W obliczu Boga

1 Jana 5:12-13 12. Kto ma Syna, ma życie, kto nie ma Syna Bożego, nie ma życia. 13. To napisałem wam, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie życie wieczne i abyście wierzyli w imię Syna Bożego.

Na najważniejsze w życiu każdego człowieka pytanie o zbawienie, każdy musi odpowiedzieć sobie indywidualnie. Skąd wiem, że jestem zbawiony? Odpowiedź jest bardzo prosta: każdy kto wierzy w Biblijną Ewangelię ma Syna a mając Syna wie, że jest zbawiona ponieważ posiada wiarę!

O osobistym zbawieniu wiemy z subiektywnego zaufania i przekonania o obiektywnej prawdzie o Chrystusie i Jego Ewangelii.


Ewangelia Jezusa Chrystusa

Wiemy, że zbawienie jest z łaski, nie z uczynków

Efez. 2:8-9 8 Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga. 9 Nie z uczynków, aby nikt się nie chlubił.

Tyt. 3:5 Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego

Rzym. 11:6 A jeśli przez łaskę, to już nie z uczynków, inaczej łaska już nie byłaby łaską. Jeśli zaś z uczynków, to już nie jest łaska, inaczej uczynek już nie byłby uczynkiem.

Rzym. 3:20 Dlatego z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało w jego oczach, gdyż przez prawo jest poznanie grzechu.

Gal. 2:16 Wiedząc, że człowiek nie jest usprawiedliwiony z uczynków prawa, ale przez wiarę w Jezusa Chrystusa, i my uwierzyliśmy w Jezusa Chrystusa, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Chrystusa, a nie z uczynków prawa, dlatego że z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało.

Efez. 1:7 W którym mamy odkupienie przez jego krew, przebaczenie grzechów, według bogactwa jego łaski;

 2 Tym. 1:9 Który nas zbawił i powołał świętym powołaniem nie na podstawie naszych uczynków, ale na podstawie swojego postanowienia i łaski, która została nam dana w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasy.

Gal. 2:20 Nie odrzucam łaski Boga. Jeśli bowiem przez prawo jest sprawiedliwość, to Chrystus umarł na próżno.
.

 


Trynitarna ewangelia

Zbawienie jest tylko przez Jezusa Chrystusa, Boga i człowieka

Dzieje 20:28 Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym was Duch Święty ustanowił biskupami, abyście paśli kościół Boga, który on nabył własną krwią.

Hebr. 13:12 Dlatego i Jezus, aby uświęcić lud własną krwią, cierpiał poza bramą

Ukrzyżowanego za grzechy wybranych

1 Kor. 1:23 My zaś głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który dla Żydów wprawdzie jest zgorszeniem, a dla Greków głupstwem

1 Kor. 2:2 Postanowiłem bowiem nie znać wśród was niczego innego, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego

1 Kor. 15:1-4 1 A oznajmiam wam, bracia, ewangelię, którą wam głosiłem, a którą przyjęliście i w której trwacie; 2 Przez którą też dostępujecie zbawienia, jeśli pamiętacie to, co wam głosiłem, chyba że uwierzyliście na próżno. 3 Najpierw bowiem przekazałem wam to, co i ja otrzymałem, że Chrystus umarł za nasze grzechy, zgodnie z Pismem; 4 Że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem;

Krew Jezusa dokonała odkupienia, Duch Święty odradza

Tyt. 3:5 Nie z uczynków sprawiedliwości, które my spełniliśmy, ale według swego miłosierdzia zbawił nas przez obmycie odrodzenia i odnowienie Ducha Świętego
.


Martwa wiara

Jakub pisząc swój list wykazał, że wiara bez uczynków jest martwa. Jakub nie zaprzecza Pawłowi a jedynie ukazuje dowód zbawienia jakim są dobre uczynki. Ale ten dowód nie służy zbawionemu ku jego zapewnieniu o zbawieniu. Ten dowód przeznaczony jest dla osób trzecich!

Jakub 2:26 Jak bowiem ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa.

To nie znaczy, że jeśli w życiu człowieka nie ma owoców nawrócenia, człowiek taki sam się zwodzi i nie ma w nim prawdy. Dowodzi to raczej jego duchowego upadku oraz wydawania złego świadectwa wobec innych.

1 Jana 2:2-6 2 I on jest przebłaganiem za nasze grzechy, a nie tylko za nasze, lecz także za grzechy całego świata. 3 A po tym poznajemy, że go znamy, jeśli zachowujemy jego przykazania. 4 Kto mówi: Znam go, a nie zachowuje jego przykazań, jest kłamcą i nie ma w nim prawdy. 5 Lecz kto zachowuje jego słowo, w nim prawdziwie wypełniła się miłość Boga. Po tym poznajemy, że w nim jesteśmy. 6 Kto mówi, że w nim trwa, powinien sam postępować tak, jak on postępował.

Jednak zbawieniu towarzyszą dobre uczynki, mowa o dłuższym okresie.

1 Jana 3:10 Po tym poznaje się dzieci Boże i dzieci diabła: Każdy, kto nie czyni sprawiedliwości, nie jest z Boga, jak i ten, kto nie miłuje swego brata.

Jesteśmy zbawieni jedynie przez wiarę, ale nie poprzez wiarę, która jest sama – Marcin Luter


Owoce zbawienia

Pewność, jaką niesie ze sobą chrześcijańska nadzieja oparta jest nie o człowieka lecz o Boże obietnice i Boże działanie, które zawsze jest niezawodne – zatem z racji Bożej obietnicy nadzieja nie zawodzi. Pewność zbawienia wynikająca z dobrych uczynków to cecha heretyków i legalistów. Chrześcijanie natomiast posiadają obiektywną pewność zbawienia opartą tylko i wyłącznie o wiarę w skończone dzieło Chrystusa objawionego w Piśmie (1 Kor. 15:1-8), niezależne od ludzkich uczynków – dobrych czy złych (Hebr. 9:14).

Hebr. 11:1 A wiara jest pewnością tego, czego się spodziewamy, i przekonaniem co tego, czego nie widzimy.

Wiara i nic innego jest pewnością zbawienia grzesnika oraz przekonaniem co do jego osobistego zbawienia które jest. To, że jeszcze nie widzimy zbawienia nie oznacza, że go niema. Po prostu jeszcze nie widzimy pełni chwały. Owoce zbawienia są zaś tymi przejawami Ducha, które w mniejszym bądź większym stopniu (Rzym. 12:3; 1 Kor. 12:11) powinny towarzyszyć odrodzonym. O jakich oznakach tutaj mowa, jeśli chodzi o narodzonych z góry?

  1. Ta osoba miłuje Słowo Boże i przykazania i je wykonuje z serca:
  • 1 Jana 5:3 Na tym bowiem polega miłość Boga, że zachowujemy jego przykazania, a jego przykazania nie są ciężkie.
  • Łuk. 24:32 I mówili między sobą: Czy nasze serce nie pałało w nas, gdy rozmawiał z nami w drodze i otwierał nam Pisma?
  • 1 Jana 2:5 Lecz kto zachowuje jego słowo, w nim prawdziwie wypełniła się miłość Boga. Po tym poznajemy, że w nim jesteśmy.
  • Psalm 119:103 O, jakże słodkie są twoje słowa dla mego podniebienia! Są słodsze niż miód dla moich ust.
  • Jer. 15:16 Gdy się znalazły twoje słowa, zjadłem je, a twoje słowo było dla mnie weselem i radością mego serca. Nazywam się bowiem twoim imieniem, PANIE, Boże zastępów!
  • Łuk. 4:4 Nie samym chlebem będzie żył człowiek, ale każdym słowem Bożym.
  • Psalm 119:103  O, jakże słodkie są twoje słowa dla mego podniebienia! Są słodsze niż miód dla moich ust.
  • Psalm 19:9-10  sądy PANA prawdziwe, wszystkie są słuszne.Bardziej pożądane niż złoto, niż mnóstwo szczerego złota, i słodsze niż miód, nawet niż plaster miodu.
  1. Miłuje braci, szuka z nimi społeczności:
  • 1 Jana 1:3 To, co widzieliśmy i słyszeliśmy, to wam zwiastujemy, abyście i wy mieli z nami społeczność, a nasza społeczność to społeczność z Ojcem i z jego Synem, Jezusem Chrystusem.
  • 1 Jana 1:7 A jeśli chodzimy w światłości, tak jak on jest w światłości, mamy społeczność między sobą, a krew Jezusa Chrystusa, jego Syna, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu.
  1. Nie może długo trwać w grzechu, upamiętuje się ponieważ posiada nową, bezgrzeszną naturę, która walczy z ciałem:
  • 1 Jana 3:9 Każdy, kto się narodził z Boga, nie popełnia grzechu, bo jego nasienie w nim pozostaje i nie może grzeszyć, gdyż narodził się z Boga.
  1. Może upaść wiele razy ale zawsze się podniesie:
  • Rzym. 14:4 Kim jesteś ty, że sądzisz cudzego sługę? Dla własnego Pana stoi albo upada. Ostoi się jednak, gdyż Bóg może go utwierdzić.
  1. Wytrwa do końca:
  • Mat 10:22 I będziecie znienawidzeni przez wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, będzie zbawiony.
  1. Rozumie Słowo bo Duch ją prowadzi: Mowa nie o nowych objawieniach ale o przyjmowaniu prawd Bożych z radością i gorliwością
  • 1 Kor. 2:13-15 13 A o tym też mówimy nie słowami, których naucza ludzka mądrość, lecz których naucza Duch Święty, stosując do duchowych spraw to, co duchowe. 14 Lecz cielesny człowiek nie pojmuje tych rzeczy, które są Ducha Bożego. Są bowiem dla niego głupstwem i nie może ich poznać, ponieważ rozsądza się je duchowo. 15 Człowiek duchowy zaś rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony.
  1. Zapiera się samego siebie odrzucając własną sprawiedliwość jako bezwartościową
  • Izaj. 64:6 My wszyscy jednak jesteśmy jak nieczyści, a wszystkie nasze sprawiedliwości są jak szata splugawiona; wszyscy opadliśmy jak liść, a nasze nieprawości uniosły nas jak wiatr.
  • Marek 8:35 Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swoje życie z mojego powodu i dla ewangelii, ten je zachowa.
  • Marek 8:34 Potem przywołał do siebie lud wraz ze swoimi uczniami i powiedział do nich: Ktokolwiek chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie, weźmie swój krzyż i idzie za mną.
  1. Gotowa jest na śmierć i utratę wszystkiego dla ewangelii:
  • Mat. 10:38-39 38 Kto nie bierze swego krzyża i nie idzie za mną, nie jest mnie godny. 39 Kto znajdzie swoje życie, straci je, a kto straci swoje życie z mego powodu, znajdzie je.
  • Marek 8:34 Potem przywołał do siebie lud wraz ze swoimi uczniami i powiedział do nich: Ktokolwiek chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie, weźmie swój krzyż i idzie za mną.
    .

Cechy ludzi samo zwiedzionych

  1. Przyciąga ich tłum:
  • Jan 6:2 A szedł za nim wielki tłum, bo widzieli cuda, które czynił na chorych.
  1. Są zafascynowani rzeczami nadnaturalnymi:
  • Jan 6:2 A szedł za nim wielki tłum, bo widzieli cuda, które czynił na chorych.
  • Jan 6:28 Wtedy zapytali go: Cóż mamy robić, abyśmy wykonywali dzieła (εργα ergaBoga?   

ργον ( ergon) – w tym przypadku cuda

  1. Myślą tylko o sprawach ziemskich (jak zaspokoić swoje potrzeby):
  • Jan 6:26-27 26 Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Szukacie mnie nie dlatego, że widzieliście cuda, ale dlatego, że jedliście chleb i nasyciliście się. 27 Zabiegajcie nie o pokarm, który ginie, ale o pokarm, który trwa ku życiu wiecznemu, który wam da Syn Człowieczy. Jego bowiem zapieczętował Bóg Ojciec.
  1. Wielbią sami siebie, Bóg dla nich to narzędzie:
  • Jan 6:13-14 13 Zebrali więc i napełnili dwanaście koszy kawałkami, które zostały z tych pięciu chlebów jęczmiennych po tych, którzy jedli.  14 A ci ludzie, ujrzawszy cud, który uczynił Jezus, mówili: To jest prawdziwie ten prorok, który miał przyjść na świat.
  1. Szukają osobistego zysku:
  • Jan 6:26 Jezus im odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Szukacie mnie nie dlatego, że widzieliście cuda, ale dlatego, że jedliście chleb i nasyciliście się.
  1. Stawiają wymagania Bogu:
  • Jan 6:30 Powiedzieli mu więc: Jaki znak czynisz, abyśmy widzieli i wierzyli tobie? Cóż czynisz?
  • Jan 6:34 Wtedy powiedzieli do niego: Panie, dawaj nam zawsze tego chleba.
  1. Nie poszukują osobistej relacji z Jezusem:
  • Jan 6:36 Ale wam powiedziałem: Chociaż widzieliście mnie, nie wierzycie.
  1. Prywatnie mówią przeciwko prawdzie:
  • Jan 6:41 Wtedy szemrali Żydzi o nim, bo powiedział: Ja jestem chlebem, który zstąpił z nieba.
  • Jan 6:61 Ale Jezus świadomy tego, że jego uczniowie o tym szemrali, powiedział do nich: To was obraża?
  1. Nie mają głodu prawdziwej Boskiej rzeczywistości:
  • Jan 6:52 Żydzi więc sprzeczali się między sobą i mówili: Jakże on może dać nam swoje ciało do jedzenia?
  1. Nie mają głębokiej potrzeby zbawienia z grzechu:
  • Jan 6:58-61 58 To jest ten chleb, który zstąpił z nieba. Nie jak wasi ojcowie jedli mannę, pomarli. Kto je ten chleb, będzie żył na wieki.  59 To mówił w synagodze, nauczając w Kafarnaum.  60 Wielu więc z jego uczniów, słysząc to, mówiło: Twarda to jest mowa, któż jej może słuchać?  61 Ale Jezus świadomy tego, że jego uczniowie o tym szemrali, powiedział do nich: To was obraża?
  1. Gdy zostają skonfrontowani z prawdziwą ewangelią – odchodzą:
  • Jan 6:29 Odpowiedział im Jezus: To jest dzieło (εργον ergonBoga, abyście wierzyli w tego, którego on posłał.

εργον (ergon) – Pan Jezus odmawia udzielenia mocy uczniom i kieruje ich myśli na właściwe tory, definiuje dzieło Boże jako wiarę w Niego.

  • Jan 6:66 Od tego czasu wielu jego uczniów zawróciło i więcej z nim nie chodziło.

Powierzchowni uczniowie szukają chleba i cudów


Wezwanie do upamiętania

Zatem jeśli wyznajesz, że ewangelia to ukrzyżowanie swojego ciała z jego namiętnościami, jeśli Eewangelia za jaką podążasz to samorealizacja lub umartwianie uczynków ciała, jeśli Jezus, w którego wierzysz to spełniający marzenia dżin z butelki wskakujący posłusznie do serduszka gdy tylko się pomodlisz, jeśli twoje życie skupione jest na rzeczach materialnych, cudach, znakach i mocy, najwyższy czas paść na kolana przed Jezusem Chrystusem ukrzyżowanym, Panem panów i Królem królów, niewinnym Barankiem złożonym w ofierze za grzechy swojego ludu, i błagać o litość, prosić łaskę.

Ewangelia to skończone dzieło Chrystusa, jego śmierć, pogrzebanie w grobie i zmartwychwstanie w imieniu wybranych do zbawienia, zgodnie z tym co mówi Pismo. To skończone dzieło Chrystusa. I wiara w to dzieło jest dowodem zbawienia.

1 Kor. 15:1-5 1 A oznajmiam wam, bracia, ewangelię, którą wam głosiłem, a którą przyjęliście i w której trwacie; 2 Przez którą też dostępujecie zbawienia, jeśli pamiętacie to, co wam głosiłem, chyba że uwierzyliście na próżno. 3 Najpierw bowiem przekazałem wam to, co i ja otrzymałem, że Chrystus umarł za nasze grzechy, zgodnie z Pismem; 4 Że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem; 5 I że ukazał się Kefasowi, a potem tym dwunastu.


Zobacz w temacie