utworzone przez Reformowani | paź 14, 2020 | Hamartiologia: nauka o grzechu
Świat się zmienia
Rzym. 1:18 Gniew Boży bowiem objawia się z nieba przeciwko wszelkiej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi, którzy zatrzymują prawdę w niesprawiedliwości.
Przez lata byłem pastorem, widziałem, jak nasza kultura rozpada się w jej uzależnieniu od korupcji. Ludzie są zniewoleni seksem, odrętwiali wobec przemocy i ostatecznie pochłonięci własnym życiem. Szybkiemu wzrostowi wszechobecności i otwartości grzechu towarzyszy zmniejszająca się wrażliwość na sumienie. I nic dziwnego. Ludzie są szkoleni, aby ignorować swoją winę – a jednak toną w niej.
Nasza kultura wypowiedziała wojnę winie. Sama koncepcja winy jest uważana za średniowieczną, przestarzałą, nieproduktywną. Osoby, które kłopoczą się poczuciem winy, kierowane są zwykle do terapeutów, których zadaniem jest poprawienie ich własnego wizerunku. W końcu nikt nie powinien czuć się winny. Poczucie winy nie sprzyja godności i poczuciu własnej wartości.
Społeczeństwo zachęca do grzechu, ale nie będzie tolerować winy, którą ten grzech powoduje.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 31, 2020 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele, Hamartiologia: nauka o grzechu
Czy pomagasz grzeszyć swojemu pastorowi?
3 Mojż. 5:1 Gdyby ktoś zgrzeszył przez to, że usłyszał przekleństwo (אָלָ֔ה alah) i był tego świadkiem lub widział czy dowiedział się o tym, a tego nie oznajmił, będzie obciążony nieprawością;
Tekst Mojżesza bardzo wyraźnie ostrzega aby nie popełniać grzechów, przy jednoczesnym przeniesieniu środka ciężkości na te dużego kalibru, do których z pewnością zaliczają się opisywane przez hebrajskie słowo אָלָ֔ה alah
Grzechy te traktowane są na równi z kłamstwem, zabójstwem, kradzieżą, cudzołóstwem, czyli mowa o kategorii rzeczy przez Boga szczególnie znienawidzonych oraz w czasie Starego Przymierza bezwzględnie karanych śmiercią. Jest to szczególnie istotny fragment w ujęciu eklezjalnym, ponieważ o ile grzech osobisty rujnuje człowieka, to grzechy pastorów rujnują zbory oraz całe chrześcijaństwo.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 23, 2020 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu
Zadziwiająca istotność
Rzym. 1:24-28 24. Dlatego też wydał ich Bóg na łup pożądliwości ich serc ku nieczystości, aby bezcześcili ciała swoje między sobą, 25. ponieważ zamienili Boga prawdziwego na fałszywego i oddawali cześć, i służyli stworzeniu zamiast Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen. 26. Dlatego wydał ich Bóg na łup sromotnych namiętności; kobiety ich bowiem zamieniły przyrodzone obcowanie na obcowanie przeciwne naturze, 27. podobnie też mężczyźni zaniechali przyrodzonego obcowania z kobietą, zapałali jedni ku drugim żądzą, mężczyźni z mężczyznami popełniając sromotę i ponosząc na sobie samych należną za ich zboczenie karę. 28. A ponieważ nie uważali za wskazane uznać Boga, przeto wydał ich Bóg na pastwę niecnych zamysłów, aby czynili to co nie przystoi
Podczas analizowania Listu Pawła do Rzymian, trafiamy na zadziwiająco istotny fragment (1:24-28), w którym Paweł porusza problem homoseksualizmu. Kwestia ta wzbudza w naszych czasach wiele kontrowersji. Przykładowo wczoraj miała miejsce konferencja pod nazwą „Tutaj stoję” poruszająca problem duchownych, którzy praktykują homoseksualizm w Amerykańskim Kościele Luterańskim.
Na pierwszej stronie Trybuny Gwiazd opisana była historia o tym, co wyglądało na „zbrodnię nienawiści” (określenie, którym w USA opisuje się przestępstwa na tle rasowym lub światopoglądowym – przyp. tłum.). Uczeń, który był homoseksualistą, został przywiązany do płotu i pobity.
641 biskupów anglikańskich zebrało się w sierpniu na konferencji w Canterbury i większościowo przegłosowało tezę, że uprawianie homoseksualizmu jest „niezgodne z Pismem Świętym”.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 27, 2020 | Hamartiologia: nauka o grzechu, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Czy Koronawirus jest ostatnią granicą?
Pytanie: Ponieważ Koronawirus (COVID-19) jest ciągle obecny, boję się śmierci. Należę do kategorii wysokiego ryzyka, a jeden z moich znajomych ma COVID-19. Czy COVID-19 jest ostatnią granicą? Co się dzieje z człowiekiem po śmierci?
Odpowiedź: Bardzo mi przykro, że pański przyjaciel ma Koronawirusa (COVID-19). Mam nadzieję, że z tego wyjdzie. Mam nadzieję i modlę się, żebyś i ty przeżył COVID-19, jeśli zdarzy ci się zarazić. I masz rację, przygotowując się na nieznane.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 12, 2020 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu, Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
Kontekst ma znaczenie
Kol. 1:12
11. Umocnieni wszelką mocą według jego chwalebnej potęgi, ku wszelkiej cierpliwości i wytrwałości z radością;
12. Dziękując Ojcu, który nas uzdolnił do uczestnictwa w dziedzictwie świętych w światłości;
13. Który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna;
Wstępne założenie: jeśli Bóg uzdolnił zbawionych do społeczności z Nim w niebie, lecz nie zapewnił środków do osiągnięcia tego celu z całą pewnością wers 11 jest fałszywy, ponieważ stwierdza autorytatywnie, że Bóg uzdolnił zbawionego do wszelkiej cierpliwości i wytrwałości udzielając przy tym duchowej radości. Również wers 13 jest fałszywy, ponieważ użycie czasu przeszłego dokonanego w czasownikach wyrwał i przeniósł opisują pewny i niezawodny tranzyt z królestwa ciemności do światłości. Tak więc twierdzenie o warunkowym uczestnictwie w dziedzictwie świętych w światłości nie koresponduje z pewnością, o jakiej informuje nas wers 13.
Obiekcja: mimo tak jasnego świadectwa Słowa współcześni „ewangelicy” a w rzeczywistości duchowi buntownicy-Remonstranci, z całą stanowczością twierdzą, że zbawienie można utracić. Siłą rzeczy wers 12 odnoszą do końcowego celu czyli społeczności z Bogiem w niebie, całkowicie przeoczając, że tekst ten wskazuje także na obecny aspekt Królestwa, duchową rzeczywistość zbawienia w jakiej chrześcijanie mają udział i to jesze przed fizyczną śmiercią i zmartwychwstaniem.
Komu i dlaczego i za co dziękować? Co to znaczy zostać uzdolnionym? Czym jest dziedzictwo świętych? Czym jest uczestnictwo? Czy mowa tu o czasie teraźniejszym czy przyszłej rzeczywistości? Dlaczego dziedzictwo jest w światłości? Kto ma rację, Biblia i ortodoksyjne chrześcijaństwo czy Arminianie?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 24, 2020 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu
Pozorna sprzeczność
Psalm 14:1 Głupi powiedział w swoim sercu: Nie ma Boga. Są zepsuci, popełniali obrzydliwe czyny. Nie ma nikogo, kto by czynił dobro.
Mat. 5:22 Lecz ja wam mówię: Każdy, kto się gniewa na swego brata bez przyczyny, podlega sądowi, a kto powie swemu bratu: Raka, podlega Radzie, a kto powie: Głupcze, podlega karze ognia piekielnego.
W Psalmie 14:1 Bóg mówi, że tylko głupiec nie uwierzy w niego. Ale w Ewangelii Mateusza 5:22 Biblia mówi, że nie powinniśmy nikogo nazywać głupcem.
Nie rozumiem tego, czy te wersety nie kłócą się ze sobą?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 9, 2020 | Hamartiologia: nauka o grzechu, Pneumatologia: nauka o Duchu Świętym
Istotne pytania
Czym różni się posługa Ducha Świętego w Starym i Nowym Testamencie?
Czy w wierzących w Starym Testamencie na stałe zamieszkiwał Duch Święty, czy też po prostu Duch zstąpywał na nich do specjalnych zadań?
Jakie jest znaczenie Pięćdziesiątnicy?
Czy to było wtedy, gdy wierzący byli zamieszkiwani przez Ducha?
Jak wierzący w Starym Testamencie byli uświęceni?
Czy to przez przestrzeganie prawa, działanie Ducha, czy też przez jedno i drugie?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 27, 2020 | Hamartiologia: nauka o grzechu
Grzeszność ukrytego grzechu
Głoszenie prawa przez Jezusa jest druzgocącym ciosem przeciwko kłamstwu, że fasada wystarcza.
Nasz Pan wielokrotnie nauczał, że grzech ukryty w środku, ukryty przed wzrokiem wszystkich innych, obciąża tak samo jak grzech, który przejawia się w najgorszych formach bezbożnego zachowania. Ci, którzy nienawidzą innych, są tak samo winni, jak ci, którzy eksponują nienawiść; a ci, którzy oddają się prywatnym pożądliwościom, są tak samo winni jak bezmyślni cudzołożnicy.
Mat. 5: 21-3021. Słyszeliście, że powiedziano przodkom: Nie będziesz zabijał, a kto by zabił, podlega sądowi. 22. Lecz ja wam mówię: Każdy, kto się gniewa na swego brata bez przyczyny, podlega sądowi, a kto powie swemu bratu: Raka, podlega Radzie, a kto powie: Głupcze, podlega karze ognia piekielnego. 23. Jeśli więc przyniesiesz swój dar na ołtarz i tam przypomnisz sobie, że twój brat ma coś przeciwko tobie; 24. Zostaw swój dar tam przed ołtarzem, idź i najpierw pojednaj się ze swoim bratem, a potem przyjdź i ofiaruj swój dar. 25. Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, aby przeciwnik nie wydał cię sędziemu, a sędzia strażnikowi, i aby nie wtrącono cię do więzienia. 26. Zaprawdę powiadam ci: Nie wyjdziesz stamtąd, dopóki nie oddasz ostatniego grosza. 27. Słyszeliście, że powiedziano przodkom: Nie będziesz cudzołożył. 28. Lecz ja wam mówię: Każdy, kto patrzy na kobietę, aby jej pożądać, już popełnił z nią cudzołóstwo w swoim sercu. 29. Jeśli więc twoje prawe oko jest ci powodem upadku, wyłup je i odrzuć od siebie. Pożyteczniej bowiem jest dla ciebie, aby zginął jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało było wrzucone do ognia piekielnego. 30. A jeśli twoja prawa ręka jest ci powodem upadku, odetnij ją i odrzuć od siebie. Pożyteczniej bowiem jest dla ciebie, aby zginął jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało było wrzucone do ognia piekielnego.
Zatem chrześcijanie nie powinni uważać potajemnych grzechów za mniej poważne i bardziej godne szacunku niż grzechy, które wszyscy widzą. Oto trzy powody, dla których sekretny grzech jest szczególnie odrażający:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 5, 2020 | Hamartiologia: nauka o grzechu, Herezja Remonstrancji
Herezja amyraldianizmu
„Nie proszę za światem” (Jan 17:9). „Skoro Chrystus nie poświęcał swojego oddechu na modlitwę za nich, to z pewnością nie wydałby swojej drogocennej krwi, aby kupić im niebo.” – Christopher Love
Istnieje pewna nauka, która świadomie lub nie, wyznawana jest przez zdecydowaną większość ludzi: tak chrześcijan jak i heretyków. Mianowicie głosi ona iż odkupienie, jakiego dokonał Chrystus, ma nieskończoną wartość. W swojej najłagodnejszej formie doktryna ta prowadzi do hipotetycznego uniwersalnego odkupienia wszystkich ludzi, przy czym skutkuje ono jedynie względem wybranych do zbawienia, ponieważ tylko oni otrzymują łaskę wiary przez co osiągane jest zbawinie.
Mowa oczywiście o teologii amyradlianizmu, herezji stworzonej przez Mojżesza Amyrauta na potrzeby zjednoczenia wiary chrześcijańskiej z odstępcznym Arminianizmem. Największy proponent tej nauki w kręgach reformowanych to żyjący w latach 1615 – 1691 Richard Baxter, który
„był pod wielkim wpływem amyraldian i przejął wiele ich założeń, w tym hipotetyczny uniwersalizm, głoszący, że Chrystus przypuszczalnie umarł za wszystkich, jednak jego śmierć przynosi prawdziwe błogosławieństwo jedynie tym, którzy uwierzą. Dla Baxtera śmierć Chrystusa była bardziej prawnym zaspokojeniem roszczeń zakonu, niż zastępczą śmiercią za wybranych grzeszników” – Joel R. Beeke, Purytanie, Tolle Lege s. 51-52
Głębsze studium herezji amyraldianizmu wskaże na dramatyczne dla soteriologii oraz Chrystologii konsekwencje tego fałszywego poglądu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 16, 2020 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu, Teologia biblijna
Wtręt Ewy
2 Mojż. 2:16-17 16. I rozkazał PAN Bóg człowiekowi: Możesz jeść do woli z każdego drzewa ogrodu; 17. Ale z drzewa poznania dobra i zła jeść nie będziesz, bo tego dnia, kiedy zjesz z niego, na pewno umrzesz.
1 Mojż. 3:2-3 2. I kobieta odpowiedziała wężowi: Możemy jeść owoce z drzew tego ogrodu; 3. Ale o owocu drzewa, które jest pośrodku ogrodu, Bóg powiedział: Nie będziecie z niego jeść ani go dotykać, abyście nie umarli.
Dlaczego Ewa w śmiertelnej w skutkach dyskusji z diabłem obok argumentu o zakazie spożywania owocu z drzewa poznania dobra i zła dodała iż nie wolno go również dotykać? Dlaczego według Ewy nie tylko spożycie ale i sam dotyk owocu miał spowodować śmierć?
- Czy była to nadinterpretacja słów Adama?
- Czy Bóg powtórzył zakaz obu ludziom dodatkowo go uzupełniając?
- A może to Adam okazał się nadgorliwy?
- Czy może raczej to Pismo Święte się myli podając dwie sprzeczne ze sobą historie?
- Jeśli Ewa dodała do Słów Boga, czy rzeczywiście pierwszym grzechem było spożycie z zakazanego owocu czy też raczej dodawanie do Bożych Słów?
„Niesamowite w Biblii nie jest jej boskie autorstwo; jest nim raczej fakt, że kotokolwiek może wierzyć iż taka mikstura sprzecznych bzdur mogłaby być napisana przez wszechwiedzącego boga. Aby to zrobić, najpierw trzeba by nie czytać tej książki, co jest praktyką większości chrześcijan; lub, jeśli ktoś to już czyta, musi wrzucić do śmietnika swoją racjonalną inteligencję – innymi słowy, trzeba stać się głupcem dla boga. Zaś aby stać się ateistą, wystarczy śmiać się wtedy, gdy tak oczywisty nonsens serwowany jest jako „boska” prawda”” – Frank Zindler, American Atheists, źródło
Jak widzimy przedstawiony problem nie jest błahy lecz w rzeczywistości dotyka sprawy najważnejszej czyli nieomylności Słowa Bożego. Jeśli Słowo Boże jest omylne, ateiści mają rację i nasza wiara jest nic nie warta. Dlatego też z całą pilnością użyjemy miecza Słowa Bożego aby ten atak skutecznie odeprzeć.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 7, 2020 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu, Zgubna droga
Smutek chrześcijanina
2 Kor. 7:10 Bo smutek, który jest według Boga, przynosi upamiętanie ku zbawieniu, czego nikt nie żałuje; lecz smutek według świata przynosi śmierć.
Z całą pewnością życie osoby wierzącej nie jest usiane różami, nigdzie też w Piśmie nie znajdziemy obietnicy życia w dostatku, spokoju i szczęśliwośći na tym świecie.
Chrześcijanie, choć powołani do radości w Duchu Świętym (Dzieje 13:52; Rzym. 14:17; 15:13; Gal. 5:22; 1 Tes. 1:6), nad wyraz często doświadczają Bożego smutku. Przypadek w Koryncie dobitnie świadczy o tym, że Stwórca w suwerenny sposób obciąża sumienie grzesznych wierzących brzemionami głębokiego żalu, dojmującej rozpaczy, bólem zmartwienia, goryczą i poczuciem desperacji.
– Jaki jest sens chrześcijańskiego cierpienia?
– Czy jako ród krółów-kapłanów (1 Piotra 2:9) przeznaczeniem naszym jest ból?
– Czyż Chrystus nie zapłacił za wszystkie grzechy zbawionych?
– Jeśli tak, czemu jeszcze mielibyśmy ponosić konsekwencje upadków?
Odpowiedź na te i inne pytania poniżej…
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 20, 2019 | Hamartiologia: nauka o grzechu
Czy Bóg aby nie przereagował?
Wydaje się oburzające, że Bóg potępił Adama i całą rasę ludzką za zwykłe zjedzenie kawałka owocu! Czy Adam zrobił coś jeszcze, co uzasadniało taką odpowiedź od Boga?
Upadek Adama nie dotyczy wyłącznie grzechu polegającego na zjedzeniu zakazanego owocu. Chodzi również o wszystkie grzechy stojące za tym grzechem grzechów. Dotyczy to serca człowieka i buntu przeciwko samemu Bogu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 13, 2019 | Hamartiologia: nauka o grzechu
Czy Bóg aby nie przereagował?
Wydaje się oburzające, że Bóg potępił Adama i całą rasę ludzką za zwykłe zjedzenie kawałka owocu! Czy Adam zrobił coś jeszcze, co uzasadniało taką odpowiedź od Boga?
Upadek Adama nie dotyczy wyłącznie grzechu polegającego na zjedzeniu zakazanego owocu. Chodzi również o wszystkie grzechy stojące za tym grzechem grzechów. Dotyczy to serca człowieka i buntu przeciwko samemu Bogu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 29, 2019 | Hamartiologia: nauka o grzechu, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Totalna Deprawacja
Rzym. 3:10-18 10. Jak jest napisane: Nie ma sprawiedliwego, ani jednego; 11. Nie ma rozumnego i nie ma nikogo, kto by szukał Boga. 12. Wszyscy zboczyli z drogi, razem stali się nieużyteczni, nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego. 13. Grobem otwartym jest ich gardło, zdradzają swymi językami, jad żmij pod ich wargami. 14. Ich usta pełne są przeklinania i goryczy; 15. Ich nogi są szybkie do rozlewu krwi; 16. Zniszczenie i nędza na ich drogach; 17. A drogi pokoju nie poznali. 18. Nie ma bojaźni Bożej przed ich oczami.
W pierwszej części artykułu przedstawione zostały zgubne skutki grzechu. Choć ludzkość została stworzona bezgrzeszną (Kazn. 7:29) upadek Adama i Ewy spowodował wtargnięcie nieprawości w każdy aspekt naszego istnienia. Zepsucie jest absolutne i na wskroś przeszywa jestestwo każdego człowieka w każdym jego aspekcie, myśli, woli, zamiarów, czynów.
To w konsekwencji całkowicie odcina od Bożej społeczności oraz możliwości odpowiedzenia Bogu na Jego wezwanie do upamiętania. (Jan 6:44; Rzym. 8:8-9).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 23, 2019 | Hamartiologia: nauka o grzechu, Teologia reformowana
Grzech oddziela od Boga
Izaj. 59:2 Ale wasze nieprawości uczyniły przepaść między wami a waszym Bogiem i wasze grzechy sprawiły, że ukrył twarz przed wami, tak że nie słyszy
Grzech to śmierć. Bóg jest życiem (Jer. 10:10; Psalm 36:9; Jan 1:4; 5:26; 14:6; 1 Jana 1:2; 5:20), grzech zaś oddziela od Boga przepaścią śmierci (1 Mojż. 2:17; Rzym. 5:12; 6:23; 7:13; 1 Kor. 15:56). Śmierć stawia grzesznika w miejscu cierpienia przenikającego całą duszę i ciało za życia (Psalm 38:3), po śmierci zaś duchowego cierpienia w miejscu, z którego nie da się dotrzeć do Boga żadną miarą. Jest On dla grzesznika nieosiągalny (Łuk. 16:26).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 2, 2019 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu, Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
Stanowisko arminian
Hebr. 10:25-29
.
25. Nie opuszczając naszego wspólnego zgromadzenia, jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcając się nawzajem, i to tym bardziej, im bardziej widzicie, że zbliża się ten dzień.
26. Jeśli bowiem dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu poznania prawdy, to nie pozostaje już ofiara za grzechy;
27. Lecz jakieś straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który strawić ma przeciwników.
28. Kto gardził Prawem Mojżesza, ponosił śmierć bez miłosierdzia na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków.
29. Jak wam się wydaje, na ileż surowszą karę zasługuje ten, kto by podeptał Syna Bożego i zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony, i znieważył Ducha łaski?
Jak powyższy tekst interpretują duchowi spadkobiercy jezuickiej doktryny Molinizmu, czyli arminianie? Otóż jeśli narodzony na nowo chrześcijanin rozumiejąc Słowo Boże oraz jego naukę a także znając Boże przykazania świadomie je przekracza, przestaje być zbawiony. Ofiara Chrystusa, który umarł za przeszłe, teraźniejsze i przyszłe czyli wszystkie grzechy (Kol. 2:13), w tym za grzech niewiary, (Hebr. 3:12; Jan 3:18; Jan 16:8-9) i która uczyniła grzesznika na doskonałym raz na zawsze (Heb. 10:14) staje się nieskuteczna, wstawiennictwo Chrystusa do Ojca bezowocne (Rzym. 8:34; Hebr. 7:25).
Krew Chrystusa przelana na krzyżu staje się niewystarczająca do zbawienia osoby, która swoją wolą nie współpracuje z Bogiem w tym dziele. Czy tego naucza fragment Hebrajczyków?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 14, 2019 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu
Ujrzyj Boga w samym centrum
Rzym. 1:24 – 28
.
24. Dlatego też Bóg wydał ich nieczystości przez pożądliwości ich serc, aby hańbili swoje ciała między sobą.
25. Oni to zamienili prawdę Bożą w kłamstwo i czcili stworzenie, i służyli jemu raczej niż Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen.
26. Dlatego wydał ich Bóg haniebnym namiętnościom, gdyż nawet ich kobiety zamieniły naturalne współżycie na przeciwne naturze.
27. Także mężczyźni, opuściwszy naturalne współżycie z kobietą, zapałali w swej pożądliwości jedni ku drugim, mężczyzna z mężczyzną, popełniając haniebne czyny i ponosząc na sobie samych należną za swój błąd zapłatę.
28. A skoro im się nie spodobało zachowanie poznania Boga, wydał ich Bóg na pastwę wypaczonego umysłu, aby robili to, co nie wypada;
Przyznaję, że moim głównym celem w tych dwóch tekstach dotyczących homoseksualizmu, nie jest przekonanie was, że jest on czymś złym. On jest czymś złym, ale możesz być o tym przekonany i jednocześnie nadal nie być chrześcijaninem. Jaki pożytek ma wiedza o wszystkich rzeczach, które są złe, jeśli nie prowadzi ona do ocalenia ludzkiej duszy? Moje zadanie jest o wiele trudniejsze niż przekonanie was, że na świecie jest wiele seksualnych zaburzeń – zarówno homo – jak heteroseksualnych. Moim celem, jest przekształcić waszą percepcję rzeczywistości i na powrót ukazać wam Bożą chwałę w samym centrum życia.
Tak jak słońce w systemie słonecznym naszej seksualności (oraz wszystkich innych aspektów naszej egzystencji), trzymające wszystkie planety naszych pragnień w odpowiednim porządku. Jeśli zamienisz słońce na stworzonego przez człowieka satelitę, wszystkie planety opuszczą swoje orbity i zaczną zmierzać do nieuniknionej katastrofy.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 21, 2019 | Chrześcijańska moralność, Hamartiologia: nauka o grzechu, Reformowany światopogląd, Zgubna droga
Walka na śmierć i życie
Główne denominacje ordynują homoseksualistów, księża i duchowni udzielają ślubów osobom tej samej płci, sanktuaria najeżdżane są przez hałaśliwych działaczy gejowskich, debaty nad homoseksualizmem rozdzierają kongregacje od środka – kto by przypuszczał, że kiedykolwiek osiągniemy taki punkt w historii kościoła?
Burzliwa debata między chrześcijanami a homoseksualistami sama w sobie nie powinna dziwić. Jeśli autor i komentator dr Dennis Praeger ma rację mówiąc, że etyka judeochrześcijańska jest odpowiedzialna za dezaprobatę homoseksualizmu na Zachodzie [1], to konflikty między Kościołem a ruchem praw gejów są nie tylko zrozumiałe, ale nieuniknione. (Chociaż akceptacja homoseksualizmu w starożytnych kulturach jest dobrze udokumentowana, [2] to przez ostatnie 2000 lat zachodnia myśl go odrzucała, [3], co można przypisać wpływowi zarówno Starego, jak i Nowego Testamentu.) [4]. Zaskakujący jest jednak obecny trend, w którym ta etyka nie tylko jest kwestionowana, ale także pisana na nowo, zwłaszcza w formie teologii progejowskiej.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 16, 2019 | Chrześcijańska moralność, Hamartiologia: nauka o grzechu, Reformowany światopogląd, Zgubna droga
O autorze
Joe Dallas, autor tego opracowania, ur. w 1954 roku, jest byłym aktywistą progejowskim. Argumenty, które tutaj omawia, były opracowane przez teologów progejowskich w USA jeszcze w latach 80-tych i 90-tych ubiegłego wieku. Na grunt polski przenieśli je wykładowcy ChAT, Iwona i Jakub Slawik, w swojej pracy „Homoseksualizm problemem Kościoła?” opublikowanej w Roczniku Teologicznym, ChAT LII – z. 1-2/2010.
Ponieważ na gruncie amerykańskim argumenty i roszczenia teologii progejowskiej zostały obalone już ponad 20 lat temu, dlatego postanowiłem przetłumaczyć kilka opracowań na ten temat, które uznałem za zwięzłe i wyczerpujące. Zaczynam od części III dotyczącej argumentów biblijnych.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 14, 2019 | Charyzmania, Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu
Trzy obszary zagrożenia
2 Kor. 1:14 Gdyby bowiem przyszedł ktoś i głosił innego Jezusa, którego my nie głosiliśmy, albo gdybyście przyjęli innego ducha, którego nie otrzymaliście, albo inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosilibyście go z łatwością.
Drugi List do Koryntian identyfikuje trzy obszary zagrożenia zbawienia. Są to trzy kluczowe sfery soteriologii, gdzie naruszenie choć jednej z nich skutkuje wiecznym zatraceniem. W Koryncie działali fałszywi apostołowie (wersy 5 i 13), którzy prezentowali heretyckie doktryny (wers 4) a ich celem było uniemożliwienie narodzenia z góry (wers 15) poprzez wprowadzenie ducha legalizmu, o czym świadczy kontekst całego rozdziału. W rzeczywistości zaatakowane zostały wszystkie trzy Osoby Jednego Boga:
1. Osoba Chrystusa, ponieważ to On przyjął na siebie karę za grzechy i dokonał odkupienia, 1 Kor. 15:3; 2 Kor. 5:19-21; Hebr. 9:28; 1 Piotra 2:24; 3:18; 4:1
.
2. Osoba Ducha Świętego, który tworzy nowego człowieka poprzez odrodzenie, Mat. 3:11; Hebr. 9:14, 1 Kor. 1:21; Tyt. 3:5; Jan 3:5; 6:63; 1 Kor. 6:11; 2 Kor. 3:6; Efez. 1:13
.
3. Osoba Ojca, poneiważ to On ustalił sposób, w jaki nastąpi przeniesienie wybranych do zbawienia z królestwa ciemności do królestwa światłości, Jan 12:50; Rzym. 3:25; Kol. 1:12-13; 1 Jana 2:1-2; 2 Tym. 1:9; 1 Piotra 1:18-20
W zasadzie każdy w miarę rozsądny czytelnik zgodzi się, że nie można iść do nieba wyznając innego Jezusa niż ten, który został objawiony w Piśmie. Zgodzi się także z tezą, że nie można również osiągnąć zbawienia poprzez inną niż biblijna ewangelię. I tak jeśli ktoś posiada przyswojone właściwe doktryny Trynitarne i Chrystologiczne, nawet jeśli rozumie, że Syn Boży jest jedną z Trzech Boskich Osób Jednego Boga a mimo to wierzy w zbawienie z uczynków, społeczności z Bogiem nigdy nie miał i mieć nie będzie (o ile się nie upamięta). Tak właśnie sprawa się ma z Rzymskimi katolikami.
Z drugiej strony jeśli ktoś wierzy w prawdziwą ewangelię, w zbawienie z łaski przez wiarę a mimo to czci Jezusa, który nie jest Bogiem lecz np. aniołem, czy też mniejszym bogiem (henoteizm) a nawet Bogiem, tyle tylko że jest nim czasem, innym razem znów jest Ojcem lub Duchem (modalizm), tego typu wiara również wysyła na zatracenie.
Jednak w tym wszystkim przeoczona zostaje Osoba i dzieło Ducha Świętego! A wiara w innego ducha nie może zbawić. I tu pojawia się ogromny problem u wyznawców ducha zielonoświątkowstwa
(więcej…)
