Prawo a Ewangelia część 2

Wprowadzenie

Nasz główny werset z Pisma Świętego:

Gal. 3:12 Prawo zaś nie jest z wiary, lecz: Człowiek, który je wypełnia, przez nie będzie żył.

W ostatnim kazaniu mieliśmy wprowadzenie do rozróżnienia między  Prawem a  Ewangelią. Ściśle mówiąc Prawo jest terminem używanym w odniesieniu do Bożych nakazów i zakazów wyrażonych chociażby w 10 przykazaniach, jest to zatem element odnoszący się do uczynków, jakie wymagane są od człowieka.

Natomiast Ewangelia jest terminem używanym w odniesieniu do obiektwynych faktów o Jezusie Chrystusie i Jego dziele zbawienia wybranych grzeszników, jest to zatem termin odnoszący się do skończonego i kompletnego dzieła Mesjasza (a nie człowieka)

1 Kor. 15:1-4 1. A oznajmiam wam, bracia, ewangelię, którą wam głosiłem, a którą przyjęliście i w której trwacie; 2. Przez którą też dostępujecie zbawienia, jeśli pamiętacie to, co wam głosiłem, chyba że uwierzyliście na próżno. 3. Najpierw bowiem przekazałem wam to, co i ja otrzymałem, że Chrystus umarł za nasze grzechy, zgodnie z Pismem; 4. Że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem

Zarówno Prawo, jak i Ewangelię można znaleźć w całej Biblii. Dlatego ważne jest, aby umieć właściwie odróżnić i oddzielić Prawo od Ewangelii i jej obietnic.

(więcej…)

Prawo a Ewangelia, część 1

Wprowadzenie

Werset z Pisma Świętego do dzisiejszego nauczania:

2 Tym. 2:15 Staraj się, abyś stanął przed Bogiem jako wypróbowany pracownik, który nie ma się czego wstydzić i który dobrze rozkłada słowo prawdy. 

Nasze czytanie wyznaniowe pochodzi z Katechizmu Heidelberskiego,

Pytanie 2: Z czego powinieneś zdawać sobie sprawę, aby żyć i umierać w taki sposób pocieszony?

.

Odpowiedź: Z trzech prawd: po pierwsze – z ogromu własnego grzechu i niedoli; po drugie – ze sposobu, w jaki zostałem z nich wyzwolony; i po trzecie – z wdzięczności, jaką winien jestem Bogu za to wyzwolenie

Umiłowani, temat tej serii kazań z Pisma Świętego jest jednym z najważniejszych tematów dla każdego wierzącego, jest to krytyczne zadanie  aby dobrze rozkładać Słowo Prawdy. Tylko sama Biblia jest Słowem Prawdy. Tylko sama Biblia jest Słowem Bożym, ale jeśli nie czytasz jej, jeśli jej nie studiujesz i jeśli nie rozkładasz jej dobrze, wtedy nic dobrego ci nie da. Biblia jest skuteczna, nigdy nie zawodzi w wykonaniu zamierzonego celu.

Dwa podstawowe zadania Biblii to nawrócenie wybranych i zatwardzenie potępionych, i nigdy w tym nie zawodzi.

(więcej…)

Koła i rumaki Bożego rydwanu

Boży rydwan

Ezech. 10:10 Co do wyglądu, wszystkie cztery miały jednakowy kształt, jakby koło znajdowało się w środku koła.

Ezechiel 10 zawiera niesamowitą teofanię lub objawienie się Boga Wszechmogącego. Widzimy Jego chwałę obłok i tron, a także cztery ogromne koła i czterech cherubinów, z oczami wypełniającymi zarówno cztery koła, jak i cztery cherubiny.

Ale co się dzieje w Ezechiela 10? Co jednoczy różne elementy teofanii lub wizji Boga? Boski rydwan! A co to za rydwan!

Jaka jest idea rydwanu z Księgi Ezechiela 10? Krótko mówiąc, Jahwe w swoim niesamowitym rydwanie opuszcza swoją świątynię w Jerozolimie z powodu ciężkich grzechów Judy. Wtedy i tylko wtedy miasto upadnie, a dom Boży zostanie zniszczony.

(więcej…)

Wiara rozbitków

Wstęp

1 Tym. 1:19  Mając wiarę i czyste sumienie, które niektórzy odrzucili i stali się rozbitkami w wierze.

Pytanie, na które zdecydowałem się odpowiedzieć, brzmi: co oznacza „stać się rozbitkiem w wierze”? Arminianie argumentują, że człowiek, o którym mówi się, że „stał się rozbitkiem” w swojej wierze, to ktoś, kto kiedyś miał prawdziwą zbawczą wiarę, ale który przez swój grzeszny sposób życia jest teraz zgubiony i zginie na wieki.

Czy tego naucza tutaj Paweł?

Zanim odpowiemy na to pytanie, należy zauważyć, że Paweł mówi do Tymoteusza jako sługi Ewangelii, a przez niego do każdego sługi Ewangelii. Ci, którzy głoszą Ewangelię łaski muszą sami być przykładem tego, co głoszą. Sami muszą wierzyć w Ewangelię, trzymając się mocno Słowa Bożego i muszą prowadzić życie w czystości moralnej. Napomnienie Apostoła Pawła jest więc na czasie, szczególnie dzisiaj, gdy tak często słyszymy o godnych pożałowania upadkach tych, którzy przynoszą Ewangelię i innych kaznodziejów, którzy zdają się w nic nie wierzyć.

(więcej…)

Miejsce potępienia w głoszeniu Ewangelii

Wprowadzenie

Efez. 1:9-12 9. Oznajmiając nam tajemnicę swojej woli, według swego upodobania, które sam w sobie postanowił; 10. Aby w zarządzeniu pełni czasów wszystko zebrał w jedno w Chrystusie, i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi. 11. W nim, mówię, w którym też dostąpiliśmy udziału, przeznaczeni według postanowienia tego, który dokonuje wszystkiego według rady swojej woli; 12. Abyśmy istnieli dla uwielbienia jego chwały, my, którzy wcześniej położyliśmy nadzieję w Chrystusie.

Temat tego artykułu nie jest łatwy, ale ma ogromne znaczenie dla tych, którzy kochają Reformowaną prawdę. Reformowany myśli i żyje teologicznie. Dla niego największe znaczenie ma poznanie jego Boga, który objawił się w swoich dziełach i Słowie. Doskonale rozumie, że nie może pojąć Boga, bo Bóg jest nieskończony, Jego Istota jest niezgłębiona, a Jego dzieła zawsze napełniają nas adorującym podziwem. Ale nadal człowiek Reformowany pragnie coraz więcej wiedzieć o swoim Bogu, a także pojąć to, co Bóg sam o sobie objawił.

Bóg jest jeden. Dlatego musi być jedność w Jego objawieniu, jedność myśli i celu we wszystkich Jego dziełach. I dlatego dziecko Boże, zwłaszcza Reformowane dziecko Boże, nie może spocząć, dopóki nie nauczy się widzieć i rozumieć tej jedności myśli i celu. Z tego punktu widzenia chcemy rozważyć miejsce potępienia w głoszeniu Ewangelii.

(więcej…)

Jezus Zbawiciel i zło handlowania Nim

Handlarze „ewangelii”

2 Kor. 2:17 Nie jesteśmy bowiem jak wielu, którzy kupczą słowem Bożym, lecz ze szczerości, jak od Boga mówimy w Chrystusie przed obliczem Boga.

Wśród złych tendencji naszych czasów, które są destrukcyjne dla kościoła Chrystusowego i wywracają zdrową doktrynę, za jedną z najbardziej złowrogich uważam szybko rosnącą praktykę handlowania Jezusem i duchowymi błogosławieństwami zbawienia. Handlarze zbawienia, udający, że są głęboko zainteresowani zbawieniem grzeszników, przemierzają naszą ziemię, wiedzą jak przyciągnąć masy na gigantyczne spotkania ewangelizacyjne lub przebudzeniowe swoimi emocjonalnymi kazaniami, często prostackiego typu, i zamiast głosić Ewangelię Jezusa Chrystusa, degradują Zbawiciela i Jego zbawienie do artykułów handlowych oferowanych za tanią cenę dobrej woli grzesznika.

I znajdują wielu naśladowców, nie tylko na spotkaniach przebudzeniowych i spotkaniach misji, ale także wśród sług Słowa Bożego w ustanowionych kościołach.

(więcej…)

Czym jest wiara Reformowana

Odejście od Prawdy

Prorocy Starego Testamentu wołali do Judy w związku z wielkimi niebezpieczeństwami, z jakimi musieli się zmierzyć:

Oz. 4:6 Mój lud ginie z braku poznania; a ponieważ ty odrzuciłeś poznanie, ja też ciebie odrzucę, abyś już nie był dla mnie kapłanem. Skoro zapomniałeś o prawie twego Boga, ja też zapomnę o twoich synach.

Amos ostrzegał:

Amos 8:11 Oto nadchodzą dni, mówi Pan BÓG, gdy ześlę głód na ziemię, nie głód chleba ani pragnienie wody, ale słuchania słów PANA.

Naszą głęboką troską jest to, że sytuacja w naszych czasach i na tej ziemi jest naprawdę podobna do tej za dawnych proroków. The Times stwierdził w swoim numerze z 30 stycznia 1993 roku:

„Jaka jest prawdziwa sytuacja w Anglii? Wierzący, czczący chrześcijanie to maleńka garstka naszego narodu. Dziewięćdziesiąt procent lub więcej naszych obywateli nie ma praktycznie żadnej wiedzy o chrześcijaństwie”.

To smutny komentarz. Wśród tej „małej garstki” istnieją duże rozbieżności przekonań. Z pewnością istnieje wielka potrzeba głoszenia wiary Reformowanej.

(więcej…)

Kilka dalszych zastrzeżeń wobec darmowej oferty ewangelii

Wprowadzenie i wyjaśnienie

Jan 8:21 Wówczas Jezus znowu powiedział do nich: Ja odchodzę, a wy będziecie mnie szukać i umrzecie w swoim grzechu. Gdzie ja idę, wy przyjść nie możecie.

Wielu dzisiaj wierzy, że ze strony Boga Ewangelia jest darmową lub pełną dobrych intencji ofertą zbawienia, przez co rozumieją, że Bóg wyraża w zwiastowaniu namiętne lub gorące pragnienie, chęć lub życzenie, aby wszyscy, którzy je słyszą, zostali zbawieni.

Stanowczo sprzeciwiamy się temu nauczaniu.

Nie mamy jednak zastrzeżeń do słowa „oferta” Pismo Święte nie używa słowa „oferta” do opisania Ewangelii, ale Reformowane wyznania wiary tak. Nie mamy zastrzeżeń do wyznań wiary.

Właściwie rozumiane słowo „oferta” jest nie tylko dopuszczalne, ale podkreśla ważną prawdę o głoszeniu Ewangelii. Pierwotne znaczenie tego słowa to „prezentować” lub „pokazywać”. Słowo to nie jest już używane w tym znaczeniu, przynajmniej nie w mowie potocznej. Ale to właśnie w tym starszym znaczeniu słowa tego używają wyznania Reformowane. Użyte w ten sposób słowo po prostu podkreśla ważną prawdę, że głoszenie Ewangelii musi ukazywać Chrystusa i czynić Go znanym wszystkim, którzy słuchają.

Niewielu jest jednak dzisiaj takich, którzy mówią o Ewangelii jako o ofercie i mają na myśli to, że Chrystus jest „przedstawiony” w Ewangelii. Większość ma na myśli, że w Ewangelii Bóg gorąco pragnie zbawienia absolutnie wszystkich, którzy słuchają i czyni Chrystusa dostępnym dla nich.

Tej nauce sprzeciwiamy się.

(więcej…)

1000 lat z Księgi Objawienia 20 – klasyczna pozycja Reformowana

Wstęp

Księga Objawienia 20 jest polem bitwy. Jest to pole bitwy z dwóch różnych powodów.

Po pierwsze, opisuje największą i najważniejszą bitwę w historii świata. Można ją nazwać bitwą wszystkich bitew lub wojną, która zakończy wszystkie wojny, ponieważ wraz z jej zakończeniem skończy się świat, ze wszystkimi jego walkami.

Po drugie, Objawienie 20 jest polem bitwy pomiędzy różnymi poglądami na temat dni ostatnich. Wszystkie różne szkoły myślenia o eschatologii mają swoje własne, charakterystyczne interpretacje tego tekstu. W rzeczywistości, cztery główne poglądy wywodzą swoje nazwy z Objawienia 20:

  1. amillennializm,
  2. premillennializm,
  3. postmillennializm
  4. przedmillennialny dyspensacjonalizm.

Objawienie 20 jest jedynym fragmentem w Biblii, który mówi o „tysiącu lat”, i to właśnie od łacińskiego słowa oznaczającego tysiąc (mille) pochodzi nasze angielskie słowo „millennium”, kluczowy składnik nazw czterech głównych szkół eschatologicznych.

Nie zamierzam wyjaśniać stanowisk tych czterech systemów eschatologicznych, gdyż zabrnęłoby to zbyt daleko. Nie zamierzam też krytykować różnych szkół myślenia; to byłoby zbyt wiele jak na ten artykuł. Zamiast tego, przedstawię tutaj to, co uważam za właściwy pogląd, pogląd głównego nurtu, historycznego chrześcijaństwa i wiary Reformowanej, zwany również amillenializmem. Po prostu wyjaśnię ten fragment, przeglądając go krok po kroku, a od czasu do czasu będę krytykował inne szkoły milenijne.

(więcej…)

Czym jest hiper-kalwinizm?

Fałszywe zarzuty

Zarzut hiper-kalwinizmu jest w dzisiejszych czasach bardzo rozpowszechniony. Można by czasem pomyśleć, że nie ma innej herezji ani tak poważnej jak ta. Jeden z naszych czytelników pyta:

„Czym jest hiper-kalwinizm? Jak byś go zdefiniował?”.

Nam samym zarzuca się, że jesteśmy hiper-kalwinistami, często złośliwie i po prostu na podstawie pogłosek. Na przykład New Dictionary of Theology podaje dokładny opis nauk hiper-kalwinizmu, a następnie twierdzi, że Herman Hoeksema jest najwybitniejszym współczesnym hiper-kalwinistą, chociaż nie był on odpowiedzialny za ani jedną z nauk wymienionych jako charakterystyczne dla hiper-kalwinizmu!

Dość często zarzuca się tym, którzy zaprzeczają, że Ewangelia jest dobrointencyjną ofertą  zbawienia ze strony Boga, to znaczy, że wyraża w Ewangelii szczerą miłość i pragnienie zbawienia każdego, kto ją słucha, i w dobrej wierze obiecuje zbawienie wszystkim bez wyjątku. Jeśli nie tylko z plotek, to z tego powodu, że temu zaprzeczamy, jesteśmy fałszywie oskarżani o hiper-kalwinizm. Zazwyczaj jednak ci, którzy oskarżają innych o ten błąd, tak naprawdę nie wiedzą nawet, czym jest hiper-kalwinizm.

  • Natknęliśmy się na takich, którzy uważają, że każdy, kto naucza o ograniczonym odkupieniu, jest hiper-kalwinistą
    .
  • Oraz na innych, którzy są przekonani, że każdy, kto naucza któregokolwiek z Pięciu Punktów Kalwinizmu, jest  hiper-kalwinistą.
    .
  • To samo odnosi się do tych, którzy uważają, że zaprzeczenie powszechnej miłości Boga i Bożej intencji zbawienia wszystkich, wyrażonej w Ewangelii, jest hiper-kalwinizmem.

Mylą oni prawdziwy, historyczny, biblijny kalwinizm z hiper-kalwinizmem (czymś, co wykracza poza Kalwina i kalwinizm). Można łatwo wykazać, że kalwińskie wyznania wiary i pisarze zawsze nauczali czegoś przeciwnego, a ci, którzy nauczają powszechnej miłości Boga i Bożej intencji zbawienia wszystkich nie nauczają prawdziwego kalwinizmu, lecz pelagianizmu rzymskiego i Arminianizmu.

(więcej…)

Chrzest niemowląt i Suwerenna Łaska – klasyczna pozycja Reformowana

Chrzest jako znak zbawienia

„I chociaż nasze małe dzieci nie rozumieją tych rzeczy, nie możemy zatem wykluczyć ich z chrztu, ponieważ tak jak bez ich wiedzy są uczestnikami potępienia w Adamie, tak też są ponownie przyjęci do łaski w Chrystusie.

Ten fragment z Formularza udzielania chrztu używanego w kościołach Reformowanych bardzo dobrze podsumowuje to, co chcemy tutaj pokazać, to znaczy, że chrzest niemowląt jest nieodłączną częścią doktryny suwerennej łaski i że odmowa chrztu niemowląt jest zasadniczo zaprzeczeniem  suwerennej, nieodpartej i skutecznej  łaski.

(więcej…)

Suwerenny Wybór

Wstęp

Efez. 1:4-5 4. Jak nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed jego obliczem w miłości. 5. Przeznaczył nas dla siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania swojej woli

Wybór jako doktryna kościoła jest często albo mało rozumiany, albo stanowczo negowany. Mamy do czynienia albo z nieznajomością tej prawdy, albo z celowym jej niezrozumieniem.

Jaka jest biblijna prawda o wybraniu? Możemy zdefiniować wybranie jako wieczny, suwerenny, łaskawy dekret Boga, na mocy którego wybiera On Kościół jako ciało Chrystusa, ze wszystkimi jego indywidualnymi członkami, każdy na swoim miejscu, do wiecznego zbawienia i chwały.

Przyjrzyjmy się bliżej poszczególnym częściom tej definicji.

(więcej…)

Ewangelia: obietnica a nie oferta

Ewangelia Boża

Dla kogoś, kto jest zaznajomiony z Pismem Świętym, znaczenie tematu tego artykułu, czyli Ewangelii, będzie oczywiste. Temat ten jest bardzo ważny sam w sobie, a nie tylko w świetle tego, że zawsze było i nadal jest wiele nieporozumień w odniesieniu do pytania, czym jest Ewangelia i jak powinna być głoszona. Wystarczy kilka odniesień z Biblii, aby udowodnić to stwierdzenie. Pismo Święte bardzo często mówi o Ewangelii, bezpośrednio lub pośrednio. Definiuje ją jako „Ewangelię Bożą”.

Rzym. 1:1 Paweł, sługa Jezusa Chrystusa, powołany apostoł, odłączony do głoszenia ewangelii Boga

.

2 Kor. 11:7 Czyż popełniłem grzech, uniżając samego siebie, abyście wy byli wywyższeni, że za darmo głosiłem wam ewangelię Bożą?

.

1 Tes. 2:8-9 8. Darzyliśmy was taką życzliwością, że gotowi byliśmy użyczyć wam nie tylko ewangelii Boga, ale i naszych dusz, bo staliście się nam drodzy. 9. Pamiętacie przecież, bracia, naszą pracę i trud. Pracując bowiem dniem i nocą, aby nie obciążyć nikogo z was, głosiliśmy wam ewangelię Boga.

.

1 Piotr 4:17 Nadszedł bowiem czas, aby sąd rozpoczął się od domu Bożego, a jeśli rozpoczyna się od nas, to jaki będzie koniec tych, którzy są nieposłuszni ewangelii Bożej?

To jest Boża Ewangelia, nie nasza. On to wymyślił, On to zrealizował, On to ogłasza. W związku z tym, jeśli chcemy głosić Ewangelię,  najważniejsze jest, abyśmy nauczyli się od Niego czym jest, jakie są jej treści i jak powinna być głoszona.

(więcej…)

TULIPexpress

Zarys doktryny

Kalwinizm był historycznie rozumiany pod akronimem TULIP. Tulip oznacza

  • Total Depravity” – „Całkowitą deprawacja”,
  • Unconditional Election” – „Bezwarunkowe wybranie”,
  • Limited Atonement” – „Ograniczone odkupienie”,
  • Irresistable Grace – „Nieodparta łaska”,
  • Perseverence of the Saints.” – „Wytrwanie świętych”.

(więcej…)

Kiedy lud Boży jest usprawiedliwiony w Jego oczach?

Wstęp

Tekst ten dotyczy kwestii czasu usprawiedliwienia grzeszników przed Bogiem, a to automatycznie dotyczy czasu przypisania grzechów wybranych Bożych Chrystusowi, jak również przypisania sprawiedliwości Chrystusa wybranym Bożym. Bóg usprawiedliwia swój lud na podstawie sprawiedliwości Chrystusa, którą On im przypisał.

Pozwólcie, że na początku wyjaśnię, iż nigdy nie uważałem kwestii czasu usprawiedliwienia za kwestię Ewangelii, chyba że czyjś pogląd na czas albo zaprzecza, albo myli, albo ignoruje ewangeliczną prawdę o przypisanej sprawiedliwości Chrystusa, która jest jedyną podstawą zbawienia i usprawiedliwienia przed Bogiem oraz jedynym źródłem i mocą duchowego życia w nowym narodzeniu.

(więcej…)

Siedemdziesiąt tygodni Daniela – klasyczna pozycja Reformowana

Tekst źródłowy

Daniel 9:23-27

23. Na początku twoich błagań wyszło słowo, a ja przybyłem, aby ci je oznajmić, bo jesteś bardzo umiłowany. Tak więc rozważ to słowo i zrozum widzenie.

24. Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono nad twoim ludem i twoim świętym miastem na zakończenie przestępstwa, na zgładzenie grzechów i na przebłaganie za nieprawość, na wprowadzenie wiecznej sprawiedliwości, na opieczętowanie widzenia i proroctwa oraz na namaszczenie Najświętszego.

25. Dlatego wiedz i zrozum, że od wyjścia nakazu o przywróceniu i odbudowaniu Jerozolimy aż do Księcia Mesjasza będzie siedem tygodni i sześćdziesiąt dwa tygodnie. Zostaną odbudowane ulica i mur, ale w czasach trudnych.

26. A po tych sześćdziesięciu dwóch tygodniach zostanie zabity Mesjasz, lecz nie za siebie. A lud księcia, który przyjdzie, zniszczy miasto i świątynię i jego koniec nastąpi wśród powodzi; i do końca wojny są postanowione spustoszenia.

27. Utrwali przymierze z wieloma przez jeden tydzień. A w połowie tego tygodnia sprawi, że ustanie ofiara spalana i ofiara z pokarmów, a przez mnóstwo obrzydliwości uczyni spustoszenie aż do końca, i wyleje się to, co postanowione, na tego, który ma być spustoszony.

Interpretacja premilenialna

A. Czego uczą (ogólnie)

  • Twierdzą, że w niedalekiej przyszłości Jezus powróci, aby założyć ziemskie królestwo w Palestynie na tysiąc lat.
    .
  • Uczą, że literalny naród Izraela zaakceptuje Go i stanie się Jego szczególnym ludem, tak jak było w Starym Testamencie.
    .
  • Swoją nazwę, premilenialiści, czerpią z ich doktryny dosłownego tysiąclecia, przed którym Pan powraca (pre oznacza „przed”, milenium oznacza „1000 lat” i pochodzi z Objawienia 20).

B. Utrzymują, że 70 tygodni Daniela , całe proroctwo, jest przeznaczone wyłącznie dla narodowego Izraela, Żydów

  • W ogóle nie ma tu nic dla kościoła.
    .
  • Odwołują się do faktu, że Daniel modlił się o „mój lud Izraela” i dosłowne Jeruzalem.
    .
  • Wskazują na werset 24, gdzie „twój lud” to dosłownie Juda, a „twoje święte miasto” to Jerozolima.

C. Wyjaśniają 70 tygodni jako określony okres

  • Nie dosłownie, gdyż dosłowna interpretacja zajęłaby okres 490 dni — nieco ponad rok.
    .
  • Tydzień w proroctwie to 7 lat.
    .,
  • 70 tygodni to zatem 70 okresów 7-letnich, czyli 490 lat.

D. Ich podział na 70 tygodni, wzięty jako 490 lat

Punktem wyjścia, zgodnie z tekstem, jest „wyjście słowa, aby przywrócić i zbudować Jeruzalem” (w. 25).

  • Premilenialiści różnią się co do tego, kiedy to nastąpi.
    .
  • Niektórzy twierdzą, że zgodnie z dekretem Cyrusa Juda może powrócić do Kanaanu; inni powołują się na pozwolenie Dariusza na budowę świątyni (por. Ezdrasza 6); inni odnoszą się do listu Artakserksesa z Nehemiasza 2:8.
    .
  • Zależy im na dokładnym ustaleniu punktu wyjścia, aby ich określony okres 490 lat przypadał prawidłowo.

Jest 69 tygodni od tej daty do Księcia Mesjasza (wers 25): „siedem tygodni i sześćdziesiąt i dwa tygodnie” = 69 tygodni

(więcej…)

Czy jesteś powołany do głoszenia?

Czy naprawdę jesteś powołany?

Rzym. 1:1 Paweł, sługa Jezusa Chrystusa, powołany apostoł, odłączony do głoszenia ewangelii Boga;

Czy uważasz, że jesteś powołany do głoszenia ? Czy znasz gorliwego człowieka, który myśli, że jest? Czym więc jest „to powołanie”, o którym często słyszymy? W całym świecie ewangelicznego kościoła, mężczyźni mają to palące w sercu przekonanie, że są „powołani do głoszenia” Moje pytanie do tych wszystkich, którzy uważają, że są powołani, brzmi następująco. . . „GŁOSZENIA CZEGO!?”

Do czego dokładnie są powołani ci ludzie, aby głosić? Myślą, że są powołani do zawodu kaznodziejskiego! Myślą, że są powołani do tego, aby grupa ludzi płaciła im dożywotnią pensję za to, że po prostu wstają co niedzielę i wylewają brudy ze swoich kazalnic.

Zadziwiające jest to, że oszukani wciąż wydają tysiące złotych, by słuchać śmieci. W końcu, jeśli mogą przyczynić się do zbawienia dusz, być może i oni zostaną nagrodzeni za swoje wysiłki w niebie. Nie mogą uciec przed mentalnością uczynków.

(więcej…)

Dobrointencyjna oferta zbawienia a potępienie

Potępienie a wyznania wiary

Historyczny i konfesyjny kalwinizm wyznaje nie tylko doktrynę wybrania, ale także potępienia czy też pominięcia. Te dwie rzeczy razem nazywane są podwójną predestynacją.

Kanony z Dort, czyli oryginalne Pięć Punktów Kalwinizmu, nauczają doktryny potępienia jako części doktryny predestynacji

Rozdział I Artykuł 15
.
Tym, co szczególnie wskazuje i poleca nam wieczną i niezasłużoną łaskę wybrania jest wyraźne świadectwo Pisma Świętego, iż nie wszyscy, lecz tylko niektórzy są wybrani, podczas gdy inni mocą odwiecznego wyroku zostają pominięci, których Bóg, w swym suwerennym, najsprawiedliwszym, nienagannym i niezmiennym upodobaniu postanowił zostawić w powszechnej nędzy w którą z własnej woli wpadli, i nie dać im zbawiającej wiary i łaski nawrócenia, lecz pozwalając im w swym sprawiedliwym osądzie, by kroczyli swymi własnymi drogami i na koniec, dla ogłoszenia Swej sprawiedliwości, potępić i ukarać ich na wieczność nie tylko z powodu ich niewiary, lecz także za ich wszystkie inne grzechy. Jest to wyrok potępienia, który w żaden sposób nie czyni Boga autorem grzechu (sama myśl o tym jest bluźnierstwem), lecz ogłasza, iż jest On strasznym, nienagannym i sprawiedliwym Sędzią i Mścicielem grzechu.

Westminsterskie Wyznanie Wiary uczy tego obok wybrania w

Rozdziale III, Artykuły III i VII
.
III. Przez swoje postanowienie i dla okazania Swej chwały Bóg przeznaczył pewnych ludzi i aniołów do wiecznego życia, innym postanowił wieczną śmierć.

.

VII. Na chwałę Swojej sprawiedliwości Bóg zechciał okryć resztę ludzkości hańbą i gniewem. Uczynił to za jej grzechy, według niepoznawalnego zrządzenia Swojej woli, przez którą, gdy zechce, rozciąga i utrwala łaskę, oraz dla chwały Swojej suwerennej władzy nad stworzeniami.

(więcej…)

Osądzanie: Obowiązek chrześcijanina

Duch czasu

1 Kor. 5:12-13 12. Po co mi bowiem sądzić tych, którzy są na zewnątrz? Czy wy nie sądzicie tych, którzy są wewnątrz? 13. Tych, którzy są na zewnątrz, osądzi Bóg. Usuńcie więc złego spośród was samych.

W Byron Center, MI, w roku szkolnym 1996-1997, głośno było o nauczycielu muzyki w miejscowym liceum publicznym, który „poślubił” swojego homoseksualnego kochanka. To „małżeństwo” nie spodobało się mieszkańcom Byron Center; wielu z nich uważało, że taki człowiek nie powinien uczyć ich dzieci i skutecznie dążyli do zwolnienia nauczyciela.

Postawa tych rodziców, z kolei, sprowadziła na mieszkańców Byron Center gniew wielu osób z szerszej społeczności. Pisząc w sekcji „Public Pulse” w Grand Rapids Press, wielu z nich nazwało ludzi z Byron Center nietolerancyjnymi, osądzającymi, hipokrytami, nadętymi, zadufanymi w sobie, aroganckimi, bigoteryjnymi, złośliwymi i nienawistnymi. Przesłanie szerszej społeczności do mieszkańców miasteczka było jasne: nie wolno nam osądzać działań i przekonań innych.

To myślenie, że nie możemy osądzać działań i przekonań innych, jest duchem epoki. To też jest złe. Próbując przeciwstawić się temu sposobowi myślenia, Towarzystwo Ewangelizacyjne Byron Center Protestant Reformed Church publikuje tę broszurę, z pragnieniem, aby Bóg został uwielbiony, a Jego święci zachęceni do właściwego sądzenia. Naszą modlitwą za czytelnika jest modlitwa Pawła za Filipian:

Filip. 1:9-11 9. I o to się modlę, aby wasza miłość coraz bardziej obfitowała w poznanie i we wszelkie zrozumienie; 10. Abyście mogli rozpoznać to, co lepsze, żebyście byli szczerzy i bez zarzutu na dzień Chrystusa; 11. Napełnieni owocami sprawiedliwości, które przynosicie przez Jezusa Chrystusa ku chwale i czci Boga.

(więcej…)

Homoseksualizm: Czego uczy Biblia?

Wstęp

Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel, nauczył nas, że naszym obowiązkiem wobec Boga i człowieka jest przede wszystkim miłowanie Pana Boga naszego całym sercem, duszą, siłą i umysłem; a po drugie, kochać bliźniego jak siebie samego.

Mat. 22:37-39 37. A Jezus mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana, swego Boga, całym swym sercem, całą swą duszą i całym swym umysłem. 38. To jest pierwsze i największe przykazanie. 39. A drugie jest do niego podobne: Będziesz miłował swego bliźniego jak samego siebie.

Miłowanie Trójjedynego Boga sercem, duszą i umysłem obejmuje poznanie Jego prawdycałej prawdy przedstawionej w Piśmie Świętym, w tym dotyczącej homoseksualizmu — wiary w nią, dawania świadectwa i jeśli to konieczne, cierpienia z jej powodu.

Miłowanie naszych bliźnich, a zwłaszcza w tym przypadku naszych homoseksualnych bliźnich, oczywiście obejmuje nieatakowanie ich, nie prześladowanie, nie wykonywanie nieprzyjemnych telefonów do nich, nie wysyłanie nienawistnych listów, nie niszczenie ich własności i tym podobne. Jesteśmy natomiast wezwani do czynienia im dobra, do modlitwy za nich, a zwłaszcza do niesienia im Ewangelii przebaczenia grzechów we krwi Pana Jezusa Chrystusa.

Wiara w Niego skutkuje nie tylko przebaczeniem wszelkich przewinień, ale także wyzwoleniem spod panowania grzechu, w tym homoseksualizmu. Krzyż jest jedyną dobrą nowiną dla grzeszników, także tych, którzy zostali usidleni przez ten niegodziwy występek.

(więcej…)