Poznaj zdrajców wiary

utworzone przez | wrz 7, 2018 | Ekumenizm

Zbawienie po katolicku

2 Kor. 6:14 Nie wprzęgajcie się w nierówne jarzmo z niewierzącymi. Cóż bowiem wspólnego ma sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo jaka jest wspólnota między światłem a ciemnością?

Każdy, kto mieni się być protestantem a brata się z odstępczym systemem Watykanu jest zdrajcą wiary raz przekazanej świętym i apostatą, który zapiera się spuścizny reformacji. Sola Scriptura, Sola Gratia, Sola Fide, Solus Christus, Soli Deo Gloria. Pięć prostych zasad przekazanych nam przez Ojców Apostolskich i Ojców Kościoła zostało przywróconych przez Lutra i Kalwina. Tylko Pismo jest źródłem doktryny, tylko z łaski przez wiarę jesteśmy zbawieni, tylko Chrystus jest zbawicielem a chwała należy się tylko Bogu. Tradycja, pozabiblijne objawienia, kult obrazów, Maryi i Świętych, wszystko to, co propaguje Rzym, nie ma miejsca w prawowiernym kościele.

(więcej…)

Bóg Syn: Jego zastępcza śmierć

utworzone przez | wrz 6, 2018 | Chrystologia: nauka o Chrystusie

Ofiara za grzechy

Pismo Święte mówi o śmierci Chrystusa jako ofierze złożonej za grzech całego świata. Dlatego Jan Chrzciciel przedstawił Jezusa następującymi słowami:

Jana 1:29…Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata 

Jezus umarł, a jego śmierć była substytutem, w zastępstwie nie tylko Żydów ale wszystkich ludzi wybranych do zbawienia.

Obj. 5:9 zostałeś zabity i odkupiłeś nas dla Boga przez swoją krew z każdego plemienia, języka, ludu i narodu.

I chociaż samo słowo „substytut” nie jest terminem biblijnym, to jednak pogląd, że Chrystus jest substytutem grzeszników, jest stale potwierdzany w Piśmie Świętym. Dzięki Jego zastępczej śmierci, wszystkie sprawiedliwe i niezmierzone sądy i wyroki Boże przeciwko grzesznikom zostały przeniesione na Chrystusa. Wynik tego zastąpienia jest sam w sobie tak prosty i oczywisty, jak sama ofiara. Zbawiciel wziął na siebie ciężar Bożych wyroków skierowanych przeciwko grzesznikowi, na miarę pełnej satysfakcji sprawiedliwego Boga. Aby móc otrzymać oferowane przez Boga wieczne zbawienie człowiek musi jedynie wierzyć w dobrą nowinę, że Chrystus umarł za jego grzechy i w ten sposób uznać Pana Jezusa jako swego osobistego Zbawiciela.

(więcej…)

Beze mnie nic uczynić nie możecie

utworzone przez | wrz 5, 2018 | Teologia reformowana

Pozycja biblijna

Zbiorcza nauka Pisma Świętego jest taka, że nikt z upadłych ludzi, czyli wszystkich, nie jest w stanie poszukiwać Boga. Ani zewnętnrze objawienie, czyli stworzony świat, ani wewnętrzne objawienie, czyli ludzkie sumienie nie mogą przyprowadzić do Boga, choć nieustannie na Niego wskazują, tak, że wszyscy są bez wymówki. Sprawa jest beznadziejna do takiego stopnia, że nawet lektura Biblii, czyli spisanego objawienia, na nic się nie zda upadłemu umysłowi, ponieważ uzna treść albo za głupstwo albo za zgorszenie.

Tylko Boża interwencja, będąca wyłącznym i monergistycznym dziełem Trójjedynego Jahwe umożliwia zmianę tej sytuacji. Prawda Pisma, ewangelia, może zbawić tylko tych, którzy zostaną narodzeni na nowo. Tylko narodzona na nowo osoba jest w stanie rozumieć naukę spisanego Słowa i uwierzyć w dzieło Chrystusa.

„Człowiek na dnie studni nie żyje. Nie żyje od dawna. Zaszło już stężenie mięśni, mech rośnie na nim, a ty możesz rzucić wszystkie liny, jakie tylko chcesz, a to nie będzie miało znaczenia, ponieważ gość jest sztywny. On należy do kostnicy. On jest martwy. Reformowana koncepcja polega na tym, że Bóg Ojciec trzyma drabinkę linową, a Pan Jezus schodzi po drabinie, wybiera człowieka, wskrzesza go do życia duchowego i wyciąga go ze studni. I że robi to dla określonych wybranych ludzi.” – James White

(więcej…)

Wykład XVI – historia herezji: doketyzm

utworzone przez | wrz 4, 2018 | Teologia historyczna

Definicja

Gr. δοκεῖν dokein – wydawać się, mniemać, przypuszczać – herezja chrystologiczna (powstała w II w., jej korzenie sięgają do I w.), która nie atakowała Boskiej natury lecz kwestionowała fizyczność Chrystusa. Herezja ta zakładała, że fenomen Jezusa, jego historyczne i cielesne istnienie, a przede wszystkim ludzka postać, były jedynie pozorem bez żadnej prawdziwej rzeczywistości. Ogólnie przyjmowano, że Jezus wydawał się jedynie człowiekiem, a jego ludzka forma była iluzją..
 (więcej…)

Liga Biblijna i kurs „Filip”

utworzone przez | wrz 3, 2018 | Ekumenizm

Blibijny pogląd na ekumenię

Ekumenia to duchowa, ponaddoktrynalna jedność w obrębie:

  1. chrześćijaństwa biblijnego (np. Reformowani Baptyści i Prezbiterianie)
    .
  2. chrześcijaństwa nominalnego (np. protestanci, charyzmatycy, katolicy)
    .
  3. religii jako takich (np. muzułmanie i chrześcijanie)

O ile pierwsza grupa dotyczy braci w wierze o tyle pozostałe będą stanowić wspólnotę światła i ciemności, prawdy i kłamstwa, życia i śmierci, Kościoła Chrystusa i kościoła antychrysta. Tak rozumiana ekumenia to duchowe wszeteczeństwo sprzeczne z intencją Bożą dla kościoła, który ma być czystą dziewicą, gotową na przyjście oblubieńca. Grzech cudzołóstwa to przestępstwo przeciw prawu Bożemu i przeciw człowieczeństwu.

(więcej…)

Bóg Syn: Jego przyjście w ciele

utworzone przez | wrz 3, 2018 | Chrystologia: nauka o Chrystusie

Dwie prawdy

Rozważając przyjście w ciele Jezusa Chrystusa należy przyjąć dwie istotne prawdy:

1. Chrystus jest w sensie absolutnym jednocześnie prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem.

2. Gdy stał się ciałem, odłożył wprawdzie na bok swoją chwałę, jednak nie odstąpił w żadnym wypadku od swej boskości.

 

(więcej…)

Greka koine, kurs 1 lekcja 8

utworzone przez | wrz 2, 2018 | Greka Koine

Lekcja 8 – Zaimki wskazujące , Zaimek zwrotny

Zaimek wskazujący

οὗτος , ten

Zaimek demonstracyjny: „ten”
r. męski r. żeński r. nijaki
l. poj. l. mnoga l. poj. l. mnoga l. poj. l. mnoga
Nom. / Mian.  οὗτος / ten οὗτοι / ci αὕτη / ta αὗται / te τοῦτο / to ταῦτα / te
Gen. / Dop. τούτου / tego τούτων / tych ταύτης / tej τούτων / tych τούτου / tego τούτων / tych
Dat. / Cel. τούτῳ / temu τούτοις / tym, ταύτῃ / tej, z tą ταύταις / tym τούτῳ / temu, τούτοις / tym,
z tymi, o tych z tymi, o tych z tymi, o tych
 Acc. / Bier. τοῦτον / tego τούτους / tych ταύτην / tę, tą ταύτας / te τοῦτο / to ταῦτα  / te

 

Tak jak widzieliśmy w przedimku określonym, wszystkie formy zaczynają się od τ z wyjątkiem mianownika liczby pojedynczej i liczby mnogiej w rodzaju męskim i żeńskim. Zwróć uwagę na szorstki znak oddechowy w formach, które nie zaczynają się od τ . To, wraz z akcentem na penulcie, jest jedyną rzeczą, która odróżnia zaimek wskazujący αὕτη od zaimka osoby trzeciej αὐτή

(więcej…)