Odnowienie naszego umysłu

Wstęp

Efez. 4:22-24
.
Że – co się tyczy poprzedniego postępowania – powinniście zrzucić z siebie starego człowieka, który ulega zepsuciu przez zwodnicze żądze; I odnowić się w duchu waszego umysłu; I przyoblec się w nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i w prawdziwej świętości.

Biblia dużo nam mówi na temat nowego narodzenia, również powyższe wersety wskazują na konieczność dokonania zmian, przyodziania się w nowego człowieka. Rodzi się pytanie:

Jak to jest możliwe?

(więcej…)

Krew Baranka Bożego

Wiara krwi

Żyjemy w czasach, gdy mówienie o krwi, o jej przelewaniu, brzmi nie tylko archaicznie, kojarząc się przede wszystkim ze średniowieczem, ale również odbierane jest jako ofensywne, okrutne, nawiązujące do używania przemocy. Musimy jednak przyznać, że nasza wiara chrześcijańska jest wiarą krwi – opartą na krwi Jezusa Chrystusa. Bez tej krwi nie byłoby naszej wiary, nie mielibyśmy przebaczenia, usprawiedliwienia i w konsekwencji zbawienia wiecznego.

Hebr. 9:12 Ani nie przez krew kozłów i cieląt, ale przez własną krew wszedł raz do Miejsca Najświętszego, zdobywszy wieczne odkupienie.

(więcej…)

Dzieło ewangelii

 

Kol. 1:6 [Ewangelia] Która dotarła do was, jak i na cały świat, i wydaje owoc, tak jak u was od dnia, w którym usłyszeliście i poznaliście łaskę Boga w prawdzie;

Najbliższy kontekst

Pierwszy rozdział Listu do Kolosan składa się z kilku głównych sekcji. Zaraz po pozdrowieniach (wersy 1-3) pojawia się fragment, którego motywem przewodnim jest ewangelia i jej dzieło (wersy 4-8), gdzie sercem rozważania jest wers 6

4. Odkąd usłyszeliśmy o waszej wierze w Chrystusa Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych;

5. Z powodu nadziei odłożonej dla was w niebie. O niej to przedtem słyszeliście w słowie prawdy ewangelii;

6. Która dotarła do was, jak i na cały świat, i wydaje owoc, tak jak u was od dnia, w którym usłyszeliście i poznaliście łaskę Boga w prawdzie;

7. Jak też nauczyliście się od naszego umiłowanego współsługi Epafrasa, który jest wiernym sługą Chrystusa dla was;

8. Który też oznajmił nam waszą miłość w Duchu.

Zgodnie z kontekstem możemy odczytać siedem cech ewangelii:

  • otrzymywana jest przez wiarę, która jest pełnym przekonaniem i zaufaniem: Odkąd usłyszeliśmy o waszej wierze
  • skutkuje miłością będącą dziełem Ducha Świętego: o miłości względem wszystkich świętych; Oznajmił nam waszą miłość w Duchu.
  • spoczywa na nadziei: Z powodu nadziei odłożonej dla was w niebie
  • idzie na cały świat: Która dotarła do was, jak i na cały świat
  • daje stały wzrost: wydaje owoc,
  • jest osadzona w prawdzie: poznaliście łaskę Boga w prawdzie;
  • jest głoszona przez ludzi: nauczyliście się od naszego umiłowanego współsługi Epafrasa.

Wcześniej rozważonym sednem ewangelii jest śmierć i zmartwychwstanie (Dzieje 4:10) – ofiara Chrystusa na krzyżu (Filip. 2:8), która zadośćuczyniła Bogu za grzechy (Rzym. 4:25; 1 Kor. 15:3; Gal. 1:4, 1 Piotra 2:24) wybranych luidzi z całego świata (Obj. 5:9; Rzym. 3:25; 1 Jana 2:2; 4:10) czyniąc ich rzeczywiście (a nie potencjalnie) zbawionymi (Kol. 1:13; Hebr. 6:18-20; Rzym. 8:28-30; Efez. 2:5-6 ) a tym samym przeniesionymi do królestwa niebieskiego.

(więcej…)

Przed Trybunałem Chrystusa

Krytyka a osądzanie

Rzym. 14:10-12 Dlaczego więc ty potępiasz swego brata? Albo czemu lekceważysz swego brata? Wszyscy bowiem staniemy przed trybunałem Chrystusa. Jest bowiem napisane: Jak żyję, mówi Pan, ugnie się przede mną każde kolano i każdy język będzie wysławiał Boga. Tak więc każdy z nas sam za siebie zda rachunek Bogu.

W tym fragmencie Słowa Bożego jesteśmy zachęcani do zaniechania oceny i krytyki uczynków innych chrześcijan. Nie oznacza to, że nie powinniśmy osądzać, piętnować i odrzucać grzechu, ale nie odnosi się to do oceny jakości i wartości życia innych braci w wierze.

Zbyt często jednak chrześcijanie dają się ponieść pragnieniu krytykowania innych, aby ich własne życie wydawało się być choćby nieco lepsze. Innymi słowy starają się zredukować prawie do zera innych braci, starając się w ten sposób wywyższyć samych siebie.

(więcej…)

Nie przez uczynki wcale

Katolicki młot na protestantów?

Powszechnie, gdy dyskusja o odnowie przez chrzest pojawia się pomiędzy protestantami i katolikami, katolik szybko wskazuje na Tytusa 3:5, aby argumentować o odnowie przez chrzest wodny. Zakłada się, że ten fragment mówi tak jasno i spokojnie o byciu odnowionym przez wodę chrztu, że staje się młotem w dyskusji. Próba przedyskutowania fragmentów, które mówią o odrodzeniu będącym aktem Boga samego poza kontekstem rytuału, staje się nieistotna. Staje się to, więc, przykładem dochodzenia do wniosku zanim się go udowodni.

Często podaje się różne argumenty, aby umocnić kontrolę nad tym fragmentem:

  • Słowo na obmycie może być również przetłumaczone jako woda lub jest używane w kontekście rytualnego oczyszczenia
  • Wszyscy ojcowie Kościoła wierzyli w to, a byli ekspertami w grece, łacinie itd.

(więcej…)

Zbawienie z uczynków?

Synergizm uczynków i wiary?

Jakuba 2:24 Widzicie więc, że człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków, a nie tylko z wiary.

Jeśli oderwać z kontekstu stwierdzenie zawarte w tekście Listu Jakuba faktycznie człowiek nieumocniony przez Ducha Świętego może dojść do wniosku, że zbawienie jest  pochodną wiary i uczynków. Rzymski katolik widzi powyższy tekst następująco:

człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków, a nie tylko z wiary.

Tego typu interpretacja nie tylko jest sprzeczna z najbliższym kontekstem, ale także zaprzecza całokształtowi nauki Słowa Bożego w temacie zbawienia. Czyniąc zbawienie zależnym od uczynków człowieka jeśli o człowieka chodzi to drzwi do nieba i społeczności z Bogiem zostają zamknięte. Bogu zaś zostaje odebrana chwała za zbawienie.

(więcej…)

Soteriologiczny Kot Schrödingera

„Kto ma być zbawiony będzie. Ale to Bóg wie, kto konkretnie to jest, a kto nie, my nienasza pewność nie jest argumentem.”Janusz Kucharczyk, wykładowca WBST

Ewangelia kontra fałszywa religia

Ewangelia jest jasna, prosta i nie posiada dwuznaczności. Słowo Chrystusa to tak – tak i nie – nie. Niejednoznaczność to cecha fałszywej religii. Fałszywa religia będzie nauczać, że żaden człowiek nie może wiedzieć czy jest zbawiony. Owszem, herezja nie musi koniecznie zaprzeczać możliwości zbawienia, lecz postawi każdego wyznawcę w pozycji całkowitej niepewności. Innymi słowy, ten kto tkwi w fałszywej religii będzie nauczany, że nie może wiedzieć na pewno, czy jest zbawiony.

Oto słowa diabła:

„Chociaż nasze osobiste zbawienie nie jest zapewnione, wciąż musimy w nie mieć nadzieję. W Biblii św. Paweł używa zwrotów: „nadziei zbawienia” lub „nadziei na życie wieczne” . Gdybyśmy mieli pewność o niebie, to nie byłoby potrzeby nadziei. Nadzieja to nie to samo, co pewność.
.
Nadzieja jest ufnym oczekiwaniem błogosławieństwa Bożego i uszczęśliwiającego oglądania Boga; jest także lękiem przed obrażeniem miłości Bożej i spowodowaniem kary.
[kkk 2090]”
.
Źródło

Ujmując to inaczej według Rzymu nadzieja jest dwuznaczna: z jednej strony to oczekiwanie na zbawienie, nie w sensie pewności lecz  w sensie życzeniowym, z drugiej strony nadzieja to strach przed Bożą karą.

  • zbawienie i zatracenie wierzącego są tak samo prawdopodobne
    /
  • to prowadzi do braku pewności co do stanu, w jakim człowiek się znajduje
    .
  • nikt nie może być pewnym swojego zbawienia, tak samo jak nikt nie może być pewny swojego potępienia

Nauka reprezentowana przez Rzym oraz przez Janusza Kucharczyka mają to samo źródło i nie jest nim Chrystus.

(więcej…)

Herezja Federalnej Wizji

Pytanie o zbawienie

Czy prezbiterianie wierzą, że w Nowym Przymierzu są nie tylko zbawieni? To jest nie tylko ci, których oczyszcza krew Chrystusa – jak w Hebr. 12:24? Nie powinni tak wierzyć. Ale brzmi to jak pewna nowoczesna herezja reformowana: Federalna Wizja (ang.  Federal Vision)

Poniższy artykuł przedstawi główne problemy tej teologii, która w subtelny, acz śmiertelny sposób, atakuje doktrynę zbawienia z łaski przez wiarę.

(więcej…)

Nadzieja ewangelii

Z powodu nadziei…

Kol. 1:5 Z powodu nadziei odłożonej dla was w niebie. O niej to przedtem słyszeliście w słowie prawdy ewangelii;

Chrześcijanie to nie ludzie, którzy zupełnie jak hazardziści, stawiają na jakąś liczbę i mają nadzieję, że kulka ruletki wyląduje w oczekiwanym miejscu przynosząc im wygraną. To nie jest tego typu nadzieja: rozumiana jako forma niepewnej przyszłości.

(więcej…)

Pośmiertna szansa na zbawienie

1 Piotra 3:18-20 18 Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby nas przyprowadzić do Boga; uśmiercony w ciele, lecz ożywiony Duchem; 19 W którym poszedł i głosił też duchom będącym w więzieniu; 20 Niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego raz oczekiwała Boża cierpliwość, kiedy budowano arkę, w której niewiele, to jest osiem dusz, zostało uratowanych przez wodę.

Antybiblijna nauka

W zależności od przyjętej pozycji teologicznej istnieją dwie możliwości błędnej interpretacji pwyższego tekstu.

  • Pierwszą z nich będzie uznanie, że duchy nieposłuszne za dni Noego to ludzie przebywający w piekle czyli dolnej części krainy umarłych.
    .
  • Drugą będzie uznanie, że duchy którym Chrystus głosił to upadłe anioły, które nie zachowały Bożego zakazu zbliżania się do ludzkich kobiet.

W obu przypadkach założeniem jest, że istotom znajdującym się w piekle ogłoszona została ewangelia w rozumieniu szansy na zbawienie. Głównym powodem, dla którego zwodziciele błędnie interpretują powyższy fragment jest odrzucenie Bożej suwerenności oraz usilna i podświadoma próba potwierdzenia doktryny uniwersalnego zbawienia wszystkich istot stworzonych przez Boga. Innymi słowy według fałszywych nauczycieli Bóg jest tak miłosierny, że tylko nieliczne demony i ludzie znajdą się w jeziorze ognistym. Większość pójdzie do nieba.

W artykule zostanie obalona pierwsza z herezji

(więcej…)

Okiem Kalwinisty – więcej zbawionych czy potępionych?

Kwestia nieporozumienia

Nie ma wątpliwości, że spośród wszystkich doktryn Kalwninizmu tak zwane Limitowane Odkupienie jest najbardziej niezrozumianą i kontrowersyjną. Niestety wielu interpretuje ją jako wskazanie na zbawienie ograniczone samo w sobie, czego skutkiem jest niewielu zbawionych. Charles H. Spurgeon z pewnością tak nie myślał, co wykaże jego poniższe kazanie.

(więcej…)

Ilu będzie zbawionych, cz. 10 – analiza doktrynalna

Powszechne przekonanie

Większość osób wierzy, że tylko niewielu będzie zbawionych. Wiara ta jest oparta w zasadzie o 2 fragmenty Pisma.

Mat. 7:13-14 13 Wchodźcie przez ciasną bramę. Szeroka bowiem jest brama i przestronna droga, która prowadzi na zatracenie, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. 14 Ciasna bowiem jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują.
.
Mat. 22:14 Wielu jest bowiem wezwanych, lecz mało wybranych.

Czy rzeczywiście w niebie znajdzie się niewielka garstka, podczas gdy jezioro ogniste będzie okupowane przez niezliczone rzesze potępieńców?

(więcej…)

Do czego przeznaczył nas Bóg?

Ostrożnie z tym zbawieniem

1 Tes. 5:9 Gdyż Bóg nie przeznaczył nas na gniew, lecz abyśmy otrzymali zbawienie przez naszego Pana Jezusa Chrystusa;

Po nabożeństwie i mojej usłudze, usłyszałem m. in. od jednego Brata: „…z tym «nieutraceniem zbawienia», to trzeba ostrożnie …”. Zabrzmiało to trochę jak zarzut. Następnie dowiedziałem się, że taka nauka, to nic innego jak – „ewangelia sukcesu”. Zarzucono mi coś, czego jestem od jakiegoś czasu – śmiertelnym wrogiem. Cały tydzień (do dnia publikacji tych refleksji) – rozważałem to w swoim sercu przed Panem, jako moje doświadczenie. I tym, pragnę się jeszcze podzielić.

(więcej…)

Dzisiejsi bohaterowie wiary

Gal. 2:4-5 4 z powodu wprowadzonych fałszywych braci, którzy się wkradli, aby wyszpiegować naszą wolność, jaką mamy w Chrystusie Jezusie, aby nas zniewolić. 5 Nie ustąpiliśmy im ani na chwilę i nie poddaliśmy się, aby pozostała wśród was prawda ewangelii.Nie ustąpiliśmy im ani na chwilę i nie poddaliśmy się, aby pozostała wśród was prawda ewangelii.

Zagrożenia dla prawdy Słowa

Dzisiejsi „Bohaterowie Wiary”, to każdy z nas (jak i całe zbory) – świadczący indywidualnie, że pokłada całkowite zaufanie w Boże obietnice;

  • w łasce zbawienia z wiary
  • w wolności od panowania grzechu w naszym nowym życiu
  • w pragnieniu do przestrzegania Ewangelii, jako woli Bożej

W głoszeniu Dobrej Nowiny dziś, często mamy do czynienia z trzema – głównymi grupami zwiedzionych (oszukanych) ludzi w Bożym przekazie:

  1. niewierzący w Boskość Chrystusa
  2. wierzący w Boskość Chrystusa, ale mający nauki wykraczające poza Ewangelię Chrystusa
  3. przyjmujący innego ducha

Symbolicznie i skrótowo uważam, można im odpowiedzieć tak:

Kto nie ma w sercu nauki o Jezusie Chrystusie, jako Bogu i Zbawicielu, to znaczy, że nie ma nic; a kto pragnie należeć do Chrystusa – Ewangelii Jego przestrzegać będzie!
.
(więcej…)

Pismo, Tradycja i Rzym

Serce wiary chrześcijańskiej

Żadna doktryna nie jest ważniejsza dla teologii ewangelicznej niż doktryna usprawiedliwienia tylko przez wiarę — zasada Reformacji sola fide (zbawienie tylko z wiary). Marcin Luter nazwał to artykułem, który określa, czy Kościół stoi, czy też upada. Historia dostarcza wielu obiektywnych dowodów potwierdzających ocenę Lutra. Kościoły i denominacje, które mocno trzymają się sola fide, pozostają ewangeliczne. Ci, którzy chcą się poddać w tym punkcie, nieuchronnie

  • kapitulują wobec liberalizmu,
  • powracają do pośrednictwa ludzkiego kapłaństwa
  • lub przyjmują jeszcze gorsze formy apostazji.

Dlatego historyczny ewangelikalizm zawsze traktował usprawiedliwienie przez wiarę jako centralną, biblijną, wyróżniającą się — jeśli nie najważniejszą doktrynę, aby wstąpić na drogę prawości. Nie byłoby daleko od prawdy zdefiniowanie ewangelicznych chrześcijan jako tych, którzy wierzą w usprawiedliwienie tylko przez wiarę.

(więcej…)

Wieczna Ewangelia

Skała naszego zbawienia

Obj. 14:6 I zobaczyłem innego anioła lecącego środkiem nieba, który miał ewangelię wieczną (αἰώνιον aionion), aby ją zwiastować mieszkańcom ziemi, wszystkim narodom, plemionom, językom i ludom;

Znajomość Mesjasza w różnych ekonomiach zbawienia jest zawsze taka sama. Od Adama, pierwszego człowieka, któremu głoszono ewangelię zbawienia, po ostatniego odkupionego będzie takie samo. Nie ma dwóch różnych ewangelii, nie ma różnych Mesjaszy, nie ma różnej drogi. Ewangelia jest wieczna, ponieważ jej wielkie i niezmienne prawdy istniały od zawsze.

Greckie słowo  αἰώνιος aionios oznacza wiek, cykl (o czasie), seria wieków rozciągających się do nieskończoności, światy

Słowo to ma wiele znaczeń: „czas trwania życia”, „życie”, „pokolenie”, „los”, „dola”, „wieczność”, „epoka”, „wiek”. „Eon” to zatem imię czegoś, co trwa, co ma jakiś zakres i treść (los, dolę), ale trudno powiedzieć, żeby było jakimś bytem jednostkowym czy osobowym. Wszystkie eony noszą zatem imiona abstrakcyjne odwołujące się do szerokich idei, których precyzyjne przełożenie na język polski jest po prostu niemożliwe, – O herezjach, s. 34

Ewangelia wieczna, jej komponenty i treść rozciąga się na wszelkie czasy, epoki i wieki. Treść wiary była i jest zawsze taka sama.

  • Bóg jest sprawiedliwy i karze śmiercią za grzech
  • Zbawienie jest z Bożej łaski i nie wynika z ludzkich uczynków
  • Karę za grzech poniesie Mesjasz
  • Mesjasz jest wcielonym Bogiem

(więcej…)

Sola Scriptura, Ewangelia i Kościół Rzymskokatolicki

O ewangelikalizmie

Pytanie: Czy mógłbyś zdefiniować czym jest ewangelikalizm?

James White: Aha, zaczynamy trudnym pytaniem. Dawniej łatwo było to zrobić, ponieważ można było zdefiniować Ewangelię, i kilka rzeczy, które definiowały ewangelikalizm takie jak

  • poddanie się biblijnemu autorytetowi,
  • biblijnej ewangelii,
  • powrotowi Jezusa Chrystusa 
  • konserwatywnemu biblizmowi.

Niestety dzisiaj, szczególnie w krajach zachodnich ludzie identyfikowani jako ewangelicy odstają bardzo od tego standardu. Mam nadzieję, że tak nie jest w miejscu skąd pochodzicie, ale tak może się stać, a jeśli tak jeszcze nie jest, prawdopodobnie tak będzie, ponieważ nawet takie doktryny jak Trójca zostają naruszone między ludźmi identyfikującymi się jako ewangelicy.

(więcej…)

Ilu będzie zbawionych, cz. 9 – Nienarodzone dzieci i osoby pozbawione zdolności rozeznawania

Co z dziećmi i osobami umysłowo niezdolnymi do rozeznania?

Pismo Święte jasno i klarownie naucza iż grzech Adama jest pośrednio przypisany wszystkim ludziom bez wyjątku. W Adamie wszyscy zgrzeszyli.

Rzym. 5:12 Dlatego, tak jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech – śmierć, tak też na wszystkich ludzi przeszła śmierć, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.

Apostoł uczy tutaj, że wszyscy jesteśmy skazani na śmierć (śmierć przeszła na wszystkich ludzi), ponieważ wszyscy zgrzeszyliśmy. Podstawą naszego potępienia nie są przede wszystkim nasze rzeczywiste grzechy, ponieważ nawet niemowlęta umierają, które nie popełniły żadnych osobistych grzechów. Raczej, podstawą naszego potępienia jest nasz grzech w Adamie, lub grzech Adama jako naszego przedstawiciela.

Nauczanie o pośrednim przypisaniu jest takie, że wszyscy jesteśmy skazani na śmierć, ponieważ wszyscy jesteśmy grzeszni. Paweł nie pisze jednak: „Ponieważ wszyscy są grzeszni”, ale „Ponieważ wszyscy zgrzeszyli”.

(więcej…)

Świętość, do której mamy dążyć

Hebr. 12:14 Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do świętości, bez której nikt nie ujrzy Pana.

Potajemnie wprowadzona nauka

Nauki pana Cyrikasa wkroczyły do ewangelikalizmu z wielkim hukiem i stały się niemal normą zdrowego nauczania. Jednak otwartą kwestią jest czy ten zielonoświątkowy nauczyciel prezentujący zdawałoby się umiarkowane podejście do charyzmatów (to w dalszym ciągu kontynualista) głosi zbawienie z uczynków? Jest to zabójcza doktryna, która może być wprowadzana podstępnie, choć ściśle otoczona prawdą, że jest niemal niemożliwa do wykrycia. Posłuchajmy co mówią uczniowie pana Cyrikasa spytani o to, czy doskonałość świętości czyli bezgrzeszność jest osiągalna za życia:

Boże standardy są niestety bardzo wysokie, dlatego bycie uczniem kosztuje. Nie staniemy sie doskonali poprzez własne wysilki, ale mamy wzór – Jezusa, Ducha Świętego i modlitwę. Doskonalość jest możliwa. Pozatym są ostrzezenia w bibli dla wierzacych. Wystarczy zobaczyć tekst Hebrajczyków 12:14

Podsumowanie pozycji doktrynalnej:

  • Bóg ustanowił wysokie standardy uczniostwa (prawda)
  • Doskonałość nie jest osiągalna przez własne wysiłki (prawda)
  • Istnieją ostrzeżenia dotyczące nieosiągnięcia doskonałości przez wierzących  (nieprawda)
  • Doskonałość jaką należy osiągnąć to ta ziemska, za życia w ciele (staniemy się doskonali mając wzór – Jezusa, Ducha Świętego i modlitwę  – błąd doktrynalny)
  • Koszt bycia uczniem to osiągnięcie doskonałości, jest to warunek zbawienia (doskonałość jest możliwa, są ostrzeżenia w biblii dla wierzących herezja zatracenia)

(więcej…)

„Zbawienie” po katolicku

Katolickie dodatki do ewangelii

Gal. 5:4 Pozbawiliście się Chrystusa wszyscy, którzy usprawiedliwiacie się przez prawo; wypadliście z łaski.

Są na świecie rzeczy, które się nawet największym Apostołom nie śniły. Gdyby przykładowo Apostoł Paweł, który tak srogo zganił Galatów za dodanie jednego wymogu do Ewangelii, zobaczył wyznanie wiary rzymskiego katolicyzmu – osiwiałby. Jak dalece organizacja watykańska odeszła od prostoty nauki Jezusa głoszącej zbawienie z łaski bez jakichkolwiek uczynków?

Moje życie było by o wiele lżejsze gdybym nie musiał zajmować się problemem Rzymskiego Katolicyzmu. Spójrzmy prawdzie w oczy, w moim kraju miałbym o wiele więcej otwartych drzwi, gdybym nie mówił co mówię i nie robił co robię w związku z Rzymskim Katolicyzmem. Tu się pojawia problem. List do Galacjan ciągle jest w Nowym Testamencie. Jeśli nie byłoby w Nowym Testamencie listu do Galacjan, być może mógłbym jakoś uciec od tego problemu..Galacjanie dodali jedną rzecz do Ewangelii na co Paweł im powiedział: jesteście anathema czyli przeklęci.

Kiedy patrzę na to, co Rzym dodał do Ewangelii. Nie tylko jeżeli chodzi o mszę, ale także czyściec, odpusty. A rzymsko katoliccy  księża, kiedy są wyświęcani, są nazywani alter Christus (drugi Chrystus). A ich sakramentale prawo do przebaczania grzechów i udzielania sakramentu pokuty, i ich kontrola nad kanałami łaski przez sakramenty i cała reszta tych rzeczy..Kiedy patrzę na to, to myślę, że ludzie w Galacji nigdy nawet nie śnili dodawać do Ewangelii tyle, co Rzym dodał do Ewangelii. Więc jeżeli dodanie jednej rzeczy do Ewangelii spowodowało Bożą anatemę, to co dopiero dwóch tuzinów rzeczy.

(więcej…)