utworzone przez Reformowani | mar 2, 2022 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Czas wojny
Obj. 13:15-18
.
15. I pozwolono jej tchnąć ducha w wizerunek bestii, tak żeby przemówił wizerunek bestii i sprawił, że ci, którzy nie oddali pokłonu wizerunkowi bestii, zostali zabici.
16. I sprawia, aby wszyscy, mali i wielcy, bogaci i biedni, wolni i niewolnicy, przyjęli znamię na prawą rękę lub na czoło;
17. I aby nikt nie mógł kupić ani sprzedać, tylko ten, kto ma znamię, imię bestii lub liczbę jej imienia.
18. Tu jest mądrość. Kto ma rozum, niech obliczy liczbę bestii, gdyż jest to liczba człowieka. A liczba jej: sześćset sześćdziesiąt sześć.
Artykuł napisany w czasie trwania II Wojny Światowej
Powiedzieć, że żyjemy w poważnych czasach, byłoby zwykłym frazesem. Obecny czas jest oczywiście zawsze poważny, gdyż w nim Bóg sprawuje Swoją radę i realizuje Swój cel w odniesieniu do zbawienia Swojego Kościoła i nadejścia Jego Królestwa. Ale są okresy, w których znaczenie czasów jest bardziej oczywiste niż w innych okresach historii, ponieważ są one tak przepełnione ogromnymi wydarzeniami, że ich znaczenie jest wyryte w umysłach i sercach ludzi, a także dlatego, że bardziej niż w innych okresach przypominają ludowi Bożemu, że jest to ostatnia godzina i że zbliża się ich odkupienie.
To właśnie w takich czasach uważani jesteśmy za godnych, by żyć dzisiaj. Rudy koń (Obj. 6:4) biegnie po ziemi we wszystkich kierunkach, oczywiście poza kontrolą jakiegokolwiek człowieka lub władzy na świecie, a świat jest w ferworze wojny, jakiej nigdy przedtem nie odnotowano.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 25, 2022 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Wstęp do rozważania
Izaj. 65:17-20
./
17. Oto bowiem stworzę nowe niebiosa i nową ziemię i nie będą wspominane pierwsze rzeczy ani nie przyjdą na myśl.
18. Lecz weselcie się i radujcie na wieki wieków z tego, co ja stworzę, bo oto stworzę Jerozolimę radością i jej lud weselem.
19. I będę się radować z powodu Jerozolimy i weselić z powodu mojego ludu, a nie będzie już słychać w nim głosu płaczu ani narzekania.
20. Nie będzie tam już ani niemowlęcia żyjącego tylko kilka dni, ani starca, który by nie dożył swoich dni, bo dziecko umrze jako stuletni, ale grzesznik, choćby miał i sto lat, będzie przeklęty.
Tekst Izajasza jest bardzo ważny z punktu widzenia eschatologicznego i zarazem to jeden z najtrudniejszych fragmentów do zinterpretowania. Niezależnie bowiem od przyjętej pozycji, amilenializmu, premilenializmu czy też postmilenializmu, nastręcza on wielu problemów, ponieważ pozornie zdaje się on nie pasować do żadnego z systemów (owa „pozorność” jest oczywiście sztuczna co wykaże dogłębne studium tekstu).
„Zarówno premilenialiści, jak i postmilenialiści często odwołują się do Izajasza 65 w obronie królestwa Chrystusa tu na ziemi, albo po przyjściu Chrystusa (premilenializm), albo przed przyjściem Chrystusa (postmilenializm). Obie interpretacje są błędne.Obie nie biorą pod uwagę typologicznego charakteru Pism Starego Testamentu;tj. w szczególności obie nie uznają, że Izrael w Starym Testamencie był typem całego kościoła Chrystusowego zebranego od początku do końca czasów, a Kanaan był starotestamentowym obrazem nieba.” – Herman Hanko, Is there Death in Heaven? źródło
Rozważmy zatem fragment Izajasza stosując do tego właściwą metodę interpretacji.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | lut 15, 2022 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Czterej jeźdźcy
Obj. 6:1-4
.
1. I zobaczyłem, gdy Baranek otworzył pierwszą z pieczęci, i usłyszałem pierwsze z czterech stworzeń mówiące jakby głosem gromu: Chodź i zobacz.
2. I zobaczyłem, a oto biały koń, ten zaś, który na nim siedział, miał łuk. I dano mu koronę, i wyruszył jako zwycięzca, żeby zwyciężać.
3. A gdy otworzył drugą pieczęć, usłyszałem drugie stworzenie mówiące: Chodź i zobacz.
4. I wyszedł inny koń, rudy, a temu, który na nim siedział, pozwolono odebrać ziemi pokój, aby ludzie zabijali się nawzajem. I dano mu wielki miecz.
Czterej jeźdźcy w Objawieniu 6:1-8 stanowią jedność w obrębie siedmiu pieczęci. W przeciwieństwie do pozostałych trzech, pierwsze cztery pieczęcie dotyczą koni. Każdy koń jest określonego koloru: biały, rudy, czarny i płowy. Każdy koń ma jeźdźca, a każdy jeździec ma broń lub narzędzie. Pierwszy z nich nosi łuk, drugi miecz, a trzeci trzyma zestaw odważników lub wagę. Nieco inaczej jest w przypadku czwartego konia: „a temu, który na nim siedział, było na imię Śmierć, a Piekło szło za nim” (w.8).
W odróżnieniu od pozostałych trzech, w pierwszych czterech pieczęciach każdy z czterech koni wraz ze swymi jeźdźcami jest przedstawiony przez „stworzenie” słowami: „Chodź i zobacz” (w.1, w.3, w.5, w.7). Kiedy słuchamy uderzeń kopyt białego,rudego, czarnego i płowego konia wysłanych przez Baranka, słuchamy czterech różnych zestawów kopyt.
Dlaczego konie i ich jeźdźcy? Są używani w Piśmie Świętym, aby mówić o potężnych i tajemniczych Bożych opatrznościach, jak w Księdze Zachariasza 1 i 6. Konie to stworzenia o imponującej sile i odwadze. Tak więc Pan zapytał Hioba:
Hiob 39:19-20 19. Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję? 20. Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy jest straszne.
Dlaczego na rumakach z Objawienia 6:1-8 jeżdżą jeźdźcy? Konie bez jeźdźców idą tam, gdzie chcą, ponieważ ich moc nie jest wykorzystywana. Ale koń z jeźdźcem jest zarządzany i kierowany — odpowiedni obraz potężnej i głębokiej opatrzności Jahwe.
Rozważmy teraz kolejno każdego z czterech koni, zaczynając od białego konia.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | sty 7, 2022 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Zarys Księgi Daniela 7
Nocna wizja z siódmego rozdziału Księgi Daniela ukazuje wielki zarys historii świata od królestwa Babilonu do sądu ostatecznego, okres 2500 lat i więcej. Ta niezwykła wizja obejmuje
- cztery straszne bestie (lub królestwa świata),
- dziesięć rogów, które wyłaniają się z czwartej bestii,
- mały róg (lub Antychryst), który wyłania się spośród dziesięciu rogów,
- sąd ostateczny,
- wieczne panowanie Syna Człowieczego
- wieczne królestwo świętych.
Rozdział 7 Księgi Daniela jest używany w Nowym Testamencie w szczególności na trzy sposoby.
Po pierwsze, w Ewangeliach tytuł „Syn Człowieczy” jest charakterystycznym określeniem naszego Pana.
Dan. 7:13 Widziałem też w nocnym widzeniu: Oto w obłokach nieba przybył ktoś podobny do Syna Człowieka, przyszedł aż do Odwiecznego i przyprowadzono go przed niego.
Po drugie, w 2 Liście do Tesaloniczan 2 i w innych miejscach, opis małego rogu z Daniela 7 (o którym mowa także w późniejszych rozdziałach Daniela) jest użyty w nowotestamentowym przedstawieniu Antychrysta.
Po trzecie, księga Objawienia, być może, nawiązuje bardziej do nocnej wizji Daniela niż do jakiegokolwiek innego rozdziału jego proroctwa.
Podsumujmy treść siódmego rozdziału Księgi Daniela. Rozdział dzieli się zgrabnie na dwie równe części: wersety 1-14 zawierają wizję, a wersety 15-28 dostarczają interpretacji wizji. Pierwsza połowa rozdziału również składa się z dwóch części. W wersetach 1-8 widzimy cztery bestie, cztery rogi i mały róg. Wersety 9-14 mówią o Odwiecznym, Synu Człowieczym i sądzie ostatecznym. Interpretacja w wersetach 15-28 traktuje o czterech bestiach, a następnie bardziej szczegółowo o czwartej bestii, i o małym rogu. Druga połowa Księgi Daniela wielokrotnie stwierdza, że święci Najwyższego otrzymają królestwo na wieki wieków.
Dan. 7:18 Ale święci Najwyższego wezmą królestwo i posiądą je na wieki, aż na wieki wieków.
.
Dan. 7:22 Aż przyszedł Odwieczny i oddano sąd świętym Najwyższego; i nadszedł czas, aby święci otrzymali królestwo.
.
Dan. 7:27 A królestwo, władza i wielkość królestwa pod całym niebem zostaną oddane ludowi świętych Najwyższego, którego królestwo będzie królestwem wiecznym, a wszystkie zwierzchności będą mu służyć i jego słuchać.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 15, 2021 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Nieco o autorze
Obj. 8:12 I zatrąbił czwarty anioł, i rażona została trzecia część słońca i trzecia część księżyca, i trzecia część gwiazd, tak że zaćmiła się trzecia ich część i dzień przez jedną trzecią swoją część nie jaśniał, podobnie i noc.
Matthew Poole (1624–1679) był angielskim purytańskim, nonkonformistycznym teologiem i komentatorem biblijnym. Jego największe dzieło to komentarz biblijny przygotowanie którego ułatwiła wcześniejsza pięcio tomowa kompilacja dzieł komentatorów biblijnych ze wszystkich wieków i krajów, nad któą pracował przez 10 lat od zmierzchu do świtu. Jako wierny chrześcijanin sprzeciwial się narzuconej odgórnie formie prowadzenia nabożeństwa, niebezpiecznie zbliżającej anglikanizm do herezji katolicyzmu, za co został ukarany przez króla Charlesa II Stuarta.
„Po restauracji Stuartów w 1660 roku Poole opublikował kazanie wygłoszone przed burmistrzem Londynu, w którym argumentował, że nie należy przywracać liturgii Kościoła anglikańskiego. W 1662 roku Poole odrzucił postanowienia Ustawy o ujednoliceniu i w efekcie został usunięty z urzędu pastora. Prawdopodobnie przez następne 20 lat nie założył zboru, lecz pracował głównie w samotności.” – Joel R. Beeke, Purytanie Tolle Lege s. 385
Pomimo iż korzystał z dorobku rabinów a nawet komentatorów rzymskokatolickich, nigdy nie stracił zdrowego dystansu do religii antychrystsa (KRK) często pisząc traktaty skierowane przeciwko katolicyzmowi. Dzięki temu Poole znalazł się na opublikowanej w 1679 roku przez Titutasa Oatesa liście śmierci, jako osoba przeznaczona do zamordowania w czasie „spisku papieskiego”. Poole cudem uniknął śmierci i uciekł do Niderlandów.
Poniżej komentarz Matthew Poola do tekstu Objawienia, jakżeż odbiegający od przyjętego przez obecnie panującą, dyspensacjonalistyczną popularną religię.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 7, 2021 | Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych, Teologia historyczna
Czy Ojcowie Wczesnego Kościoła byli premilenialistami?
Premilenializm – pogląd zakładający istnienie dosłownego, tysiącletniego królsetwa na ziemi, które poprzedzi i rozpocznie powtórne przyjście Chrystusa
Amilenializm – wiara w powtórne przyjście Chrystusa po którym od razu następuje sąd i porwanie świętych do nowego nieba i nowej ziemi.
W 1976 roku Alan Patrick Boyd, doktorant w Dallas Theological Seminary, rozpoczął trudne przedsięwzięcie, pisząc pracę magisterską, której celem było ustalenie wiary głoszonej przez ojców wczesnego kościoła. Jego profesor, dr Charles Ryrie z Dallas Seminary, sławny naukowiec, śmiało napisał:
„Premilenializm jest historyczną wiarą Kościoła”.
Ale po ukończeniu swojej tezy Boyd w odpowiedzi stwierdził, co następuje:
„Konkluzją tezy jest […] że oświadczenie dr Ryrie jest historycznie nieważne w ramach chronologicznego okresu tej tezy [od Apostołów do czasów Justyna Męczennika (100 – † 167 A.D.)] .[ 1 ] (Cyt. przez Bahnsena i Gentry’ego, s. 235. [ 2 ])
Innymi słowy, nie jest prawdą, że historyczną wiarą pierwszego Kościoła jest premilenializm.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | lis 26, 2021 | Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Wizja Jana
Obj. 21:1-5 1. Potem zobaczyłem nowe niebo i nową ziemię. Pierwsze niebo bowiem i pierwsza ziemia przeminęły i nie było już morza. 2. A ja, Jan, zobaczyłem święte miasto, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak oblubienica przyozdobiona dla swego męża. 3. I usłyszałem donośny głos z nieba: Oto przybytek Boga jest z ludźmi i będzie mieszkał z nimi. Oni będą jego ludem, a sam Bóg będzie z nimi i będzie ich Bogiem. 4. I otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu, i śmierci już nie będzie ani smutku, ani krzyku, ani bólu nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły. 5. A zasiadający na tronie powiedział: Oto wszystko czynię nowe. I powiedział do mnie: Napisz, bo te słowa są wiarygodne i prawdziwe.
Pytający, który przedstawił ten tekst, zadał pytanie:
„W świetle Pisma Świętego, co mamy rozumieć pod pojęciem ‚nowe niebo i nowa ziemia’?”
Objawienie 21 zawiera wizję udzieloną Apostołowi Janowi na wyspie Patmos, dotyczącą ostatecznej doskonałości wszystkich rzeczy i wiecznego błogosławieństwa kościoła po drugim przyjściu naszego Pana Jezusa Chrystusa. Częścią ostatecznej doskonałości wszystkich rzeczy jest nowe niebo i nowa ziemia. Jest to wyraźnie nauczane w cytowanym powyżej fragmencie.
Podejrzewam, że pytanie to wynika z użycia słowa „nowy” do opisania nieba i ziemi po przyjściu Chrystusa: W jaki sposób obie te części Bożego stworzenia są nowe?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 25, 2021 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Źródło rozważania
1 Tes. 4:13-18
.
13. A nie chcę, bracia, abyście byli w niewiedzy co do tych, którzy zasnęli, abyście się nie smucili jak inni, którzy nie mają nadziei.
14. Jeśli bowiem wierzymy, że Jezus umarł i zmartwychwstał, to też tych, którzy zasnęli w Jezusie, Bóg przyprowadzi wraz z nim.
15. Bo to wam mówimy przez słowo Pana, że my, którzy pozostaniemy żywi do przyjścia Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy zasnęli.
16. Gdyż sam Pan z okrzykiem, z głosem archanioła i dźwiękiem trąby Bożej zstąpi z nieba, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi.
17. Potem my, którzy pozostaniemy żywi, razem z nimi będziemy porwani w obłoki, w powietrze, na spotkanie Pana, i tak zawsze będziemy z Panem.
18. Dlatego pocieszajcie się wzajemnie tymi słowami.
W powszechnie panującej popularnej religii przyjęto interpretować powyższy fragment jako dowód pochwycenia Kościoła przed Wielkim Uciskiem (lub w jego trakcie) a na pewno już przed domniemanym fizycznym milenijnym królestwem. Tym samym Chrystus wskrzesza część Kościoła (najwyraźniej pogańską) i przenosi na siedem lat w powietrze, aby po tym czasie wrócić ze wszystkimi na ziemię i panować nad Żydami i ocalałymi poganami, do czasu ostatecznego buntu, po tysiącu lat.
Wtedy to rzekomo nastąpi drugie powtórne przyjście Chrystusa i drugie powszechne wskrzeszenie (tym razem już nie Kościoła, lecz wierzących z milenijnego królestwa, czyli głównie Żydów oraz po części pogan, a także starotestamentowych świętych). Mamy zatem do czynienia z jednym sądem, dwoma powtórnymi powrotami Chrystusa i dwoma masowymi wskrzeszeniami. To bardzo poważny błąd doktrynalny.
Jako Reformowani wierzymy gorąco w pochwycenie Kościoła. Jednakże ważnym jest odpowiedzieć na pytanie: kiedy ono będzie miało miejsce?
(więcej…)
utworzone przez SebTer | wrz 1, 2021 | Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Wstęp
Księga Objawienia 20 jest polem bitwy. Jest to pole bitwy z dwóch różnych powodów.
Po pierwsze, opisuje największą i najważniejszą bitwę w historii świata. Można ją nazwać bitwą wszystkich bitew lub wojną, która zakończy wszystkie wojny, ponieważ wraz z jej zakończeniem skończy się świat, ze wszystkimi jego walkami.
Po drugie, Objawienie 20 jest polem bitwy pomiędzy różnymi poglądami na temat dni ostatnich. Wszystkie różne szkoły myślenia o eschatologii mają swoje własne, charakterystyczne interpretacje tego tekstu. W rzeczywistości, cztery główne poglądy wywodzą swoje nazwy z Objawienia 20:
- amillennializm,
- premillennializm,
- postmillennializm
- przedmillennialny dyspensacjonalizm.
Objawienie 20 jest jedynym fragmentem w Biblii, który mówi o „tysiącu lat”, i to właśnie od łacińskiego słowa oznaczającego tysiąc (mille) pochodzi nasze angielskie słowo „millennium”, kluczowy składnik nazw czterech głównych szkół eschatologicznych.
Nie zamierzam wyjaśniać stanowisk tych czterech systemów eschatologicznych, gdyż zabrnęłoby to zbyt daleko. Nie zamierzam też krytykować różnych szkół myślenia; to byłoby zbyt wiele jak na ten artykuł. Zamiast tego, przedstawię tutaj to, co uważam za właściwy pogląd, pogląd głównego nurtu, historycznego chrześcijaństwa i wiary Reformowanej, zwany również amillenializmem. Po prostu wyjaśnię ten fragment, przeglądając go krok po kroku, a od czasu do czasu będę krytykował inne szkoły milenijne.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | lip 27, 2021 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Tekst źródłowy
Daniel 9:23-27
23. Na początku twoich błagań wyszło słowo, a ja przybyłem, aby ci je oznajmić, bo jesteś bardzo umiłowany. Tak więc rozważ to słowo i zrozum widzenie.
24. Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono nad twoim ludem i twoim świętym miastem na zakończenie przestępstwa, na zgładzenie grzechów i na przebłaganie za nieprawość, na wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na opieczętowanie widzenia i proroctwa oraz na namaszczenie Najświętszego.
25. Dlatego wiedz i zrozum, że od wyjścia nakazu o przywróceniu i odbudowaniu Jerozolimy aż do Księcia Mesjasza będzie siedem tygodni i sześćdziesiąt dwa tygodnie. Zostaną odbudowane ulica i mur, ale w czasach trudnych.
26. A po tych sześćdziesięciu dwóch tygodniach zostanie zabity Mesjasz, lecz nie za siebie. A lud księcia, który przyjdzie, zniszczy miasto i świątynię i jego koniec nastąpi wśród powodzi; i do końca wojny są postanowione spustoszenia.
27. Utrwali przymierze z wieloma przez jeden tydzień. A w połowie tego tygodnia sprawi, że ustanie ofiara spalana i ofiara z pokarmów, a przez mnóstwo obrzydliwości uczyni spustoszenie aż do końca, i wyleje się to, co postanowione, na tego, który ma być spustoszony.
Interpretacja premilenialna
A. Czego uczą (ogólnie)
- Twierdzą, że w niedalekiej przyszłości Jezus powróci, aby założyć ziemskie królestwo w Palestynie na tysiąc lat.
.
- Uczą, że literalny naród Izraela zaakceptuje Go i stanie się Jego szczególnym ludem, tak jak było w Starym Testamencie.
.
- Swoją nazwę, premilenialiści, czerpią z ich doktryny dosłownego tysiąclecia, przed którym Pan powraca (pre oznacza „przed”, milenium oznacza „1000 lat” i pochodzi z Objawienia 20).
B. Utrzymują, że 70 tygodni Daniela , całe proroctwo, jest przeznaczone wyłącznie dla narodowego Izraela, Żydów
- W ogóle nie ma tu nic dla kościoła.
.
- Odwołują się do faktu, że Daniel modlił się o „mój lud Izraela” i dosłowne Jeruzalem.
.
- Wskazują na werset 24, gdzie „twój lud” to dosłownie Juda, a „twoje święte miasto” to Jerozolima.
C. Wyjaśniają 70 tygodni jako określony okres
- Nie dosłownie, gdyż dosłowna interpretacja zajęłaby okres 490 dni — nieco ponad rok.
.
- Tydzień w proroctwie to 7 lat.
.,
- 70 tygodni to zatem 70 okresów 7-letnich, czyli 490 lat.
D. Ich podział na 70 tygodni, wzięty jako 490 lat
Punktem wyjścia, zgodnie z tekstem, jest „wyjście słowa, aby przywrócić i zbudować Jeruzalem” (w. 25).
- Premilenialiści różnią się co do tego, kiedy to nastąpi.
.
- Niektórzy twierdzą, że zgodnie z dekretem Cyrusa Juda może powrócić do Kanaanu; inni powołują się na pozwolenie Dariusza na budowę świątyni (por. Ezdrasza 6); inni odnoszą się do listu Artakserksesa z Nehemiasza 2:8.
.
- Zależy im na dokładnym ustaleniu punktu wyjścia, aby ich określony okres 490 lat przypadał prawidłowo.
Jest 69 tygodni od tej daty do Księcia Mesjasza (wers 25): „siedem tygodni i sześćdziesiąt i dwa tygodnie” = 69 tygodni
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 22, 2021 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Nadchodzące cierpienie
Mat. 24:21-22 21. Wtedy bowiem będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd ani nigdy nie będzie. 22. A gdyby te dni nie były skrócone, żadne ciało nie byłoby zbawione. Ale ze względu na wybranych dni te będą skrócone.
Pismo Święte ostrzega Kościół Jezusa Chrystusa, że w nadchodzących dniach będzie cierpiał wielki ucisk. Ucisk to cierpienie, które człowiek znosi, ponieważ wyznaje Jezusa Chrystusa słowem i życiem. To cierpienie zadawane członkom Kościoła Jezusa przez bezbożnych, niewierzących ludzi, którzy ich prześladują.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | cze 24, 2021 | Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych, Teologia reformowana
Wstęp
Wiara w to, że Izrael jest narodem przed Bogiem na zawsze, jest wyznawana fanatycznie przez niektórych chrześcijan. W rzeczywistości zaprzeczanie temu, że współczesne państwo Izrael położone na Bliskim Wschodzie jest ludem Bożym, jest w niektórych kręgach herezją.
Chrześcijaństwo Reformowane z dumą naucza, że kościół (składający się z Żydów i pogan wierzących w Jezusa Chrystusa) jest ludem wybranym przez Boga. Ktoś, kto dzisiaj tego naucza w niektórych kręgach, zostanie oznaczony jako „teolog zastąpienia” (wierzysz, że Kościół zastępuje Izrael) lub po prostu „antysemita” (nienawidzisz Żydów).
Pozwólcie, że przypomnę, zanim będziemy kontynuować to studium, że Jezus zabrania swoim uczniom nazywania siebie nawzajem pejoratywnymi, obraźliwymi imionami, takimi jak „głupcze” lub „Raka”.
Mat. 5:22 Lecz ja wam mówię: Każdy, kto się gniewa na swego brata bez przyczyny, podlega sądowi, a kto powie swemu bratu: Raka, podlega Radzie, a kto powie: Głupcze, podlega karze ognia piekielnego.
Poza tym przypomnę, że na pytanie dotyczące statusu Izraela należy odpowiedzieć na podstawie Słowa Bożego, a nie na podstawie uczuć, pragnień, upodobań, czy nawet studium historii czy polityki na Bliskim Wschodzie.
Jeśli nie możesz zgodzić się z tymi zasadami, dalsza lektura nie ma sensu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 4, 2020 | Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych, Historia chrześcijaństwa
Pan jest blisko
Ezech. 37:28 I poznają narody, że ja jestem PANEM, który uświęca Izraela, gdy moja świątynia będzie wśród nich na wieki
Niedawno natrafiłem na ciekawy reportaż Boba Cornuke’a pt. „The Temple”. Dotyczy on Świątyni Salomona. Poniżej przedstawiam główne jego myśli. Zachęcam do obejrzenia. (Ci, co nie znają angielskiego, mogą w opcji ‘ustawienia’ wybrać automatyczny przekład na polski, który nie jest zbyt dokładny, ale na tyle dobry, że można zrozumieć główne przesłanie reportażu).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 2, 2020 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Rys historyczny
Dan. 9:24-27
24. Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono nad twoim ludem i twoim świętym miastem na zakończenie przestępstwa, na zgładzenie grzechów i na przebłaganie za nieprawość, na wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na wstrzymanie widzenia i proroctwa oraz na namaszczenie Najświętszego.
25. Dlatego wiedz i zrozum, że od wyjścia nakazu o przywróceniu i odbudowaniu Jerozolimy aż do Księcia Mesjasza będzie siedem tygodni i sześćdziesiąt dwa tygodnie. Zostaną odbudowane ulica i mur, ale w czasach trudnych.
26. A po tych sześćdziesięciu dwóch tygodniach zostanie zabity Mesjasz, lecz nie za siebie. A lud księcia, który przyjdzie, zniszczy miasto i świątynię i jego koniec nastąpi wśród powodzi; i do końca wojny są postanowione spustoszenia.
27. Utrwali przymierze z wieloma przez jeden tydzień. A w połowie tego tygodnia sprawi, że ustanie ofiara spalana i ofiara z pokarmów, a przez mnóstwo obrzydliwości uczyni spustoszenie aż do końca, i wyleje się to, co postanowione, na tego, który ma być spustoszony.
Reformacja przywróciła światu Ewangelię zbawienia z łaski przez wiarę w Chrystusa ukrzyżowanego za grzechy wybranych i zmartwychwstałego trzeciego dnia(Rzym. 11:6; 3:20; 28; Gal. 2:16; 21; Efez. 1:7; 2:8-9; 2 Tym. 1:9; Tyt. 3:5), gdzie dobre uczynki są owocem nawrócenia lecz nie jego przyczyną (Efez. 2:10; Tyt. 2:7; 14; Hebr. 10:24; Jakuba 2:26). Misterny plan szatana zwodzenia wszystkich ludzi fałszywą nadzieją uniwersalnego odkupienia i w konsekwencji zbawienia z uczynków i wolnej woli grzesznika został zagrożony a siedzący na swoim watykańskim tronie diabeł zawrzał gniewem i zawył w nienawiści do prawdy Słowa Bożego.
W celu przywrócenia starego porządku zatracenia również zwołany został Sobór Trydencki (1545–1563) który odrzucił chrześcijańską Ewangelię a Protestantów przeklął na wieki setką anatem (więcej tutaj). Chrześcijan należało zgładzić z powierzchni ziemi, podjudzeni przez papieża władcy uznający przywództwo bożka z Watykanu rozpoczęli okres krwawych katolicko-protestanckich wojen religijnych, z których największą i najbardziej brutalną była niesławna Wojna Trzydziestoletnia (1618-1648).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 18, 2018 | Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Powszechne przekonanie
Większość osób wierzy, że tylko niewielu będzie zbawionych. Wiara ta jest oparta w zasadzie o 2 fragmenty Pisma.
Mat. 7:13-14 13 Wchodźcie przez ciasną bramę. Szeroka bowiem jest brama i przestronna droga, która prowadzi na zatracenie, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. 14 Ciasna bowiem jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują.
.
Mat. 22:14 Wielu jest bowiem wezwanych, lecz mało wybranych.
Czy rzeczywiście w niebie znajdzie się niewielka garstka, podczas gdy jezioro ogniste będzie okupowane przez niezliczone rzesze potępieńców?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 12, 2018 | Charyzmania, Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Błąd
Religijni fanatycy, tacy, którzy wierzą, że Bóg daje im sny, wizje i objawienia z całej siły starają się dopasować naukę Pisma Świętego do głoszonej przez nich teologii. W zasadzie im dłużej przyglądać się procederowi jaki uprawiają tym wyraźniej widać, że Pismo Święte jest dla nich uciążliwą kulą u nogi. Czemu? Ponieważ trzeba mocno się nagimnastykować aby na podstawie Świętego Tekstu uwiarygodnić ciągłość pozabiblijnego objawienia w czasie łaski.
Wiemy przecież, że Słowo Boże jest kompletne i nic mu nie brakuje:
Psalm 19:7 Prawo PANA jest doskonałe (תְּ֭מִימָה tamimah)
תָּמִים tamim to hebrajskie słowo oznaczające doskonałość nie tyle w sensie braku skazy (jest to znaczenie drugorzędne) lecz w sensie kompletności, pełności, całości.
Odpowiednikiem greckim będzie słowo
τελειος teleios – kompletne w takim znaczeniu, że nic mu nie brakuje. (więcej tutaj).
Bóg przemówił, Słowo zostało spisane, stało się doskonałe, czyli kompletne, objawienie, sny i wizje stały się zbędne.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | mar 7, 2018 | Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych, Teologia historyczna
Życiorys
Pastor kościoła w Hierapolis w Azji Mniejszej, jeden z Ojców Apostolskich, żyjący w latach 70 a.d. – 135 a.d., męczennik. Irenaeus z Lyonu nazywa Papiasza uczniem Apostoła Jana, człowiekiem dawnych czasów i słuchaczem Apostołów, oraz towarzyszem Polikarpa ze Smyrny. Istnieją podstawy do przypuszczeń, iż Papiasz poniósł męczeńską śmierć wraz ze św. Polikarpem ze Smyrny. Data jego śmierci byłaby wówczas późniejsza tzn. ok. 155 a.d.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lut 13, 2018 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Ezech. 44:1-3 Potem poprowadził mnie z powrotem w kierunku bramy zewnętrznej świątyni ZWRÓCONEJ KU WSCHODOWI LECZ BYŁA ZAMKNIĘTA. I rzekł do mnie: Ta brama będzie zamknięta, nie będzie się jej otwierać i nikt nie będzie przez nią wchodził, gdyż JAHWE, Bóg izraelski, WSZEDŁ PRZEZ NIĄ, DLATEGO BĘDZIE ZAMKNIĘTA. Tylko książę może w niej zasiadać, aby przed Jahwe brać udział w uczcie ofiarnej; wejdzie on przez przysionek bramy i wróci tą samą drogą
Ktoś czytając ten fragment po raz pierwszy może nie widzieć związku pomiędzy tą Bramą a Boskością Jezusa jednak aby to dobrze zrozumieć trzeba poznać kontekst historyczno-kulturowy tego fragmentu w świetle proroctw ST i NT.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 9, 2017 | Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych, Islam
Muzułmanie pragną, aby Chrześcijanie nawrócili się na islam I czynią w tym kierunku wszelkie starania, od pokojowego głoszenia ich nauk na ulicach po krwawe akty terroru. Zanim jednak dasz się skusić i staniesz się muzułmaninem, lub powiesz że ta religia jest podobna do nauki Apostołów, zanim zaakceptujesz promowany przez Ricka Warrena chrislam, hybrydę islamu i Chrześćijaństwa pozbawionego boskości Jezusa, pomyśl co naucza islam o końcu świata.
Muzułmanie sądzą że Qu’ran jest ostatnim objawieniem tego samego Boga ze Starego i Nowego Testamentu zatem powinieneś spodziewać się przynajmniej podobnych proroctw odnośnie walk pomiędzy dobrem i złem w obu religiach. Przynajmniej podobnych, ponieważ muzułmanie uważają, że Tora i Nowy Testament, których autorem jest Allah, zostały zanieczyszczone ludzkimi naukami. Prawda okazuje się szokująca.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 29, 2017 | Eklezjologia: nauka o kościele, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych, Sabatarianie i legaliści
Niedziela nowym sabatem
Wiara Reformowana utrzymuje konieczność regularnego oddawania czci w każdy sabat. Nie chodzi o to, by zminimalizować lub zaniedbać cześć Jahwe w regularnych nabożeństwach. Radością Reformowanych jest raczej wypełnianie nakazu czwartego przykazania i nauk Pisma Świętego poprzez gromadzenie się w każdy sabat, aby wielbić Imię Boże. Zbierają się nie dla rozrywki, ale dla uwielbienia Imienia, które jest ponad wszelkie inne imię.
W Kościele Nowego Testamentu niedziela jest nowym sabatem. Dniem, który trzeba odróżnić od innych ważnych dni.
(więcej…)
