Jednym z problemów jaki mają ludzie wychodzący z ruchu charyzmatycznego jest zagadnienie opętania demonicznego. Często ludzie będący zaangażowani w ruch zielonoświątkowy doświadczali, w ich rozumieniu, prawdziwych manifestacji demonicznych. Czy po wyjściu z ruchu zielonoświątkowego powinniśmy po prostu ignorować ten temat?
Teologia pelagian została potępiona na soborze w Kartaginie w roku 418, a potępienia te zostały ratyfikowane na soborze ekumenicznym w Efezie w roku 431. Po tym czasie przetrwała bardziej podstępna forma pelagianizmu, która twierdziła, że wiara człowieka jest aktem wolnej woli.
II Synod w Orange (Synod Orański) odbył się 3 lipca 529 roku w Oranii, będącej wówczas częścią Królestwa Ostrogotów. Potwierdził znaczną część teologii Augustyna z Hippony i wydał liczne proklamacje przeciwko temu, co później stało się znane jako doktryna semipelagijska. Uczestniczyło w nim czternastu biskupów pod przewodnictwem Cezariusza z Arles.
Na synodzie w Orange zajęto się doktryną semipelagianizmu mówiącą, że rodzaj ludzki, mimo iż upadły i posiadający grzeszną naturę, jest mimo tego wciąż na tyle dobry, że może uzyskać łaskę Bożą poprzez akt nie odrodzonej woli ludzkiej. Pelagianizm i semipelagianizm jest co do istoty teologii tym samym co współczesny Arminianizm. Wszystkie herezje wyznają kult wolnej woli człowieka.
Poniżej kanony II Synodu w Orange
Słowo Boże zostało napisane przez Boga a spisane przez ludzkich autorów. Drugi list do Tymoteusza naucza, że “Całe Pismo jest natchnione przez Boga”. Bóg w ponadnaturalny sposób nadzorował ludzkich autorów Biblii, tak że ci używając własnego stylu pisania i osobowości ciągle oddawali dokładnie to co Bóg zamierzał przekazać. Bóg podyktował ludzkim autorom Swoje Słowo a ci je spisali. (więcej…)
Twierdzenie, że Apostoł Paweł miał demona jest sztandarowym argumentem ludzi skupionych w kręgach zielonoświątkowych i charyzmatycznych mającym potwierdzać ich praktyki rzekomego „wypędzania demonów” z osób wierzących. Według neomontanistów Paweł sam o sobie pisze, iż miał demona.
Jest to arcyciekawe stwierdzenie, biorąc pod uwagę fakt, że nigdy wcześniej w historii kościoła chrześcijańskiego nikt nie sugerował aby chrześcijanin mógł być opętany czy mieć w sobie diabła.
Kol. 4:2 Trwajcie w modlitwie, czuwając na niej z dziękczynieniem
Czy to w ogóle konieczne, aby się modlić? To pytanie jest czasami zadawane dziś. Podobno było ono popularne również ponad 500 lat temu. W swojej słynnej książce „Instytuty religii chrześcijańskiej”, Jan Kalwin poświęca mnóstwo czasu modlitwie i podaje wiele powodów, dlaczego ty i ja powinniśmy się modlić.
„Ale ktoś powie”, – pisze Kalwin, – „czy Bóg nie wie bez przypominania, czym jesteśmy zmartwieni i czego potrzebujemy? Wydaje się więc, że to może być zbyteczne, by niepokoić Go swoimi modlitwami… Ale ci, którzy tak rozumują, nie zauważyli, w jakim celu Pan polecił swoim ludziom, aby się modlili: zarządził On to nie tyle ze względu na Siebie, ale ze względu na nas”.
Michael Horton wspomina poniekąd rozpowszechnioną rozmowę:
„Czasami ludzie pytają mnie: po co się modlić, skoro Bóg jest suwerenny? Odpowiadam: po co mielibyśmy się modlić, gdyby Bóg nie był suwerenny? I chociaż powodów jest więcej, oto sześć najważniejszych, dla których każdy chrześcijanin powinien się modlić, według tego, jak Kalwin przedstawia to w swoich Instytutach”
„Niektórzy uznają nas za rozdrażnionych oszczerców gdy nazywamy Rzymskiego Pontifa Antychrystem. Ale ci, którzy tak sądzą nie dostrzegają, że zarzucają brak opanowania Apostołowi Pawłowi, po którym my powtarzamy jego własne słowa. Ale żeby nikt nie twierdził, że słowa Pawła mają inne znaczenie a są użyte przez nas przeciw Pontifowi, w skrócie wykażę, że mogą one dotyczyć wyłącznie papiestwa. Paweł mówi, że Antychryst usiądzie w świątyni Boga” (więcej…)
2 Kor. 11:2-4 2. Jestem bowiem zazdrosny o was Bożą zazdrością; zaślubiłem was bowiem jednemu mężowi, aby przedstawić was Chrystusowi jako czystą dziewicę. 3. Lecz boję się, by czasem, tak jak wąż swoją przebiegłością oszukał Ewę, tak też wasze umysły nie zostały skażone i nie odstąpiły od prostoty, która jest w Chrystusie. 4. Gdyby bowiem przyszedł ktoś i głosił innego Jezusa, którego my nie głosiliśmy, albo gdybyście przyjęli innego ducha, którego nie otrzymaliście, albo inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosilibyście go z łatwością.
Chciałbym dzisiaj podzielić się pewnym świadectwem, które dotyczy spotkania ze znajomym po przeszło 20 latach. Niedawno pojechałem do innego miasta w celach typowo osobistych. Na ulicy przed dworcem zaczepił mnie „nieznajomy” twierdząc, że mnie pamięta. Ja go nie poznałem, ale on rozpoznał mnie. Niegdyś byliśmy obaj członkami Kościoła Zielonoświątkowego, tylko w różnych miejscowościach i w różnych zborach.
Widywaliśmy się na różnych spotkaniach międzyzborowych. Ostatni raz widzieliśmy się na konferencji w Warszawie w 1991r. Gdy mi się wszystko przypomniało, zaczęła się rozmowa, ale ponieważ ulica to niezbyt dobre miejsce ku temu, mój znajomy zaprosił mnie, abym przy kolejnym pobycie w tym mieście skorzystał z jego gościnności i przenocował u niego zamiast w hotelu. Był wyraźnie podekscytowany, gdy dowiedział się, że przed laty opuściłem zbór KZ, gdyż on uczynił to samo. Obaj byliśmy ciekawi swoich doświadczeń, więc chętnie zgodziłem się przenocować u niego w kolejnym tygodniu.
Imię i nazwisko: Marcin Luter
Data i miejsce urodzenia: 10 listopada 1483, Eisleben
Imiona rodziców: Hans, Margarete
Adres: Wittenberga, Czarny Klasztor
Rodzina: żona Katarzyna, z domu von Bora, 3 córki: Elisabeth, Magdalene, Margarete, 3 synów: Johannes, Martin, Paul
Data i miejsce śmierci: 18 lutego 1546, Eisleben
List do Diogeneta, II wiek
.
Co zaś do ich [Żydów] skrupułów dotyczących pokarmów, przesądnego zachowywania szabatu, zarozumiałości z powodu obrzezania, obłudy ich postów i świętowania pierwszych dni miesiąca, rzeczy zgoła śmiesznych i niewartych nawet wspomnienia, nie przypuszczam, byś potrzebował w tych sprawach moich wyjaśnień.
Mojżesz w Prawie przedstawił wspaniałą ilustrację: kto nie wejdzie do odpocznienia, ten z pewnością umrze.
2 Mojż. 35:2 Sześć dni będziesz wykonywał pracę, ale dzień siódmy będzie dla was świętym szabatem odpoczynku dla Pana; ktokolwiek zaś pracowałby w tym dniu, ma być ukarany śmiercią.
Czwarte przykazanie było obrazem dzieła zbawienia dokonanego przez Chrystusa. Był to symbol Bożego uświęcenia, które nie wynikało z ludzkich uczynków.
2 Mojż. 31:13 Powiedz też synom Izraela: Koniecznie macie przestrzegać moich szabatów, bo to jest znak między mną a wami przez wszystkie wasze pokolenia, abyście wiedzieli, że ja jestem PAN, który was uświęca
Zbawieni wchodzą do nowego odpocznienia, którym jest Jezus. Innymi słowy, zbawienie jest z łaski, nie z uczynków, całkowitym uświęceniem człowieka przez ofiarę Chrystusa. I tego właśnie symbolem był ustanowiony przez Boga sabat. Niewierzący nie wchodzą to tego odpocznienia, nie zostają przez Chrystusa uświęceni, tym samym zobowiązani zostają do zapracowania na swoje zbawienie, do pełnego samouświęcenia, co jest niemożliwe.
Hebr. 4:9-11 9 A tak zostaje jeszcze odpoczynek dla ludu Bożego. 10 Kto bowiem wszedł do jego odpoczynku, on także odpoczął od swoich czynów, tak jak Bóg od swoich. 11 Pragnijmy więc wejść do owego odpoczynku, aby nikt nie wpadł w ten sam przykład niewiary.
.
Hebr. 3:11 .. nie wejdą do mojego odpoczynku. (więcej…)
Pan kardynał Stefan Wyszyński w swojej wypowiedzi do nowomianowanych księży powiedział, – cytat:
„Otrzymaliście w tej chwili straszliwa władzę. To jest władza nie tylko nad szatanami, nie tylko nad znakami sakramentalnymi, ale przede wszystkim – nad samym Bogiem! Jesteście przecież „spirituales imperatores”, a jako tacy, macie władzę rozkazywać nawet samemu Bogu. On tego zapragnął, On tego od was chciał! Będziecie MU rozkazywać, gdy na wasze słowa zstępować będzie na ołtarze- Bóg żywy, choć zakryty, lecz prawdziwy”.
Słowa te są zapisane w „Katolickim katechizmie dla dorosłych” Poznań 1987, str. 361; Henri de Lubac, Katolicyzm, Inst.Wyd. „Znak” 1988 str. 70-71 i Stefan Wyszyński „Ku Kapłaństwu”. Ateneum Kapłańskie Wrzesień1960, str. 165.
1 Jana 5:18 Wiemy, że każdy, kto się narodził z Boga, nie grzeszy, ale kto się narodził z Boga, zachowuje samego siebie, a zły go nie dotyka.
Przede wszystkim musimy pamiętać, że tylko Słowo Boże jest naszym jedynym wiarygodnym źródłem prawdy o Szatanie i demonach. Teolog i naukowiec dr Charles Hodge słusznie ostrzegał:
„Ani poziom wiedzy, ani wyższość talentu, ani nawet roszczenia do inspiracji, nie mogą uzasadniać odejścia od prawdy nauczanej przez Słowo Boże. Wszyscy nauczyciele muszą być poddani tej normie. Możemy być wdzięczni za to, że mamy biblijny standard, zgodnie z którym możemy badać duchy, czy są z Boga” (Komentarz do Listu do Rzymian [Grand Rapids: Eerdmans, 1972], s 395.).
Co zatem Słowo Boże, będące probierzem prawdy, mówi na ten temat? Czy demony mogą posiąść lub przebywać prawdziwie wierzącym człowieku? Czy mogą wchodzić przez otwarte drzwi i stać się dzikim lokatorem? Zwolennicy tego poglądu ze współczesnego ruchu walki duchowej powiedzą że tak, ale opierają swoją odpowiedź na subiektywnych doświadczeniach, a nie na Słowie Bożym. Biblia wyjaśnia, że takie roszczenie nie ma uzasadnionej podstawy. (więcej…)
Jest tylko jedna Boża istota. Ta jedna Boża istota jest współdzielona przez trzy Osoby.
Każda z trzech Osób jest Bogiem w pełni. Bóg Ojciec, Syn i Duch Święty nie są trzema różnymi wyrażeniami Boga w zależności od zadania czy działania. Są to trzy oddzielne Osoby jednego Boga.
Nie ma trzech różnych Bogów.
Intencja arminian1 Tym. 2:1-7
1. Zachęcam więc przede wszystkim, aby zanoszone były prośby, modlitwy, wstawiennictwa i dziękczynienia za wszystkich ludzi;
2. Za królów i za wszystkich sprawujących władzę, abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne, z całą pobożnością i uczciwością.
3. Jest to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Boga, naszego Zbawiciela;
4. Który chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy.
5. Jeden bowiem jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus;
6. Który wydał samego siebie na okup za wszystkich, na świadectwo we właściwym czasie.
7. Ze względu na nie zostałem ustanowiony kaznodzieją i apostołem – mówię prawdę w Chrystusie, nie kłamię – nauczycielem pogan w wierze i prawdzie.
Muszę powiedzieć kilka słów o tym jak arminianie podchodzili do tego tekstu, zanim udostępniłem swoją egzegezę. Obok 2 Piotra 3:9, 1 Tymoteusza 2:4, jest zdecydowanie najczęściej cytowanym wersetem, którego używają arminianie przeciwko kalwinistom. Ukryta intencja arminian za cytowaniem, „Który chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni”, jest taka żeby stłumić jakąkolwiek myśl, że Bóg ma wybrane osoby, które będą zbawione, i żeby zaprzeczyć szczególnej intencji w odkupieniu, jak również żeby zanegować jakąkolwiek myśl, że Bóg ma nadzwyczajną zbawczą miłość dla swoich dzieci.
2 Piotra 3:9 Nie zwleka Pan ze spełnieniem obietnicy, jak niektórzy uważają, że zwleka, ale okazuje względem nas cierpliwość, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy doszli do upamiętania.
Współczesny neomontanizm czyli szeroko pojęty ruch zielonoświątkowy głosi doktrynę, że każdy charyzmatyk może nałożyć ręce na wierzącego i „ochrzcić go Duchem”. Jako jeden z przykładów takiej praktyki podają spotkanie Saula z Ananiaszem, który był szeregowym członkiem kościoła a jednak ochrzcił w Duchu samego Apostoła.
Będziemy niczym szlachetni berejczycy i u udamy się do Słowa Bożego w celu zbadania, czy tak rzeczywiście sprawy się miały. (więcej…)
Nauka o zbawieniu jest kluczową w rozeznaniu, czy dany kościół należy do Jezusa Chrystusa. Wiemy, że zbawienie jest z łaski przez wiarę niezależnie od uczynków. (więcej…)
Materiał ten oddaje czytelnikowi przepełniony wielkim bólem serca. Dotyczy on człowieka, którego miłuję do dziś, tak jak tylko może przyjaciel obdarzyć uczuciem innego człowieka. Spędzilismy wspólnie wiele lat na dyskusjach religijnych. Osobiście utożsamiałem się z wiarą prezentowaną przez „bożego proroka” i byłem jej głosicielem, stanowiąc jego prawą rękę i prowadząc ku zatraceniu rzesze. Nie byłem wtedy tego świadomy. Myślę, że mój przyjaciel działa w dobrej wierze. Jednak parafrazując Słowo Boże muszę powiedzieć twardo: „daję mu świadectwo, że ma gorliwość dla Boga, ale nie według poznania”.
.
Znam bardzo blisko jednego człowieka, który uważa się za głos Boga. Według jego słów dostał „dar języków” jeszcze przed pójściem do szkoły podstawowej gdy, jak stwierdził „nagle bez wyraźnego powodu cichutko zaczął wypowiadać słowa nie pochodzące z języka polskiego”. Wydarzyło się to na wiele lat przed jego „nawróceniem”.
Przez wiele lat pielęgnował to zjawisko a słownictwo ulegało rozbudowie. Gdy miał 19 lat rozbił małżeństwo z dwojgiem dzieci i pobrał się z żoną innego mężczyzny. W tym czasie ciągle mówił „językami”. Sam siebie uważał wtedy za ateistę i wyznawcę szatana, przyjął pseudonim „sadi” od fascynacji sadyzmem, lecz dar mówienia „językami” ciągle w nim był.
Ja ci też mówię, że ty jesteś Piotr, a na tej skale zbuduję mój kościół, a bramy piekła go nie przemogą. Mat. 16:18
Tertulian (A.D. 155/160—240/250) urodził się w Kartaginie w Północnej Afryce, zajmował się prawem przed nawróceniem na Chrześcijaństwo w 193 r. n.e. Jako chrześcijanin był płodnym pisarzem, został nazwany „Ojcem łacińskiego chrześcijaństwa”. Był laikiem i jego pisma były powszechnie czytane. Miał wielki wpływ na Ojców Kościoła w kolejnych pokoleniach, szczególnie na Cypriana. Był pierwszym z zachodnich Ojców który napisał komentarz do Mateusza 16 rozdziału. (więcej…)
Arminianizm jest „naturalny” w pewnym sensie, w którym reprezentuje charakterystyczne wypaczenie nauczania Biblii przez upadły umysł człowieka.” – J.I. Packer
Remonstrancja czyli teologia utworzona przez Arminiusza oparta została o pięć Artykułów:
Teologia zawarta w remonstrancji opiera się na dwóch założeniach filozoficznych:
.
– po pierwsze — ponieważ Biblia uważa wiarę za wolny i odpowiedzialny akt człowieka, nie może więc być ona powodowana przez Boga, lecz jest sprawowana niezależnie od niego;
.
– po drugie — ponieważ Biblia uważa wiarę za element obligatoryjny ze strony tych wszystkich, którzy słuchają ewangelii, wobec tego zdolność do uwierzenia musi być uniwersalna.
.
Stąd też utrzymywali oni, że Pismo Święte należy tak interpretować, by wykazać, że naucza ono następujących pięciu punktów:
.
- Człowiek nigdy nie jest tak dogłębnie skażony przez grzech, aby nie mógł uwierzyć ewangelii, kiedy jest mu ona zwiastowana.
- Człowiek nie jest też tak dogłębnie kontrolowany przez Boga, aby nie mógł jej odrzucić.
- Bóg uprzednio wiedział, którzy sami z siebie uwierzą i to właśnie ich wybiera do zbawienia.
- Śmierć Chrystusa nie zapewniła zbawienia nikomu, gdyż nie zabezpieczyła nikomu daru wiary (nie ma takiego daru). Śmierć ta raczej otworzyła możliwość zbawienia każdemu, kto uwierzy.
- Wierzący odpowiedzialni są za zachowanie siebie w stanie łaski poprzez zachowanie wiary — ci którzy tego nie dopełnią odpadają i są zgubieni.
.
W ten sposób arminianizm uzależnił zbawienie człowieka w ostatecznym rozrachunku od człowieka, zaś zbawienną wiarę uważano w całości jako dzieło człowieka, nie zaś Boga w nim.J.I. Packer Introductory Essay to John Owen’s Death of Death in the Death of Christ, s. 4.
.
Obradował w 1618 roku przez sześć miesięcy po rozpatrzeniu spisanego protestu i wysłuchaniu argumentów uznał nauki Arminiusza i jego naśladowców jako niezgodne z Biblią i wyznaniem Kościoła Holandii. A tak naprawdę posunęli się nawet do tego, że nazwali Remonstrancję i jej doktryny jako formę pelagiańskiej herezji. Współcześni arminianie z tym się nie zgadzają twierdząc, że jest to zarówno niesprawiedliwe jak i krzywdzące.
. (więcej…)
Jakub 5:13-16
13 Cierpi ktoś wśród was? Niech się modli. Raduje się ktoś? Niech śpiewa psalmy.
.
14 Choruje (ἀσθενεῖ asthenei) ktoś wśród was? Niech przywoła starszych kościoła i niech się modlą nad nim, namaszczając (ἀλείψαντες aleipsantes) go olejem w imię Pana.
.
15 A modlitwa wiary uzdrowi (σώσει sosei) chorego (κάμνοντα kamnonta) i Pan go podźwignie (ἐγερεῖ egerei). Jeśli zaś popełnił grzechy, będą mu przebaczone.
.
16 Wyznawajcie sobie nawzajem upadki i módlcie się jedni za drugich, abyście byli uzdrowieni (ἰαθῆτε iathete). Wiele może usilna modlitwa sprawiedliwego.
Powyższy framgent często brany jest dosłownie nie tylko przez charyzmatyków ale i przez chrześcijan podążających za Zdrową Nauką. I tak, kiedy ktoś zachoruje, przywołuje starszych, ci literalnie namaszczają chorą osobę oliwą a potem się modlą o uzdrowienie (czasem z nałożeniem rąk). Uzdrowienie nie przychodzi, chory wmawia sobie, że wina leży po jego stronie a jest nią brak wiary.
.
ἀσθενέω astheneo – być słabym moralnie (też chorym)
ἀλείφω aleipso – namaścić
σῴζω sozo – zbawi, uleczy, zachowa, uratuje
κάμνω kamno – zmęczonego aż do stopnia choroby, wypalonego z powodu nadmiernej pracy
ἐγείρω egeiró – podniesie, poddźwignie, obudzi (brak znaczenia zbliżonego do uzdrowienia)
ἰάομαι iaomai – uzdrowić duchowo (też fizycznie)
Moderator: Natura Boga to złożony temat który był w samym centrum żydowskiej i chrześcijańskiej teologii przez wieki. Doktryna znana jako Trójca, uczy że podczas gdy Bóg jest jeden, jest On złożony w Swojej jedności. Trójjedyny Bóg, odwiecznie istniejący w 3 osobach. Ojciec, Syn i Duch Święty.
Sednem tego problemu jest tożsamość Mesjasza. Czy Jezus posiada boską naturę? Bóg w ludzkim ciele czy tylko stworzona istota, której nadano tytuł Syna Bożego. Będziemy dzisiaj debatować nad tą fundamentalną doktryną. (więcej…)
