi ewangelistami w historii Kościoła, przez większą jego część, byli kalwiniści.

(więcej…)

Czy można utracić zbawienie?

Psalm 13:5 Lecz ja zaufałem twemu miłosierdziu; moje serce rozraduje się twoim zbawieniem.

Wstęp

Jedną z wielkich kontrowersji wszechczasów na łonie eklezjalnym była i jest kwestia czy zbawienie można utracić. Rzeki atramentu – a nawet krwi – zostały wylane, a niezliczone dyskusje teologiczne i pseudo teologiczne były i będą kontynuowane. Od setek lat kalwiniści przeciwko arminianom i na odwrót… I aktualnie mamy wielu wierzących, którzy nie potrafiliby się określić jeśli chodzi o swoją przynależność doktrynalną, jednak mają swoje bardziej lub mniej sprecyzowane zdanie na ten temat.

  • Jedni mówią: „Raz zbawiony, na zawsze zbawiony”.
  • Inni twierdzą że „Zbawienie można utracić”.

Kto ma rację? Artykuł niniejszy ma na celu rzucenie światła na tę sprawę, z pomocą nieomylnego Słowa Bożego i refleksji. Więc bez dalszej zwłoki, zacznijmy.

(więcej…)

Zmiłuję się nad kim się zmiłuję

Winni sami sobie

Rzym. 9:14-16 14 Cóż więc powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Nie daj Boże! 15 Mówi bowiem do Mojżesza: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, a zlituję się, nad kim się zlituję. 16 A więc nie zależy to od tego, który chce, ani od tego, który zabiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie.

Kiedy człowiek upadł, tj. kiedy posłuchał się rady szatana i skosztował zakazanego owocu natychmiast umarł duchowo, kilkaset lat później umarł fizycznie.

1 Mojż. 2:17 Ale z drzewa poznania dobra i zła jeść nie będziesz, bo tego dnia, kiedy zjesz z niego, na pewno umrzesz .

1 Mojż. 5:5 A tak wszystkich dni, które żył Adam, było dziewięćset trzydzieści lat i umarł.

Nikt człowieka do zjedzenia owocu nie zmuszał, był to akt jego liberum arbitrum, wolnej woli, wtedy jeszcze nie pozbawionej libertos, czyli umiejętności czynienia tego, co się Bogu podoba. W chwili duchowej śmierci libertos zostało przez człowieka utracone, a jego wolna wola została skażona grzechem w taki sposób, że wszystkie jego uczynki były złe i nie mogły podobać się Bogu.

1 Mojż. 6:5-6 5 A gdy PAN widział, że wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i wszystkie zamysły i myśli ich serca były tylko złe po wszystkie dni; 6 Żałował PAN, że uczynił człowieka na ziemi, i ubolewał nad tym całym sercem.

Gdyby Bóg chciał być tylko sprawiedliwy, powinien natychmiast po popełnieniu grzechu uśmiercić Adama nie tylko duchowo ale i fizycznie. To byłoby zarówno sprawiedliwe jak i dobre. Czemu dobre? Ponieważ grzech jest złem a zło jest antytezą dobra. Bóg jest dobry, zatem całkowite zniszczenie grzechu poprzez śmierć wszystkich grzeszników byłoby czystym dobrem i czystą sprawiedliwością. Tu wszyscy powinniśmy Bogu podziękować za to, że jest także miłosierny.

2 Mojż. 34:5-7 5 I PAN zstąpił w obłoku, stanął tam z nim, i wypowiedział imię PANA . 6 Wtedy przechodził PAN przed nim i wołał:PAN, PAN, Bóg miłosierny i litościwy, nieskory do gniewu, a bogaty w miłosierdzie i prawdę; 7 Zachowujący miłosierdzie nad tysiącami, przebaczający nieprawość, przestępstwo i grzech, lecz nieusprawiedliwiający winnego, nawiedzający nieprawość ojców na synach i na synach ich synów do trzeciego i czwartego pokolenia.

Warto w tym momencie zwrócić uwagę na następujące fakty

  • Bóg jest miłosierny, litościwy i nieskory do gniewu, przebaczający nieprawość, przestępstwo i grzech
  • Bóg nie usprawiedliwi winnego, kara musi zostać wymierzona

Jak zatem Bóg może być naraz miłosierny, litościwy i nieskory do gniewu, przebaczający nieprawość, przestępstwo i grzech a zarazem nieusprawiedliwiający winnego? Otóż Bóg, aby zachować swoją sprawiedliwość, musi ukarać za grzech. Gdyby Bóg nie karał za grzech, nie byłby ani sprawiedliwy ani dobry.

Przysłów 17:15 Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.

I tu pojawia się rola Syna Bożego, który dobrowolnie ofiarował się Ojcu, aby ponieść karę Bożą za grzech ludzi, którzy zostali wybrani do zbawienia.

1 Piotra 1:2 Wybranych według uprzedniej wiedzy Boga Ojca, przez uświęcenie Ducha dla posłuszeństwa i pokropienia krwią Jezusa Chrystusa.

Chrystus przyjął na siebie winę tych wybranych do zbawienia grzeszników, czyli za owce, i został sprawiedliwie przez Ojca ukarany, wybrani grzesznicy zbawieni a Boże doskonałe miłosierdzie wyeksponowane.

Jan 10:15-18 15 Jak mnie zna Ojciec, i ja znam Ojca; i oddaję moje życie za owce. 16 A mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. Również te muszę przyprowadzić i będą słuchać mego głosu, i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz. 17 Dlatego Ojciec mnie miłuje, bo ja oddaję swoje życie, aby je znowu wziąć. 18 Nikt mi go nie odbiera, ale ja oddaję je sam z siebie. Mam moc je oddać i mam moc znowu je wziąć. Ten nakaz otrzymałem od mego Ojca.

2 Kor. 5:21 On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.

Efez. 2:5-7 5 I to wtedy, gdy byliśmy umarli w grzechach, ożywił nas razem z Chrystusem, gdyż łaską jesteście zbawieni; 6 I razem z nim wskrzesił, i razem z nim posadził w miejscach niebiańskich w Chrystusie  Jezusie;  7 Aby okazać w przyszłych wiekach przemożne bogactwo swojej łaski przez swoją dobroć względem nas w Chrystusie Jezusie.

Ale o tym za chwilę.

(więcej…)

Czy jestem zbawiony? Nawet jeśli grzeszę?

Dylemat

Psalm 68:21 Zaiste, Bóg zrani głowę swoich wrogów i owłosioną czaszkę tego, który trwa w swoich grzechach.

Przed rozważaniem chciałbym przypomnieć czytelnikowi wspaniałe motto, którego autorem jest żyjący w latach 16161683 wieku purytanin John Owen

…Naszym obowiązkiem jest nieustannie oddawać się dziełu umartwienia i zabijania grzechów, które są w nas. Zostaliśmy wyznaczeni do zabicia wroga naszych dusz, jeśli tego nie zrobimy, wykonamy tylko połowę pracy – John Owen, O umartwianiu grzechu

Tylko człowiek zbawiony jest w stanie wykonać to zadanie

(więcej…)

Chrzest w Duchu Świętym a zbawienie

Zielonoświątkowa interpretacja

Hebr. 6:1-2 1 Dlatego zostawmy podstawowe nauki o Chrystusie i przejdźmy do tego, co doskonałe, nie zakładając ponownie fundamentu, którym jest pokuta od martwych uczynków i wiara w Boga; 2 Nauka o chrztach i nakładaniu rąk, o zmartwychwstaniu umarłych i sądzie wiecznym.

Oto jak w typowy sposób tekst Hebrajczyków interpretuje wpływowy i charyzmatyczny pastor zielonoświątkowy:

„Spójrzmy na list do Hebrajczyków, rozdział 6, wersety 1, aż do momentu, gdy dowiemy się, że istnieje sześć podstawowych doktryn Chrystusowych, o których powiedział autor Listu do Hebrajczyków. Musiał to powtórzyć wierzącym, ponieważ oni odsunęli się od doktryny upamiętania z martwych uczynków  i wiary w Boga. Mamy tu więc doktrynę chrztów (liczba mnoga) podaje również doktrynę nakładania rąk, doktrynę zmartwychwstania i doktrynę wiecznego sądu. Są to doktryny Chrystusa, fundamentalne doktryny, o których wszyscy wierzący powinni wiedzieć, a jedną z fundamentalnych doktryn jest doktryna chrztu, w liczbie mnogiej jest więcej niż jeden chrzest w Biblii. Jest doktryna kładzenia rąk, istnieje cała nauka o tym, że nie jest to tylko coś, co obserwujemy w ewangelii, to znaczy być praktykowane, więc to, co proponuję wam.” – Ante Pavkovic źródło od 21:33 do 22:39

Postulaty zielonoświątkowców

  1. Chrzest w Duchu to nie zbawienie
    .
  2. Istnieją różne chrzty, przy czym drugi chrzest to wydarzenie postzbawienne i jest nim chrzest w Duchu Świętym
    .
  3. Istnieje nakładanie rąk rozumiane jako udzielenie chrztu w Duchu Świętym
    .
  4. Powyższe dotrkyny są fundamentalne i powinny być praktykowane w kościele po wsze czasy

(więcej…)