utworzone przez Reformowani | sie 28, 2023 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Środowisko Kolosan
Kol. 4:6
5. Postępujcie mądrze wobec tych, którzy są z zewnątrz, odkupując czas.
6. Wasza mowa niech zawsze będzie miła, zaprawiona solą, abyście wiedzieli, jak należy każdemu odpowiedzieć.
7. O wszystkim, co się ze mną dzieje, opowie wam Tychik, umiłowany brat, wierny sługa i współsługa w Panu.
Rozważając werset 6 czwartego rozdziału Listu do Kolosan musimy mieć na uwadze, że kościół w Kolosach znajdował się w poważnym zagrożeniu. Z jednej strony wdarli się do niego nauczyciele fałszywych doktryn, legaliści nakazujący powrót do żydowskich przesądów, nauczający swoistej formy gnozy, gdzie obiektem kultu miał być anioł z nieba, zaś jako forma pobożności promowany był ascetyczny i wymagający poddania żywiołom sposób życia pełen zakazów ludzkiej religii, natarczywie promowanej przez jej zwolenników – judaizantów.
Z drugiej strony otaczający świat gardził chrześcijaństwem uznając je religią sprzeczną z naturalnym porządkiem rzeczy, wiarę ludzi słabych, biednych, generalnie pozbawionych nie tylko dóbr materialnych ale i zdolności intelektualnych, co po części jest prawdą: Bóg bowiem wybrał do zbawienia to co jest wzgardzone na tym świecie aby świat zawstydzić.
1 Kor. 1:26 Przypatrzcie się bowiem, bracia, waszemu powołaniu, że niewielu jest mądrych według ciała, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych.
Ponownie, płynące ze strony judaizantów oskarżenie wobec chrześcijan dotyczyło ich moralności. Zarzucano przede wszystkim niemoralne prowadzenie się i zniszczenie przez to instytucji małżeństwa i rodziny, lenistwo, podwójną moralność.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 23, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia historyczna
Czym jest Ewangelia?
Rzym. 1:16-17
.
16. Nie wstydzę się bowiem ewangelii Chrystusa, ponieważ jest ona mocą Boga ku zbawieniu dla każdego, kto uwierzy, najpierw Żyda, potem i Greka
17. W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boga z wiary w wiarę, jak jest napisane: Sprawiedliwy będzie żył z wiary.
Termin Ewangelia oznacza:
1) Radosne przesłanie lub dobrą nowinę.
2) Ofiara składana Bogu za tę dobrą nowinę.
3) Nagroda, która jest dana temu, kto ogłasza te radosne nowiny.
Tutaj oznacza doktrynę, czyli radosną nowinę o Chrystusie objawionym w ciele;
Łuk. 2:10-11 10. I powiedział do nich anioł: Nie bójcie się, bo oto zwiastuję wam wielką radość, która będzie udziałem całego ludu. 11. Dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 21, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Powtórzone usprawiedliwienie
1 Jana 1:8-9
8. Jeśli wyznajemy nasze grzechy, Bóg jest wierny i sprawiedliwy, aby nam przebaczyć grzechy i oczyścić nas z wszelkiej nieprawości.
9. Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, sami siebie zwodzimy i nie ma w nas prawdy.
To, że stan usprawiedliwienia nie może zostać stracony lub utracony, nie oznacza jednak, że akt usprawiedliwienia nie powtarza się przez całe życie wybranego dziecka Bożego lub że nie ma potrzeby tego powtarzania. Wręcz przeciwnie, Bóg utrzymuje stan usprawiedliwienia, wielokrotnie, nawet codziennie, usprawiedliwiając swoje umiłowane, wybrane dziecko.
Usprawiedliwienie jest zasadniczo przebaczeniem grzechów. Jest to Boża deklaracja w świadomości wierzącego:
„Przebaczam winę za twoje grzechy ze względu na odkupieńczą śmierć Jezusa Chrystusa”.
Jednocześnie usprawiedliwienie to przypisanie winnemu grzesznikowi sprawiedliwości Jezusa Chrystusa – poprzez wiarę wierzącego i jego własne doświadczenie. Codziennie każdy wierzący potrzebuje tego boskiego, zbawczego działania Boga. Codziennie otrzymuje ten łaskawy dar. Ilekroć wierzący żałuje, wyznaje i woła do Boga: „Przebacz mi moje grzechy i grzeszną naturę”, jest usprawiedliwiony.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 17, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Przypomnienie
2 Tym. 1:9 Który nas zbawił i powołał świętym powołaniem nie na podstawie naszych uczynków, ale na podstawie swojego postanowienia i łaski, która została nam dana w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasy.
Biblijna prawda jest jedna, nie ma w Biblii dwóch różnych, paralelnych czy też przeciwstawnych sobie doktryn. Ponieważ Pismo naucza nas, że zbwienie jest tylko z łaski i tylko z wiary oraz nie jest z uczynków, nie jest możliwym aby jakakolwiek interpretacja dowolnego fragmentu tworzyła doktrynę przeciwną. A jednak…
W ujęciu historycznym, a mówiąc bardziej precyzyjnie, w historii kościoła, wyraźnie zarysowuje się linia frontu wielkiej bitwy o prawdę, której znamiennym elementem jest właściwwa definicja kluczowych dla soteriologii słów.
Fałszywy kościół atakuje wiarę dodając uczynki do wiary, dwa niezbędne komponenty zbawienia. Kościół prawowierny odpiera ataki powołując się na Słowo Boże i Biblijne znaczenie słów.
Przedmiotem niniejszego rozważania jest utwierdzenie chrześcijan w ortodoksji poprzez wskazanie na zakres znaczeniowy słowa μετάνοια metanoia oznaczającego „upamiętanie”, a tłumaczonego przez odstępców jako „pokuta”.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 15, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Reformowany dylemat
1 Piotra 1:18-20
.
18. Wiedząc, że nie tym, co zniszczalne, srebrem lub złotem, zostaliście wykupieni z waszego marnego postępowania przekazanego przez ojców;
19. Lecz drogą krwią Chrystusa jako baranka niewinnego i nieskalanego;
20. Przeznaczonego do tego przed założeniem świata, a objawionego w czasach ostatecznych ze względu na was.
Pod jednym względem na pytanie: „kiedy wybrany grzesznik jest usprawiedliwiony?” łatwo odpowiedzieć: Kiedy on lub ona wierzy w Jezusa Chrystusa głoszonego w Ewangelii.
Pod innymi ważnymi względami kwestia jest trudna, wręcz kontrowersyjna i być może z tego powodu często ignorowana. Kontrowersyjne aspekty pytania obejmują kwestię wiecznego usprawiedliwienia:
- czy zbawczy akt Boga usprawiedliwienia winnego, ale wybranego grzesznika dokonuje się tylko w czasie – za pośrednictwem wiary grzesznika?
.
- czy też usprawiedliwienie grzesznika przez wiarę w czasie i historii ma swój początek i realizuje się w usprawiedliwiającym dekrecie Boga w wieczności?
W tej kwestii wiecznego usprawiedliwienia Reformowani teologowie i kościoły energicznie walczyli. Do dziś toczą się kontrowersje wokół kwestii wiecznego usprawiedliwienia wśród tych, którzy są jednomyślni w wyznawaniu usprawiedliwienia wyłącznie przez wiarę.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 11, 2023 | Egzegezy, Teologia reformowana
Bóg jest mądry
Przysłów 2:6 PAN bowiem daje mądrość, z jego ust pochodzi wiedza i rozum.
To, że Bóg jest mądry, jest wyraźną nauką Pisma Świętego, ale lud Boży rzadko o tym pamięta, zwłaszcza gdy cierpi lub gdy sprawy nie układają się po ich myśli. Trudno jest dostrzec mądrość Bożą, a w takich chwilach trzeba wierzyć, nie widząc.
W mądrości Bóg zarządził wszystko. To jest powód, dla którego wszystkie rzeczy ze sobą współpracują. Nie zdarzają się przypadkowo i niezależnie od innych rzeczy, ale wszystkie rzeczy, które się zdarzają, pasują do siebie i współpracują jak części dobrze naoliwionej i dobrze działającej maszyny.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 9, 2023 | Egzegezy, Teologia reformowana
Podstawa rozważania
Czytając powyższy tekst w języku polskim dochodzimy do kilku wniosków. Po pierwsze, że do Boga należy zbliżać się w pełni wiary a po drugie iż temu zbliżeniu towarzyszy oczyszczenie sumienia i obmycie ciała czystą wodą. To prowadzić może do konkluzji, że oczyszczenie o jakim mowa odnosi się do zanurzenia w wodzie.
Otóż w języku greckim zdanie powyższe brzmi nieco inaczej. Tłumaczenie polskie jest nieprecyzyjne oraz selektywne. Brak precyzji odnosi się do frazy „pełnia wiary”. Selektywność zaś dotyka zwrotu „serca oczyszczone”.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 8, 2023 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Zagrożenia świata zewnętrznego
Kol. 4:5
4. Abym ją objawił i mówił tak, jak powinienem.
5. Postępujcie mądrze wobec tych, którzy są z zewnątrz, odkupując czas.
6. Wasza mowa niech zawsze będzie miła, zaprawiona solą, abyście wiedzieli, jak należy każdemu odpowiedzieć.
Rozważając 5 werset czwartego rozdziału listu do Kolosan należy uwzględnić jego historyczne konotacje. Ponieważ wiemy, iż był on pisany między 60 a 62 rokiem I wieku z więzienia w Rzymie, właściwe zrozumienie myśli apostolskiej wymagać będzie odtworzenia sytuacji politycznej i kulturowej tamtego okresu, ze szczególnym uwzględnieniem zagrożeń czyhających na przeciętnego obywatela cesarstwa.
W czasach republiki rzymskiej senat i sejmiki były ważnymi źródłami prawa. W imperium ostatecznym źródłem prawa był cesarz a powiedzienie „cokolwiek podoba się cesarzowi, jest prawem” dobitnie dowodziło absolutnej władzy cesarskiej. Rzymianie jednak szanowali swoje dawne tradycje. Senat nadal się zbierał, a senatorowie mieli wysoki status społeczny.
Prawa rzymskie były surowe, ale przestępczość była w Rzymie powszechna. Najczęstszymi przestępstwami były kradzieże, napady i zabójstwa. Rzymska policja miała oko na bogatsze dzielnice, ale rzadko patrolowała biedniejsze części miasta. Niektóre ulice były tak niebezpieczne, że zamykano je na noc.
Rzymianie starali się chronić przed przestępczością. Bogacze starali się ukryć swoje bogactwo, nosząc stare, brudne togi, kiedy podróżowali nocą. Kobietom i dzieciom z bogatych rodzin mówiono, aby nigdy nie wychodziły samotnie na zewnątrz, nawet w ciągu dnia.
Każdy Rzymianin, w tym biedny, mógł oskarżyć kogoś o przestępstwo. Sprawę rozstrzygnęło jury składające się z obywateli. Oskarżeni czasami próbowali zdobyć sympatię ławy przysięgłych, chodząc do sądu w łachmanach czy też brudnych ubraniach lub zmuszając żony i dzieci do płaczu przed ławą przysięgłych.
Rzymianie uważali, że jedno prawo powinno obowiązywać wszystkich obywateli. Mimo to prawo rzymskie nie było stosowane jednakowo. Biednych spotykały surowsze kary niż bogatych, czasem nawet tortury.
Aby złagodzić nastroje wyzyskiwanej biedoty bogaci patrycjusze, senatorowie oraz sam Cesarz organiozowali szereg rozrywek. Wyścigi rydwanów, zapasy, walki gladiatorów, ale także quai-relijna pantomima i teatr były popularnymi formami trzymania obywateli w ryzach posłuszeństwa.
Jeśli o życie duchowe chodzi, Rzymianie praktykujący politeizm lubowali się w rozmaitych świętach i festiwalach, z których warto wpsomnieć wielkie i małe dionizja, do złudzenia przypominające współczesny karnawał.
Obywatele Kolosów wyznawali Cybele, boginię matkę i Sabaziosa, boga natury czczonych także przez dzikie tańce, wino, śpiew i inne ekscesy, których nie godzi się nawet wspominać.
Wiele z negatywnych aspektów życia tamtych czasów jak korupcja, nierówność wobec prawa, lżejsze traktowanie bogaczy, surowsze kary dla biednych, powszechna przestępczość, wszędobylska bieda oraz autorytaryzm a nawet totalitaryzm władzy centralnej jest obecnych we współczesnej rzeczywistości. Wynika to z kilku duchowych czynników.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 7, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Odrodzeni z łaski
Jan 3:3 … Odpowiedział mu Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się ktoś nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć królestwa Bożego
Kiedy latorośl lub gałąź drzewa owocowego zostaje wszczepiona w pień innego drzewa, pierwszym rezultatem tego organicznego połączenia jest to, że natura i życie drzewa zaczyna udzielać się zaszczepionemu pędowi roślinnemu. Ten pierwszy rezultat jest całkiem ukryty przed naszym wzrokiem. To tajemnicza operacja.
W rzeczywistości przez pewien czas obserwujące oko hodowcy może mieć zupełnie odwrotne wrażenie. Może się wydawać, że wszczepiony pęd obumiera z powodu tejże operacji, a wszelkie pąki lub kiełki, które pojawiły się na nim przed wszczepieniem, mogą uschnąć. Jednak faktem jest, że jeśli przeszczep się powiedzie, wszczepiona gałązka otrzymuje początek nowego życia dzięki zjednoczeniu z pniem.
To samo dotyczy grzesznika, który jest zjednoczony z Chrystusem.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 4, 2023 | Egzegezy, Teologia reformowana
Bóg całkowicie Suwerenny
Rzym. 11:36 Z niego bowiem, przez niego i w nim jest wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen.
Powinniśmy zrozumieć, że Boże dekrety nie są jakimś planem na papierze schowanym w przegródce gdzieś w niebie, ale żywą i potężną wolą Boga. Jego dekrety nie są czymś, z czym Bóg konsultuje się od czasu do czasu, aby zobaczyć, co zaplanował zrobić, ale są to myśli Jego własnego niezmiennego umysłu, który jest źródłem i przyczyną wszystkiego, co się dzieje.
Kiedy Bóg czegoś chce — a chce wszystkiego — wtedy to, czego chciał, musi się urzeczywistnić i tak się dzieje, ponieważ On tego chciał.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 2, 2023 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele, Teologia biblijna
Prosta epistemologiczna droga
Izaj. 35:8 I będzie tam ścieżka i droga, którą nazwą Drogą Świętą. Nie będzie po niej chodził nieczysty, ale będzie ona dla nich. Ci, którzy tą drogą będą chodzić, nawet głupcy, nie zbłądzą.
W kontrowersji jaka wyrosła wokół spornego tekstu Dziejów 8:37 musimy pamiętać, że Bóg objawił Słowo Boże dla swojego ludu jako ścieżkę, na której nawet największy prostaczek wśród chrześcijan nie może zbłądzić. Oznacza to, że trzymając w ręku Pismo wierzący nie musi zastanawiać się nad tym, czy to co czyta jest prawdą, ponieważ całe Słowo jest natchnione (2 Tym. 3:16-17). Natchnienie oznacza, że każda Księga, rozdział, werset a nawet poszczególne słowo pochodzi z Bożego tchnienia, inspiracji a ręka pisarza była prowadzona przez Ducha Świętego (2 Piotra 1:21).
Ponieważ Bóg jest prawdą (Psalm 86:15; Jan 3:33; Rzym. 3:4) Jego Słowo jest prawdą (Psalm 119:160; Koh. 12:10; Jan 17:17). Prawdą zachowaną przez wszystkie pokolenia, a nie ukrytą w gąszczu błędów i tradycji tekstualnych. Prawdą łatwo dostępną, tak w starej jak i nowej dyspensacji
5 Mojż. 30:14 Lecz to słowo jest bardzo blisko ciebie, w twoich ustach i w twoim sercu, abyś je wypełniał
.
Rzym. 10:8 Ale cóż mówi: Blisko ciebie jest słowo, na twoich ustach i w twoim sercu. To jest słowo wiary, które głosimy:
Choć czyste, zachowane przez wszystkie wieki i łatwo dostępne spisane Słowo Boże jest blisko chrześcijan, nie wszyscy mają wiarę co do tej prawdy. W wielkim boju o integralność świętego tekstu zasadniczo na polu walki wyróżniają się dwa główne podejścia.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sie 1, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Źródło wielkiego kłamstwa
Gal. 5:6 Bo w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, ale wiara, która działa przez miłość.
Najpoważniejszą słabością kościołów reformowanych jest to, że nawet te z nich, które publicznie potępiają herezję usprawiedliwienia przez wiarę i uczynki i które ogłaszają się na synodach jako wyznające usprawiedliwienie wyłącznie z wiary, przyjmując heretyków, korzeń i źródło herezji usprawiedliwienia przez wiarę i uczynki odmawiają zajęcia się doktryną.
Współczesny wyraz herezji usprawiedliwienia przez wiarę i uczynki w kościołach Reformowanych i Prezbiteriańskich jest zakorzeniony w błędnej doktrynie przymierza.
- To jest nauczanie, że Bóg łaskawie zawiera swoje przymierze zbawienia ze wszystkimi ochrzczonymi, a szczególnie ze wszystkimi ochrzczonymi dziećmi wierzących rodziców. W rzeczywistości rozpoczyna dzieło zbawienia we wszystkich jednakowo.
.
- Ale przymierze i jego zbawienie są warunkowe. Ich trwanie i spełnienie w wiecznym zbawieniu dzieci zależą od uczynków, które dziecko musi spełniać, w tym od wiary, która jest uważana raczej za dzieło dziecka niż za dar Boży.[23]
To właśnie ta doktryna warunkowego przymierza łaski i zbawienia ze wszystkimi ochrzczonymi dziećmi w równym stopniu implikuje i wytwarza herezję usprawiedliwienia przez wiarę i uczynki. Heretycy otwarcie to wyznają, ponieważ nazywają swoją teologię, która obejmuje usprawiedliwienie przez wiarę i uczynki, federalną wizją.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 29, 2023 | Egzegezy, Historia chrześcijaństwa, Teologia biblijna
Teoria Horta
1 Kor. 3:19 Mądrość bowiem tego świata jest głupstwem u Boga. Bo jest napisane: On chwyta mądrych w ich przebiegłości.
Na samym początku niniejszego rozważania warto przytoczyć słowa człowieka będącego przyczyną tragicznego w skutkach odejścia od przyjętego tekstu, Textus Receptus, który był podstawą wyznań Reformowanych dla tłumaczeń Słowa Bożego aż do roku kiedy to panowie Westcott i Hort dokonali „nowatorskiego” odkrycia zwanego Rewizją Lucjańską.
Oto słowa pana Horta, co ciekawe, logicznie spójne i należy się z nimi w pełni zgodzić. Posłuchajmy Horta:
„Teoretyczne założenie rzeczywiście pozostaje takie, że większość zachowanych dokumentów z większym prawdopodobieństwem reprezentuje większość dokumentów przodków na każdym etapie transmisji niż odwrotnie” [1]
Teoria Horta jest prawidłowa. Wielość zachowanych tekstów świadczy o wielości poprzedników tychże tekstów, w każdej generacji transmisji. Stąd tekst przyjęty oparty o liczność manuskryptów, dowodzi, że w miarę cofania się w generacjach kolejnych kopii tekstu posiadał on licznych, niezależnych przodków.
Ponieważ jednak Westcott i Hort chcieli obalić dotychczasowe źródło tłumaczenia Pisma Świętego, musieli oni w jakiś sposób je zdyskredytować. Stąd zostali zmuszeni do wymyślenia sposobu aby udowodnić, że tekst większościowy w rzeczywistości to rewizja, ujednolicenie i w zasadzie jeden, w dodatku fałszywy tekst.
Tak powstała koncepcja domniemanej Rewizji Lucjańskiej.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 25, 2023 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele, Teologia reformowana
Mojżesz w niebezpieczeństwie
2 Mojż. 4:24-26
.
24. A w czasie drogi, w gospodzie, PAN zastąpił drogę Mojżeszowi i chciał go zabić.
25. Wtedy Sefora wzięła ostry kamień, odcięła napletek swego syna i rzuciła do jego stóp, i powiedziała: Naprawdę jesteś dla mnie oblubieńcem krwi.
26. I PAN odstąpił od niego. Wtedy nazwała go oblubieńcem krwi z powodu obrzezania
Dlaczego Bóg chciał zabić Mojżesza? Słyszałem to pytanie w tak zwanej chrześcijańskiej telewizji, ale odpowiedzi, których udzielono nie były przekonujące.
Ten fragment jest rzeczywiście przedziwnym Słowem Bożym. Nie znam niczego podobnego w całym Piśmie Świętym. Jest to jednak niezwykle ważne i zwraca naszą uwagę na Boże obietnice przymierza w znamienny i niezapomniany sposób.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 18, 2023 | Egzegezy, Teologia biblijna
Sporny fragment
Dzieje 8:37 I powiedział Filip: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A on odpowiedział: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym.
Od spisania Objawienia, ostatniej Księgi Nowego Testamenu ok. 95 roku nikt nie kwestionował integralności tekstu Nowego Testamentu. Jednakże w roku 1684 – kiedy powstał Wyższy Krytycyzm biblijny dalej rozwijany przez
- tradycję i filozofię oświecenia,
- empiryzm i liberalizm Johna Locke’a,
- sceptycyzm pragmatyczny Davida Hume’a,
- filozofię krytyczną i agnostycyzm poznawczy Immanuela Kanta
- oraz koncepcje francuskich racjonalistów;
Nowy Testament został zaatakowany przez teoretyków wyższej krytyki tekstu. Wiele fragmentw Pisma uznano za nieprawdziwe, odrzucono Bożego natchnienia przy spisywaniu Słowa oraz odrzucono Bożą opatrzność w zachowaniu Słowa Bożego jako dostępnego w pełni dla kościoła nowej dyspensacji.
W rezultacie działania tego nurtu w 1881 roku powstał tekst krytyczny Westcotta i Horta. Westcott odrzucał natchnienie Księgi Genesis, Hort zaś uznawał zbawienie przez sakramenty. W nowej „biblii” zgodnie z duchem wyższej krytyki tekstu, zanegowano wiarygodność wileu fragmentów Pisma Świętego. Podstawą do odrzucenia do tej pory niekwestionowanych tekstów Pisma stała się zasada – starsze jest lepsze. W metodologii przyjętej przez Westcotta i Horta najstarsze manuskrypty i kodeksy uznane zostały za najlepsze, tak, jakby starsze kopie autografów nie mogły ulec manipulacji. Podejście to należy uznać za żelazną i nienaruszalną zasadę zwolenników owej procedury.
Praca i metodologia Westcotta i Horta zyskała na popularności. Dość powiedzieć, że w swoim komentarzu do Nowego Testamentu John MacArthur, „największy teolog naszych czasów” zauważa:
„Dzieje 8:37 – Ten werset nie występuje w najstarszych i najbardziej wiarygodnych manuskryptach.” [1]
Wtóruje mu James White, inny zwolennik przewagi ludzkiego rozumu nad Bożą opatrznością, dowodząc, że tekst Dziejów 8:37 został dodany w czasie spisywania Wulgaty przez Hieronima ze Strydonu w latach 382–406. Celem Hieronima było dostarczenie Kościołowi jednolitego tekstu [2] co miało być podstawą do włączenia niebiblijnego, acz tradycyjnego wtrętu do kanonu. White stwierdza:
„Tekst bizantyjski go nie zawiera. To jest zachodnia interpolacja. Zachodnia. Jak w Wulgacie. Masz na myśli rzymski katolicyzm!” [3]
Współczesny neo-kalwinizm reprezentowany przez panów MacArthura i White oddrzuca natchnienie tekstu Dziejów 8:37 na podstawie „dowodu” jakim jest brak tego fragmentu w najstarszych zachowanych manuskryptach Pisma Świętego. Neo-kalwinizm wskazuje na przełom IV i V wieku, na Wulgatę jako na źródło tego wtrętu.
Odrzucone zostały tym samym
- Możliwość korupcji najstarszych manuskryptów
- Świadectwo pierwszego kościoła, który używał tekstu Dziejów 8:37 w apologetyce i polemice
- Boża opatrzność zachowania tekstu przez niemal XX wieków, w tym przez Protestantyzm i Reformację, wielką duchową odnowę kościoła
- Większościowe świadectwo wielu zachowanych wczesnochrześcijańskich manuskryptów
Jako prawowierni chrześcijanie i spadkobiercy pierwszego kościoła oraz Reformacji odrzucamy neo-kalwinizm z jego alegacjami.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 6, 2023 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Ekumenizm, Zgubna droga
Wiatr wypaczeń i apostazji
Efez. 4:4-6
.
4. Jedno jest ciało i jeden Duch, jak też zostaliście powołani w jednej nadziei waszego powołania.
5. Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest;
6. Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i w was wszystkich.
Modernizm i postmodernizm dokonały wielu zmian w duchowym i religijnym życiu człowieka. Pojawiły się nowe ruchy i filozofie czerpiące z tradycji religijnych różnych kultur. Oczywistym jest, że owe zmiany dotknęły także ruchów czerpiących z tradycji chrześcijańskiej, ale nie z chrześcijaństwa, które w ujęciu Reformowanym jest jedno i opiera się na niezmiennej Ewangelii, Święty Paweł w Liście do Galacjan, już w pierwszym rozdziale pisał do braci w wierze:
Gal. 1:6-9 6. Dziwię się, że tak szybko dajecie się odwieść od tego, który was powołał ku łasce Chrystusa, do innej ewangelii; 7. Która nie jest inną; są tylko pewni ludzie, którzy was niepokoją i chcą wypaczyć ewangelię Chrystusa. 8. Lecz choćbyśmy nawet my albo anioł z nieba głosił wam ewangelię inną od tej, którą wam głosiliśmy, niech będzie przeklęty. 9. Jak powiedzieliśmy przedtem, tak i teraz znowu mówię: Gdyby wam ktoś głosił ewangelię inną od tej, którą przyjęliście, niech będzie przeklęty.
Zatem obecna ewolucja Ewangelii czyniona według ludzkich filozofii nie jest wymysłem ani zjawiskiem nowym i wcześniej nie spotykanym. Wręcz przeciwnie, towarzyszy Kościołowi od początku jego istnienia. Sami Apostołowie nie byli wolni od chwilowych wahań i rozterek dotyczących praktycznego zastosowania Ewangelii. Piotr wpadł niejako w sidła judaizujących co wypominał mu Paweł. Czytamy o tym zarówno w Dziejach Apostolskich, jak i w liście do Galacjan:–
Dzieje 15:1 A niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: Jeśli nie zostaniecie obrzezani według zwyczaju Mojżesza, nie możecie być zbawieni
.
Gal. 2:11-16 11. A gdy Piotr przybył do Antiochii, sprzeciwiłem mu się w twarz, bo był godny nagany. 12. Zanim bowiem przyszli niektórzy od Jakuba, jadał razem z poganami. Gdy zaś oni przyszli, odsunął się i odłączył, obawiając się tych, którzy byli z obrzezania. 13. A razem z nim obłudnie postępowali i inni Żydzi, tak że i Barnaba dał się wciągnąć w tę ich obłudę. 14. Lecz gdy zobaczyłem, że nie postępują zgodnie z prawdą ewangelii, powiedziałem Piotrowi wobec wszystkich: Jeśli ty, będąc Żydem, żyjesz po pogańsku, a nie po żydowsku, czemu przymuszasz pogan, aby żyli po żydowsku? 15. My, którzy jesteśmy Żydami z urodzenia, a nie grzesznikami z pogan; 16. Wiedząc, że człowiek nie jest usprawiedliwiony z uczynków prawa, ale przez wiarę w Jezusa Chrystusa, i my uwierzyliśmy w Jezusa Chrystusa, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusa, a nie z uczynków prawa, dlatego że z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało.
Jednak ludzkie filozofie stopniowo wkradały się do Kościoła, nie tylko wypaczając przesłanie Ewangelii, ale i „zmieniając” samą naturę Boga, który jest wieczny i niezmienny w swej naturze. Dla nowo narodzonych chrześcijan, powinna owa niezmienność być powodem radości i pewności że zbawienie od gniewu Ojca zostało opłacone krwią Syna i dokonało się dla nich i wytrwają w nim. Bez względu na „dobre” uczynki i ich ludzką, grzeszna naturę, ale na suwerenną wolę Boga.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 5, 2023 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Istota zagadnienia
Hebr. 8:4 Gdyby zaś był na ziemi, nie byłby kapłanem, gdyż są tu inni kapłani, którzy ofiarują dary zgodnie z prawem
Kwestia paruzji jest istotnym tematem dla wiary chrześcijańskiej i zajmuje centralne miejsce wśród doktryn, których właściwa interpretacja posiada szeroki i całościowy wpływ na wiarę. Powtórne przyjście Chrystusa zostało opisane w więcej niż 300 wersetach biblijnych (w przeciwieństwie do jednego tekstu rzekomo nauczającego o fizycznym, milenijnym królestwie Chrystusa na ziemi, por. Obj. 20:1-7).
Jak się za moment okaże, próba ingerencji w Słowo Boże poprzez katastrofalnie błędną interpretację milenijną jest zamachem stanu na Chrystusa jako Arcykapłana. Być może milenialiści nie zauważają tego, ale dowody biblijne są miażdżące. Chrystus bowiem w rzekomym milenijnym królestwie zostaje pozbawiony swojej funkcji Mesjasza w miejsce którego powraca starotestamentowy, nieskuteczny typ krwawych ofiar ze zwierząt.
Ale zacznijmy od początku
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 4, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Boży egocentryzm
1 Jana 4:10 Na tym polega miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że on nas umiłował.
Łatwo zauważyć, że miłość Boga może być rozważana pod ogólnym tytułem świętości Boga. Absolutny i czysty egocentryzm Boga wyraża się i manifestuje zwłaszcza w Jego miłości, gdyż Bóg jest miłością (1 Jana 4:8). Szczególnie o miłości można z naciskiem powiedzieć, że „Z niego bowiem, przez niego i w nim jest wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen” (Rzym. 11:36).
Ma swoje źródło w Bogu i z Niego jako swego źródła, miłość działa w nas i przez nas, ażeby powrócić do Boga. Miłość jest z Boga, pochodzi od Boga — to znaczy, że wszelka prawdziwa miłość, gdziekolwiek się znajduje, ma swoje źródło w Nim
Jan 4:7 Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, gdyż miłość jest z Boga i każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga.
To przede wszystkim Swoją miłość Bóg objawia w posłaniu i wydaniu Swego Jednorodzonego Syna. W tym objawiła się miłość Boga do nas, że posłał na świat Swego jednorodzonego Syna, abyśmy mogli żyć przez Niego
Jan 4:9 Przez to objawiła się miłość Boga ku nam, że Bóg posłał na świat swego jednorodzonego Syna, abyśmy żyli przez niego.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | lip 3, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Wielkie kłamstwo
1 Tym. 4:1-2 1. A Duch otwarcie mówi, że w czasach ostatecznych niektórzy odstąpią od wiary, dając posłuch zwodniczym duchom i naukom demonów; 2. Mówiąc kłamstwo w obłudzie, mając napiętnowane sumienie;
Reformowane wyznania wiary, które oficjalnie wyrażają wiarę Reformowaną i które w swoim wyznaniu, że usprawiedliwienie jest tylko przez wiarę dokładnie odzwierciedlają doktrynę Kalwina, demaskują „wielkie kłamstwo”, które zwolennicy federalnej wizji narzucają teraz kościołom Reformowanym i Prezbiteriańskim. Wyrażenie „wielkie kłamstwo” celowo zapożyczam ze słownika nazistowskich Niemiec.
Josef Goebbels, cyniczny szef ministerstwa propagandy, praktykował taktykę przekonywania Niemców do wszelkich kłamstw, w które Hitler chciał, aby wierzyli, trąbiąc odważnie, bez zażenowania, często i wszelkimi sposobami oczywiste kłamstwo. Naturą taktyki wielkiego kłamstwa, czy to w polityce, czy w teologii, jest to, że obezwładnia ona prawdę, co jest oczywiste po prostu przez głośność, śmiałość i powtarzalność wypowiedzi skandalicznego fałszu sprzecznego z prawdą.
Wielkim kłamstwem federalnej wizji jest głoszenie, że Kalwin różnił się od Lutra w sprawie usprawiedliwienia w tym, że Luter nauczał usprawiedliwienia tylko przez wiarę a Kalwin nauczał usprawiedliwienia przez wiarę i dobre uczynki. Według ludzi federalnej wizji, niezłomne, bezkompromisowe wyznanie usprawiedliwienia tylko przez wiarę jest luterańskie, a nie Reformowane. Według nich głoszenie i nauczanie o usprawiedliwieniu przez wiarę i uczynki jest kalwińskie i Reformowane.
Samo stwierdzenie wielkiego kłamstwa prostym językiem wystarczy, aby je zdemaskować:
„Kalwinizmem i nauką Reformowaną jest głoszenie i nauczanie usprawiedliwienia przez wiarę i uczynki”.
O ile to oskarżenie o rzekomą różnicę między Lutrem a Kalwinem w sprawie usprawiedliwienia wyłącznie przez wiarę jest formą wielkiego kłamstwa, ludzie federalnej wizji są wielkimi kłamcami. To, co Goebbels praktykował na arenie politycznej w Niemczech, ludzie federalnej wizji praktykowali w sferze doktrynalnej i kościelnej w Ameryce Północnej.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | cze 29, 2023 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Sakrament a niemowlęta
1 Mojż. 17:7 I utwierdzę moje przymierze między mną a tobą oraz twoim potomstwem po tobie przez wszystkie pokolenia jako wieczne przymierze, abym był ci Bogiem i twemu potomstwu po tobie.
Ludzka presupozycja krzyczy przeciwko doktrynie chrztu niemowląt. Wewnętrzny sprzeciw oparty jest głęboko o przeświadczenie o suwerenności człowieka w zbawieniu. Chrzest ma być świadomy a wielu powie nawet, że chrzest wodny (lub o zgrozo, zanurzenie w wodzie) posiada konieczny wymóg, którym jest wiara osoby chrzczonej.
Jednak nie w każdym przypadku jest to prawda. Chrzest wodą nie odnosi się bowiem ani do wiary, ani do ludzkiej decyzji. Jest to sakrament wskazujący na suwerenne dzieło Boga Ducha Świętego w zbawieniu człowieka, które w całości jest oparte o Boże Przymierze: Pokropienie krwią Chrystusa (Ezech. 36:25-26; Hebr. 10:22; 11:28; 1 Kor. 5:7; Hebr. 12:24; 1 Piotra 1:2) zapewnia:
- Odrodzenie i odnowienie, (1 Kor. 6:11, Tyt. 3:5, Jan 3:5, 1 Piotra 1:2; 3:21; Hebr. 10:22; Psalm 51:10; Ezech. 36:25)
- Usynowienie przez adopcję (Rzym. 8:15, 23)
- Włączenie do społeczności wierzących, (1 Kor. 12:13, 1 Kor. 6:11)
- Włączenie do Przymierza (Izaj. 59:21; Agg. 2:5; Jer. 31:31-33; Hebr. 8:8-11; Efez. 2:12)
- Zapieczętowanie na dzień odkupienia, (Efez. 1:13)
- Rękojmię, (2 Kor. 5:5)
- Uświęcenie, (2 Tes. 2:13-14)
Przymierze Boga zawarte z Jego ludem w Chrystusie nie posiada żadnego warunku. Warunkiem Bożego Przymierza nie jest ani wiara ani dobre uczynki. Rada Przymierza jest suwerennym, wiecznym, bezwarunkowym dekretem Trójjedynego Boga, który ustanawia wcielonego Syna na Głowę Przymierza Łaski i wybiera w Nim wielkie zastępy spośród wszystkich narodów rodzaju ludzkiego jako swoje Ciało, aby byli zbawieni od grzechu i śmierci i doprowadzaeni przez Niego do wspólnoty Przymierza z Bogiem. [1]
Zgodnie z nauczaniem Słowa Bożego Abraham posiada duchowe potomstwo, które jest potomstwem obietnicy i Przymierza niezależnie od pochodzenia z ciała (Rzym. 9:7-8). Ponieważ Przymierze jest wieczne i trwa przez wszystkie pokolenia, zatem potomkowie Abrahama pochodza zarówno z żydowskiego nasienia jak i nasienia chrześcijańskiego.
Przymierze Boga dotyczy pokoleń, nie tylko jednostek. (utwierdzę moje przymierze między mną a tobą oraz twoim potomstwem po tobie przez wszystkie pokolenia). Stąd znak Przymierza muszą mieć także niemowlęta: są w pokoleniowym Przymierzu razem ze swoimi rodzicami. Tę cześć i łaskę Bóg złożył na nasienie Abrahama. I zarówno jego żydowskie, jak i chrześcijańskie nasienie, a wraz z nimi ich niemowlęta, mają w tym udział.
- Tak żydowskie nasienie Abrahama i jego dzieci miały być obrzezane
.
- Tak chrześcijańskie nasienie Abrahama i ich dzieci mają być ochrzczone.
Poniżej siedem dodatkowych, Biblijnych argumentów przemawiających za koniecznością chrztu niemowląt.
(więcej…)
