utworzone przez Reformowani | maj 19, 2023 | Egzegezy, Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
Niebiblijne doktryny prowadzą do Rzymu
2 Piotra 2:3 I z chciwości będą wami kupczyć przez zmyślone opowieści. Ich sąd od dawna nie zwleka, a ich zatracenie nie śpi.
Aby uniknąć doktryny predestynacji, która rzekomo czyni Boga niesprawiedliwym, rzymscy katolicy i Arminianie, tj. heretycy i bracia w wierze, jednogłośnie będą negować odniesienie frazy „od dawna” do czasu przed stworzeniem świata dowodząc, że chodzi raczej o reakcję Boga na grzech „post factum”. W komentarzu do Biblii tysiąclecia czytamy, że sąd o którym tutaj mowa jest przyszłym sądem:
„Czeka ich sąd i definitywne odrzucenie. Potępiają ich własne czyny i własne postępowanie, a wyrok zostanie ogłoszony w przyszłości (por. w. 12). [1]
Alegacja zawiera w sobie odniesienie do wersetu 12, który ma udowadniać, że sąd, który od dawna nie zwleka, zostanie ogłoszony post factum, tak więc Bóg nie osądził zwodzicieli zanim ci nie zgrzeszyli.
Zależność jest tutaj pozornie oczywista i oparta o ludzkie postrzeganie świata przyczynowo skutkowe z wyłączeniem Boga jako całkowitego Suwerena. Człowiek rozumiany jako jednostka autonomiczna i wolna w podejmowaniu decyzji, nie może zostać osądzony przez Boga przed zgrzeszeniem.
Rozważmy tekst Piotra ukazując, jak głęboko upadły umysł błądzi i dryfuje od prawdy w ciemnościach pozornej mądrości.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 17, 2023 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Ekumenizm, Reformowany światopogląd, Rzymski katolicyzm
Stan krytyczny
Izaj. 1:7 Wasza ziemia jest spustoszona, wasze miasta – spalone ogniem. Waszą ziemię pożerają na waszych oczach cudzoziemcy i pustoszą, jak to zwykli czynić obcy.
Te słowa proroka Izajasza pochodzą z samego początku Księgi, która nosi jego imię.
Izrael był narodem opartym na Słowie Bożym. Jednak zanim Izajasz zaczął pisać w VIII wieku p.n.e., Izrael bardzo zbłądził. Do tego stopnia, że południowe królestwo Judy stanęło w obliczu czegoś, co dziś nazwalibyśmy kryzysem egzystencjalnym. Oznacza to, że dalsze istnienie Judy jako narodu było wątpliwe. Połączenie wewnętrznej korupcji i zewnętrznej presji militarnej groziło upadkiem narodu.
Istnieje wiele współczesnych angielskich tłumaczeń Biblii. Niektóre z nich nie są tak naprawdę tłumaczeniami, ale parafrazami. New King James Version jest najlepszym ze współczesnych tłumaczeń. Sam jej używam i bez wahania poleciłbym ją innym. Muszę jednak wyznać, że darzę wielką miłością Wersję Króla Jakuba lub Autoryzowaną Wersję Biblii i bardzo chętnie z niej korzystam, gdy nadarza się ku temu okazja.
Mając do czynienia z destrukcyjną doktryną rzymskiego kościoła-państwa dotyczącą imigracji, z przyjemnością stwierdzam, że Biblia Króla Jakuba zapewnia najlepsze tłumaczenie Izajasza 1:7, wersetu właśnie zacytowanego. Używam go tutaj:
„Twoja ziemia, obcy pożerają ją w twojej obecności„
– czytamy w tłumaczeniu Księgi Izajasza 1:7.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 16, 2023 | Egzegezy, Pneumatologia: nauka o Duchu Świętym, Trynitologia
Istotne pytanie
Gal. 4:6 A ponieważ jesteście synami, Bóg posłał do waszych serc Ducha swego Syna, wołającego: Abba, Ojcze!
Dlaczego klauzula Filioque jest podstawową doktryną? Jakich jasnych tekstów używamy na potwierdzenie i jaki to ma związek z Ewangelią? Czy jest to kwestia Ewangelii, ponieważ kiedy wschodni kościół ją odrzucił, odchodzili od Chrystusa?
Filioque to łaciński termin, który oznacza „i od Syna” dodany dodana do Wyznania Nicejskiego lub Nicejsko-Konstantynopolitańskiego przez zachodni kościół w 1014 roku doprowadziając do schizmy między kościołami zachodnimi i wschodnimi (później prawosławnymi) w 1054 roku. Kościół prawosławny nadal odrzuca ten dodatek do wyznania wiary i jego doktryny.
Wyznanie Nicejskie, jak zostało napisane na pierwszym Soborze Nicejskim w 325 roku, kończyło się słowami „I w Ducha Świętego.”.
Wierzymy w jednego Boga Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych.
.
I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, zrodzonego z Ojca, jednorodzonego, to jest z istoty Ojca, Boga z Boga, Światłość ze Światłości, Boga prawdziwego z Boga prawdziwego, zrodzonego, a nie uczynionego, współistotnego Ojcu, przez którego wszystko się stało, co jest w niebie i co jest na ziemi,
.
który dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił i przyjął ciało, stał się człowiekiem, cierpiał i zmartwychwstał trzeciego dnia, wstąpił do nieba, przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
.
I w Ducha Świętego.
Na pierwszym soborze w Konstantynopolu w 381 roku ten artykuł Wyznania został rozszerzony i brzmiał:
Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca pochodzi, który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę, który mówił przez proroków.
Artykuł o Kościele, chrzcie, zmartwychwstaniu i przyszłym świecie dodano wówczas na końcu wyznania wiary.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 15, 2023 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy
Królestwo Chrystusa
Kol. 4:1
25. A ten, kto wyrządza krzywdę, otrzyma zapłatę za krzywdę, a u Boga nie ma względu na osobę.
1. Panowie, obchodźcie się ze sługami sprawiedliwie i słusznie, wiedząc, że i wy macie Pana w niebie.
2. Trwajcie w modlitwie, czuwając na niej z dziękczynieniem;
Aby dobrze zrozumieć czego w tekście Kolosan 4:1 Bóg wymaga od chrześcijan będących pracodawcami, niezaleznie od ekonomicznego systemu w jakim dane jest im żyć, należy zwrócić uwagę na wcześniejszy kontekst.
Rozważając trzeci rozdział Listu do Kolosan dotarliśmy do momentu, w którym Apostoł przypomniał każdej grupie społecznej o właściwym porządku i zachowaniu w obliczu Boga, tak, aby Kościół mógł harmonijnie wzrastać w poznaniu i właściwej praktyce. Określone zostały jako oddająca chwałę Bogu pobożność wynikająca wprost z tekstu Pisma Świętego, autorytatywnego Słowa Boga.
- męża, żony i dzieci
- pracowników i pracodawców
- a także starszyzny i wierzących
Kościół określony został jako zarządzany przez Głowę (Kol. 1:18; Efez. 1:22; 4:15; 5:23) czyli Jeusa Chrystusa, niepodzielnego władcę Swojego ciała. Chrystus Stworzyciel wszechrzeczy (Jan 1:10; Kol. 1:16; 2 Piotra 3:5; Neh. 9:6) ustanowił swoje prawo w Kościele, nazywając kościół królestwem nie z tego świata.
Jana 18:36 Jezus odpowiedział: Moje królestwo nie jest z tego świata. Gdyby moje królestwo było z tego świata, to moi słudzy walczyliby, abym nie został wydany Żydom. Teraz jednak moje królestwo nie jest stąd.
Pielgrzymujące królestwo Chrystusa, w obecnym stanie znajduje się w Jego podwładnych, w dzieciach Bożych, czyli w Kościele, poprzez zamiekszującego w chrześcijanach Ducha Świętego
Łuk. 17:20-21 Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie. I nie powiedzą: Oto tu, albo: Oto tam jest. Królestwo Boże bowiem jest wewnątrz was.
Kościół zgodnie z Bożym nakazem ma być pozbawiony uprzedzeń wynikających ze statusu społecznego na tym świecie, które generalnie podsumowują pochodzenie i zamożność. Duch Święty przebywa tak samo w bogatym Żydzie jak i biednym scytyjskim niewolniku (I różne są działania, lecz ten sam Bóg, który sprawia wszystko we wszystkich 1 Kor. 12:6).
Jest to duchowe królestwo o zupełnie innym charakterze niż wszystkie ziemskie królestwa ludzi cielesnych.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 8, 2023 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu
Zarys rozważania
Kol. 3:25
24. Wiedząc, że od Pana otrzymacie dziedzictwo jako zapłatę, gdyż służycie Panu Chrystusowi.
25. A ten, kto wyrządza krzywdę, otrzyma zapłatę za krzywdę, a u Boga nie ma względu na osobę.
1. Panowie, obchodźcie się ze sługami sprawiedliwie i słusznie, wiedząc, że i wy macie Pana w niebie.
Nauczanie wersetu 25 trzeciego rozdziału Listu do Kolosan odnosi się do chrześcijańskiej praktyki czyli życia zgodnego z Bożą wolą. Pośrednio także do Bożej sprawiedliwości w świecie pełnym zła a zatem do teodycei. Przekazana tutaj prawda jest powalająca:
Słowa te należy uznać za wypowiedziane w celu odstraszenia od złych praktyk oraz pocieszenia osób maltretowanych w okrutnym świecie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 2, 2023 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Oczekiwanie wiernego sługi
Kol. 3:24
23. A wszystko, co czynicie, z serca czyńcie, jak dla Pana, a nie dla ludzi;
24. Wiedząc, że od Pana otrzymacie dziedzictwo jako zapłatę, gdyż służycie Panu Chrystusowi.
25. A ten, kto wyrządza krzywdę, otrzyma zapłatę za krzywdę, a u Boga nie ma względu na osobę.
Ciężko pracujący człowiek spodziewa się zapłaty za swoje dzieło. Robotnik w winnicy, rybak czy żołnierz pracują nieraz w pocie czoła i w spiekocie dnia (Mat. 20:12) po to właśnie aby po wykonanej pracy czy zadania odpocząć oraz nasycić się owocami swojej pracy (2 Tym. 2:6).
Bóg ustanowił niezmienną zasadę konieczności zapłaty za pracę. Jest to Boży uniwesralny nakaz utwierdzający społeczną sprawiedliwość na świecie.
1 Tym. 5:18 Mówi bowiem Pismo: Młócącemu wołowi nie zawiążesz pyska, oraz: Godny jest robotnik swojej zapłaty.(por. 5 Mojż. 25:4)
Ta sama zasada, o czym zapewnia trzeci rozdział Listu do Kolosan, odnosi się do nagrody chrześcijanina za duchowe wysiłki.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 1, 2023 | Egzegezy, Rzymski katolicyzm
Wskrzeszenie przez relikwię?
2 Król. 13:20-21
.
20. Potem Elizeusz umarł i pogrzebali go. A z nastaniem roku moabskie zgraje napadły na ziemię.
21. I zdarzyło się, że gdy grzebano pewnego człowieka, zobaczyli taką zgraję. Wrzucili więc tego człowieka do grobu Elizeusza. A gdy ten człowiek został tam wrzucony, dotknął kości Elizeusza, ożył i wstał na nogi.
Jeśli Bóg zabrania nam posiadania relikwii lub oddawania czci zmarłym, dlaczego żołnierz został wskrzeszony po dotknięciu kości Elizeusza?
Relikwie to rzeczy, nawet części ciała, takie jak kawałki kości lub zębów, które są związane z Jezusem i Jego życiem lub członkami rodziny Jezusa, Apostołami, męczennikami lub innymi osobami uznanymi za świętych przez
- katolicyzm,
- prawosławie,
- buddyzm,
- islam
- i inne religie.
Zakłada się, że mają jakąś duchową wartość, cudowną lub inną, i z tego powodu często są czczone. W katolicyzmie cześć jest podobno pomniejszą formą kultu ofiarowaną tym relikwiom, których są tysiące.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 27, 2023 | Egzegezy, Prima Scriptura, Teologia biblijna
Logika a doktryna
Rzym. 3:28 Tak dochodzimy do logicznego wniosku (λογιζόμεθα logizemetha), że człowiek zostaje usprawiedliwiony przez wiarę, bez uczynków prawa.
Dlaczego należy studiować logikę? Ponieważ Pismo Święte nie jest zlepkiem luźnych, niejasnych myśli bez struktury (1 Kor. 14:33, 40; Kol. 2:5; 1 Tym. 6:20), ani też nie jest produktem niemożliwej do zrozumienia przez człowieka logiki (Dan. 9:2; 2 Kor. 1:13; 2 Piotra 1:20),
W tekście Rzymian greckie słowo λογίζομαι logizomai oznacza rozumowanie prowadzące do logicznego wniosku. Apostoł Paweł pisząc cały List zakładał, że czytelnik będzie w stanie dojść razem z nim do tych samych wniosków na podstawie przesłanek, jakie przedstawił na poparcie swoich argumentów. Konkluzją logicznego rozważania Pawła jest fundamentalna dla chrześcijaństwa doktryna zbawienia usprawiedliwienia bez udziału uczynków.
Stąd dochodzimy do logicznego wniosku, że czytając dowolny tekst Biblii należy stosować logiczne rozumowanie aby na tej podstawie dochodzić do usystematyzowanej prawdy. Doktryny oparte są o wnioski płynące z przesłanek wynikających z prawidłowo rozłożonych tekstów Pisma. Bez zastosowania logiki prowadzącej do koniecznych i obiektywnych wniosków czytelnikowi pozostaje błądzenie w świecie subiektywizmu, relatywizmu i pozbawionych duchowej wartości pseudointelektualnych spekulacji, czasem opisywanych jako paralelne prawdy.
Wbrew naciskom fałszywych nauczycieli logika ma znaczenie dla teologii.
Przysłów 2:6 PAN bowiem daje mądrość, z jego ust pochodzi wiedza i rozum.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 26, 2023 | Egzegezy, Ekumenizm, Rzymski katolicyzm
Unia ciemności
1 Tym. 4:1 A Duch otwarcie mówi, że w czasach ostatecznych niektórzy odstąpią od wiary, dając posłuch zwodniczym duchom i naukom demonów;
W ostatnich latach czołowi ewangelicy, w tym J. I. Packer i Charles Colson, współpracowali z wybitnymi katolikami, w tym Averym Dullesem i Richardem Johnem Neuhausem, aby zjednoczyć ewangelików i katolików. Nazywają swoją organizację i ruch na rzecz związku Ewangelików i Katolików Razem (EKR). Popierają ją tak wpływowi protestanci, jak
- Os Guinness,
- Nathan Hatch,
- Richard Mouw,
- Mark Noll
- i Pat Robertson.
Organizację wspiera ewangelicki magazyn Christianity Today. Oczywiście przyciąga i będzie przyciągać dużą liczbę ewangelicznych protestantów.
Dokument, który zapowiadał i opisywał unię, został opublikowany w marcu 1994 r. Dokument, który odnosi się do „Deklaracji EKR”, nosi tytuł „Ewangelicy i katolicy razem: misja chrześcijańska w trzecim tysiącleciu”[1]. W oświadczeniu czytamy:
„Jesteśmy ewangelicznymi protestantami i katolikami, których modlitwa, studium i dyskusja doprowadziły do wspólnych przekonań na temat wiary i misji chrześcijańskiej” [2].
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 25, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Centralna doktryna chrześcijaństwa
1 Kor. 15:19 Jeśli tylko w tym życiu mamy nadzieję w Chrystusie, jesteśmy ze wszystkich ludzi najbardziej nieszczęśliwi.
W pewnych okresach od II do IV wieku być chrześcijaninem oznaczało niemal pewną śmierć. Barbarzyństwa wyrządzone chrześcijanom były takie, że nawet wzbudzały współczucie samych Rzymian. Sam Neron udoskonalił nawet okrucieństwo i wymyślił dla chrześcijan wszelkiego rodzaju kary, jakie mogła zaprojektować najbardziej piekielna wyobraźnia.
A konkretnie: niektórych zszywał w skórach dzikich zwierząt, a potem rzucał na pożarcie psom, aż życie w nich zgasło inni ubrani w sztywne od wosku koszule, przymocowani do drzew byli podpaleni w jego ogrodach, aby je oświetlić
W trakcie prześladowań męczeńśką śmierć ponieśli śmierć Apostołowie Paweł i Piotr. Do ich nazwisk można dodać
- Erastusa, szambelana Koryntu (2 Tym. 4:20)
.
- Arystarcha, Macedończyka (Dzieje 19:29)
.
- Trofima, Efezjanina, nawróconego przez Pawła (Dzieje 21:29)
.
- wraz z nim zamęczony został współpracownik Józef, zwany powszechnie Barsabaszem (Dzieje 1:23)
.
- Ananiasz, biskup Damaszku (Dzieje 9:10); obaj należeli do Siedemdziesięciu (Łuk. 10:1) [1]
Te prześladowania były powszechne w całym Cesarstwie Rzymskim. Ale to raczej zwiększyło niż osłabiło ducha chrześcijaństwa. Dlaczego? Co kierowało chrześcijanami, którym pisana była śmierć, że nie tylko nie wypierali się wiary w czasie prześladowań ale też ich szeregi stale rosły?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 24, 2023 | Egzegezy, Sabatarianie i legaliści
Wiara Kościoła
Gal. 3:23-25
.
23. Zanim zaś przyszła wiara, byliśmy poddani pod straż prawa i trzymani w zamknięciu aż do tej wiary, która potem miała być objawiona.
24. Tak więc prawo było naszym pedagogiem do Chrystusa, abyśmy z wiary byli usprawiedliwieni.
25. Lecz gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy pod pedagogiem.
List do Galacjan oznajmia tę dobrą nowinę: „gdy przyszła wiara, już nie podlegamy pedagogowi”. „Wiara” jest wymieniona dwukrotnie w wersecie 23 i raz w wersecie 25 jako coś, co „przyszło” i zostało „objawione”. W tym kontekście jest to odpowiednik Chrystusa, który „przyszedł” i został „objawiony” około 2000 lat temu.
Chrystus jest szczególnie przedmiotem naszej wiary jako Ten, w którego mamy wierzyć, ponieważ wiara w Niego jest wiarą w Trójjedynego Boga
Jan 12:44 A Jezus wołał: Kto wierzy we mnie, nie we mnie wierzy, ale w tego, który mnie posłał.
.
Jan 14:1 Niech się nie trwoży wasze serce. Wierzycie w Boga, wierzcie i we mnie.
.
1 Piotra 1:21 Wy przez niego uwierzyliście w Boga, który go wskrzesił z martwych i dał mu chwałę, aby wasza wiara i nadzieja były w Bogu.
Wiarą Kościoła jest wcielony, ukrzyżowany i zmartwychwstały Pan Jezus, jako Ten, który objawia Ojca i posyła Ducha, jak głosi Ewangelia.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 20, 2023 | Egzegezy, Ekumenizm, Herezja Remonstrancji, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Konflikt o usprawiedliwienie
Gal. 2:16 Wiedząc, że człowiek nie jest usprawiedliwiony z uczynków prawa, ale przez wiarę w Jezusa Chrystusa, i my uwierzyliśmy w Jezusa Chrystusa, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusa, a nie z uczynków prawa, dlatego że z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało.
Obecny atak na doktrynę usprawiedliwienia przez samą wiarę w konserwatywnych kościołach Reformowanych i Prezbiteriańskich przez ludzi federalnej wizji i ich teologicznych sojuszników ma swoją historię. Ta historia obejmuje
- kontrowersje Synodu Dort z Arminianami
.
- kontrowersje Reformacji z Rzymem
.
- spór Apostoła Pawła z judaizującymi orędownikami usprawiedliwienia przez uczynki prawa
.
- bój Jezusa Chrystusa z faryzeuszami
Współczesne odejście od ewangelicznej prawdy o usprawiedliwieniu z łaski w kościołach Reformowanych i Prezbiteriańskich jakie powoduje federalna wizja ma również podłoże kościelne i teologiczne. Federalna wizja rozkwita we współczesnej kościelnej atmosferze ekumenizmu, zwłaszcza ekumenizmu ponownego zjednoczenia kościołów protestanckich z Kościołem rzymskokatolickim.
Stosunki ekumeniczne z Rzymem wymagają od protestantów złożenia w ofierze doktryny usprawiedliwienia wyłącznie przez wiarę (a wraz z tą fundamentalną prawdą, wszystkich doktryn łaski). Wybitnym, potężnym agentem ponownego zjednoczenia ewangelickiego protestantyzmu z Kościołem rzymskokatolickim jest organizacja, która nazywa siebie Ewangelikami i Katolikami Razem (EKR).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 19, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Teologiczny kamień potknięcia
Jakuba 2:21-24
.
21. Czy Abraham, nasz ojciec, nie został usprawiedliwiony z uczynków, gdy ofiarował Izaaka, swego syna, na ołtarzu?
22. Widzisz, że wiara współdziałała z jego uczynkami i przez uczynki wiara stała się doskonała.
23. I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył Abraham Bogu i poczytano mu to za sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga.
24. Widzicie więc, że człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków, a nie tylko z wiary.
Grecka fraza τοῖς πίστις συνήργει τοῖς ἔργοις tois pistis synergei tois ergois wskazuje na synergię (synergei) wiary (pistis) z uczynkami (ergois). Fraza użyta została w kontekście usprawiedliwienia z wyraźnym odrzuceniem usprawiedliwienia tylko z wiary (οὐκ ἐκ πίστεως μόνον ouk ek pisteos monon czyli non sola fide) dla teologów Watykanu oznacza to, że aby dostać się do nieba koniecznym jest wiara w Boga oraz dobre uczynki.
werset 21 …Abraham…został usprawiedliwiony z uczynków (ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη eks ergon edikaiothe)
.
werset 24 …człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków (ἐξ ἔργων δικαιοῦται eks ergon dikaioutai), a nie tylko z wiary (οὐκ ἐκ πίστεως μόνον ouk ek pisteos monon)
Według herezji Rzymskiego katolicyzmu Marcin Luter był w błędzie głosząc zbawienie z łaski przez wiarę, czyli wyznając zasadę sola fide. Wielokrotnie Luter konfrontowany był przez rzymskich teologów przy użyciu tekstu Jakuba, gdzie wyraźnie czytamy, że wiara współdziała z uczynkami (τοῖς πίστις συνήργει τοῖς ἔργοις tois pistis synergei tois ergois), co papiści odnosili do zbawienia w sensie soteriologicznym.
Tak więc gdy Luter wołał sola fide, papiści odpowiadali non sola fide nieustannie odwołując się do frazy οὐκ ἐκ πίστεως μόνον ek pisteos monon. – nie tylko z wiary!
Okrzyk i argument papistów używany jest po dziś dzień. Otwarcie przez katolików, ale też skrycie i podstępnie przez fałszywych teologów mających czelność ubierać się w barwy Protestantyzmu, a nawet, o zgrozo, teologii Reformowanej. Czy rzeczywiście do zbawienia człowieka konieczne są wiara oraz dobre uczynki?
Zgodnie z Pismem zaprzeczamy heretykom i fanatykom.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 17, 2023 | Egzegezy, Teologia systematyczna, Trynitologia
Wstęp
Izaj. 56:5 Do kogo mnie porównacie i z kim mnie zestawicie albo do kogo uczynicie mnie podobnym, abyśmy byli sobie równi?
Upadły ludzki umysł poszukuje Boga po omacku i instynktownie (Jer. 23:23; Dzieje 17:27; 14:17; Rzym. 1:20), tworząc naturalną religię próbuje zbudować obraz Boga poprzez analogię do stworzenia. I tak chociaż poprzez stworzenie co można wiedzieć o Bogu, jest dla nich jawne, gdyż Bóg im to objawił (Rzym. 1:19) religijni myśliciele nigdy nie mogą dojść do poznania Boga Trójjedynego dzięki naturalnej religii. Wszelkie wysiłki poznania Boga są skazane na porażkę ściągając gniew Boży, który objawia się przeciwko wszelkiej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi, którzy zatrzymują prawdę w niesprawiedliwości. (Rzym. 1:18).
W ten sposób Boża Istota pozostaje niepojęta dla naturalnego człowieka i konieczne jest zewnętrzne objawienie (teologia), które zapewnia Spisane Słowo Boże (Psalm 2:1-5; Jan 1:18; 1 Kor. 1:21; 2 Kor. 10:5; Tyt. 1:1; 2 Tym. 3:15-17). Bóg jest poznawalny przez Swoje Imiona odnoszące się do Jego atrybutów. Bóg posiada szereg atrybutów, które określają Jego Istotę. Generalnie podzielić je można na dwie kategorie:
Komunikowalne atrybuty Boga to te, które ludzie mogą również posiadać, chociaż tylko w ograniczonym stopniu. Jeśli coś jest komunikowalne, można to przekazać lub przekazać innym. Niektóre z komunikowalnych atrybutów Boga to mądrość, świętość, dobroć, miłość, itd.
Niekomunikowalne atrybuty Boga są atrybutami wyłącznymi dla Niego. Ludzie nie mogą dzielić nieprzekazywalnych atrybutów boskości. Należą do nich
- Suwerenność – Bóg jako najwyższa Istota we wszechświecie zarządza całym wszechświatem
.
- Wszechmoc – Bóg dokonuje wszystkiego co zechce bez żadnych ograniczeń
.
- Wszechwiedza – Bóg wie wszystko o Sobie oraz o wszystkim poza Nim (zarówno rzeczywistym jak i potencjalnym)
.
- Wszechobecność – Bóg jest obecny wszędzie
.
- Transcendentność – Bóg istnieje poza sferą stworzenia
.
- Immanentność – Bóg jest poznawalny, dostrzegalny czy też uchwytny
.
- Niezmienność – Bóg jest kompletny i doskonały
.
- Wieczność – Bóg nie ma początku i końca
.
- Samoistność – Bóg istnieje sam z siebie, jest samowystarczalny i niezależy od wszystkiego co jest poza Nim.
.
- Prostota – w Bogu nie ma podziałów i sprzeczności
Odrzucenie atrybutu prostoty Boga skutkuje szerokim wachlarzem herezji, z których najbardziej rozpoznawalnymi są antytrynitaryzm, następnie dobrointencyjna oferta ewangelii, gdzie Bóg z jednej strony nienawidzi tych, których nie wybrał do zbawienia, z drugiej zaś pragnie zbawienia tej samej grupy, co do której zdecydował o potępieniu. Drugą, niemniej ważną jest herezja paradoksów czy też paralelnych prawd, według której Bóg przekazuje sprzeczne i wzajemnie się wykluczające logicznie doktryny.
W niniejszym rozważaniu przedstawiona zostanie dokładniej prostota Boga, atrybut zapomniany lub pomijany przez wielu „nieomylnych” teologów największego neo-ewangelikalnego kalibru.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 11, 2023 | Egzegezy, Ekumenizm, Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
Droga do Rzymu
Rzym. 3:28 Tak więc twierdzimy, że człowiek zostaje usprawiedliwiony przez wiarę, bez uczynków prawa
Herezja, którą List do Rzymian 3-5 demaskuje jako destrukcyjną dla Ewangelii łaski i którą Apostoł nazywa „inną ewangelią” w Liście do Galacjan, teraz działa na rzecz obalenia Ewangelii wewnątrz konserwatywnych kościołów.
Gal. 1:6 Dziwię się, że tak szybko dajecie się odwieść od tego, który was powołał ku łasce Chrystusa, do innej ewangelii;
W przypadku Ortodoksyjnego Kościoła Prezbiteriańskiego dokonała ona już tego wywrotu poprzez oficjalne decyzje prezbiterium i zgromadzenia ogólnego chroniących i zatwierdzających herezję.[1] Czołowi teologowie Konfederacji Reformowanych Kościołów Ewangelickich są odważnymi i głośnymi orędownikami nauki o usprawiedliwieniu przez wiarę i uczynki.
Do wybitnych, wpływowych orędowników lub obrońców usprawiedliwienia przez wiarę i uczynki w tych kościołach należą Norman Shepherd; Richard B. Gaffin Jr.; Steve Wilkin; Peter J. Leithart; Jaa Barach; Douglas Wilson; i Steve Schlissel. Shepherd, dawniej członek Ortodoksyjnego Kościoła Prezbiteriańskiego i długoletni profesor w Westminster Seminary w Filadelfii, jest obecnie duchownym w Chrześcijańsko-Reformowanym Kościele. Schlissel jest niezależny.
Herezja dotycząca usprawiedliwienia wkracza do konserwatywnych kościołów Reformowanych jako fundamentalna zasada ruchu teologicznego, który nazywa się federalną wizją. [2]
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 10, 2023 | Charyzmania, Egzegezy
Głupich nie sieją…
Mat. 21:19-22
.
19. I widząc przy drodze drzewo figowe, podszedł do niego, ale nie znalazł na nim nic oprócz samych liści. I powiedział do niego: Niech się już nigdy nie rodzi z ciebie owoc. I drzewo figowe natychmiast uschło.
20. A gdy uczniowie to zobaczyli, dziwili się, mówiąc: Jak szybko uschło to drzewo figowe!
21. Wtedy Jezus im odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę i nie zwątpicie, nie tylko to, co się stało z drzewem figowym, uczynicie, ale jeśli i tej górze powiecie: Podnieś się i rzuć się do morza, stanie się tak.
22. I wszystko, o cokolwiek poprosicie w modlitwie, wierząc, otrzymacie.
To, że zapoczątkowany przez Esseka W. Kenyona Ruch Słowa Wiary istnieje po dziś dzień zakrawa o cud. Apostata Kenyon był ojcem tzw. „pozytywnego wyznania”, prądu myślowego zgodnie z którym rzeczywistość może być kształtowana słowami wypowiadanymi przez odpowiednio przeświadczonego i nastawionego człowieka. Cokolwiek przyszłoby takiej osobie do głowy, pozytywne wyznanie powinno urzeczywistnić świat idei.
W Polsce kult reprezentowany jest m.in. przez Kościół Chrześcijański „Słowo Wiary”, Centrum Chrześcijańskie „Miecz Ducha” w Kaliszu, Kościół Chwały, Stowarzyszenie „Chrystus dla Narodów”. Najwyraźniej polski rynek duchowej ciemnoty jest dość intratny, ponieważ obok rodzimych zwodzicieli wkraczają na niego, narazie ostrożnie, także i afrykańscy pseudochrześcijańscy szamani.
Pan biskup Abiodun Rowland Peters uczeń „proroków” i „apostołów” w szkole ICM (oba urzędy już nie funkcjonują w kościele) odwołując się do tekstów Marka 11 i Mateusza 21 dowodzi:
„Czy chcesz powiedzieć, że nie wierzysz w Słowa Jezusa ?[…] Czy twierdzisz, że Jezus jest kultystą i heretykiem za to, że mówi ludziom, że mogą otrzymać wszystko, co powiedzą w wierze?” […] „Słowo Boże jest wystarczająco twórcze i potężne aby sprawić, że cokolwiek powiemy zgodnie ze Słowem, stanie się prawdą jeśli naprawdę w to uwierzymy” [1]
Szybkie podsumowanie treści wyznania wiary szanownego biskupa jest następujące
- Jezus zachęcał do pozytywnego wyznania
.
- To wyznanie umożliwia otrzymanie wszystkiego co człowiek zapragnie
.
- Warunkiem zmiany rzeczywistości jest odpowiednio wzbudzona w sobie wiara
.
- Słowa człowieka to słowa Boże
Czy rzeczywiście chrześcijanie słowem wiary mają dosłownie przenosić góry? Rozważmy tekst Mateusza.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 7, 2023 | Egzegezy, Teologia systematyczna
Założenie zawarte w pytaniu
I. Pytanie nie dotyczy teologii w ogólności, ale w szczególności teologii naturalnej. Nie dotyczy to również tego, co było w Adamie przed upadkiem (gdyż to, co było w nim, jest wystarczająco oczywiste na podstawie obrazu Boga, według którego został stworzony).
Dotyczy to raczej tego, co pozostało po upadku.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 6, 2023 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Reformowany światopogląd, Teologia reformowana
Kamień milowy chrześcijańskiej cywilizacji
Hebr. 13:4 Małżeństwo jest godne czci u wszystkich i łoże nieskalane. Rozpustników zaś i cudzołożników osądzi Bóg.
Jan Kalwin zmienił zachodnią teologię i prawo dotyczące seksu, małżeństwa i życia rodzinnego. Opierając się na pokoleniu protestanckich reform, Kalwin ukazał wszechstronną teologię i prawo, które sprawiły, że podstawowymi punktami zainteresowania zarówno kościoła, jak i państwa stały się
- tworzenie i rozwiązywanie małżeństw
- wychowanie i dobro dzieci
- spójność i wsparcie rodziny
- oraz grzech i przestępstwa seksualne
Kalwin wciągnął Konsystorza i Radę Genewską do twórczego nowego sojuszu, aby kierować reformacją sfery intymnej zniszczonej przez doktryny Rzymu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 5, 2023 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Podstawa rozważania
Kol. 2:16
15. I rozbroiwszy zwierzchności i władze, jawnie wystawił je na pokaz, gdy przez niego odniósł triumf nad nimi.
16. Niech więc nikt was nie osądza z powodu jedzenia lub picia, co do święta, nowiu księżyca lub szabatów.
17. Są to cienie rzeczy przyszłych, ciało zaś jest Chrystusa.
Jak List do Kolosan 2:16 pasuje do chrześcijańskiej nauki o Dniu Pańskim?
- Niektórzy w dzisiejszym świecie kościelnym stali się bardzo legalistyczni w odniesieniu do sabatu i przez przykazanie po przykazaniu wyparli wiele aspektów przestrzegania sabatu z całego obszaru chrześcijańskiej wolności – w przeciwieństwie do tego, chodzi o zachowywanie prawa ceremonialnego i restrykcji żywieniowych ()jedzenie, picie, święta) o czym Paweł pisze w wersecie 16.
.
- Inni, nie rozumiejąc chrześcijańskiej wolności, praktycznie zniszczyli sabat. Utrzymują, że sabat nie różni się od żadnego innego dnia tygodnia i chociaż lepiej jest chodzić do kościoła w Dzień Pański, równie dobrze można zmienić nabożeństwa z Dnia Pańskiego na inne dni powszednie i zaangażować się w dowolne zajęcia tak w dni powszednie jak w dzień Pański. Mówi się, że każdy dzień tygodnia jest sabatem.
Pozwólcie, że najpierw wspomnę, że Paweł ostrzega przed nadużyciem sabatu w Liście do Kolosan 2:16. Świadczy o tym cały fragment. Paweł wyjaśnia nam, że Chrystus na krzyżu przez swe potężne dzieło „Wymazał wobciążający nas wykaz zawarty w przepisach, który był przeciwko nam, i usunął go z drogi, przybiwszy do krzyża;” (Kol. 2: 14).
Innymi słowy, Chrystus wypełnił za nas prawo.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 3, 2023 | Egzegezy, Herezja Remonstrancji, Rzymski katolicyzm, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Przedmowa
Takie jest znaczenie prawdy o usprawiedliwieniu zarówno dla Ewangelii, jak i dla zbawienia wybranego ludu Bożego, że obrona jej jest zawsze wskazana, jeśli nie jest konieczna.
Usprawiedliwienie jest Bożym przebaczeniem winnemu grzesznikowi – przebaczeniem grzechów – uwalniającym grzesznika od wiecznego potępienia. Jest to również dar sprawiedliwości dla grzesznika, który czyni grzesznika godnym życia wiecznego i chwały.
Paweł wskazuje na znaczenie prawdy o usprawiedliwieniu dla Ewangelii w Liście do Galacjan
Gal. 1:6 Dziwię się, że tak szybko dajecie się odwieść od tego, który was powołał ku łasce Chrystusa, do innej ewangelii
Utrata prawdy o usprawiedliwieniu, a dokładniej wypaczenie prawdy o usprawiedliwieniu (bo to jest zło Galacjan, o którym mówi Apostoł), skutkuje „inną ewangelią” niż Boża Ewangelia łaski. Ten, kto głosi inną ewangelię, wypaczając prawdę o usprawiedliwieniu, jest przeklęty przez Boga:
Gal. 1:9 Jak powiedzieliśmy przedtem, tak i teraz znowu mówię: Gdyby wam ktoś głosił ewangelię inną od tej, którą przyjęliście, niech będzie przeklęty”
(więcej…)
