utworzone przez Reformator | maj 31, 2018 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy
Boży, autorytatywny nakaz
2 Mojż. 20:7 Nie będziesz brał imienia PANA, twego Boga, nadaremnie, gdyż PAN nie zostawi bez kary tego, który bierze jego imię nadaremnie
Bóg jest święty. Używanie imienia Bożego na próżno oznacza nieuznawanie Boga za tego Kim On jest. Wzywanie imienia Bożego nadaremnie jest traktowaniem Boga, Jego Słowa, czy Jego dzieła na świecie w sposób, który Go poniża i okrada z nieskończonej chwały.
Katechizm Heidelberski pytanie tak oto odpowiada na pytanie jak rozumieć trzecie przykazanie (lnik do PDF):
Nie powinniśmy bluźnić, ani nadużywać Imienia Boga przez przeklinanie, krzywoprzysięstwo lub niepotrzebne przysięgi, ani też nie uczestniczyć w tak strasznych grzechach zachowując milczenie jako świadek wydarzenia. Krótko mówiąc, musimy używać świętego Imienia Boga z bojaźnią i czcią, abyśmy mogli Go słusznie wyznać, wzywać i wychwalać we wszystkich naszych słowach i uczynkach. [Katechizm Heidelberski Odp. 99]
W tym krótkim streszczeniu jest zbyt wiele do omówienia. Zamiast tego chcę zająć się sednem sprawy
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 30, 2018 | Islam
Dawno temu, w odległym miejscu, przed początkiem czasów, w niebieskim królestwie istniał bóg zwany allah. Po całym dniu ciężkiej pracy nad nowym stworzeniem allah wraca do domu.
allah: Kochanie, jestem w domu… No tak, zapomniałem. Ja allah nie mam partnerki.
Biedny allah, drobnymi krokami idzie do swojego wielkiego, samotnego zamku, kontemplując nad swoimi pomysłami stworzenia. Jakże samotnie jest być samotnym, myśli allah. Wtedy pojawiła się idea w umyśle allaha.
allah: Nierządnice i wszetecznice, dziewice i niewolnice
I tak allah czyni przygotowania do stworzenia wszetecznic i nierządnic, wielu dziewic i niewolnic I służebnic. Wyciąga swój wierny koran, współwieczną księgę, która nie została stworzona, lecz jest tak samo wieczna jak allah; allah zaczyna przerzucać strony księgi szukając sposobu jak ma stworzyć człowieka.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 30, 2018 | Charyzmania, Zgubna droga
W poprzedniej notatce pisałem o szamanizacji chrześcijaństwa, kiedy to wszelkim chorobom a nawet stanom emocjonalnym przypisuje się demoniczne pochodzenie. W tym tekście chcę spojrzeć na dosyć popularną w kręgach charyzmatycznych formę prorokowania, polegającą na swobodnym parafrazowaniu tekstów biblijnych i ogłaszaniu ich jako proroctwa.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | maj 30, 2018 | Pneumatologia: nauka o Duchu Świętym
Znaczenie osobowości Ducha Świętego
W nauczaniu fundamentalnych prawd dotyczących Ducha Świętego powinno się położyć nacisk na kwestię jego osobowości. Jest to związane z tym, że Duch nie mówi sam od siebie; mówi to, co usłyszy
Jana 16:13 Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy
Dzieje 13:2 A gdy jawnie pełnili służbę Panu i pościli, p1 mowiedział im Duch Święty: Odłączcie mi Barnabę i Saula do dzieła, do którego ich powołałem
i przyszedł aby uwielbić Chrystusa
Jana 16:14 On mnie uwielbi, bo weźmie z mojego i wam oznajmi
W przeciwieństwie do tego, Pismo przedstawia Ojca i Syna jako mówiących od siebie samych i z autorytetem podkreślonym użyciem zaimka osobowego „Ja”, a także jako znajdujących się w stałej współpracy, kontakcie, łączności i wzajemnej zgodności. Pismo jest absolutnie jasne kiedy mówi, że Duch Święty jest Osobą, tak samo jak Bóg Ojciec i Bóg Syn i, jak widzimy badając doktrynę Trójcy Świętej, te trzy Osoby są jednym Bogiem.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 30, 2018 | Egzegezy, Teologia biblijna
Rzeczy niezrozumiałe
Wszyscy z nas, którzy są chrześcijanami i zaczynają czytać Biblię, chcą lepiej zrozumieć temat Starego i Nowego Testamentu. Rozpocznę od bardzo istotnych słów, które zapisał Apostoł Paweł w Drugim Liście Świętego Piotra w 3 rozdziale 14-17:
2 Piotra 3:14-17 14 Przeto, umiłowani, oczekując tego starajcie się, abyście znalezieni zostali przed Nim bez skazy i bez nagany, w pokoju. 15 A cierpliwość Pana naszego uważajcie za ratunek, jak i umiłowany brat nasz, Paweł, w mądrości, która mu jest dana, pisał do was; 16 Tak też mówi we wszystkich listach, gdzie o tym się wypowiada; są w nich pewne rzeczy niezrozumiałe, które, podobnie jak i inne pisma, ludzie niewykształceni i niezbyt umocnieni przekręcają ku swej własnej zgubie. 17 Wy tedy, umiłowani, wiedząc o tym wcześniej miejcie się na baczności, abyście zwiedzeni przez błędy ludzi nieprawych, nie dali się wyprzeć z mocnego swego stanowiska.
W tym fragmencie widzimy bardzo ważną przestrogę dla każdego czytelnika Bożego Słowa. Mianowicie taką, że w Biblii są słowa niezrozumiałe, jak jest napisane w powyższym wersecie 15. Możemy zadać sobie więc pytanie: w jaki sposób ustrzec się tego o czym mówi Piotr, aby nie interpretować Słowa Bożego na swą własną zgubę?
(więcej…)
utworzone przez Reformator | maj 29, 2018 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Dwa sposoby reakcji na cierpienie
Łuk. 23:32-43 32 Prowadzono też dwóch innych, złoczyńców, aby razem z nim zostali straceni. 33 A gdy przyszli na miejsce zwane Miejscem Czaszki, ukrzyżowali tam jego i złoczyńców, jednego po prawej, a drugiego po lewej stronie. 34 Wtedy Jezus powiedział: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią. Potem podzielili jego szaty i rzucali o nie losy. 35 A lud stał i przypatrywał się, i wraz z przełożonymi naśmiewał się z niego, mówiąc: Innych ratował, niech ratuje samego siebie, jeśli on jest Chrystusem, wybranym Boga. 36 Naśmiewali się z niego również żołnierze, podchodząc i podając mu ocet; 37 I mówili: Jeśli ty jesteś królem Żydów, ratuj samego siebie. 38 Był też nad nim napis sporządzony w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: To jest król Żydów. 39 A jeden z tych złoczyńców, którzy z nim wisieli, urągał mu: Jeśli ty jesteś Chrystusem, ratuj siebie i nas. 40 Lecz drugi odezwał się, gromiąc go słowami: I ty się Boga nie boisz, chociaż ponosisz tę samą karę? 41 My doprawdy – sprawiedliwie, bo odbieramy należną zapłatę za nasze uczynki, ale on nic złego nie zrobił. 42 I powiedział do Jezusa: Panie, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa. 43 A Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę powiadam ci: Dziś będziesz ze mną w raju.
Istnieją dwa rodzaje reakcji na nasze cierpienie:
- Możemy przeciwstawić się Bogu i powiedzieć: „Jeśli jesteś tak wielkim, potężnym i kochającym Bogiem, dlaczego jestem w tym piekielnym bałaganie?”
.
- Albo możemy uznać, że jesteśmy grzesznikami i nie zasługujemy na żadne dobre rzeczy wołając o litość i pomoc w czasach desperacji. Świat jest pełen tych,którzy sprzeciwiają się Bogu we własnej sprawiedliwości i zakładają, że Stwórca wszechświata jest zobowiązany do sprawienia, aby ich życie było spokojne. Ale niewielu jest, którzy rozumieją, że Bóg nam nic nie jest winny i że dobro, które znajdzie się na naszej drodze będzie wynikiem Jego miłosierdzia, a nie naszej zasługi.
Myślę, że Łukasz spisał tekst o dwóch złodziejach, aby nauczyć nas, że istnieje wielka nagroda w sposobie reakcji na cierpienie. Dwaj złodzieje reprezentują dwa różne sposoby reagowania na cierpienie, które odnoszą się również do cierpienia Chrystusa.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | maj 29, 2018 | Teologia systematyczna
Kim jest chrześcijanin?
Bycie Chrześcijaninem to coś więcej niż utożsamianie się z konkretną religią albo potwierdzenie pewnego systemu wartości. Bycie Chrześcijaninem oznacza że przyjąłeś to, co Biblia mówi o Bogu, ludzkości, i zbawieniu.
Rozważ poniższe prawdy które znajdują się w Piśmie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 28, 2018 | Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Świadkowie Jehowy
.
Uciekając od nieuniknionej kary
Psalm 146:3-4 3 Nie pokładajcie ufności we władcach ani w żadnym synu ludzkim, u którego nie ma wybawienia. 4 Opuszcza go duch i wraca do swojej ziemi; w tymże dniu zginą wszystkie jego myśli.
Człowiek posiada ciało i duszę. I choć ciało umrze, to do czasu wskrzeszenia i uzyskania nowych ciał (jedni odkupionych i doskonałych ku zbawieniu, drudzy ciał przeznaczonych ku wiecznemu niszczeniu i zatraceniu) dusza pozostanie na zawsze nieśmiertelna. Wieczność istnienia człowieka powinna przerażać każdego nienawróconego grzesznika, ponieważ Bóg jest sprawiedliwym sędzią, który w gniewie odpłaci każdemu niezbawionemu dając do wypicia kielich swojego gniewu. I jeśli kielich tego gniewu nie został wypity przez Chrystusa za ciebie, jeśli odrzucasz dzieło Jezusa na krzyżu, będziesz ten kielich musiał pić przez całą wieczność. Najpierw, po śmierci w piekle, a potem w jeziorze ognistym.
Są jednak na świecie ludzie, którym nie wsmak jest Boża sprawiedliwość. Jedni odrzucają istnienie Boga jako takiego, inni zmiękczają Jego atrybut sprawiedliwości do poziomu, gdzie gniew jest albo czasowy, albo w ogóle nie jest cechą Bożą uznając, że po śmierci dusza grzesznika ulega zniszczeniu.
Obie grupy są w wielkim błędzie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 25, 2018 | Teologia historyczna
Rys historyczny
List Barnaby, (gr. Βαρναβα επιστολη, łac. Epistula Barnabae), a raczej pseudo-Barnaby – powstał pomiędzy 70 a.d. (zawiera wzmiankę o zburzeniu Świątyni Jerozolimskiej) a 200 a.d. (gdyż wspomina go Klemens z Aleksandrii), przyjmuje się, że napisany został około roku 130 w Aleksandrii Egipskiej.
Jego twórcą nie jest biblijny Barnaba. Ma wielce alegoryczny charakter, związany z alegoryczną metodą interpretowania Pisma przez Żydów Aleksandryjskich.
Oddala Chrześcijaństwo od Judaizmu, szczególnie w odniesieniu do Prawa Mojżeszowego.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | maj 25, 2018 | Charyzmania, Chrześcijańska moralność
Jak powinniśmy myśleć o emocjach w naszym życiu?
Pismo Święte przedstawia nam emocje w bogatych i barwnych kolorach. Poczynając od rodzinnych konfliktów do politycznej intrygi, od rolnictwa do życia w wielkim mieście, od narodowego pokoju do międzynarodowego okresu wojny, od lojalności i przyjaźni do odrzucenia i zdrady, od influencji i bogactwa do suszy i biedy, od piękna ogrodu do horroru naturalnych katastrof, od wolności i odpoczynku do niewolniczej przemocy, od czystego uwielbienia Boga do przeróżnych form bałwochwalstwa, Pismo Święte ukazuje pełny zakres ludzkich doświadczeń. Jest przepełnione historiami do których możemy się odnieść i charakterami, które są nam podobne. Pomijając historyczne i kulturowe różnice Biblijny świat jest jak nasz świat w symfonii codziennych doświadczeń.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | maj 25, 2018 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Tyt. 1:5-9 5 Zostawiłem cię na Krecie w tym celu, abyś uporządkował to, co tam jeszcze zostało do zrobienia, i ustanowił w każdym mieście starszych, jak ci nakazałem; 6 Jeśli ktoś jest nienaganny, mąż jednej żony, mający dzieci wierne, nieobwiniane o hulaszcze życie lub niekarność. 7 Biskup bowiem, jako szafarz Boży, ma być nienaganny, niesamowolny, nieskory do gniewu, nieoddający się piciu wina, nieskłonny do bicia, niegoniący za brudnym zyskiem; 8 Lecz gościnny, miłujący dobro, roztropny, sprawiedliwy, święty, powściągliwy; 9 Trzymający się wiernego słowa, zgodnego z nauką, aby też mógł przez zdrową naukę napominać i przekonywać tych, którzy się sprzeciwiają.
Gdy przewodzi dyktator
Jest to tragiczne, ale niezaprzeczalne: jest wiele osób na stanowiskach przywódczych w kościele, którzy nie powinni przewodzić. Jest wielu pastorów,którzy nie powinni być duchownymi, wielu starszych, którzy nigdy nie powinni sprawować obowiązku starszego.
To nie jest nowy problem. Na kartach Nowego Testamentu zarówno Paweł, jak i Piotr trudzą się, aby opisać człowieka,który kwalifikuje się do urzędu starszego.Warto zauważyć,że prawie wszystkie te kwalifikacje są związane z charakterem. Tam,gdzie my jesteśmy przyciągani do zewnętrznych umiejętności Bóg bardziej troszczy się o wewnętrzny charakter. Są miliony ludzi,którzy są wspaniałymi nauczycielami, wspaniałymi przywódcami i wspaniałymi C.E.O., ale wciąż zupełnie nie dopasowani do przewodzenia w kościele. Boże standardy są całkowicie inne.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 23, 2018 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Egzegezy, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Łuk. 1:78-79 78 Dzięki serdecznemu miłosierdziu naszego Boga, przez które nawiedził nas wschód słońca z wysoka; 79 Aby oświecić siedzących w ciemności i w cieniu śmierci, aby skierować nasze kroki na drogę pokoju.
Wstęp
Powyższe słowa zostały wypowiedziane przez Zachariasza, ojca Jana Chrziciela (a Jan przyszedł na świat aby wyprostować drogę יְהוָ֑ה Jahwe Izaj. 40:3 czyli Κυρίου Kyriou – Pana Jezusa Marek 1:3), wypowiedziany pod natchnieniem Ducha Świętego co oznacza, że każde słowo zawarte w tekście jest prawdą potwierdzoną i zabezpieczoną przez samego Boga.
wers 67 A Zachariasz, jego ojciec, będąc napełniony Duchem Świętym, prorokował:
Przesłanie nieomylnego i zawierającego jedynie prawdę proroctwa zawartego w wersach 78-79 odnosi się do:
- Źródła łaski
- Przyjścia na świat Mesjasza, jego pochodzenia i natury
- Jego misji
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 22, 2018 | Charyzmania, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Potop herezji
W obliczu zalewu nauk, które sugerują, że sednem chrześcijaństwa są znaki, cuda, padania, śmiechy, piania, gdakania, mówienie nikomu niezrozumiałym bełkotem, czy fantazjowanie traktowane jako prorokowanie, przypomnę artykuł, który zredagowałem wiele lat temu, a który mówi o tym, co według autora listu do Hebrajczyków jest sednem chrześcijańskiego zwiastowania.
Obawiam się, że w wielu zborach autor tego listu nie zostałby dopuszczony do głosu, gdyż nigdzie nie wypowiada się o ‘charyzmatach’, a to może oznaczać, że ‘nie wierzy w działanie Ducha Świętego’. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 22, 2018 | Egzegezy, Rzymski katolicyzm
Mat. 16:18 Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą
Piotr skałą KRK
Kościół Rzymsko-katolicki kładzie duży nacisk na Piotra Apostoła i twierdzi, że Pan Jezus Chrystus powiedział Piotrowi, że na nim, czyli na Piotrze zbuduje Swój Kościół.
„W kolegium Dwunastu pierwsze miejsce zajmuje Szymon Piotr. Jezus powierzył mu wyjątkową misję. Dzięki objawieniu otrzymanemu od Ojca Piotr wyznał: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Nasz Pan powiedział wtedy do niego: „Ty jesteś Piotr (czyli Skała), i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą” (Mat. 16:18).
Chrystus, „żywy kamień” (1 Piotra 2:4), zapewnia swemu Kościołowi zbudowanemu na Piotrze zwycięstwo nad mocami śmierci. Piotr z racji wyznanej wiary pozostanie niezachwianą skałą Kościoła. Będzie strzegł tej wiary przed wszelką słabością oraz umacniał w niej swoich braci (…)” Katechizm Kościoła Katolickiego par.552.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 19, 2018 | Egzegezy, Hamartiologia: nauka o grzechu, Soteriologia: nauka o zbawieniu, Teologia reformowana
Za jakie grzechy?
Rzym. 3:25 Jego to Bóg ustanowił przebłaganiem przez wiarę w jego krew, aby zadeklarować swoją sprawiedliwość przez odpuszczenie, w swojej cierpliwości, przedtem popełnionych grzechów;
Hebr. 9:15 I dlatego jest pośrednikiem nowego testamentu, ażeby przez śmierć poniesioną dla odkupienia występków, popełnionych za pierwszego testamentu, ci, którzy zostali powołani, otrzymali obietnicę wiecznego dziedzictwa.
Po ukrzyżowaniu ofiara Chrystusa działa aktywnie w taki sposób, że oczyszcza z każdego grzechu. Ukrzyżowanie umożliwiło to oczyszczenie przez pełne zadośćuczynienie i usprawiedliwienie każdego wybranego do zbawienia grzesznika:
Kol. 2:13 I was, gdy byliście umarłymi w grzechach i w nieobrzezaniu waszego ciała, razem z nim ożywił, przebaczając wam wszystkie grzechy
Ale co z czasem przed ukrzyżowaniem? Skuteczność ofiary Chrystusa, złożonej przez wiecznego Ducha (Hebr. 9:14), była identyczna jak po ukrzyżowaniu.
Psalm 85:2 Przebaczyłeś nieprawość twego ludu, zakryłeś wszystkie ich grzechy
Na krzyżu Pan Jezus umarł za wszystkie grzechy wszystkich ludzi wybranych do zbawienia żyjących od początku do końca świata. Umarł tak za grzechy przeszłe jak i przyszłe.
- Jeśli chodzi o wierzących przed Chrystusem, Mesjasz zapłacił za wszystkie grzechy, jakie popełnili przez całe swoje życie tak przed, jak i po nawróceniu. Zatem wszystkie grzechy Adama zostały przybite do krzyża
.
- Jeśli chodzi o współczesnych Chrystusa, którzy żyli w tym samym czasie co On, Mesjasz przybił do krzyża wszystkie grzechy, które wybrani do zbawienia popełnili do czasu ukrzyżowania oraz wszystkie grzechy, które popełnili po ukrzyżowaniu Chrystusa. I tak np. Marii, matce Jezusa odpuszczono wszystkie grzechy, jakich się dopuściła przed śmiercią, jak i po śmierci Chrystusa.
.
- Jeśli chodzi o nasze pokolenie, Chrystus przybił do krzyża wszystkie grzechy, które wybrani do zbawienia popełnili przed nawróceniem oraz te, które popełnią po nawróceniu.
.
- Jeśli chodzi o wszystkie przyszłe pokolenia, Chrystus przybił do krzyża wszystkie grzechy, które wybrani do zbawienia popełnią w czasie swojego życia tak przed, jak i po nawróceniu.
Innymi słowy, ofiara Chrystusa ma tak samo proaktywny, jak i retroaktywny charakter. Została zaplanowana z myślą o grzechach z przeszłości, jak i przyszłości. Działa tak samo w przód, jak i wstecz.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 19, 2018 | Hamartiologia: nauka o grzechu, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Groźba gniewu
5 Mojż. 32:35 ich noga poślizgnie się w wyznaczonym czasie.
Werset ten pokazuje groźbę gniewu Bożego nad niesprawiedliwymi, niewierzącymi Izraelitami – nad widzialnym ludem Bożym, mającym dostęp do środków łaski, który jednak pomimo wszystkich cudownych dzieł, jakich dokonał dla nich Bóg, jak pokazuje werset 28, jest ludem bezradnym i ich nie rozumie.
5 Mojż. 32:28 Ten naród bowiem jest pozbawiony rady i nie ma rozumu.
Mając wszelakie dobra niebieskie wydali gorzki i trujący owoc, jak o tym mówią dwa poprzednie wersety.
5 Mojż. 32:32-33 32. Ich winorośl bowiem pochodzi z winorośli Sodomy i z pól Gomory, ich grona to grona trujące, ich kiście są gorzkie. 33. Ich wino jest jadem smoków, okrutną trucizną żmij.
Werset, który wybrałem na dzisiejsze rozważanie: „ich noga poślizgnie się w wyznaczonym czasie.„, pokazuje grozę kary i zguby, na którą narażeni byli owi nieprawi Izraelici:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 18, 2018 | Charyzmania
W obronie Bożej prawdy
Nie lubię polemizować z nauczaniem Ruchu Wiary, bo można się narazić na zarzut braku wiary, braku wiary w cuda, ograniczania Boga, itp. Jednak tutaj nie mogę milczeć, gdyż w usta Ducha Świętego są wkładane poglądy pochodzące z religii szamanistycznych.
W ostatnich latach obserwujemy ofensywę nauk, które pochodzenie chorób przypisują demonom. Do promowania tych nauk wykorzystuje się wszelkie możliwe media społeczne, w tym Facebooka czy Youtube’a. Pojawia się coraz więcej filmików o cudownych uzdrowieniach, wypędzaniu demonów czy nawet wskrzeszaniu umarłych. Akcja tych niesamowitych cudów dzieje się na ogół gdzieś daleko w świecie, a ich wiarygodność jest niesprawdzalna.
(więcej…)
utworzone przez Reformator | maj 16, 2018 | Eklezjologia: nauka o kościele
Kościół powszechny
Nauczamy że, wszyscy ci, którzy położyli swoją wiarę w Jezusie Chrystusie są natychmiastowo umieszczani przez Ducha Świętego w jednym wspólnym duchowym Ciele, kościele
1 Kor. 12:12-13 12 Jak bowiem ciało jest jedno, a członków ma wiele i wszystkie członki jednego ciała, choć jest ich wiele, są jednym ciałem, tak i Chrystus. 13 Bo wszyscy przez jednego Ducha zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało, czy to Żydzi, czy Grecy, czy niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni w jednego Ducha
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 15, 2018 | Charyzmania, Ekumenizm
„Prawdopodobnie najgorszą rzeczą jaką można zrobić w świetle faktu, że czasami doktryna wprowadza podziały, to odrzucić doktrynę. To tak, jakby powiedzieć: prawda Boża się nie liczy i broń Boże abyśmy mieli kiedykolwiek posiadać doktrynę w kościele ponieważ jeśli ktoś się przez nią zdenerwuje lub zostanie przez nią urażony, będziemy mieli podział w kościele. Kościół, który nigdy się nie troszczy o doktrynę jest martwym kościołem.” – R.C. Sproul
Odpowiedź brata Rodryga na personalne ataki i żądania usunięcia listu skierowanego do rady kościoła K5N Piotra Zaremby.
Rodryg Florysiak, 9 sierpnia 2016
Pragnę poinformować, że niemerytoryczne argumenty i argumenty ad hominem (inaczej ataki na mnie) będę usuwał.
Listu nie wycofam ani nie usunę. Każde słowo w nim zawarte jest prawdą. Presja niektórych z Was tylko mobilizuje mnie do jeszcze twardszego trzymania się Pana i Jego Słowa. Pozdrawiam.
Jestem gotów spotkać się osobiście i w sposób godny Chrystusa przedyskutować to, co opisałem w naszej decyzji dotyczącej opuszczenia K5N z każdym / każdą siostrą / bratem. Jedyny warunek to odwoływanie się WYŁĄCZNIE do FAKTÓW i SŁOWA BOŻEGO..
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | maj 15, 2018 | Egzegezy, Teologia reformowana
Hebr. 3:14 Staliśmy (γεγόναμεν gegonamen) się bowiem uczestnikami Chrystusa, jeśli tylko nasze pierwotne przeświadczenie aż do końca niewzruszenie zachowamy (κατάσχωμεν kataschomen).
Niektórzy ludzie wierzą, że zbawienie można utracić. Myślenie to oparte jest o zasadę: jeśli nie wytrwam w wierze to utracę zbawienie. Tego typu rozumowanie po pierwsze wczytuje do Świętego Tekstu doktrynę, która wcale z niego nie wynika, po drugie ustanawia człowieka panem swojej wiary.
Jednak, kiedy właściwie rozłożyć tekst okazuje się, że powyższy fragment jednoznacznie obala tezę warunkowego zbawienia zadając śmiertelny cios teologii wiecznego okresu próbnego. Fragment ten eksponuje Bożą chwałę przejawiającą sie w skończonym dziele zbawienia dokonanego od początku do końca przez Chrystusa Pana.
(więcej…)
