utworzone przez Reformowani | paź 10, 2017 | Charyzmania, Eklezjologia: nauka o kościele, Teologia systematyczna
Definicja jęzkowa
We współczesnym ruchu zielonoświątkowym rozpowszechniony jest pogląd o występowaniu w kościele urzędu Apostoła. Urząd ten miał być przywrócony na początku XX wieku, podczas drugiej Pięćdziesiątnicy jaka rzekomo miała miejse w Topeka w Kanzas, gdzie nastąpiło domniemane powtórne wylanie darów Ducha Świętego takich jak mówienie wieloma zagranicznymi językami i pozabiblijne prorokowanie. Rozeznajmy zatem, czy zgodnie ze Słowem Bożym ludzie podający się za apostołów rzeczywiście nimi są. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 9, 2017 | Teologia reformowana
Wstęp
Konsekwencją tego co już zostało powiedziane o doktrynach łaski (Totalna deprawacja, Usilna i bezwarunkowa elekcja, Limitowane odkupienie, I nieodparta łaska) jest doktryna Przetrwania świętych, czyli że ludzie Boży wytrwają do końca w wierze i nie będą zgubieni. Wcześniej poznani są przeznaczeni, przeznaczeni są powołani, powołani są usprawiedliwieni, a usprawiedliwieni są uwielbieni. Nikt z tej grupy nie jest zgubiony. Należeć do tej grupy oznacza być wiecznie bezpiecznym.
Ale chodzi nam o coś więcej gdy mówimy o doktrynie przetrwania świętych. Chodzi nam o to, że święci będą i muszą wytrwać w posłuszeństwie, które pochodzi z wiary i jest Bożym darem. Elekcja jest bezwarunkowa, istnieje jednak wiele ostrzeżeń w Piśmie, że ci, którzy nie trzymają się mocno Chrystusa, nie są wybrani i będą na końcu być zgubieni. Poniższych osiem tez podsumowuje nasze zrozumienie tej istotnej doktryny.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 9, 2017 | Rzymski katolicyzm, Trynitologia
Ojciec
Według Pisma Świętego mamy modlić się do Ojca, zgodnie ze słowami psalmisty:
Psalm 5:2 Słuchaj pilnie głosu mego wołania, mój Królu i mój Boże, bo się do ciebie modlę.
Uwielbienie przynależne jest tylko Bogu
Psalmy 34:3 Uwielbiajcie PANA ze mną i wspólnie wywyższajmy jego imię..
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 9, 2017 | Charyzmania, Teologia systematyczna
Wbrew obiegowej opinii zielonoświątkowców, cudowne dary i znaki nie były powszechne w Kościele Apostolskim. Towarzyszyły przede wszystkim Apostołom czyli Dwunastu i Pawłowi oraz ich najbliższym współpracownikom. Słowo Boże informuje wyłącznie o dwóch przypadkach, gdy cudowne dary zostały udzielone w inny sposób niż nałożenie rąk przez Apostołów. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 9, 2017 | Eschatologia: nauka o rzeczach ostatecznych, Islam
Muzułmanie pragną, aby Chrześcijanie nawrócili się na islam I czynią w tym kierunku wszelkie starania, od pokojowego głoszenia ich nauk na ulicach po krwawe akty terroru. Zanim jednak dasz się skusić i staniesz się muzułmaninem, lub powiesz że ta religia jest podobna do nauki Apostołów, zanim zaakceptujesz promowany przez Ricka Warrena chrislam, hybrydę islamu i Chrześćijaństwa pozbawionego boskości Jezusa, pomyśl co naucza islam o końcu świata.
Muzułmanie sądzą że Qu’ran jest ostatnim objawieniem tego samego Boga ze Starego i Nowego Testamentu zatem powinieneś spodziewać się przynajmniej podobnych proroctw odnośnie walk pomiędzy dobrem i złem w obu religiach. Przynajmniej podobnych, ponieważ muzułmanie uważają, że Tora i Nowy Testament, których autorem jest Allah, zostały zanieczyszczone ludzkimi naukami. Prawda okazuje się szokująca.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 9, 2017 | Chrześcijańska moralność, Eklezjologia: nauka o kościele
Wyzwanie naszego wieku
Ufam, że otworzycie swój Nowy Testament ze mną na tym liście Judy.
W każdym złym wieku, o którym czytamy w Słowie Bożym zawsze było jakieś wyzwanie dla tego złego wieku, wyzwanie dla ciemności tamtej złej epoki, wyzwanie dla odstępczego przywództwa z tamtego złego wieku. I zawsze następowały – dzięki Bogu – triumf i zwycięstwo ludu Bożego w złej epoce.
Wiecie, są takie osoby, które żyją w duchowym defetyzmie i mówią:
„Cóż, sprawy będą się pogarszać, a diabeł będzie miał niemałe używanie w ten dzień, kiedy Chrystus zostanie objawiony i tak dalej i tak dalej, a my nic nie możemy z tym zrobić.”
Wierzę, przyjaciele, że nie tylko my możemy coś z tym zrobić, ale wierzę, że Bóg Wszechmogący zamierza coś w tej kwestii zrobić i uważam, że mamy wręcz odpowiedzialność, by dzielić się Triumfem Chrystusa w złym wieku.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 9, 2017 | Charyzmania, Eklezjologia: nauka o kościele
Wstęp
Mat. 7:15-16 15. Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, ale wewnątrz są drapieżnymi wilkami. 16. Po ich owocach poznacie ich. Czy zbierają winogrona z cierni albo z ostu figi?
Konfesja Belgijska
Artykuł XXIX Cechy prawdziwego Kościoła i co go różni od fałszywego
.
Jeśli zaś chodzi o fałszywy kościół, to przypisuje on sobie i swoim obrządkom więcej władzy i znaczenia niż to czyni Słowo Boże i nie bierze na siebie jarzma Chrystusa. Nie sprawuje sakramentów w sposób wskazany przez Chrystusa w Jego Słowie, lecz dodaje do nich lub od nich ujmuje, jak mu się podoba; polega bardziej na ludziach niż na Chrystusie i prześladuje tych, którzy żyją świętym życiem zgodnie z Bożym Słowem i napominają go za jego błędy, zawiść i bałwochwalstwo.
Kilka tygodni temu zaniepokoiła mnie historia wspólnoty Word of Faith w Spindale (Ruch Wiary), w Północnej Karolinie, gdzie dochodziło do maltretowania członków tej społeczności. Raporty mówiły, że liderzy uderzali małe dzieci i nazywali je satanistami. Jane Whaley wraz ze swoim mężem znaleźli się w centrum oskarżeń. O całym raporcie można poczytać na stronie: (link)
Niestety kultycznych kościołów jest bardzo wiele. Ostatniej nocy pastor z Filipin mówił na temat poszczególnych kultów w jego kraju. Wspomniał, że pewien kult nie pozwalał swoim członkom na otwieranie Biblii, ponieważ wszystko miało być interpretowane przez liderów.
Takie kościoły określane są jako kultyczne kościoły, w przeciwieństwie do autentycznych kościołów. Autentyczne kościoły są ciałem Chrystusa. Są zgromadzeniami ochrzczonych wierzących, którzy w pełni wprowadzają zasady biblijne i mają wolność, by wzrastać i rozwijać swoją relację z Chrystusem. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 8, 2017 | Chrześcijańska moralność, Egzegezy, Eklezjologia: nauka o kościele
Podstawa rozważania
1 Kor. 11:2-16
2 A chwalę was, bracia, za to, że we wszystkim o mnie pamiętacie i zachowujecie nauki tak, jak je wam przekazałem.
3 Lecz chcę, żebyście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny jest Chrystus, a głową kobiety mężczyzna, a głową Chrystusa Bóg.
4 Każdy mężczyzna, gdy się modli albo prorokuje z przykrytą głową, hańbi swoją głowę.
5 I każda kobieta, gdy się modli albo prorokuje z nienakrytą głową, hańbi swoją głowę. Bo to jest jedno i to samo, jakby była ogolona.
6 Jeśli więc kobieta nie nakrywa głowy, niech się też strzyże. A jeśli hańbiące jest dla kobiety być ostrzyżoną lub ogoloną, niech nakrywa głowę.
7 Mężczyzna zaś nie powinien nakrywać głowy, gdyż jest obrazem i chwałą Boga. Kobieta zaś jest chwałą mężczyzny.
8 Bo mężczyzna nie jest z kobiety, lecz kobieta z mężczyzny.
9 Mężczyzna bowiem nie został stworzony dla kobiety, ale kobieta dla mężczyzny.
10 Dlatego kobieta powinna mieć na głowie znak władzy, ze względu na aniołów.
11 A jednak w Panu ani mężczyzna nie jest bez kobiety, ani kobieta nie jest bez mężczyzny.
12 Jak bowiem kobieta jest z mężczyzny, tak też mężczyzna przez kobietę, lecz wszystko jest z Boga.
13 Osądźcie sami: Czy wypada kobiecie modlić się do Boga bez nakrycia głowy?
14 Czyż sama natura nie uczy was, że gdy mężczyzna nosi długie włosy, przynosi mu to wstyd?
15 Ale jeśli kobieta nosi długie włosy, przynosi jej to chwałę, gdyż włosy zostały jej dane za okrycie.
16 A jeśli ktoś wydaje się być kłótliwy, my takiego zwyczaju nie mamy, ani kościoły Boże.
Próbowałem to odwlekać tak długo, jak tylko mogłem, ale Jesteśmy tutaj przy temacie, który ma związek z podporządkowaniem i równością kobiet. 1 Koryntian rozdz. 11. Nie obchodzi mnie czy to będzie cudowna homilia z różnymi pięknymi punktami i podpunktami i czy się rozwinie według tego schematu. Interesuje mnie tylko to, żebyście zrozumieli ważność i znaczenie rozdziału z wersetów 2-16 z 1 Listu do Koryntian, rozdz. 11. Nie będziemy w stanie omówić tego wszystkiego dziś rano. To dość obszerny temat. Zawiera wiele kwestii. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 8, 2017 | Bohaterowie wiary, Historia chrześcijaństwa
Wstęp
„Jeśli Knoxowi brakowało słodkich i uroczych cech chrześcijańskiego charakteru, należy pamiętać, że Bóg mądrze rozdaje swoje dary. Ani wypolerowana kultura Erazma, ani łagodny duch Melanchthona, ani ostrożne środki Cranmera nie mogły doprowadzić do potężnej zmiany w Szkocji. Knox był niewątpliwie opatrznościowym człowiekiem dla swojego kraju. Tylko Szkocja mogła wyprodukować Knoxa, i tylko sam Knox mógł zreformować Szkocję. Jeśli jakikolwiek człowiek kiedykolwiek żył w jakimś celu i pozostawił niezatarte wrażenie swojej postaci na potomności, był to John Knox. Jego imię do dziś jest najbardziej znanym i najpopularniejszym imieniem w Szkocji. Tacy nieustraszeni i wierni bohaterowie należą do najlepszych darów Boga dla świata.” – źródło
Szkocki reformator John Knox nie zawsze cieszył się wielką popularnością w kronikach historycznych. Był on, w końcu, tym który wywołał spore poruszenie swym silnie polemicznym dziełem przeciwko Marii Tudor, zatytułowanym „Pierwszy ryk trąby przeciwko okropnym rządom kobiet”[1]. Praca ta, z pewnością, nie przyniosła mu uznania ze strony samej królowej ani jej następczyni Elżbiety I ani ze strony wielu przyjaciół jak i nieprzyjaciół, których posiadał. Prawdę mówiąc, nie było to najmądrzejsze posunięcie z jego strony, ponieważ wielce obraziło ono królową Elżbietę, co przeszkodziło w rozpowszechnieniu Protestantyzmu na terach Anglii.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 6, 2017 | Egzegezy, Trynitologia
1 Tym. 1:17 A Królowi wieków (αἰώνων aiōnōn), nieśmiertelnemu (ἀφθάρτῳ aphthartō), niewidzialnemu, jedynemu (μόνος monos) mądremu Bogu niech będzie cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
Kim jest Król wieków? Czy Król wieków jest także Panem panów i Królem królów? Innymi słowy, czy Bóg, o którym mowa w powyższym wersie określa wyłącznie osobę Ojca czy też Syna oraz Ducha?
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 5, 2017 | Chrześcijańska moralność, Sabatarianie i legaliści
Ostrzeżenie
„Nie wspominając o innych sprawach, jak można sobie wyobrazić większą ślepotę, niż mieć nadzieję na odkupienie grzechów z ofiar zwierzęcych, czy szukać oczyszczenia umysłu przez zewnętrzne obmycie wodą lub usiłować uspokoić Boga zimnymi ceremoniami, jakby był On z nich wielce zachwycony? Takie są absurdy, w które wpadają ci, którzy trzymają się przestrzegania Prawa, bez szacunku dla Chrystusa.” – Jan Kalwin, Instytuty II 11,10
Religijność „chrześcijańska” coraz bardziej ulega skrajnościom, aby pseudochrzescijanie mogli karmić swoją nieodrodzoną, cielesną naturę.
Z jednej strony fala charyzmanii pociąga ludzi myślących o dobrach ziemskich, którzy nawracają się do takiej emocjonalnej, dziwacznej formy pobożności.
Z drugiej strony mamy zakonny radykalizm w tym adwentyści i sabatarianie oraz sekty typu m.in. darbystów, różnych „uswięceniowców”, zielonoświątkowi tzw. „prostaczkowie” (ChWZ) itp, gdzie ludzi pociąga własna sprawiedliwość, dążenie do zadowolenia Boga (właściwie raczej siebie) przez uczynki prawa interpretowane często w dziwaczny sposób. Tam także ludzie nawracają się często niewłaściwie, właśnie do takiej formy pobożności, a nie do Biblijnego Chrystusa.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 5, 2017 | Egzegezy, Teologia biblijna
Współczesne tłumaczenia
1 Jana 5:7 Trzej bowiem świadczą w niebie: Ojciec, Słowo i Duch Święty, a ci trzej jedno są.
Często pomijają ten werset. Benjamin Wilson twierdzi
„Ten tekst dotyczący niebiańskiego świadectwa nie jest zawarty w żadnym Greckim manuskrypcie który został napisany przed piętnastym wiekiem. Nie jest cytowany przez żadnego pisarza eklezjastycznego; ani przez żadnego wczesnego ojca łacińskiego nawet kiedy temat na który pisali by naturalnie prowadził ich do odwołania się do jego autorytetu. Jest to więc ewidentnie fałszywe”.
Delikatnie mówiąc pomija on niektóre informacje. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 5, 2017 | Charyzmania, Egzegezy
Argument Pipera
1 Kor. 13:8-12 8 Miłość nigdy nie ustaje. Bo choć są proroctwa, przeminą; choć języki, ustaną; choć wiedza, obróci się wniwecz. 9 Po części bowiem poznajemy i po części prorokujemy. 10 Ale gdy przyjdzie to, co doskonałe, wtedy przeminie to, co jest cząstkowe. 11 Dopóki byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, rozumiałem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Lecz gdy stałem się mężczyzną, zaniechałem tego, co dziecięce. 12 Teraz bowiem widzimy w zwierciadle, niewyraźnie, ale wówczas twarzą w twarz. Teraz poznaję cząstkowo, ale wtedy poznam tak, jak jestem poznany.
Ostatni argument Johna Pipera wygłoszony w celu poparcia istnienia zawodnych proroctw ma związek z identyfikacją nadejścia tego co „doskonałe”. Oto co John Piper powiedział: (więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 5, 2017 | Chrystologia: nauka o Chrystusie, Egzegezy
Scriptura Scripturam Interpretarum
Wypełnienie się proroctwa Izajasza zostało potwierdzone przez ewangelistę Mateusza:
Izaj. 7:14 Przetoż wam sam Pan znak da. Oto dziewica pocznie i porodzi syna, a nazwie imię jego Immanuel
.
Mat. 1:23 Oto dziewica będzie brzemienna i urodzi syna, któremu nadadzą imię Immanuel, co się tłumaczy: Bóg z nami.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 5, 2017 | Charyzmania, Historia chrześcijaństwa
Przedmowa
Współcześni wyznawcy ruchu zielonoświątkowego odnajdują korzenie swoich wierzeń w montanizmie, ruchu jaki powstał pod koniec II wieku, zatem we wczesnym okresie chrześcijańskim. Wiele ze współczesnych wierzeń i praktyk obecnych u zielonoświątkowców, jak mówienie niezrozumiałym bełkotem (rzekomy dar języków), publiczne ogłaszanie prywatnych fantazji (rzekomy dar prorokowania)nieskuteczne uzdrawianie, jest niemalże identyczna z tym, w co wierzyli montaniści.
W tym artykule przyjrzymy się uważnie zarówno motntanizmowi jak i reakcji wczesnego kościoła na to zwiedzenie.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 5, 2017 | Egzegezy, Islam, Reformowany światopogląd, Teologia biblijna
Dosłowne rozumienie Pisma
2 Mojż. 20:11 PAN bowiem przez sześć dni stworzył niebo i ziemię, morze i wszystko, co jest w nich, a siódmego dnia odpoczął. Dlatego PAN błogosławił dzień szabatu i uświęcił go.
Dosłowne rozumienie pierwszego, drugiego i trzeciego rozdziału Księgi Rodzaju jest jedyną podstawą właściwego poglądu na świat. Jeśli nie akceptujesz tego, jeśli nie rozumiesz tych rozdziałów, jeśli im nie wierzysz, nie możesz wytworzyć prawidłowego poglądu na świat.
- Musisz zrozumieć, że Bóg stworzył cały wszechświat, taki jakim go widzimy, w sześć 24 godzinnych dni.
.
- Musisz zrozumieć Boży cel w stworzeniu człowieka na swoje podobieństwo, dającego mu pomocnika, a konkretnie kobietę.
.
- Musisz zrozumieć to tak samo, jak istotną podstawę fizycznego wszechświata i rolę człowieka w nim.
.
- Musisz zrozumieć 3 rozdział Księgi Rodzaju, upadek człowieka.
Jeśli nie rozumiesz tych rzeczy, i nie wierzysz w to wszystko dokładnie tak jak jest to przedstawione w Biblii, to masz błędny pogląd na świat i starasz się zrozumieć świat w sposób, w jaki nie da się go zrozumieć. Wszystko, do czego dojdziesz jest błędne, to niezrozumienie pozostawiające cię bez właściwej odpowiedzi.
Dosłowne rozumienie pierwszego, drugiego i trzeciego rozdziału Księgi Rodzaju jest jedyną podstawą właściwego poglądu na świat. Jeśli nie akceptujesz tego, jeśli nie rozumiesz tych rozdziałów, jeśli im nie wierzysz, nie możesz wytworzyć prawidłowego poglądu na świat.
- Musisz zrozumieć, że Bóg stworzył cały wszechświat, taki jakim go widzimy, w sześć 24 godzinnych dni.
.
- Musisz zrozumieć Boży cel w stworzeniu człowieka na swoje podobieństwo, dającego mu pomocnika, a konkretnie kobietę.
.
- Musisz zrozumieć to tak samo, jak istotną podstawę fizycznego wszechświata i rolę człowieka w nim.
.
- Musisz zrozumieć 3 rozdział Księgi Rodzaju, upadek człowieka.
Jeśli nie rozumiesz tych rzeczy, i nie wierzysz w to wszystko dokładnie tak jak jest to przedstawione w Biblii, to masz błędny pogląd na świat i starasz się zrozumieć świat w sposób, w jaki nie da się go zrozumieć. Wszystko, do czego dojdziesz jest błędne, to niezrozumienie pozostawiające cię bez właściwej odpowiedzi.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 4, 2017 | Teologia reformowana
Określenie doktryny
Z angielskiego Irresistible Grace, czyli łaska, której nie można się oprzeć, rozumiana jako determinujący dar Boga. Działanie Boga, któremu nie można się oprzeć. Łaska skuteczna jest w opozycji pojęciowej do łaski wystarczającej i niektórych koncepcji wolności i wolnej woli. Doktryna przyjmuje, że człowiek nie ma żadnego udziału w pierwotnym nawróceniu; dopiero nowa, odnowiona wola współdziała z Duchem Świętym w jego dalszym działaniu. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 4, 2017 | Rzymski katolicyzm, Teologia historyczna
Ja ci też mówię, że ty jesteś Piotr, a na tej skale zbuduję mój kościół, a bramy piekła go nie przemogą. Mat. 16:18
Życiorys
Euzebiusz urodzł się w Cezarei Palestyńskiej około roku 263. Przyjął imię Euzebiusz Pamfiliusz po swoim mentorze i nauczycielu Panfiliuszu. Został ustanowiony biskupem Cezarei w 313 AD i był uczestnikiem Soboru Niceańskiego. Znany jest jako ojciec historii eklezjalnej ze względu na swoją pracę dotyczącą historii Kościoła.
.
Skała według Euzebiusza
Bardzo jasno wyraził swoje poglądy o znaczeniu skały z Mateusza 16. (więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 4, 2017 | Charyzmania, Pneumatologia: nauka o Duchu Świętym
Pełnia Ducha według Pisma
Dzieje 11:24 Był to bowiem mąż dobry, pełen Ducha Świętego i wiary. I przybyło Panu mnóstwo ludzi.
Po czym poznać, że jestem pełen Ducha Świętego? W jaki sposób będzie się to przejawiało w moim życiu? Jakie będą tego namacalne owoce? Czy istnieją fizyczne przejawy bycia pełnym Ducha Świętego?
Przyjrzyjmy sie czym jest pełnia Ducha i czym przejawia się ona w człowieku według Słowa Bożego.
(więcej…)
utworzone przez Reformowani | paź 4, 2017 | Charyzmania, Eklezjologia: nauka o kościele
Prorok
Definicja slownikowa προφήτης prophétés – głosić, wypowiadać, osoba obdarzona w dziele ukazywania bożej prawdy, interpretator lub głosiciel boskiej woli; prorok, poeta.
Od słów pró – uprzednio oraz phēmí – wynosić, domagać się uznania jednej koncepcji ponad drugą, w szczególności poprzez mówione słowo;
Prorok ogłasza myśli (wieści) o Bogu, czasem przepowiada przyszłość (przepowiadanie) – a bardziej powszechnie głosi Jego przekaz dla konkretnej sytuacji; zatem prorok to ktoś, kto dzięki Bożej inspiracji głosi nowe objawienie lub naucza i wyjaśnia znaczenie tego co już zostało objawione, lub przepowiada przyszłość, też prowadzi uwielbienie.
W Septuagincie odpowiednik słowa נָבִיא nabi, które pochodzi z tego samego źródła co słowa rozgłaszać, czynić wiadomym, obiweszczać. נָבִיא nabi – rzecznik, mówca, prorok (więcej…)
