utworzone przez Reformator | sie 9, 2018 | Trynitologia
Groźba idolatrii
Rzym. 1:24-25 Dlatego też Bóg wydał ich nieczystości przez pożądliwości ich serc, aby hańbili swoje ciała między sobą.Oni to zamienili prawdę Bożą w kłamstwo i czcili stworzenie, i służyli jemu raczej niż Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen.
Dlaczego Bóg wydał ludzi na zatracenie? Ponieważ czcili bałwana, wytwór swojej wyobraźni, obraz Boga a nie prawdziwego Boga. Odrzuciwszy prawdę objawienia wybrali oddawanie czci stworzonemu bogu – fałszywej reprezentacji Bożej istoty.
Wiemy, że Bóg ma Boską naturę, która jest wieczna, nieposiadająca początku ani końca, niezmienna. Stąd płynie prosty wniosek, że Bóg nie został stworzony.
Wszyscy zgodzą się, że taką naturę ma Ojciec. Jednak fanatycy i odszczepieńcy będą twierdzić, że Duch Święty nie jest Bogiem lecz jakąś formą bezosobowej energii. Będą też twierdzić, że Jezus Chrystus nie jest Bogiem lecz stworzeniem, człowiekiem, którego Ojciec podniósł do rangi czegoś w rodzaju pół-boga.
Zatem według zwodzicieli Bóg Pisma Świętego jest bardzo podobny do allaha, księżycowego bożka bliskiego wschodu, który jest idolem, wytworem ludzkiej imaginacji. A ponieważ został on stworzony przez umysł człowieka, jest obrazem człowieka. Jednoosobowym bytem. Zupełnie jak człowiek, który go wymyślił.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | sie 6, 2018 | Trynitologia
Jedyny Pan
Chrześcijanin ma miłować Boga z całego swojego serca i może mieć tylko jednego Pana i Boga. Chwała należy się tylko Bogu. Za te prawdy nasi bracia przelewali krew, kiedy niezłomnie odstępcza rzymska religia nakazywała wielbienie zjawy zwanej Matką Boską. Poddawani zmyślnym i wyszukanym torturom, paleni na stosie, chrześcijanie oddawali swoje życia z okrzykiem na ustach – Soli Deo Gloria!
(więcej…)
utworzone przez Reformator | sie 2, 2018 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Rzymski katolicyzm
Czym jest modlitwa?
Ludzie wierzący, chrześcijanie, mogą modlić się tylko do Boga. Każdy z nas natychmiast zareaguje widząc rzymskiego-katolika modlącego się do Maryi czyli zmarłej kobiety, nawet jeśli to modlitwa wstawiennicza. Ale ktoś może powiedzieć, że katolicy nie modlą się do Marii lecz tylko proszą ją o wstawiennictwo. Przyjrzyjmy się nieco bliżej biblijnej strukturze modlitwy.
Każda modlitwa powinna zawierać następujące elementy
- Inwokację, czyli wezwanie istoty, do której jest kierowana
- Doksologię, oddanie chwały
- Suplikację, czyli prośbę
Wszystkie trzy występują w modlitwach do Maryi. A to już poważny problem.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | sie 1, 2018 | Rzymski katolicyzm
Problem Watykanu
Problem jest taki, że Rzym mówi że ma autorytet definiowania co jest Pismem, ustanawiać kanon Pisma oraz interpretować Pismo bezbłędnie. A zatem gdy interpretuje Pismo nie można tego poprawić. Rzym także definiuje co jest tradycją, jaki jest zasięg tradycji, jakie pisma Ojców Kościoła należy uznawać za tradycję a jakie odrzucać. Oraz również rości sobie prawo bezbłędnej interpretacji tej tradycji. Jak możesz być pod autorytetem dwóch rzeczy które zależą od ciebie, definicja i interpretacja? Twierdzę, że to niemożliwe. Ostatecznym autorytetem Kościoła Rzymskokatolickiego jest sam Kościół Rzymskokatolicki. Tak więc w gruncie rzeczy Rzym prowadzi monolog z samym sobą. Nie ma tam dialogu z Pismem czy tradycją, tego tam nie ma. Przez ostatni czas, od czasów Reformacji, jeśli przyjrzysz się co Rzym zdefiniował jako dogmaty, nie było to nic co wyjaśniło doktryny zbawienia czy czegokolwiek takiego.”
Jakie są trzy wielkie dogmaty zdefiniowane przez Rzymski Katolicyzm od czasu Reformacji?
1. 1854 – Niepokalane Poczęcie Maryi
2. 1870 – Nieomylność papieża
3. 1950 – Wniebowzięcie Maryi
Są to doktryny całkowicie spoza biblijnego objawienia, a szczególnie dwie ostatnie również spoza tradycji wczesnego kościoła.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | lip 31, 2018 | Teologia reformowana, Trynitologia
O usprawiedliwieniu i życiu w świętości
Wspaniałą prawdę o Trójjedynym Bogu możemy dostrzec w 8 rozdziale listu do Rzymian, który objawił ponadnaturalną prawdę o wstawiennictwie drugiej i trzeciej Osoby Boga (Syna i Ducha) do Ojca. Zanim zrozumiemy, że zbawienie człowieka jest tylko i wyłącznie w ręku Bożym i nie jest od niego zależne trzeba przyswoić sobie podstawowe soteriologiczne prawdy Biblijne.
Wiemy, że Bóg Ojciec jest Tym, który usprawiedliwia zbawionych choć nie pozostawia grzechu bez kary. Stało się to możliwe dzięki zastępczej śmierci Chrystusa na krzyżu za wszystkie grzechy wszystkich wybranych do zbawienia ludzi od początku do końca świata. Tam właśnie grzechy wszystkich wybranych zostały przypisane Chrystusowi i odwrotnie, sprawiedliwość Chrystusa została przypisana wszystkim, którzy mieli uwierzyć w Niego.
2 Mojż. 37:6-7 6 Wtedy przechodził Jahwe przed nim i wołał: Jahwe, Jahwe, Bóg miłosierny i litościwy, nieskory do gniewu, a bogaty w miłosierdzie i prawdę; 7 Zachowujący miłosierdzie nad tysiącami, przebaczający nieprawość, przestępstwo i grzech, lecz nieusprawiedliwiający winnego, nawiedzający nieprawość ojców na synach i na synach ich synów do trzeciego i czwartego pokolenia.
.
4 Mojż. 14:18 Jahwe nierychły do gniewu i pełen wielkiego miłosierdzia, przebaczający nieprawość i przestępstwo, który nie uniewinnia winnego, lecz nawiedza nieprawość ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia.
.
2 Kor. 5:21 On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.
.
Filip. 3:9 (abyśmy mogli) znaleźć się w nim, nie mając własnej sprawiedliwości, tej która jest z prawa, ale tę, która jest przez wiarę Chrystusa, to jest sprawiedliwość z Boga przez wiarę;
(więcej…)
utworzone przez Reformator | lip 24, 2018 | Rzymski katolicyzm, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Katolickie dodatki do ewangelii
Gal. 5:4 Pozbawiliście się Chrystusa wszyscy, którzy usprawiedliwiacie się przez prawo; wypadliście z łaski.
Są na świecie rzeczy, które się nawet największym Apostołom nie śniły. Gdyby przykładowo Apostoł Paweł, który tak srogo zganił Galatów za dodanie jednego wymogu do Ewangelii, zobaczył wyznanie wiary rzymskiego katolicyzmu – osiwiałby. Jak dalece organizacja watykańska odeszła od prostoty nauki Jezusa głoszącej zbawienie z łaski bez jakichkolwiek uczynków?
Moje życie było by o wiele lżejsze gdybym nie musiał zajmować się problemem Rzymskiego Katolicyzmu. Spójrzmy prawdzie w oczy, w moim kraju miałbym o wiele więcej otwartych drzwi, gdybym nie mówił co mówię i nie robił co robię w związku z Rzymskim Katolicyzmem. Tu się pojawia problem. List do Galacjan ciągle jest w Nowym Testamencie. Jeśli nie byłoby w Nowym Testamencie listu do Galacjan, być może mógłbym jakoś uciec od tego problemu..Galacjanie dodali jedną rzecz do Ewangelii na co Paweł im powiedział: jesteście anathema czyli przeklęci.
Kiedy patrzę na to, co Rzym dodał do Ewangelii. Nie tylko jeżeli chodzi o mszę, ale także czyściec, odpusty. A rzymsko katoliccy księża, kiedy są wyświęcani, są nazywani alter Christus (drugi Chrystus). A ich sakramentale prawo do przebaczania grzechów i udzielania sakramentu pokuty, i ich kontrola nad kanałami łaski przez sakramenty i cała reszta tych rzeczy..Kiedy patrzę na to, to myślę, że ludzie w Galacji nigdy nawet nie śnili dodawać do Ewangelii tyle, co Rzym dodał do Ewangelii. Więc jeżeli dodanie jednej rzeczy do Ewangelii spowodowało Bożą anatemę, to co dopiero dwóch tuzinów rzeczy.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | lip 23, 2018 | Sabatarianie i legaliści, Teologia biblijna
Z nienawiści do Bożej prawdy
Niektórzy szabatarianie nienawidzą Pisma Świętego, ponieważ stoi im ono kością w gardle. Ci z nich, którzy pragną z całego serca zachowywać dni, tygodnie i lata, poddawać się restrykcjom żywnościowym oraz stosować zniesione przez Nowy Testament nakazy Prawa co do ubioru i szabatu mają trudny orzech do zgryzienia gdy czytają Listy Apostoła Pawła. I albo tworzą wynaturzone teologiczne interpretacje jego Pism albo idą na skróty. Najłatwiej jest bowiem ogłosić Pawła heretykiem i fałszywym nauczycielem a wszystko czego był autorem wyeliminować z kanonu.
Przez to odrzucają:
- List do Rzymian,
- 1 i 2 List do Koryntian,
- List do Galacjan,
- List do Efezjan,
- List do Filipian,
- List do Kolosan,
- 1 i 2 List do Tesaloniczan,
- 1 i 2 List do Tymoteusza,
- List do Tytusa,
- List do Filemona,
- List do Hebrajczyków (jako napisany przez kogoś z otoczenia Pawła),
- Dzieje Apostolskie (napisane przez Łukasza, przyjaciela Pawła),
- Ewangelię Łukasza (znowu Łukasz autorem),
- 2 List Piotra (bo uwiarygadnai dzieła Apostoła Pawła jako natchnione Pismo Święte)
- i Ewangelię Marka (poneiważ był przyjacielem Pawła).
Razem 18 Ksiąg
Do dyspozycji pozostaje im: Ewangelia Mateusza, Ewangelia Jana, 1 List Piotra, List Judy, List Jakuba, 1, 2 i 3 List Jana, Apokalipsa. Razem 9 Ksiąg
Zwykle kryje się za tymi poglądami często negowanie Boskośći Chrystusa i Ducha Świętego, wiara w płaską ziemię jako dogmat wiary, wiara w tajemne teorie spiskowe, wiara w zbawienie przez Prawo Boże, zmuszanie nie-Żydów do przestrzegania 613 przykazań Prawa Bożego. Dlatego właśnie według nich Paweł Apostoł był fałszywym Apostołem oszukanym przez diabła.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | lip 19, 2018 | Teologia reformowana
Rola zła
Mam zamiar mówić na temat problemu zła. Dlaczego Bóg pozwolił na zło na świecie? Można zadać te pytanie na różne sposoby. Zło na świecie jest jednym z ulubionych usprawiedliwień tych którzy odrzucają Boga biblii. Są w stanie zadać te pytania na nieskończenie wiele sposobów:
- Jeżeli Bóg Stwórca jest tak dobry, dlaczego jest tyle zła na świecie?
.
- Jak Bóg może być święty i pozwalać by jego stworzenie było dominowane przez bezbożność?
.
- Jak Bóg może być doskonale sprawiedliwy i ustanowić istnienie niesprawiedliwości?
(więcej…)
utworzone przez Reformator | lip 16, 2018 | Charyzmania, Egzegezy
Zawodne proroctwa?
Dwa tygodnie temu opublikowałem artykuł omawiający niektóre niebezpieczeństwa związane z określeniem proroctwa Nowego Testamentu jako omylnego i nieautorytatywnego. Dzisiaj chciałbym kontynuować tę dyskusję, koncentrując się na Agabusie — proroku Nowego Testamentu w centrum sporu między kontynuacjonizmem a cesacjonizmem.
Czy Agabus niewłaściwie przedstawił szczegóły swojego proroctwa? Badacze kontynuacjonizmu (tacy jak D. A. Carson i Wayne Grudem) twierdzą, że tak. Zwolennicy cesacjonizmu (jak Richard Gaffin i Thomas Edgar) nie są przekonani.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | lip 12, 2018 | Trynitologia
Jest jeden Bóg
5 Mojż. 6:4 Słuchaj Izraelu! Wiekuisty, nasz Bóg, Wiekuisty jest jeden!
.
5 Mojż. 32:39 Zobaczcie teraz, że Ja, Ja jestem Sam, a oprócz Mnie nie ma Boga. Ja uśmiercam i ożywiam, ranię i leczę, a z Mojej ręki nikt nie ocala
.
2 Sam. 7:22 Dlatego jesteś wielkim, Wiekuisty, Boże, bo nikt ci nie dorówna i nie ma Boga oprócz Ciebie, co usłyszeliśmy naszymi własnymi uszami
.
Izaj. 43:10-11 Wy jesteście Moimi świadkami – mówi Wiekuisty, i mój sługa, którego wybrałem, abyście poznali oraz Mi uwierzyli, i zrozumieli, że to Ja. Przede Mną nie powstał Bóg oraz po mnie nie będzie. 11 Ja, Ja sam jestem Wiekuisty, a oprócz Mnie nie ma zbawiciela
.
Izaj. 44: 8 Nie trwóżcie się, nie lękajcie! Czyż już od dawna nie oznajmiłem oraz ci nie zapowiedziałem – a wy przecież jesteście Moimi świadkami – czy jest Bóg oprócz Mnie? Przecież nie ma Opoki, nie znam żadnej
.
1 Kor. 8:6 To dla nas jest jeden Bóg, Ojciec, z którego wszystko, a my w nim, i jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko, a my przez niego
.
Jakuba 2:19 Ty wierzysz, że jest jeden Bóg, i dobrze czynisz. Demony także wierzą i drżą
(więcej…)
utworzone przez Reformator | lip 10, 2018 | Pneumatologia: nauka o Duchu Świętym
Definicja pełni Ducha Świętego
W przeciwieństwie do dzieł Ducha Świętego dokonywanych w procesie zbawienia,takich jak: regeneracja, zamieszkanie, zapieczętowanie i chrzest, pełnia albo inaczej napełnienie Duchem związane jest z doświadczeniami chrześcijanina w jego duchowej mocy oraz w posłudze (w służbie Bogu, zborowi i braciom w wierze). Dzieła Ducha związane ze zbawieniem mają miejsce tylko jeden raz w życiu wierzącego, i raz na zawsze. Natomiast bycie napełnionym Duchem jest powtarzalnym doświadczeniem, które często wspomniane jest w Biblii.
W ograniczonym zakresie możemy zaobserwować pełnię Ducha w niektórych osobach przed dniem Pięćdziesiątnicy,w którym nastąpiło Jego zesłanie
(więcej…)
utworzone przez Reformator | lip 6, 2018 | Charyzmania, Historia chrześcijaństwa
Ekstazy garbatych nosów
Montanizm uznawany jest przez samych zielonoświątkowców jako prekursor ich ruchu. Nikogo nie skrzywdzimy nazywając ruch zielonoświątkowy neomontanizmem. Jeden z wybitnych pisarzy charyzmatycznych, Larry Christenson, uważa, że ruch montanistyczny jest częścią tradycji zielonoświątkowej.
Doskonałym świadectwem egzaltacji wyznawców wiary montanistycznej, w Lyonie czy w Kartaginie, są acta martyrum.
W roku 172 we Frygii – ziemi w najwyższym stopniu mistycznej – Montanus wpada w ekstazę. Cały kraj był tym poruszony, a biskupi nie wiedzieli, co robić. „Święci frygijscy” modlili się z afektacją, trzymając palec wskazujący na nosie, przez co zasłużyli sobie na przydomek „garbatych nosów„. Miejscowości Pepuza i Tymion, będące kolebkami sekty, uważano za święte miasta; ludność udawała się tam w pielgrzymkach bacznie śledząc lazurowe niebo, by zobaczyć, czy Nowa Jerozolima nie zstępuje z obłoków. W oczekiwaniu na to wydarzenie ci sami prozelici obsypywali proroków i prorokinie złotem, srebrem i obdarowywali kosztownymi szatami.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | lip 5, 2018 | Hamartiologia: nauka o grzechu
Walka na śmierć
Chrześcijanie nie mogą być bierni w doprowadzaniu grzechu do śmierci; muszą być aktywni. Nie możemy nigdy przyjąć postawy porażki. Biblia wzywa nas do długotrwałego umartwienia grzechu. A w centrum naszego umartwienia musi znajdować się ewangelia Jezusa Chrystusa; w przeciwnym razie jest to po prostu kolejna forma moralizmu.
To jest świetne pytanie. W jaki sposób, konkretnie, umartwić grzech?
Czy macie książkę „O umartwianiu grzechu” tu w księgarni?
(więcej…)
utworzone przez Reformator | lip 3, 2018 | Pneumatologia: nauka o Duchu Świętym
Osobowość Ducha Świętego
Gdybyśmy zostali poproszeni o przedstawienie w zrozumialej formie, co stanowi (zgodnie z naszym poglądem Pisma), błogosławieństwo ludu Pańskiego na ziemi, po tym, jak dzieło Jego łaski zaczęło się w ich duszach, nie zawahalibyśmy się powiedzieć, że musi całkowicie składać się z osobistej wiedzy i duchowej bliskości z chwalebną Trójcą ich Osobach w Bóstwie – ponieważ tak jak Kościół jest wybrany, aby być wiecznie świętym i wiecznie szczęśliwym w nieprzerwanej duchowej bliskości chwały z Bogiem, jak to życie się zakończy, oczekiwanie na nie teraz przez wiarę musi stanowić najczystsze źródło teraźniejszej radości.
Ale tej jedności z Bogiem w Trójcy Jego Osób nie można czerpać bez wyraźnego zrozumienia. Musimy wiedzieć pod Boskim nauczaniem Boga w Trójcy Jego Osób i musimy również z tego samego źródła poznać szczególne i osobiste akty łaski, dzięki którym każda chwalebna Osoba w Bóstwie pozwala się poznać Swojemu ludowi, zanim będziemy mogli osobiście cieszyć się duchową bliskością z każdym z osobna i ze wszystkimi.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | cze 26, 2018 | Rzymski katolicyzm
Różnica nie tylko etymologiczna
Ewangelickie nabożeństwo jest zgromadzeniem wiernych, podczas którego głoszone jest Słowo Boże, jest oddawana Bogu chwała w pieśniach i modlitwach.
Katolicka msza zawiera te same elementy, jednakże zawiera też obrzęd nazywany obecnie Eucharystią, podczas którego składana jest Bogu ofiara za grzechy żywych i umarłych.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | cze 25, 2018 | Pneumatologia: nauka o Duchu Świętym
Zwieńczenie dzieła
Język Samuela Chadwicka nie był za silny, kiedy powiedział:
„Dar Ducha jest ukoronowaniem miłosierdzia Bożego w Chrystusie Jezusie. To właśnie dlatego była cała reszta. Wcielenie i Ukrzyżowanie, Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie to wszystko było przygotowaniem do zesłania Ducha Świętego. Bez daru Ducha Świętego cała reszta byłaby bezużyteczna. Wielką rzeczą w Chrześcijaństwie jest dar Ducha Świętego. Niezbędnym, żywotnym, centralnym elementem życia duszy i pracą Kościoła jest Osoba Ducha ” (Joyfull News, 1911).
Bardzo ważne pełne szacunku i modlitwy znaczenie studiowania tego przedmiotu powinno być oczywiste dla każdego prawdziwego dziecka Bożego. Powtarzające się odniesienia do Ducha przez Chrystusa w Swoim ostatecznym wykładzie (Jan 14 do 16) od razu na to wskazują. Ta szczególna praca, którą Mu powierzono jest jasnym dostarczeniem dowodu. Nikt nie przekazuje komukolwiek duchowego dobra, jak tylko poprzez Ducha; jakkolwiek w Swojej łasce Bóg w nas działa, to przez Ducha. Jedynym grzechem dla którego nie ma przebaczenia, to ten, który został popełniony przeciwko Duchowi.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | cze 15, 2018 | Soteriologia: nauka o zbawieniu
Wstęp
Wcześniej zajmowaliśmy się tym, dlaczego tortury jeziora ognistego są konieczne, albo dlaczego musi być takie miejsce jak jezioro ogniste. Teraz zobaczymy, dlaczego cierpienie bezbożnych w jeziorze ognia i siarki musi nie tylko istnieć, ale również musi być nieskończenie długotrwałe. Dlaczego jest konieczne aby tortury w jeziorze ognia trwały na zawsze? Jest wiele ważnych powodów i wiele poprawnych odpowiedzi na to pytanie. Jeśli Bóg pozwoli zajmiemy się krótko kilkoma z nich. Pierwszy powód został wspomniany w cytacie z przemyśleń Christophera Love. Bóg który jest Autorem wyroku potępiającego jest Wiecznym i Sprawiedliwym Bogiem.
Zasadniczo, wiecznotrwałość tortur w jeziorze ognistym opiera się na naturze Boga.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | cze 13, 2018 | Hamartiologia: nauka o grzechu, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Czas trwania kary
Najbardziej okropnym i przerażającym aspektem tortur w jeziorze ognistym, jest czas ich trwania. Tortury potępionych doświadczane w jeziorze ognia i siarki będą nieskończenie długotrwałe. Druga śmierć, jezioro ogniste, jest ostatnim etapem w istnieniu bezbożnego. Będzie ono na zawsze – bez jakiejkolwiek, najmniejszej nawet nadziei na zakończenie.
- Możesz sobie wyobrazić nieskończone trwanie w bólu?
- Możesz sobie wyobrazić nieskończoność egzystencji w torturach i mękach?
Ani jedno matematyczne równanie czy definicja, nie potrafi wyrazić tego, ale nie ma nic co byłoby bardziej rzeczywiste i bardziej pewne jak nieskończona długotrwałość męczarni w jeziorze ognistym przygotowanych dla diabła i jego aniołów, a którym poddane będą także wszyscy ludzie którzy umrą w swoich grzechach niepojednani z Bogiem, nie znający osobiście i bezpośrednio Pana Jezusa Chrystusa.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | cze 11, 2018 | Soteriologia: nauka o zbawieniu
Łuk. 16:19-26
19 Był pewien bogaty człowiek, który ubierał się w purpurę i bisior i wystawnie ucztował każdego dnia.
20 Był też pewien żebrak, imieniem Łazarz, który leżał u jego wrót owrzodziały;
21 Pragnął on nasycić się okruchami, które spadały ze stołu bogacza. Nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody.
22 I umarł żebrak, i został zaniesiony przez aniołów na łono Abrahama. Umarł też bogacz i został pogrzebany.
23 A będąc w piekle i cierpiąc męki, podniósł oczy i ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie.
24 Wtedy zawołał: Ojcze Abrahamie, zmiłuj się nade mną i poślij Łazarza, aby umoczył koniec swego palca w wodzie i ochłodził mi język, bo cierpię męki w tym płomieniu.
25 I powiedział Abraham: Synu, wspomnij, że za życia odebrałeś swoje dobro, podobnie jak Łazarz zło. A teraz on doznaje pociechy, a ty cierpisz męki.
26 I oprócz tego wszystkiego między nami a wami jest utwierdzona wielka przepaść, aby ci, którzy chcą stąd przejść do was, nie mogli, ani stamtąd przejść do nas
W oczekiwaniu na jezioro ogniste
W Ewangelii Łukasza Chrystus Pan Opowiada nam o dwojgu ludzi, których przypadek znał bardzo dokładnie i osobiście. Jeden z tych ludzi był bogaty, a drugi biedny (Łazarz). Obaj umarli, obaj też zostali zaniesieni do krainy umarłych. Ów żebrak, Łazarz, został zaniesiony przez aniołów do części Krainy Umarłych przeznaczonej dla sprawiedliwych, a bogacz został zaniesiony do części Krainy Umarłych dla bezbożnych, w której teraz przebywają ci którzy umarli w swoich grzechach – i są i będą „w więzieniu” …
1 Piotra 3:19 W którym poszedł i głosił też duchom będącym w więzieniu
(więcej…)
utworzone przez Reformator | cze 11, 2018 | Pneumatologia: nauka o Duchu Świętym
Powszechne zamieszkiwanie Ducha Świętego w wierzących
Pomimo tego, że chrześcijanie mogą w znaczący sposób różnić się od siebie jeśli chodzi o moc ducha i jego widoczny owoc, to jednak Pismo Święte jednoznacznie stwierdza, że każdy wierzący posiada Ducha Świętego w nim mieszkającego.
Stara dyspensacja nie jest różni pod względem przebywania Ducha w zbawionych. Jozue był pełen Ducha Świętego: A Jozue, syn Nuna, był pełen Ducha mądrości (5 Mojż. 34:9), identycznie jak chrześcijanie posiadają Ducha mądrości: Prosząc, aby Bóg naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości (Efez. 1:17). Nie ma tu żadnej różnicy jakości.
Zresztą istnieje jednoznaczny fragment stwierdzający, że zbawieni posiadali w sobie Ducha Świętego, czego przykładem był Mojżesz:
Izaj. 63:11 Wówczas wspomniał dawne dni, Mojżesza i jego lud, mówiąc: Gdzież jest ten, który ich wyprowadził z morza, z pasterzem swojej trzody? Gdzież jest ten, który włożył w jego wnętrze swego Świętego Ducha.
Nawet starożytni poganie rozumieli, że Duch Święty mieszkał w człowieku, a przykładem tego jest wypowiedź króla Nabuchodonozora względem Daniela.
Dan. 4:8 Aż w końcu przyszedł przede mnie Daniel, którego imię brzmi Belteszassar, zgodnie z imieniem mojego boga, a w którym jest duch świętych bogów, i przed nim opowiedziałem sen;
Jan Chrzciciel, ostatni i zarazem największy prorok Starego Przymierza był pełen Ducha Świętego od łona matki.
Łuk. 16:16 Prawo i Prorocy byli do Jana. Odtąd jest głoszone królestwo Boże i każdy się do niego gwałtem wdziera.
.
Łuk. 1:15 Będzie bowiem wielki w oczach Pana. Nie będzie pił wina ani mocnego napoju i zostanie napełniony Duchem Świętym już w łonie swojej matki.
(więcej…)
