utworzone przez Reformowani | lis 8, 2022 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Dwa wyznania, dwie drogi
Łuk. 21:8 A on odpowiedział: Uważajcie, abyście nie zostali zwiedzeni. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: Ja jestem Chrystusem, oraz: Nadchodzi czas. Nie idźcie więc za nimi.
Ostrzeżenie Jezusa jest poważne i dotyczy fałszywej nadziei na zbawienie. Konkretyzując, Jezus zwracał się do obecnych w świątyni słuchaczy, zapowiadając nadchodzące na wielką skalę zwiedzenie. Argumentując Pan zalecał zachowywać wielką ostrożność a mówiąc dokładniej rozeznanie doktrynalne (gr. Βλέπετε blepete oznacza rozeznanie) umożliwiające zidentyfikowanie fałszywych chrystusów.
- Prostą implikacją tekstu jest obecność ogromu fałszywych „chrześcijańskich” religii prowadzących do fałszywego mesjasza i fałszywej ewangelii.
.
- Z drugiej strony prawdziwy Chrystus jest tylko jeden. To oznacza, że odnalezienie prawdy we wszechogarniającym zalewie kłamstwa będzie wyzwaniem niebagatelnym. Powszechnym przekonaniem bowiem będzie nie prawda lecz fałsz. Wielu zawsze posiada przewagę nad nielicznymi i ich głos będzie słyszany. Głos kaznodziei prawdy będzie zagłuszany (Łuk. 13:24; Mat. 7:13).
.
- Przyjść pod imieniem Chrystusa oznacza głosić fałszywego chrystusa. To odniesienie do wspólnoty nazwy (Chrystus, chrześcijaństwo) jest swoistym kamuflarzem (2 Piotra 2:1-3; Judy 1:4).
.
- Ci, którzy głoszą niezbawiające kłamstwo będą także intensywnie zajęci pracą w propagowaniu swojej wersji chrystusa. Oni będą mówić. Nieustannie i z przekonaniem, głośno, bez wytchnienia i zawsze błędnie przedstawiając zbawienie i zbawiciela (Tyt. 1:11, 14; 1 Tym. 1:4; 2 Tym. 2:17)
Skoro nalezy uważać na kaznodziejów kłamstwa nasuwa się zaraz pytanie: jak ich rozpoznać? Jak poznać ludzi religijnych, gorliwych, aktywnych, przekonujących a przy tym proklamujących fałsz? Skoro nakaz głosi aby za nimi nie iść, z pewnością retoryka i przekaz, choć oddalający od prawdy, będzie porywający, poruszajcy duszę, nakłaniający do pójścia w ich ślady.
Najgroźniejsi jednak są ci zwodziciele, którzy zachowując pozornie prawidłową Chrystologię, tj. nie zaprzeczając podwójnej naturze Chrystusa (prawdziwie Boskiej i prawdziwie ludzkiej) prowadzą ku zatraceniu nauczając fałszywej soteriologii:
“Fałszywi prorocy będą znajdywani w kręgach najbardziej ortodoksyjnych i będą udawać, że posiadają gorącą miłość dla dusz, jednak śmiertelnie zwodzą rzesze odnośnie sposobu zbawienia“ [1]
Prawda Ewangelii nie ma znaczenia dla kaznodziejów obcego chrystusa. Objawiona w Słowie obiektywna Ewangelia Jezusa Chrystusa, wcielonego Boga, który żył, umarł za grzechy wybranych i zmartwychwstał trzeciego dnia zgodnie z Pismem (1 Kor. 15:1-5) jest odrzucana na rzecz uniwersalnego odkupienia zakorzenionego w emocjonalizmie i zmysłach. W miejsce Chrystusa czczone jest przeżycie, zamiast na obiektywnym przesłaniu Ewangelii wiara oparta jest o subiektywne doświadczenie.
„Bezpośrednim produktem postmodernizmu w sferze chrześcijaństwa jest „wschodzący kościół”. Jest to niezorganizowane, chaotyczne zgromadzenie się ludzi religijnych w celu oddawania czci czemuś, bez żadnych zasad. Ściąganie tłumu i trzymanie go razem przez charyzmatycznego kaznodzieję, który ciepło przemawia do uczuć swojej publiczności jest heretyckie. Nie wiedząc, kogo czczą, jak i dlaczego, ludzie tolerują wszystkich bogów, wszelkie formy kultu, wszelkie doktryny i wszelkiego rodzaju zachowania.” [2]
Rozważmy dwa przypadki takich kaznodziejów śmierci. Rzymsko-katolickiego i neo-ewangelikalnego.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | lis 7, 2022 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Jan Chrzciciel
Mat. 11:12 A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu i gwałtownicy je zdobywają.
O jaki rodzaj przemocy i siły chodzi? Czy to oznacza, że wierzący powinien podjąć jakiś wysiłek, aby wejść do Królestwa Bożego? A jak to ma się do zbawienia przez samą wiarę tylko z łaski?
Postać, którą Jezus posługuje się w cytowanym powyżej tekście, jest bardzo przekonująca. Mówi w tym dyskursie o Janie Chrzcicielu, Jego poprzedniku. Jan zajmował wyjątkowe miejsce w szlachetnym gronie proroków. Był ostatnim z proroków Starego Testamentu i obejmował dwa testamenty. Miał niejako jedną nogę w starej dyspensacji, a drugą w nowej.
To wyjątkowe miejsce Jana jest powodem, dla którego Pan mówi, że Jan był największym ze wszystkich proroków, a najmniejszy w królestwie niebieskim jest większy od niego.
Mat. 11:11 Zaprawdę powiadam wam: Nie powstał z tych, którzy rodzą się z kobiet, większy od Jana Chrzciciela. Ale ten, kto jest najmniejszy w królestwie niebieskim, jest większy niż on.
To samo stwierdzenie da ci pewne wyobrażenie o ogromnej różnicy, jaka powstała między dwoma testamentami, kiedy Chrystus wstąpił do nieba Jego Duch został wylany w dniu Pięćdziesiątnicy.
Pomimo faktu, że Jan obejmował obie dyspensacje, zmarł w starej dyspensacji i nie widział świtu nowego dnia, który rozpoczął się w dniu Pięćdziesiątnicy. A zatem jego pozycja w historycznym objawieniu zamierzenia Bożego jest gorsza od tego, który jest „najmniejszy w królestwie niebieskim”.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 3, 2022 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Reformowany światopogląd, Rzymski katolicyzm
Nieodwoływalne śluby czystości?
1 Tym. 5:11-15
.
11. Natomiast młodszych wdów do nich nie zaliczaj, bo gdy rozkosze odwodzą je od Chrystusa, chcą wyjść za mąż
12. Ściągając na siebie potępienie, ponieważ odrzuciły pierwszą wiarę.
13. Co więcej, uczą się bezczynności, chodząc od domu do domu, i nie tylko są bezczynne, lecz też gadatliwe, wścibskie, mówiące to, co nie wypada.
14. Chcę więc, żeby młodsze wychodziły za mąż, rodziły dzieci, zajmowały się domem, nie dawały przeciwnikowi żadnego powodu do obmowy.
15. Już bowiem niektóre odwróciły się i poszły za szatanem.
Bardzo interesującym zagadnieniem dla każdego egzegety jest kwestia seksualnej wstrzemięźliwości. Mówiąc konkretniej chodzi o podnoszone przez herezję rzymskiego katolicyzmu, kwestie:
- celibatu mnichów i kapłanów tj. zrezygnowanie z możliwości wchodzenia w związek małżeński i poświęcenie życia w służbie organizacji watykańskiej
.
- dziewictwa konsekrowanego przez co należy rozumieć odrzucenie możliwości zawarcia małżeństwa i pożycia seksualnego w ogóle
,
- białych małżeństw, czyli związków małżeńskich gdzie wstrzemięźliwość seksualna zachowywana jest po zawarciu małżeństwa
Cechą wspólną dla powyższych jest składana przez daną osobę przysięga, zaś podstawą do propagowania doktryny jest między innymi tekst Pierwszego Listu do Tymoteusza, gdzie, jak rozumują teologowie na służbie watykańskiego antychrysta, wdowy przysięgały na Boga że zachowają się w czystości i oddadzą na służbę kościołowi. Takie właśnie znaczenie przypisuje się wersetowi 12 gdzie mowa o odrzuceniu pierwszej wiary przez wdowy:
odrzuciły pierwszą wiarę.
Czy rzeczywiście Biblia naucza o konieczności czy choćby możliwości złożenia dożywotniego ślubu czystości? Oraz czy Pismo potępia osoby, które po złożeniu takich obietnic mimo wszystko chcą wyjść za mąż ?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 2, 2022 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Teologia biblijna
Wprowadzenie
Jan 10:34-36 Jezus im odpowiedział: Czy nie jest napisane w waszym Prawie: Ja powiedziałem: Jesteście bogami? Jeśli nazwał bogami tych, do których doszło słowo Boże, a Pismo nie może być naruszone; To jakże do mnie, którego Ojciec uświęcił i posłał na świat, mówicie: Bluźnisz, bo powiedziałem: Jestem Synem Bożym?
W tej książce przyjrzeliśmy się potężnym ruchom i zmianom w dzisiejszym świecie. Są to ruchy, które określają, w co ludzie wierzą i jak się zachowują. Ruchy kontrolują i rozprzestrzeniają kulturę popularną — radio, telewizję, filmy, internet, gazety, muzykę, książki i inne.
- Szkoły państwowe promują te ruchy, piorąc mózgi prawie całej populacji narodów.
.
- Rządy aktywnie i apodyktycznie wzmacniają te ruchy. Niedawno sędzia federalny w Kalifornii w Stanach Zjednoczonych unieważnił głos większości Kalifornijczyków, którzy uznali „małżeństwo” homoseksualne za nielegalne i niezgodne z prawem. W ten sposób sąd wsparł jeden z najbardziej przewrotnych ruchów naszych czasów.
.
- Wiele kościołów głosi, że te ruchy są chrześcijańskie, przez co manifestują się jako fałszywe lub odstępcze kościoły. Ponieważ rozwój i ruchy, które badamy, są atakami na wyznanie i życie prawdziwego Kościoła i jego członków.
.
Wszystkie te ruchy i rozwój łączy to, że odrzucają autorytet Pisma Świętego – Słowa Bożego – i potwierdzają autorytet umysłu, woli, uczuć, odkryć i celów człowieka – słowa człowieka. Szczególnie na Zachodzie ruchy te są buntem – zamierzonym buntem – przeciwko autorytetowi Pisma Świętego.
Ruch, o którym mowa, jest buntem przeciwko Słowu Bożemu
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lis 1, 2022 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Nasza nadzieja
Rzym. 8:23 A nie tylko ono, ale i my, którzy mamy pierwsze plony Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała.
Nadzieją Kościoła Reformowanego i wierzącego jest powtórne przyjście Chrystusa i zmartwychwstanie ciała. Nadzieją jest zmartwychwstanie duszy po śmierci wierzącego. Nadzieją jest powrót Chrystusa i zmartwychwstanie ciała.
Słowo Boże czyni to nadzieją Kościoła „Chwalebne objawienie się wielkiego Boga i naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa” jest naszą „błogosławioną nadzieją” (Tyt. 2:13). „Wzdychamy w sobie, oczekując usynowienia, czyli odkupienia naszego ciała” (Rzym. 8:23). Modlitwa świętych brzmi: „Przyjdź, Panie Jezu” (Dzieje 22:20).
Nie jest częścią nadziei Kościoła przekonanie, że
- większość ludzkości wkrótce zostanie nawrócona
.
- Kościół wtedy fizycznie zdominuje świat
.
- wszystkie narody zostaną „schrystianizowane”
.
- i „złoty wiek” ziemskiego pokoju i dobrobytu poprzedzi przyjście Pana Jezusa.
Taką nadzieję mają niektórzy w kręgach Reformowanych i Prezbiteriańskich. Niektórzy nauczyciele agresywnie promują tę nadzieję, szczególnie ci związani z ruchem znanym jako „Chrześcijańska Rekonstrukcja” lub „teonomia”. Kościół będzie się cieszył ziemskim panowaniem. To przyszłe panowanie – „chrystianizacja” świata – będzie królestwem mesjańskim.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 26, 2022 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych, Reformowany światopogląd
Wprowadzenie
Obj. 13:3-7
.
3. I zobaczyłem jedną z jej głów jakby śmiertelnie zranioną, lecz jej śmiertelna rana została uleczona. I cała ziemia zdziwiła się, i poszła za bestią.
4. I oddali pokłon smokowi, który dał władzę bestii. Oddali też pokłon bestii, mówiąc: Któż jest podobny do bestii? Któż z nią może walczyć?
5. I dano jej paszczę mówiącą rzeczy wielkie i bluźnierstwa. Dano jej też moc, aby działała przez czterdzieści dwa miesiące.
6. I otworzyła swoją paszczę, by bluźnić przeciwko Bogu, by bluźnić jego imieniu, jego przybytkowi i tym, którzy mieszkają w niebie.
7. Pozwolono jej też walczyć ze świętymi i zwyciężać ich. I dano jej władzę nad każdym plemieniem, językiem i narodem.
Każdy, kto ma jakąkolwiek świadomość tego, co dzieje się w dzisiejszej historii świata, jest również świadomy faktu, że miały miejsce znaczące wydarzenia, które zbliżyły narody do jednego rządu światowego. To marzenie tkwiło w umysłach ludzi od czasów Babel. Impuls nadały mu dwie kolosalne wojny światowe.
- Po I Wojnie Światowej powstała Liga Narodów w celu zjednoczenia wszystkich narodów pod jednym rządem.
.
- A po II Wojnie Światowej ONZ była kolejną próbą osiągnięcia tego celu.
.
- Obecnie podejmowane są niepewne kroki w kierunku tego celu: Unia Europejska jest prawdopodobnie najbardziej uderzającym z nich.
Rozwój nowoczesnych technologii sprawia, że jeden światowy rząd staje się bardziej możliwy. Dzisiejsi myśliciele mówią o ogólnoświatowej wspólnocie w kurczącym się świecie i o tym, że każdy jest naszym bliźnim. Natychmiastowa komunikacja odegrała swoją rolę; szybkość podróży zwiększyła tę możliwość i obie przyczyniły się do ekonomicznego zjednoczenia świata. Związki gospodarcze zwykle oznaczają związki polityczne. Podobnie jest z Europejską Wspólnotą Gospodarczą, która przekształciła się w Unię Europejską z siedzibą w Brukseli.
Wierzący jest bardzo zainteresowany tymi wydarzeniami. Ruchy te wpływają na jego życie jako obywatela określonego narodu, ale także wpływają na jego obywatelstwo w królestwie niebieskim. Zastanawia się, co Biblia mówi o tym dziwnym fakcie, że żyje z podwójnym obywatelstwem.
Wkrótce odkryje, jeśli przeszuka Biblię, że, co ciekawe, jeden rząd światowy jest jednym ze znaków, za pomocą których Pismo Święte zapowiada bliskość królestwa niebieskiego. W tym rozdziale omówimy dlaczego jeden rząd światowy tutaj, na świecie, jest znakiem ustanowienia królestwa Chrystusa.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | paź 24, 2022 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Zarys problemu interpretacyjnego
Obj. 20:10; 13-14
–
10. A diabeł, który ich zwodził, został wrzucony do jeziora ognia i siarki, gdzie jest bestia i fałszywy prorok. I będą męczeni we dnie i w nocy na wieki wieków…
13. I wydało morze umarłych, którzy w nim byli, również śmierć i piekło wydały umarłych, którzy w nich byli. I zostali osądzeni każdy według swoich uczynków.
14. A śmierć i piekło zostały wrzucone do jeziora ognia. To jest druga śmierć.
Objawienie 20:10 mówi, że diabeł, bestia i fałszywy prorok zostają wrzuceni do jeziora ognia, gdzie będą męczeni dniem i nocą na wieki wieków. Werset 14 mówi, że śmierć i piekło zostały wrzucone do jeziora ognia, werset opisuje to jako drugą śmierć.
- Czy to oznacza, że piekło jest tymczasowe?
.
- I co oznacza druga śmierć.
Księga Objawienia 20 to trudny rozdział i istnieje duża różnica zdań co do jego właściwej interpretacji. Dwie najważniejsze interpretacje to interpretacje premilenialistów, którzy wyjaśniają tysiąc lat (Obj. 20:2) jako dosłowne tysiąc lat, podczas których Chrystus będzie panował na ziemi z Żydami w ziemi Kanaan. Amilenialiści interpretują ten rozdział jako symboliczny i odrzucają ideę dosłownego tysiąca lat lub, jeśli o to chodzi, szczególnego ustalenia Boga z Żydami jako Jego „ludem królestwa”.
Ale nie jest naszą intencją wchodzenie w tę kontrowersję, chociaż te dwa stanowiska mają pewien wpływ na znaczenie omawianych wersetów. Nie ulega wątpliwości, że stanowisko amilenijne jest właściwe, a wersety, o których mowa są, jak mi się wydaje, zrozumiałe tylko w ramach amillenialnej interpretacji rozdziału
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 20, 2022 | Egzegezy, Teologia historyczna, Teologia reformowana
Źródło problemu
Hebr. 2:9-10
.
9. Ale widzimy Jezusa, który stał się niewiele mniejszy od aniołów, ukoronowanego chwałą i czcią za cierpienia śmierci, aby z łaski Boga zakosztował śmierci za wszystkich.
10. Wypadało bowiem temu, dla którego jest wszystko i przez którego jest wszystko, aby, doprowadzając wielu synów do chwały, wodza ich zbawienia uczynił doskonałym przez cierpienie.
Kwestia za kogo umarł Chrystus jest przedmiotem wojny, która toczy się od wieków. Według Arminian Chrystus umarł za wszystkich. Według Chrześcijan (np. Lutra i Kalwina) – za wybranych. Niewprawionemu egzegecie tekst Hebrajczyków zdaje się skłaniać w stronę Arminianizmu; w końcu, jakby nie patrzeć, zgodnie z wersetem 9 Chrystus zakosztował śmierci za wszystkich, czyż nie? Jednakże werset 10 zawęża tę grupę do wielu, co znowóż przemawia na korzyść doktryny chrześcijańskiej.
Jest jeszcze jedna grupa teologów. Ci zakładają, że Chrystus umarł za wszystkich, jednakże wiara, czyli środek łaski, zostaje udzielony jedynie niektórym. A ponieważ Chrystus umarł za wszystkich, każdy ma szansę na zbawienie.
Kto ma rację? Sprawa jest niebagatelna, ponieważ godzi w najwspanialsze imię Pana Boga.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 18, 2022 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Reformowany światopogląd
Wprowadzenie
1 Tym. 6:8-10 Mając natomiast jedzenie i ubranie, poprzestawajmy na tym. A ci, którzy chcą być bogaci, wpadają w pokusy i w sidła oraz w wiele głupich i szkodliwych pożądliwości, które pogrążają ludzi w zgubie i zatraceniu. Korzeniem bowiem wszelkiego zła jest miłość do pieniędzy; niektórzy, pragnąc ich, zboczyli z drogi wiary i poprzebijali się wieloma boleściami.
Wydarzenia na świecie pokazują, jak całkowicie ludzie są zdominowani przez pieniądze. Kiedy terroryści porwali dwa samoloty American Airlines i wlecieli nimi w Bliźniacze Wieże w Nowym Jorku, jeden z komentatorów z wyraźnym żalem zauważył:
„Zniszczone są symbole całej Ameryki”.
Człowiek ten był bardziej szczery, niż można by się spodziewać. Kiedy kilka lat temu giełda załamała się katastrofalnie, pewien analityk powiedział:
„Dwie emocje napędzają giełdę: kiedy dominuje strach przed stratą pieniężną, rynek spada; kiedy dominuje chciwość, rynek idzie w górę”.
W tym samym kierunku wiedzie nas Pismo Święte, dobitnie komentując:„Korzeniem bowiem wszelkiego zła jest miłość do pieniędzy” (1 Tym. 6:10). A Jezus napełnił serce bogatego młodego władcy smutkiem, gdy wskazał chciwemu młodzieńcowi: „Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie” (Marek 10:17-22). Bogaty młody władca był śmiertelnie poważny i zadał pytanie: „Co mam czynić, aby odziedziczyć życie wieczne?”
I nie kłamał, gdy Jezus wskazał mu prawo i odpowiedział: „Wszystkiego przestrzegałem od mojej młodości”. Ale przestrzegał wszystkich tych przykazań tylko w swoim zewnętrznym postępowaniu i dlatego Jezus wskazuje mu jeden wielki grzech, który popełnił: grzech chciwości.
Chciwość jest bowiem pogwałceniem dziesiątego przykazania, które wymaga wewnętrznej doskonałości serca.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 13, 2022 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Cielesny błąd
1 Kor. 15:25-27 25. Bo on musi królować, aż położy wszystkich wrogów pod swoje stopy. 26. A ostatni wróg, który zostanie zniszczony, to śmierć. 27. Wszystko bowiem poddał pod jego stopy. A gdy mówi, że wszystko jest mu poddane, jest jasne, że oprócz tego, który mu wszystko poddał.
Wielkim błędem postmilenializmu jest to, że błędnie postrzega zwycięstwo Chrystusa w historii jako cielesne, a nie duchowe. Gary North nie ma racji, mówiąc:
„To nie jest kwestia »władzy kontra brak władzy«; jest to kwestia przynależności władzy” (Unconditional Surrender – Bezwarunkowe Poddanie, ICE, 1988, s. 317).
Zdecydowanie nie jest to kwestia „przynależności władzy”. Pan Jezus Chrystus ma władzę. Jezus Chrystus ma panowanie w świecie w historii. Jezus Chrystus ma teraz władzę. Jezus Chrystus nie tylko panuje teraz nad wszystkimi stworzeniami, w tym nad swoimi wrogami, dzięki Swojej mocy, lecz także ma zwierzchnictwo w swoim Kościele przez Swojego Ducha i Słowo.
Pytanie nie brzmi: „Czyje to panowanie?”
Lecz pytanie brzmi: „Jakiego rodzaju to panowanie?”
W szczególności pytanie brzmi: „Czy to władza cielesna, czy władza duchowa?”
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 12, 2022 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Zarys problemu
2 Tym. 1:8-10
.
8. Nie wstydź się więc świadectwa naszego Pana ani mnie, jego więźnia, lecz weź udział w cierpieniach dla ewangelii według mocy Boga;
9. Który nas zbawił i powołał świętym powołaniem nie na podstawie naszych uczynków, ale na podstawie swojego postanowienia i łaski, która została nam dana w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasy.
10. A obecnie została objawiona przez pojawienie się naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, który zniszczył śmierć, a życie i nieśmiertelność wydobył na jaw przez ewangelię;
Ludzka tradycja, a właściwie kult wolnej woli znany szerzej jako Arminianizm, zmienia Słowo Boże w taki sposób, aby to człowiek stał w centrum dzieła zbawienia. Parafrazując, czy też raczej przekręcając tekst Jana 6:37 tak aby pasował do doktryny wolnej woli Arminianizmu, dumny, pełen pychy nieodrodzony umysł powie:
„Wszyscy, którzy oddają mi się dobrowolnie, przyjdą do mnie, a tego, który przyjdzie do mnie nie wyrzucę precz o ile w swojej wolnej woli zdecyduje się wytrwać przy mnie”
Idąc dalej aby doktryna wolnej woli mogła zostać utrzymana naruszyć trzeba wiele innych biblijnych tekstów dotyczących Bożego przeznaczenia, jak chociażby fragment z Dziejów 13:48, który po odpowiedniej kosmetyce postawi porządek zbawienia na głowie w sposób następujący:
„A wszyscy, którzy uwierzyli ze swojej wolnej woli zostali przeznaczeni do życia wiecznego”
Jednakże doktryny przedwiecznej Elekcji oraz efektywnego, czyli skutecznego powołania, nie mają nic wspólnego z ludzką, rzekomo wolną wolą (wszyscy są przecież martwi duchowo, bo w niewoli grzechu i diabła, (por. Przysłów 5:22; Jan 8:34; Rzym. 6:20; 7:23; 8:7; Efez. 2:2-3; 2 Tym. 2:25-26; Tyt. 3:3; 2 Piotra 2:19; 1 Jana 5:19)
Tak jak człowiek nie miał wpływu na wybór do zbawienia (elekcja) czy potępienia (reprobacja), ponieważ gdy to miało miejsce, czyli przed założeniem świata, nie tylko sam nie istniał, ale też wybór ten uczyniony został przez Boga według upodobania swojej woli (Efez. 1:5) Boga całkowicie suwerennego, który czyni wszystko według swego upodobania, które sam w sobie postanowił; (Efez. 1:9) tak też powołanie do życia wiecznego jest realizowane przez Boga, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli (Efez. 1:11)
Zostawiając za nami pospolite babskie baśnie odstępczego neo-ewangelikalizmu popłyńmy w arcyciekawy rejs, ku odkryciu Bożej prawdy o niezasłużonym miłosierdziu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 10, 2022 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Reformowany światopogląd
Praktyczne skutki postmodernizmu
Jana 18:38 Piłat powiedział do niego: Cóż to jest prawda?
Jeśli całe wcześniejsze przedstawienie postmodernizmu nadal wydaje się nieco zawiłe, tak że ktoś jest jeszcze skłonny zminimalizować jego zagrożenie, skutki postmodernizmu na życie nas wszystkich w narodach Zachodu szybko wyprowadzą go z błędnego przekonania.
Sondaż Barny przeprowadzony w 1991 roku ujawnił, że 53% wyznających ewangelików nie uważa, że istnieje prawda absolutna.
Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych orzekł, że morderstwo nienarodzonych jest nie tylko dopuszczalne, ale także słuszne – to prawo wybierającej matki.
Zwróćcie uwagę, jak język tworzy prawdę. To, co w rzeczywistości jest pogwałceniem prawa Bożego zarówno w Piśmie Świętym, jak i w naturze — „morderstwo” — stało się „sprawiedliwością” — dzięki słowu dziewięciu mężczyzn i kobiet reprezentujących Państwo.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | paź 5, 2022 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Wybranie i potępienie
Hebr 11:20 Przez wiarę Izaak pobłogosławił Jakuba i Ezawa odnośnie tego, co miało nastąpić.
Jak możemy zrozumieć błogosławieństwa obiecane Ezawowi w Liście do Hebrajczyków — człowiekowi potępionemu? Z pewnością tylko lud przymierza z Bogiem został pobłogosławiony.
Wiemy z całą pewnością, że Ezaw był potępiony. Bóg już powiedział Rebece przed narodzinami bliźniaków, że „starszy [tj. Ezaw] będzie służył młodszemu [tj. Jakubowi]”.
1 Mojż. 25:23 I PAN jej odpowiedział: Dwa narody są w twoim łonie i dwa ludy wyjdą z twego wnętrza. Jeden lud będzie mocniejszy niż drugi i starszy będzie służył młodszemu.
Malachiasz potwierdził to w swoim proroctwie:
Mal. 1:2-3 2. Umiłowałem was, mówi PAN, a wy mówicie: W czym nas umiłowałeś? Czy Ezaw nie był bratem Jakuba? – mówi PAN, a jednak umiłowałem Jakuba; 3. A Ezawa znienawidziłem i wydałem jego góry na spustoszenie, a jego dziedzictwo – smokom na pustkowiu.
Paweł, wyjaśniając, dlaczego wszyscy, którzy są z Izraela, nie są Izraelem, znajduje wyjaśnienie w Bożym dekrecie wybrania i potępienia. Pisze:
Rzym. 9:6 A nie tylko to, ale i Rebeka, gdy poczęła z jednego mężczyzny, naszego ojca Izaaka; Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z tego, który powołuje
Powiedziano jej, że starszy będzie służył młodszemu; Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem.
Rzym. 9:10-13 10. A nie tylko to, ale i Rebeka, gdy poczęła z jednego mężczyzny, naszego ojca Izaaka; 11. Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z tego, który powołuje; 12. Powiedziano jej, że starszy będzie służył młodszemu; 13. Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem.
(więcej…)
utworzone przez SebTer | paź 3, 2022 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych, Rzymski katolicyzm
Symbolika
Obj. 12:1-2 1. I ukazał się wielki cud na niebie: Kobieta ubrana w słońce i księżyc pod jej nogami, a na jej głowie korona z dwunastu gwiazd. 2. A była brzemienna i krzyczała w bólach porodowych i w mękach rodzenia.
Kim jest kobieta z Objawienia 12:1-2? Powinniśmy zacząć od zwrócenia uwagi, że mamy tu do czynienia z symboliką.
- Po pierwsze kobieta „ukazała się” w niebie (wers 1). To jest język objawionych wizji: pojawia się coś, co widzi prorok.
.
- Po drugie, kobieta nie jest dosłownie „ubrana w słońce”, z „księżycem pod jej nogami” i „koroną z dwunastu gwiazd” na głowie (wers 1). To jest symbolika wizji.
.
- Po trzecie, jest to „cud”, a dokładniej „znak” (wers 1).
Obraz kobiety sam w sobie nie jest rzeczywistością; to znak wskazujący na rzeczywistość. Jakie jest ogólne wrażenie tego „znaku” kobiety? Kobieta promieniuje wspaniałym światłem! Ogarnia ją światło słońca, światło księżyca świeci pod jej stopami, a w jej koronie błyszczy światło 12 gwiazd (wers 1).
To jest wyraźnie niebiańskie światło. Kobieta jest znakiem „na niebie” (wers 1), a ciała niebieskie słońca, księżyca i gwiazd emitują niebiańskie światło. To światło z niebiańskich luminarzy tworzy strój kobiety (słońce jest jej strojem), wskazuje na jej panowanie (księżyc jest pod jej stopami) i deklaruje jej królewskość (12 gwiazd jest osadzonych w jej koronie).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 29, 2022 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Reformowany światopogląd
Wprowadzenie
Jan 18:37-38 Wtedy Piłat zapytał go: A więc jesteś królem? Jezus mu odpowiedział: Ty mówisz, że jestem królem. Ja po to się narodziłem i po to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mego głosu. Piłat powiedział do niego: Cóż to jest prawda?
Podczas sądu nad Jezusem przez Poncjusza Piłata doszło do znaczącej wymiany zdań między Bożym Mesjaszem a przedstawicielem rzymskiego światowego mocarstwa. Wymiana dotyczyła prawdy. W odpowiedzi na pytanie Piłata, czy jest królem, Jezus oświadczył, że celem Jego przyjścia na świat było świadczenie o „prawdzie” i że każdy, kto jest „z prawdy”, słyszy głos Jezusa. Piłat odpowiedział: „Cóż to jest prawda?”
Jan Kalwin uważał, że pytanie Piłata było
„wyrazem pogardy… [i] kpiny”.[1]
Piłat z pewnością nie szukał szczerze prawdy. Jego pytanie było cyniczne. Wyrażał przekonanie uczonej, wyrafinowanej cywilizacji rzymskiej i greckiej, że nie ma czegoś takiego jak prawda. Jednocześnie i właśnie z tego powodu pytanie Piłata było rozpaczliwe. Zwątpienie w prawdę wywołuje rozpacz — rozpacz nie tylko poznania prawdy, ale i życia.
Dlatego twierdzenie Jezusa o poznaniu prawdy i oddaniu Jego życia i pracy – a teraz Jego śmierci – prawdzie było dla Piłata śmieszne.
Cynizm Piłata co do istnienia prawdy i możliwości poznania prawdy natychmiast przejawił się w niegodziwym zachowaniu. Wiedząc, że Jezus jest niewinny, Piłat skazał Go jednak na śmierć.
Jeśli prawda nie istnieje, jeśli nie ma czegoś takiego jak prawda, nie ma obiektywnych standardów sprawiedliwości i niesprawiedliwości, dobra i zła, których sędzia jest zobowiązany przestrzegać w swoim orzeczeniu. Jeśli wydaje się to korzystne dla społeczeństwa – życia żydowskiego pod rządami rzymskimi i ostatecznie dla Imperium – lub jeśli wydawało się to korzystne dla własnej pozycji Piłata, sędzia może skazać niewinnego człowieka na śmierć.
Sprawiedliwość w sądzie zależy od prawdy.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 28, 2022 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Presupozycja powszechnej religii
4 Mojż. 8:6-7 Weź Lewitów spośród synów Izraela i oczyść ich. I tak postąpisz z nimi, aby ich oczyścić: Pokrop ich wodą oczyszczenia…
Baptyści często twierdzą, że jeśli chcemy poznać właściwy sposób chrztu, czy możemy naśladować lepszy przykład niż sam Chrystus? I z pewnością był On zanurzony, a nie polany czy pokropiony wodą… Zamiast podążać za jedynie powierzchowną lekturą tekstu (i wczytywać w niego baptystyczne założenia), będziemy badać Pismo Święte, czyniąc kilka uwag.
Poniżej krótka analiza zagadnienia
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 27, 2022 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Tekst źródlowy
Kol. 1:21
20. I żeby przez niego pojednał wszystko ze sobą, czyniąc pokój przez krew jego krzyża; przez niego, mówię, to, co jest na ziemi, jak i to, co jest w niebie.
21. I was, którzy kiedyś byliście obcymi i wrogami umysłem w niegodziwych uczynkach teraz pojednał
22. W jego doczesnym ciele przez śmierć, aby was przedstawić jako świętych, nieskalanych i nienagannych przed swoim obliczem;
Dominującym tematem wersetu 21 pierwszego rozdziału Listu do Kolosan jest kwestia całkowitej deprawacji każdego człowieka. Motyw ten nie przypadkowo umieszczony został zaraz po rozważeniu istotnej dla zbawienia doktryny Boskośći Chrystusa (1:15-20; 2:2-10), w samym środku doktryny pojednania (1:20-23) czyli nauki wchodzącej w skład komplesku doktryn soteriologicznych. Pojednanie rozważane jest w ujęciu od argumentu większego do mniejszego, gdzie poszczególnymi elementami całego zakresu są:
- to, co jest na ziemi
– kościół,
– świat naturalny ożywiony
– świat naturalny nieożywiony
.
- to, co jest w niebie
– wybrane anioły
– przebłaganie Boga
.
- reprezenutjące świat pogan lokalne zbory we Frygii
– Kolosy
– Hierapolis
– Laodycea
.
- konkretni członkowie tych zborów,
– zarówno konkretni poganie
– jak i konkretni Żydzi
Pojednanie ma charakter zarówno uniwersalny – swoim zakresem obejmuje szereg sfer (świat materialny, niematerialny, różne narody), jak i partykularny – dotyczy wybranych aniołów i wybranych ludzi.
O ile nowa ziemia i nowe niebo zostaną w ostateczności zjednoczone pod panowaniem drugiego Adama czyli Chrystusa – Mesjasza będącego prawdziwie Bogiem (Izaj. 9:6; Filip. 2:6; Kol. 2:9; 1 Jana 5:20) i prawdziwie człowiekiem (Rzym. 5:15; Filip. 2:7; 1 Tym. 2:5) i osiągnie swój ostateczny cel – doskonałość, o tyle ponieważ nie wszyscy zostali przez Chrystusa pojednani, nie dla każdego w tym nowym chwalebnym królestwie znajdzie się miejsce (Obj. 21:8, 27; 22:15).
Boskość Chrystusa, Jego rola jako mediatora stanowią nieskończony kontrast zarówno względem ludzkiej niezdolności do zdobycia przebaczenia w Bożych oczach jak i niezdolności do pomocy Bogu w tym dziele, nawet tak niewielkiej jak akceptacja lub odrzucenie zbawienia, czyli skorzystania z rzekomej i gloryfikowanej przez heretyckie środowiska Arminian i Rzymskich katolików „wolnej woli”.
Chrystus, prawdziwie Bóg i prawdziwie człowiek, doskonały Mediator, osiągnął swój zamierzony cel bezwarunkowo – z całą pewnością przedstawi przed Bożym obliczem wszystkich wybranych do zbawienia jako świętych i nieskalanych, ponieważ uświęconych przez Jego ofiarę. Mesjasz nie utraci po drodze nikogo. Człowiek natomiast nie wniósł do zbawienia nic, poza swoim grzechem.
Zobaczmy ogrom tego grzechu
(więcej…)
utworzone przez SebTer | wrz 26, 2022 | Egzegezy, Teologia reformowana
Błędna interpretacja
Mat. 23:37 Jeruzalem, Jeruzalem, które zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy są do ciebie posłani! Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, tak jak kokoszka gromadzi swe kurczęta pod skrzydła, a nie chcieliście!
Ten tekst był nadużywany przez Pelagian, Semi-Pelagian, Arminian i wyznawców dobrointencyjnej oferty zbawienia, aby nauczać, że Bóg pragnie zbawić wszystkich ludzi w Jerozolimie (a co za tym idzie, wszystkich na świecie), ale mimo tego wielu z nich ginie.
Wyznawcy dobrointencyjnej oferty zbawienia mówią:
„Patrz, Chrystus chciał ocalić Jerozolimę, ale oni Mu nie pozwolili. Oto uniwersalne pragnienie Boga zbawienia wszystkich”.
Arminianie idą o krok dalej:
„Tak więc nie ma potępienia jednych ani wybrania drugich. Również łaska Boża musi być odpieralna, bo chociaż Bóg chciał wszystkich zbawić, powstrzymała Go wola człowieka”.
Jednak Chrystus nie mówi, że chciał zgromadzić Jerozolimę, ale Jerozolima się sprzeciwiła. Nie mówi też, że chciał zebrać dzieci z Jerozolimy, ale dzieci Jerozolimy się sprzeciwiały. Chrystus mówi, że chciał zebrać dzieci z Jerozolimy, ale Jerozolima się sprzeciwiła. Chrystus mówi tutaj o dwóch różnych grupach:
- Jerozolimie i
- dzieciach Jerozolimy.
Mówi różne rzeczy o tych dwóch grupach: Jerozolima zabiła i ukamienowała proroków i posłańców Bożych; Chrystus chciał zgromadzić dzieci z Jerozolimy; Jerozolima nie chciała, aby Chrystus gromadził dzieci Jerozolimy.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 21, 2022 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych, Hamartiologia: nauka o grzechu
Odnowienie rzeczy
1 Mojż. 3:16-19
16. A do kobiety powiedział: Wielce pomnożę twoje cierpienia i twoje poczęcia, w bólu będziesz rodzić dzieci. Twoje pragnienie będzie ku twemu mężowi, a on będzie nad tobą panować.
17. Do Adama zaś powiedział: Ponieważ usłuchałeś głosu swojej żony i zjadłeś z drzewa, o którym ci przykazałem, mówiąc: Nie będziesz z niego jadł – przeklęta będzie ziemia z twego powodu, w trudzie będziesz z niej spożywać po wszystkie dni twego życia.
18. Ona będzie ci rodzić ciernie i oset i będziesz spożywał rośliny polne.
19. W pocie czoła będziesz spożywał chleb, aż wrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty. Bo jesteś prochem i w proch się obrócisz.
Bóg obiecuje nam „nowe niebo i nową ziemię” (Obj. 21:1). Niektórzy ludzie dochodzą do wniosku, że Bóg po prostu wyrzuci obecne stworzenie na śmietnik i zacznie od nowa. Ale to nie może być prawda. My sami jesteśmy częścią tego obecnego stworzenia. A jeśli ufamy Chrystusowi, wiemy, że nie wylądujemy na śmietniku!
W Liście do Rzymian 8:18-25 Bóg pokazuje nam, jak myśleć o naszej przyszłości. My, którzy należymy do Chrystusa, jesteśmy „synami Bożymi”
Rzym. 8:14-15, 19 14. Wszyscy bowiem ci, którzy są prowadzeni przez Ducha Bożego, są synami Bożymi. 15. Gdyż nie otrzymaliście ducha niewoli, aby znowu się bać, ale otrzymaliście Ducha usynowienia, przez którego wołamy: Abba, Ojcze! 19. Stworzenie bowiem z gorliwym wypatrywaniem oczekuje objawienia synów Bożych.
Duch Chrystusowy mieszka w nas, gwarantując nasze ostateczne odkupienie
Rzym. 8:23 A nie tylko ono, ale i my, którzy mamy pierwsze plony Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała.
Już teraz mamy życie wieczne
Rzym. 6:10 Ale jeśli Chrystus jest w was, to ciało jest martwe z powodu grzechu, a duch jest żywy z powodu sprawiedliwości.
.
Jan 5:24 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto słucha mego słowa i wierzy temu, który mnie posłał, ma życie wieczne i nie będzie potępiony, ale przeszedł ze śmierci do życia.
Ale pragniemy także pełnego nadejścia życia i pokoju w przyszłości.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | wrz 20, 2022 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu, Reformowany światopogląd
Jak rozwija się grzech?
1 Mojż. 1:28 I Bóg błogosławił im. Potem Bóg powiedział do nich: Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, napełniajcie ziemię i czyńcie ją sobie poddaną; panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem niebieskim, i nad wszelkimi zwierzętami, które poruszają się po ziemi.
Ważną częścią rozwoju grzechu w historii świata jest to, że rozwój ten jest zawsze związany z „nakazem kulturowym”. Tak zwany mandat kulturowy znajduje się w Księdze Rodzaju 1:28. Ogólnie rzecz biorąc, ten kulturowy nakaz oznaczał, że Adam i Ewa mieli zaludnić ziemię i panować nad nią.
Ale mieli to zrobić w taki sposób, aby wszystkie skarby i moce, które Bóg umieścił w stworzeniu, zostały wykorzystane dla radości człowieka i chwały Bożej. Lub, ujmując to trochę inaczej, miały być używane przez człowieka, aby oddać całą cześć i chwałę Bogu, a przez to cieszyć się cudami Bożego świata.
Upadek człowieka miał drastyczny wpływ na realizację kulturowego mandatu. Powołanie pozostało takie samo, jak wtedy, gdy dane było Adamowi i Ewie, ale wykonanie nakazu Bożego w przeklętym grzechem stworzeniu było znacznie trudniejsze; a człowiek przekręcił mandat kulturowy, aby wykorzystać Boże stworzenie ze wszystkimi jego mocami i skarbami w służbie szatanowi i grzechowi.
W ciągu dziejów świata człowiek pracował pilnie, aby odkryć skarby tego stworzenia i moc, którą Bóg w nie włożył. Z ziemi wydobyto skarby
- żelaza,
- aluminium,
- rubinów,
- diamentów,
- srebra,
- złota
- i wielu innych.
Siły wiatru i wody, ciepła i zimna, elektryczności i atomu zostały odkryte i wykorzystane tak, że wszystko to jest teraz podporządkowane człowiekowi.
(więcej…)
