utworzone przez Reformowani | maj 12, 2023 | Teologia systematyczna
Treść pytania
I. Aby stan sprawy mógł być postrzegany jaśniej, przede wszystkim należy wyjaśnić terminy i ustanowić pewne wcześniejsze zasady.
Psalmy 14:2 PAN spojrzał z niebios na synów ludzkich, aby zobaczyć, czy jest ktoś rozumny i szukający Boga.
Rozum ludzki jest
- albo subiektywnie rozumiany jako ta zdolność rozumnej duszy, za pomocą której człowiek rozumie i ocenia między przedstawionymi mu rzeczami zrozumiałymi (naturalnymi i nadprzyrodzonymi, boskimi i ludzkimi) i ocenia je;
.
- albo obiektywnie dla naturalnego światła, zarówno zewnętrznego, jak i wewnętrznie odciskanego na umyśle, dzięki któremu rozum jest skłonny do formowania pewnych koncepcji i wyciągania wniosków dotyczących Boga i rzeczy boskich.
Ponownie, rozum można postrzegać w dwóch aspektach:
- albo jako zdrowy i trzeźwy przed Upadkiem pierwszych ludzi
.
- albo jako zepsuty i ślepy po nim.
Zasada, o którą tutaj chodzi, powinna być pierwszą i oczywistą (autopiston), z której wszystkie prawdy i artykuły wiary są pierwotnie zaczerpnięte i do której ostatecznie się odnoszą.
Jak we wszystkich sztukach, są to zasady, według których są one wznoszone i demonstrowane, i ponad które nie wolno im się wynosić. Przedmiot wiary (tutaj rozumiany) jest formalny, a nie z góry założony (tj. artykuły zbawczej wiary, osobliwe [oikeioi], właściwie i ściśle tzw.);
Nie są to odgórne założenia powszechne dla teologii naturalnej i zdrowego rozumu, takie jak te:
- że Bóg istnieje;
.
- że jest sprawiedliwy, mądry, dobry;
.
- że dusza jest nieśmiertelna; itp.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 11, 2023 | Herezja Remonstrancji, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Ku rozeznaniu
Rzym. 3:20-28
.
20. Dlatego z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało w jego oczach, gdyż przez prawo jest poznanie grzechu.
21. Lecz teraz bez prawa została objawiona sprawiedliwość Boga, poświadczona przez prawo i proroków.
22. Jest to sprawiedliwość Boga przez wiarę Jezusa Chrystusa dla wszystkich i na wszystkich wierzących. Nie ma bowiem różnicy.
23. Wszyscy bowiem zgrzeszyli i są pozbawieni chwały Boga;
24. A zostają usprawiedliwieni darmo, z jego łaski, przez odkupienie, które jest w Jezusie Chrystusie.
25. Jego to Bóg ustanowił przebłaganiem przez wiarę w jego krew, aby okazać swoją sprawiedliwość przez odpuszczenie, w swojej cierpliwości, przedtem popełnionych grzechów;
26. Aby okazać swoją sprawiedliwość w obecnym czasie po to, aby on był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, kto wierzy w Jezusa.
27. Gdzież więc jest powód do chluby? Został wykluczony. Przez jakie prawo? Uczynków? Nie, przez prawo wiary.
28. Tak więc twierdzimy, że człowiek zostaje usprawiedliwiony przez wiarę, bez uczynków prawa.
Artykuł zawiera stwierdzenie Ewangelicznej prawdy o usprawiedliwieniu przez główne Wyznania Reformowane i Prezbiteriańskie. Mowa raczej o „stwierdzeniu” niż o „stwierdzeniach”, ponieważ Wyznania Reformowane jednogłośnie wypowiadają swoje oświadczenie dotyczące usprawiedliwienia.
Do tych wyznań i ich stwierdzeń należy odnieść doktrynę uzasadnienia federalnej wizji, nowej perspektywy oraz ewangelików i katolików razem w celu przetestowania i osądzenia. Na tych wyznaniach i ich oświadczeniach musi opierać się każdy Kościół Reformowany i Prezbiteriański.
Te wyznania i ich oświadczenia wiążą każdego pastora Reformowanego i Prezbiteriańskiego, starszego rządzącego, diakona, profesora teologii i misjonarza. Do tych wyznań i ich oświadczeń każdy Reformowany i Prezbiteriański mężczyzna, kobieta i dziecko musi iść po jasne, autorytatywne instrukcje dotyczące usprawiedliwienia.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 10, 2023 | Herezja Remonstrancji, Prima Scriptura, Zgubna droga
Katastrofa apostaty
Hebr. 3:14 Staliśmy się bowiem uczestnikami Chrystusa, jeśli tylko nasze pierwotne przeświadczenie aż do końca niewzruszenie zachowamy.
Ninejszy artykuł jest smutnym świadectwem duchowej tragedii Johna Pipera, kaznodziei klasyfikowanego jako „Reformowany kontynualista”, co już samo w sobie jest oksymoronem. Wiara Reformowana to zaprzysiężony wróg herezji kontynualizmu, czyli w praktyce wróg fałszywych wizji, snów, łże-proroctw, oszukanych uzdrowień i mówienia niezrozumiałym bełkotem.
Słowo Boże ostrzega, że zbawionym jest ten i tylko ten, kto nie tylko zachowuje obiektywną prawdę Ewangelii, a w szczególności doktrynę usprawiedliwienia, ale też zachowuje tą doktrynę aż do końca w sposób nienaruszony, bez zmian.
Chrześcijańska Ewangelia to wiara w skończone dzieło krzyża Chrsytusa, gdzie
John Piper, jeśli kiedykolwiek intelektualnie przyswoił doktryny łaski i wynikającą z nich doktrynę usprawiedliwienia z łaski tylko przez wiarę w rzeczywistości nigdy w nie nie wierzył. Nie posiadał zaufania do biblijnej prawdy, choć być może nawet ją głosił. Piper w każdym bądź razie popadł w herezję dotyczącą usprawiedliwienia promowaną przez tzw. federalną wizję. A mówiąc dokładniej złożył hołd nauczaniu dwóch wybitnych zwodzicieli, Normana Shepherda i Richarda B. Gaffina Jr. obaj są proponentami herezji federalnej wizji.
Wyznawana obecnie przez Pipera doktryna usprawiedliwienia z uczynków na Sądzie Ostatecznym to wymysł Gaffina. Według tego ostatniego nadchodzące usprawiedliwienie będzie uwględniać uczynki posłuszeństwa prawu. Gaffin w swoim dziele By Faith, not by Sight: Paul and the Order of Salvation na stronie 97 zauważa:
„List do Rzymian 2:5ff., przynajmniej w wersetach 5–11, jeśli nie w wersetach 12–13, jest najlepiej postrzegany jako opis tego, co stanie się z chrześcijanami na sądzie ostatecznym”
Piper objawił się jako apostata i heretyk oraz wróg wiary Reformowanej. Jak zauważył Herman Hanko:
„Powszechnie wiadomo, że słowo „reformowany” nabrało w naszych czasach tak wielu różnych znaczeń, że w rzeczywistości nie znaczy już nic. Istnieją kościoły, które nazywają siebie „Reformowanymi”, które są tak tak daleko od reformowanych, jak łatwo jest od zachodu. Nie są w stanie zdać sprawy z tego, czym w rzeczywistości jest wiara reformowana. Co gorsza, istnieją kościoły, które nazywają siebie „reformowanymi”, które nie tylko już nie są reformowane, ale także stali się w rzeczywistości wrogami i przeciwnikami wiary reformowanej”
Ostatecznym losem Pipera, o ile nie wyrzeknie się herezji zbawienia z uczynków, będzie wieczne zatracenie, poniewaz na Sądzie Ostatecznym jego uczynki, jako dodane do ofiary Chrystusa, będą przemawiać przeciwko niemu.
Oto duch naszych czasów.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 9, 2023 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa
Lew opatrzności
2 Kor. 7:5-6 5. Kiedy bowiem przybyliśmy do Macedonii, nasze ciało nie zaznało żadnego odpoczynku, ale zewsząd byliśmy uciśnieni: na zewnątrz walki, a wewnątrz obawy. 6. Lecz Bóg, który pociesza uniżonych, pocieszył nas przez przybycie Tytusa.
Kiedy Huldrich Zwingli w 1519 roku rozpoczął swoje reformatorskie dzieło jako pastor Grossmünster w Zurychu krytykując korupcję hierarchii kościoła rzymskiego, zwalczając sprzeczny z drugim przykazaniem kult obrazów oraz polemizując z zasadnością celibatu, napotkał na ostry opór. W następnych latach wrogowie Zwingliego otoczyli go i Reformator zaczął się zniechęcać. Bóg jednak nie pozostawia swoich sług samotnymi i na pomoc Zwingliemu sprowadził kolejnego bohatera wiary.
Był nim Leo Juda (także Leo Judä, Leo Judas, Leonis Judae, Ionnes Iuda, Leo Keller) żyjący w latach 1482 – 1542 szwajcarski Reformator. Znany współczesnym jako Meister czyli Mistrz okazał się kaznodzieją, który z całą siłą przeciwstawiał się rzymskokatolickiemu, despotycznemu reżimowi teologicznemu występując otwarcie przeciw mnichowi augustiańskiemu, głoszącemu herezję ludzkiej zdolności zadośćuczynienia Bogu za grzechy, czyli de facto zbawienia z uczynków.
Zwinngli swoje słynne 67 Tez napisał będąc pod wpływem odważnego działania Judy, po stronie którego stanął całym sercem. Obaj Reformatorzy śmiało obnażali hipokryzję rzymskiej teologii oraz jej zalatujący siarką doktrynalny fetor.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 8, 2023 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu
Zarys rozważania
Kol. 3:25
24. Wiedząc, że od Pana otrzymacie dziedzictwo jako zapłatę, gdyż służycie Panu Chrystusowi.
25. A ten, kto wyrządza krzywdę, otrzyma zapłatę za krzywdę, a u Boga nie ma względu na osobę.
1. Panowie, obchodźcie się ze sługami sprawiedliwie i słusznie, wiedząc, że i wy macie Pana w niebie.
Nauczanie wersetu 25 trzeciego rozdziału Listu do Kolosan odnosi się do chrześcijańskiej praktyki czyli życia zgodnego z Bożą wolą. Pośrednio także do Bożej sprawiedliwości w świecie pełnym zła a zatem do teodycei. Przekazana tutaj prawda jest powalająca:
Słowa te należy uznać za wypowiedziane w celu odstraszenia od złych praktyk oraz pocieszenia osób maltretowanych w okrutnym świecie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 5, 2023 | Teologia systematyczna
Źródło pytania
I. Jako pierwsi podjęli tę kwestię scholastycy, wśród których była ona dawniej mocno i przez długi czas poruszana.
1) Niektórzy utrzymywali, że teologia jest po prostu spekulatywn, np.
- Henryk z Gandawy, Summae Quaestionum Ordinarium, Art. 8, Q. 3 [1520/1953], l: fol. lxv;
.
- Durandus, „Prologi Sententiarum Quaestio Sexta”, w: Sententias Theologicas Petri Lombardi Commentariorum libri quatuor (1556], s. 9-10;
.
- Joannes Rada, Controversariarum theologicarum 3 [1620], s. 62-93).
2) Inni utrzymywali, że jest po prostu praktyczna, jak Scotus i jego zwolennicy.
3) Kolejni utrzymywali, że nie jest ani teoretyczna ani praktyczna, ale raczej afektywna lub dylektywna (tj. wyższa niż systemy teoretyczne i praktyczne), ponieważ jej celem jest miłość, która nie podlega praktyce, np.
- Bonawentura
.
- Albertus Magnus
.
- Aegidius Romanus
4) Wreszcie inni utrzymywali, że jest mieszana (tj. jednocześnie spekulatywna i praktyczna),bardziej spekulatywna (jak tomiści) lub bardziej praktyczny (jak Thomas de Argentina) (więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 4, 2023 | Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana, Teologia systematyczna
Wprowadzenie
1 Piotra 4:11 Jeśli ktoś przemawia, niech mówi jak wyroki Boga
Wyjaśnienie i obronę ewangelicznej prawdy o usprawiedliwieniu rozpocznę od krótkiej analizy Wyznań Reformowanych w odniesieniu do doktryny. Powodem rozpoczęcia od Wyznań nie jest błędne przekonanie, że Wyznania są równie autorytatywne w odniesieniu do zdrowej doktryny jak natchnione Pismo Święte. Jako Reformowany kaznodzieja stwierdziłem, że przyjmuję sześćdziesiąt sześć ksiąg Starego i Nowego Testamentu „jako święte i kanoniczne, dla regulowania, założenia i potwierdzenia naszej wiary” [1].
Te natchnione, a zatem święte księgi są jedyną „nieomylną regułą” właściwej doktryny i pobożnego życia, które wywodzi się z ortodoksji..„Nie możemy też porównywać jakichkolwiek pism ludzkich, choćby najbardziej świętych, z tymi boskimi Pismami”[2]
Pismo Święte jest źródłem nauki o usprawiedliwieniu przez wiarę, jak i pobożnego życia we wdzięcznym posłuszeństwie prawu Bożemu, które jest owocem nauki o usprawiedliwieniu. Pismo Święte musi być ostateczną zasadą, która ustanawia usprawiedliwienie wyłącznie przez wiarę jako prawdę w obecnym sporze i ocenie jako kłamstwo nauczania o usprawiedliwieniu z uczynków.
2 Kor. 5:21 On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.
.
Filip. 3:9 I znaleźć się w nim, nie mając własnej sprawiedliwości, tej która jest z prawa, ale tę, która jest przez wiarę Chrystusa, to jest sprawiedliwość z Boga przez wiarę;
.
Rzym. 8:3-4 3. Co bowiem było niemożliwe dla prawa, w czym było ono słabe z powodu ciała, Bóg, posławszy swego Syna w podobieństwie grzesznego ciała i z powodu grzechu, potępił grzech w ciele; 4. Aby sprawiedliwość prawa wypełniła się w nas, którzy postępujemy nie według ciała, ale według Ducha.
.
1 Kor. 1:30 Lecz wy z niego jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem;
Niemniej jednak istnieją dobre powody, aby rozstrzygać kontrowersje w Kościołach Reformowanych i Prezbiteriańskich dotyczące usprawiedliwienia, odwołując się najpierw do Wyznań Reformowanych.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 3, 2023 | Herezja Remonstrancji, Prima Scriptura
Przypomnienie
2 Piotra 2:1 Byli też fałszywi prorocy wśród ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy potajemnie wprowadzą herezje zatracenia, wypierając się Pana, który ich odkupił, i sprowadzą na siebie rychłą zgubę.
Stare porzekadło „najciemniej jest pod latarnią” opisuje popularną wśród przewrotnych ludzi metodę podstępnego działania. Ten, kto stara się ukryć swoje niecne zamiary najlepiej uczyni to jawiąc się jako największy obrońca prawdy. W ten sposób zyskuje sobie dobrą reputację oraz uspokaja sumienie osób, nad którymi w coraz większym stopniu rozciąga swój wpływ. Z całą pewnością mistrzowskim wykorzystaniem sztuki podstępu będzie praca fałszywego kaznodziei polegająca na publicznym obnażaniu podobnych mu oszustów – fałszywych kaznodziejów.
Schemat psychologicznej manipulacji nie jest trudny od zidentyfikowania: ten kto najsprawniej i najgłośniej zwalcza przeciwników Biblijnej prawdy sam nie może być jej przeciwnikiem. Jest to podstęp niemal doskonały, ponieważ usypia czujność naśladowców tworząc przy tym niemal niezniszczalną barierę bezkrytycznego zaufania utrudniającą zdolność logicznej analizy serwowwanych przez oszusta treści.
Tak więc nawet przedstawienie dowodów wprost przemawiających na niekorzyść fałszywego nauczyciela powoduje u jego ofiar stan nieprzyjemnego napięcia psychologicznego. Zaburzenie obrazu „świętego i nieomylnego” teologa powoduje dyskomfort, tym większy im dłużej miał on okazję oddziaływać na swoich słuchaczy. Dyskomfort musi zostać rozładowany a napięcie psychiczne złagodzone poprzez zagłuszenie a nawet ignorowanie niewygodnych faktów, co jest typowym i złym zarazem sposobem zniwelowania dysonansu poznawczego. Mówiąc kolokwialnie człowiek będzie szukał każdego możliwego „racjonalnego” wytłumaczenia dla kłamstw i złego postepowania duchowego guru, aby tylko nie wyjść na głupca.
„Teoria dysonansu postuluje, że ludzie dążą do tworzenia (i utrzymywania) przekonania, że są jednostkami racjonalnymi. W związku z tym większość ludzi stara się wyjaśnić rozsądnie własne działanie (jeśli coś robię i nie wiem dlaczego tak postępuję – pojawia się dysonans w postaci podejrzenia że jestem osobą niemądrą, co narusza dobrą samoocenę).” [1]
W psychologii ten mechanizmy obronny nazywa się rozszczepieniem. Rozszczepienie to myślenie kategoriami skrajnie dychotomicznymi „mój nauczyciel to samo dobro, wcielony bóg, a jego oponent to samo zło, wcielony diabeł” [2]. W konsekwencji popełniany zostaje poważny błąd logiczny argumentum ad verecundiam. Błąd ten następuje wtedy, gdy twierdzimy, że coś jest prawdą tylko dlatego, że jakiś autorytet tak twierdzi. W przypadku teologii błąd ten przybiera niebezpieczną formę opartą o schemat:
→ Biblia stanowi nieomylne źródło prawdy (prawda)
→ Teolog, pod którego jestem wpływem walczy o prawdę (prawda)
→ Jest do tego zdolny ponieważ dobrze rozkłada Pismo Święte (niekoniecznie prawda)
→ Dlatego to co mówi teolog to czyste nauczanie Słowa Bożego (niekoniecznie prawda)
→ Z tego względu nauczania teologa posiadają ten sam autorytet co Biblia (fałsz)
→ Krytyka teologa nie może zawierać w sobie prawdy i należy ją z góry odrzucić (fałsz)
Powyższą sztukę manipulacji John MacArthur opanował do perfekcji.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 2, 2023 | Egzegezy, Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych
Oczekiwanie wiernego sługi
Kol. 3:24
23. A wszystko, co czynicie, z serca czyńcie, jak dla Pana, a nie dla ludzi;
24. Wiedząc, że od Pana otrzymacie dziedzictwo jako zapłatę, gdyż służycie Panu Chrystusowi.
25. A ten, kto wyrządza krzywdę, otrzyma zapłatę za krzywdę, a u Boga nie ma względu na osobę.
Ciężko pracujący człowiek spodziewa się zapłaty za swoje dzieło. Robotnik w winnicy, rybak czy żołnierz pracują nieraz w pocie czoła i w spiekocie dnia (Mat. 20:12) po to właśnie aby po wykonanej pracy czy zadania odpocząć oraz nasycić się owocami swojej pracy (2 Tym. 2:6).
Bóg ustanowił niezmienną zasadę konieczności zapłaty za pracę. Jest to Boży uniwesralny nakaz utwierdzający społeczną sprawiedliwość na świecie.
1 Tym. 5:18 Mówi bowiem Pismo: Młócącemu wołowi nie zawiążesz pyska, oraz: Godny jest robotnik swojej zapłaty.(por. 5 Mojż. 25:4)
Ta sama zasada, o czym zapewnia trzeci rozdział Listu do Kolosan, odnosi się do nagrody chrześcijanina za duchowe wysiłki.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 1, 2023 | Egzegezy, Rzymski katolicyzm
Wskrzeszenie przez relikwię?
2 Król. 13:20-21
.
20. Potem Elizeusz umarł i pogrzebali go. A z nastaniem roku moabskie zgraje napadły na ziemię.
21. I zdarzyło się, że gdy grzebano pewnego człowieka, zobaczyli taką zgraję. Wrzucili więc tego człowieka do grobu Elizeusza. A gdy ten człowiek został tam wrzucony, dotknął kości Elizeusza, ożył i wstał na nogi.
Jeśli Bóg zabrania nam posiadania relikwii lub oddawania czci zmarłym, dlaczego żołnierz został wskrzeszony po dotknięciu kości Elizeusza?
Relikwie to rzeczy, nawet części ciała, takie jak kawałki kości lub zębów, które są związane z Jezusem i Jego życiem lub członkami rodziny Jezusa, Apostołami, męczennikami lub innymi osobami uznanymi za świętych przez
- katolicyzm,
- prawosławie,
- buddyzm,
- islam
- i inne religie.
Zakłada się, że mają jakąś duchową wartość, cudowną lub inną, i z tego powodu często są czczone. W katolicyzmie cześć jest podobno pomniejszą formą kultu ofiarowaną tym relikwiom, których są tysiące.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 28, 2023 | Teologia systematyczna
Rodzaj teologii sytematycznej
I. Teologię można rozpatrywać
1) Albo w sposób systematyczny i obiektywny (w odniesieniu do tego, co jest nauczane)
2) Albo zwyczajowo i subiektywnie (w odniesieniu do nawyku tkwiącego w intelekcie).
W pierwszym sensie żaden inny rodzaj niż doktryna nie może być jej dokładniej przypisany, ponieważ doktryna jest nauczana przez Boga i nauczana w kościele. Ale doktryna (dosłownie taka) jest znacznie lepsza od każdej ludzkiej doktryny, zarówno pod względem pochodzenia, jak i materii, formy i celu.
Tak więc jest to opisane w Piśmie Świętym przez didachen
Jan. 7:17 Jeśli ktoś chce wypełniać jego wolę, ten będzie umiał rozeznać, czy ta nauka (διδαχῆς didaches – doktryna) jest od Boga, czy ja mówię sam od siebie.
.
1 Tym. 4:6 Przedkładając to braciom, będziesz dobrym sługą Chrystusa Jezusa, wykarmionym słowami wiary i dobrej nauki (διδασκαλίας didaskalias – doktryny), za którą poszedłeś.
.
1 Tym. 6:3 Jeśli ktoś inaczej naucza i nie trzyma się zdrowych słów naszego Pana Jezusa Chrystusa i nauki (διδασκαλίᾳ didaskalia – doktryny) zgodnej z pobożnością;
Przez formę doktryny (typon didaches) tak jak w Starym Testamencie thvrh oznacza całą doktrynę zbawienia.
Rzym. 6:17 Ale chwała Bogu, że gdy byliście sługami grzechu, usłuchaliście z serca wzoru tej nauki (τύπον διδαχῆς typon didaches), której się poddaliście;
W tym drugim znaczeniu jest właściwie opisana przez pewien nawyk umysłowy.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 27, 2023 | Egzegezy, Prima Scriptura, Teologia biblijna
Logika a doktryna
Rzym. 3:28 Tak dochodzimy do logicznego wniosku (λογιζόμεθα logizemetha), że człowiek zostaje usprawiedliwiony przez wiarę, bez uczynków prawa.
Dlaczego należy studiować logikę? Ponieważ Pismo Święte nie jest zlepkiem luźnych, niejasnych myśli bez struktury (1 Kor. 14:33, 40; Kol. 2:5; 1 Tym. 6:20), ani też nie jest produktem niemożliwej do zrozumienia przez człowieka logiki (Dan. 9:2; 2 Kor. 1:13; 2 Piotra 1:20),
W tekście Rzymian greckie słowo λογίζομαι logizomai oznacza rozumowanie prowadzące do logicznego wniosku. Apostoł Paweł pisząc cały List zakładał, że czytelnik będzie w stanie dojść razem z nim do tych samych wniosków na podstawie przesłanek, jakie przedstawił na poparcie swoich argumentów. Konkluzją logicznego rozważania Pawła jest fundamentalna dla chrześcijaństwa doktryna zbawienia usprawiedliwienia bez udziału uczynków.
Stąd dochodzimy do logicznego wniosku, że czytając dowolny tekst Biblii należy stosować logiczne rozumowanie aby na tej podstawie dochodzić do usystematyzowanej prawdy. Doktryny oparte są o wnioski płynące z przesłanek wynikających z prawidłowo rozłożonych tekstów Pisma. Bez zastosowania logiki prowadzącej do koniecznych i obiektywnych wniosków czytelnikowi pozostaje błądzenie w świecie subiektywizmu, relatywizmu i pozbawionych duchowej wartości pseudointelektualnych spekulacji, czasem opisywanych jako paralelne prawdy.
Wbrew naciskom fałszywych nauczycieli logika ma znaczenie dla teologii.
Przysłów 2:6 PAN bowiem daje mądrość, z jego ust pochodzi wiedza i rozum.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 26, 2023 | Egzegezy, Ekumenizm, Rzymski katolicyzm
Unia ciemności
1 Tym. 4:1 A Duch otwarcie mówi, że w czasach ostatecznych niektórzy odstąpią od wiary, dając posłuch zwodniczym duchom i naukom demonów;
W ostatnich latach czołowi ewangelicy, w tym J. I. Packer i Charles Colson, współpracowali z wybitnymi katolikami, w tym Averym Dullesem i Richardem Johnem Neuhausem, aby zjednoczyć ewangelików i katolików. Nazywają swoją organizację i ruch na rzecz związku Ewangelików i Katolików Razem (EKR). Popierają ją tak wpływowi protestanci, jak
- Os Guinness,
- Nathan Hatch,
- Richard Mouw,
- Mark Noll
- i Pat Robertson.
Organizację wspiera ewangelicki magazyn Christianity Today. Oczywiście przyciąga i będzie przyciągać dużą liczbę ewangelicznych protestantów.
Dokument, który zapowiadał i opisywał unię, został opublikowany w marcu 1994 r. Dokument, który odnosi się do „Deklaracji EKR”, nosi tytuł „Ewangelicy i katolicy razem: misja chrześcijańska w trzecim tysiącleciu”[1]. W oświadczeniu czytamy:
„Jesteśmy ewangelicznymi protestantami i katolikami, których modlitwa, studium i dyskusja doprowadziły do wspólnych przekonań na temat wiary i misji chrześcijańskiej” [2].
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 25, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Centralna doktryna chrześcijaństwa
1 Kor. 15:19 Jeśli tylko w tym życiu mamy nadzieję w Chrystusie, jesteśmy ze wszystkich ludzi najbardziej nieszczęśliwi.
W pewnych okresach od II do IV wieku być chrześcijaninem oznaczało niemal pewną śmierć. Barbarzyństwa wyrządzone chrześcijanom były takie, że nawet wzbudzały współczucie samych Rzymian. Sam Neron udoskonalił nawet okrucieństwo i wymyślił dla chrześcijan wszelkiego rodzaju kary, jakie mogła zaprojektować najbardziej piekielna wyobraźnia.
A konkretnie: niektórych zszywał w skórach dzikich zwierząt, a potem rzucał na pożarcie psom, aż życie w nich zgasło inni ubrani w sztywne od wosku koszule, przymocowani do drzew byli podpaleni w jego ogrodach, aby je oświetlić
W trakcie prześladowań męczeńśką śmierć ponieśli śmierć Apostołowie Paweł i Piotr. Do ich nazwisk można dodać
- Erastusa, szambelana Koryntu (2 Tym. 4:20)
.
- Arystarcha, Macedończyka (Dzieje 19:29)
.
- Trofima, Efezjanina, nawróconego przez Pawła (Dzieje 21:29)
.
- wraz z nim zamęczony został współpracownik Józef, zwany powszechnie Barsabaszem (Dzieje 1:23)
.
- Ananiasz, biskup Damaszku (Dzieje 9:10); obaj należeli do Siedemdziesięciu (Łuk. 10:1) [1]
Te prześladowania były powszechne w całym Cesarstwie Rzymskim. Ale to raczej zwiększyło niż osłabiło ducha chrześcijaństwa. Dlaczego? Co kierowało chrześcijanami, którym pisana była śmierć, że nie tylko nie wypierali się wiary w czasie prześladowań ale też ich szeregi stale rosły?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 24, 2023 | Egzegezy, Sabatarianie i legaliści
Wiara Kościoła
Gal. 3:23-25
.
23. Zanim zaś przyszła wiara, byliśmy poddani pod straż prawa i trzymani w zamknięciu aż do tej wiary, która potem miała być objawiona.
24. Tak więc prawo było naszym pedagogiem do Chrystusa, abyśmy z wiary byli usprawiedliwieni.
25. Lecz gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy pod pedagogiem.
List do Galacjan oznajmia tę dobrą nowinę: „gdy przyszła wiara, już nie podlegamy pedagogowi”. „Wiara” jest wymieniona dwukrotnie w wersecie 23 i raz w wersecie 25 jako coś, co „przyszło” i zostało „objawione”. W tym kontekście jest to odpowiednik Chrystusa, który „przyszedł” i został „objawiony” około 2000 lat temu.
Chrystus jest szczególnie przedmiotem naszej wiary jako Ten, w którego mamy wierzyć, ponieważ wiara w Niego jest wiarą w Trójjedynego Boga
Jan 12:44 A Jezus wołał: Kto wierzy we mnie, nie we mnie wierzy, ale w tego, który mnie posłał.
.
Jan 14:1 Niech się nie trwoży wasze serce. Wierzycie w Boga, wierzcie i we mnie.
.
1 Piotra 1:21 Wy przez niego uwierzyliście w Boga, który go wskrzesił z martwych i dał mu chwałę, aby wasza wiara i nadzieja były w Bogu.
Wiarą Kościoła jest wcielony, ukrzyżowany i zmartwychwstały Pan Jezus, jako Ten, który objawia Ojca i posyła Ducha, jak głosi Ewangelia.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 21, 2023 | Teologia systematyczna
Bóg i rzeczy boskie
I. Przedmiotem każdej nauki jest wszystko, co jest w niej szczegółowo omawiane i do czego odnoszą się wszystkie jej wnioski; ale można to rozpatrywać
- albo materialnie (co do rozważanej rzeczy),
.
- albo formalnie (co do sposobu rozważania).
.
II. Chociaż teologowie różnią się co do przedmiotu teologii, bardziej powszechna i prawdziwa jest opinia tych, którzy odnoszą ją do Boga i rzeczy boskich (Bóg jako pierwszy, a rzeczy boskie jako drugorzędne, niezależnie od tego, czy są dziełem Boga, czy też ludzie mają w nie wierzyć i czynić), Bóg bezpośrednio i pośrednio, tj.
- Bóg i jego rzeczy [jako jego dzieła]
.
- poddanie mu się [jako stworzenia]
.
- zajmowanie się nim [jako obowiązki człowieka]).
Tak więc wszystkie rzeczy są omawiane w teologii albo dlatego, że dotyczą samego Boga, albo mają do Niego stosunek (schesin) jako pierwszej zasady i ostatecznego celu.
Rzym. 11:36 Z niego bowiem, przez niego i w nim jest wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 20, 2023 | Egzegezy, Ekumenizm, Herezja Remonstrancji, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Konflikt o usprawiedliwienie
Gal. 2:16 Wiedząc, że człowiek nie jest usprawiedliwiony z uczynków prawa, ale przez wiarę w Jezusa Chrystusa, i my uwierzyliśmy w Jezusa Chrystusa, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusa, a nie z uczynków prawa, dlatego że z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało.
Obecny atak na doktrynę usprawiedliwienia przez samą wiarę w konserwatywnych kościołach Reformowanych i Prezbiteriańskich przez ludzi federalnej wizji i ich teologicznych sojuszników ma swoją historię. Ta historia obejmuje
- kontrowersje Synodu Dort z Arminianami
.
- kontrowersje Reformacji z Rzymem
.
- spór Apostoła Pawła z judaizującymi orędownikami usprawiedliwienia przez uczynki prawa
.
- bój Jezusa Chrystusa z faryzeuszami
Współczesne odejście od ewangelicznej prawdy o usprawiedliwieniu z łaski w kościołach Reformowanych i Prezbiteriańskich jakie powoduje federalna wizja ma również podłoże kościelne i teologiczne. Federalna wizja rozkwita we współczesnej kościelnej atmosferze ekumenizmu, zwłaszcza ekumenizmu ponownego zjednoczenia kościołów protestanckich z Kościołem rzymskokatolickim.
Stosunki ekumeniczne z Rzymem wymagają od protestantów złożenia w ofierze doktryny usprawiedliwienia wyłącznie przez wiarę (a wraz z tą fundamentalną prawdą, wszystkich doktryn łaski). Wybitnym, potężnym agentem ponownego zjednoczenia ewangelickiego protestantyzmu z Kościołem rzymskokatolickim jest organizacja, która nazywa siebie Ewangelikami i Katolikami Razem (EKR).
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 19, 2023 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Teologiczny kamień potknięcia
Jakuba 2:21-24
.
21. Czy Abraham, nasz ojciec, nie został usprawiedliwiony z uczynków, gdy ofiarował Izaaka, swego syna, na ołtarzu?
22. Widzisz, że wiara współdziałała z jego uczynkami i przez uczynki wiara stała się doskonała.
23. I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył Abraham Bogu i poczytano mu to za sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga.
24. Widzicie więc, że człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków, a nie tylko z wiary.
Grecka fraza τοῖς πίστις συνήργει τοῖς ἔργοις tois pistis synergei tois ergois wskazuje na synergię (synergei) wiary (pistis) z uczynkami (ergois). Fraza użyta została w kontekście usprawiedliwienia z wyraźnym odrzuceniem usprawiedliwienia tylko z wiary (οὐκ ἐκ πίστεως μόνον ouk ek pisteos monon czyli non sola fide) dla teologów Watykanu oznacza to, że aby dostać się do nieba koniecznym jest wiara w Boga oraz dobre uczynki.
werset 21 …Abraham…został usprawiedliwiony z uczynków (ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη eks ergon edikaiothe)
.
werset 24 …człowiek zostaje usprawiedliwiony z uczynków (ἐξ ἔργων δικαιοῦται eks ergon dikaioutai), a nie tylko z wiary (οὐκ ἐκ πίστεως μόνον ouk ek pisteos monon)
Według herezji Rzymskiego katolicyzmu Marcin Luter był w błędzie głosząc zbawienie z łaski przez wiarę, czyli wyznając zasadę sola fide. Wielokrotnie Luter konfrontowany był przez rzymskich teologów przy użyciu tekstu Jakuba, gdzie wyraźnie czytamy, że wiara współdziała z uczynkami (τοῖς πίστις συνήργει τοῖς ἔργοις tois pistis synergei tois ergois), co papiści odnosili do zbawienia w sensie soteriologicznym.
Tak więc gdy Luter wołał sola fide, papiści odpowiadali non sola fide nieustannie odwołując się do frazy οὐκ ἐκ πίστεως μόνον ek pisteos monon. – nie tylko z wiary!
Okrzyk i argument papistów używany jest po dziś dzień. Otwarcie przez katolików, ale też skrycie i podstępnie przez fałszywych teologów mających czelność ubierać się w barwy Protestantyzmu, a nawet, o zgrozo, teologii Reformowanej. Czy rzeczywiście do zbawienia człowieka konieczne są wiara oraz dobre uczynki?
Zgodnie z Pismem zaprzeczamy heretykom i fanatykom.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 18, 2023 | Eklezjologia: nauka o kościele, Historia chrześcijaństwa
Sedno kontrowersji
2 Piotra 2:1 Byli też fałszywi prorocy wśród ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy potajemnie wprowadzą herezje zatracenia, wypierając się Pana, który ich odkupił, i sprowadzą na siebie rychłą zgubę.
Uwaga: Niniejszy materiał jest najwyższej wagi dla wyznawców wolnej woli i powinien zostać przeczytany przez nich priorytetowo.
Sobór w Efezie był radą chrześcijańskich biskupów zwołaną w Efezie (niedaleko dzisiejszego Selçuk w Turcji) w 431 roku przez cesarza wschodnio-rzymskiego Teodozjusza II. Byl to trzeci sobór ekumeniczny, dążący do osiągnięcia konsensusu w Kościele poprzez zgromadzenie reprezentujące całe chrześcijaństwo. Sobór potwierdził oryginalne Wyznanie Nicejskie i potępił nauki Nestoriusza, Pelagiusza, Celestiusza oraz Charizjusza.
Ostatnią sprawą poruszoną przez sobór w Efezie była kwestia autorytetu biskupów. Odrzucony został precedens złamania autonomii prowincji, gdzie prawo do ustanawiania biskupów posiadali inni biskupi mieszkający w tejże porwincji. Stąd kanon 8 Synodu w Efezie potępia instytucję papiestwa jako uzurpującą sobie wyłączność do ustanawiania biskupów na całym świecie.
Moc kanonu 8 potępia również niebiblijne praktyki ordynacji na duchownych przez tzw. prezbiterów naczelnych denominacji, czyli rzeczywiste głowy odstępczych kościołów jak ma to miejsce np. w Kościele Chrześcijan Baptystów w RP.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | kwi 17, 2023 | Egzegezy, Teologia systematyczna, Trynitologia
Wstęp
Izaj. 56:5 Do kogo mnie porównacie i z kim mnie zestawicie albo do kogo uczynicie mnie podobnym, abyśmy byli sobie równi?
Upadły ludzki umysł poszukuje Boga po omacku i instynktownie (Jer. 23:23; Dzieje 17:27; 14:17; Rzym. 1:20), tworząc naturalną religię próbuje zbudować obraz Boga poprzez analogię do stworzenia. I tak chociaż poprzez stworzenie co można wiedzieć o Bogu, jest dla nich jawne, gdyż Bóg im to objawił (Rzym. 1:19) religijni myśliciele nigdy nie mogą dojść do poznania Boga Trójjedynego dzięki naturalnej religii. Wszelkie wysiłki poznania Boga są skazane na porażkę ściągając gniew Boży, który objawia się przeciwko wszelkiej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi, którzy zatrzymują prawdę w niesprawiedliwości. (Rzym. 1:18).
W ten sposób Boża Istota pozostaje niepojęta dla naturalnego człowieka i konieczne jest zewnętrzne objawienie (teologia), które zapewnia Spisane Słowo Boże (Psalm 2:1-5; Jan 1:18; 1 Kor. 1:21; 2 Kor. 10:5; Tyt. 1:1; 2 Tym. 3:15-17). Bóg jest poznawalny przez Swoje Imiona odnoszące się do Jego atrybutów. Bóg posiada szereg atrybutów, które określają Jego Istotę. Generalnie podzielić je można na dwie kategorie:
Komunikowalne atrybuty Boga to te, które ludzie mogą również posiadać, chociaż tylko w ograniczonym stopniu. Jeśli coś jest komunikowalne, można to przekazać lub przekazać innym. Niektóre z komunikowalnych atrybutów Boga to mądrość, świętość, dobroć, miłość, itd.
Niekomunikowalne atrybuty Boga są atrybutami wyłącznymi dla Niego. Ludzie nie mogą dzielić nieprzekazywalnych atrybutów boskości. Należą do nich
- Suwerenność – Bóg jako najwyższa Istota we wszechświecie zarządza całym wszechświatem
.
- Wszechmoc – Bóg dokonuje wszystkiego co zechce bez żadnych ograniczeń
.
- Wszechwiedza – Bóg wie wszystko o Sobie oraz o wszystkim poza Nim (zarówno rzeczywistym jak i potencjalnym)
.
- Wszechobecność – Bóg jest obecny wszędzie
.
- Transcendentność – Bóg istnieje poza sferą stworzenia
.
- Immanentność – Bóg jest poznawalny, dostrzegalny czy też uchwytny
.
- Niezmienność – Bóg jest kompletny i doskonały
.
- Wieczność – Bóg nie ma początku i końca
.
- Samoistność – Bóg istnieje sam z siebie, jest samowystarczalny i niezależy od wszystkiego co jest poza Nim.
.
- Prostota – w Bogu nie ma podziałów i sprzeczności
Odrzucenie atrybutu prostoty Boga skutkuje szerokim wachlarzem herezji, z których najbardziej rozpoznawalnymi są antytrynitaryzm, następnie dobrointencyjna oferta ewangelii, gdzie Bóg z jednej strony nienawidzi tych, których nie wybrał do zbawienia, z drugiej zaś pragnie zbawienia tej samej grupy, co do której zdecydował o potępieniu. Drugą, niemniej ważną jest herezja paradoksów czy też paralelnych prawd, według której Bóg przekazuje sprzeczne i wzajemnie się wykluczające logicznie doktryny.
W niniejszym rozważaniu przedstawiona zostanie dokładniej prostota Boga, atrybut zapomniany lub pomijany przez wielu „nieomylnych” teologów największego neo-ewangelikalnego kalibru.
(więcej…)
