Obj. 2:10 Bądź (γίνου ginou) wierny (πιστος pistois) aż do śmierci, a (καὶ kai) dam ci koronę życia.
Jest to jeden z cytatów używany przez arminian na potwierdzenie utracalności zbawienia. Konstrukcja zdania w tłumaczeniu polskim może sugerować niedoświadczonemu czytelnikowi warunek: jeśli będziesz wierny do śmierci to wtedy dam ci zbawienie.
Jest to błędna interpretacja, która wynika z nieznajomości greckiej gramatyki.
Dan. 9:24 Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono nad twoim ludem i twoim świętym miastem na zakończenie przestępstwa, na zgładzenie grzechów i na przebłaganie za nieprawość, na wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na wstrzymanie widzenia i proroctwa oraz na namaszczenie Najświętszego.
List do Koryntian jest obecnie najbardziej nadużywanym świętym tekstem przez religijnych fanatyków i ślepców duchowych. Na jego podstawie budowane są fantastyczne doktryny głoszące o wyposażeniu każdego wierzącego w cudowne dary i znaki. I tak czytając 12 rozdział zielonoświątkowcy będą argumentować, że dar uzdrawiania, mówienie językami, prorokowanie czy moc czynienia cudów dostępna jest każdemu odpowiednio silnie zmotywowanemu charyzmatykowi.
Czy jest to prawda?
W poniższym rozważaniu zajmiemy się darem uzdrawiania i zastanowimy się czy faktycznie występował on w Koryncie.
Mich. 5:2 Ale ty, Betlejem Efrata, choć jesteś najmniejsze wśród tysięcy w Judzie, z ciebie jednak wyjdzie mi ten, który będzie władcą w Izraelu, a jego wyjścia są od dawna, od dni wiecznych.
Fragment spisany przez proroka Micheasza jest niepodważalnym dowodem na podwójną naturę Mesjasza. Prawdziwie ludzką i prawdziwie Boską. W jednym zdaniu Duch Święty ukazał jedną osobę jako posiadającą naturę ludzką (narodzony w Betlejem) i naturę Boską (istniejący zawsze). Żydzi uważnie studiujący Torę byli w pełni świadomi tego, że ich Mesjasz będzie i człowiekiem i Bogiem. Dlatego też istotnym jest, aby wszyscy judaizujący antytrynitarze dokładnie rozeznali ten fragment.
