utworzone przez Reformowani | gru 13, 2017 | Charyzmania, Chrześcijańska moralność, Eklezjologia: nauka o kościele
Ruch bez granic
Ruch zielonoświątkowy nie zna granic. Obecnie na świecie jest 600 milionów wyznawców charyzmatów skupionych w ponad 20 tysiącach denominacji uznających chrzest Duchem Świętym jako przeżycie mające miejsce jakiś czas po zbawieniu, który przejawia się mówieniem niezrozumiałym bełkotem, czy też omylnymi i błędnymi proroctwami. Rzekoma moc, cuda i znaki stanowią trzon nauki skierowanej na zaspokojenie najważniejszych potrzeb człowieka: zdrowia, szczęścia i pomyślności w życiu doczesnym. Nic dziwnego, że ruch ten tak bardzo nęci, kusi i przyciąga do siebie ogromne rzesze. Rzesze, które prawdopodobnie nigdy nie usłyszą nauki o wchodzeniu przez ciasną bramę, upamiętaniu, odwróceniu się od martwych uczynków i pożądliwości tego świata, umartwianiu ciała i uświęceniu.
Świat wkroczył do kościoła Pana Jezusa. A nienarodzeni z góry członkowie zborów mają cielesne potrzeby. I te potrzeby zostają zaspokojone, wystarczy wspomnieć „chrześcijańskie” koncerty rockowe i metalowe, czy też „chrześćijańskie” dyskoteki. Jedyne co łączy te rzeczy z chrześćcijaństwem to użycie słowa „chrześcijański”.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 13, 2017 | Soteriologia: nauka o zbawieniu
Pokuta
Definicja słowa “pokuta” według Słownika języka polskiego:
- W wielu religiach: kara za grzechy, połączona z żalem, skruchą i zadośćuczynieniem.
- W Kościele katolickim: jeden z siedmiu sakramentów.
- Kara za przewinienie, wykroczenie.
- Odbywanie tej kary.
Ponieważ pokuta jest odbywaniem kary nałożonej za grzechy, nie możemy jej utożsamiać z Biblijnym upamiętaniem.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 12, 2017 | Charyzmania, Egzegezy
Zielonoświątkowa herezja
Mat. 3:10-12
10. Już i siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień (πῦρ pyr).
11. Ja was chrzczę w wodzie ku upamiętaniu; ten zaś, który idzie za mną, jest mocniejszy (ἰσχυρότερός ischyroteros) ode mnie; nie jestem godny nosić mu obuwia. On będzie was chrzcił w Duchu Świętym i ogniem (πυρί – pyri).
12. Ma swoje wiejadło w ręku i wyczyści swoje klepisko, i zgromadzi swoją pszenicę do spichlerza, a plewy spali w ogniu (πυρὶ pyri) nieugaszonym.
Zielonoświątkowcy uznają chrzest w ogniu za chrzest Duchem Świętym, czyli drugie błogosławieństwo, w którego czasie człowiek zostaje rzekomo obdarowany cudownymi darami jak (w ich wydaniu) mówienie nieprzetłumaczalnym i niezrozumiałym bełkotem, wypowiadanie osobistych fantazji rozumianych jako Boże objawienie, czy też umiejętność manipulacji emocjonalnej czasowo usuwającej ból człowieka, na którego nakładają ręce, twierdząc, że to dar uzdrawiania. Co ciekawe zdolnością picia trucizn bez ponoszenia szkody, brania węży czy deptania po skorpionach nikt nie zostaje obdarowany – ale to ze względu na to, że tego nie da się imitować.
Owoce interpretacji (rzekome dary) są współmierne do poziomu niezrozumienia tekstu. A jest on wielkim dla zielonoświątkowców (i nie tylko) ostrzeżeniem.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 11, 2017 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Egzegezy, Pneumatologia: nauka o Duchu Świętym, Trynitologia
Przedmowa
W dobie wylania się bardzo licznych duchów zwodniczych w Kościele i w świecie możemy mieć problem jak rozpoznać który duch lub nauka pochodzi od Boga a która od szatana lub człowieka. Żyjemy w czasach kiedy odradzają się stare herezje z czasów starożytności i średniowiecza oraz powstają też zupełnie nowe. W tym natłoku herezji i fałszywych nauk można dostać przysłowiowego bólu głowy bo nigdy w historii Kościoła nie było ich aż tyle co dziś.
Bóg jednak przewidział taką sytuację i w Swoim Słowie zostawił nam wskazówki jak możemy rozpoznać z jakim duchem mamy do czynienia.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 9, 2017 | Soteriologia: nauka o zbawieniu
Nowe Przymierze: do czasu Reformacji – 1487 lat
Wypełnienie wszystkich zapowiedzianych wcześniej elementów Ewangelii nastąpiło w osobie Jezusa Chrystusa z Nazaretu. Jego słowa były niczym rozbłysk słońca w porównaniu ze światłem gwiazd, jakim była dobra nowina głoszona wcześniej. On stał się pełnym wyrażeniem zbawczej woli Bożej, On w jawny sposób przekazał wszystko, co dotyczy Bożego dzieła zbawienia, tym samym zamknął kanon Słowa Bożego i zakończył objawienie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 8, 2017 | Rzymski katolicyzm
Słowem wstępu
Kościół watykański szokuje. Odrzuca zbawienie z łaski przez wiarę, nakazuje kłaniać się obrazom, naucza, że papież jest zastępcą Jezusa na ziemi, sukcesorem apostolskim, którego autorytetu nie można kwestionować a nauki podważać. Rzymscy-katolicy odrzucili autorytet Pisma Świętego, podeptali zasadę Sola Scriptura (Pismo Jedynie), na rzecz ostatecznego autorytetu kościoła. Sola Ecclesia (tylko kościół) stało się miarą prawdy.
Oto jakie nauki serwują swoim owieczkom watykańscy agenci.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 8, 2017 | Teologia biblijna
Teologia starej ziemi
Jedna popularna opinia wielu zwolenników starej ziemi znana jest jako „hipoteza alegorii„. Jest to wiara, że „dni” stworzenia nie są nawet odrębnymi epokami, lecz nakładającymi się etapami długiego procesu ewolucyjnego. Zgodnie z tym poglądem, sześć dni opisanych w pierwszym rozdziale Księgi Rodzaju nie przedstawia żadnej chronologii, ale raczej alegorię, w której opisuje się proces twórczy dla naszych skończonych ludzkich umysłów.
Pogląd ten został po raz pierwszy przedstawiony przez liberalnych teologów niemieckich w XIX wieku, ale został przyjęty i propagowany w ostatnich latach przez niektórych czołowych ewangelików, w szczególności doktora Meredith G. Kline z seminarium teologicznego Westminster. Hipoteza alegorii zaczyna się od poglądu, że „dni” stworzenia w pierwszym rozdziale księgi rodzaju są symbolicznymi wyrażeniami, które nie mają nic wspólnego z czasem.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 8, 2017 | Charyzmania, Zgubna droga
1 Kor. 11:13-15 13 Tacy bowiem są fałszywymi apostołami, podstępnymi pracownikami, którzy przybierają postać apostołów Chrystusa. 14 I nic dziwnego, sam bowiem szatan przybiera postać anioła światłości. 15 Nic więc wielkiego, jeśli i jego słudzy przybierają postać sług sprawiedliwości. Koniec ich jednak będzie według ich uczynków.
To przyjechało do Polski.
Człowiek przybierający postać anioła światłości.
Według wyznawców ruchu zielonoświątkowego jest to „namaszczona Prorokini, która przecież tyle dobra uczyniła w Afryce i jest pełna owoców”. Zapominają oni przy tym, że zwodziciele nigdy nie wskazują na siebie palcem mówiąc: jestem demonicznie opętanym heretykiem. Duchowi oszuści raczej jawią się jako najlepsi z chrześcijan. Działają potajemnie, pod zasłoną dobrych uczynków (jak choćby akcje charytatywne) ale owocem ich pracy jest duchowa śmierć. Herezje zatracenia wprowadzają nie jawnie lecz potajemnie.
2 Piotra 2:1 Byli też fałszywi prorocy wśród ludu, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy potajemnie wprowadzą herezje zatracenia, wypierając się Pana, który ich odkupił, i sprowadzą na siebie rychłą zgubę.
Ich celem są samozwiedzeni pseudochrześcijanie. Ludzie myślący, że kroczą drogą zbawienia, lecz w rzeczywistości nie mający w sobie Ducha Świętego
2 Tes. 2:9-10 9 Niegodziwiec przyjdzie za sprawą szatana, z całą mocą, wśród znaków i fałszywych cudów; 10 Wśród całego zwodzenia nieprawości wobec tych, którzy giną, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, by zostali zbawieni.
Poniżej zostaną zaprezentowane dwa nagrania ze służby Heidi Baker. Są one szokujące i tylko człowiek całkowicie ślepy i martwy duchowo nie zobaczy, jaki duch kieruje tą wilczycą w owczej skórze.
.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 7, 2017 | Chrześcijańska moralność, Historia chrześcijaństwa
Pod gradobiciem
Niejednokrotnie w historii kościoła Boży mężowie atakowani byli przez przeciwników. W zasadzie każdy, kto pragnie żyć pobożnie, będzie znosił prześladowania. Tak jak Apostoł Paweł był oskarżany przez żydowskich legalistów o herezje, chciwość, prostactwo, antynomianizm i odszczepieństwo (1 Kor. 11), tak też każdy głoszący prawdziwą ewangelię i tym samym sprzeciwiający się systemowi tego świata będzie przez ten świat podobnie znieważany.
Nie inaczej stało się w przypadku Marcina Lutra. On odważył się podważyć legalistyczny system Rzymskiego katolicyzmu. On powiedział, że zbawienie jest z łaski, nie z uczynków. On powiedział, że za grzechy nie można zapłacić pieniędzmi. On stanął kością w gardle papieży. Jego czysta wiara oświecana przez Ducha Świętego opierała się wyłącznie na Biblii.
Pierwszy atak dotknął jego teologii. I został odparty. Echa tej walki brzmią do dziś, o czym można przeczytać w artykule Czy Luter napisał, że „Bóg nie może być Bogiem, on musi stać się najpierw diabłem”?
Drugi atak dotyczył jego historycznej wiarygodności. Ten też został odparty, o czym czytamy w artykule Czy Luter przybił tezy do drzwi kościołów w Wittenberdze?
Trzeci atak przyszedł z innej strony. Skoro nie można było podważyć jego nauki, zastosowano stary jak świat manewr. Atak ad personam.
I tak budowany jest obraz Marcina Lutra jako historycznie wątpliwego czciciela diabła, a za moment okaże się że i nierządnika.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 7, 2017 | Teologia reformowana
W okowach pogańskich koncepcji
1 Jana 2:23 Każdy, kto wypiera się Syna, nie ma i Ojca. Kto zaś wyznaje Syna, ma i Ojca.
Kto wypiera się Chrystusa, nie jest i nie może być osobą zbawioną. Wyznawać herezję wolnej woli to, jak zauważył Marcin Luter, wypierać się Chrystusa.
„Ale to, że zwolennicy wolnej woli wypierają się Chrystusa, dowodzi nie tylko ten fragment Pisma Świętego, ale także ich własny sposób życia” [1]
Arminianizm, rzymski katolicyzm i cały neo-ewangelikalizm potrzebuje poznać prawdę o doktrynie suwerennego Boga i całkowitej deprawacji człowieka, aby w wyznawcach tych religii Duch Święty mógł dokonać aktu regeneracji. Tam, gdzie nie ma prawdy Ewangelii, tam nie ma mowy o odrodzeniu.
Pytanie: Jak czujecie się, gdy słyszycie wyrażenie „wolna wola”?
Odpowiedź: To jest tak ważna idea; wszyscy mamy umysły, które są skażone wpływami pogańskich pomysłów. Odkąd byliśmy małymi dziećmi, zostaliśmy nauczeni, że natura funkcjonuje niezależnie od mocy Bożej, niektóre siły natury, jak grawitacja są wpisane w cykl działania przyrody itp.; również od dzieciństwa, od niemowlęctwa wręcz zostaliśmy nauczeni pogańskiego zrozumienia działania ludzkiej woli. Błąd polega na tym, że powiedziano nam, że mamy wolną wolę, aby wybierać, cokolwiek chcemy w sferze duchowej, gdzie punktem wyjścia jest pozycja neutralna (obojętna) bez żadnych wcześniejszych skłonności, tendencji czy pragnień, kierujących nas czy to w prawo, czy w lewo, ku dobru czy złu.
.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 6, 2017 | Chrześcijańska moralność, Eklezjologia: nauka o kościele, Historia chrześcijaństwa, Reformowany światopogląd
Definicja
Pragmatyzm – system filozoficzny, którego podstawowym elementem jest pragmatyczna teoria prawdy, uzależniająca prawdziwość tez od praktycznych skutków, przyjmująca praktyczność za kryterium prawdy. Pragmatyzm przyjmuje wynikające z przyjmowania tez skutki i ich użyteczność za kryterium prawdy.
Jestem przekonany, iż pragmatyzm stwarza dokładnie to samo subtelne zagrożenie dla kościoła w naszym wieku, które reprezentował modernizm prawie wiek temu. Modernizm był ruchem który obejmował większy krytycyzm i liberalną teologię jednocześnie zaprzeczając prawie wszystkim nadprzyrodzonym aspektom Chrześcijaństwa. Lecz modernizm nie wypłynął najpierw jako jawny atak na doktrynę ortodoksyjną.
.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 5, 2017 | Charyzmania, Egzegezy, Teologia systematyczna
We współczesnym ruchu zielonoświątkowym spotykamy się ze zjawiskiem wypędzania demonów. Wyznawcy tej regliii twierdzą, że posiadają apostolski dar wyganiania nieczystych duchów. Wiele nauk głoszonych przez kaznodziejów tego kultu zawiera elementy demonologii i walki duchowej. Przyjrzyjmy się temu zagadnieniu bliżej:
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 4, 2017 | Teologia biblijna
Przedmowa
Watykan odrobił lekcje. Dziś już nie tak łatwo rozmawiać z apologetami religii Rzymsko-katolickiej, jak to było drzewiej. Co i rusz zacni obrońcy niebiblijnych doktryn wymyślonych przez papieży przedstawiają coraz to bardziej podstępne i przewrotne argumenty na poparcie wiarygodności swojego pracodawcy. Obecnie jednym z takich sposobów jest atak na chrześcijański kanon Pisma Świętego. Bo przecież katolicki kanon jest szerszy, a księgi dodane przez funkcjonariuszy KRK potwierdzają niektóre z ich odstępczych i heretyckich doktryn jak czyściec czy modlitwa do zmarłych. Według Rzymskich-katolików Marcin Luter wyrzucił z kanonu księgi, które mu doktrynalnie nie pasowały.
Oto niektóre ich argumenty sugerujące, że protestancki kanon Pisma Świętego jest niepełny (więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 4, 2017 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy
Przedmowa
Niniejsze rozważanie będzie odpowiedzią na zamieszanie, jakie wynika z problemami definicji słów wszeteczeństwo, nierząd i cudzołóstwo. Właściwa interpretacja wielu tekstów biblijnych zależy od prawidłowego biblijnego zdefiniowania tych słów. Słowa te mają również kluczowe znaczenie przy rozważaniu zagadnienia rozwodów wśród chrześcijan.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 3, 2017 | Charyzmania, Teologia systematyczna
Kto miał autorytet?
Pytanie zielonoświątkowca: „Czy wierzysz, że możemy brać autorytet Jezusa i wypędzić demony?”
.
Odpowiedź chrześcijanina: „Autorytetu się nie bierze. Autorytetu udziela ten, kto go posiada, temu kogo sobie wybierze. Inaczej jest się uzurpatorem.”
Wyganiać demony mogli tylko Apostołowie od Boga, którym Jezus udzielił tego autorytetu osobiście (Dzieje 16:18, Łuk. 9:1-3, Mat. 10:1-8 – w tym niewierzący Judasz i chwiejny w wierze Piotr), 70 wysłanników, którym również Jesus udzielił tego autorytetu osobiście (Łuk. 10:1-20), oraz niektórzy najbliżsi współpracownicy Apostołów, (np. ewangelista Filip Dzieje 8:5-7), na których to Apostołowie nałożyli ręce udzielając darów Ducha Świętego.
Oto wyraźna zasada regulatywna, zgodnie z którą należy rozpatrywać mniej jasne fragmenty Pisma jak właśnie przypadek opisany w 9 rozdziale Ewangelii Łukasza – człowieka, który nie chodził z Apostołami a wyganiał demony.
.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 1, 2017 | Egzegezy, Teologia reformowana
Kwestia zbawienia
Przez grzech Adama śmierć przyszła na wszystkich ludzi. To znaczy, że gdyby nie interwencja Boża, to stan ludzkości byłby opłakany: wszyscy po śmierci msuieliby iść na zatracenie. Jednak miłosierny Bóg wysłał Swojego Syna aby każdy, kto jest w Chrystusie był zbawiony od śmierci miał życie wieczne.
Zanim przejdziemy do egzegezy 5 rozdziału Listu do Rzymian, który podawany jest przez Arminian jako dowód uniwersalnego odkupienia całej ludzkości, musimymy zdefiiować dwa pojęcia:
- Śmierć w Adamie
- Życie w Chrystusie
Rzym. 5:12 Dlatego, tak jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech – śmierć, tak też na wszystkich ludzi przeszła śmierć, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.
.
1 Kor. 15:22 Jak bowiem w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni.
Według Pisma Świętego (które nie może być naruszone zgodnie z Jana 10:35) grzech i śmierć przyszła na świat przez Adama, co skutkuje, że nieustannie wszyscy umierają w Adamie. Jest to ciągły proces. Tak samo wszyscy zostają ożywieni w Chrystusie, co również jest ciągłym procesem. Zatem są to dwa ciągłe procesy wzajemnie się wykluczające. Wnioskujemy zatem, że wszyscy, którzy są w Chrystusie są w życiu (osoby narodzone z góry) a wszyscy, którzy nie są w Chrystusie są w Adamie czyli są w śmierci (osoby nienarodzone z gory).
Czy zatem według 5 rozdziału Listu do Rzymain Chrystus umarł za wszystkich jak to sugerują Arminianie?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 1, 2017 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa, Rzymski katolicyzm
Czasy schizmy
Hus żył w czasach Wielkiej Schizmy w kościele zachodnim, (1378-1417), kiedy to najpierw było dwóch, a potem jednocześnie trzech papieży.
Sobór w Pizie w roku 1409 usunął z urzędu papieży Grzegorza XII i Benedykta XIII, a na ich miejsce wybrał Aleksandra V. Problem w tym, że dwaj pierwsi nie zamierzali ustąpić, tak więc na scenie pojawiło się trzech papieży. Aleksander V zmarł w 1410, a na jego miejsce wybrano Jana XXIII (pierwszego), który później został uznany za antypapieża. [Jan XXIII (drugi) panował w Watykanie po Piusie XII, a przed Pawłem VI w latach 1958-1963].
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | gru 1, 2017 | Charyzmania, Egzegezy
Analiza kontekstu
Mat. 7:9-11 I czy jest wśród was człowiek, który da synowi kamień, gdy ten prosi o chleb? A gdy prosi o rybę, czy da mu węża? Jeśli więc wy, będąc złymi, umiecie dawać dobre dary waszym dzieciom, o ileż bardziej wasz Ojciec, który „jest w niebie, da dobre rzeczy tym, którzy go proszą.
Powyżej cytowany fragment z Ewangelii Mateusza dotyczy zbawienia obłudnego ślepego grzesznika (wers 5), który musi wejść przez ciasną bramę, tj. przez wiarę przyjąć wszystkie zasługi Chrystusa, aby osiągnąć zbawienie (wers 13).
5 Obłudniku, wyjmij najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, aby wyjąć źdźbło z oka twego brata.
13 Wchodźcie przez ciasną bramę. Szeroka bowiem jest brama i przestronna droga, która prowadzi na zatracenie, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą.
Innymi słowy zanim ktokolwiek zacznie nauczać i napominać innych przy użyciu Pisma Świętego powinien sam być upewniony że:
- faktycznie jest osobą wierzącą czyli zbawioną
.
- prowadzi święte życie względem wymogów Bożej moralności i zachowania w szczególności zaś w obszarze co do którego chce napominać innych.
Cytat ten nie naucza aby prosić o dary Ducha. Słowo Boże nigdzie nie zachęca do modlitwy o dary Ducha Świętego.
.
(więcej…)
