utworzone przez Reformowani | lis 9, 2021 | Ekumenizm, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Złowieszczy ryk jamnika
Jużci to szanowny zwodziciel, wyznawca uniwersalizmu zbawczego (wierzy, że Chrystus umarł za wszystkich bez wyjątku) oraz herezji zielonoświątkowstwa (sam osobiście „prorokuje”) Andrzej Cyrikas przepełniony gniewem jeszcze do niedawna zarzekał się, że nie poda ręki tym z chrześcijan, którzy przyjmują biblijną prawdę o zaniku apostolskich darów, cudów-znaków czyniącym z tej prawdy element wyznania wiary. Pogniewał się bo mu z kręgu wpływów uciekła nie jedna osoba a cały Zbór Chrześcijański ze Szczecina. Poszło o cesacjonizm.
Pan Andrzej wydał w tej sprawie nawet oświadczenie:
„Nie wierzysz, że dary duchowe są aktywne w kościele i twierdzisz, że przeminęły? Dopóki nie uczynisz ze swojego przekonania obowiązującej doktryny, a jakże teologicznej, masz moją przyjaźń, braterstwo i miłość. Jeśli jednak stworzysz taką doktrynę, to zgodnie z Biblią nie podam ci ręki, ponieważ niszczysz Kościół Jezusa. Amen!” – Andrzej Cyrikas
Zbór Chrześcijan w Szczecinie wyszedł z kręgu wpływów Cyrikasa właśnie ze względu na cesacjonizm i stąd wzięła się stanowcza reakcja naszego szanownego zwodziciela. Niszczenie kościoła to w jego rozumieniu oczywiście wyjście z denominacji (czyli brak jedności doktrynalno-monetarnej), a ponieważ powodem był cesacjonizm doktryna została uznana za szkodliwą. I zdaje się, że w eklektycznym i pozbawionym jakiegokolwiek standardu bagnie unii ponad podziałami CHWE pojawił się poważny problem.
Choć Pismo ostrzega: człowiek, który nie panuje nad swoim duchem, jest jak miasto zburzone i bez muru (Przysłów 25:28) prowadzony przez innego ducha szanowny zwodziciel Cyrikas w bezmyślny sposób strzelił sobie w kolano. Wiadomość jest prosta w przekazie: jeśli cesacjoniści konfesjonalni nie są godni bratania się, to powinni opuścić szeregi jego ugrupowania. Można jedynie domyślać się jak wielkie zamieszanie spowodował ów jamniczy ryk, dość jednak powiedzieć, iż niebawem sprawa została załatwiona polubownie.
I to w bardzo interesującym stylu
(więcej…)
utworzone przez SebTer | lis 4, 2021 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Wiara to nie wybór
Za kazalnicami wielu kościołów często słyszy się takie stwierdzenia:
„Bóg zrobi wszystko, co możliwe, aby zachęcić nas do dokonania właściwego wyboru”.
Jeśli to prawda, dlaczego Bóg postanowił, że wielu nigdy nie usłyszy Ewangelii? Dlaczego wiecznie „wyświęcił” fałszywych nauczycieli w wielu kościołach, aby głosili fałszywą ewangelię? (5 mojż. 13:1-5; 1 Król. 22:20-23; Judy 1:4; Obj. 13:5; 2 Tes. 2:11)
Judy 1:4 Wkradli się bowiem pewni ludzie, od dawna przeznaczeni na to potępienie, bezbożni, którzy łaskę naszego Boga zamieniają na rozpustę i wypierają się jedynego Pana Boga i naszego Pana Jezusa Chrystusa.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 29, 2021 | Soteriologia: nauka o zbawieniu
Czas deformacji
2 Kor. 11:3 Lecz boję się, by czasem, tak jak wąż swoją przebiegłością oszukał Ewę, tak też wasze umysły nie zostały skażone i nie odstąpiły od prostoty, która jest w Chrystusie.
Gdy na drzwiach kościoła Wszystkich Świętych w Wittenberdze Marcin Luter przybił 95 tez, piekło zadrżało w swoich posadach. Był dzień 31 października 1517 roku pańskiego, kiedy żelazny tron papieża-antychrysta został nadkruszony a wraz z nim jego despotyczne i bezwzględne rządy. Krok po kroku Reformatorzy przywracali Ewangelię – suwerenne, monergistyczne dzieło Boga, oraz odrzucali herezję – ludzkie zasługi wspierające dzieło zbawienia.
Utworzono pięć filarów Reformacji
- Sola Scriptura – Pismo jest materialnie i formalnie wystarczalne do zbawienia i stanowi jedyną podstawę teologii
.
- Sola Gratia – zbawienie jest tylko z suwerennej Bożej łaski, niczym nie zasłużonej przez człowieka
.
- Sola Fide – zbawienie jest tylko przez wiarę, której Bóg udziela komu chce
.
- Solus Christus – jedynie Chrystus jest zbawicielem; Maria, papież, święci ani nawet sam człowiek nie może dopomóc w tym dziele; Chrystus też jest jedyną Głową Kościoła
.
- Soli Deo gloria – dlatego też tylko Bogu, jedynemu Zbawicielowi należna jest chwała
Rzymski papież słusznie został uznany za antychrysta i wroga chrześcijaństwa, syna zatracenia, który wynosi się ponad Boga. Antychryst podjął się walki z Kościołem: politycznej (przekonując władców, aby tępili Reformację), fizycznej (wywołując wojny oraz pogromy) i doktrynalnej (powołując do tego celu zakon jezuitów).
Polityka i prześladowania, nie pokonały chrześcijaństwa. Jednak czego nie zdołały uczynić ogień i miecz, udało się osiągnąć podstępem. Jezuicka doktryna „wolnej woli” zabójcza dla Ewangelii trucizna (przez jej twórców zwana „cudownym lekiem na Protestantyzm”) wsączona w umysły protestanckich teologów wydała śmiertelny owoc. W rezultacie tego, 504 lata później, na świecie istnieje ponad 45 000 denominacji twierdzących, że są chrześcijańskie. Jednak w zdecydowanej większości są to grupy pozbawione Ewangelii.
Współcześni „ewangeliści” zaprzeczają wielu fragmentom Ewangelii:
- Jedni mówią, że nie jesteśmy całkowicie zdeprawowanymi grzesznikami, bo mamy wolną wolę.
,
- Inni mówią, że nie ma wiecznego, niezmiennego planu Boga; że Bóg nie jest suwerenny.
.
- Niektórzy mówią, że Chrystus umarł za wszystkich ludzi bez wyjątku.
.
- Jeszcze inni zaprzeczają, że zbawienie jest z łaski tylko przez wiarę.
.
- Kolejni nauczają, że zbawienie wynika z wiary oraz świadomego posłuszeństwa Chrystusowi, że bez dobrych uczynków nie można wejść do nieba
Dzień Reformacji to powód do dumy dla papiestwa. Okaleczone, zdeformowane i pozbawione Ewangelii „chrześcijaństwo” na kolanach pielgrzymuje do Rzymu. Jedyną siłą, jaka może zatrzymać ów pochód to Ewangelia Jezusa Chrystusa.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | paź 21, 2021 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Istotne pytanie
Pewien brat pyta:
„Ponieważ my, kalwiniści, wierzymy, że Bóg przeznaczył jednych do życia wiecznego, a innych do wiecznego potępienia, ku chwale Jego bogatego miłosierdzia i sprawiedliwej mocy (Rzym. 9:22-23), to co Bóg ma na myśli, gdy odnosi się do niektórych jako wymazanych z Jego księgi życia?”
Tutaj podaje trzy teksty odniesienia
2 Mojż. 32:31-33 31. Mojżesz więc wrócił do PANA i powiedział: Proszę, ten lud popełnił wielki grzech, bo zrobił sobie bogów ze złota. 32. Teraz jednak przebacz ich grzech, a jeśli nie, wymaż mnie, proszę, z twojej księgi, którą napisałeś. 33. PAN powiedział do Mojżesza: Tego wymażę z mojej księgi, kto zgrzeszył przeciwko mnie.
.
Obj 3:5 Kto zwycięży, będzie ubrany w białe szaty i nie wymażę jego imienia z księgi życia, lecz wyznam jego imię przed moim Ojcem i przed jego aniołami.
.
Obj 22:19 A jeśli ktoś odejmie coś ze słów księgi tego proroctwa, odejmie też Bóg jego dział z księgi życia i ze świętego miasta, i z rzeczy, które są opisane w tej księdze.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | paź 6, 2021 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Wstęp
1 Tym. 1:19 Mając wiarę i czyste sumienie, które niektórzy odrzucili i stali się rozbitkami w wierze.
Pytanie, na które zdecydowałem się odpowiedzieć, brzmi: co oznacza „stać się rozbitkiem w wierze”? Arminianie argumentują, że człowiek, o którym mówi się, że „stał się rozbitkiem” w swojej wierze, to ktoś, kto kiedyś miał prawdziwą zbawczą wiarę, ale który przez swój grzeszny sposób życia jest teraz zgubiony i zginie na wieki.
Czy tego naucza tutaj Paweł?
Zanim odpowiemy na to pytanie, należy zauważyć, że Paweł mówi do Tymoteusza jako sługi Ewangelii, a przez niego do każdego sługi Ewangelii. Ci, którzy głoszą Ewangelię łaski muszą sami być przykładem tego, co głoszą. Sami muszą wierzyć w Ewangelię, trzymając się mocno Słowa Bożego i muszą prowadzić życie w czystości moralnej. Napomnienie Apostoła Pawła jest więc na czasie, szczególnie dzisiaj, gdy tak często słyszymy o godnych pożałowania upadkach tych, którzy przynoszą Ewangelię i innych kaznodziejów, którzy zdają się w nic nie wierzyć.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 4, 2021 | Eklezjologia: nauka o kościele, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Co z tymi dziećmi?
Mat. 21:15-16 15. A gdy naczelni kapłani i uczeni w Piśmie zobaczyli cuda, które czynił, i dzieci wołające w świątyni: Hosanna Synowi Dawida, rozgniewali się. 16. I zapytali go: Słyszysz, co one mówią? A Jezus im odpowiedział: Tak. Czy nigdy nie czytaliście: Przez usta niemowląt i ssących przygotowałeś sobie chwałę?
Powszechnie przyjęta pozycja co do dzieci, które nie osiągnęły wieku dojrzałości intelektualnej (która różnie jest definiowana w zależności od kraju pochodzenia a nawet płci, dziewczynki dojrzewają wcześniej od chłopców) odrzuca ich zbawienie. Proponenci tej nauki twierdzą stanowczo, iż do zbawienia niezbędna jest wiara, zatem mały człowiek nie mogąc zrozumieć przekazu Ewangelii siłą rzeczy nie może być odrodzony. Posłuchajmy świadectwa pewnego kaznodzieji:
„Przypomina mi się czas, w którym widziałem kobietę z pięcioletnią córką, która rozmawiała o swojej wierze chrześcijańskiej. Ta mała dziewczynka powiedziała mamie: „Kocham Jezusa”, a matka odpowiedziała: „Nie, nie kochasz. Nie jesteś wystarczająco dorosła„ – źródło
Wyraźnym warunkiem odrodzenia jest dojrzałość, a dokładniej rzecz ujmując – bliżej nieokreślona dojrzałość, subiektwynie rozpoznawana przez rodzica, czy też, ujmując to nieco szerzej, lokalną społeczność wierzących. Stąd wynika całkowity brak pewności co do duchowego życia dzieci osób wierzących. Podsumować to można w następujący sposób:
„Skąd można wiedzieć, czy twoje dziecko jest zbawione? Nie można„ – Todd Friel, źródło
(więcej…)
utworzone przez SebTer | wrz 29, 2021 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Wprowadzenie
Efez. 1:9-12 9. Oznajmiając nam tajemnicę swojej woli, według swego upodobania, które sam w sobie postanowił; 10. Aby w zarządzeniu pełni czasów wszystko zebrał w jedno w Chrystusie, i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi. 11. W nim, mówię, w którym też dostąpiliśmy udziału, przeznaczeni według postanowienia tego, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli; 12. Abyśmy istnieli dla uwielbienia jego chwały, my, którzy wcześniej położyliśmy nadzieję w Chrystusie.
Temat tego artykułu nie jest łatwy, ale ma ogromne znaczenie dla tych, którzy kochają Reformowaną prawdę. Reformowany myśli i żyje teologicznie. Dla niego największe znaczenie ma poznanie jego Boga, który objawił się w swoich dziełach i Słowie. Doskonale rozumie, że nie może pojąć Boga, bo Bóg jest nieskończony, Jego Istota jest niezgłębiona, a Jego dzieła zawsze napełniają nas adorującym podziwem. Ale nadal człowiek Reformowany pragnie coraz więcej wiedzieć o swoim Bogu, a także pojąć to, co Bóg sam o sobie objawił.
Bóg jest jeden. Dlatego musi być jedność w Jego objawieniu, jedność myśli i celu we wszystkich Jego dziełach. I dlatego dziecko Boże, zwłaszcza Reformowane dziecko Boże, nie może spocząć, dopóki nie nauczy się widzieć i rozumieć tej jedności myśli i celu. Z tego punktu widzenia chcemy rozważyć miejsce potępienia w głoszeniu Ewangelii.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | wrz 21, 2021 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Handlarze „ewangelii”
2 Kor. 2:17 Nie jesteśmy bowiem jak wielu, którzy kupczą słowem Bożym, lecz ze szczerości, jak od Boga mówimy w Chrystusie przed obliczem Boga.
Wśród złych tendencji naszych czasów, które są destrukcyjne dla kościoła Chrystusowego i wywracają zdrową doktrynę, za jedną z najbardziej złowrogich uważam szybko rosnącą praktykę handlowania Jezusem i duchowymi błogosławieństwami zbawienia. Handlarze zbawienia, udający, że są głęboko zainteresowani zbawieniem grzeszników, przemierzają naszą ziemię, wiedzą jak przyciągnąć masy na gigantyczne spotkania ewangelizacyjne lub przebudzeniowe swoimi emocjonalnymi kazaniami, często prostackiego typu, i zamiast głosić Ewangelię Jezusa Chrystusa, degradują Zbawiciela i Jego zbawienie do artykułów handlowych oferowanych za tanią cenę dobrej woli grzesznika.
I znajdują wielu naśladowców, nie tylko na spotkaniach przebudzeniowych i spotkaniach misji, ale także wśród sług Słowa Bożego w ustanowionych kościołach.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 30, 2021 | Prima Scriptura, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Przedmowa
Jana 7:17 Jeśli ktoś chce wypełniać jego wolę, ten będzie umiał rozeznać, czy ta nauka jest od Boga, czy ja mówię sam od siebie.
Bóg zapowiedział, że wierzący będą w stanie rozróżniać prawdę od fałszu. Sam Jan, ostatni z żyjących Apostołów nie obawiał się oceny głoszonej przez siebie teologii. Ponieważ był on teologicznym fundamentem chrześcijaństwa (por. Efez. 2:20-22; 3:4-5) wręcz zachęcał czytelników do rozeznawania prawdy. Przemawiając z Ducha Świętego trafiał do odbiorcy, w którym był ten sam Duch prowadzący do wszelkiej prawdy (Jan 14:16-18; 16:13; 1 Jana 2:20). Każdy chrześcijanin ma nie tylko prawo ale i obowiązek kwestionować nauczanie, jeśli nie jest ono zgodne z Pismem, co potwierdził autor 13 z 27 ksiąg Nowego Testamentu, Apostoł Paweł (Gal. 1:8-9).
Nie tak sprawy wyglądają w świecie fałszywych religii. Najważniejsze tradycje hinduizmu opierają się na koncepcji guru i relacji guru z jego uczniem. Uczeń traktuje guru jak wcielenie boga z czego płynie prosta implikacja: guru nie może się mylić. Podobne są mechanizmy uzależnienia od przywódców w wielu innych religiach, zwłaszcza tych bardziej rozwiniętych, z rozbudowaną literaturą religijną.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 27, 2021 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Religijna konfuzja
2 Kor. 5:21 On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.
Grzech Adama przypisywany jest całemu światu, przypisywanie grzechu wybranych Chrystusowi i Sprawiedliwość Chrystusa przypisywana wybranym. Przypisywana sprawiedliwość Chrystusa jest bardzo „rzeczywista”.
Sprawiedliwość Boża objawiona w Ewangelii (Rzym. 1:16-17) ustanowiona i wniesiona przez naszego Pana Jezusa Chrystusa (Dan. 9:24) jest czymś, na co On zasłużył i jest prawnie przeniesiona przez Boga w drodze przypisania na konto Jego ludu. To jest coś, czego nie można zobaczyć ludzkim okiem. Innymi słowy, jest to niewidzialne. Czy to oznacza, że nie jest prawdziwe ani rzeczywiste? Potrzeba oka wiary, aby zobaczyć i uwierzyć, że to wystarczy (Rzym. 9:30-33). Niektórzy ludzie religijni mówią, że to nie wystarczy i jest potrzebne „wlanie” sprawiedliwości.
To właśnie mają na myśli katolicy:
„Jeżeli ktoś mówi, że ludzie są usprawiedliwieni albo przez samo przypisanie sprawiedliwości Chrystusowej, albo przez samo odpuszczenie grzechów, z wyłączeniem łaski i miłości, które są rozlane w ich sercach przez Ducha Świętego i są im wrodzone; albo nawet, że łaska, dzięki której jesteśmy usprawiedliwieni, jest jedynie przychylnością Bożą: niech będzie obłożony anatemą” – Kanon XI Soboru Trydenckiego
Oraz inni ludzie religijni, nazywając tym samym biblijną doktrynę prawną fikcją.
„Nie tylko jesteśmy uznani za prawych; jesteśmy uczynieni sprawiedliwymi” […] „Wierzący grzesznik jest usprawiedliwiony przez wlaną w niego sprawiedliwość” – John MacArthur, Usprawiedliwienie przez wiarę, 1988, s. 98, 122
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 23, 2021 | Prima Scriptura, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Wstęp
1 Tym. 5:19-21 19. Nie przyjmuj oskarżenia przeciwko starszemu, chyba że na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków.20. A tych, którzy grzeszą, strofuj w obecności wszystkich, aby i inni się bali. 21. Zaklinam cię wobec Boga i Pana Jezusa Chrystusa, i wybranych aniołów, abyś tego przestrzegał,nie mając względu na osoby, nie kierując się stronniczością.
Ewangelia według Jezusa, John F. MacArthur, Jr. Grand Rapids: Zondervan, indeksowane, 253 strony, 1988. Przedmowa: James Montgomery Boice i J. I. Packer.
Od kilku lat kwestia „zbawienia panującego Pana” jest przedmiotem kontrowersji. Oglądanie debaty jest bolesne, gdyż żadna ze stron nie może wyjaśnić tej historii. Przypomina to oglądanie debaty między mormonami i Świadkami Jehowy na temat Chrystusa lub między antynomianami i teonomistami na temat prawa Bożego.
Jednym z głównych bohaterów debaty o zbawieniu panującego Pana był John MacArthur, pastor kościoła Grace Community Church w Sun Valley w Kalifornii, prezes The Master’s College and Seminary oraz znany w całym kraju kaznodzieja radiowy.
„Ludzie zawsze potykali się o prostotę zbawienia”,- wołał MacArthur, pocierając swoje posiniaczone kolana.
MacArthur ubolewa nad „porażką współczesnego ewangelizmu”, ale będąc na wpół arminianinem, nie rozumiejąc i nie wierząc w biblijne doktryny o usprawiedliwieniu przez samą wiarę i przypisaną sprawiedliwość Chrystusa, nie może zrozumieć przyczyn tej porażki i opowiada się za rozwiązaniem, które doprowadzi do jeszcze gorszej sytuacji. Zamiast krytykować wszechobecny arminianizm dzisiejszego ewangelizmu, arminianizm, który wypacza i wywraca Ewangelię Jezusa, MacArthur atakuje usprawiedliwienie jedynie przez wiarę i sugeruje, że uczynki powinny być rozumiane jako część wiary. Z historycznego punktu widzenia, nacisk na uczynki był zazwyczaj strategią debaty zarówno Kościoła Rzymskiego, jak i protestanckich arminian. Była to również strategia przeciwników Pawła.
Na okładce książki MacArthura, „Ewangelia według Jezusa”, znajdują się pochwały od The Fundamentalist Journal, Alliance Life, The Standard, Jamesa Montgomery’ego Boice’a, Davida Hockinga i J. I. Packera. W swojej przedmowie Packer w zdumiewający sposób stwierdza, że
„zbawienie panującego Pana” jest „dominującym nurtem protestanckiego konsensusu w sprawie natury usprawiedliwiania z wiary”
i atakuje biblijny pogląd, że wiara jest „tylko i wyłącznie przyjęciem prawdy o zbawczej roli Jezusa”.
Akceptacja zbawczej roli Jezusa, jak mówi Packer, „to mniej niż wiara i mniej niż zbawienie”. Packer uważa, że książka MacArthura jest
„dobra, jasna, przekonująca i budująca”. „To, co jest kwestionowane”, pisze, „to natura wiary”.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | sie 19, 2021 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Wstęp
Efez. 1:4-5 4. Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości. 5. Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli
Wybór jako doktryna kościoła jest często albo mało rozumiany, albo stanowczo negowany. Mamy do czynienia albo z nieznajomością tej prawdy, albo z celowym jej niezrozumieniem.
Jaka jest biblijna prawda o wybraniu? Możemy zdefiniować wybranie jako wieczny, suwerenny, łaskawy dekret Boga, na mocy którego wybiera On Kościół jako ciało Chrystusa, ze wszystkimi jego indywidualnymi członkami, każdy na swoim miejscu, do wiecznego zbawienia i chwały.
Przyjrzyjmy się bliżej poszczególnym częściom tej definicji.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | sie 16, 2021 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Ewangelia Boża
Dla kogoś, kto jest zaznajomiony z Pismem Świętym, znaczenie tematu tego artykułu, czyli Ewangelii, będzie oczywiste. Temat ten jest bardzo ważny sam w sobie, a nie tylko w świetle tego, że zawsze było i nadal jest wiele nieporozumień w odniesieniu do pytania, czym jest Ewangelia i jak powinna być głoszona. Wystarczy kilka odniesień z Biblii, aby udowodnić to stwierdzenie. Pismo Święte bardzo często mówi o Ewangelii, bezpośrednio lub pośrednio. Definiuje ją jako „Ewangelię Bożą”.
Rzym. 1:1 Paweł, sługa Jezusa Chrystusa, powołany apostoł, odłączony do głoszenia ewangelii Boga
.
2 Kor. 11:7 Czyż popełniłem grzech, uniżając samego siebie, abyście wy byli wywyższeni, że za darmo głosiłem wam ewangelię Bożą?
.
1 Tes. 2:8-9 8. Darzyliśmy was taką życzliwością, że gotowi byliśmy użyczyć wam nie tylko ewangelii Boga, ale i naszych dusz, bo staliście się nam drodzy. 9. Pamiętacie przecież, bracia, naszą pracę i trud. Pracując bowiem dniem i nocą, aby nie obciążyć nikogo z was, głosiliśmy wam ewangelię Boga.
.
1 Piotr 4:17 Nadszedł bowiem czas, aby sąd rozpoczął się od domu Bożego, a jeśli rozpoczyna się od nas, to jaki będzie koniec tych, którzy są nieposłuszni ewangelii Bożej?
To jest Boża Ewangelia, nie nasza. On to wymyślił, On to zrealizował, On to ogłasza. W związku z tym, jeśli chcemy głosić Ewangelię, najważniejsze jest, abyśmy nauczyli się od Niego czym jest, jakie są jej treści i jak powinna być głoszona.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 12, 2021 | Prima Scriptura, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Prima Scripturalne florilegia
Hebr. 13:9 Nie dajcie się zwieść rozmaitym i obcym naukom.
Bóg wyposażył swój kościół w nauczycieli Słowa nie pozostawiając go bezbronnym i chwiejnym z powodu powiewu dziwnych nauk (Efez. 4:11-14; 2 Tym. 2:25; Tyt. 1:9; Kol. 1:28).
- Tak było w Starym Przymierzu wargi kapłana bowiem mają strzec poznania i jego ustami ludzie mają pytać o prawo, gdyż on jest posłańcem PANA zastępów (Mal. 2:7)
.
- Tak jest w Nowym Przymierzu abyście się nauczyli na naszym przykładzie nie wykraczać ponad to, co jest napisane. (1 Kor. 4:6)
Brak teologicznego rozeznania ewidentnie prowadzi do stagnacji a w ostateczności duchowej martwoty, dziwi zatem podejście współczesnego kościelnictwa, które zwróciło się przeciw fundamentalnym zasadom Reformacji, z których najważaniejszym filarem, ostoją odnowy była doktryna Sola Scriptura – samo Pismo. Zupełnie jak w czasach upadku pierwszego chrześcijaństwa, gdzie autorytet wielkich teologów zrównał się a następnie przyćmił autorytet Pisma:
„Do autorytetu Pisma Świętego doszedł teraz, niejednokrotnie wysuwając się na plan pierwszy, autorytet wybitnych przedstawicieli tradycji kościelnej. Z grubsza można by tak powiedzieć: w sporach teologicznych pierwszych czterech stuleci dyskusje prowadzono na podstawie tekstów Pisma Świętego; [od V wieku] nasi bizantyjczycy przewistawiają sobie wzajemnie cytaty patrystyczne.” – L. J. Rogier, Historia Kościoła t. 1 s 287
Oparcie wiary o cytaty największych autorytetów w konsekwencji spowodowało deklinację i redukcję teologii do bezmyślnego i bezrefleksyjnego powtarzania utartych schematów, jakżeż często zawierających błędy. Używając analogii, kościół pierwszych wieków również posiadał swego rodzaju teologiczne „memy” , którym nawet nadano specyficzną nazwę:
Florilegium [dosł. „zbiór kwiatów”] – w średniowiecznej łacinie określenie na zbiór cytatów pochodzących z dzieł najwybitniejszych autorytetów, najczęściej z dziedziny teologii lub filozofii.
Tym właśnie jest prima Scripturalizm, upośledzeniem pozycji Słowa Bożego na korzyść kultu jednostek –„nieomylnych”, ludzkich nauczycieli. Mając powyższe na uwadze posłuchajmy rozważania o teologicznym „kwiatku” prominentnego pastora, przez niektórych zwanego „Spurgeonem Afryki”.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 9, 2021 | Egzegezy, Prima Scriptura, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Pytanie o Ewangelię
Rzym. 1:16-17 16. Nie wstydzę się bowiem ewangelii Chrystusa, ponieważ jest ona mocą Boga ku zbawieniu dla każdego, kto uwierzy, najpierw Żyda, potem i Greka. 17. W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boga z wiary w wiarę, jak jest napisane: Sprawiedliwy będzie żył z wiary.
Pytanie o Ewangelię nie ma sobie równych. Towarzyszy ono światu od jego Upadku kiedy to pierwsi ludzie starali się zbawić od gniewu Boga (Marek 16:16; Jan 3:36; Rzym. 1:18; Kol. 3:5-6) chowając się przed Nim oraz zakrywając swoją nagość liśćmi (1 Mojż. 3:7-8).
Ludzkie starania, ta pierwsza i prymitywna zarazem forma religii, okazały się całkowicie bezwartościowe (1 Mojż. 3:9-13; Izaj. 64:6), niezdolne do wyzwolenia z przekleństwa śmierci (1 Mojż. 2:17; Efez. 2:1-3; Kol. 2:13), które towarzyszy każdemu od momentu poczęcia (Hiob 15:14; Izaj. 48:8; Przysłów 22:15; Psalm 51:5; 58:3).
Skoro zbawiająca sprawiedliwość Boga wynika z „wiary w wiarę”, aby mieć całkowitą pewność zbawienia warto zadać sobie trud i zbadać co fraza ta oznacza.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 6, 2021 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Legalistyczny bajzel
Rzym. 8:1 Dlatego teraz żadnego potępienia nie ma dla tych, którzy są w Jezusie Chrystusie, którzy nie postępują według ciała, ale według Ducha.
Wiele razy, gdy pojawia się temat pewności zbawienia, rozmowa jest skierowana na przyczyny wątpliwości. Popularną odpowiedzią, której ludzie używają jako wymówki, by wątpić w zbawienie, jest to, że nie wątpią w Chrystusa, ale raczej wątpią w siebie. Widzą, że
- ich posłuszeństwo jest słabe,
- ich miłość jest zimna,
- ich owoce nie kwitną
- i „czują się” niezbawionymi z powodu winy za grzech.
Co sprawia, że sprawy są jeszcze bardziej zagmatwane, inni ludzie próbujący ich pocieszyć, idą dalej niesłusznie, mówiąc, że te wątpliwości są prawdopodobnie najlepszym dowodem na to, że dana osoba jest zbawiona. Przyjrzyjmy się kilku sprawom, które mogą pomóc w rozwikłaniu tego bałaganu i miejmy nadzieję, że skierują nas na właściwe skupienie się na Ewangelii.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | lip 29, 2021 | Soteriologia: nauka o zbawieniu
Wstęp
Tekst ten dotyczy kwestii czasu usprawiedliwienia grzeszników przed Bogiem, a to automatycznie dotyczy czasu przypisania grzechów wybranych Bożych Chrystusowi, jak również przypisania sprawiedliwości Chrystusa wybranym Bożym. Bóg usprawiedliwia swój lud na podstawie sprawiedliwości Chrystusa, którą On im przypisał.
Pozwólcie, że na początku wyjaśnię, iż nigdy nie uważałem kwestii czasu usprawiedliwienia za kwestię Ewangelii, chyba że czyjś pogląd na czas albo zaprzecza, albo myli, albo ignoruje ewangeliczną prawdę o przypisanej sprawiedliwości Chrystusa, która jest jedyną podstawą zbawienia i usprawiedliwienia przed Bogiem oraz jedynym źródłem i mocą duchowego życia w nowym narodzeniu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 19, 2021 | Soteriologia: nauka o zbawieniu
O autorze
Wilhelmus à Brakel (1635 – 1711) reprezentuje niderlandzką „późniejszą reformację” czyli Afscheiding, ruch z jednej strony mocno ugruntowany w ortodoksji doktryn łaski, zwanych Pięcioma Punktami Kalwinizmu, z drugiej gorąco aprobujący herezję dobrointencyjnej oferty ewangelii jawnie zaprzeczającą doktrynie nieodpartej łaski.
Pozytywną stroną jego teologii (przez co stał się sławny w całym kraju) było przekonanie o separacji koscioła i państwa, co do tego ostatniego wierzył iż jest suwerenny a przez to
„żadna władza polityczna nie ma prawa złożyć z urzędu duchownego” – Joel. R. Beeke, Purytanie, Tolle Lege s. 602
Niestety w teologii Wilhelmusa à Brakela wyraźnie słychać echo trzech herezji, jakie uderzyły w kościół chrześcijański, mianowicie:
- Propagowaną przez marrowistów ideę dobrointencyjnej ofety ewangelii (czyli korzeń amyraldianizmu, który zakłada iż Bóg oferuje ewangelię wszysktim jednakowo)
.
- Pietyzm (gdzie źródłem prawdy są ludzkie przeżycia, czy też doświadczenia) czyli fundament heretyckiego ruchu zielonoświątkowego
.
- Kolejną jest koncepcja przymierza uczynków rzekomo zawartego z Adamem w raju (znajdziemy to tak w Katechizmie Baptystycznym jak i Westminsterskim Wyznaniu Wiary)
W ten sposób zaatakowane zostały doktryny nieodpartej łaski, epistemologiczny monopol Pisma Świętego na prawdę oraz wprowadzony zalążek legalizmu. Fragmenty, co do których należy zachować szczególną ostrożność zostały zaznaczone kolorem czerwonym.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | lip 13, 2021 | Prima Scriptura, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Potępienie a wyznania wiary
Historyczny i konfesyjny kalwinizm wyznaje nie tylko doktrynę wybrania, ale także potępienia czy też pominięcia. Te dwie rzeczy razem nazywane są podwójną predestynacją.
Kanony z Dort, czyli oryginalne Pięć Punktów Kalwinizmu, nauczają doktryny potępienia jako części doktryny predestynacji
Rozdział I Artykuł 15
.
Tym, co szczególnie wskazuje i poleca nam wieczną i niezasłużoną łaskę wybrania jest wyraźne świadectwo Pisma Świętego, iż nie wszyscy, lecz tylko niektórzy są wybrani, podczas gdy inni mocą odwiecznego wyroku zostają pominięci, których Bóg, w swym suwerennym, najsprawiedliwszym, nienagannym i niezmiennym upodobaniu postanowił zostawić w powszechnej nędzy w którą z własnej woli wpadli, i nie dać im zbawiającej wiary i łaski nawrócenia, lecz pozwalając im w swym sprawiedliwym osądzie, by kroczyli swymi własnymi drogami i na koniec, dla ogłoszenia Swej sprawiedliwości, potępić i ukarać ich na wieczność nie tylko z powodu ich niewiary, lecz także za ich wszystkie inne grzechy. Jest to wyrok potępienia, który w żaden sposób nie czyni Boga autorem grzechu (sama myśl o tym jest bluźnierstwem), lecz ogłasza, iż jest On strasznym, nienagannym i sprawiedliwym Sędzią i Mścicielem grzechu.
Westminsterskie Wyznanie Wiary uczy tego obok wybrania w
Rozdziale III, Artykuły III i VII
.
III. Przez swoje postanowienie i dla okazania Swej chwały Bóg przeznaczył pewnych ludzi i aniołów do wiecznego życia, innym postanowił wieczną śmierć.
.
VII. Na chwałę Swojej sprawiedliwości Bóg zechciał okryć resztę ludzkości hańbą i gniewem. Uczynił to za jej grzechy, według niepoznawalnego zrządzenia Swojej woli, przez którą, gdy zechce, rozciąga i utrwala łaskę, oraz dla chwały Swojej suwerennej władzy nad stworzeniami.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | cze 17, 2021 | Prima Scriptura, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Chrystus naszą sprawiedliwością
Prawdziwe zbawienie panującego Pana (Lordship salvation) może tylko oznaczać, że osoba Chrystusa jest Panem zbawienia, nie z powodu uczynków lub posłuszeństwa człowieka, ale na podstawie Jego doskonałej sprawiedliwości (meritum condignum) – Jego posłuszeństwo które Bóg Ojciec przypisuje swoim wybranym.
Adam był nieposłuszny prawu i w ten sposób poniósł na siebie i całe swoje potomstwo karę śmierci, a jego grzech został przypisany wszystkim ludziom bez wyjątku, podczas gdy Chrystus, drugi Adam, doskonale przestrzegał prawa i umarł za swoje owce, aby zaspokoić wymagania Bożej sprawiedliwości. Całe dzieło sprawiedliwości Chrystusa jest przypisane wybranym, przez co będą wołać, że Chrystus jest „…naszą sprawiedliwością”
Jer. 23:6 Za jego dni Juda będzie zbawiona, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. A to jest jego imię, którym będą go nazywać: Jahwe naszą sprawiedliwością.
(więcej…)
