utworzone przez Reformowani | sty 16, 2018 | Charyzmania, Egzegezy
Biblia a pozycja wyznawców ducha zielonoświątkowego
Nigdzie w Słowie Bożym nie znajdziemy miejsca, które zachęcało by wierzących do modlitwy o cudowne dary Ducha Świętego, ponieważ Duch Święty wyposaża każdego chrześcijanina we wszystko co jest mu potrzebne do służby zaraz momencie narodzenia z góry. Temat ten został rozważony wcześniej w artykule Modlitwa o dary Ducha Świętego.
Pomimo to wyznawcy ducha zielonoświąkowego nie akceptują tej prawdy Słowa Bożego, nauczając, że człowiek musi starać się o dary Ducha poprzez odpowiednią modlitwę i nieskalane życie. Jest to tak samo niedorzeczne jak staranie się o zbawienie. A jako przykład modlitwy o dary Ducha Świętego podają tekst z Listu do Jakuba.
Jakub 1:5-6 „A jeśli komu z was brak mądrości, niech prosi Boga, który wszystkich obdarza chętnie i bez wypominania, a będzie mu dana. Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania; kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej, przez wiatr tu i tam miotanej.” –
Według neo-montanistów ten fragment rujnuje teorię odnośnie braku możliwości proszenia o mądrość, która jest również darem Ducha. A implikacją tego jest to, że człowiek wierzący może również prosić o dar języków, dar proroctwa, dar uzdrawiania itp.
.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 15, 2018 | Eklezjologia: nauka o kościele, Rzymski katolicyzm
Znacząca różnica
Jezus to Petra – potężna skała będąca akrogoniaios– kamieniem węgielnym, który jest częścią themelios – fundamentu. Na Nim jest zbudowany kościół, nie na petrosie – kamyku przydrożnym
Efez. 2:19-20 19 A więc nie jesteście już więcej obcymi i przybyszami, ale współobywatelami z świętymi i domownikami Boga; 20 Zbudowani na fundamencie (θεμελίῳ themelio) apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym (ἀκρογωνιαίου akrogōniaiou) jest sam Jezus Chrystus;
1 Kor. 3:11 Nikt bowiem nie może położyć innego fundamentu (θεμέλιον themelion) niż ten, który jest położony, którym jest Jezus Chrystus.
Mat. 16:16-19 16 Szymon Piotr odpowiedział: Ty jesteś Chrystusem, Synem Boga żywego. 17 Wtedy Jezus powiedział do niego: Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jonasza, bo nie objawiły ci tego ciało i krew, ale mój Ojciec, który jest w niebie. 18 Ja ci też mówię, że ty jesteś Piotr (πέτρος petros – rzeczownik rodzaju męskiego: kamień, mały kamyk, ), a na tej (ταύτῃ taute – zaimek wskazujący rodzaju żeńskiego, który nie odnosi się do petros, który jest rodzaju męskiego lecz do petra) skale (πετρα petra – rzeczownik rodzaju żeńskiego: potężnej opoce, skale) zbuduję mój kościół, a bramy piekła go nie przemogą. 19 I tobie dam klucze królestwa niebieskiego. Cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.
1 Piotra 2:5 I wy sami, jak żywe kamienie (λίθοι lithoi), jesteście budowani w duchowy dom, stanowicie święte kapłaństwo, aby składać duchowe ofiary, przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa.
πετρα petra – potężna opoka, rodzaj żeński
ἀκρογωνιαῖος akrogoniaios – kamień węgielny, pod skrajnym kątem lub narożu pochodna słów ἄκρον akron i γωνία gónia
ἄκρον akron – największy, ekstremalny, najdalszy koniec
γωνία gónia – kąt, róg, sekretne miejsce
θεμέλιος themelios –fundament, należący do fundamentu, pochodna słowa τίθημι tithemi
τίθημι tithemi – kładę, umiejscawiam, położyć, wpasować, ustanowić, wyznaczyć, przeznaczyć
πέτρος petros – kamień, mały kamyk, rodzaj męski
λιθος lithos – kamień
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 15, 2018 | Herezja Remonstrancji, Historia chrześcijaństwa, Teologia reformowana
Wprowadzenie do Synodu w Dordrechcie
Zwołanie i obrady Synodu w Dordrechcie (1618-1619) można uważać za „jedno z najbardziej interesujących wydarzeń siedemnastego stulecia”. Zgromadzenie Teologów w Westminster było oczywiście bardziej interesujące dla prezbiterian angielskich i amerykańskich, jednak Synod w Dordrechcie miał szczególną wagę sam w sobie z uwagi na doniosłość tematu. Nie było to tylko spotkanie wybranych teologów z jednego narodu, lecz zgromadzenie świata kalwinistycznego dla wydania świadectwa przeciwko podnoszącym się i uciążliwym błędom — dla rozwiązania kwestii, którą bezpośrednio i głęboko zainteresowane były wszystkie reformowane Kościoły Europy. Kwestią było to, czy poglądy Arminiusa, które zajmowały tak wiele umysłów, można było pogodzić z wyznaniem wiary Kościołów belgijskich.1 Aby czytelnik mógł lepiej zrozumieć kanony synodu w Dordrechcie, poniżej podano krótkie naświetlenie sporu teologicznego jaki miał miejsce w Holandii na początku XVII w., oraz wyjaśnienie okoliczności historycznych związanych z tym synodem.
W 1610 r., w rok po śmierci profesora Uniwersytetu w Lejdzie Jakuba Arminiusa, jego zwolennicy opracowali pięć artykułów wiary. Arminianie, jak ich później nazwano, przedstawili owe pięć artykułów Stanom Holandii w formie „remonstrancji”, tzn. protestu. Stronnictwo arminian uważało swe nauki za postęp w stosunku do odczuwanej surowości niektórych doktryn kalwinistycznych Kościołów Holandii. Usilnie domagali się, by uwzględniono stanowisko doktrynalne remonstrancji i poprawiono Belgijskie Wyznanie Wiary oraz Katechizm Heidelberski (oficjalne dokumenty doktrynalne Kościołów Holandii).
J. I. Packer podsumowuje naukę arminian w następujący sposób:
Teologia zawarta w remonstrancji opiera się na dwóch założeniach filozoficznych:
.
– po pierwsze — ponieważ Biblia uważa wiarę za wolny i odpowiedzialny akt człowieka, nie może więc być ona powodowana przez Boga, lecz jest sprawowana niezależnie od niego;
.
– po drugie — ponieważ Biblia uważa wiarę za element obligatoryjny ze strony tych wszystkich, którzy słuchają ewangelii, wobec tego zdolność do uwierzenia musi być uniwersalna.
.
Stąd też utrzymywali oni, że Pismo Święte należy tak interpretować, by wykazać, że naucza ono następujących pięciu punktów:
.
- Człowiek nigdy nie jest tak dogłębnie skażony przez grzech, aby nie mógł uwierzyć ewangelii, kiedy jest mu ona zwiastowana.
- Człowiek nie jest też tak dogłębnie kontrolowany przez Boga, aby nie mógł jej odrzucić.
- Bóg uprzednio wiedział, którzy sami z siebie uwierzą i to właśnie ich wybiera do zbawienia.
- Śmierć Chrystusa nie zapewniła zbawienia nikomu, gdyż nie zabezpieczyła nikomu daru wiary (nie ma takiego daru). Śmierć ta raczej otworzyła możliwość zbawienia każdemu, kto uwierzy.
- Wierzący odpowiedzialni są za zachowanie siebie w stanie łaski poprzez zachowanie wiary — ci którzy tego nie dopełnią odpadają i są zgubieni.
.
W ten sposób arminianizm uzależnił zbawienie człowieka w ostatecznym rozrachunku od człowieka, zaś zbawienną wiarę uważano w całości jako dzieło człowieka, nie zaś Boga w nim.
J.I. Packer Introductory Essay to John Owen’s Death of Death in the Death of Christ, s. 4.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 15, 2018 | Teologia reformowana, Trynitologia
Trójca o powszechne odkupienie
Prawda o Trójcy wyklucza możliwości powszechnego odkupienia. Ortodoksyjna doktryna Trójcy jest przeciwna idei, że Chrystus umarł za wszystkich.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 15, 2018 | Chrześcijańska moralność, Reformowany światopogląd
Ecce homo?
W procesie in vitro człowiek zostaje sprowadzony do poziomu hodowlanego zwierzęcia. Nie powinno to nikogo dziwić, ponieważ od dziecka szkoła wpaja, że człowiek to istota należąca do świata zwierząt, powstała w wyniku ewolucji (nauki posiadającej swój korzeń w liberalizmie). I tak skoro człowiek stał się inteligentną małpą, zwierzęciem, a zapłodniona komórka według naukowców nawet nie jest człowiekiem (zatem i zwierzęciem nie jest). Możemy śmiało nazywać proces in vitro hodowlą…
Mówi o tym otwarcie Katarzyna Sowa-Lewandowska, redaktor portalu laboratoria.net:
„Uzyskane komórki jajowe i plemniki są umieszczane na specjalnych płytkach pod przykryciem, gdzie pozostawia się je na 48 godzin. Po kilkunastu godzinach dochodzi do zapłodnienia. W niektórych przypadkach, gdy plemniki mężczyzny są zbyt słabe, wprowadza się je do komórek jajowych za pomocą igły… Powstały zarodek po 2-3 dniach hodowli i ocenie morfologicznej w mikroskopie przenoszony jest za pomocą cienkiego cewnika do macicy kobiety. Najczęściej lekarze wszczepiają dwa zarodki za jednym razem, w uzasadnionych przypadkach – trzy lub cztery. Po dwóch tygodniach wiadomo już, czy zabieg się udał…. Odsetek powodzenia sztucznego zapłodnienia w ciągu dwóch pierwszych prób jest podobny i wynosi około 20 proc. Podczas trzeciego cyklu nieznacznie spada, podczas kolejnych prób szanse znacząco maleją.” –źródło: laboratoria.net
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 12, 2018 | Bohaterowie wiary, Charyzmania, Teologia reformowana
Cesacjonizm
Dan. 9:24 Siedemdziesiąt tygodni zamierzono ludowi twemu i miastu twemu świętemu na zniesienie przestępstwa, i na zgładzenie grzechów i na oczyszczenie nieprawości, i na przywiedzenie sprawiedliwości wiecznej, i na zatrzymanie (וְלַחְתֹּם֙ wəlaḥtōm) widzenia i proroctwa, a na pomazanie Świętego świętych.
חָתַם chatham – zablokować, przeszkodzić, zatamować, zapieczętować, zamknąć, zatrzymać
Bóg jest Bogiem cudów. Bóg uzdrawia z wszelkich chorób. Bóg wskrzesza zmarłych. Bóg dokonuje największego cudu – powołuje do życia martwego duchowo grzesznika i strzeże go swoją mocą aż do osiągnięcia zbawienia zachowanego dla niego w niebie. I Bóg czyni to wszystko bez ludzkich pośredników.
Powiedzenie, że wierzymy w Ojca, Syna i Pismo Święte, tak, jakby Pismo zastąpiło pozycję Ducha Świętego w Trójcy jest całkowitym niezrozumieniem naszej wiary. Jest niestosownym odnosić się do nas jako Biblijni deiści. Więc w co tak naprawdę wierzy cesasjonista odnośnie ustania działania Ducha Świętego. Powiedzmy sobie jasno. – Tom Pennington, Zagadnienie Cesacjonizmu.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 11, 2018 | Charyzmania
Co z tymi uzdrowieniami?
Pseudochrześcijańscy uzdrawiacze potrafią sprawić, aby człowiek przestał odczuwać symptomy choroby funkcjonalnej, podczas gdy są całkowicie bezsilni jeśli chodzi o choroby organiczne.
„Zbadajcie literaturę, jak ja to uczyniłem a nie znajdziecie żadnego uzdrowienia z kamieni żółciowych, chorób serca, raka czy innych poważnych chorób organicznych. Na pewno spotkacie się z pacjentami, którzy czasowo odczuli ulgę w bólu żołądka, przestało ich kłuć w piersiach, zaczęli swobodniej oddychać, ale pewni uzdrawiacze i wierzący w tym zaniku symptomów choroby widzą dowód uleczenia choroby. Jeżeli jednak zbadacie dalsze losy pacjenta i dowiecie się, co się stało później, zawsze przekonacie się, że „uzdrowienie” było czysto symptomatyczne i powierzchowne. Ukryta przyczyna choroby pozostawała” – Nolen, Uzdrowienie, s. 259-260
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 9, 2018 | Teologia historyczna
Skupimy się na grupie wierzących znanych jako Ojcowie Kościoła. Jest to wstęp do tak zwanego okresu patrystycznego. Patrystyczny znaczy ojcowski. Mowa o wczesnych przywódcach kościoła. Okres ten trwał około 500 lat. Kiedy Apostołowie, unikalny dar Boga dla kościoła, odeszli – Ojcowie Kościoła stali się przywódcami.
.
utworzone przez Reformowani | sty 9, 2018 | Charyzmania, Soteriologia: nauka o zbawieniu
W obliczu Boga
1 Jana 5:12-13 12. Kto ma Syna, ma życie, kto nie ma Syna Bożego, nie ma życia. 13. To napisałem wam, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie życie wieczne i abyście wierzyli w imię Syna Bożego.
Na najważniejsze w życiu każdego człowieka pytanie o zbawienie, każdy musi odpowiedzieć sobie indywidualnie. Skąd wiem, że jestem zbawiony? Odpowiedź jest bardzo prosta: każdy kto wierzy w Biblijną Ewangelię ma Syna a mając Syna wie, że jest zbawiona ponieważ posiada wiarę!
O osobistym zbawieniu wiemy z subiektywnego zaufania i przekonania o obiektywnej prawdzie o Chrystusie i Jego Ewangelii.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 9, 2018 | Chrześcijańska moralność, Hamartiologia: nauka o grzechu, Soteriologia: nauka o zbawieniu
Wprowadzenie
Seksualna niemoralność wprowadza amok we współczesnej kulturze. Pokusy by odejść od pewnej Bożej ścieżki błogosławieństwa w dziedzinie seksualności jest epidemiczna. Anonimowość internetu i bezprzewodowej technologii pozwoliła ludziom dążyć do seksualnej niemoralności bardziej jak kiedykolwiek wcześniej.
.
Dzisiaj, zdjęcia pornograficzne i filmy mogą być oglądane z łatwością, otwarcie seksualna muzyka jest powszechna, a pozamałżeńska aktywność seksualna, możliwe, że bardziej jak kiedykolwiek wcześniej jest widziana przez wielu jako normalna. Swoboda seksualna zarówno w myśli jak i uczynku jest akceptowana.
.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 9, 2018 | Charyzmania, Pneumatologia: nauka o Duchu Świętym
Pochodzi od Boga
2 Kor. 1:21 Tym zaś, który utwierdza nas razem z wami w Chrystusie, i który nas namaścił, jest Bóg;
.
Które Chrystus miał otrzymać:
– zapowiedziane
Izaj. 61:1 Duch Panującego Pana jest nademną; przeto mię pomazał Pan, abym opowiadał Ewangeliję cichym, posłał mię, abym związał rany tych, którzy są skruszonego serca, abym zwiastował pojmanym wyzwolenie, a więźniom otworzenie ciemnicy
.
Dan. 9:24 Siedmdziesiąt tego dni zamierzono ludowi twemu i miastu twemu świętemu na zniesienie przestępstwa, i na zagładzenie grzechów i na oczyszczenie nieprawości, i na przywiedzienie sprawiedliwości wiecznej, i na zapieczętowanie widzenia i proroctwa, a na pomazanie Świętego świętych
. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 8, 2018 | Charyzmania, Teologia systematyczna
Rozważmy teologiczne przesłanki przemawiające za wstrzymaniem pozabiblijnego proroctwa i ustaniem daru mówienia zagranicznymi językami.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 8, 2018 | Egzegezy, Sabatarianie i legaliści
.
Interpretacja judaizujących pogan
Dzieje 15:19-21 19 Dlatego ja sądzę, że nie należy nakładać ciężarów na pogan, nawracających się do Boga, 20 lecz napisać im, aby się wstrzymali od pokarmów ofiarowanych bożkom, od nierządu, od tego, co uduszone, i od krwi. 21 Z dawien dawna bowiem w każdym mieście są ludzie, którzy co szabat czytają Mojżesza i wykładają go w synagogach.
Poganie którzy dopiero co weszli do Ludu Bożego Nowego Przymierza i stopniowo nawracają się z grzechu łamania Tory nie powinni być natychmiast zmuszani do przestrzegania całego Prawa Mojżeszowego ale skoro czytają w synagogach Mojżesza to przyjdzie kiedyś czas że nawróceni poganie będą musieli przestrzegać całej Tory (np. żydowski kaszrut, święta biblijne ze Starego Testamentu) przynajmniej w kilka lat po swoim nawróceniu.
Jeśli tego nie zrobią to utracą zbawienie i pójdą na wieczne potępienie.
Kaszrut (z hebr. כשרות, od כשר – dosł. właściwy) – pojęcie odnoszące się do reguł obowiązujących w Prawie żydowskim (halacha), określających rodzaje produktów dozwolonych do spożywania (pokarmy, napoje i leki) oraz warunki, w jakich powinny być produkowane oraz spożywane.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 7, 2018 | Teologia historyczna
Kościół od samego początku był atakowany przez szatana. Odbywało się to w sposób fizyczny poprzez choroby, prześladowania, więzienie i śmierć (jak choćby ukamienowanie Szczepana, ścięcie Apostoła Pawła, ukrzyżowanie Apostoła Piotra). Nie przynosiło to jednak zamierzanego efektu i wiara rozprzestrzeniała się.
O wiele większym zagrożeniem, odcinającym ludzi od zbawienia było zagrożenie inną ewangelią i innym Chrystusem, czyli herezjami. Dziś przyjrzymy się dwóm pierwszym atakom na ewangelię, opisanym w Słowie Bożym, dwóm głównym herezjom, które zbierają swoje żniwo po dziś dzień.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 5, 2018 | Soteriologia: nauka o zbawieniu
Smutek ku zbawieniu
Wyrażenie Boży smutek wystepuje tylko raz w Piśmie Świętym,
2 Kor. 7:10-11 10 Bo smutek, który jest według Boga, przynosi upamiętanie ku zbawieniu, czego nikt nie żałuje; lecz smutek według świata przynosi śmierć. 11 To bowiem, że byliście zasmuceni według Boga, jakąż wielką wzbudziło w was pilność, jakie uniewinnianie się, jakie oburzenie, jaką bojaźń, jaką tęsknotę, jaką gorliwość, jakie wymierzenie kary! We wszystkim okazaliście się czyści w tej sprawie.
Boży smutek przetłumaczony również, jako „Boży żal,” dotkliwe poczucie smutku, które jako chrzecijanie doświadczamy jako rezultat popełnionych grzechów. Paweł odniósł się do Bożego smutku w 2 Liście do Koryntian 7 i reakcji Koryntian na poprzedni list, w którym upomniał ich za niezgodę jaka panowała w kościele. Mimo to, było mu przykro, że musiał ich zranić. Radował się, że jego list przyniósł im Boży żal „jaki był zamierzeniem Boga.”
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 4, 2018 | Charyzmania, Egzegezy
Pozycja zielonoświątkowców
Marek 11:20-24
20 A rano, przechodząc, zobaczyli, że drzewo figowe uschło od korzeni.
21 Wtedy Piotr przypomniał sobie o tym i powiedział do niego: Mistrzu, drzewo figowe, które przekląłeś, uschło.
22 A Jezus odpowiedział im: Miejcie wiarę w Boga (Ἔχετε πίστιν θεοῦ echete pistin theou).
23 Bo zaprawdę powiadam wam, że kto powie tej górze: Podnieś się i rzuć się w morze, a nie zwątpi (διακριθῇ diakrithē) w swoim sercu, lecz będzie wierzył (πιστεύῃ pisteuse), że stanie się to, co mówi – spełni się mu, cokolwiek powie.
24 Dlatego mówię wam: O cokolwiek prosicie w modlitwie, wierzcie, że otrzymacie, a stanie się wam
Bardzo interesująca jest interpretacja powyższego fragment przez wyznawców ducha zielonoświątkowego. Według nich tekst stwierdza, że gdy rzekniesz górze (alegorycznie: swoim problemom) aby odeszły to tak się stanie. I jeśli wierzysz oraz prosisz z wiarą, to Bóg zmuszony jest spełnić każdą twoją prośbę. Nie wolno ci zwątpić bo Bóg ma wtedy związane ręce.
Podsumowanie założeń:
- Góra to alegoria reprezentująca wszelkie ludzkie problemy
- Człowiek jest odpowiedzialny za wzbudzenie w sobie wiary
- Pozbycie się problemów następuje po werbalizacji osobistego przekonania (czyli wiary)
- Bóg jest zmuszony wykonać to, w co uwierzył człowiek
- W zwiazku z tym w rzeczywistości modlitwa przybiera formę nakazu (człowiek nakazuje, Bóg posłusznie wykonuje)
- Ludzka niewiara ogranicza Boga
Stosując pięć zasad hermeneutycznych wykażemy, że powyższa nauka nie tylko jest sprzeczna z Biblią ale też jest herezją czyniącą z Pana panów i Króla królów istotę uzależnioną od człowieka, zatem pozycyjnie niższą od niego.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 3, 2018 | Herezja Remonstrancji, Teologia reformowana
Historyczne ostrzeżenie
„Jeśli podsumujemy wszystkie przedstawione dowody to możemy wskazać, że arminianizm wywodzi się z kościoła Rzymskiego i prowadzi do tego samego dołu, z którego został wydobyty.”– Augustus Toplady
Arminianizm to plugawa herezja! Żaden boski prorok, ani Paweł, ani Chrystus nigdy nie głosili tej semi-pelagianistycznej, taniej ewangelii, która nie ma mocy zbawiania gdyż nie jest ewangelią. Kanony z Dort mówią o arminianizmie jako „nowatorskim pomyśle”, „interwencji ludzkiego umysłu” bądź „obrzydliwym błędzie”, który „stoi w sprzeczności z Pismem Świętym”. Ten artykuł wyjaśni kilka powodów dlaczego arminianizm to plugawa herezja, a nie nieistotna doktryna, którą Chrześcijanie mogą ignorować.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 3, 2018 | Charyzmania, Egzegezy
Pozycja zielonoświątkowców
Współcześni wyznawcy ducha zielonoświątkowstwa powołując się na cytat z ewangelii Jana uzurpują sobie prawo do czynienia większych cudów niż sam Pan Jezus.
Jan 14:10-13 10 Nie wierzysz, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie? Słów, które ja do was mówię, nie mówię od samego siebie, lecz Ojciec, który mieszka we mnie, on dokonuje dzieł. 11 Wierzcie mi, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie. Przynajmniej z powodu samych dzieł (εργα erga) wierzcie mi. 12 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto wierzy we mnie, dzieł (εργα erga), których ja dokonuję, i on będzie dokonywał, i większych (μειζονα meizona) od tych dokona, bo ja odchodzę do mego Ojca. 13 A o cokolwiek będziecie prosić w moje imię, to uczynię, aby Ojciec był uwielbiony w Synu. 14 Jeśli o coś będziecie prosić w moje imię, ja to uczynię. 15 Jeśli mnie miłujecie, zachowujcie moje przykazania.
ἔργον ergon – pracować, osiągnąć; praca lub pracownik, który wykonuje coś. 2041 / εργον ergon praca będąca czynem,działaniem, realizująca do końca wewnętrzne pragnienie, intencję, cel.
μειζονα meizona – szerszy, większy (w sensie objętości, zasięgu)
Rozważmy Pismo Święte aby dowiedzieć się, o jakie dzieła chodziło oraz w jaki sposób mają one być większe od tego, co czynił Jezus.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 2, 2018 | Teologia biblijna
Monolog z samym sobą
3 Mojż. 19:35-3635 Nie czyńcie nieprawości w sądzie, w miarach, w wagach i w objętości. 36 Wagi sprawiedliwe, odważniki sprawiedliwea, efę sprawiedliwą i kwartę sprawiedliwą będziecie mieć. Ja jestem PAN, wasz Bóg, który wyprowadził was z ziemi Egiptu.
Powyższy fragment naucza, że wierzący w Boga powinni sądzić sprawiedliwie, przykładać tą samą miarę do róznych spraw oraz stron sporu. Takie same zasady powinny być stosowane niezależnie od przedmiotu i podmiotu sądu. Fragment ten odrzuca dwulicowość jako niezgodną z prawem i ujednolica standard jako ponadczasowo obowiązujący w ten sam sposób każdy podmiot i przedmiot rozważania. Innymi słowy, należy stosować te same zasady do oceny stanowiska adwersarza jakie stosowane są przy weryfikacji własnych stanowisk.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | sty 2, 2018 | Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Tytułomania
Mat. 23:8 Ale wy nie nazywajcie się Rabbi. Jeden bowiem jest wasz Mistrz, Chrystus, a wy wszyscy jesteście braćmi.
Dziwi przemożna chęć wyróżniania się pastorów od pozostałych owiec Pana Jezusa. Wyniosłe tytuły jak ojciec, czcigodny, naczelny prezbiter, arcybiskup czy arcyapostoł zdają się nadawać majestatu i powagi przewodnikowi. A gdy dodać do tego szczególne szaty i koloratkę, z pewnością będziemy mieć do czynienia z wielkim mężem Bożym.
Pewien pastor (noszący czarne szaty i koloratkę, a jakże) spytany czemu wyróżnia się ubiorem odpowiedział: żeby moi wierni wiedzieli kto tu jest pastorem. Zatem bez koloratki i bez czarnych szat zborownicy nie mieliby pojęcia, kto jest ich nauczycielem Słowa…
(więcej…)
