Poza rozsądek ku mistycyzmowi

Neoortodoksja w natarciu

Słowo Bez Ducha jest martwe ! To nie nauczanie. To stwierdzenie do zbadania – a nie pretekst do tego, żeby nożyce na stole brzęczały… 😉 Pismo Święte to nie Słowo Boże. Święty Tekst nieożywiony przez Ducha Świętego w sercu człowieka staje się martwą literą prawa (ludzkiego, pojmowanego rozumem na sposob ludzki), służącą jako pożywka do wzrostu wszelkiej maści faryzeuszom…

Osoba, która wypowiedziała powyższe twierdzenia, być może nieświadomie, jednak otwarcie reprezentuje poglądy wyrażane przez teologów neoortodoksji. Aby zrozumieć jak wielki błąd popełnia rozważymy jej argumenty:

(więcej…)

Głosy w głowach charyzmatyków

Kim jest prorok?

προφήτης prophétés – prorok; osoba obdarowana w wyjaśnianiu boskich prawd. Od słów:
.
πρό pro – o miejscu: przed, przed kimś, o czasie: zanim, wcześniej niż, oraz
.
φημί phémi – wyjaśnić / przekazać coś przy pomocy mówionego słowa

Według Pisma prorok to osoba, która publicznie i zrozumiale oznajmia posłania Boże:

  • głosząc prawdy o Bogu i wierze w oparciu o wcześniej objawione Słowo Boże (przekazać dalej)
  • czasem przepowiadając przyszłość (przepowiednie)
  • głosząc nowe objawienia tajemnic i wiedzy o Bogu

„Prawdziwe słowo prorockie nigdy nie było subiektywnym doznaniem człowieka. Prorok nie ma zwidów czy halucynacji. Nie wydaje mu się, że coś słyszy lub widzi. Kiedy oświadcza „Tak mówi Pan!” to znaczy, że naprawdę usłyszał głos Boży i przekazuje wiadomość tak, jak ją odebrał.” O. Palmer Robertson, Ostateczne Słowo


Przejawy zielonoświątkowego ducha

Spytałem charyzmatyka, który twierdzi, że od paru lat słyszy w głowie głos Boga, co ten głos tak naprawdę mu mówi? Pytanie sformuowałem nastepująco:

1. Bóg do ciebie mówi osobiście – jest to głos w twojej głowie.
2. Bóg do ciebie mówi tylko to, co jest w Biblii
3. Bóg nie mówi do ciebie nic co nie jest w Biblii.

– Nie jest to zatem przepowiadanie przyszłości.
– Nie jest to także głoszenie nowego objawienia i wiedzy o Bogu.
– Nie jest to też głoszenie prawdy o Bogu i wierze w oparciu o Słowo Boże, ponieważ prawda ta zostaje na nowo i ponownie objawiona.

Po co zatem Bóg do ciebie mówi skoro to, co mówi, jest już Biblii? I jak to sie ma to fragmentu z listu Judy, gdzie Bóg stwierdza, że cała wiara została raz na zawsze przekazana świętym?

Judy 1:3 Umiłowani, podejmując usilne starania, aby pisać wam o wspólnym zbawieniu, uznałem za konieczne napisać do was i zachęcić do walki o wiarę raz przekazaną świętym.

(więcej…)

Gdy przemawiał Bóg

Każdy słyszy w głowie swój wewnętrzny głos. Jednak osoby z omamami słuchowymi, jak choćby w schizofrenii, uznają go za głos kogoś obcego. Jest to psychologicznie uwarunkowana halucynacja. Czy zatem mężowie Boży byli ofiarami choroby? Rozważmy na podstawie Słowa Bożego w jaki sposób przemawiał Bóg:

(więcej…)

Zielonoświątkowy spirytyzm

re

Spirytualizm Parhama

Charles Fox Parham, przywódca Apostolskiego Ruchu Wiary i jeden z założycieli ruchu zielonoświątkowego był świadomy zagrożenia jakie nowe religie stwarzały dla kościoła, któremu według niego brak było duchowej mocy. Jego pierwsza książka, zbiór kazań zatytuowana Głos Wołającego na Pustyni (1902) została opublikowana w rok po tym jak studenci szkoły biblijnej w Topeka w Kanzas doświadczyli „mocy pięćdziesiątnicy” czego dowodem było rzekome mówienie zagranicznymi językami. W swojej książce opisał przypadek jednego z pobożnych mężczyzn, członka kościoła baptystów w Marshaltown w Iowa, który, jak to określił, „otrzymał chrzest Duchem Świętym”. (więcej…)

Ekstazy proroków Starego Testamentu

Antyintelektualizm w natarciu

…z twojej wypowiedzi wynika, że nie czytasz uważnie Biblii…

To, lub bardzo podobne sformułowanie, usłyszymy z ust wyznawców ruchu zielonoświątkowego podczas dyskusji o darach Ducha Świętego kiedy tylko wskażemy, że niektóre z darów a dokładniej mówiąc cuda i znaki, spełniły swoje zadanie w kościele apostolskim i zostały przez Boga wstrzymane.

Zaraz potem neomontanista przytoczy kilka cytatów na potwierdzenie słuszności głoszonych przez siebie kontynualistycznych nauk. Cytatów całkowicie oderwanych z kontekstu nie tylko najbliższego otoczenia danego fragmentu ale i całokształu nauki Słowa Bożego. Następnie fragmenty te zostają dopasowane do przeżyć jakich doświadcza zielonoświątkowiec. Zjawisko to nazywa się eisegezą i jest wczytywaniem doktryny do tekstu.

Rozważmy jeden z takich cytatów (więcej…)

Fałszywe proroctwa Davida Wilkersona

Słowo wstępu

David Wilkerson jest sztandarową postacią używaną przez liderów ruchu neomontanistycznego (zielnoświątkowocharyzmatycznego) jako przykład dobrego i godnego naśladowania zielonoświątkowego nauczyciela i proroka.

Prawdą jest, że Wilkerson nie uprawiał typowego dla zielonoświątkowców spirytyzmu, nie popadał w duchowe ekscesy, jednak…

Poniżej zostanie przedstawiona zbiorcza lista cytatów z biuletynów Davida Wilkersona, które wskazują, iż fałszywie prorokował. Sam Wilkerson twierdził, że nie jest prorokiem, mimo to mówi w swoich biuletynach, że dostawał proroctwa od Pana dla nas, i że ciągle prorokuje i słyszy głos Boga. Nieważne czy uznawał się za proroka czy nie, jego proroctwa się nie spełniły, co zostanie wykazane w dalszej części artykułu.

(więcej…)

Nie wrzucajmy wszystkich charyzmatyków do jednego worka!

Duch zwiedzenia

Przeciętny zielonoświątkowiec jest świadomy działania ducha zwiedzenia w ruchu do którego należy. Jednak nie jest w stanie ani określić granicy definiującej co w ruchu pentekostalnym jest działaniem Ducha Świętego a co działaniem ducha antychrysta ani też nie posiada obiektywnych mechanizmów rozeznawania prawdy.

Po pierwsze dzieje się tak ponieważ istnieje w tym ruchu przekonanie, iż szatan imituje dary Ducha Świętego i podszywa się pod Jego prawdziwe cudowne działanie, lecz w tym samym czasie Bóg daje ludziom prawdziwe cudowne dary i znaki.

Po drugie dzieje się się tak ze względu na odejście od rozumu i obiektywnych zasad hermeneutyki jako metody analizy doktryn biblijnych na rzecz subiektywnych impresji, wewnętrznych przekonań będących rzekomym prowadzeniem Ducha Świętego. Jest to droga, z której bez interwencji Ducha Świętego nie ma powrotu.

Innymi słowy według zielonoświątkowców część przejawów mocy znajdujących swoje ujście przez „szczególnie namaszczonych charyzmatycznych mężów Bożych” ma pochodzenie Boskie, podczas gdy inne są od diabła, jednak nie są oni w stanie podać obiektywnych kryteriów rozeznawania jakościowego. Dlatego też narodowym hymnem zielonoświątkowców jest uparcie powtarzana mantra:

„Nie wrzucajmy wszystkich charyzmatyków do jednego worka!”

(więcej…)

Demony wyganiać będą, część 2

Nauki zielonoświątkowe

Po krótce zielonoświątkowcy nauczają co następuje:

  • Chrześcijanie mogą być opętani przez demony (mieć demona).
    .
  • Gdy grzeszysz dajesz demonom legalne prawo do wejścia w ciebie i w twoje dzieci aby dręczyły ciebie i twoje dzieci poprzez różne defekty osobowości oraz przez zwiększenie tendencji do grzeszenia. Fizyczne dolegliwości również są powodowane przez demony.
    .
  • Demony nienawidzą chrześcijan i nigdy nie przegapią takiej „uprawomocninej” szansy na opętanie.
    .
  • Pisma Starego Testamentu dotyczące „przekleństw pokoleniowych” używane są w celu usprawiedliwienia tego rodzaju myślenia, budują wiarę, że wszystkie przekleństwa mają podłoże demoniczne.
    .
  • Dostępne są listy z imionami demonów odpowiedzialnymi za każde możliwe „przekleństwo”.
    .
  • Konkretne grzechy twoich przodków oddziałują na ciebie razem z przekleństwami pod którymi jesteś, przez co jesteś zobowiązany do modlitwy o złamanie konkretnych i właściwie zidentyfikowanych przekleństw i demonów, aby przyniosło to skutek.
    .
  • Nawet najmniejsze defekty osobowości spowodowane są przez demony, większe defekty powodowane są przez grupy demonów razem ze sobą współpracujących.

W świetle Pisma Świętego wszystkie powyższe doktryny są fałszywe
.
.

(więcej…)

Demony wyganiać będą, część 1

Przedmowa

Jednym z problemów jaki mają ludzie wychodzący z ruchu charyzmatycznego jest zagadnienie opętania demonicznego. Często ludzie będący zaangażowani w ruch zielonoświątkowy doświadczali, w ich rozumieniu, prawdziwych manifestacji demonicznych. Czy po wyjściu z ruchu zielonoświątkowego powinniśmy po prostu ignorować ten temat?

(więcej…)

Czy Apostoł Paweł miał demona?

Nauka zielonoświątkowa

Twierdzenie, że Apostoł Paweł miał demona jest sztandarowym argumentem ludzi skupionych w kręgach zielonoświątkowych i charyzmatycznych mającym potwierdzać ich praktyki rzekomego „wypędzania demonów” z osób wierzących. Według neomontanistów Paweł sam o sobie pisze, iż miał demona.

Jest to arcyciekawe stwierdzenie, biorąc pod uwagę fakt, że nigdy wcześniej w historii kościoła chrześcijańskiego nikt nie sugerował aby chrześcijanin mógł być opętany czy mieć w sobie diabła.

(więcej…)

Karykatura ewangelii

Spotkanie po latach

2 Kor. 11:2-4 2. Jestem bowiem zazdrosny o was Bożą zazdrością; zaślubiłem was bowiem jednemu mężowi, aby przedstawić was Chrystusowi jako czystą dziewicę. 3. Lecz boję się, by czasem, tak jak wąż swoją przebiegłością oszukał Ewę, tak też wasze umysły nie zostały skażone i nie odstąpiły od prostoty, która jest w Chrystusie. 4. Gdyby bowiem przyszedł ktoś i głosił innego Jezusa, którego my nie głosiliśmy, albo gdybyście przyjęli innego ducha, którego nie otrzymaliście, albo inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosilibyście go z łatwością.

Chciałbym dzisiaj podzielić się pewnym świadectwem, które dotyczy spotkania ze znajomym po przeszło 20 latach. Niedawno pojechałem do innego miasta w celach typowo osobistych. Na ulicy przed dworcem zaczepił mnie „nieznajomy” twierdząc, że mnie pamięta. Ja go nie poznałem, ale on rozpoznał mnie. Niegdyś byliśmy obaj członkami Kościoła Zielonoświątkowego, tylko w różnych miejscowościach i w różnych zborach.

Widywaliśmy się na różnych spotkaniach międzyzborowych. Ostatni raz widzieliśmy się na konferencji w Warszawie w 1991r. Gdy mi się wszystko przypomniało, zaczęła się rozmowa, ale ponieważ ulica to niezbyt dobre miejsce ku temu, mój znajomy zaprosił mnie, abym przy kolejnym pobycie w tym mieście skorzystał z jego gościnności i przenocował u niego zamiast w hotelu. Był wyraźnie podekscytowany, gdy dowiedział się, że przed laty opuściłem zbór KZ, gdyż on uczynił to samo. Obaj byliśmy ciekawi swoich doświadczeń, więc chętnie zgodziłem się przenocować u niego w kolejnym tygodniu.

(więcej…)

Opętani „chrześcijanie”

Źródło doktryny

1 Jana 5:18 Wiemy, że każdy, kto się narodził z Boga, nie grzeszy, ale kto się narodził z Boga, zachowuje samego siebie, a zły go nie dotyka.

Przede wszystkim musimy pamiętać, że tylko Słowo Boże jest naszym jedynym wiarygodnym źródłem prawdy o Szatanie i demonach. Teolog i naukowiec dr Charles Hodge słusznie ostrzegał:

Ani poziom wiedzy, ani wyższość talentu, ani nawet roszczenia do inspiracji, nie mogą uzasadniać odejścia od prawdy nauczanej przez Słowo Boże. Wszyscy nauczyciele muszą być poddani tej normie. Możemy być wdzięczni za to, że mamy biblijny standard, zgodnie z którym możemy badać duchy, czy są z Boga” (Komentarz do Listu do Rzymian [Grand Rapids: Eerdmans, 1972], s 395.).

Co zatem Słowo Boże, będące probierzem prawdy, mówi na ten temat? Czy demony mogą posiąść lub przebywać  prawdziwie wierzącym człowieku? Czy mogą wchodzić przez otwarte drzwi i stać się dzikim lokatorem? Zwolennicy tego poglądu ze współczesnego ruchu walki duchowej powiedzą że tak, ale opierają swoją odpowiedź na subiektywnych doświadczeniach, a nie na Słowie Bożym. Biblia wyjaśnia, że takie roszczenie nie ma uzasadnionej podstawy. (więcej…)

Czy Ananiasz ochrzcił Saula Duchem Świętym?

Współczesny neomontanizm czyli szeroko pojęty ruch zielonoświątkowy głosi doktrynę, że każdy charyzmatyk może nałożyć ręce na wierzącego i „ochrzcić go Duchem”. Jako jeden z przykładów takiej praktyki podają spotkanie Saula z Ananiaszem, który był szeregowym członkiem kościoła a jednak ochrzcił w Duchu samego Apostoła.

Będziemy niczym szlachetni berejczycy i u udamy się do Słowa Bożego w celu zbadania, czy tak rzeczywiście sprawy się miały. (więcej…)

„Boży prorok”

Materiał ten oddaje czytelnikowi przepełniony wielkim bólem serca. Dotyczy on człowieka, którego miłuję do dziś, tak jak tylko może przyjaciel obdarzyć uczuciem innego człowieka. Spędzilismy wspólnie wiele lat na dyskusjach religijnych. Osobiście utożsamiałem się z wiarą prezentowaną przez „bożego proroka” i byłem jej głosicielem, stanowiąc jego prawą rękę i prowadząc ku zatraceniu rzesze. Nie byłem wtedy tego świadomy. Myślę, że mój przyjaciel działa w dobrej wierze. Jednak parafrazując Słowo Boże muszę powiedzieć twardo: „daję mu świadectwo, że ma gorliwość dla Boga, ale nie według poznania”.
.

„Obdarowany przez Ducha” poganin…

Znam bardzo blisko jednego człowieka, który uważa się za głos Boga. Według jego słów dostał „dar języków” jeszcze przed pójściem do szkoły podstawowej gdy, jak stwierdził „nagle bez wyraźnego powodu cichutko zaczął wypowiadać słowa nie pochodzące z języka polskiego”. Wydarzyło się to na wiele lat przed jego „nawróceniem”.

Przez wiele lat pielęgnował to zjawisko a słownictwo ulegało rozbudowie. Gdy miał 19 lat rozbił małżeństwo z dwojgiem dzieci i pobrał się z żoną innego mężczyzny. W tym czasie ciągle mówił „językami”. Sam siebie uważał wtedy za ateistę i wyznawcę szatana, przyjął pseudonim „sadi” od fascynacji sadyzmem, lecz dar mówienia „językami” ciągle w nim był.

(więcej…)

Choruje kto między wami?

Jakub 5:13-16

13 Cierpi ktoś wśród was? Niech się modli. Raduje się ktoś? Niech śpiewa psalmy.
.
14 Choruje (ἀσθενεῖ asthenei) ktoś wśród was? Niech przywoła starszych kościoła i niech się modlą nad nim, namaszczając (ἀλείψαντες aleipsantes) go olejem w imię Pana.
.
15 A modlitwa wiary uzdrowi (σώσει sosei) chorego (κάμνοντα kamnonta) i Pan go podźwignie (ἐγερεῖ egerei). Jeśli zaś popełnił grzechy, będą mu przebaczone.
.
16 Wyznawajcie sobie nawzajem upadki i módlcie się jedni za drugich, abyście byli uzdrowieni (ἰαθῆτε iathete). Wiele może usilna modlitwa sprawiedliwego.

Powyższy framgent  często brany jest dosłownie nie tylko przez charyzmatyków ale i przez chrześcijan podążających za Zdrową Nauką. I tak, kiedy ktoś zachoruje, przywołuje starszych, ci literalnie namaszczają chorą osobę oliwą a potem się modlą o uzdrowienie (czasem z nałożeniem rąk). Uzdrowienie nie przychodzi, chory wmawia sobie, że wina leży po jego stronie a jest nią brak wiary.
.

Definicje językowe

σθενέω astheneo – być słabym moralnie (też chorym)
λείφω aleipso – namaścić
σζω sozo – zbawi, uleczy, zachowa, uratuje
κάμνω kamno – zmęczonego aż do stopnia choroby, wypalonego z powodu nadmiernej pracy
γείρω egeiró – podniesie, poddźwignie, obudzi (brak znaczenia zbliżonego do uzdrowienia)
άομαι iaomai – uzdrowić duchowo (też fizycznie)

(więcej…)

Bluźnierstwo przeciw Duchowi Świętemu

Niewiele miejsc w Słowie podlega większemu niezrozumieniu i błędnej interpretacji niż poniższe dwa wersy.  Z powodu ich ogromnej wagi i ostateczności należy je rozumieć właściwie.

Mat. 12:31-32 31 Dlatego mówię wam: Każdy grzech i bluźnierstwo będzie ludziom przebaczone, ale bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu nie będzie ludziom przebaczone. 32 I ktokolwiek powie słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie mu przebaczone, ale kto mówi przeciwko Duchowi Świętemu, nie będzie mu przebaczone ani w tym świecie, ani w przyszłym.

Czym jest bluźnierstwo?

Jezus zaczyna słowami: każdy grzech i bluźnierstwo będzie ludziom przebaczone. Pomimo, że bluźnierstwo jest formą grzechu, w tym konkretnym fragmencie i jego kontekście oba traktowane są osobno, gdzie bluźnierstwo reprezentuje najgorszą formę grzechu. Grzech reprezentowany jest tutaj przez pełną gamę braku moralności, bezbożnych myśli i czynności, podczas gdy bluźnierstwo dotyczy świadomego i celowego odrzucenia Boga. Bluźnierstwo  jest aroganckim lekceważeniem i brakiem szacunku, wyjątkowo ohydnym grzechem otwartego i z premedytacją złego mówienia przeciw świętemu Bogu, jest zniesławieniem i naigrywaniem się z Niego

(więcej…)

Czy dary Ducha przeminęły?

Biblijne definicje

Przysłów 25:14 Człowiek, który się chlubi zmyślonym darem, jest jak chmury i wiatr bez deszczu.

*Znaki i cuda – Dary Ducha Świętego dla osób wierzących jakie obserwujemy w Biblii takie jak:

Prorokowanie – jedna osoba zawsze prorokuje autorytatywnie w całkowitej zgodzie ze Słowiem Bożym (przy czym należy pamiętać, że kanon jest zamknięty), przepowiednie zawsze i całkowicie i ze wszystkimi detalami się wypełniają. Prorok żyje świętym życiem, jest moralnie nienaganny. Jedna pomyłka w proroctwach czyni z człowieka fałszywego proroka.

Języki – jedna osoba bez nauki nagle posiada zdolność mówienia wieloma zagranicznymi językami zrozumiałymi przez obcokrajowców. Mówi płynnie i bezbłędnie zachowująć akcent i dialekt.

Tłumaczenie języków – jedna osoba potrafi bez wcześniejszej nauki przetłumaczyć wiele różnych i zrozumiałych zagranicznych języków, to jest takich, które są naturalnie zrozumiałe dla osób znających ten język.

Uzdrawianie przez nałożenie rąk – jedna osoba nakładając ręce leczy natychmiast z każdej choroby bez wyjątków, pomimo niewiary osoby chorej, efekty są niezaprzeczalne.

Wyganianie demonów – jedna osoba posiada Boży autorytet aby słowem wyganiać natychmiast i wszystkie demony, efekty są natychmiastowe

Picie trucizn bez ponoszenia szkody – jedna osob może zawszei świadomie pić dowolny rodzaj trucizny, żaden negatywny efekt jej nie dotknie. (więcej…)

Błędy Ducha Świętego

Ezech. 14:9 A jeśli prorok dał się zwieść i mówił słowo, (że to) ja, PAN, zwiodłem tego proroka. Wyciągnę na niego swoją rękę i zgładzę go spośród mego ludu Izraela

Jest to poważne ostrzeżenie, którego konsekwencją jest wieczne zatracenie. A ostrzega ono przed oskarżaniem Boga o zawodne proroctwa, o to, że prorok zawiódł i jego proroctwo się nie spełniło, ponieważ taka była wola Boża.

Pozycja zwodzicieli

Współcześni wyznawcy ducha zielonoświątkowstwa twierdzą, że można być prorokiem głoszącym Boże objawienie a jednocześnie mylić. się. Jako dowód w sprawie podają proroctwo Agabusa dotyczące Pawła, które według nich zawiodło, nie spełniło się, choć z pewnością miało swoje źródłow w Bogu.

Kto aresztował Pawła? Czy byli to Żydzi, tak jak przepowiedział to prorok Agabus, czy też Rzymianie? Czy prorok Nowego Przymierza mógł się pomylić? Jak to się ma do Bożej suwerenności i nieomylności? Jak rozpoznać prawdziwych proroków? Czy Bóg grozi karą za przywłaszczenie sobie urzędu proroka? (więcej…)

Dar języków

Istota zagadnienia

Jeśli ktoś twierdzi, że posiada ponadnaturalny dar duchowy, który jednakże nie odpowiada biblijnym standardom praktykuje fałszywy dar. Taka osoba według Pisma Świętego chwali się sfabrykowaną podróbką, czego konsekwencją jest określone przez Pismo Święte wieczne zatracenie dla osoby samozwiedzionej. Jest to zatem sprawa niebagatelna.

Przysłów 25:14 Człowiek, który się chlubi zmyślonym darem, jest jak chmury i wiatr bez deszczu.
.
Judy 1:12 Oni są zakałami na waszych ucztach braterskich, którzy z wami bez bojaźni ucztują, pasąc samych siebie. Są to bezwodne chmury wiatrami unoszone; drzewa zwiędłe, bez owoców, dwukrotnie obumarłe i wykorzenione;
.
2 Piotra 2:17 Oni są źródłami bez wody, obłokami pędzonymi przez wicher, dla których mroki ciemności zachowane są na wieki.

Tematem rozważania będzie dar języków, lepszym określeniem będzie jednak dar zagranicznych języków.

(więcej…)